Ep ^ 9 ^
စေနေန႔မို႔ ေက်ာင္းပိတ္ရက္ျဖစ္ေပမယ့္ တျခားသြားစရာလည္း မရွိတာမို႔ Jongin ကိတ္မုန္႔လုပ္ဖို႔ မီးဖိုေခ်ာင္ထဲဆင္းလာလိုက္သည္။ သူ sehun အတြက္ Blackforest လုပ္ေပးခ်င္သည္ေလ။
ကိတ္မုန္႔လုပ္ေနရင္း 'ကိုယ့္ခ်စ္သူအတြက္ ကိတ္မုန္႔လုပ္ေပးေနတာ' လို႔ေတြးမိျပန္ေတာ့ အရင္တုန္းက ကိတ္မုန္႔လုပ္ခဲ့တဲ့အခ်ိန္ေတြနဲ႔မတူ ရင္ထဲမွာ ပိုၾကည္ႏူးမိသည္။
ၾကက္ဥေဖာက္ထည့္တဲ့အခါပဲျဖစ္ျဖစ္ သၾကားထည့္တဲ့အခါပဲျဖစ္ျဖစ္ sehun ပံုရိပ္ေလးကို ျမင္ေယာင္ေနမိတာမို႔ မ်က္ႏွာေတြလည္း ပူထူၿပီး နီရဲေနမွာ ေသခ်ာသည္။
Sehun ဆိုတာ Jongin အတြက္ေတာ့ ဘုရားေပးတဲ့လက္ေဆာင္ေလးတစ္ခုပါ။ Jongin ရဲ႕ ေျခာက္ကပ္ေနတဲ့ ဘဝေလးထဲကို ဟာသေလးေတြ ရယ္စရာေလးေတြနဲ႔ စိုေျပေအာင္ လုပ္ေပးတတ္တဲ့သူ။ ဒါ့ေၾကာင့္ sehun အနားမွာရွိတဲ့အခ်ိန္တိုင္း Jongin ေပါ့ေပါးပါးပါး ျပံဳးရယ္တတ္ပါသည္။
ဒါေပမယ့္ sehun Taemin အေၾကာင္းေမးရင္ေတာ့ Jongin ဝမ္းနည္းမိသည္။
'ဘာလို႔ sehun က Taemin အေၾကာင္းေမးရတာလဲ?'
Jongin ကိတ္လုပ္ေနတာခဏရပ္ရင္း ႏႈတ္ခမ္းေလးကိုက္ၿပီး အရင္ေန႔က sehun သူ႔ကို Taemin အေၾကာင္းေမးခဲ့တာေလးကို ျပန္ေတြးမိေတာ့ ...
'ဘာလို႔ sehun က Taemin မွာ ခ်စ္သူရွိလား?? တျခားသူေတြနဲ႔ေရာ တအားရင္းႏွီးလားလို႔ ေမးရတာလဲ??
မဟုတ္မွလြဲေရာ....'
Jongin ရင္ထဲကို လွိုက္တက္လာတဲ့ စိုးရိမ္မႈေလးေတြေၾကာင့္ မ်က္ေတာင္ေလး ခပ္ျမန္ျမန္ပုတ္ရင္း...
မျဖစ္ႏိုင္တာ... မျဖစ္ႏိုင္ေလာက္ပါဘူး... Sehun လိုလူကေတာ့ Taemin ကို ခ်စ္မိသြားမယ့္ လူစားမ်ိဳးမဟုတ္ေလာက္ပါဘူး...
ဒါေပမယ့္ ဘာလို႔ မျဖစ္ႏိုင္ရမွာလဲ... Taemin ကို သေဘာမက်တဲ့သူဆိုတာ ရွိမွ မရွိတာ... ၿပီးေတာ့ Taemin က ကၽြန္ေတာ့္ထက္လည္း အမ်ားႀကီးသာတယ္ေလ...
Jongin အေတြးေတြနဲ႔အတူ ဝမ္းနည္းလာတာမို႔ ေလကို ခပ္ျပင္းျပင္းရႉထုတ္လိုက္သည္။
မျဖစ္ႏိုင္ပါဘူး...မျဖစ္ႏိုင္ေလာက္ပါဘူးေလ
Jongin မေကာင္းတာေတြ ဆက္မေတြးေတာ့ဘဲ ကိတ္မုန္႔ဆက္လုပ္မယ္ျပင္ေတာ့ အေပၚထပ္ကေန Taemin ဖုန္းေျပာရင္း ေျပးဆင္းလာတာမို႔ သူလွမ္းၾကည့္ေနလိုက္သည္။
Taemin - "မင္းအျပင္မွာ ေရာက္ေနၿပီလား... အင္း..အင္း.. ငါအခုလာၿပီ .. ခဏေစာင့္ေနာ္"
Taemin က သူ႔ပစၥည္းေတြ ယူၿပီး ခပ္သုတ္သုတ္ထြက္သြားတာကို Jongin ၾကည့္ရင္း ေတြးမိတာ 'Taemin က ဒီေလာက္အေလာတႀကီးထြက္သြားရေအာင္ ဘယ္သူနဲ႔ ခ်ိန္းထားလို႔ပါလိမ့္.. ေအးေလ... သူ႔သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔ပဲ ေနမွာပါ.. သူငယ္ခ်င္းေတြ အမ်ားႀကီးရွိတာမို႔.. ပိတ္ရက္ကို အိမ္မွာပဲ ဘယ္အခ်ိန္ျဖဳန္းခ်င္ပါ့မလဲေလ'
Jongin သက္ျပင္းခ်မိေပမယ့္ သူငယ္ခ်င္းလို႔ေတြးမိတာမို႔ Chanyeol ကို သတိရမိသည္။
