21st Century Goddess

By blue_mavis

534K 19.4K 1.6K

Status: COMPLETED. EDITING (ON HIATUS) Zypher Venus Halmington was destined for greatness. But doubts and fe... More

21st Century Goddess: Announcement and New stories
☑ Chapter 1: Goddess
☑ Chapter 2: Secret Identity
☑ Chapter 3: Healer
☑ Chapter 4: Crown Royalties
☑ Chapter 5: Diego
☑ Chapter 6: Aftermath
☑ Chapter 7: Failed
☑ Chapter 8: Consequence
☑ Chapter 9: Exuding Presence
☑ Chapter 10: Assessment
☑ Chapter 11: Losing Chances
☑ Chapter 12: Reported
chapter 13 (punishment)
chapter 14
Author's Note
chapter 15 (Scared)
chapter 16 (Savior)
chapter 17 (swimming pool)
chapter 18 (feelings)
chapter 19
chapter 20
chapter 21 (Carl)
chapter 22
chapter 23 (The Ultimate Ability User)
chapter 24
chapter 25 (Throwback)
chapter 26
chapter 27 ( Before)
chapter 28 (Dreams & Transfer)
chapter 29 (Emotions)
chapter 30 (Weakness)
chapter 31 (Anger)
Author's Note
chapter 33 (Training)
chapter 34
chapter 35 (Proven)
chapter 36 (Outside)
Characters
chapter 37 (Mission)
chapter 38 (Eyes)
chapter 39 (Threats)
chapter 40 (Smile)
Chapter 41 (Arabella's Stone)
Welcome Back!
Chapter 42: Traitor
Chapter 43: Identity
Chapter 44: Simpler
Chapter 45: Rescued
Chapter 46: Start
Chapter 47: Broken Glass
Chapter 48: Nightmares
Chapter 49: Orbs
Chapter 50: Spells and Potions
Chapter 51: Descendant of Arabella
Chapter 52: Insignia
Chapter 53: Transfer
Chapter 54: Personas and Pictures
Chapter 55: Acceptance
Chapter 56: Diego's Secret
Chapter 57: Revelation
Chapter 58: Battle
Chapter 59: Barrier
Chapter 60: Beginning of the End
Chapter 61: End
Chapter 62: Epilogue

chapter 32 (Warning)

9.2K 336 32
By blue_mavis

Hi guys! pasensya na kung natagalan ang mga updates ko, may nangyari kasing hindi inaaashan.

But anyway, here's an update

Gab's POV

I balled my fist. They're going to pay for this. First, they're the cause of our parent's death. And now, they almost killed Zy. Kapag nakita ko lang ni anino ng kahit isa sa kanila, hinding hindi ko palalampasin ang pagkakataong iyun para patayin sila.

"Calm down, Gab. I know you're also mad about this, pero hindi tayo dapat magpadalos-dalos. Lalung-lalo na at si Zy ang naging target nila."

Huminga naman ako ng malalim para pakalmahin ang sarili ko, dahil sa sinabi ni ate Aria. "And what are we going to do about this? Kailan pa tayo gagawa ng hakbang? Kapag tuluyan ng mamatay si Zy, ate?!" I tried myself not to raise my voice, but I just can't. She almost died! Who the hell is not going to be mad about it?!

"Patience Gab, I still need to know what really happened before that incident, after I left her in the woods." Sabi ni ate Cassy.

Biglang may kumatok sa opisina ni ate, "Come in." She said. Napatingin naman ako doon at nakita ang mukha ni Jill.

"Good evening Goddesses." At nagbow siya.

"Tell me what happened." Diretsahang sabi ni ate Cassy. "Princess, pasensya na po. Hindi ko po kasi talaga alam kung ano ang nangyari bago ang insidente eh. N-nakita n-a lang p-po namin siyang naka hilata s-sa sahig."

"It's okay Jill, I'm not mad at you. Hindi rin naman kita ginawang bodyguard ni Zy para mabantayan mo siya 24/7, gusto ko lang na may kasama siya dito. So don't blame yourself." Sabi naman ni ate Cassy. I think she read Jill's mind.

Tumango lang ang huli at nagpatuloy sa pagsasalita. "Princess, kanina po nagising siya at umiiyak na naman po siya, sa tingin ko po----"

"I know, she's been dreaming about that incident. I was with her that night, and she cried a lot, still blaming herself because of what had happened." Pagpuputol ni ate Cassy.

