VILLAHERMOSA COUSINS
LUCHO: "The Subservient"
Written by: Yeshameen Brejente
CHAPTER 13 "Where the truth, lies!"
Check out my profile on Wattpad. http://w.tt/1NWeiqs
NANG matapos kumawala si Savannah Scarlett mula sa yakap ni Samantha ay agad siyang lumapit kay Lucho saka yumakap dito.
"Salamat, Lucho!" aniya. "Hindi mo alam kung gaano ako kasaya ngayon. Napakasaya ko, sobra." Marahang hinawakan ni Lucho sa magkabilang pisngi ang dalaga saka pinahid gamit ng mga hinlalaki nito ang kanyang mga luha.
"I know." Mahinahong wika ni Lucho. "But, I have to tell you, si Gabriel ang kasama ng Mama mong nagpunta dito. And if he get to know about this? I'm sure that he's gonna tell your father about it." Saka naman napawi ang ngiting sumilay sa mga labi ng dalaga. Tama si Lucho, maaaring mangyari ang iniisip nito.
Nilingon ni Savannah Scarlett si Samantha at bakas sa mukha nito ang hindi matatawarang ligaya dahil sa muli nilang pagkikita.
"Lucho, iba magalit si Papa. Natatakot ako hindi para sa sarili ko, kundi para kay Mama." Sabi ni Savannah Scarlett saka niya isinubsob ang sariling mukha sa malapad na dibdib ng binata. Pagkatapos ng ilang sandali, marahan nang kumalas si Lucho sa yakapan nila ng dalaga.
"Take her to the guest room. Ako na ang bahalang kumausap kina Erine. Mukhang pagod ang iyong Mama, she needs to rest. I am very sure na mukhang marami kayong dapat na pag-usapan. I know how much you've missed her." Sabi ng binata.
"Alam mo bang nagtampo na ako saiyo? Ilang oras mo 'kong pinaghintay, pero mabuti na lang at bumawi ka nang bonggang-bongga!" ani Savannah Scarlett saka kinurot sa tagiliran ang binatang medyo nahihiya pa dahil nakikita sila ni Samantha.
"Balikan na lang kita dito, bukas. For now, I need to go back to Casablanca." Sabi ni Lucho.
"I'll ask the housemaids to prepare something for the both of you. Ikaw na ang bahala sa iyong Mama." Tumango naman ang dalaga, saka niya nilapitan si Samantha. Inihatid pa sila ni Lucho hanggang sa pinto ng guest room ng bahay nina Erine.
"Maraming salamat, Lucho." Nakangiting sabi ni Samantha sa binata. "Maraming salamat sa pagligtas at pagkupkop sa aking anak."
"Wala ho 'yon, Ma'am." Tugon ng binata. "Feel at home. Si Savannah na ang siyang bahala sa inyo."
"Sige, hijo." Wika ni Samantha. "Mag-iingat ka." Tumango naman si Lucho, hinintay niyang makapasok sa silid si Samantha saka niya tinignan nang makahulugan si Savannah Scarlett. Nakaunawa naman ang dalaga kaya lumabas din ito saka niya sinundan si Lucho. Nagpang-abot sila nito sa patio ng bahay na magdadala tungo sa Main door.
"Lucho!" tawag ni Savannah Scarlett, kaya tumigil naman sa paglalakad ang binata saka marahan niyang nilingon ang dalaga. She comes to him running, at nang tuluyang makalapit dito ay agad siya nitong niyakap nang buong higpit. "I really miss you!" at walang anu-ano'y hinagkan niya sa mga labi si Lucho. Nagpaubaya naman ang binata, hinayaan niyang hagkan siya ng dalaga. Matagal - hanggang sa nagpasya na siyang tugunin ang bawat halik nito. Yung klase ng halik na lalong nagpapaloko sa dalaga, tuloy di maiwasan ni Savannah Scarlett ang mapaungol nang marahan, lalo na nang lakbayin ng mga palad ni Lucho ang likod niya - and then went to massage her butts, while her hands touch his chest, as if pushing him away but pulling him closer to her body. Halos mawala na siya sa sariling ulirat nang maramdaman niyang dahan-dahang nilaro ng daliri ni Lucho ang garter ng kanyang lacy bikini at otomatikong napasinghap nang damhin ng binata ang kanyang hiyas. Biglang nag-responce ang pagkalalaki ni Lucho. Gustung-gusto na niyang angkinin ang mamasa-masang parte ng dalaga. Just right there, right now.
