Emiljana mbylli deren pas vetes dhe Enxhi veshtroi rreth e rrotull me kersheri, vetem e vetem per te pare nje tjeter korridor.
Ky ama, ishte me i holle se te paret, kishte disa dyer te rradhitura por jo kaq shume punonjes qe leviznin sa nga njera, tek tjetra.
Enxhi u has me shume pak fytyra, perpara se te arrinte ne fundin e korridorit, i cili iu duk shume i shkurter.
Emiljana ndaloi perpara nje dere te zeze te gdhendur me dore, trokiti lehte mbi siperfaqen e saj dhe uli dorezen metalike, duke e hapur pak centimetra.
-Mos ki frike. Beso tek vetja, jep me te miren dhe do te dalesh shkelqyer,-i dha zemer Enxhit, perpara se te kthehej dhe te largohej,-zoti Manuel po te pret.
Enxhi supozoi qe duhet te hynte brenda, prandaj e shtyu butesisht deren dhe e hapi.
Hyri ngadale me zemren qe i rrihte dhe CV-ne e futur ne dosje, te cilen e shtrengonte me te dyja duart.
U gjend ne nje zyre qe dukej te ishte pa frike dy here me e madhe se dhoma e saj. Muret ishin lyer ne nje ngjyre te theksuar menteje dhe te gjitha mobiljet, esenciale dhe dekorative, ishin te zeza ose te bardha.
Mund te thoshte me siguri se te gjitha gjerat qe mund t'i zinte syri atje kushtonin me teper se cdo vlere parash qe kishte pasur ndonjehere ne dore.
Dyshemeja ishte e mbuluar nga nje tapet i zi dhe te gjitha mobiljet shkelqenin.
Ne mes te dhomes ishte nje tavoline katrore, tipike nga ato te zyrave, por kishte ngjyre te bardhe. Perballe tavolines ndodheshin tre kolltuqe teke te zeza, kurse nga ana tjeter qendronte ulur ne nje karrige rrotulluese nje burre rreth te tridhjetave.
Syte e mprehte ne ngjyre karameli i mbante te fiksuar ne faqet e nje dosjeje te madhe blu. Kishte veshur nje kostum te zi qe, me shume mundesi, kushtonte me teper se rroga qe Enxhi merrte ne kompani.
Sjellja e tij indiferente e beri Enxhin te pyeste veten a e kishte kuptuar valle qe ajo ishte aty. Po vazhdonte te shikonte dosjen, sikur ne dhome te mos ndodhej askush.
Manuel. Manuel. E riperseriti disa here emrin e tij ne koke. Manuel.
Beri edhe disa hapa perpara dhe kroi lehte fytin.
-Pershendetje, jam ketu per...- filloi te flasi me ze te ulet, edhe pse ai e dinte kete gje me se miri.
-E di perse je ketu,- e nderpreu menjehere, me zerin me te thelle dhe me autoritar qe kishte degjuar ndonjehere.
Cdo levizje e buzeve te plota e bente te dukej akoma me terheqes, akoma me i mistershem, teksa shfletonte shperfillshem dosjen blu.
-Emri,- e pyeti, pa u bezdisur te ngrinte syte nga dosja.
-Enxhi,- u pergjigj, perseri me ze te ulet. Vazhdonte te pyeste veten se perse po peshperiste, por ishte e veshtire te mos e bente.
Ky mashkull i panjohur po infliktonte dicka ne gjakun e saj, nje ndienje inati...inat i perzier me dicka tjeter. Me dicka se ciles ajo nuk i jepte dot shpjegim.
-Emri,- perseriti.
-Enxhi,- u pergjigj duke e ngritur me shume zerin dhe duke veshtruar ne syte e tij, pavaresisht se ai nuk po e shihte.
Ne ate moment, Manueli e leshoi dosjen e trashe blu siper tavolines dhe ajo beri nje zhurme te paperfillshme. Pastaj syte e tyre u takuan dhe ai e veshtroi ftohte.
Ishte veshtrimi me i akullt qe ajo kishte njohur. Ishte nje veshtrim qe nuk percillte asgje, asnjefare emocioni. Asgje. I ngrire.
-Enxhi kushi? Apo te ka lene yt ate kopile?- i tha, duke e ngritur lehtesisht zerin, por me nje lloj maturie, jo aq sa per te bertitur.
Te gjithe muskujt poshte lekures se Enxhit u tendosen. Ndihej e lenduar dhe ne te njejten kohe e inatosur. E lenduar, sepse po degjonte per te atin, duke rihapur keshtu plage te se shkuares dhe e inatosur, sepse ky burre qe nuk e njihte fare, me nje batute te shemtuar, nuk e dinte se sa gjera kishte prekur.
Sepse nuk duhet asnjehere te tallesh me njerezit, as te besh shaka,pa i njohur ata. Nje fjale e thjeshte mund te lendoje nje plage te mbyllur prej kohesh.
Ne nje tjeter rast, do ia tregonte vendin ketij budallai mendjemadh. Por, jo ate dite. I duhej ajo pune. Me shume se cdo gje.
Mori fryme thelle,por ne nje menyre te padallueshme nga dikush tjeter, perpara se te ngrinte koken dhe ta shihte drejt e ne sy.
-Enxhi Ouen,-shqiptoi cdo shkronje te emrit te saj me nje vetebesim qe cdokush do e kishte zili, pa ia ndare shikimin per asnje cast.