"Wait ate, diba magkasama kayo sa loob ng woods? Wala ba kayong naramdaman na presence?" Pagtatanong ko. "I did felt something, but I saw that dog----Diego----ran to get them. And I was so pre-occupied because of Zy. That was the first time she cried infront of anyone. And she's still in pain, still blaming herself. But I heard someone's mind after we parted." Napabuntong hininga naman si ate matapos niyang sabihin yun.

"So, Jill, is she ok now?" Ate Aria asked. "Oo po, pero habang umiiyak siya kanina, palagi siyang ngasasabi ng 'sorry', humihingi siya ng tawad sa kung sino man. Pagkatapos po no'n ay nakatulog siya ulit."

Nagkatinginan nalang kami nina ate, we're thinking the same thing. Napabuntong hininga nalang ako. We're so sorry too Zy, very sorry.

"Go back to your rooms now." Pangbabasag ni ate Cassy sa katahimikan. Tumango naman si Jill at nagsimula ng maglakad patungong pintuan, "All of you." Tiningnan naman ako ni ate at tiningnan din niya si ate Aria.

"You're not going to do anything? " Pagtatanong ko. "Aren't we suppose to do anything about this? Ate." Tiningnan ko naman sina ate. At mukhang nag-uusap sila telepathically. Nagtanguan muna sila bago nila ako tiningnan.

"Soon. Good night darling." And she kissed my cheek. Napabuntong hininga nalang ako ulit. Haay, yeah, they're still the elder. Tsh, and I'm just suppose to sit my butt on my bed all night and just wait for the soon she was saying.

I heard ate Aria chuckle. Tsh! Mind reader, if only I can also read minds.

And I started walking to my room.

I still can't forget what ate said before Jill came.

'I pity these students, they're all happy, but they better make sure to make the most out of it, because soon... they'll all be shouting with fear and sadness.'

Ate Cassy, told us the exact same words she heard that night. Maybe I should just trust my instinct to hold up my grudge, and wait for my ates command.

Zypher's POV

"Ako na."

"Huwag ka ngang malikot!"

Napapikit nalang ako sa inis dito, dahil sa mga ginagawa nilang ka OA-ahan sa akin. Kanina pa nila ako kinukulit na magpahinga, but I refused, they also gave me a sandwich----healthy sandwich to be exact, and now, Alex is tying my shoe laces. Ugh! They're overreacting!

"Ayan! ok na!" Masiglang sabi niya matapos taliin ng maayos ang natanggal kong shoe lace kanina.

"You know what, you're overreacting! I said I'm fine, how many times am I suppose to repeat that?"

"Oh, just doing orders Zy. Diba sabi ng doktor, kailangan mong mag-ingat, kasi mahina pa daw ang stamina mo dahil sa nangyaring aksidente sayo. Kung hind pa tinalian ni Alex yang sintas mo, baka nadapa ka na diyan, mabagok ka pa." Pagdadahilan naman ni Mia.

I rolled my eyes at them. "I don't need this, you guarding me and taking care of me. Hindi naman ako tanga o lampa para madapa at mabagok diyan."

"But!----"

"I can take care of myself Jill, rememeber that." I eyed her, para magets niyang may double meaning ang sinabi kong iyun. Of course I can take care of myself, I'm the 21st century goddess anyway, and besides nangyari lang yun because I was being ruthless at hindi ko napansin na meron pa palang ibang tao na nasa likod ko because I was pre-occupied.

Hindi ko na hahayaang maging mahina pa, ayaw ko ng ako nalang palagi ang pinoprotektahan, gusto ko, ako naman ang poprotekta sa kanila. It's my duty in the first place, and I don't want to fail again.

Nagpatuloy na ako sa paglalakad, "Ate ko! Hintay naman!" Narinig kong usal ni Jill, kaya nilingon ko sila.

Pero nakita kong may paparating na energy ball sa kaniya. I was so shocked that I can feel my heart beating so fast. And by instinct, I shouted. "Jill!!! Watch out!!" I ran to save her from the ball.

I thought I was too late, but thank god!

Nakahiga kaming dalawa sa sahig ngayon dahil tinulak ko siya at napasama narin ako.

Nawasak naman ang pader ng classroom na tinamaan ng asul na energy ball.

"Are you ok?!" Tanong ko at hinawakan ang magkabilang pisngi niya para mapaharap sa akin. Nanlalaki ang mga mata niya at nanginginig siya sa takot. Bigla niya akong niyakap at nagsimula na siyang umiyak.

"You're safe now, it's ok." Pang-aalo ko sa kaniya, habang hinahagod-hagod ang likod niya. "A-akala ko m-mamamatay na a-ako. Maraming salamat."