"Hindi ka ba hanapin ng Mama mo?" he asks, planning something.
"Why?"
"I want to take you right here, right now!" tugon niya sa dalaga at bigla namang napakagat-labi ang dalaga nang maunawaan niya ang nais nitong mangyari.
"Here?" turo niya sa sahig ng patio at bigla na lamang hinagkan ni Lucho ang daliri niya - sucking it - harder.
"In my car - maybe?" aniya saka mabilis nang pinangko palabas ng bahay si Savannah Scarlett at dinala nga niya ito sa kanyang kotse. Iniupo niya sa driver's seat ang dalagang hindi binibitawan ng mga labi niya ang mga labi nito. Kissing her vehemently! Tapos, bumaba ang mga labi niya tungo sa leeg ng dalaga at huminto sa dibdib niya, habang ang isa nitong palad ay naging abala sa paghaplos sa paa niya't pinaglakbay 'yon tungo sa pagitan ng kanyang mga hita. His fingers went to search for her clitoris then rubs it with his forefinger. Napaliyad si Savannah Scarlett, kung nakakalasing lang siguro ang mga ginagawa ni Lucho ngayon sa kanya tiyak lasing na lasing na siya.
"Ohh.." ungol ng dalaga, bagay na lalo pang nagpagana kay Lucho. Marahang gumalaw ang mga daliri ni Savannah Scarlett upang hawakan ang sinturon ni Lucho upang hubarin 'yon. Halos nag-uunahan pa silang hubarin ang suot ng isa't-isa, halos pigil pa ang mga hininga. Lalo na nang tuluyang tumambad ang tigas na tigas na pagkalalaki ni Lucho sa harapan niya matapos niyang maibaba ang suot nitong hipster brief. Parang matulis na baril itong nakatutok sa kanya kaya bigla siyang napalunok.
"Jack me off.." bulong ni Lucho sa dalaga habang siya ngayon ang nakaupo sa driver's seat ng kotse niya habang nakaluhod sa harap niya ang dalaga.
"What?" she asks, innocently.
"Blowjob mo 'ko." He says in a very sweet tone of voice. Gumalaw si Savannah Scarlett upang hawakan sana ang sandata ni Lucho nang biglang pigilan ng binata ang kamay niya. "Don't touch anything. No hands allowed - just your mouth." Napapikit mata si Savannah Scarlett at bigla nitong naisip ang mga posas na ginamit ni Lucho sa kanya nang angkinin siya nito sa kauna-unahang pagkakataon. At nang magsimula niyang gawin ang ipinagagawa ni Lucho sa kanya ay bigla na lamang niyang naramdamang itinali nito ang mga kamay niya sa kanyang likuran gamit ang kurbata nito.
"Lucho!" bulalas niya at napansin niyang nakasandal ngayon nang maayos ang ulo ng binata sa headrest ng kotse nito. And she obeys him - compliantly. Hanggang sa wala na siyang ibang naririnig kundi mararahang ungol ng binata. She feels like she wanna escape from the tie, but she simply can't. She wants to touch him - though, she can't. Nang maramdaman niyang tigas na tigas na lalo ang bahaging 'yon ng pagkatao ni Lucho, gumalaw na siya nang naaayon sa gusto niya. Gumalaw siya mula sa pagkakaluhod, sitting upon his hardness - she voluntarily spread her legs so their private parts will touch each other. Hindi 'yon inaasahan ni Lucho kaya lalo itong nasiyahan sa ginawa ng dalaga. But, it was him who did the move while she's on his lap. Caressing her mouth with his lips. Hanggang sa tuluyang makaraos.
