ទីប្រឹក្សាបេះដូង
អ្នកណាជួបរឿងហួសស្មាននៅក្នុងជីវិតផ្ទួនៗដូចជាគេខ្លះទៅនៅលើលោកនេះ សុខៗត្រូវរៀបការដោយមិននឹកគិតដល់ហើយមកដល់ឥឡូវបែរជាត្រូវមកជួបឪពុកម្ដាយក្មេងទាំងមិនបានត្រៀមខ្លួនទៀត។
វាពិតជាព្រៃផ្សៃចំពោះគេពេកហើយಥ‿ಥ
"អា៎!បងមើលចុះគេស្អាតណាស់"
អ្នកស្រីមីននិយាយទាំងញញឹមកាលបើបានឃើញមុខកូនប្រសារពៅនៅជិតៗបែបនេះ អម្បាញ់មិញស៊ូហ្កាប្រាប់ថានេះជាបុត្រផ្កាយថែមទាំងជាមនុស្សដែលខ្លួនស្រឡាញ់ទៀត។
"អូន!កុំមើលគេពេកមើលចុះគេភ័យឡើងរឹងខ្លួនហើយ"លោកមីនទាញប្រពន្ធឲខិតមកជិតខ្លួន ព្រោះឃើញថាកូនប្រសារភ័យឡើងស្លេកមុខទៅហើយឃើញហើយក៏ចង់សើចបន្តិចអីបន្តិច
"មែនហើយម៉ាក់អាយ៉ុនវាមិនទាន់មកដលទៀតឬក្រែងចេញមកមុនខ្ញុំទៀតមិនអ៊ីចឹង"ស៊ូហ្កានិយាយបង្វែររឿងវិញព្រោះស្គាល់ចរឹកម៉ាក់ដូចគ្នាថាគាត់នឹងមិនឈប់រំភើបដល់បំភ័យកូនប្រសារជាងនេះឡើយ ណាមួយក៏ឆ្ងល់នាយចេញមកផ្ទះក្រោយយ៉ុនហ្គីទៀតដោយសារឈៀងចូលទិញរបស់មកផ្ញើលោកប៉ាអ្នកម៉ាក់តែនៅមិនឃើញស្រមោលនាយជាបងមកដល់នៅឡើយ។
"ឮថាជូនស៊ូមីទៅថតផលិតផលរបស់ប្រែនឆាណែលដែលរៀបនឹងចេញ"ឮហើយស៊ូហ្កាក៏ងាកទៅមើលជីមីនដែលញញឹមមិនសម
ស៊ូហ្កាដាក់ដៃលើប្រអប់ដៃស្រឡូនរបស់ជីមីនដែលដាក់លើភ្លៅតូចជាការលួងលោម។
ងុឺត!
នឹកដើមដង្ហើមដល់តែម្ដង
ឡានទំនើបព៌ណសបើកមកចតពីមុខភូមិគ្រឹះក្នុងល្បឿនសមល្មម យ៉ុនហ្គីចេញពីឡានជាមួយស៊ូមីជាភរិយា ដោយស្នាមញញឹមព្រោះថាពួកគេក៏ទើបមកពីសបភីងជាមួយគ្នា។
"ជម្រាបសួរប៉ាម៉ាក់"អ្នកដែលទើបមកដល់ភ្ញាក់ផ្អើលមិនតិចទេជាមួយវត្តមានជីមីនជាមួយស៊ូហ្កា ពិសេសយ៉ុនហ្គីតែម្ដងកែវភ្នែកទាំងគូរបស់នាយផ្ដោតជាពិសេសទៅលើដៃរបស់
ស៊ូហ្កាដែលដាក់លើដៃជីមីននៅចំពោះមុខប៉ាម៉ាក់។
"អូហ៍!កូនមកល្អហើយឆាប់ទៅសម្អាតខ្លួនទៅ អាលនឹងបានញុាំអាហារជាមួយគ្នា"អ្នកស្រីមីនមានស្នាមញញឹមមិនឈប់គាត់រីករាយដែលបានជួបជុំគ្រួសារ ពេលវេលាបែបនេះមិនងាយមានទេដោយសារស៊ូហ្ការស់នៅតែលើកោះ។
"ពួកកូនក៏ដូចគ្នា"ជីមីននិងស៊ូហ្កាមិនប្រកែកក៏ឡើងទៅខាងលើសម្អាតខ្លួនដែរ ចំពោះជីមីនគេមិនហ៊ានប្រាប់ថាញេគ្មានសម្លៀកបំពាក់ព្រោះគាត់ជាចាស់ទុំទើបបានតែឡើងទៅទាំងមុខមិនសូវជាស្រស់។
ក្នុងបន្ទប់
"អូនកើតអីមែនទេ ឬមិនស្រួលចិត្ត"ឃើញគេមុខមិនស្រស់នាយក៏ចេះតែបារម្ភខ្លាចថាជីមីនមិនសប្បាយចិត្តដោយសារមិនទម្លាប់ជាមួយទីនេះ។
