Hi guys!
Salamat sa mga sumusuporta sa storyang ito! Yeah! 3k reads na! Maraming salamat ulit at sana patuloy niyo itong suportahan.
So.... here's an update. ☺
Zach's POV
"Dude, nakikinig ka ba?" Nakabusangot ang mukha na tanong ni Matt sa akin. "Ah? Sorry. What are we talking about again?" Tanong ko, at napahimas sa batok ko. Bumuntong hininga naman si Nate, "Bro, we are talking about the stages of becoming an ultimate user. Baka maubusan na ng laway si Matt dito kakaexplain tapos magtatanong ka lang ulit baka mabaliw 'to." Napatingin naman ako kay Matt at nag roll eyes siya kay Nate dahil sa sinabi nito.
"Oh sige pasensya na. May naisip lang ako saglit. So, ano na?" Tanong ko na. "As I've said, ang naexperience mo kaninang umaga ay ang first stage ng pagiging ultimate user. Oh well, official na naman talaga na ikaw ang ultimate ability user, pero kailangan mo pang lubusan na makontrol ito, kasi kung hindi, pwede mo itong ikamatay." Seryoso niyang sabi sa akin. "Ooook, just go straight to the point Matt. Kanina ka pa nagsasabi ng mga babala diyan eh." Nababagot na sabi ni Ed. "Eh, kasi naman hindi nakikinig ang mismong sinasabihan ko. Chill ka nga lang." Ani Matt.
"Sige na Matt, ipatuloy mo na." Seryosong sabi ni Steph. "Ok, so, you have to have the full control of your ability Zach, kasi pwede ka nitong higupin kasi masyadong malakas ang ability mo. You need to train more kasi baka maoverpower ka ng mismong ability mo." Napatango tango naman ako sa sinabi niya. "Well, guess it won't be hard. Kasi naman advance ang training nating mga royalties and we already have the control of our abilities, beyond na nga iyang sayo Zach, so yeah. Huwag kang kabahan, kayang kaya mo yan." Nakangiting sabi ni Steph habang tinatapik tapik ang likod ko.
"Yeah, I guess." I just shrugged and gave them a small smile.
Zypher's POV
Habang kumakain ng dinner, napansin ko lang na palinga linga ang ulo ni Diego. Yeah, he's still with me. Ewan ko ba sa asong ito, ayaw niya akong iwan. At napansin ko ding wala ang royalties ngayon dito sa cafeteria. Naging tahimik lang ang pagkain namin ngayong gabi. Matapos kumain, napag desisyunan na naming bumalik sa mga dorm rooms namin.
Naglalakad na kami ngayon patungong dorm. "Zy!" Napatingin naman ako sa likod ko ng biglang may tumawag sa pangalan ko. "Balik na kayo sa dorm niyo?" Tanong ni Carl. Yeah, it's him again. "Obviously." Sabi ko. Ngumiti lang siya sa akin. Napataas naman ang kilay ko. Tinalikuran ko na siya at nagpatuloy na kami sa paglalakad.
"Miss Alvarez." Napatalikod ako ulit ng biglang may pamilyar na boses ang tumawag sa akin. "Good evening Princess." At nagbow kami kay ate Gab. "Good evening to you too." Pormal niya ding sabi. "I've been wanting to talk to you about this dog. I've never seen anyone close to him until you came here." Sabi niya habang nakangiti ng tipid. Hinimas naman niya ang ulo ni Diego at mas napangiti pa no'ng bigla inilabas ni Diego ang dila niya at gumewang ang buntot niya.
"Mas gumaganda talaga siya kapag nakangiti." Mia whispered. "Oo nga eh." Alex seconded. "I also don't know why Princess, but he seems fond of me, and me too to him." Sabi ko nalang din. Eh, hindi ko naman talaga alam kung bakit gusto ako ni Diego eh. "Yeah, all of us doesn't know the reason. I've always thought that this dog is so mysterious. Even the very first day I came in this academy." Hinihimas niya pa rin ang ulo ni Diego habang sinasabi niya yan. My ate also loves dogs, actually kaming tatlo, pero ako ang pinaka may gusto.
She stood up straight and looked directly in my eyes. I can see that she just wants to see me. Tss. I told you, madali niya lang talaga akong namimiss. "Uhmm, Princess, bakit po nandito lahat ng member ng council sa labas? Tsaka may maraming tao sa loob ng academy?" Biglang tanong ni Alex. Naputol ang titig niya sa akin at napunta kay Alex. Naramdaman ko namang natense siya, nakakapit kasi ang kamay niya sa kaliwang braso ko, habang si Jill naman sa kabila. Yeah, -_______- I know I look like their date in a prom or something in this position.
"Oh, I'm strictly having this curfew real on time kasi may iba pang mga estudyante na lumalabas kahit na sinabihan ko na bawal ng lumabas ng dorm 15 minutes before curfew. And some reporters are here to cover this news about already finding the century's ultimate ability user." Sagot niya sa tanong ni Alex. Tumango tango lang naman ang huli. "And you too, go back to your dorm rooms immediately. Good night." Usal ulit ni ate. Nagbow lang ulit kami at nagpatuloy sa paglalakad.
