Yuki's POV
"Saki!!" nilapitan namin agad si Saki pagkalapag na pagkalapag ni Sky sa kanya. Sky left her and vanish and in a split second nasa harap na siya ni Claudia and gave her a hard punch on her stomach that even her didn't have the chance to dodge.
That was freakin' fast! Hindi ko nakita noon ang ganitong laban ni Sky. He always uses his dash moves pero yung ganun kabilis, damn!
An unexpected move.
"Wow naman kay Sky! Talagang nagbago ang lakas at bilis niya." komento ni Chanon.
"He's really a monster." hindi din mapigilan ni Cess na hindi magbigay ng opinyon niya.
"Yeah. The true power of the most powerful vampire on the earth." inalalayan ko ang ulo ni Saki na mailagay sa hita ko. "Cha, Cess, apparently we need a protection barrier. Siguradong hindi tayo sasantuhin ng malalakas na puwersa galing kay Sky." I told the two kaya agad din silang gumawa ng barrier.
"We need to heal Saki's wound." pinunit ni Keith ang damit ni Saki at kitang kita ko ang lalim ng sugat niya.
Lumapit saamin si Cess at sinimulan ng pagalingin si Saki. Cha took care of the twins.
"We need to do something Yuki." rinig kong sabi ni Keith sa tabi ko.
"I know. But we need to cool down. Si Jarah na ang bahala sa kanila." I want to bit my lips because of what I said. Ayokong nanunuod lang dito, makita ko palang ang nangyari kay Saki gusto ko ng wasakin ang pagmumukha ni Claudia.
Gusto kong ako ang magbibigay pahirap sa kanya hanggang sa ikasuko niya pero wala akong magawa dahil alam kong hindi ko kakayanin ang kalabanin si Claudia sa lagay niya ngayon.
Only Sky can beat her.
Habang pinapanuod namin ang laban ni Sky at Claudia, I saw someone. Mabilis siyang tumalon papunta sa kung saan naglalaban ang dalawa. Marahan kong ibinaba ang ulo ni Saki and quickly bend and jump to blocked his way. Nakita ko ang pagkagulat sa mukha niya.
"Don't you even think to interfere Tobias. Ako ang harapin mo." sabi ko sa kanya at agad na ipinusisyon ang sarili para bigyan siya ng atake. I made a dash and hit him hard pero sinangga niya ito ng braso niya. It create a small lesion.
Agad akong lumayo. Nginisian niya ako.
"Not a stink like you can beat me." mayabang na sabi saka siya biglang nawala sa harap ko.
"Damn that guy!" I cussed while waiting for him to attack me. Pinakiramdaman ko siya kung saan siya aatake.
I felt his presence behind me, so I swing my sword to dodge his attack but I was damn late! Bumaon sa hita ko ang matutulis niyang mga kuko. Ramdam ko ang sakit na bumalot sa hita ko ng agaran niya rin itong tinanggal.
Napaluhod ako.
Hindi ko maipagkakailang lumakas na nga si Tobias. Hindi ko na maramdaman sa kanya ang pagiging tao and I can see it through his eyes. He's cold.
"Don't mess with me bitch." lumapit siya saakin at sinabunutan ang buhok ko. He lifted me up using my hair. Halos matanggal na ang buhok ko sa anit dahil sa higpit ng pagkakahawak niya sa buhok ko. Without saying anything, he slapped me na nagpatilapon saakin.
"Urgh." all I can utter.
I could feel the pain at ang pagdaloy ng dugo sa labi at pisngi ko dahil sa natamong sampal. I want to fight him pero nangangatog ang tuhod ko dahil halos mawalan na to ng pakiramdam dahil sa lalim ng sugat.
"What do you want Tobias?" kahit hirap ay nagawa ko pading itanong yan. Itinukod ko ang espada ko para gawing suporta sa pagtayo ko.
"I want her dead. I want them both dead! At kahit ikaw hindi mapipigilan yun." he said to me. I can see how desperate he is. Pero hindi ko hahayaan ang gusto niya.
Inihanda ko ang sarili ko para umatake pero bigla nalang siyang nawala sa harapan ko. He grab my jaw that made me scream because of pain! Shit!
Hindi ko alam kung paanong gagawin kong pagtanggal sa mga mahahaba at matutulis niyang kuko sa panga ko!!
Masakit!!! Fck!
"Ang ayoko sa lahat, yung may nangingialam saakin!" he punch me on my abdomen. Napasuka ako ng dugo.