Jongin အနားက သူ႔ဖုန္းေလးကို လွမ္းယူရင္း Chanyeol ကို ဖုန္းဆက္လိုက္ေတာ့ ဖုန္းမကိုင္ပါ။ jongin တစ္ဖက္က ကိတ္မုန္႔အတြက္ျပင္ရင္း ဆက္ေခၚေနလိုက္သည္။ ၂ခါ ၃ခါ ဆက္ေပမယ့္ မကိုင္တာမို႔ Jongin ကိတ္လုပ္တာရပ္ရင္း ထပ္ေခၚၾကည့္သည္။ အရင္ဆို Chanyeol က သူဖုန္းေခၚတာနဲ႔ ခ်က္ခ်င္းကိုင္ေနက်။ အိပ္ေပ်ာ္ေနရင္ေတာင္ ခ်က္ခ်င္းထကိုင္တတ္တာ။ ခုဘာလို႔ မကိုင္ပါလိမ့္... ထူးဆန္းတယ္။ Jongin ထပ္ခါ ထပ္ခါ ေခၚေနမိသည္။
Jongin - "အာာ... တကယ္ပဲ ဒီ Virus ကေတာ့... ကိုင္ကိုင္ မကိုင္ကိုင္ကြာ... အခါ၁၀၀ ေခၚရ ေခၚရ မကိုင္မခ်င္း ေခၚပစ္မယ္..ဟြန္႔"
သူ ဆက္တိုက္ေခၚေနတာမို႔ ခဏၾကာေတာ့ Chanyell ဖုန္းကိုင္လိုက္သည္။
Chanyeol - "အင္း..."
Jongin အျမဲတက္ႁကြေနတဲ့ Chanyeol ဆီက အားမရွိသလို အသံေလးၾကားလိုက္ရတာမို႔ နည္းနည္းေတာ့ အံ့ဩသြားမိသည္။
Jongin - "ေဟး... Happy virus!! ခုခ်ိန္ထိ အိပ္ေနတုန္းလား??"
Chanyeol - "အင္း..."
Jongin - "အာ... sorry... သတိရလို႔ ဖုန္းဆက္လိုက္တာ... ဒီညေန ဆံုရေအာင္ေလ... အခု အိမ္မွာလည္း ဘယ္သူမွ မရွိ၊ ကိတ္မုန္႔လုပ္ၿပီးရင္လည္း တျခားလုပ္စရာ မရွိေတာ့ ညေနေတြ႕ၾကမလားလို႔??"
Jongin ေမးေနေပမယ့္ Chanyeol က ဘာမွ ျပန္မေျပာတာမို႔...
Jongin - "Chanyeol-ah?"
Chanyeol - "ငါ.. ငါ မအားေလာက္ဖူးထင္တယ္ Jongin-ah.."
Chanyeol က သူခ်ိန္းရင္ မအားတာ သိပ္မရွိတဲ့သူမို႔...
Jongin - "အာာာ... မအားေလာက္ဖူးလား??"
Chanyeol - "ေက်ာင္းက ပေရာဂ်က္ေလးရွိေနလို႔ေလ... အာ့ အခ်ိန္မမွီမွာစိုးလို႔..."
Jongin ပဲ စိတ္ထဲက ထင္ေနမိတာလား မသိေပမယ့္ Chanyeol အသံက သူ႔အေပၚ ေအးစက္သြားသလို ခံစားရသည္။
Jongin - "အင္း.. အဲ့လိုဆိုလည္း ထားလိုက္ပါေလ.."
Chanyeol - "အင္း.."
Chanyeol ဘက္က ဖုန္းခ်ေတာ့မလို အသံႀကားလိုက္တာေၾကာင့္..
Jongin - "Chanyeol-ah??"
Chanyeol - "ဟင္.. အင္း.. ေျပာေလ"
Chanyeol တခုခုေတာ့ ျဖစ္ေနမွန္း Jongin ခံစားမိသည္။
Jongin - "ဘာ..ဘာမွမဟုတ္ေတာ့ပါဖူး... Chanyeol-ah.. ငါ..ငါ ဖုန္းဆက္တာ အေႏွာင့္အယွက္မ်ား ျဖစ္သြားလို႔လားဟင္??"
Chanyeol -"...."
Jongin - "ငါ ဒီတိုင္း.."
Chanyeol - "နည္းနည္းေတာ့ ျဖစ္တယ္"
Jongin မထင္ထားမိတာမို႔ ဝမ္းနည္းသြားမိသည္။
Jongin - "အဲ့.. အဲ့လိုျဖစ္သြားရင္ ေတာင္းပန္ပါတယ္..."
Chanyeol - "အင္း..."
Jongin ဘာမွျပန္မေျပာခင္ Chanyeol ဖုန္းအရင္ ခ်သြားတာမို႔ ထူးဆန္းေနသလို၊ အရင္လို သူ႔ကို ခင္ခင္မင္မင္ ေႏြးေႏြးေထြးေထြးနဲ႔ စကားျပန္ေျပာတာမ်ိဳး မဟုတ္တာမို႔ Jongin တကယ္ကို စိတ္မေကာင္းျဖစ္မိသည္။
Jongin - "ငါ ဘာအမွားမ်ား လုပ္မိလို႔ပါလိမ့္??"
