Hikayedeki kız karakterlerimiz^_^💞 ⬇
Bölümün sonu cok heyecanlı bitti haberiniz olsun dkxksks
İyi Okumalar •_•
11.Bölüm
Aleyna ile kısa sürede kaynaşmıstık.Kendisi çok deli dolu bir kızdı ve çılgın bir kızdı. Ege'nin biraz kız versiyonu gibiydi.
Bir ara birimizin suratina yüz boyalariyla kedi makyaji yapmistik fakat daha sonradan komik bulup cikarmiştik.
Festival bitmek üzereyken Aleyna bana dönüp, "Hangi okuldayım demiştin?" dedi. "....Anadolu Lisesi."
"Gerçekten mi?! O okulun cok güzel oldugunu duymustum ve babam kaydimi oraya aldirmayi düşünüyor."
"Harika! Seni okula bekliyorum o zaman."
"Bana uyar,11.sınıfsın değil mi?"
"Evet,C şubesindeyim.Kaydini ona göre yap." dedim.İkimizde gülmeye basladık.Biz sohbete devam ederken cebimin titremesiyle telefonumun çaldigini anladim.Telefonu elime aldim ve kimin aradigina baktim.Arayan Bartu'ydu.Hic düşünmeden meşgule attım.Madem beni burada tek bıraktılar,o zaman birdaha aramayacaklar.
"Burçak!" arkamdan gelen erkek sesiyle arkamı döndüm.Görkem gülümseyerek yanima gelirken "Merhaba." dedi.Bende ona "Merhaba" diyerek karsilik verirken,"Şarkıyı çok güzel söyledin." diye ekledim.Görkem yere bakıp sırıtırken elini ensesine götürdü. "Teşekkür ederim.Buraya geldiginizi bilmiyordum.Diğerleri nerede?"
"Onlar gittiler."
"Seni burada bırakıp mı?" Görkem'in şaşırarak sorduğu soruya gayet sakin bir sekilde "Evet,ben burda kalmak isteyince ,onlar gittiler."diyerek yanıt verdim.Görkem "Anladim." dedi ve gözleri yanımdaki Aleyna'ya kaydı.Aleyna elini hafifce sallayıp "Selam,ben Aleyna."dedi.
"Bende Görkem,memnun oldum."
"Bende."
"Sizi eve bırakayım mı?Festival bitmek üzere ve alkol dağıtımı yapılmaya başlandı."Aleyna ile birbirimize bakıp omuz silktik ve "Olur." dedik.Görkem "Tamam kızlar,hadi bizim minivan a gidelim.Yanlız içeride bir kac erkek arkadaş var.Sorun olur mu?"
Aleyna ile aynı anda "Sorun olmaz." deyince Görkem gülümseyerek "Hadi gidelim o zaman." dedi ve bizi araca dogru yönlendirdi.
Minivana binince Aleyna ile yanyana oturduk.İçeride iki tane erkek vardı.Görkem yanimiza gelip elinde dijital kamera olan cocugu gösterdi "Bu Oğuz,"
Sonra onun yanindaki çocugu göstererek "Bu da Oğuzhan."Daha sonra bize dönerek "Bu Aleyna,bu da Burcak." dedi."Birbirinizi bu kadar tanısaniz yeterli bence.Siz de sakın kızlara yavşamayın." Oğuzhan gülerken "Tamam oğlum,niye kasıyorsun ya,sadece sohbet edeceğiz.Hem bence birbirimizi tanısak fena olmaz." diyerek Aleyna'ya bakmaya basladı Oğuzhan.Aleyna göz ucuyla Oğuzhan'a bakınca hafif bir sekilde gülümsedi. Bu sırada Oğuz bana bakıp "Merak etme ben onun gibi abaza değilim.Bazen biz nasıl ikiziz diye düşünüyorum."dedi gözlerini devirerek.
"İkiz misiniz?!"
"Evet,hani şu birbirine tip ve karakter bakımından hiç benzemeyen ikizlerden.Tek ortak noktamız,aynı gün doğmamız." dedi.Ben gülümserken Görkem'de benim önümdeki koltuğa oturmuştu.Şöför koltugunda ise bir tane daha cocuk vardi.Çocuk,ona baktigimi farkedince "Selam kızlar,ben Tunç.Bugünlük özel söförünüzüm.Kemerlerinizi bağlayın ve siz susun müzik konuşsun." dedi sırıtarak ve son ses müzigi açıp arabayı hareket ettirmeye basladi.Şarkinin sözlerini Oğuzhan ve Görkem bağırarak söylemeye baslayinca Aleyna ile birbirimize bakıp bizde bağırarak söylemeye basladik.Nasil olsa sesimiz pek duyulmuyordu.Oğuz ve Tunç'da bize katılınca camlari açıp bağıra bağıra şarkıyı söylemeye devam ettik.Şarkı sözlerinin arasina kahkahalarimız da girince eğlencenin zirvesine doğru çıkıyorduk.
Bir ara Oğuz'un elindeki kamerayı görünce başta yüzümü kapatmaya çalışsamda sonradan vazgecip sarkıyı söylemeye devam ettim.
~~~
Aleyna ile birbirimize telefon numaralarimizi vermistik ve onu eve bırakmıştık.Simdi ise Görkemler beni eve bırakıyorlardi.
Evime geldigimizde çocuklarla vedalasıp arabadan indim.Görkem'de benimle beraber indi ve kapıya kadar beraber yürüdük.Kapiya geldigimizde vedalasmak icin ona döndüm."Bıraktığın için tesekkürler."dedim gülümseyerek.O da benim gülümsememe karşılık vererek "Rica ederim.Bu arada neden bu kadar açık giyindin ki?Bir an Oğuzhan sana yavşayacak diye korktum."dedi.Zorla sırıtırken "Kumsal'ın zoruyla giydim.Galiba birisiyle benim aramı yapmaya çalışıyor."dedim.Görkem'in sert yüz hatları daha da sertleşirken "O biri Bartu mu?"