What a heartless guy.
That is all I can think of him. Beyond the guy I used to know. Gusto kong magmakaawa sa kanya dahil sa sakit na natatamo ko pero agad na pumasok sa isip ko ang ginawa niya kay Saki.
My anger rose up. Hindi ako gumanti para kay Saki noon pero ngayon, I want a revenge for Saki.
"Sorry to say but you can't kill me easily... you heartless jerk!!" sinipa ko siya kaya napalayo kami sa isa't isa. Halos manginig naman ako sa sobrang sakit ng pagkawala ng panga ko sa matutulis niyang kuko pero hindi ko na pinansin yun.
Naramdaman ko ang pagbabago ng enerhiya ng espada ko. Mabilis akong tumakbo paikot sa kanya. When I am on his left side I dashed on the other side and hit his back but he quickly dodge it.
Napamura nalang ako dahil sa bilis ng repleksyon niya.
"Yuki!" I heard Keith's voice kaya napatingin ako sa kanya pero isang malakas na ang hangin ang sumalubong sa akin.
Hanggang sa nakarinig nalang ako ng napakalakas na pagsabog mula sa ibaba. Pagtingin ko kay Tobias iba na ang taong nakatayo sa harap ko. At halos sakupin naman ng napakalaking usok ang bandang ibaba namin.
"Yno..." tawag ko sa kanya. Mabilis ang paghinga niya at napansin kong mas lumaki ang katawan niya. He doesn't seems the Yno I know.
Aabutin ko sana ang kamay niya pero bigla nalang siyang nawala and before I knew it nasa itaas ko na sila, naglalaban. Nagpapalitan silang dalawa ng malalakas na tira!
Alam kong malakas si Yno pero halos magkapantay lang sila ng lakas ni Tobias. Kinabahan ako, natatakot akong baka kung anong mangyari sa kanya.
I'm ready to jump para tulungan si Yno pero may pumigil saakin.
"Yuki." hinawakan ni Keith ang kamay ko saka ako inalalayan para tumayo. She shook her head as if saying 'don't'. "We need to treat your wound." aangal pa sana ako pero hinigpitan ni Keith ang hawak niya sa kamay ko. "Yno will be fine."
Wala na akong nagawa kundi ang sumunod sa sinabi ni Keith.
Nanginginig padin ang mga binti ko kaya napaupo ako agad paglapag palang namin sa lupa. Tinignan ko sila Yno at Tobias sa taas pero halos hindi ko na makita ang mga kilos nila dahil sa sobrang bilis.
This is his true strength. Gusto kong lumaban ng kasama siya pero hindi ko magawa. Fck it! I keep on failing him! I am his observer and yet here I am, sugatan at walang magawa! Urgh!
"Shit Yno!!!" sigaw ko ng makita kong mabilis siyang bumagsak sa lupa sa mismong harapan namin. Madami na siyang natatamong sugat, ang iba naghihilom pero ang iba ay masyadong malalim. "Yno stop!!" sigaw ko pero hindi siya nakinig at bumangon agad at tumalon patungo kay Tobias. Damn it! "Ivan! Treat me!" utos ko kay Ivan na kalmado lang na nanunuod sa laban ng dalawa nilang kaibigan.
"Yuki what are planning?" hinarang ni Keith si Ivan.
"Keith! Yno needs me!! Kailangan ko siyang tulungan!" I hysterically said to them.
"Yuki kumalma ka nga!" Chanon squeeze my hands. "Makakasagabal ka lang sa kanya dahil sa lagay mo. Mas lalo lang siyang mahihirapan kapag sumali ka pa. Look at them. We can't beat a vampire, lalo na ang mga tulad nilang pure vampire. Now, get a hold of yourself. Watch him okay?" bagsak ang balikat ko at hindi na muling kumibo dahil sa sinabi ni Chanon. That hit me bigtime. Wala nga akong makakagawa para sa kanya. Urgh! And that is really frustrating!
I just can't afford if something happen to him. Baka pagsisihan ko lang buong buhay ko kapag may nangyaring hindi maganda sa kanya! Pero shit! I am nothing.
"Yno..."
--
Narrator~
Pinunasan ni Claudia ang tumulong dugo mula sa labi niya. Napangisi siya.
"Do you think you can win over me? Sky... I know the limit of your power." ikinompas ni Claudia ang kanyang kamay at may mga lumabas na libo libong familiar na iba't ibang uri. "Kill him." utos niya na agad sinunod ng mga ito.