"Wow! Ang swerte ko! First time kong nakausap si Princess Gab!" Masayang sabi ni Alex. "First time ko siyang nakita ng nakangiti, tsaka kung malapitan, ang ganda niya talaga." Sabi naman ni Mia. "Hoy Jill! Magchika naman kayo, ang swerte niyo nga kasi nakatira lang kayo sa iisang bubong kasama ang mga Halmington, palagi niyo silang nakikita ng malapitan." Sabi naman ni Alex. Tumango tango naman si Mia.
"Ahh, ok lang naman dun. Maganda. Masaya. Tsaka ang ganda nga ng bahay nila. Tsaka mababait naman silang tatlo eh, huwag mo nga lang galitin. Ehehe. Tsaka, oo ang gaganda nila lalong lalo na kapag malapitan. Uhmm, tsaka nakakapanibago nga eh, kapag nandun lang sila sa bahay nila, kasi naka t-shirt lang, yung hindi formal ang suot, yung casual lang." Nakangiti niyang sabi at tiningnan ako. "Diba ate ko?" Tanong niya. "Ah, oo."
"Talaga? Nakita niyo na silang naka pajamas?" Tanong ni Mia. I mentally rolled my eyes. These girls are weird. Wala namang nakakamangha dun kung nakita mo na silang naka casual, pareho lang yun kapag naka formal sila.
"Oo, nakita na namin silang nakaganun. You know what, you should just continue this chitchat tomorrow. Kailangan na nating bumalik sa dorm rooms natin." Tumango naman sila sa sinabi ko at tumahimik na.
Habang naglalakad, may naramdaman akong nakatingin sa amin. Nilibot ko ang tingin ko at sa di kalayuan, nakita ko si ate Aria. "Wow! Kung sinuswerte ka nga naman. Anong araw ba ngayon, at ang swerte natin para maka face to face ang dalawang living god sa dimensyon natin?" Nakingiting usal ni Mia. Binati siya nina Jill ng 'good evening'. "Good evening also students." Tanging sabi ni ate Aria sa amin ng nadaanan namin siya. Tinanguan ko lang siya. 'Zy, I told you I want to see you after dinner right?' She talked to me mentally. "Oh, yeah right, I'm sorry I forgot. I'll be in ate Gab's office in five minutes." Sabi ko, at nagpatuloy sa paglalakad.
Makaraan lang ang ilang minuto, lumabas ako ulit sa dorm para pumunta na sa office ni ate. Habang naglalakad may nakikita pa din akong iilang estudyante sa labas pero hindi sila naglalakad sa ground, ang iba naka upo lang sa bench, ang iba naman nasa corridor lang ng dorms nila.
"Hoy nerd, saan ka pupunta?" May biglang nagsalita sa gilid ko. Nakita ko ang royalties na palapit sa akin. Kumaway sa akin ang apat, tinanguan ko lang sila at hinarap ang bwisit. "None of your business." Usal ko at nagpatuloy sa paglalakad. "May gagawin ka na namang katangahan, baka bukas malaman nalang naming may nakitang pangit na bangkay sa loob ng gubat."
"You know what, why don't you just tell me that you're worried of me. That I might get hurt. Hindi 'yan ang dami mo pang sinasabi." Nakapoker face kong sabi sa kaniya. Napahagik-ik naman ang apat sa sinabi ko.
"Ang taas talaga ng lipad ng utak mo nerd. Hinay hinay lang kasi sa pag-iisip, baka tuluyan ka ng mabaliw niyan. Sige ka, baka maging kamukha mo pa si Einstein, wala ng magkakagusto sayo." Mapang-asar naman niyang sabi, while wearing his fake worried expression.
"See? You're worried. Tsk. Denial." Umiling iling naman ako, then smirked. "Aba't!" Narinig kong tumawa na naman ang apat. I continued walking towards ate's office.
I knocked at the door before opening it. "I'm here." I said. "Zy! Bakit ang tagal mo? You said you'd be here in 5 minutes." Sabi ni ate Aria at tiningnan pa ang orasan sa office ni ate. Napa iling nalang si ate Gab. "Ate, that wasn't meant to be literal. I just meant I'd be here fast." Poker face kong sabi.
Lumapit naman siya sa akin at kinurot ang pisngi ko. "Ouch." Reklamo ko, ang higpit kasi. "Can you atleast try to smile Zy. Ang poker face mo talaga." Sabi niya at bininat niya pa ang pisnge ko. "Ate, stop." Sabi ko at kinuha ang kamay niya.