"Shh, you're welcome Jill, you're welcome." Tiningnan ko naman siya at nginitian ng bahagya. "M-maraming salamat talaga ate ko!" Niyakap na naman niya ako ulit at humagulhol ulit sa pag-iyak. "Shh, I'm here, your ate. I got you." Pang-aalo ko ulit sa kaniya at pinunasan ang luha niya.

Mas gumagaan pa ang pakiramdam ko kay Jill ngayon. At minsan mas gusto ko na nga lang na tawagin niya akong 'ate ko', kesa princess, kasi sa ngayon, I can also consider her as my sister. Because all this time, she's always here with me, and I can see the sincerity in her eyes, and when she talks to me, she talks to me as if I was really her sister. And now, eventhough the past is still affecting me so much, I'm starting not to think of myself badly before anymore, because of her. Nakikita ko kasi ang sarili ko sa kaniya noon.

"Jill! Ok lang ba kayo Zy?!"

"Zy! May sugat siya sa braso!"

Bigla naman akong napatingin sa braso ni Jill at may sugat nga. Mukhang nadaplisan siya ng energy ball kanina. I roamed my eyes to see who did this, but the students are surrounding us. Heck!

"Ouch"

Napatingin naman ako kay Jill, at nakahawak ang isang kamay niya sa braso niyang may sugat. Kinuha ko naman ang kamay niya at hinawakan ang sugat niya. "Ate, huwag na. Hindi ka pa lubos na nakakarecover, baka manghina ka na naman."

"I'm fine Jill." At idiniin ang kamay ko sa braso niya para makapagsimula sa pang-he-heal sa kaniya. "Pero!----"

"No buts Jill! I can handle myself." Hinayaan niya nalang akong gamutin siya. Umilaw naman ang kamay kong nakahawak sa braso niya at nawala na ang sugat niya.

"Maraming salamat talaga ate ko." At niyakap na naman niya ako. "Maliit na bagay lang ito Jill."

"Hindi, maraming salamat kasi hinahayaan mo lang akong maging ate ka, maging ate ko." Napangiti naman ako sa sinabi niya. "No, Jill. Thank you." At pinunasan ko ulit ang mga luha niya.

Nagpapasalamat din ako kay Jill, kasi dahil sa kaniya, natutunan ko na rin ulit na unti-untiing buksan ang puso ko para sa ibang tao. At para sa hindi pagsuko na kaibiganin ako kahit nasa bahay pa kami, dahil ito ang nagsilbing unang hakbang para sa lahat ng ito.

"Jill!!"

"Zy!!"

Napatingin naman ako sa kumpol ng mga tao sa harapan ko at nakita kong dumaan ang mga royaties dito, kasama si Carl----well, he's also a royal, isn't he?

"Anong nangyari Zy? Bakit may dugo? Ok lang kayo?" Tanong naman ni Steph habang tinitingnan kaming dalawa ni Jill. "Yeah, we're fine." Maikli kong sagot. "What happened?" Tanong naman ni Ed. "May energy ball kasing paparating kay Jill kanina, tapos iniligtas ni Zy si Jill." Sagot ni Alex.

"Who did this?" Tanong ni Nate. I just shrugged. Kahit kasi ako walang alam. But I already have an idea who did this.

Pinatayo naman ni Mia si Jill, kaya tumayo na rin ako. Pero bigla nalang akong nahilo at sumakit na naman ang ulo ko. Ugh! And there's this vague images again in my head. Ipinikit ko ang aking mga mata para maibsan ang sakit na nararamdaman ko. Napakapit naman ako sa kung sino, "Zypher, are you fine? I can take you to the clinic if you want to." I opened my eyes and saw Carl's worried expression, siya rin pala ang nakapitan ko.

Bago pa ako makapagsalita, bigla nalang akong binuhat ng kung sino. "She is going to the clinic whether she likes it or not. And I can take care of taking her there, thanks for volunteering by the way." At naglakad na siya. Psh!

Sinamaan ko naman ng tingin si Zach as if saying na ibaba na ako, nakakahiya! Ang daming tao. Pero wala man lang siyang reaksyon, tsh! "Hey! I have my own feet, so I can walk. No need of doing this."

Hindi lang siya umimik at nagpatuloy sa paglalakad. Ha! Himala 'atang hindi naimik ang abnormal na 'to. "Will you let me down! I don't need to go to the clinic, I can handle myself!" I tried to get myself off from his arms but he just tightened it more. Argh! "Ano ba nerd! Huwag ka ngang malikot!"