While Sky is on rage. Galit ang namumutawi sa dibdib niya dahil sa nakikita niyang naghihirap na mukha ni Misaki sa isip niya. He can't just shove it away.
Isa isa niyang pinabagsak ang mga familiars ni Claudia. Hindi siya nakakaramdam ng pagod o kahit na ano pa mang sakit sa katawan.
Lumalaban lang siya para sa babaeng nagpapatindi ng tibok ng puso niya at nagpapabuhay sa dugo niya sa mga oras na to.
Agad namang nakaramdam ng kaunting pangangamba si Claudia dahil sa nakikitang lakas na ipinapakita ni Sky. He's rudely swiping out her familiars.
"Hindi ako pwedeng matalo ng katulad mo lang." bulong ni Claudia at nagpakawala ng napakalaki at napakalakas na puwersa. He threw it to where Sky is.
Lahat ng nadaanan nito ay naglalaho na parang bula. Until it reaches the target...Sky.
-
Misaki's POV
"Saki?" agad akong napadilat nung nararamdaman ko na ulit ang lakas ko. Ang dating lakas ko. "Phew. Gumana!" narinig ko ang boses ni Cess sa tabi ko kaya napatingin ako sa kanya.
"Anong nangyari?" tanong ko.
"Nahimatay ka master at malalim yung natamo mong sugat. I can't treat it alone so I ask for Miss Shara's help." tumuro siya sa kaliwa ko kaya sumunod ang tingin ko dun. I saw Usui's mother waving at me while smiling sweetly. I just gave her a weird look.
Ewan ko ba kung anong pwede kong ibigay na expression sa kanya. Amp.
Ay teka... Ngayon ko lang din nalaman na nanay ni Usui yan ah, I mean, stepmom? Siya kasi ang kumupkop kay Usui simula ng maging bampira ito. Yuki told me.
Kinapa ko ang tagiliran ko pero parang walang bahid na nagkaroon ako ng sugat dito. Ayos ah. Ramdam ko ding bumalik na ang kapangyarihan ko.
"Fck!" nakarinig kami ng pagmumura.
Bigla nalang akong nakaramdam ng mabigat na pwersa. Agad akong napatingin sa itaas ng makita ko ang nagniningning na napakalaking bola na nagdadala ng matinding kapangyarihan. There is a large circle of power na papalapit sa nakikipaglaban na si Usui.
My heart stop, my body felt a great tremble. Naramdaman ko sa loob ng katawan ko ang pag-init at ang mabilis na pagdaloy ng dugo ko sa bawat ugat ko. Halos maghalo-halo ang takot, pag-aalala, pangamba, galit sa dibdib ko.
Hanggang sa isang bagay nalang ang dumagan sa utak at dibdib ko. Ang pumatay.
-
Keith's POV
Tumayo si Misaki habang hawak ang lance niya.
"Saki..." tawag ni Yuki sa kanya. Hahawakan ko na sana ang kamay ni Saki pero bigla nalang nagsikip ang dibdib ko kaya napaluhod ako.
"Keith? Ayos ka lang?" lumapit saakin si Chanon.
"Si Saki..." hirap na sabi ko sa kanya. Pinilit kong tumingin kay Saki pero lalo lang sumikip ang dibdib ko. "Urgh!"
Sigurado akong mas tumitindi ang nararamdaman niyang galit kaya mas lumalakas siya kapag nakamode. I guess I need to suffer until its over.
-
Narrator~
Tumalon si Misaki dere-deretsyo sa kinaroroonan ng puwersang malapit ng tumama kay Sky. Without a second thought, humarang siya sa harap ni Sky. Itinaas niya ang kanyang lance and hit that great force kaya halos tumilapon ang lahat ng nakapaligid sa kanila.
Ramdam nila Yuki ang napakalakas na puwersang tumatangay sa kanila. Halos tumilapon din si Yno at Tobias na patuloy ang labanan.
Samantalang si Sky ay napahinto at napatakip pa ng mukha dahil sa lakas ng hanging sumampal sa mukha niya.
Buong lakas na pinigilan ni Misaki ang kapangyarihan ni Claudia gamit ang lance niya. She push it away, lahat ng kapangyarihang tumitilapon sa bolang yun ay tumatama kay Misaki kaya halos masugatan na ang buong katawan niya pero hindi yun ininda ni Misaki instead, she release the lance power even more.