Parang pusa namang hindi mapaanak si Samantha sa loob ng guest room. Nagpaikut-ikot ito sa loob habang naghihintay kay Savannah Scarlett na makabalik. Natagalan na kasi ito kaya nag-aalala siya.
"Saan na nga ba ang batang 'yon?" aniya sa sariling napapasulyap sa suot niyang wristwatch. Gusto sana niyang lumabas ng silid ngunit paano na lang kung makita siya ng may-ari ng bahay? Wala pa naman ang mga ito kanina nang dumating siya, malamang tulog na tulog pa. "Scarlett anak, nasaan ka ba?" sakto namang bumukas ang pinto ng guest room. At napansin niyang pawis na pawis ang dalaga.
"Ma, gising pa pala kayo?" di magkandatutong wika ni Savannah Scarlett. Pakiramdam niya'y lalo siyang naiinitan ngayon. Ang gulo pa man din ng buhok niya.
"Pinag-alala mo akong bata ka. Saan ka ba galing?" tanong ni Samantha.
"N-nag-usap lang ho kami ni Lucho, Ma. And I wait till he left. Kakaalis niya lang po." Pagsisinungaling niya. It's her first time to lie to her mother - pero, normal lang siguro yun. May mga bagay lang talaga na di pwedeng i-share mo kahit sa iyong ina pa.
"Scarlett, kayo ba ni Lucho ay may relasyon?" tanong ni Samantha. Biglang natigilan si Savannah Scarlett, napahawak siya sa kanyang leeg saka napalunok.
"Ma, let's sleep. Inantok na ho ako." Pag-iiba ni Savannah Scarlett sa inang kumunot ang noo."Mag-usap na lang ho tayo pagkagising natin. I need to shower, now."
"Scar, hija, I don't see a mistake kung may relasyon kayo ni Lucho. Mukha naman siyang mabait. Yung akin lang, sana ingatan mo ang pagkababae mo. Yan lang ang pwede nating maipagmalaki sa magiging asawa natin." Pangaral ni Samantha. Old-fashioned nga ang kanyang ina kaya halos di na siya makatingin nang tuwid dito. Nginitian na lamang niya si Samantha saka tumuloy na sa loob ng bathroom at doo'y humarap sa malakas na buhos ng tubig mula sa shower head. Ramdam pa rin niya ang mga namagitan sa kanila ni Lucho kani-kanina. Kung wala siguro ngayon si Samantha, baka mas mahaba pa ang oras na sila'y magsasama nito.
Nasa bar ng hotel si Gabriel. Nakailang shots na rin siya, walang ibang iniisip kundi si Savannah Scarlett. Ang kababatang wala naman siyang ibang ginawa kundi mahalin ito at protektahan laban sa sinuman.
"Why is it so hard for you to love me, Scarlett?" he asks himself while shaking his wine glass. "Ano ba ang kasalanan ko saiyo? Ano ba ang wala ako? Ano pa ba ang hinahanap mo?" nang maubos ang laman ng kopita'y um-order pa siya ng isa pang shot. Ngayon ay nakatutok siya sa screen ng kanyang cellphone. Kanina pa niya gustong tawagan si Don Sebastian Dela Francia - ang ama ni Savannah Scarlett. Pero, ang isiping pwede siyang kasuklaman ng dalaga'y hindi na niya 'yon ginawa. Hanggang sa bigla na lamang mag-ring ang cellphone niya at malamang si Don Sebastian ang tumatawag.
"Do not answer it, Xian Gabriel! When you're drunk - you don't lie. You never lie!" pero dahil sa sama ng loob niya'y nakuha pa rin niyang tanggapin ang tawag sa kanya ng ama ng dalaga.
"Gabriel.." mahinahon ang boses na wika ni don Sebastian sa kabilang linya.
"Yes, Tito?" aniyang para bang nais nang magsisi sa pagdampot ng tawag nito.
"Nasa Rancho ako ngayon. Wala ang Tita Samantha mo." Kalmado pa ring saad ng don.