"Put me down! I said, I can take care of myself!"

"Really? Then how come you always get in trouble? Tsh! You trouble magnet!" Inirapan ko lang siya. Eh, ikaw ba ang may naghahanap sayo at gustong pumatay sayo, at idagdag pa na mukhang ang dami kong haters dito kasi kasama ko kayo? At may obsessed ex-fiance ka pa! Tsh! Ang sarap sabihin sa kaniya no'n.

"Si Jill ang kailangang kargahin at dalhin sa clinic, hindi ako. So just put me down." Nagpupumiglas ulit ako sa hawak niya. "Sh*t! Huwag ka sabing malikot eh! Baka mahulog ka! And we're making a scene here!"

Napatingin naman ako sa paligid at nakatingin halos lahat ng estudyante sa amin dito. Tsh! "Kaya nga ibaba mo na ako dito, si Jill. Si Jill ang dapat niyong kargahin dahil ok lang ako, siya hindi." Hininaan ko na ang boses ko kasi nakakahiya na. Psh!

"Yeah, she also needs to go to the clinic," Napatingin naman ako sa likod namin at nakita na karga karga din ni Matt si Jill habang nakasunod lang sa kanila sina Steph, Nate, Ed, Mia at Alex. "And you should've seen your face, you're as white as a ghost." Napatingin naman ako ulit sa kaniya.

"Fine! I'm going to the clinic, but just put me down." Ayaw ko kasi talaga ng posisyon namin ngayon. I feel so uneasy and akward. Plus, all these fan girls giving their deadliest death glare---- they could give in their entire life---- to me.

Bumuntong hininga muna siya bago nagsalita, "Ang tigas talaga ng ulo mo." At binaba na niya ako, hoo! Thank god.

I thought I already got rid of that unusual feeling I was feeling a while ago, but he held my waist ang guided me on the way. The heck! Why do I feel like I'm blushing! Argh!!

I sighed deeply, "Kaya ko ng maglakad." Binilisan ko naman bigla ang paglalakad ko para matanggal ang pagkakahawak niya sa akin. But, again my head throbbed, and these images again na hanggang ngayon hindi ko parin matukoy kung sino at para saan ang mga ito. Are they memories? But I don't remember any of those, although the images look familiar but they just can't be memories. Sa pagkakaalam ko naman wala akong nakalimutan na kaganapan sa buhay ko, sadly.

Or maybe they're visions. But how come my parents are also there? Ugh! Mas sumasakit lang ang ulo ko.

"Zy!!!"

I feel like I'm going to fall but someone grabbed my body. I opened my eyes and saw his face very close, for me to be comfortable.

"Just let me hold you."

Hindi ako nakapagsalita. I was so taken aback of what he just said. Binuhat niya ako ulit, I looked at him. "Ang tigas kasi ng ulo mo, but don't worry, I'm here to catch you." Napatitig lang ako sa kaniya sa mga sinasabi niya. What the!

"You need to breathe." Then I realized I wasn't breathing for quite a while. Napapikit nalang ako at huminga ng malalim dahil sa kahihiyan. What the hell is happening to me! Pagkamulat ko ay nakatingin siya sa akin at bigla nalang ngumisi. Heck!

"Hahaha! Sabi ko na nga ba, may pagnanasa ka sa akin eh. If I know, you were wishing a while ago to be kissed---" Hindi niya na natuloy ang sinasabi niya dahil binatukan ko na. "Shut up! You narcissist! You're just so full of yourself!"

Nginisihan lang ako ng bwist!

And why is the clinic so far from here by the way! This is making me sick!

Continue Reading

You'll Also Like

1.5M 44.1K 79
Paano kung ang iyong mala-Cinderellang buhay ay basta basta na lamang magbabago dahil sa isang pangyayaring hindi mo inaakala? Paano kung malaman...
536K 14.6K 54
Highest Ranked Achieved: #2 in Fantasy #5 in Academy #1 in Curse #33 in Friends # 1 in Power #9 in game #1 in Action-Fantasy #4 in Adventure #6 in p...
11.2M 502K 74
◤ SEMIDEUS SAGA #02 ◢ Elysian Oracle - the oracle of Elysium, the highest oracle of the realms. The Alphas know it isn't over. The Gods are cons...
28.8K 1K 79
Corielyn Almirah Sonerro wants to revenge to the person who killed her mother. Her father died because of a car accident. Corielyn was orphaned at th...