"So, what now? Why do you want to see me?" Tanong ko. "Nothing, I just wan't to see you." She smiled at me sweetly. Tsk! -_____-
"You know what Zy, that get up is just so... eww. Not the Zypher Venus I'm used to see. Look at your hair, it's so messy and your shirt, it's just so old school and that, wait... what happened to your skirt Zy?" Napatingin naman ako sa saya ko. Napahimas naman ako sa batok ko, "Uhmm, nagtraining kasi kami kanina, then accidentally, a fire caught my skirt, so yeah." I explained, well, it's not a lie you know, but half of it is. Kasi he tried to burn my skirt knowing that he's not capable of doing it. Pero accidentally, nagawa nga niya. -____-
"And you never bothered to change your skirt?" Nakangiwing tanong niya sa akin. "You know what ate, it doesn't matter." I rolled my eyes. "Fine, if for you it doesn't matter, but for me it does. That looks so out of style Zy." Sabi niya and flipped her hair. Yeah, she's very concious towards clothes and style. By the way, siya din ang nagpapatuloy ng designs ng dresses namin sa mga botique namin sa mortal world alongside with ate Gab, and the two of them already managed to have almost 15 branches here in Seandal Dimension.
"Hayaan mo na nga si Z ate, you know she's not that vain like you." Ate Gab smirked. "Yeah, whatever, sige pagtulungan niyo lang akong magkapatid kayo." Bumusangot ang mukha niya at umupo ng naka cross arms sa couch dito sa office. "Haay, ang arte talaga nito." Umupo naman si ate Gab sa couch at inakbayan si ate Aria. "Hmmp!" Tinalikuran naman ni ate Aria si ate Gab at naka pout pa. Tsh. -___- Childish.
"Hala hala! Nagtampo ang baby, dali Z, tulungan mo akong paaumuhin ang baby natin. *chuckle*" I rolled my eyes and sat on the couch. "Baby Aria, smile! Yieee! Smile na yan!" Sinundot sundot naman ni ate Gab ang tagiliran ni ate Aria. "No! Not unless our real baby smiles. Baby Z, smile!" Ang tagiliran ko naman ang sinundot sundot nilang dalawa. "Tsk! Ate stop! It tickles!" I used my telekinesis ability to stop their hands from tickling me. I stood up and ran to ate Gab's table. "You can't get away from us Zy." Nakangising sabi ni ate Aria sa akin. Nakangisi din si ate Gab na nakatingin sa akin.
Oh no, this is not good.
They both know na madali lang akong makiliti and they know kung nasaan ang kiliti ko sa katawan.
"Ready?" Tanong ni ate Gab kay ate Aria. Tinanguan niya lang ito at tiningnan ako ng parang may hindi magandang gagawin.
Shuck it!
Sinugod nila ako in different directions, but I managed to move things to stop them from coming to me. "You're playing dirty tricks Zy." Sabi ni ate Aria. "No ate, it's what you call self defense." Nginisihan ko rin sila. "Ok then, if that's what you want. You know we're just being easy on you Zy." Nakangisi ding sabi ni ate Gab sa akin. "Try me." Sabi ko.
Mabilis na hinawakan ni ate Aria ang kamay ni ate Gab, at nawala nalang sila bigla. I know this trick, they've been doing this for ages. They are teleporting at my back. Before they can hold a grip on me, I used my speed ability to run away from them.
I smirked when I saw their faces. Pissed. Bigla na namang nawala si ate Gab. Napalinga linga naman ako, naramdaman ko nalang na biglang may yumakap sa akin sa likod. At naramdaman ko nalang din na ginamitan na ako ng ability ni ate Aria. She's appealing me towards her. Ugh! This time I also won't be easy on them.
I smirked ang shape shifted into a little rat. Para sigurado ng hindi ako hawakan nila. Both of them are scared of black rats, and it's also gross daw. Ang OA.
"Zy! This is not fair!" Nakabusangot na sabi ni ate Gab. "Zy!! Ewww! Stop that Zy! We won't tickle you anymore. Promise!" Sabi ni ate Aria. I shifted myself to my original form and smirked at them.
Napatawa naman ako ng bahagya sa mukha nilang dalawa na nakapatong sa couch. Pfft! Epic faces! Nag pout naman silang dalawa na dahilan ng pagtawa ko ng tuluyan. "Haha! Your faces are just so epic!" Napangiti naman sila bigla, then I realized something. I'm actually laughing, this is the second time I laughed ever since that tragedy.
"Yan, kahit ang laki ng glasses mo at ang pangit ng damit mo, lumalabas talaga ang ganda mo Zy kapag nakangiti." They hugged me. I hugged them back.
"You silly, tatawa ka lang kapag naging epic kami." Ginulo naman ni ate Gab ang buhok ko. Binitawan na nila ako, "Always remember Zy, we are always here for you." Tinanguan ko naman sila. Ate Gab kissed my forehead and ate Aria kissed my cheek.
Biglang marahas na binuksan ang pintuan at napatanga nalang kami sa nakita namin.
"Princess!!! Are yo------!"
It was Carl and the rest of the council with their shocked faces.
>>>>>>>>>>>>
Early update for you
Vote, comment and follow...
If you want! <3 ^____^