Jongin သက္ျပင္းခ်လိုက္ေတာ့... ရင္ဘတ္ထဲက ေအာင့္လာျပန္သည္။ စားပြဲခံုေပၚ လက္ေထာက္ထားေပမယ့္ နာက်င္မႈက တိုးသထက္ တိုးလာတာမို႔ Jongin ၾကမ္းျပင္ေပၚထိုင္လ်က္သားက်သြားသည္။ တေျဖးေျဖးခ်င္း ပိုနာက်င္လာသလို အသက္ရႉရ ခက္ခဲလာတာမို႔ Jongin ရင္ဘတ္ကိုသာ ဖိထားမိသည္။
Jongin ဘာလုပ္ရမွန္းမသိ။ Taemin ကလည္း ေစာနကမွ အျပင္ထြက္သြားသည္။ Jonginေဖေဖကလည္း ဒီအခ်ိန္ဆုိ အလုပ္မွာပဲ ရွိေနဦးမွာ ေသခ်ာသည္။ Jongin ေမေမကလည္း ဦးေလးကို ၾကည့္ဖို႔ ေဆးရံုသြားတာမို႔ Jongin အနားမွာ တစ္ေယာက္မွမရွိ။
Jongin နာက်င္ေနသည့္ၾကားကပင္ မ်က္ရည္ေတြ အလိုလိုက်လာမိသည္။ သူ႔အနားမွာ တစ္ေယာက္မွ မရွိသလို တေျဖးေျဖး ခႏၶာကိုယ္တစ္ခုလံုး အင္အားေတြ ကုန္ခမ္းသြားသလို ခံစားလာရသည္။
အဲ့ဒီအခ်ိန္မွာ ေစာနက စားပြဲခံုေပၚတင္ထားတဲ့ ဖုန္းက ျမည္လာတာမို႔ Jongin အားယူၿပီး ဖုန္းကိုလွမ္းယူလိုက္သည္။ Jongin ေခၚတဲ့သူဘယ္သူဘယ္ဝါမွန္းမၾကည့္ႏိုင္ေတာ့... ဒီတိုင္းသာကိုင္လိုက္ရင္း...
Chanyeol - "Jongin-ah... ေစာနက ငါ.."
အသံဩဩေလးေၾကာင့္ Jongin ဖုန္းဆက္တဲ့သူက Chanyeol မွန္းသိလိုက္တာမို႔
'Chanyeol က ဘာလို႔ ဖုန္းျပန္ဆက္ပါလိမ့္?'
ဒါေပမယ့္ Jongin ဆက္မေတြးႏိုင္ေတာ့ဘဲ ရွိသမၽွအင္အားေလးနဲ႔...
Chanyeol - "Jongin-ah.. Jongin.. ဘာ.. ဘာျဖစ္တာလဲ..??"
Jongin - "Hyung..hyung ကၽြန္ေတာ့္ကို ကူပါဦး..."
jongin လက္ကေလးေတြ ဖုန္းကိုေတာင္ ဆက္လက္ကိုင္ထားႏိုင္စြမ္းမရွိေတာတာမို႔ ဖုန္းေလးက ၾကမ္းျပင္ေပၚ လြတ္က်သြားေလသည္။ ဖုန္းေလးနဲ႔အတူ Jongin လည္း ၾကမ္းျပင္ေပၚကို လဲက်ေမ့ေျမာသြားခဲ့ပါသည္။
******
Luhan - "Jongin နဲ႔ အေျခအေန ဘယ္လိုလဲ??"
Sehun သက္ျပင္းသာခ်ရင္း...
Sehun - "ဒီလိုပါပဲကြာ... နည္းနည္းေတာ့ ပ်င္းဖို႔ေကာင္းတယ္.."
Luhan - "ငါ ထင္ေတာ့ ထင္ပါတယ္... ဒါေပမယ့္ သူ႔ကို ေကာင္းေကာင္းမြန္မြန္ပဲ ဆက္ဆံပါ... သူ႔မွာ ဘာအျပစ္မွ မရွိတာဘဲဟာ"
Sehun - "အင္း.. အင္း"
Sehun ေလးတိေလးတြဲသာ ျပန္ေျဖမိသည္။ ဒီေန႔ စေနေန႔ေပမယ့္ ဘယ္သူနဲ႔မွ ခ်ိန္းထားတာ မရွိတာမို႔ ဘယ္ေနရာမွလည္း မသြားခ်င္တာနဲ႔ Luhan ကို သူ႔အိမ္ေခၚထားရင္ စကားေျပာျဖစ္ၾကသည္။
Sehun အိမ္မွာ တိတ္ဆိတ္ေနတာကို Luhan သတိထားမိတာမို႔...
Luhan - "မင္းေဖေဖနဲ႔ ေမေမ အိမ္မွာ မရွိၾကဘူးလား... ငါ ေစာနက တက္လာကတည္းက မေတြ႕မိဘူး.."
Sehun - "အင္း... ေတြ႕ဆံုပြဲတစ္ခုရွိလုိ႔ သြားၾကတယ္ေလ.."
Luhan - "ဒါဆို အိမ္မွာ ဘာစားစရာမွ မရွိဘူးေပါ့??"
Sehun - "အင္း... တခုခုမွာစားၾကမယ္ေလ... Pizza စားမလား??"
Luhan - "အင္း.. ေကာင္းသားပဲ.. Cheese မ်ားမ်ားပါတာေလး မွာလိုက္"
Sehun သူ႔ဖုန္းနဲ႔ Pizza လွမ္းမွာေတာ့ luhan လည္း သူ႔ဖုန္းေလးယူၿပီး Instagram ထဲဝင္လိုက္သည္။
Luhan - "ဟ..ေဟ့ေရာင္.. ဒီမွာၾကည့္ၾကည့္စမ္း... Nichkhun hyung ရဲ႕ IG acc မွာ!!"
