Bu zamana kadar yazdigim en uzun bölüm oldu😅
Bu yüzden umarım beğenirsiniz ve fikirlerinizi belirtirsiniz♥♥
İyi Okumalar •_•
9.Bölüm
Radyoda duydugum haberden sonra öylece donmuş,hareket etmeden duruyordum.Sanki beynim uyuşmus ve tüm işlevlerini kaybetmiş gibiydi.Düşünemiyordum.
Görkem arabayı yana çekip "Burçak?İyi misin?"dedi.Görkem'in endişeli sesine karşı cevap verebilecek halim yoktu.O yüzden sadece kafamı salladım.
"Burçak,sorun ne?" Ona durumumu anlatamazdım.Hele ki abime söylemeden asla.
Kendimi toparlayıp nihayet konustum "Bir sey yok,iyiyim."
"Değilsin."
"İyiyim Görkem." dedim gülümsemeye çalışarak."Gerçekten."
Görkem başını olumlu bir biçimde sallayarak "Peki,öyle olsun." demekle yetindi ve arabayı sürmeye devam etti.
Arabayla kafeye doğru giderken,ben hala düsünmekle meşguldüm.
Ya babam beni bulursa?
Ya babam abime birsey yaparsa?
Bu tür sorular kafamı kurcalarken dogru düzgün düşünemiyordum.
Babam hırslı bir adamdı.Kafasına koyduğu seyi kesinlikle yapardı.İste bu yüzden beni bulmasından korkuyordum.Er yada gec beni bulurdu.Lanet olsun!
"Geldik." dedi Görkem.Arabadan inip etrafa baktım.Güzel bir yerdeydik.Hava kararmaya baslamıştı ve heryer ışıklarla kaplıydı.Turkuaz Kafe'nin tabelası ,ismiyle uyumlu bir sekilde turkuazdı ve fuşya renklı ışıkla üzerine Turkuaz yazılmıştı.Cidden hoş bir görüntüdeydi.
"Beğendin mi?"dedi Görkem yanıma gelerek."Evet,cok güzel." dedim gülümseyerek.İçeri girince bir masaya oturup çantalarımızı bıraktık.Görkem'e lavoboya gidecegimi söyleyip hızlı adımlarla WC yazan yere girdim.Lavoboya girdigim anda hemen telefonumu çıkartıp abimin numarasıni tuşladım.Biraz bekledikten sonra abim telefonu açtı.
"Efendim,Burçak.Hic aramıyorsun beni.Unuttun tabi gül gibi abini." dedi acar açmaz telefonu.Aslında bu söylediklerine gülmek istesemde gülemedim.Abim de gülmediğimi anlayınca birden ciddilesti "Bir sorun mu var Burçak?"
"Abi...Babam,beni arıyormuş.Radyoda duydum,herkes kayboldugumu biliyor." Telefondan abimin derin bir nefes aldıgını duydum "Sakin ol Burçak,bulamaz seni.Gerekirse başka bir yere gideriz.Bir yıl sonra 18 yaşında olacaksın zaten.Sakin ol."
"Ya bir yıl icinde beni bulursa?"
"Bulamaz abicim,izin vermem.Tamam mı? Sen sakin ol,rahatla ve orada eğlenmene bak.Tamam?"
"Tamam abi."
"Hadi abicim,ben kapatıyorum.Yarın görüntülü konuşuruz.Ararım ben seni."
"Tamam,abi.Görüşürüz." dedim ve telefonlarımızı kapattık.Açıkçası abimi çok özlemiştim.Sadece iki kez görüntülü konuşmuştuk ve o da pek uzun sayılmazdı.
Tuvalette fazla kaldığımı farkedip,dışarı çıktım ve Görkem'in yanına gittim.
"Derse başlayalım mı?"
"Tabi." dedim ve ders kitaplarımızı masada donatıp,derse başladık.
~~~
"Burçak?Burcak uyan!Burçak!!"Görkem'in sesiyle birden sıçrayarak uyandım.Bir saniye! Biz uyuyamı kaldık?!
"Görkem,biz uyuyamı kaldık?!"
"Galiba evet."
"Saat kaç?"
" 23:45.Ama merak etme.Tüm konuları bitirmiştik zaten."
"Eve gidince Kumsal'da beni bitirecek ama! "
"Eğer benimle değilde,başkasıyla olsaydın seni bitirmezdi degil mi?" dedi Görkem tek kaşını kaldırarak.Mahçup bir bicimde kafamı olumlu şekilde salladım."Üzgünüm.Biliyorsun,siz öncede-
"Biliyorum Burçak,bir sey söylemene gerek yok."
