dedicated to: magicknight143
The beautiful Euphy on the right ----->
Chapter 20: What Happened Last Night…
EUPHY'S POV
Hmmmpp.
Bumukas ang mga mata ko at mukha mismo ng napakagwapong lalaki ang tumambad sa akin. Nakapikit pa ito pero hindi mo maikakailang sobrang gwapo nito.
Ngayon ko lang nahalata na ang lapit lapit namin sa isa't isa. 1 inch na lang ang pagitan ng mga mukha namin. Tapos yung braso niya nakapulupot sa bewang ko.
Kyaaaaaaaaah!
O//////////////////////////////O
Bumaba yung tingin ko. Nakikita ko yung kalahati ng katawan niyang hindi natatakpan ng kumot. Tapos nagulat ako dahil yakap yakap ko ito. OHMYGOD! Yung abs! Yung abs! Yung abs! Ibig sabihin buong magdamag ko itong kayakap at hawak? Mukhang hindi ko na kailangang mag-almusal ha! XD
Binalik ko naman ang tingin ko sa mukha niya. As in, napakalinis ng mukha niya. Ano kayang ginagamit nitong facial cream at ang kinis?
Feeling ko namumula na ako.
Nagulat na lamang ako ng biglang bumukas ang mga mata niya at nagtama ang mga mata namin. OMG! Those eyes, ang sarap titigan.
"Tititigan mo na lang ba ako?" Kahit bagong gising lang siya, ang hot ng dating ng boses niya.
Mas namula ako sa mga narinig ko. Gising na ba talaga ito? Ibig sabihin alam niyang kanina ko pa siya pinagnanasaan?
"H-hindi ah." Umiwas ako ng tingin at nagmaang maangan na lang.
"Gusto mo ulitin natin yung nangyari kagabi?" Kumalas na ako ng yakap sa kanya. A-ano nga iyong sinabi niya?
Babangon na sana ako ng maramdaman ko ang sakit sa ibaba ng aking katawan. Kaya napaupo na lang ulit ako.
"Hey, mahapdi pa ba?" O////O
"Tinatanong pa ba iyan?!"
"So that means yes?"
"Syempre! Alangan namang hindi! DUH"
"Tiisin mo na lang iyan. Mawawala din iyang sakit na iyan"
"Ikaw.." Pinagpapalo ko siya. "Kasalanan mo ang lahat ng ito!!!" Nakakainis! Kasalanan niya naman talaga eh. Ang sakit sakit ng parteng ibaba ko. Kagabi kasi... Aish! Ayoko na maalala!
"Don't act na parang hindi mo ginusto yung nangyari kagabi. Pasalamat ka na lang na natikman mo ang isang tulad ko" Tapos ngumiti siya na nakakaloko. Feeling ko namula ako sa mga sinabi niya.
"E-excuse me! Ang kapal mo! Hindi ka naman pagkain para tikman!!" Grrrr! He's getting on my nerves.
Pinilit kong tumayo at eto ako, paika ika lumakad. Sumasakit kasi eh. Nagulat na lamang ako nung may bumuhat sa akin. At sino pa nga ba?
"Hindi ka ba naaawa sa sarili mo? Pwede ka namang humingi ng tulong" I get his point, hindi ako makalakad ng maayos pero kahit na, diba naiinis ako sa kanya.
At hindi ko na alam kung anong nangyayari sa akin, simula nung nangyari kagabi, parang may nag-iba? Ngayon ngang magkadikit lang balat namin, parang nakukuryente na ako. Tapos mas lalong lumalakas ang tibok ng puso ko. May sakit na yata ako o baka naman may malaking epekto yung nangyari kagabi?
Inupo niya ako sa upuan ng dining table. May nakaserve ng breakfast. Hmmm, tamang tama gutom na gutom na ako.
Pero actually habang tumatagal, bumabait na si Sir--este si Charles. Naku, dapat lang, eh ilang buwan kaming magsasama, kaya dapat maging magkaibigan man lamang kami.