"Belki," dedim.Aramızda gecen kısa bir sessizlikten sonra Oğuzhan kornaya basıp"Öpüşün ve artık evlerinize gidin!" diye bağırdı.Benim yüzüm renkten renge girerken Görkem bana sırıttı ve "Onun kusuruna bakma,yavsak olduğu kadar sapıktırda."dedi.Yine arabadan Oğuzhan'ın "Alınmadım!" sesini duyduk ve aramizda kısa bir kahkaha gecti."Oldu o zaman,görüşürüz."dedim dış kapıdan iceri girerken,o da bana "Görüşürüz." dedi ve ben el sallayarak apartmanin icine girdim ve kapiyi kapattim.Bir süre bos bos merdivene bakarken suratımda aptal bir gülümseme olusmuştu.Hemen kafamı sağa sola sallayıp kendime geldim ve merdivenlerden çıkarak bizim daireye ulaştım.Kapı zilini çalmam ile kapının açılması bir oldu.
"Nerdesin sen?!!!" Kumsal'ı daha önce hiç bu kadar sinirli görmemiştim.Onun aksine gayet sakin bir tavırla "Festivaldeydim,hani beni orada bıraktınız ya,unuttunuz mu yoksa?" deyip içeri geçtim ve ayakkabilarimi çıkarttım."Orasını bizde biliyoruz Burçak,neden telefonuna bakmıyorsun?" Konusma sırası Poyraz'a geçerken onları umursamıyordum bile.Bu sefer Ege devreye girdi "Sarışın bonibon kankicim!Sana diyoruz,hani biraz bizi taksan?" Ege'ye ufak bir bakış atıp cevap vermeden mutfağa geçtim.Mutfak ve salon birlesik oldugu icin hala beni görebiliyorlardı."Burçak,cidden seni merak ettik."Aramizdaki en duygusal kisilik olan Derin konusurken icim cız etmedi degil ama simdi konuşacaklarina beni orada bırakmasalarmış.
Ben mutfakta kendime makarna yapmaya baslamışken bu sefer Bartu konustu "Derdin ne Burcak?" Derin bir nefes aldım ve arkamı dönüp onlara baktım "Derdim ne mi?İlk önce beni büyük bir hevesle festivale götürüyorsunuz ,daha sonra ise işler istediginiz gibi gitmeyince beni orada bırakıp çekip gidiyorsunuz.Şimdi de gelmiş bana hesap soruyorsunuz!Sence derdim ne?!"
"Bizimle gelebilirdin."dedi Bartu.Ona bağırdığım icin sinirlenmis gibiydi ama önemli değildi.
"Ama gelmedim ve bana hesap sorma hakkına sahip değilsiniz!" Bartu tam ağzını açacak ken kapıdan gelen zil sesi onu susturdu.Poyraz kapıyı acarken bende kimin geldigine bakmak icin kapiya yöneldim.Gelen Görkem'di!Ve kesinlikle hic zamanında gelmemişti.
"Burçak çantasını arabada unutmuşta..."
Görkem kapıda beni beklerken herkes bir an donmus gibiydi sanki.Ben Görkem'in yanına dogru giderken herkesin gözleri benim üzerimdeydi.Poyraz,Kumsal,Ege ve Derin benim bakışlarımı anlayıp giderlerken Bartu ise yerinden hic kıpırdamamış,gözlerini Görkem'in üzerine kitlemiş ,kırmızı gören boğa gibi bakıyordu.
Ben Bartu'ya gitmesi icin kaş göz hareketleri yapmaya calışsamda Bartu beni görmemis veya umursamamiş olacak ki yavas adımlarla kapıya,bizim yanımoza geldi."Merhaba Görkem.Seni gördüğüme sevindim diyemeyecegim."
"Demek ki duygularimiz karşılıklıymış.Seni görmek icin gelmemistim zaten."
"Öylemi?Kimin icin gelmistin?"
"Burçak için."Görkem ona meydan okurcasına sırıtırken Bartu yumruklarini sıkmaya baslamıştı.Bu isin sonunun iyi olmayacağı cok bariz belliydi. "İyi o zaman,simdi geldigin gibi git."
"Neden,bildigim kadarıyla burası senin evin degil.Beni hangi konumda kovuyorsun?"
"Burçak'ın evinde olan misafir konumunda." Bu sefer meydan okuma sırası Bartu'daydı.Fakat Görkem hic istifini bozmadan"Peki,'Burcak'ın evinde misafir konumunda olan kisi' bende Burcak'ı Festivalde yanliz bırakmamiş ve onu evine kadar bırakıp onu eğlendirmis olan kisiyim.Tanıştığıma memnun olmadim.Simdi de Burcak'a cantasini verip gideceğim.Yani seninle bir işim yok." Görkem yamuk sırıtışını sürdürürken Bartu sıktığı yumrugunu daha fazla tutamayıp Görkem'e yumruk attı.Ben ufak bir çığlık atarken,Görkem'de Bartu'ya yumruk atmış,kavga siddetlenmisti.İkiside suan aparmanin icinde,kapının önünde birbirleriyle dövüşüyorlardi.Ben evdekilere gelmeleri için bağırdım ve tekrar onlara baktigimda çığlık atıp,gözlerimin sulanması bir oldu.Altta kalan Bartu,Görkem'i itmiş ve Görkem,merdivenlerden şiddetle düşmüştü.
-Bölüm Sonu-
Düşüncelerinizi yorum ile belirtip,ufak yıldıza basarsanız cok sevinirim ^_^