"Peki,kalkalım mı?"dedim konuyu değistirmek adına.
"Tabi." dedi ve kitaplarımızı toplayıp kafeden çıktık.
Sohbet eşliğinde geçen yolculugun ardından evimin önüne gelmiştik.Arabadan çıkmadan önce Görkem'e dönüp,"Beni çalıştırdığın icin gerçekten cok teşekkür ederim." dedim gülümseyerek.O da benim gülümsememe karşılık vererek "Önemli degil,ama eger 80 üstü alamazsan cok kötü olur,ona göre." dedi gülerek.Onu onayladım ve arabadan çıkarak apartmanın önüne geldim.Anahlarla dış kapıyı açıp iceri girdim ve asansöre basıp,beklemeye başladım.Umarım...umarım Kumsal beni öldürmez.
~~~
"Ya bak canımcım! Seni o kadar telefonla aradım,aradım açmadın!Neden?!"
"Ya sessize almıştım,ders çalışırken dikkatim dagilmasın diye."
"Başlatma dikkatine falan! Bak,canımcım tam 244 tane mesaj attım sana! 244 tane!Boru mu?!"
"Ya tamam,özür dilerim Kumsal."
"Tamam,özürün kabul edildi.Simdi sarılalım,yoksa sana bağırdığım için vicdanım rahat olmayacak." dedi ve koşararak üstüme atladı.İkimiz birden yere düşerken,Kumsal sarılmaya devam ediyordu ve ben altta kaldığımdan dolayı galiba ölüyordum.
"Ku-kumsal ölüyorum..." Kumsal durumu nihayet kavrayıp beni bıraktı ve elini uzatarak beni kaldırdı.
"Ooo,saat cok geç oldu be canımcım.Yarın kalkamayacağız bak! Hadi yatalım!"
"Tamam,iyi geceler." dedim gülümseyerek.
"İyi geceler canımcım." dedi Kumsal ve bana öpücük atarak odasına gitti.Bende odama gidip,pijamalarımı üzerime geçirdim ve yatağıma atlayıp,kendimi uykunun huzurlu ve sessiz kollarına bıraktım.
~~~
"Burçak!Yeter artık!Bıktım seni uyandırmaya calışmaktan!" Kumsal'ın cırtlak sesini umursamamaya çalışarak uyumaya devam ettim.Bir kaç dakika sonra Kumsal'ın homurdanarak gittiğini duydum ve rahat bir bicimde uyumaya devam ettim.
Tam rüyamda ,Ahu'nun defterinin ne anlama geldigini öğrenecek ken,üzerimde buz gibi bir ıslaklık hissedince çığlık atarak yerimden fırladım ve bağırmaya başladım "Kumsal!! Ne yaptın ya sen?!" Kumsal hala gülerken elime ne aldıysam kafasına atmaya basladım.Şansıma da elime yastık ve yorgan gelmişti,ben atana kadar Kumsal'da zaten odadan kaçmıştı bile.
Of be Kumsal! Üzerime su dökmek icin birazcık bekleseydin ne olurdu yani? Resmen,dizinin en heyecanlı yerinde araya reklam gibi oldu rüyam.
Odamdan çıkarken,kafamın bir köşesine şu defter olayını çözmem gerektiğini not ettim.Ardından ise hızlı bir bicimde hazırlanmaya başladım.
~~~
"Evet çocuklar! Zilin çalmasına 10 dakika var ve ben size her sene olduğu gibi sözlü notunuzu etkileyecek bir ödev vereceğim.Herkesin konusu farklı,işlediğimiz konuların her birini grup oluşturduğum öğrencilere verdim."
"Hocam grupları biz seçsek olur mu?" diye sordu sınıftaki en çalışkan kız.Sanırım adı Zehra'ydı.
"Olmaz,kızım.Başka bir sınıfa izin vermiştim ama bir türlü organize olamadilar.Sözlü notlarından kırdım."
"Ama hocam ,ben gecen sefer Ege ile olmustum ve Ege bana hic yardım etmemisti.Ben ödevi tek basıma yapmıştım o da zorla ismini yazmıştı." Kızın söylediklerine karşı hoca hic istifini bozmadan cevap verdi "Zaten bu seferki gruplar üçer kisilik.Ve ben o ödevi Ege'nin yaptığına inanmamıştım.Sözlüsünu ona göre vermiştim." Hocanin söyledikleriyle Ege aniden ayağa kalktı."Hocam ,diyelim ki ödevden 10 puan kırdınız.Peki diğer 50 puanımı nereden kırmıştınız?"