Sehun Pizza မွာၿပီး luhan ဖုန္းကိုၾကည့္လိုက္ေတာ့.. Nichkhun hyung ေနာက္ဆံုးတင္ထားတဲ့ပံုက Taemin ရဲ႕ပံု။
ေသေသခ်ာခ်ာေျပာရရင္ Taemin နဲ႔ သူမေန႔ကေတြ႕ခဲ့တဲ့ အကခန္းမကို Hyukjae hyung နဲ႔ အတူပါလာတဲ့ေကာင္ေလးရဲ႕ပံု။
ဓာတ္ပံုထဲမွာ Taemin ေရာ အဲ့ေကာင္ေလးေရာ ေတာ့ပိုကီစားေနရင္း ျပံဳးေနၾကသည္။ caption ကလည္း "ေကာင္ေလးႏွစ္ေယာက္ ဘယ္သူမွ မသိေအာင္ ခိုးၿပီ ခ်ိန္းေတြ႕ေနၾကတယ္^^ @taemin_kim & @choiminho" တဲ့။
Sehun တအံ့တဩနဲ႔...
Sehun - "ခ်ိန္း...ခ်ိန္းေတြ႕တာ??"
Luhan - "ပံုစံၾကည့္ရတာ Taemin လည္း ခ်စ္ရတဲ့သူ ေတြ႕သြားၿပီထင္တယ္... အခုတေလာ သူ႔ကို အဲ့ေကာင္ေလးနဲ႔ ခဏခဏ တြဲတြဲေတြ႕ေနရတယ္.."
Sehun - "မင္းေျပာခ်င္တာ ဒီတိုင္း သူငယ္ခ်င္းေတြလိုလား.. ဒါ..ဒါမွမဟုတ္ ခ်စ္သူေတြလို မ်ိဳးလား??"
Sehun စိုးရိမ္စြာနဲ႔ ေမးၾကည့္လိုက္ေတာ့..
Luhan - "ခ်စ္သူေတြလိုမ်ိဳးေလ... "
Sehun - "ေဟ့ေရာင္ မင္း မေနာက္နဲ႔ေနာ္... "
Sehun ကုတင္ေပၚမွာ ထိုင္လိုက္ရင္း...
Sehun - "ဘယ္အခ်ိန္ထဲကလဲ??"
Luhan sehun ကို ၾကည့္ရင္း...
Luhan - "ေသခ်ာေတာ့ မသိဘူး.. အရင္အပတ္ေလာက္က ထင္တာပဲ.."
Sehun ကုတင္ေပၚ ပစ္လွပစ္လိုက္ရင္း..
Sehun - "ေသလိုက္ပါေတာ့ကြာ..."
Luhan - "ဘာျဖစ္တာလဲဟ... မင္းမွာလည္း Jongin ရွိေနတာပဲကို..."
Sehun ျပန္ထထိုင္ရင္း...
Sehun - "မင္းမသိဘူး luhan.. တကယ္ဆို Jongin က ငါ့အတြက္ အေႏွာင့္အယွက္တစ္ခုပဲ.. တကယ္ဆို ငါ Taemin ကို ေအးေအးေဆးေဆး ႀကိဳးစားလို႔ရေသးတယ္... ခုေတာ့ ငါ့မွာ သူရွိေနေတာ့ Taemin ဆီ ဘယ္လိုလုပ္ခ်ဥ္းကပ္မလဲ??"
ေဖာင္း!
Luhan.. sehun ေခါင္းကို သူပိုက္ထားတဲ့ ေခါင္းအံုးနဲ႔ ပစ္ေပါက္လိုက္သည္။
Sehun - "ဘာလုပ္တာလဲဟ??"
Luhan - "ငါေျပာတာ ေသခ်ာနားေထာင္ ေဂါက္သီး!! အခုလိုျဖစ္လာတာ သူ႔အမွားပါလို႔လား?? အမႊာႏွစ္ေယာက္ကို ေသခ်ာမခြဲတတ္ခဲ့တဲ့ မင္းအမွားမဟုတ္ဘူးလား??"
Sehun ေအာ္ညည္းရင္း ကုတင္ေပၚျပန္လွဲၿပီး မ်က္ႏွာကို ေခါင္းအံုးထဲသာ ႏွစ္ထားမိသည္။ သူ အခု အခန္းထဲက ပစၥည္းေတြအကုန္ ဖ်က္ဆီးပစ္ခ်င္ေလာက္ေအာင္ စိတ္ေတြ တအားရႈပ္ေထြးမြန္းက်ပ္ေနသည္။
Luhan လည္း ေျပာၿပီးသြားမွ sehun ပံုစံကို ၾကည့္ၿပီး စိတ္မေကာင္းမိ။ ဒါေပမယ့္လည္း သူေျပာတာလည္း မွားတာမွ မဟုတ္ဘဲေလ။ တေျဖးေျဖးေတာ့ sehun လည္း ဒီအမွန္တရားကို လက္ခံလာရမွာပဲဟာ။
Sehun တစ္ေယာက္ Taemin ရဲ႕ ျပံဳးေနတဲ့ပံုေလးေတြ.. သူ႔ကို စကားေျပာတဲ့ပံု.. ကေနတဲ့ပံုေလးေတြ.. taemin ရဲ႕ ဆံပင္ရွည္ေလးေတြ လက္ေခ်ာင္းေလးေတြ... တေျဖးေျဖးျမင္ေယာင္လာရင္း Taemin နဲ႔ တျခားေကာင္ေလးပံုကိုပါ ျမင္ေယာင္မိေတာ့ ေဒါသေတြ ပိုထြက္လာသည္။
ေသခ်င္တယ္.. ohsehun ေရ...