Claudia didn't expect Misaki to dodge her power ball kaya naman ng makita niyang kayang ibato pabalik sa kanya ang bolang ito ay agad siyang lumayo. But it's too late, Misaki is already on her back.
"Die." walang halong kahit na ano sa boses niya maliban sa kaseryosohan at halatang gagawin talaga niya ang sinabi niya. Naramdaman ni Claudia ang takot sa sinabing iyon ni Misaki. She created a whirlwind sa pagitan nilang dalawa ni Misaki.
Pero parang hangin lang na tinaboy iyon ni Misaki. Lalo lang nabuo ang takot sa dibdib ni Claudia. Pinawala niya ang sarili niya at mabilis na umalis sa harap ni Misaki pero agad din siyang nasundan nito.
Walang ibang iniisip si Misaki ng mga oras na yun kundi ang patayin si Claudia. Just like how she thought of killing Misty before when Sky almost died.
Agad na naglabas ng espada si Claudia at umatake kay Misaki. Mabilis namang tumalima si Misaki at iniwasan ito saka binigyan ng counter attack si Claudia.
Claudia didn't expect that one coming kaya muntik na siyang tumilapon.
"You're such a pain in the ass Misaki! Urgh! Just die!!!" sigaw pa nito dahil sa nararamdamang gigil sa kanya. Naglabas siyang muli ng napakaraming familiars. She even created a huge crystal. "Kill that bitch!" she said as she released the huge crystal.
Misaki can't think of anything but to protect Sky from any danger. Protektahan laban kay Claudia. She can't bear to see Sky suffer kaya kahit ano pang mangyari ay kailangan niyang protektahan ang taong pinakamahalaga sa kanya.
Itinaas ni Misaki ang kanyang lance.
No one knows what is she thinking by now. Kahit ang mga kaibigan niya ang handa na siyang tulungan pero bigla nalang may lumabas na liwanag sa lance ni Misaki.
Halos masilaw ang lahat.
"Just die...." Misaki whispered.
The destruction begun. Yumanig ang buong isla ng Big city at ang mga bato ay nagsisiangatan dahil sa kapangyarihang inilalabas ng lance ni Misaki.
"Anong nangyayari?" tanong ni Yuki. Itinusok ni Yuki ang espada niya at nagcreate ito ng barrier upang hindi sila matamaan ng kahit na anong lumilipad na bagay.
"This is the destruction. We need to stop her!" hindi makapaniwalang sabi ni Keith. She got her bow pero napaluhod siya ng maramdaman niyang mas tumitindi ang sakit na nararamdaman niya sa dibdib dahil kay Misaki.
"Keith!" sigaw ni Cess at Chanon. Lumapit ang mga ito para alalayan si Keith pero bigla nalang itong nahimatay.
That is how powerful she is when she's in mode. No one can ever beat her at lalong lalo na, walang makakapigil sa kanya maliban kay Sky. The only key is him. And this is one of the reason kaya si Sky ang napiling obserbahan ni Misaki dahil simula palang ay alam na ng mga ito na itinakda ang dalawa.
Sky is just watching Misaki. Her ever bit of move fascinatingly amaze him. Kahit ngayong nababalutan siya ng napakalakas na kapangyarihan. Hindi rin inabala pa ni Sky na ilagan ang mga paparating na naglalakihang mga bato dahil parang wala lang naman iyun sa kanya kung hawiin niya ito.
He come closer to where Misaki is. He can't remember the name pero sigurado siyang yung tibok ng puso niya para kay Misaki ay kakaiba.
-
Jarah's POV
I stopped the moment I laid my eyes on Misaki and Claudia. Kaya pala halos lumubog na ang isla ay kagagawan pala ni Misaki.
Shit! Kung wala akong magagawang paraan para mapigilan si Saki, sigurado akong mapapatay niya si Claudia! Hindi ako papayag!
"Wow! Misaki's power is wondrous!" manghang sabi ni Misty habang nakatingin kay Misaki. "Alam ko na malakas na talaga siya pero hindi ko alam na may ilalakas pa pala siya. This is beyond expectation."
"Gaga! We need to stop her right away! Kundi masisira ang plano ko! Hindi niya pwedeng patayin si Claudia!" because it will also cause of mom's death! At hindi pwedeng mangyari yun! Urgh! Nakita kong ipinusisyon ni Misaki ang sarili niya and ready to burst her power to Claudia.