"Seni sevmiyorum Ege.En uyuz olduğun öğrenciler listesinde ilk üçtesin.Kara defterimde yazılısın.Bence 0 vermediğime şükretmelisin." dedi hoca derin derin nefesler alıp vererek.Galiba sakinleşmeye çalışıyordu.Fakat Ege sınır tanımayıp soru sormaya devam etti."Neden hocam?Ben size ne yaptım ki?" Ege'nin sorusuyla hocanın sağ gözü hafiften seyirmeye basladı "Daha ne yapacaksın zaten?! Ne yapacaksın?! Sizin genlerinizi taşıyan tüm aile bireyleri bu okulda okuyup ,öğretmenlik hayatımı mahvettiniz! Lan ben bıktım hepinizden!Bıktım! " Hoca bağırırken zilin çalmasıyla sustu."Kimlerin grup oldugunu diger saatte söyleyeceğim."dedi birden sakin bir ruh haline bürünerek.Açıkçası bu hoca beni baya bir korkutmaya başlamıstı.Normal bir insanın ruh hali bu kadar hızlı değişemezdi bence.
Herkes tenefüs oldugundan dolayı dağılırken ,bende Ege'lerin yanına gidip sıraya oturdum ve ayaklarimi sandalyeye koydum.Tabi direkt aklımdaki soruyu sordum. "Ege,sen bu hocaya ne yaptın?" sorum üzerine hepsi kahkaha atmaya basladı "Neler yapmadı ki?" dedi Poyraz kahkahalarının arasından.Ege onları susturup konusmaya başladı. "Ya aslında hepsini ben yapmadım sarısın boniboncum.Benim tüm kuzenlerim ve abim bu okulda okuyorlardı ve hepsi bu hocanın öğrencisiydi.Tabi benimle aynı geni paylasan insanlar cok çılgın oldukları icin hocaya ufacık(!) sakalar yapıyorlarmış.Mesela sınav kağıtlarının olduğu dolaba renkli balon patlayıcısı gibi bir sey varya ondan koymuşlar.Sonra hocanin telefon numarasini bulup,okul tuvaletine ve sokaktaki parklara 'ateşli geceler icin ara' yazıp altına hocanın telefon numarasini yazmıslar.Bir de hocayı ,öğretmenler odasında tek iken kilitlemişler.Bir de üstüne elektrikleri kesip,tuhaf tuhaf sesler çıkartmışlar.Birde..."
"Ege,diğerlerini baska zaman anlatirsin.Yoksa tenefüsü boşver okul bitecek." dedi Kumsal Ege'nin sözünü keserek.
"Daha da var yani?" dedim gözlerimi kocaman açarak.Ege sırıtarak "Evet,sarışın boniboncum.Bunlar sadece abimin ve kuzenlerimin yaptıkları.Benim yaptıklarım ve yapcaklarım daha güzel."
"Ya ama yazık değil mi kadına?Niye böyle seyler yapıyorsunuz?"
"Boş yere yapmıyoruz tabikide.İlk önce en büyük kuzenim gelmişti okula.Biraz havalı ve egoist birisiydi.Bu hoca onu görür görmez direkt onunla uğraşmaya baslamış.Derste konuşmadıgi halde sus falan demeler.Kuzenimde kıl kapmıs hocaya.Bir oyun oynamış bu yüzden.Kuzenim hala nasil bir oyun olduğunu bize anlatmadı ama kadını korkuttuğu baya bir belli.Hoca sırf bu yüzden her sene gelen kisilerin soyadlarına bakıyor onun soyundan mı diye.Tabi yıllar sonra abimler de bu okula geldiler ve daha hocayla tanışmadan,tek bir söz bile etmeden direkt hoca abimin sözlüsüne 0,5 vermiş.Abimde sinir olup oyunu devam ettirmiş.Aynı şeyi banada yaptığı için bende oyun oynuyorum."dedi sırıtarak.
"Vay be,baya kısır döngü yani."
"Aynen sarışın boniboncum."dedi Ege kendinden emin bir şekilde.Ardından zil çalınca hepimiz yerlerimize gecmek zorunda kaldık.