"មិនមែនទេ គឺខ្ញុំគ្មានសម្លៀកបំពាក់សម្រាប់ផ្លាស់នោះទេ"ជីមីនមុខឲក្រញ៉ូវក្នុងចិត្តក៏លួចខឹងស៊ូហ្កាដែលនាំគេមកទីនេះគ្មានប្រាប់មួយម៉ាត់។
"ហឹសៗ!រឿងនេះទេហ៎?មិនអីទេអូនចូលទៅងូតចុះចាំបងចាត់ចែងឲ"ស៊ូហ្កាញញឹមហុចកន្សែងជាមួយអាវឃ្មុំឲប្រពន្ធ ជីមីនមិនមាត់ព្រោះស៊ូហ្កាទទួលចាត់ចែងទៅហើយ គេទទួលរបស់រួចសម្ដៅទៅបន្ទប់ទឹកសម្អាតខ្លួនចេញព្រោះថាក៏ស្អុះស្អាប់ដូចគ្នា។
"សម្លៀកបំពាក់អូនបងទុកនៅលើពូក អូនងូតតាមសប្បាយចុះ បងទៅងូតនៅបន្ទប់ជាប់នេះ"ស៊ូហ្កាយកសម្លៀកបំពាក់ដែលឲឈុនទិញមករៀបទុកលើចុងគ្រែទុកឲជីមីន ចំណែកគ្រឿងស្គីនឃៀរ៍គេក៏បានរៀបទុកលើតុសំអាងហើយដែរ។
ទ្វារបើកចេញមិនយូរប៉ុន្មានជីមីនក៏ចេញមកជាមួយអាវឃ្លុំព៌ណស គេសម្លឹងទៅខោអាវនៅចុងគ្រែឆ្លាស់ជាមួយទ្វារដែលនាយមាននាមជាប្ដីចេញទៅមិនយូរប៉ុន្មាន ក្នុងចិត្តពេញដោយចម្ងល់ម្ដេចក៏នាយល្អជាមួយខ្លួនយ៉ាងនេះទាំងដែលរយៈពេលស្គាល់គ្នាវាមិនសមថាអាចបែបនេះផង។
បន្ទប់អាហារ
"មកហើយឬកូនអង្គុយមក"អ្នកស្រីមីនញញឹមពេលឃើញថាទាំងកូនបង្កើតនិងកូនប្រសារចុះមកជាមួយគ្នា កូនៗពួកគាត់អាចមានគូជីវិតហើយពួកគាត់ក៏ធូរចិត្តអស់បារម្ភហើយ។
"ថ្ងៃនេះមានតែគ្រឿងសមុទ្រទេឬម៉ាក់"អាហារនៅលើតុសុទ្ធតែជាប្រភេទគ្រឿងសមុទ្រព្រោះកូនៗពួកគាត់ចូលចិត្តពិសេសស៊ូហ្កាតែម្ដង ស៊ូហ្កាភ្លេចឲឈឹងថាមិនបានប្រាប់ម្ដាយពីរឿងជីមីនអាឡាកហ្សុីជាមួយគ្រឿងសមុទ្រ។
"ចាស៎!ម៉ាក់ឲម៉ែដោះធ្វើព្រោះពួកកូនចូលចិត្ត មានអីមែនទេស៊ូ"
"ផ្ដាយតូចអាឡាកហ្សុីជាមួយគ្រឿងសមុទ្រ"សម្ដីមួយឃ្លានេះឲគ្រប់គ្នាសម្លឹងមកជារួម គ្មានអ្នកណាដឹងទេព្រោះរវល់តែរំភើបរឿងបានជួបកូនប្រសារពៅ យ៉ុនហ្គីសម្លឹងមើលជីមីនដោយខ្សែភ្នែកសោកសៅ នាយស្គាល់ជីមីនយូរហើយយូរជាងស៊ូហ្ការាប់រយដងតែសូម្បីចំណុចតូចមួយពីជីមីនក៏គេមិនដឹងសោះ។
"សុំទោសណាមូឈីម៉ាក់មិនដឹង នីមទៅធ្វើអាហារថ្មីប៉ុន្មានមុខមក"ដោយសារតែជីមីនណែនាំគាត់ថាខ្លួនឈ្មោះវ៉ាង មូឈីបានជាគាត់ហៅបែបនេះ ដូចធ្លាប់ដឹងអ៊ីចឹងថាគេជាវ៉ាង មូឈីជាមនុស្សថ្មីដែលសុំទទួលតែភាពរីករាយអារម្មណ៍កក់ក្ដៅប៉ុណ្ណោះ។
"មិនអីទេគ្រប់គ្នាញុាំមុនចុះ ចាំខ្ញុំទៅធ្វើវិញ"ស៊ូហ្កានិយាយមួយឃ្លាមកឲអ្នកក្នុងគ្រួសារភ្ញាក់ផ្អើលមិនតិចទេ តើអាល្អិតម្ចាស់កោះរបស់គាត់ចេះធ្វើម្ហូបតាំងពីពេលណា?
#អរគុណសម្រាប់ការអាន💜
មានការសេដព្រោះចាញ់ហ្គេមអ្នកអាន☺️