Fck! Kahit ito pa ang maging mitsa ng buhay ko, I don't care anymore!
Kinuha ko sa bag ni Misty ang salamin at mabilis na nagteleport sa harap ni Claudia saka ko itinapat ang salamin sa kanya. Nakita ko ang sobrang pagkagulat ni Claudia dahil sa nakita niyang salamin sa harap niya.
"Go to where you belong Claudia." I told her as I gave her a smirk.
"W-what is this all about Jarah?!! Where that mirror came from?! I have that!!" galit na sigaw niya saakin. Unti unti ko ng nararamdaman ang pagkawala ng matinding pwersa sa salamin at ang malakas na kapangyarihan sa likod ko. I know it was Misaki.
I'm ready to die just to save my mom.
"No!!! No!!! Why did you betray me you traitor bitch!? I am your aunt!! Walang hiya kang babae ka!!!" unti unti ay hinahatak na siya ng salamin.
"Well, curse you auntie Claudia. But I would rather die than to serve a bitch like you!!" after I said that, dere-deretsyo na siyang hinigop papaloob sa salamin. The imitation suddenly appeared infront of me. Nagliwanag ito saka nabasag at inilabas nun si mommy.
Naramdaman ko ang luwag sa dibdib ko ng makita ko si mom sa harap ko. But I know it's too late.
"I'm sorry mom..."
Ramdam ko ang matinding kapangyarihan na nagmumula sa lance ni Misaki mula sa likod ko kaya ngumiti nalang ako at pumikit to wait for my time.
This is how I will end my worthless life.
-
Yuki's POV
Tumalon ako at lumipad para saluhin si Misaki na bigla nalang nawalan ng malay matapos makita si Sky na yakap yakap si Jarah.
Sky hugged Jarah and blocked his self just to protect Jarah from Misaki's attack. Agad namang napatigil si Misaki sa pagsugod ng makita niya si Sky saka siya biglang nahimatay.
"Saki!" salo ko sa kanya. Bumalik na sa dati ang mukha niya, maamo na ulit. Thank goodness. I don't wanna see that expression of her ever again. Ibinaba ko si Saki sa kung nasan sila Cess na agad na sumalubong saamin.
"Master!!" they both run towards us saka agad na sinuri si Saki. Napaluhod naman ako dahil ramdam ko padin ang panghihina.
"Yuki, just rest. Kami na ang bahala kay master." sabi ni Chanon.
"I'm fine." sagot ko naman. "Bring her out of here. Ayokong makita niya si Sky." napatingin ako sa ere kung saan nandun pa sila Sky, Freya at Jarah.
Sky is looking on us. Hindi man halata pero alam kung concern siya. He can't just forget Saki that easily kaya alam kong may nararamdaman siya kakaiba kay Misaki.
Pero sa ngayon. We all need a rest. Lalo na si Saki.
-
Miya's POV
"Asul... sa tingin mo ba magiging maayos lang si mom?" tanong ko kay Blue na may hawak hawak na ballpen at pinapaikot ikot ito.
"I don't know. But I am hoping that everything will be fine." sagot niya.
Napabuntong hininga nalang ako. Nalulungkot ako sa nangyayari. My mom is still unconcious and dad is still on custody. Alam ko naman yung sitwasyon nila pero hindi ko maiwasang hindi malungkot, mabother at mag-alala sa kanila.
Ayokong makitang masaktan si mommy at ayokong malayo kay daddy. Urgh! Nakakafrustrate ah. Ayoko ng ganito!
"Asul, dalawin natin si dad?" tumingin ako kay Blue na ngayon ay nagsusulat na.
"Tss. Alam mo namang hindi tayo papayagang makadalaw kay dad diba? So shut it out and just listen. We're on the middle of the class Kae." masungit na sagot saakin ni Asul. I pouted my lips.
"Sa gusto ko lang makita si dad. I miss him you know." inihiga ko ang ulo ko sa table ko habang nakaharap padin kay Blue.
"I know. Pero kailangan nating sumunod, it's for their own good." patuloy lang sa pagsusulat si Blue at nakikinig. Sa aming dalawa, siya ang pinakamasipag at pinakaresponsible. I always rely on him sa kahit na anong bagay.
"Hay. When will this gonna end? I miss them both." i heave a sigh and close my eyes. Inaantok ako.
"There is always a right time for a better end Kae. Why not do your notes and listen here?" tinusok ni Blue ang pisngi ko.