Hindi naman nakaimik si Gabriel, hindi ganito ang approach ng ama ng dalaga kung wala pa itong kutob. "Nasabi sa akin ng mga trabahanteng ikaw ang nakita nilang huling kasama ng asawa ko. Tell me, where is my wife."
"Tito.." aniyang natatakot na para sa pwedeng gawin nito kay Samantha.
"Tell me, Gabriel!" bulyaw ni don Sebastian sa kabilang linya. Kaya wala na rin siyang choice kundi sabihin dito ang totoo. "Villahermosa, kamo?" sapo ang noong aniya matapos marinig ang huling sinabi ni Gabriel.
Wala na sa kabilang linya ang binata, agad namang napaupo sa rocking chair si Don Sebastian. That was long years ago, saka pa lang niya muling narinig ang Villahermosa family. And he can't be wrong - he'll never be wrong! Ipinahanda niya ang kanyang chopper dahil lilisanin niya ang Rancho Dela Francia ngayon mismo upang magtungo sa Palawan. To a very historical place, na minsang saksi ng nakaraan niya.
Tinawagan ni Gabriel ang pinsang si Cheyenne Blue, kaya nagising naman ang dalaga sa gitna ng pagkahimbing nito. Pero, batid niyang hindi siya pupukawin ng pinsan kung wala itong mahalagang sasabihin. She went to the hotel lobby -kung saan naghihintay si Gabriel. Medyo nahimasmasan na ang kalasingan nito dahil halos dalawang tasa na ng black coffee ang naubos niya.
"Gabriel, what is this all about?" Cheyenne Blue asks.
"Tito Sebastian is on his way to here." Tugon ni Gabriel. Bigla namang kinabahan ang dalaga.
"Oh, Jesus!" bulalas ng dalaga. "Did you call him? Did you tell him that Tita Samantha is here?"
"He knew it all by himself, Blue. Mukhang magkakagulo na naman dito. Mukhang galit na galit si Tito." Malungkot na wika ni Gabriel.
"Bakit mo ba pinayagang sumama si Tita Sam? Hindi mo ba naisip kung paano magalit ang ama ni Savannah Scarlett? You're out of your mind, Xian Gabriel!" kastigo ni Cheyenne Blue sa kanyang pinsan, bagay na nagpalingon sa ilang taong naroon sa lobby, ilang mesa lang ang pagitan sa kanila. Yumuko si Cheyenne Blue, dahil nahihiya tuloy siya.
"I was thinking that once she gets to see tita Samantha -she'll be going home with her. That way I can see her again. I can be with her again. But, I didn't expect that it makes things more complicated now. I don't know what to do, Blue. Ang laki kong gago!" ani Gabriel na nakakuyom ang mga palad.
Pagkalapag na pagkalapag pa lang ng Chopper na sinakyan ni Don Sebastian sa private helipad ng isa niyang business associate sa Puerto Princesa, agad na rin siyang sumakay sa kotse na nirentahan mismo sa kalapit na hotel, tungo sa Hotel na pag-aari ng mga Villahermosa Cousins. Maraming bagay ang naglalaro ngayon sa utak niya. Hindi niya maiwasang maalala ang pangyayari sa nakaraan. If he has to search for Lucho Vrishuel Villahermosa, then he probably would. Saka na muna niya iisipin ang asawa't anak niya na dapat sana'y sadya niya rito sa Palawan.
He opens his laptop, and searched for Lucho.
Nalaman niyang isa itong pinakabatang Brigadier General ng bansa na kasalukuyang naka-base sa Bohol.
"I need to see you the soonest, Lucho Villahermosa!" sabi ni Don Sebastian. "To the Casablanca, please." Utos nito sa private chauffer na nakuha niya rin matapos i-recommend ng kaibigan niyang nagmamay-ari ng Helipad. Years after years, the Tierro de Villahermosa has maintained its cleanliness and preserved the beauty of its nature. Walang kupas, kung may nabago man? Iyon ay ang pagkaganda pa lalo ng lugar.
TBC