Sehun တစ္ေယာက္ ေပါက္ကဲြၿပီး...
Sehun - " ငါ သူနဲ႔ လမ္းခြဲလိုက္ေတာ့မယ္ကြာ!!"
Luhan ဖုန္းၾကည့္ေနရာကေန ရုတ္တရက္မို႔ sehun ကို ေမာ့ၾကည့္ရင္း...
Luhan - "ဘာ??"
Sehun - "ငါမွ သူ႔ကို မႀကိဳက္တာ... အဲ့ေတာ့ မႀကိဳက္တဲ့သူနဲ႔ တြဲၿပီး အခ်ိန္ျဖဳန္းေနမယ့္အစား ငါခ်စ္တဲ့သူကိုပဲ ရေအာင္ ႀကိဳးစားေတာ့မယ္!!"
Luhan - "အဲ့ေလာက္မရူးပါနဲ႔ကြာ... မင္းလမ္းခြဲလိုက္ရင္ မင္းသေဘာက်တဲ့ taemin က မင္းကို ဘယ္လိုျမင္မလဲ မင္းျပန္စဥ္းစားဦး.."
Sehun - "ထားလိုက္ကြာ... ဟိုမွာ Taemin က သူမ်ားေနာက္ပါသြားၿပီလားေတာင္ မသိတာ.. ငါက မခ်စ္တဲ့သူ႔ကို ဆက္တြဲေနလည္း ဘာမွ ေျပာင္းလဲလာမွာမွ မဟုတ္တာ... အဲ့ေတာ့ Taemin ကို ျပန္ႀကိဳးစားမယ္... အဲ့အတြက္ ငါ သူ႔အမႊာနဲ႔ အရင္လမ္းခြဲရမယ္.."
Luhan - " sehun-ah..အဲ့လိုမလုပ္ပါနဲ႔... Jongin နာက်င္ရလိမ့္မယ္..."
Sehun - "သူ႔ကိစၥနဲ႔သူကြာ... ငါ ေနာက္မွ လမ္းခြဲရင္လည္း သူနာက်င္ရမွာပဲ... အဲ့ေတာ့ ခုကတည္းက လမ္းခြဲလိုက္တာ ပိုေကာင္းတယ္"
Luhan sehun ေဘးနားသြားထိုင္ရင္း...
Luhan - "မင္း ေသခ်ာျပန္စဥ္းစားပါဦးကြာ... သူ႔မွာ ဘာအျပစ္မွ ရွိတာမဟုတ္ဘူး.. ၿပီးေတာ့.. သူဘာအမွားမွလည္း လုပ္ခဲ့တာ မဟုတ္ဘူး... မင္းဖြင့္ေျပာလို႔သာ သူမင္းကို လက္ခံခဲ့တာေလ... မင္း ဒီလို ခ်က္ခ်င္းႀကီး လမ္းခြဲလိုက္ရင္ သူတအားနာက်င္ရလိမ့္မယ္... အခ်ိန္ေလးတစ္ခုေတာ့ ေစာင့္ပါဦးကြာ..."
Sehun - "ငါ အရင္ကလည္း မင္းေျပာလို႔ ခ်က္ခ်င္း လမ္းမခြဲဘဲ jongin နဲ႔ ဆက္တြဲလိုက္ေတာ့ အခု Taemin က ခ်စ္သူရေနၿပီလားေတာင္မသိဘူး.. ငါ့အတြက္ အခြင့္အေရးေတာင္ ရွိေသးရဲ႕လားမသိေတာ့ဘူး..."
Luhan ဘာမွ ထပ္မေျပာေတာ့ပါ။
Sehun ကုတင္ေပၚက ထလိုက္ၿပီး...
Sehun - "ငါ ဒီလိုႀကီး ေရွ႔ဆက္ဖို႔ မျဖစ္ႏိုင္ဘူး Luhan... ငါ မနက္ျဖန္ပဲ Jongin နဲ႔ လမ္းခြဲလိုက္ေတာ့မယ္..."
*******
Jongin သတိရလာေတာ့ ပထမဆံုးျမင္ရတာက အျဖဴေရာင္မ်က္ႏွာၾကတ္ေလး...
ကၽြန္ေတာ္ ဘယ္ေရာက္ေနတာလဲ?
Jongin ႏွာေခါင္းကေန ေဆးနံ႔ျပင္းျပင္းကို ရႉရွိုက္မိတာမို႔...
ဒါဆို... ကၽြန္ေတာ္ ေဆးရံုေရာက္ေနတာေပါ့..
Jongin ေခါင္းနည္းနည္းမူးလာတာမို႔ ညည္းလိုက္မိသည္။
Chanyeol - "Jongin-ah?"
Jongin လွည့္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ သူ႔သူငယ္ခ်င္း Chanyeol... သူ႔သည္းသံၾကားလိုက္လို႔ ပိုစိုးရိမ္သြားတဲ့ မ်က္လံုးေလးေတြနဲ႔ ေငးၾကည့္ေနသည္ေလ။
Chanyeol ထိုင္ေနရာက ထလာၿပီး Jongin ကုတင္စြန္ေလးေပၚ လက္ေလးတင္ရင္း...