"Tsk. Wag nga Asul. Inaantok ako." angal ko sa ginagawa niya. Naramdaman ko ang movement niya. Kinuha niya ang kamay ko at sinimulan ng imassage yun.
"Hindi ka kasi matulog ng maaga. Bawal sa babae ang nagpupuyat." pangaral niya saakin.
"Eh Asul naman kasi, hindi na ako madalas makatulog sa gabi. Hindi ako sanay na wala si dad sa bahay." usal ko saka dumilat. Nakita kong nakafocus padin ang mga mata niya sa prof namin pero nakafocus na ang mga kamay niya sa pagmamassage sa kamay ko.
I smiled. Kaya hindi ko kayang mawala si Blue sa tabi ko. Gustong gusto ko yung pag-aalaga niya saakin gaya ng palaging ginagawa ni dad eh. I always feel relaxed and secured when I am with Blue.
Blue gave me a glimpse saka binalik din agad ang tingin sa harap. "Why didn't you tell me? I should have come and sleep with you Kae."
Napangiti ako dahil sa sinabi niya. Ang sweet talaga ng twin brother ko as ever!
Hinila ko ang kamay ni Blue and clinged to his arms. "Thank you Blue!" I cheerfully told him.
Inabot niya ang ulo ko at ginulo ang buhok ko. Sakto namang tumunog na ang bell.
"Let's go." tumayo siya kaya tumayo nadin ako. We fixed our things at lumabas ng room. Pero pagbukas ko palang ng pinto, parang nagkaroon ng matinding stampede!! Shoot!
"KYAAAH!! BLUE BEYBE!!"
"LUMABAS NA SIYA!!"
"KYAAAAH!"
Kanya kanyang tili ang mga babaeng nagdagsaan saamin ni Blue. Halos mapalayo ako kay Blue dahil sa paniniksik saakin ng mga babae papunta sa kanya. Waaah! Ano ba naman to!
"Ouch! Ouch!" halos sumubsob ako kakatulak saakin. Huhuhu!
Tinignan ko si Blue na hawak hawak ang kamay ko at hindi talaga binibitawan kahit na may mga babaeng nakaharang sa kanya.
"Excuse me..." hinatak hatak niya ang kamay ko pero hindi ako makaabante! Huhu!
Nakakainis naman! Yung feeling na uuwi nalang tapos masstress ka pa dahil sa mga babaeng to! Urgh! Araw araw nalang ganito! Kung pwede lang maglabas ng kapangyarihan dito, naku naku! Naku talaga!
"Fck!" rinig kong sigaw ni Blue. Natigilan ang lahat pati narin ako. Nakakagulat yun. Minsan lang magsnap si Blue ng ganyan. Usually tahimik lang siya kahit na pagkaguluhan siya ng mga babae sa paligid niya. Naramdaman ko ang buong pwersang paghatak saakin ni Blue kaya napaalis yung mga babae. "You're fckin hurting my sister." he said emotionless. He wrap his arms around my shoulder. "So please, will you excuse us." naglakad na si Blue pati ako kaya naghawi sila to give us way.
Yung mga tingin saakin ng mga babae parang gusto akong balatan ng buhay. What did I do? Psh.
Nung makalayo kami sa mga die hard fans ni Blue, napabuga ako ng hangin.
"Hanggang kelan ka ba titilian ng mga yun? Araw araw nalang akong may pasa dahil sa kanila." reklamo ko sa kanya. Eh kasi naman, nakakasawa na ah.
"Just bear with it Kae, malapit na ang bakasyon."
"Sus! Kahit naman bakasyon hindi pinapalagpas ng mga babaeng yun eh!"
"Calm down."
"Miya! Blue!" natigilan kami dahil sa sumigaw.
"Tita Keith? Bakit po?" humahangos na napahawak siya saaming dalawa ni Blue.
"You're mom!! She's gone."
Pakiramdam ko nawala ang hininga ko dahil sa narinig ko.
"What?!"
-
(A/N: Hello. Here's the UD po. Thank you sa mga nagbabasa sa story ko. :) at salamat talaga dun sa mga nagrequest ng UD ko (icamen2005 at FutabaYoshioka966). As a new author, sobrang laking achievement na kahit na basahin niyo lang yung story, idagdag pa po yung vote, lalo na yung pagrequest ng UD. Hihihi. Thank you. :) And enjoy reading.)