Yerime oturunca bir sey farkettim.Bartu'nun okula geldiginden beri nedense morali bozuktu.Hic konusmuyor,yanlızca düşünüyordu ki bu onun icin pek normal değildi.Merakıma yenik düşüp yerimden kalkıp Bartu'nun yanına gittim ve yanına oturdum.Görkem'in tuhaf bakışlarına maruz kaldığımdan dolayı biraz gerilmiştim ama Bartu'nun yanında oturmayı devam ettirdim.Yanına geldiğimi yeni farketmis olan Bartu,basını kaldırıp bana baktı ve gülümsedi.Bende ona karsılık gülümsedim ve "Bir sorun mu var?" dedim.Kafasını olumsuz anlamda sallayarak "Bosver " dedi."Merak ediyorum."dedim hızlıca.
"Demek cok meraklısın?"
"Evet."
Derin bir nefes alıp konustu Bartu: "Sadece...uzun zamandır hissetmedigin seyleri şimdi hissediyorum ve...korkuyorum.Ben iyi seyler yapmadım ve bunun açığa cıkmasından aşırı derecede korkuyorum."
"Çok mu kötü birsey?"
"Çok...ve eger açığa çıkarsa...herseyimi kaybederim."
"Herseyden kastın ne?"
"Ailemi,arkadaşlarımı ve seni..." dedi bana yüzünü dönüp gülümseyerek.Ona karsı ufakda olsa tebessüm ettim ve devam ettim "Tam olarak ne yaptın Bartu?" Bartu ağzını acıp tam birsey söyleyecek ken sınıfa hoca girdi.Oturduğum yerden kalkıp Görkem'in yanına geçicektim fakat Bartu kolumdan tuttu "Bu ders benimle oturur musun?" Kararsız bir biçimde ona bakarken "Sadece bu ders." diye tekrarladı.Bir Bartu'ya ,bir Görkem'e bakarken gözlerimiz Görkem'le buluştu.Bana çok tuhaf bakıyordu.Sanki Bartu ile oturursam beni hayatından silecekmiş gibi.Ama şu anda Bartu'nun bana ihtiyacı var ve benimde merakımı gidermeye.Bu yüzden Bartu'nun yanında oturmayı tercih ettim ve Görkem'in yanına gidip çantamı aldım."Görkem,sey...Bartu kendini kötü hissediyormuş,o yü-"
"Bana açıklama yapmak zorunda değilsin Burçak.Git." Görkem'in sözlerinden sonra kendimi aşırı derecede kötü hissetsemde,verdiğim karardan geri dönmemek amacıyla kendimi Bartu'nun yanına attım.
Hoca ders anlatmaya başladığında,kendimi derse veremiyordum.Nedensizce birden moralim bozulmus ve ruhsuzlasmıştım.Daha biraz önce hocanın ani ruh değişimini normal bulmazken,benim bunu yasamam fazla ironiydi.
Defterimden bir kagıt yırtıp üzerine 'Bu kadar kötü ne yapmış olabilirsin ki?' yazip Bartu'ya doğru ittim.Bartu kağıdı okuduktan sonra kalem alıp yazmaya basladı. 'Daha kendime bile itiraf edemedigim şeyi sana söyleyemem.Üzgünüm.'
Demek olay bu kadar ciddiydi.Peki bunun Görkem ile bir alakası var mıydı? 'Bunun Görkem ile ilgisi var mı?' yazıp kağıdı ona uzattım.Bartu elinde tuttuğu kalemi parmak ucları bembeyaz olana kadar sıkınca cevabımı almıs oldum.Bu iş kesinlikle Görkem ile ilgiliydi.Ve ben bu işi aşırı derecede merak ediyordum.Kahretsin,keşke bu kadar meraklı olmasam!
Bartu kağıdı bana verdi.Üzerinde sadece 'Bosver.' yazıyordu.Tabikide boşvermeyecektim! Ne yapıp edip ,ne oldugunu bulacaktım.Tabi öncelikle kendi sorunlarımı halletmem lazımdı.Mesela şu Ahu'nun defterinin içinde ne yazdığını veya babamın beni bulmaması icin tedbir almam gerekiyordu.Ha,birde abimle şu defter meselesini konusmam gerekiyordu.Kısacası yapacak ve öğrenilecek çok fazla şey vardı ve işe bir yerden baslamam lazımdı.
Ve,bugün işe baslayacaktım.
~~~
"Evet çocuklar,grupları okuyorum: 1.Grup;Kumsal,Derin ve Cenk. 2.Grup;Ege,Zehra,Poyraz.3.Grup;Aleyna,Dilara ve Eymen.4.Grup;Bartu,Burçak ve Görkem.5.Grup...