Chanyeol - "သက္သာရဲ႕လား.. ခု ဘယ္လိုေနေသးလဲ??"
Jongin - "ဘယ္လိုျဖစ္လို႔ ေဆးရံုေရာက္ေနတာလဲဟင္??"
Chanyeol ခံုေလးေပၚျပန္ထိုင္ရင္း...
Chanyeol - "မင္း ေမ့လဲသြားခဲ့တာေလ... ငါလည္း တအားစိတ္ပူၿပီး ေဆးရံုပဲ ေခၚလာခဲ့တာ... "
Jongin - "အရမ္းမစိုးရိမ္ပါနဲ႔ Chanyeol-ah... ငါက အဲ့လိုပဲ ျဖစ္တတ္တယ္... ၿပီးေတာ့လည္း ျပန္ေကာင္းသြားတာပဲ.. ဘာမွ စိတ္မပူပါနဲ႔ေတာ့ ငါအဆင္ေျပပါတယ္..."
Chanyeol Jongin ကို စိုက္ၾကည့္ရင္း..
Chanyeol - "ခဏခဏေမ့လဲေနတာကို ငါ ဘယ္လိုလုပ္မစိုးရိမ္ဘဲ ေနမလဲ Jongin ရယ္ ငါ အခု မင္းဘာေျပာေျပာ ငါ နားမေထာင္ေတာ့ဘူး။ ငါ ေဆးရံုေခၚလာတာ မမွားဘူးလို႔ ထင္တယ္.. ဆရာဝန္လွမ္းေခၚလိုက္မယ္.. "
Chanyeol Jongin ကုတင္ေဘးနားက ဖုန္းကေန လွမ္းဆက္ၿပီး အေၾကာင္းၾကားလိုက္သည္။
Jongin - "ေက်ာင္းက ပေရာဂ်က္လုပ္ရမွာေတြ ရွိတယ္ဆို... အဲ့တာေတြ အခုလုပ္ရေတာ့မွာ မဟုတ္ဖူးလား... ငါ အေႏွာက္အယွက္ေပးမိသလို ျဖစ္သြားရင္ ေတာင္းပန္ပါတယ္..."
Chanyeol ခ်က္ခ်င္းေခါင္းခါျပရင္း...
Chanyeol - "မျဖစ္ပါဘူး... ရပါတယ္ Jonginna.. ၿပီးေတာ့ ပေရာဂ်က္ကလည္း လုပ္ၿပီးသြားၿပီ"
Jongin - "wow... အဲ့ေလာက္မျမန္မွန္း သိပါတယ္ဗ်... ငါ့ကို မလိမ္ပါနဲ႔ Yeollie ရယ္... အိမ္ျပန္ၿပီး လုပ္စရာရွိတာ ဆက္လုပ္ပါ... ငါတကယ္ အဆင္ေျပပါတယ္... ဒီ semester မွာ အမွတ္ေကာင္းခ်င္တယ္ဆို..."
Chanyeol - "ဟင့္အင္း.. မျပန္ခ်င္ပါဘူး... ငါဒီမွာေနရင္း အေဖာ္လုပ္ေပးမယ္.."
Jongin ျပံဳးရံုေလးျပံဳးျပရင္း..
Jongin - "အဲ့လိုမလုပ္ေပးလည္း ရပါတယ္ဆို... ကိုယ့္ကိုယ္ကို ဂရုစုိက္ပါ့..."
Jongin စကားေတာင္ မဆံုးေသး Chanyeol ျဖတ္ေျပာလိုက္သည္။
Chanyeol - "မျပန္ပါဘူးဆို"
Jongin သက္ျပင္းေလးခ်ရင္း...
Jongin - "Hyung... hyung ကို ဒုကၡေပးမိတာေတြ မ်ားေနၿပီ.. တကယ္အဆင္ေျပပါတယ္.. hyung ျပန္လို႔ရပါတယ္.."
Chanyeol Jongin က သူ႔ကို Hyung လို႔ေခၚလိုက္တာမို႔ မ်က္ႏွာေလးနည္းနည္း ဆူပုတ္သြားသည္။ Jongin က hyung လို႔ေခၚၿပီး စကားေျပာတိုင္း အတည္ေျပာတာမို႔ အခုလည္း အတင္းျပန္ခိုင္းေနျပန္သည္။
Chanyeol - "ငါ မျပန္ဘဲ မင္းနဲ႔ပဲ အတူရွိေနမွာပါဆို...အာ့ေၾကာင့္ စကားမမ်ားေတာ့ဘဲ နားေတာ့ေနာ္.."
Chanyeol Jongin နဖူးေလးေပၚ လက္ကေလးတင္ စမ္းလိုက္ေတာ့ jongin ရယ္လုိက္ရင္း...
Jongin - "ေဟး.. yeollie ရဲ႕ လက္အႀကီးႀကီးက မ်က္ႏွာတစ္ခုလံုးေတာင္ အုပ္မိေတာ့မယ္.."
Chanyeol လည္း Jongin ရယ္သံေလးေၾကာင့္ လိုက္ရယ္မိသည္။ သူ႔လက္က ႀကီးတာမို႔ Jongin မ်က္ႏွာေသေးသးေလးကို အုပ္ၿပီး စေနာက္ရတာကို သူတအား သေဘာက်ပါသည္။ အဲ့အခ်ိန္ဆို Jongin က ကေလးေလးလို အရမ္းခ်စ္ဖို႔ေကာင္းလြန္းသည္။
ဆရာဝန္ေတြ သူနာျပဳဆရာမေတြ ဝင္လာတာမို႔ Chanyeol လည္း ထရပ္လိုက္ရင္း...