Buzet e tij fromuan nje vije te drejte, pastaj muskujt e njeres ane u ngriten per nje cast, duke dhene idene se do te buzeqeshte nga momenti ne moment.
Ne vend te kesaj, syte e tij udhetuan te gjithe trupin e Enxhit, duke ndalur ne kopsen e vetme te pazberthyer te kemishes, e cila nuk zbulonte asgje qe nuk duhej.
-Mund te ulesh, Enxhi Ouen,- i tha duke i kryqezuar te dy krahet mbi tavoline, teksa perkulej pak para.
Enxhi nuk hezitoi, por eci drejt kolltuqeve te vogla e u ul ne ate te mesit. Vendosi njeren kembe siper tjetres, ne nje menyre te hijshme femerore, edhe pse ai pozicion ishte shume i parehatshem per te.
-Besoj se ajo eshte per mua,-foli ai pas disa sekondave heshtje dypaleshe, duke iu referuar CV-se, qe Enxhi po e shtrengonte shume fort me te dyja duart.
Vetem ne ate moment ajo u kujtua qe e kishte dhe i ctendosi disi gishtat, perpara se t'ia zgjaste shefit. Manueli e veshtroi mendueshem dosjen e holle lejla, para se ta hapte ne faqen e pare.
Meset e tyre ishin mbuluar me vija te kuqe dhe ajo i uli duart mbi preher per t'i ferkuar ato, qe ai te mos i shihte. Nenqeshja e pas disa casteve e la te kuptonte se kishte deshtuar.
-Di t'i perdoresh te gjitha programet e Microsoft-it?-e pyeti pas disa sekondash te tjera heshtje te sikletshme, gjate se cilave ai kishte shfletuar perciptas CV-ne, por, ne te njejten kohe, nuk ia kishte ndare syte Enxhit per asnje sekonde.
-Te gjitha pervec Exel-it, me te cilin kam disa veshtiresi,-u pergjigj ajo me sinqeritet.
-Mhmm...Ne rregull, ne kompanine tone nuk e perdorim shume Exel-in dhe kur ndodh nuk i duhet asistenteve te merren me te,-i tha ai, me shume vetes sesa Enxhit,-cila eshte pika jote me e forte?-vazhdoi.
-Pershtatshmeria,-tha Enxhi, pasi u mendua per pak kohe,-e kam te lehte te pershtatem ne cdo lloj mjedisi shume shpejt dhe jam shume e shoqerueshme.
Ai vetem tundte koken ne forme miratimi gjate gjithe kohes.
-Po pika jote me e dobet?-e pyeti, me tonin e zerit lehtesisht te ndryshuar, teksa perkulte pak koken ne njeren ane dhe e veshtronte ne sy me nje thellesi te cuditshme.
E gjithe ajo situate po e bente Enxhin te ndihej vertet shume e sikletosur, ne fakt, me e sikletosur sec ishte ndiere ndonjehere. Kjo kuptohej sepse, ne nje rast tjeter nuk do i kishte pushuar goja per asnje minute.
-Pika ime me e dobet eshte...fakti qe mendoj shume dhe shqetesohem me teper sec duhet per gjerat,-u pergjigj, akoma me e sinqerte se heren e pare. Kete here i ishte dashur pak me shume te mendohej per ta formuluar fjaline ne nje menyre sa me te duhur. dhe te kuptueshme
-Mhhhmm,-tha ai duke tundur koken ne forme miratuese. Kjo menyre qe ai kishte per te komunikuar me veten e bente Enxhin te zhytej me teper ne misterin e karakterit te tij, karakter qe e kishte njohur ne vetem pak minuta.
Dhe ishin ato pak minuta ne te cilat ndihej sikur po futej shume thelle ne labirintet e pafundme te mendjes se tij. C'ishte ky ndikim i cuditshem?
Ai e palosi CV-ne e Enxhit, te cilen thuajse nuk e kishte pare fare, dhe e leshoi butesisht mbi tavolinen e paster, jo sic beri me dosjen blu pak me pare.
Pa ia hequr syte per asnje cast fytyres se saj, Manueli kerkoi me dore per telefonin e vogel, aspak habitshem, te zi, qe Enxhi mendoi se funksiononte vetem brenda per brenda kompanise. E mori ne duar dhe shkeputi shikimin me te teksa formonte nje numer, per ta pare serish sapo vendosi telefonin ne vesh.
Godiste lehtesisht tavolinen me majen e gishtit tregues se dores qe kishte e lire, duke formuar nje zhurme perseritese, teksa priste per nje pergjigje ne anen tjeter.
-Erisa?-foli pas disa sekondash,-Te lutem t'i dergosh nga nje e-mail kanditateve te tjera, ku t'i falenderosh per kohen dhe mundimin e tyre. E kam gjetur asistenten e persosur.
〰〰〰〰〰〰〰〰〰〰〰〰〰〰〰〰〰〰〰〰〰〰〰〰
Author's note:Ja ku e takuam edhe lali shefin...si ju duk dhe me cilin celebrity iu ngjan?
Me falni nese ia kam futur kot tek intervista por nuk pi shume uje nga informatika dhe nuk e di se si funksionojne vertet intervistat e punes...qullosa ndonje gje?
P.S. Nuk e di kur vjen update tjeter...ju lutem mos u tregoni te pa duruar💕
💚Vote&Comment|Lots of love|Goodbye💋