Ne yani,simdi birbirinden nefret eden iki kisiyle mi ödev yapacaktım?Kahretsin!
Hoca grupları okumayı bitirince,geçen ders söz alan kız Zehra,yine söz aldı."Ama hocam,ben yine Ege ileyim!"
"Farkındayım kızım,grupları ben hazırladım.Her grupta iki çalışkan olarak ayarladım grupları."
"Yani ben şuan grubun gerizekalısı mı oluyorum hocam?" dedi Ege birden.Sınıf gülerken,hoca hic istifini bozmadan "Kendini bilmem güzel Ege." dedi.Sınıf 'Oooo'larken Ege tabiki altta kalmayıp, "Hocam siz hiç aynaya bakıyor musunuz?" dedi.Hocanın suratı birden morarırken sınıf tüm sessizligini koruyordu.Açıkçası burası,en iyi Anadolu liselerinden biriyse nasıl Ege bu okuldaydı,merak konusu.
"Müdür.Beyin.Odasına." dedi hoca dişlerinin arasından tıslayarak.Ege gayet rahat bir bicimde "Bende özlemiştim müdür beyciğimi." dedi ve sınıftan hoca ile beraber çıktı.
Hocanın sınıftan çıkması ile sınıftaki herkes grubunun yanina giderek konuşmaya basladı.Bende Görkem'e yanimiza gelmesi icin seslendim ama sanırım kulagindaki kulaklıktan dolayı duymadı.Bende Bartu'yu kolundan tuttuğum gibi sürükleyerek Görkem'in yanina götürdüm. Görkem ,kulağındaki kulaklıkları cıkartıp bize 'Ne iş?' dercesine bakınca konusmam gerektiğini anladım. "Farkındaysanız üçümüz aynı gruptayız ve beraber çalışmamız gerekiyor."
"Ben yapmam."
"Hayır!" diye cıkıştım ikisininde aynı anda kurdugu cümleye karşı."Sizinle aynı gruptayım ve sizin yüzünüzden kötü bir not alamam.Bu yüzden beraber çalışacağız.Tamam?" sesim o kadar otoriter cıkmıştı ki,eğer kabul etmezlerse onları boğardım.
"Tamam" dediler yine aynı anda.Ardından ikiside ekledi "Ama sadece senin için." Ardından ikiside birbirlerine kızgın bakışlar atmaya basladılar.Tabi bende bu ortamı dağıtmak icin hemen konusmaya basladım "Telefon numaralarimizi birbirimize verelim.Haberleşiriz." Görkem sırıtarak bana bakarken "Numaramı almak icin iyi yöntem." dedi.Ona karşı gülerek gözlerimi devirdim ve telefonumu ona uzattım.Telefon numarasını yazıp bana verince ,kendini nasıl kaydettiğine baktım 'Yakışıklı' yazısını görünce gülerek ona baktım ve tek kaşımı kaldırarak "Yakışıklı ,demek? " dedim. "Ne? Yalan mı?" diyerek kendini savundu.
"Değil ama..ne diyorum ben ya!" Dilimi eşek arıları soksun!Resmen çocuga sen yakısıklısın dedim!Kahretsin!
Telefonumu Bartu'nun eline tutuşturdum.O da numarasını kaydedince nasıl kaydettigine baktım.'Double Yakışıklı' Bu sefer hafif bir kahkaha attım. "Tamam, kesinlikle ikinizin adınıda değiştireceğim."
~~~
"Herkes kalemleri bıraksın ve sınav kağıtlarını bana versin!" Kağıdımı hocaya uzattım ve derin bir nefes aldım.Ardından Görkem'e dönüp "Sınav nasıldı?" dedim.Görkem omuz silkerek,"Her zamanki gibi güzeldi." dedi."Egoistsin." dedim gülerek."Hayır,sadece iyi oldugum şeyleri biliyorum." diyerek kendini savundu Görkem.Ardından ekledi "Asıl seninki nasıl geçti?"
"Çok iyiydi! Açıkçası ilk defa Geometri sınavım bu kadar iyi gecti! Çok tesekkür ederim!" dedim ve birden kendime engel olamayıp Görkem' e sarıldım.Yaptığım salaklığı farkeder farketmez ondan ayrılıyordum ki,Görkem'in belime sardıgı eller buna engel oldu.
"Rica ederim."
-Bölüm Sonu-
Yorum ve vote yaparsanız sevinirim.♥♥♥↩