Doc - "Mr.Kim အခုေရာ ဘယ္လိုခံစားရေသးလဲ"
Jongin - "ကၽြန္ေတာ္ သက္သာပါတယ္..."
Doc - "တျခားနာတာေတြ ဘာေတြေရာ ရွိေသးလား... လည္ေခ်ာင္းနာတာတို႔ ရင္ဘတ္ေအာင့္တာတို႔ေရာ...??"
Jongin - "အခုေတာ့ ဘယ္လိုမွ မေနေတာ့ပါဘူး... သက္သာသြားပါၿပီ..."
Doc - "အဲ့လို မၾကာမၾကာ ေမ့လဲသြားတတ္တာလား??"
Jongin - "ဟုတ္ကဲ့..."
Doc - "ေမ့မလဲခင္ေရာ တျခားနာက်င္တာေတြ ဘာေတြ ခံစားရေသးလား??"
Jongin ျခံဳထားတဲ့ေစာင္ေလးကို လက္ေလးနဲ႔ အသာကိုင္ေဆာ့ရင္း..
Jongin - "ဟို... တစ္ခါတစ္ေလက်ရင္ေတာ့ အသက္ရႉရတာ ခက္ခဲတယ္... ၿပီးေတာ့ ရင္ဘတ္ထဲကလည္း ေအာင့္တယ္.. ဟို တစ္ေယာက္ေယာက္က ဆုပ္ေခ်ထားသလိုမ်ိဳးပဲ..."
Doc - "အင္း.. တျခား ေခါင္းကိုက္တာေတြ ဘာေတြေရာ ခံစားရေသးလား?? ခႏၶာကိုယ္အစိတ္အပိုင္းတစ္ခုခုက အားနည္းသလိုခံစားရတာမ်ိဳးေရာ ရွိလား??"
Jongin - "တစ္ခါတစ္ေလလည္း ေခါင္းတအားကိုက္တတ္တယ္... ၿပီးေတာ့.. ဘယ္ဘက္လက္ေမာင္းက တခါတေလ တမ်ိဳးႀကီးလိုပဲ..."
ဆရာဝန္ရဲ႕ မ်က္ႏွာအမူအရာက တခုခုကို စိုးရမ္သြားတဲ့ပံုပင္။
Doc - "Mr.Kim.. ကၽြန္ေတာ္ ေသခ်ာသြားေအာင္ စစ္ေဆးခ်င္တာေလးရွိလို႔ မနက္ျဖန္ ေဆးရံုကို ထပ္လာခဲ့လို႔ ရမလား.."
Jongin မ်က္ခံုးေလးပင့္ရင္း...
Jongin - "ေဆးစစ္ဖို႔လိုလို႔လားဟင္..."
Doc - "ဟုတ္ကဲ့.. ကၽြန္ေတာ္ ေသခ်ာစစ္ေဆးခ်င္တာေလး ရွိလို႔ မနက္ျဖန္မနက္ ၈နာရီေလာက္ လာခဲ့ေပးပါ.."
Chanyeol လည္း စိတ္ပူမိတာမို႔...
Chanyeol - "အခု စစ္လုိ႔ မရဘူးလားဆရာ"
Doc - "ကၽြန္ေတာ္ရယ္ တျခားဆရာဝန္ေတြရယ္ ခြဲစိတ္ခန္းဝင္ရမွာ ရွိေနေတာ့... ဒီေန႔ဆို အၾကာႀကီး ေစာင့္ေနရမွာစိုးလို႔ပါ..."
Chanyeol - "ရပါတယ္ ဆရာ.. ကိစၥမရွိ.."
Chanyeol စကားပင္မဆံုးေသး Jongin ျဖတ္ေျပာလိုက္သည္။
Jongin - "ဟုတ္ကဲ့... ကၽြန္ေတာ္ မနက္ျဖန္ ထပ္လာခဲ့ပါမယ့္ဆရာ.."
ဆရာဝန္ရယ္ သူနာျပဳဆရာမရယ္ Jongin ကို ေမးခြန္းနည္းနည္းထပ္ေမးၿပီး ျပန္ထြက္သြားၾကသည္။
ဘာလို႔ ဆရာဝန္ရဲ႕ ပံုစံက စိုးရမ္လြန္းေနရပါလိမ့္။ ကၽြန္ေတာ္လည္း ဘာနာက်င္မႈမွ မခံစားရေတာ့ပါဘူး။ အလကားသပ္သပ္ ေဆးစစ္ၿပီး ပိုက္ဆံကုန္တာပဲ အဖတ္တင္မွာ။
Chanyeol နဲ႔ Jongin ေဆးရံုကေန ထြက္လာရင္း..
Jongin - "ဗိုက္ဆာလိုက္တာ.. တစ္ခုခုသြားစားရေအာင္ေလ.."
Chanyeol - "ဘာလို႔ ဒီေန႔တစ္ခါတည္း ေဆးမစစ္လိုက္တာလဲ??"
Jongin - "ငါ ပိုက္ဆံမထည့္လာမိဘူး.."
Chanyeol - "အဲ့တာဆို ငါေပးေပးမွာေပါ့..."
