Kızlarla uzun sohbetten sonra ayrıldık. Enes beni evime bıraktı.
Duş aldım, üstümü giyindim ve kendimi direk yatağa attım. Bugün olanları düşündüm. Ömer'i düşündüm, en çok Ömer'i. Onu çok seviyorum herkesten herşeyden çok. Ona olan sevgim asla ve asla azalmaz. Sadece engeller var hemde benim aşamayacağım kadar büyük engeller. Ömer evli ve en önemlisi de onun bir çocuğu var ben yapamam bunu ona da kendime de yapamam çok üzülürüm, çok hasta olurum.
Şimdilik sadece akışına bıraktım. Hala çok seviyorum, çok aşığım. Ama onunla da onsuz da mutlu olamıyorum. Onunla mutlu olamazsam en azından Enes'in beni mutlu olabileceğine az da olsa inanıyorum.
Bilmiyorum kafam çok karışık. Tek bir konuda netim o da Ömer'e olan sonsuz aşkımdan...
Bunları kafamdan geçirirken uyuya kalmışım neyse ki haftasonu Enes buluşmak istemişti ama bir bahane bulup yırtmıştım. Çünkü evde kalıp kafamı dinlemek istiyordum.
Çok zor günler beni bekliyordu bunu hissedebiliyordum. Çünkü bu olanlar hiç normal değil. Ömer'in okula geri dönmesi ve saçma kıskançlıklar ya da belki de ben öyle düşünüyorum. Ama eğer öyleyse çok saçma senin parmağında hala o yüzük o kadının yüzüğü varsa mümkünse benden uzak dur.
Çok değişmişim. Öyle demişti dolmuştayken. Hala çok güzel, hala o sevdiğim, aşık olduğum adam. Allah'a binlerce yüzbinlerce kez şükürler olsun onu bana tekrardan gösterdi.
Allah'ım sana şükürler olsun. Allah'ım sen onu bana nasip et Yarabbim...
Bütün haftasonunu evde pinekleyerek geçirdim. Pazartesi günü okul çıkışında kızlarla buluşacağız. Hazırlık yaptım bir gün öncesinden kıyafetlerimi falan.
Neyse erken kalkıcam ben yatıyorum iyi geceler...
Arkadaşlar merhaba. Yorumlarınıza bakıyorum da Damla'nın aşkının bittiğini düşünüyorsunuz galiba ama bu bölüm yeterince açıklayıcı olmuştur bence. Umarım beğenirsiniz. Görüşmek üzere...