CHAPTER THIRTY THREE..
Pagdilat ng mata ko, puro puti yung nakita ko. Alam ko buhay pa ako at nasa ospital lang ako, naririnig ko si Kai na kausap si Luhan eh.
"Pag may nangyaring masama sa pinsan ko at sa pamangkin ko, hindi ko alam kung anong magagawa ko sayo Kai." Kalmado lang yung boses ni Luhan pero nararamdaman kong nagpipigil lang siya ng galit.
"Alam na ba to ng parents niyo?" Boses naman yung ni Louise.
"Nakuuuuu!! Pag talaga may nangyari sa pinsan ko humanda ka sakin Jongin!!!" Si Ivy.
"Hindi ko hahayaang may mangyaring masama sa mag-ina ko. Tsaka hindi ko na to sasabihin sa parents namin, problema namin tong mag-asawa kami dapat yung umayos."
"Luhan...." yan yung lumabas sa bibig ko.
Napatingin sila sakin. Sabay-sabay silang pumunta sakin, nangunguna si Kai.
"Wifey, anong masakit sayo? May kailangan ka ba?"
"Okay lang ako." Napahawak ako sa tiyan ko. Naalala ko bigla yung anak ko. "Yung baby ko? Okay ba siya?"
"Okay lang daw siya sabi ng doktor. Buti daw malakas ang kapit ng bata, okay ka lang ba talaga wifey?"
"Uhm.. guys, iwan na muna namin kayo. Kailangan niyong mag-usap." Sabi ni Luhan tsaka hinila palabas si Ivy at Louise.
"Wifey, sorry....." gusto kong magalit sa kanya pero hindi ko alam kung bakit hindi ko kaya.
"Bakit hindi mo sinabi sakin?" Ang dami kong gustong malaman. At malalaman ko lang yung totoo kung tatanungin ko si Kai at hindi magcoconclude agad.
"Ikukwento ko mula sa simula wifey." Huminga muna siya ng malalim bago magsalita ulit. "Night before our wedding nasa bar ako umiinom, may lumapit saking babae tapos hindi ko na alam yung mga sumunod na nangyari, nagising na lang ako kinabukasan katabi ko siya. Tapos nung nagpa-check up ka, nakita ko siya sa ospital kung saan ka nagpapacheck up. The next day, nagtext siya sakin, hindi ko alam kung paano niya nakuha yung number ko pero sinabi ni na buntis siya at ako daw yung tatay. Nagkikita kami, sinasamahan ko siyang magpacheck up. Hindi ko sinabi sayo kasi buntis ka at alam kong makakasama sayo yung sumama yung loob. Sorry na wifey. Hindi pa naman ako sure kung akin talaga yung bata eh, malay mo diba iba yung tatay." Sabi niya tsaka ako niyakap at hinalikan sa noo.
"Paano kung sayo yung bata na dinadala niya tapos tong pinagbubuntis ko hindi iyo?"
"Napag-usapan na natin yun wifey diba? Akin man yan o hindi, ako yung yung ituturing niyang daddy. Magiging daddy pa rin naman ako dun sa batang dinadala niya eh."
"Pero...."
"No buts wifey, okay? Sorry po ulit." Then he hugged me tighter.
- - - - - - - - -**- - - - - - - - -
*DING DONG*
"Hubby, ako na lang magbubukas ng gate! Sila Luhan na siguro yan." Pinapunta ko kasi sila Luhan dito sa bahay namin. Heheheh namiss ko lang sila. Nagmamadali akong lumabas para buksan yung gate, pero maingat pa rin ayoko na maulit yung nangyari.
Pagbukas ko ng gate....
O____________O
"A-Anong ginagawa mo dito? P-Paano ka nakalabas sa kulungan?" Nastock ako sa kinatatayuan ko. Hindi ko alam kung anong gagawin ko. S-Si Tao. Paano siya nakalabas sa kulungan?
"Miss me?" He said while grinning.
"Tigilan mo na ako please! Tahimik na buhay ko Tao."
"Hindi pa ako tapos gumanti sa asawa mo. Nadagdagan pa nga yung kasalanan niya kasi pinakulong niya kami."
"Anong bang kailangan mo para tumigil ka na?!"
"Iwan mo yung asawa mo at sumama sakin. Gusto kong maramdaman niya kung paano iwan ng taong mahal niya."
Compose Laureen. Wag kang magpasindak sa taong to! "In your dreams, jerk!!" Sigaw ko sabay sara ng gate.
Papasok na ako sa loob sakto namang palabas si Kai.
"Sino yun, wifey?"
"Ah wala. Loko-loko lang na nantitrip. Tara na hubby." Tapos hinila ko na siya sa loob.
*BZZT BZZT*
FROM: 09168229995
I'm serious. Gaganti pa ako sa asawa mo. Be ready.
Binura ko yung text niya.
"Wifey, diba may schedule ka ngayon sa OB mo?"
"Oo eh. Pero diba ngayon din nagpapasama si ano sayo?" I'm pertaining to the girl na nabuntis ni Kai. Nagpapasama rin kasi siya ngayon mamili ng gamit ng baby niya eh.
"Mas mahalaga ka, wifey. Ikaw yung asawa ko, ikaw yung mahal ko kaya mas priority kita."
Wala na akong naireact sa sinabi ni Kai. Umakyat na lang ako para mag-ayos.
Palabas pa lang kami ng garage nung may biglang tumawag kay Kai.
"WHAT?! Sinong gumawa nun?" Biglang tumaas yung boses niya. Ano kayang nangyari? "Bakit hinayaan niyo lang na makapasok?!" Nakakunot yung noo niya. Ano kayang problema? "Okay okay. Icheck niyo lahat ng sasakyan, pati buong bahay icheck niyo. Aalis kami ni Laureen kailangan namin ng kasama." Sabi ni Kai tsaka binaba yung phone.
"Anong nangyari? May problema ba? Bakit ka sumisigaw?"
Inakbayan niya muna ako. "Wala yun wifey. Wag mo na yun intindihin."
"Hubby, asawa mo ako. Kung anong problema mo problema ko na din. Kaya sabihin mo na please."
"Pero wifey makakasama yun kay baby."
"Promise. Hindi ko i-stress-in yung sarili ko. Kalma lang ako."
Huminga muna siya ng pagkalalim-lalim. "May nakita daw sila sa cctv na lalaking sumisira ng preno ng kotseng gagamitin natin."
Amp. Parang alam ko na kung sino yung gumawa nun. Dapat siguro sabihin ko kay Kai yung tungkol sa paglaya ni Tao. "Ahmmmm... hubby, I think kailangan mo tong malaman.... si Tao nakalaya na siya. Pumunta siya dito kanina."
"WHAT?! Bakit ngayon mo lang sinabi?! Aish! Nevermind. Wala naman siyang ginawang masama sayo diba? Anong sabi niya?"
"Gaganti pa daw siya sayo..."
"FUCK!! Hindi talaga siya nadala ah!"
"Hubby... kalma lang po. Baka marinig ni baby na galit ka. Maayos rin natin to, okay?"
Nakita ko naman na kumalma na yung itsura niya. Then niyakap niya ako. "Thank you, wifey. Thank you for staying after ng mga ginawa ko, after ng mga nangyari sayo dahil sa galit ng ibang tao sakin."
"We are one diba? So magkasama tayong haharap sa mga problema"