"Ako na lang mag-aayos ng gamit mo" Bigla niyang sabi. Kaharap ko kasi siyang kumain.
"Naku! Huwag na, nakakahiya naman. Tuloy pa ba?" Yun yung trip to i-dont-know. Kung saan mag hahoneymoon kuno kami. LOL
"Syempre naman. Basta huwag ka nang umangal. Ako na mag-aayos, hindi ka pwedeng gumalaw sa ayos mong iyan"
"Eh ikaw kasi. Nasasaktan na nga ako kagabi masyado mo pang dinidiinan. Wala kang awa!" T___________T
"Tss.." Sumbat niya.
"Tapos ang bigat mo pa!"
"Ba't ang dami mong satsat? Aminin mo na lang na ginusto mo yung nangyari kagabi, hindi yung magrereklamo ka kung gaano kasakit. Diba sinabi ko na saiyo na mawawala lang naman iyan?" ULOL NIYA!
.
.
.
.
.
.
.
.
"OMG! ON THE WAY NA ANG PAMANGKIN KO?!" Nagulantang kami sa sigaw na iyon. And it was Kelly's voice. Anong ginagawa nun dito?
Pwede bang ipasok niyo to sa mental? Kasi habang sinasabi ang mga salita na iyon, NAKANGITI SIYA!
"MAY NANGYARI NA SA INYO?!" Namula kami ni Sir at nag-iwas ng tingin.
"OMG!! TOTOO?!" Anong pinagsasabi nito?
"Kelly, stop it!" Suway ni Boss--este Sir--este CHARLES.
"Sus! Kunwari pa kayo.Hihihihi!" Pinalo niya ako sa braso. "Huwag na kayong mahiya, rinig na rinig ko ang pag-uusap niyo. Masyadong madiin si Kuya, tapos ngayon masakit pa yung DOWN DOWN DOWN mo" Tapos inginuso niya yung..yung..yung..yung ano ko..alam niyo na.
"Nagkakamali ka! Iba ang iniisip mo! Hindi totoo iyon" Sigaw ko sa kanya.OH MY GOD! Masyadong green si Kelly.
"Eh, ano yan?" Turo niya sa.. sa leeg ko. Nakangiti ito ng nakakaloko. Hinawakan niya ang parte ng leeg ko.
Tinakpan ko yung leeg ko. Hindi ako makapagsalita. Feeling ko nilalamun na ako sa hiya. Napansin ko namang pangiti-ngiti ang lalaking ito. Tiningnan ko siya ng may anong-tinatawa-tawa-mo-diyan-look.
Pati pala leeg ko namumula. Ito naman kasi si Charles, kung anu-anong pinaggagawa kagabi. O////////////O
"W-wala to!" Yun na lang ang ang nasabi ko.
"Woo! Love Bite yan no!! Sinungaling talaga kayo, akala ko hindi seryoso tong kasal niyo. Mukhang totoo yata" Ngumingitingiti pa siya niyan
"Hindi ah!" Tinignan ko sir ng tulungan-mo-naman-ako-look. Hiyang hiya na talaga ako.
"Anong ginagawa mo dito? Diba dapat nasa office ka na?" Change topic ni Si--Charles. Buti naman.
"Wala naman. Gusto ko lang kamustahin ang bagong kasal. Sorry, kung naabala ko kayo ah. Dapat pala hindi na ako umepal dito. Sige bye, at kailangan pa ako sa office" At aalis na nga siya.
"O, yung pamangkin ko. Don't forget" At umalis na siya. Psh. Nagpaalala pa. HMP. Umalis kaagad.
INIISIP TALAGA NI KELLY NA MAY NANGYARI SA AMIN? Si Kelly naman, umalis kaagad, mag eexplain pa naman sana ako kung anong nangyari!
Ganito kasi iyon..
Actually, muntikan na nga eh...
