Chapter 16
Medyo madilim na ang paligid at kakatapos lang din naming kumain. Nakaupo kami ngayon sa kulay Rosas na buhangin, hindi kalayuan sa kawayang kubo. May ilaw namang nakasabit sa labas kaya kahit papaano may nagsisilbing liwanag sa madilim na paligid.
Marahan ang hampas ng alon at marahas naman ang ihip ng hangin.
Nakatungkod ang paanan ko, nakapulupot ang mga kamay sa tuhod habang nakasandal sa matigas at matitipunong dibdib ni Aris.
He's sitting behind me. Nakapulupot din ang braso nito sa akin.
"Is this yours?" I asked, pertaining to this private island.
"Kind of." tugon nito. My forehead creased.
"What do you mean by that?"
"Lolo ko ang nagmamay-ari nito noon. Binigay niya lang sa amin ng kapatid ko." he pointed out. His voice vibrated.
He leaned closer to me at ipinatong ang baba sa kanang balikat ko. I can smell his minty breath. He swiftly titled his head at pinatakan ng halik ang gilid ng aking labi.
I felt my stomach dropped and heat spread through me. Kumabog ng pagkalakas-lakas ang dibdib ko.
"Can I ask you a question?" he said. tumitig ito ng pagilid sa akin.
Hindi naman ako makatingin sa kaniya kaya nanatiling nasa madilim na dagat ang paningin ko.
"S-sure. What is it?" I said, stuttering.
"Ilang taon mo gustong——" namimilog ang mga mata ko siyang hinarap. I cut him off.
"Hindi pa ako handang magkaanak! You know... We can make babies when the time is right at kung kailan handa na talaga ako..."
Naramdaman kong umakyat ang lahat ng dugo ko sa ulo. Malamang namumula na ako na parang kamatis dito punyeta. Gosh! Bakit ko pa kasi 'yon sinabi?! Nakakahiya.
Sarap mong batukan ng kaldero, Zhari.
He chuckled sexily. His grin was wicked. "I'm talking about marriage, not babies, baby."
Hinampas ko siya ng pagkalakas-lakas. My brows met.
"Hindi mo kasi klinaro!" paninisi ko.
The sinful sparkle in his eyes aimed directly at me. "Hindi mo 'ko pinatapos magsalita." natatawa nitong ani.
"Well, hindi ko rin alam... Siguro kung kailan sigurado na ako sa taong 'yon." I said, answering his question.
I saw how his brows furrowed. Matalim niya akong tinitigan. "And that person is me. Just me." Pumungay ang mga mata nito matapos. "Don't worry, I'm willing to wait."
My breathing hitched. I hold my breath and stared at him. Seryoso itong nakatingin sa akin.
Ilang oras kaming naglagi doon hanggang sa napagpasiyahan na naming bumalik. Nasabi ko na rin sa kaniya na may pupuntahan kaming magkakaibigan para i-celebrate ang birthday ni Jasper.
"Gusto mong sumama?" suhestiyon ko. Ngumuso ito. "Sabi mo kayo lang tatlo tapos isasama mo 'ko."
"Pwede naman e."
Ginulo niya ang buhok ko, natatawa.
"Ayos lang. May gagawin din naman ako. Just enjoy the night." nasa harapan na kami ng mansion. "Don't drink too much, okay?"
Humaba ang nguso ko sa sinabi nito. Paanong hindi ako mapapainom ng too much neto, e may laro kami! Juskooo naman teh.
Tumango na lamang ako. He hugged me, my knees buckled when he kissed mo on my cheek.
"Goodnight."
"Goodnight." I whispered back.
Pumasok na ako sa loob ng mansion at agarang umakyat sa may teresa. Pinanood ko ang pag-andar ng koste nito.
Nagpahinga lang ako saglit bago bumangon at nagsimula ng maligo. I wore a fitted red dress na umaabot hanggang taas ng tuhod. Sleeveless ito kaya nagdala na lang ako ng black croptop coat incase.
I blow dried my hair at pinusod pataas ang mahabang buhok matapos .
Habang nakaharap sa tukador, naglagay ako ng light make up.
Nang mag-alas nuebe na ng gabi ay sinundo na ako nina Jasper at Caitlin. Binuksan ko ang pinto ng backseat.
Caitlin was the one driving the car while Jasper was in the shotgun seat.
"Pinayagan ka ni Tito?" si Jasper nang makapasok ako.
I rolled my eyes. "Oo naman. Dad knows that today is your birthday. Bukas na raw ang regalo." usal ko na ikinatawa niya.
"Pakisabi kay Tito, kahit kotse na lang. Ayaw kasi akong bilhan ni Dad."
Caitlin and I both laughed. "Baka isang araw lang, sira na." pambabara naman ni Caitlin.
Hinampas siya ni Jasper. "Tangina mo."
As we arrived at the bar, the loud noise filled my ears. Marami-rami na ang mga tao pero hindi naman gano'n karami ang nagsasayaw sa dance floor.
Hindi nagbook ng VIP room si Jasper dahil mas gusto nitong nakikihalubilo sa mga tao.
I sat on the single couch samantalang na sa pa-U na couch naman naupo ang dalawa.
"Yung laro natin ha. Ang unang malalasing... Alam niyo na, tandaan niyo 'yan." asik ni Jasper na may pagbabanta.
Caitlin's brow shot up. "Talagang ikaw pa ang nagpaalala e. Hanep."
Natawa ako sa sinabi nito.
Tumawag si Jasper ng crew para makapag-order na ng drinks.
Caitlin's and Jasper's eyes locked onto someone standing behind me. I creased my forehead. Napatitig ako sa dalawang kaibigan.
"Hey, what's wrong?" agap ko. Tinuro naman iyon ni Jasper ang kung sino mang nasa likod ko habang namimilog ang mga mata.
Because of curiosity, I turned my gaze to that person.
My jaw literally dropped when I recognized who it was. Shock was also evident in his eyes.
"Aris, anong ginagawa mo dito?" napatayo na ako. Nakasuot ito ng unipormeng pang-waiter.
The biceps were evident because of his fitted shirt. And damn! He's so attractive!
But why? He got an expensive car. A ferrari! He even owns a private island for pete's sake! Bakit kinakailangan niyang magtrabaho kung mayaman naman na siya?
"You're working here?" I asked, creasing my forehead. "Why didn't you tell me?"
Ito ba ang dahilan kung bakit Minsan nagkukumahog siyang umalis at magpaalam? To go to work?
Narinig kong tumikhim si Jasper.
"Let's talk outside." his deep-set piercing dark eyes bore into me. Napasinghap naman ako.
Hindi ako nagsalita at dumiretso na palabas ng bar. Iniwan niya sa may countertop ang tray na dala niya nang mapadaan.
Nang nasa parking lot na kami ay hinarap ko siya. "Why didn't you tell me?" I asked again. I saw how his adam's apple move up and down. He swallowed hard.
"I didn't tell you because I was afraid you might think differently." he said calmly.
What?!
"What are you saying? Bakit naman iba ang iisipin ko? Marangal naman ang trabaho mo."
"Sa tingin mo talaga iisipin kong sumasayaw ka sa harap ng maraming tao para magkapera? This place isn't even an Adonis g-bar para pag-iisipan kita ng gano'n. Hindi 'yan sumagi sa utak ko, Aris." I pointed out.
My breathing hitched when he bit his lower lip.
"Don't you trust me?" I whispered when he didn't say a thing.
"Of course I trust you. I'm sorry." he neared and hugged me tightly.
Pinulupot nito ang braso sa aking baywang.
"I'm sorry, baby. I'm really sorry I didn't tell you." he whispered again.
His minty breath caressed my cheek. "Bakit ka nga ba nagtatrabaho?"
He faced me. "I want to earn money." he said seriously.
I swallowed hard. Pero mayaman naman na siya hindi ba?
"'Wag mo ng uulitin 'yon. Girlfriend mo na kaya ako." pagbabanta ko.
Humaba ang nguso nito at mas lalo lang hinigpitan ang yakap sa akin. "Girlfriend... hmmm... From now on, I'll tell you everything."
Tinaasan ko siya ng kilay. "No more secrets from now on, is that clear to you Ariviel Carl?"
"Copy that, my Zharia Amore."
Natawa ako sa sinabi nito.
"Ang swerte ko naman pala, napakasipag ng boyfriend ko."
"I'm luckier even though my girlfriend is a spoiled brat." he grinned playfully.
What?!
Ako, spoiled brat? Kailan pa?