Jongin - "ဟာာာ.. အဲ့လို မလုပ္ရပါဘူး... ကၽြန္ေတာ္ ေဆးမစစ္ခ်င္ဘူး... "
Chanyeol - "Jonginna.. ေဆးစစ္ၾကည့္ပါ... ဆရာဝန္က တခုခုလိုအပ္လို႔ စစ္ခိုင္းတာ ေနမွာပါ.. အကယ္၍ လံုးဝမစစ္ခ်င္ရင္ေတာင္ နက္ျဖန္ေတာ့ ေဆးရံုျပန္လာၾကမယ္မလား??"
Jongin - "မလာျဖစ္ေလာက္ဘူး..."
Chanyeol စိတ္တိုသြားတဲ့ မ်က္ႏွာေလးနဲ႔ Jongin ဘက္ကို လွည့္ၾကည့္ရင္း...
Chanyeol - "ဘာလို႔လဲ... ငါလည္း မင္းပံုစံကို သိပ္မသကၤာဘူး... ဆရာဝန္ကို မင္းေျပာျပသြားတာေတြကလည္း စိုးရိမ္စရာေတြခ်ည္းပဲ... ေသေသခ်ာခ်ာ ေဆးစစ္ၾကည့္လိုက္တာ ေကာင္းပါတယ္ Jongin ရယ္"
Jongin - "မလိုပါဘူး Yeol ရယ္... အရမ္းပင္ပန္းသြားလို႔ေနမွာပါ.."
Chanyeol - "အရမ္းပင္ပန္းတာနဲ႔ဘဲ ခဏခဏ ေမ့လဲပါ့မလား..."
Jongin Chanyeol ေျပာတာကို ဆက္နားမေထာင္ေတာ့ဘဲ စကားလမ္းေၾကာင္းလႊဲလိုက္သည္။
Jongin - "ဘာသြားစားရင္ ေကာင္းမလဲ??"
Chanyeol - "Jongin-ah??"
Jongin - "သူတို႔က ဒီတိုင္း ပိုက္ဆံလိုခ်င္လို႔ အတင္းေဆးစစ္ခိုင္းေနတာ Chanyeollie ရ... ပိုက္ဆံလိုခ်င္လို႔ပဲ... ဘာမဟုတ္တဲ့ ပင္ပန္းလို႔ ေမ့လဲသြားတာေလးကို ပိုက္ဆံအကုန္ခံၿပီး ေဆးမစစ္ခ်င္ပါဘူး.. အခု ေဆးရံုမွာ ေမ့လဲတဲ့ခဏေလးေတာင္ ဘယ္ေလာက္ပိုက္ဆံ ကုန္သြားလဲၾကည့္ပါလား... အဲ့ေဆးရံုႀကီးျပန္မသြားခ်င္ဘူး... အာ့ေၾကာင့္ ငါ့ကို ေနာက္တစ္ခါ ေဆးရံုသြားဖို႔ မေျပာပါနဲ႔ေတာ့.. မဟုတ္ရင္ ငါ မင္းကို မုန္းမိလိမ့္မယ္ေနာ္..."
Chanyeol ဘာမွျပန္မေျပာႏိုင္ေတာ့ဘဲ Jongin ကိုသာ ေငးၾကည့္ေနမိသည္။
Jongin - "chanyeol-ah... Donut သြားစားရေအာင္ေလ... ေခ်ာကလက္Donut စားခ်င္တယ္... ၿပီးရင္ ညေစ်းသြားၿပီး KimBap သြားစားရေအာင္... အာာ ဗိုက္ဆာလိုက္တာ... သြားရေအာင္.. ေနာ္.. ေနာ္.."
Chanyeol ဘာမွ မေျပာေတာ့ဘဲ သက္ျပင္းေလးခ်ရင္း ျပံးလ်က္သာ Jongin ဆြဲေခၚရာ လိုက္သြားမိပါေတာ့သည္။
ေခါင္းမာလြန္းတဲ့ Jongin ကုိ ဘယ္သူမွ ေျပာျပလို႔ရမွာ မဟုတ္ဘူးေလ။
Ep9 END
A/N
ႏွစ္ေယာက္လံုးက ေခါင္းမာလိုက္တာ!! လမ္းခြဲမယ့္သူနဲ႔ ေဆးမစစ္မယ့္သူနဲ႔... ဟူး.. ရွင္တို႔၂ေယာက္နဲ႔ေတာ့ စိတ္ခ်မ္းသာပါတယ္-_-
ဒီအပိုင္းက Kaiyeol ေလးေတြ မ်ားလာတယ္... Yeol ကလည္း main character တစ္ခုပဲဆိုေတာ့ ေနာက္ပိုင္းေတြ ပိုရင္ခုန္လာရေတာ့မွာပါ^^
ဒီတစ္ခါေတာ့ အၾကာႀကီးမေစာင့္ရေတာ့ဘူးေနာ္^^
Vote ေလးေတြအျပင္ comment ေလးေတြပါ ေတြ႕ရေတာ့ အားရွိလာတာေၾကာင့္ ျမန္ျမန္ေရးျဖစ္သြားတာမို႔ ေက်းဇူးအမ်ားႀကီး တင္ပါတယ္ေနာ္~~
အခုလည္း ေမၽွာ္ေနပါတယ္လို႔ <3
Kai ကေတာ္ေလးေတြရွိရင္လည္း အားတင္းထားၾကပါ... Nini ေလးကို ဆက္ခ်စ္ေပးၾကပါလို႔ ~~
အေရးအသားလိုအပ္တာေလးေတြ စာလံုးေပါင္းအမွားေလးေတြရွိလည္း ေဝဖန္ေပးၾကပါ.. ခြင့္လႊတ္ေပးၾကပါလို႔...
Thank you for your reading^^
Fighting babesis^^