[FLASHBACK]
Lalong lumalalim ang mga halik na binibigay niya sa akin. Nak ng! Gusto kong kumalas na parang ayaw ko. Ano ba iyon? Pero unti-unti bibigay na talaga ako.
Hindi ako magaling sa mga ganitong bagay dahil first time lang naman ito sa akin. Sinusubukan kong sundin ang paggalaw ng dila niya.
Akala ko tapos na kasi huminto na siya kaso nga lang nagulat na lang ako nung leeg ko naman ang pinagdiskitahan niya. Shocks. Hinahalikan niya naman ngayon yung leeg ko. Tapos.. tapos nakikiliti talaga ako.
"C-charles" Sabi ko. Hinihintay kong huminto siya kaso mukhang ayaw eh. Naku! Di pa ako ready.
Bigla niya na naman akong hinalikan sa labi.
“Para kang tuod manghalik. First time mo?” Ewan ko pero para akong napahiya. Kaya tumango na lamang ako. Eh anong magagawa ko, first time ko eh.
He smirked. Tinitigan ko naman siya sa mata. May something sa mga mata niya. Desire? Naku, lalaki pa naman ito.
Dapat sa ganitong oras, tinutulak ko na siya pero ba’t hindi ko magawa. Nagpapatianod na lang ba ako nangyayari. Susundin ko na lang ba ang gusto ng katawan ko. Ibang klase kasi eh. Di ko alam kung ano ito pero ibang klase talaga si Charles. Ang mga ginagawa niya sa akin ngayon. Feeling ko kasi may magic na hindi ko maexplain.
Napapikit na rin ako sa sensasyong nararamdaman ko. Hindi ko alam na napakapit na pala ang mga kamay ko sa batok niya samantalang ang kanyang mga kamay naman ay nasa bewang ko.
“Ang sarap diba?” Bulong niya sa akin.
Baliw na yata ako kasi tumango ako.
Kailangan ko na itong itigil kaso bakit hindi ko talaga magawa?
Tapos hinalik halikan niya naman ang leeg ko.
“Aray!” Ang sakit nun ah! Bampira ba ito? Bakit niya kinagat yung leeg ko?
Magsasalita pa sana ako nang inangkin niya na naman ang mga labi ko. Muli akong napapikit. Oo na, siya ang magaling at masarap manghalik.
Napamulat na lamang ako ng maramdaman kong yung mga kamay niya ay nasa loob na ng tshirt ko at hinahawakan na niya ang bewang at tummy ko.
“C-charles”
“S-stop” Parang nagulat naman siya at narealize kung anong ginagawa niya.
“Sorry” Feeling ko nadisappoint siya. Syempre lalaki pa rin iyan. Humiga na siya pero nagulat ako ng ilagay niya ako sa ibabaw niya. So, bale nasa ibabaw niya ako. Di ko malunok laway ko, pano ba naman para niya na akong yakap tapos nakadikit ako sa masculine niyang katawan lalo na dun sa abs niya. At syempre nahihiya pa ako dun sa kissing scene na naganap. Alam niyo na yun.
“C-charles, anu ba” Pilit kong kumakawala pero ayaw niya.
“Hindi pala maganda ang humalik sa mga walang experience” Oo na ako, ako ang perstaymer. Pero bakit ganun? Feeling ko nasaktan ako deep inside.
Bigla akong nainis kaya naman umalis na ako sa ibabaw niya. Pero siya naman ngayon ang nasa ibabaw ko.
“A-ano ba! M-matulog na lang tayo!” Sabi ko. Naku, baka may binabalak na naman ito. Ah alam ko na, feeling ko kasi rereypin ako nito kaya sa sofa na lang talaga ako matutulog.
“S- sa sofa na lang ako matutulog” Bakit ako nauutal? Kasi nakatingin siya sa akin ngayon.
“No” Gumulong siya, ay kami pala. Lakas ng trip na gumulong gulong sa kama. LOL.
So bale ngayon, ako naman ang nasa ibabaw, hindi ako makatayo kasi hinahawakan na niya ako.
“Charles naman” Gumulong ulit kami. This time, siya ulit ang nasa ibabaw ko.
“Ayoko, tabi na lang tayo. Promise, wala na akong gagawing masama” Tapos… HE SHOWED ME HIS BEAUTIFUL SMILE!!!
“A-ayoko” Gumulong ulit ako, tapos ako ulit ang nasa ibabaw niya. So hindi ulit ako makakaalis kasi hawak niya ang mabuti mga braso ko.
Gumulong ulit ang this time
.
.
.
“AAAAAAHHHH!” Sumigaw ako. Kasi nahulog na kami sa kama. Ba’t hindi namin napansin na nandun na pala kami sa may katapusan? At dahil nasa ibabaw ko siya, feeling ko nahulugan ako ng isang sako ng bigas. Ang bigat niya!!! Diyos miyo! Ooooouuccchh!
“Ang bigat mo!!!” Sorry na lang kung nasigawan ko siya. Mahulog ba naman saakin ang mabigat na tao, syempre masakit.
“Sorry” Umalis na siya sa ibabaw ko. Di man lang ako inalalayan. Dumiretso lang siya ng kitchen. Anong nangyari dun?
Yung puso ko naman ang lakas lakas ng tibok, kanina pa ito lalo na nung hinahalikan ako ni Charles. Aaaargghh! Erase! Erase!
Pero masakit yung parte ng katawan ko ng nadaganan niya.
Nagulat na lamang ako nung may marinig akong parang nabasag na bagay sa kusina. May mini kitchen kasi ang bawat room sa hotel na ito.
Dali-dali akong pumunta dun.
“Charles, anong nangyari—OUCH!”
“SH*T! EUPHY! ARE YOU OK?!” Alalang tanong ni Sir tapos lumapit siya sa akin, eh kasi naman, naapakan ko yung nabasag na baso. Eh dahil sa shunga ako, nakalimutan kong magsuot ng sapin sa paa kaya eto napala ko.
“Aray” Yun na lang ang nasabi ko kasi masakit na yung paa ko. Tapos may mga dugong dumadaloy kaya natakot na ako. Kaya binuhat ako ni Sir tungo sa kama.
Umalis siya tapos maya-maya, may dala na siyang first aid kit.
“Next time kasi mag-iingat ka” Para akong anak na pinapagalitan ng tatay.
Hindi na lang ako sumagot. Hinayaan ko siyang gamutin ang sugat ko sa paa. Bale nakaupo ako sa kama tapos siya nakaluhod yung isang binti niya. Yung parang nagpopropose ang itsura?
“Aray! Huwag mong diinan!” Napasigaw ako sa hapdi.
“Tiisin mo na lang!”
“Ang hapdi kaya!” Kasi naman alam naman niyang masakit.
“AAAAHHH!!” Hindi ko na napigilang sumigaw.
“Ang ingay!” Grrr! Siya pa talaga may balak magalit?
Paano ba naman, bigla niyang binuhusan ng alcohol yung sugat ko sa paa. Ang saaaaakiiiiit kaya!!!!!
Hinayaan ko na lang siya sa mga pinagagagawa niya sa sugat ko. Basta huwag niya lang bubuhusan ulit ng alcohol. Linagyan niya ito ng betadine and bandage. And viola, tapos na.
“Magaling itong gamot na ito kaya baka bukas ng hapon hindi na iyan mahapdi. Dyan ka lang. Lilinisin ko muna yung kalat sa kusina At.” iniwan niya ako.
Mahapdi pa rin yung SUGAT ko sa paa at paano kaya ako nito bukas? Diba aalis kami? Sabagay, sabi niya hindi na ito mahapdi bukas. Well, paniwalaan na lang natin.
Dito na nga lang ako sa kama matutulog. Hindi ko na hinintay si Charles kaya natulog na ako.
[END OF FLASHBACK]
At nagulat ako nung paggising ko kanina na katabi ko si Charles.
Ngayon, alam niyo nang walang nangyari sa amin. At mali ang iniisip ni Kelly. Mag-eexplain nga sana ako kaso umalis na kaagad. Hindi niya nga napansin na may sugat ako sa paa.
At ang napansin niya lang talaga yung chikinini ko. Speaking of, ang lakas ng loob na lagyan ng dumi ang napakakinis kong leeg. Grrr.
At oo, masakit ang parteng ibaba ko, yung parte ng paa ko. Masyadong green si Kelly sa mga narinig niya.
Tapos MABIGAT siya dahil nahulog siya sa akin. DINIINAN niya rin yung paggamot sa sugat ko. Geez. Wag kayong green okay?
CHARLES’ POV
“Ako na kasi”
“Fine. Bahala ka” Ang kulit ng babaing ito. Sabi ng ako ang mag-aayos ng gamit niya kasi hindi naman siya makalakad ng maayos. Masakit pa daw kasi ng konti ang sugat niya. Mga babae talaga.
Inayos ko na lang ang gamit ko. May 4 hours pa bago ang flight. Tiningnan ko si Euphy, paika-ika pa rin maglakad pero mas OK na siya ngayon kaysa nung kanina.
Buti naman. Ang tanga tanga rin kasi ito eh, kaya dapat binabantayan.
“Euphy, ako na. Maligo ka na lang. Baka mahuli pa tayo sa flight”
“Ayoko nga, kaya ko naman eh” Sabi niya.
“Alam mo, ang tigas ng ulo mo” Yun na lang ang nasabi ko sa kanya.
“Buti alam mo” Tapos nagpatuloy sa pag-aayos. Eh alam ko namang nahihirapan siya, lakad doon, lakad dito.
“EUPHY!” Sa tuwing ayaw niyang sumunod, pinapalabas ko na lang na nagagalit ako. Yun lang naman yata ang paraan para sumunod ito. Alam kong takot siya sa akin pag nagagalit ako.
“A-ah, S-sir este—Charles, tapos na rin lang naman ako, ilalagay ko na lang yung Jacket ko” Papayag lang naman pala dami pang excuse. Tsk.
Natapos ko na rin ayusin yung mga gamit naming at hinintay siyang matapos maligo.
At ngayon nga, ready na kaming umalis.
“Oh” Binigay ko sa kanya ng passport at ticket.
Para siyang nabigla nung makita iyon at lalo na kung saan kami pupunta.
“PUPUNTA TAYONG SOUTH KOREA?!!” Tumakbo siya papalapit sa akin at niyakap ako.
“Dahan dahan lang, may sugat ka pa naman” Pero parang bingi ang babaeng ito.
“Alam mo bang pangarap kong makapunta doon? Yiiee! Thank you!!” Yakap yakap niya ako. Para ngang hindi na ako makahinga sa higpit ng yakap niya.
“ANO BA! HINDI NA AKO MAKAHINGA!” Natahimik siya. Hindi ko naman sinasadyang masigawan siya.
Hindi ko lang kasi maintindihan kung anong nangyayari sa akin. Kagabi pa ito. Sa tuwing malapit siya, palaging nagigising ang pagkalalaki ko.
Yung kagabi, kung hindi ko napigilan ang sarili ko, baka may nangyari na sa amin which is hindi ko naman intensyon dahil alam kong hindi siya papayag. Hindi naman namin ginustong magpakasal at lalo nang hindi ko naman intensyong masangkot siya sa problema ko pero wala na akong nagawa. Kasal na nga kami.
Nagpapasalamat na lamang akong nakokontrol ko pa ang sarili ko. Kagabi, muntik ko nang magawa sa kanya iyon. Kaya nung nahulog kami sa kama, dumiretso ako ng kusina at kumuha ng isang basong tubig at ininom iyon. Siguro napagnasaan ko lang siya dahil ilang linggo na akong tigang. Dalawang linggo na akong walang naikakama kaya ganito. Nainis ako sa sarili ko kaya binato ko yung basong hawak ko.