9. bölüm: Eyvah!!!

3.7K 127 6
                                    

Uzun bir süre çaldı telefon. Fakat açan olmadı. 3-4 kere öyle üst üste aradım. Çaldı çaldı ama açmadı.

Aslında merak ettim. Çünkü daha önce aradığımda hemen açmıştı. Bu saatte yatıyor olamazdı herhalde. Yoksa yatmış mıydı?

Çok fazla oyalanmadan içeri girdim. 1-2 saat eğlendikten sonra evimize doğru yol aldık.

"Çok şükür evime geldim."

Deyip yatağıma girdim hemen. Saat geç olmuştu. Üstelik sabahta erken kalkmıştım. Kafayı kouar koymaz uyumuşum.

Ertesi gün kalktığımda saat öğlen 3'tü. Hayret annem beni kaldırmamıştı. Okul ve iş olmayınca o da geç saate kadar yatmıştı.

Aslında öğle yemeği olan benimse kahvaltı olarak algıladığım yemeğimi yedim. Tam soframı toplarken baktım ki annem koltukta uyuya kalmış. Ses çıkartmadan salonun kapısını örttüm.

Bulaşıkları toparlarken annemin telefonu çaldı. O uyanmasın diye hızlıca açtım ve

"Alo"

Ben: "Efendim"

"Kiminle görüşüyorum?" dedi bir erkek sesi, hiç tanıdık değildi.

"Siz kimi aramıştınız?" dedim.

Fakat adam benim kim olduğumu öğrenmeye niyetliydi. Bir anda içimden Ömer hocanın olabileceği geldi. Sonuçta aradığımda açmadı. Ben de olsam merak ederdim bu kim diye. Ama bu ses onun sesi değil çünkü daha önce telefonda duydum sesini. Ardından:

"Kimsin?" diye tekrarladı.

Bende bir daha "Kimi aradınız?" dedim ama nafile. Belliki kim olduğumu öğrenmeye çalışıyor. Ömer hoca üzerinde odaklandım. Odur başka kim olcak ki dedim kendi kendime. Sonra dayanamadım:

"Ben Damla siz kimi aradınız?" diye çıkıştım.

"Hı Damla..." dedi.

Bunu duyduktan sonra yineledim.

"Beyefendi kimi aradınız?"

"Selami" dedi ve kapattı telefonu.

Bu muhabbet çok canımı sıktı hemen numarayı kendi telime kaydedip watsaptan profiline girdim. Ama fotoğrafı yoktu. Kim olduğunu tahmin ediyordum. Fakat yinede bekliyeceğim. Eninde sonunda fotoğraf koyacak...

----------------------------------------

Ben yine hiç bir şey olmamış gibi devam ediyordum. Bir kaç kere "iyi dersler hocam" demiştim. Sadece kafa sallamıştı. Soğuktu anlıyordum.

----------------------------------------

Dersler, sınavlar, Ömer hoca derken birinci dönem bitmek üzereydi.

Yarın çarşamba ve ben nöbetçiyim. Neyse ki en yakın arkadaşım Elif'le. Zaten ders işlenmiyor, okulun son haftası. O yüzden kafa rahat.

Hem nöbetçiyken Ömer hocayı daha çok göreceğim. Hem de her fırsatta...

------------------------------------

Nöbetçiliğin yaklasık 5. saatlerindeyiz ve biz daha gün bitmeden çok yorulduk.

Henüz Ömer hocanın yanına 2 kere gittim. O da bir şeyler imzalatmak için. Hiç konuşmadı benimle hatta suratıma bile bakmadı. Piççç ne olcak işte..

Nöbetçi masasında otururken bir veli içeri girdi. Ben ilgilendim. Aaa şansa bak sen Ömer hocayı soruyor bana. Hemen yukarı çıktım. Tam öğretmenler odasına gidecektim ki bana doğru geldiğini farkettim. Tam önünde durarak:

"Hocam biri sizi soruyor, aşağıda" dedim.

Nedense o arada bana bir şey söyleyerek tersledi. Bende olayın verdiği şokla duymadım ne dedğini. Başımdan aşağı kaynar sular döküldü resmen. Neden böyle yaptığına anlam veremedim geçirdiğim şok sebebiyle.

Melis'in yanına gidip biraz oturdum. Sonradan dank etti. Kesin biliyordu, öğrenmişti arayanın ben olduğumu. Kafama dank edince bir şoka daha girdim. Melis'se davranışlarıma anlam verememiş. 'Ne oldu' dercesine suratıma bakıyordu.

---------------------------------

Eve geldiğim de ilk işim watsapa girmek oldu. Bugün şok üzerine şok yaşayacağım belliydi. Numarasını aldığım kişi watsaba fotoğrafını koymuştu. Heyecanla fotoğrafın üzerine tıkladım. Bir de ne göreyim bu o. O işte. Ömer hocanın kardeşi...

Geçen sene sonu okula getirdiği için görmüştüm.

Bir dakka biraz bekleyin şoka girmem lazım. ' Bir şey isteyen.' Peki kabul ediyorum kötü espiriydi.

Şuan kalbim yerinden çıktı ve gözle görülemeyecek kadar uzaklaştı. Nabzım popomda atmaya başladı. Ellerim, ayaklarım adeta halay çekercesine titremeye başladı. Bu kadar olayın üstüne bir yeni aldığı telefonu yere düşürdüm. Allah'ım evlat acısı gibi...

Arkadaşlar sınavlarım yeni bitti. Sınavlardan vakit bulamıyordum yazmaya kusuruma bakmayın. Yeni bölüm en kısa zamanda inşallah. Beğeni ve yorumlarınızı bekliyorum. Desteğiniz için teşekkürler. Görüşmek üzere...

Gönlümün Kaptanı (edebiyat öğretmenim)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin