Bo pov.
Ik voel koud water over me heen en word meteen wakker. Ik open mijn ogen en zie Bastiaan en Luke naast mijn bed staan lachen, Luke met een lege emmer in zijn handen. "Waar de freaking fuck was dat voor nodig?!" Vraag ik chagrijnig. Ik bedoel, je kan me op veel manieren wakker maken maar zo? Nee.
"Jou wakker maken" antwoord Luke droog terwijl Bastiaan nog steeds staat te lachen.
"Het is fucking zondag, hoezo zo vroeg?!" Vraag ik nog chagrijniger.
"Hadden we zin in" zegt Luke voorzichtig.
Hadden ze zin in?!
Hadden ze zin in?!
De eikels! Urgh ik ben boos nu. Ik pak een kussen en sla beide jongens er hard mee. Ik stap uit bed en Luke laat de emmer vallen en samen verlaten ze rennend de kamer. Zeiknat en met een kussen volg ik ze. Ik ren achter ze aan de trap af. In de keuken staat Luke, ik loop naar hem toe en precies wanneer ik hem wil slaan voel ik twee sterke handen mijn armen vanachte pakken. Luke pakt mijn benen en ze lopen naar buiten. "Laat me los!" Roep ik, maar ze luisteren niet. Ik begin te spartelen en omdat ik nat ben glijd mijn enkel uit Luke's hand. Ik trap hem en hij laat ook de ander los, waardoor mijn benen op de grond vallen. Batiaan had het niet verwacht en laat mijn handen los. Ik krabbel overeind en ren weg. Ik loop de douche in en sluit mezelf op. Ik hoor hard gebons op de deur. "Doe die deur open Bo!" Roept Luke.
"Waarom hadden jullie zin om mij zo vroeg wakker te maken?!" Roep ik terug terwijl ik op de badrand ga zitten.
"Omdat je zometeen met Bastiaan gaat lunchen" antwoord Luke.
"Nee" antwoord ik weer droog.
"Hoezo niet prinses?" Hoor ik Bastiaan's stem.
"Kijk naar hoe je me wakker maakte" probeer ik zo serieus mogelijk te zeggen. Wat moeilijk gaat aangezien ik er wel om kan lachen.
"Ja en, schat ga gewoon mee" smeekt hij.
"Naha, ik kom deze badkamer niet meer uit" maak ik ze duidelijk. "Voorlopig niet" fluister ik meer voor mezelf dan voor de jongens.
"Doe nou niet zo kinderachtig" zegt Luke. Ik negeer hem en kleed me uit en stap onder de douche. "Ga je nou gewoon douchen?" Vraagt Luke lachend. Ik negeer hem en was mezelf.
20 minuten en wat gezeik van de jongens later besluit ik er onder weg te gaan. Ik pak mijn badjas en doe hem aan. Ik ga weer op de badrand zitten.
"Prinses, je gaat het daar niet lang volhouden" begint Bastiaan. "Ik bedoel je hebt niet eens eten". En weer negeer ik hem. Zolang ze maar niet denken dat ze hier mee weg komen. Ik hoor het geluid dat iemand een sms heeft.
"Dude lees!" Hoor ik Luke sissen.
"Bo kom nu die badkamer uit voor ik die deur intrap!" Begint Bastiaan met woede in zijn stem. "Max stuurde dit berichtje" zegt hij en nog geen seconde later word de mobiel van Luke onder de deur door geschoven. Ik pak hem en lees het bericht.
Ik zal de volgende keer maar beter op je vriendinnetje letten, 1 probleempje er is geen volgende keer. T&M.
Kut, Max en Thom hebben Nikki, ik hoor Luke vloeken. Ik open de badkamer deur en ren de trap af, de jongens verbaasd achter laten. Ik hoor voetstappen achter me en een stevige hand pakt mijn pols. "Waar ga je heen?" Vraagt Luke. Ik draai me om en kijk hem strak aan.
"Naar de politie, waar anders twinkel twinkel land?" Zeg ik sarcastisch.
"Moet je niet eerst wat anders aan?" Vraagt Bastiaan die de trap komt afgelopen.
"Nee! We gaan nú!" Antwoord ik chagrijnig. De jongens knikken en ik loop de voordeur uit, waar ik zoals verwacht de BMW van Luke zie staan. "Mag ik rijden?" Vraag ik hem. Hij kijkt me twijfelend aan, maar geeft me dan toch de sleutels. Ik stap achter het stuur en Bastiaan en Luke maken ruzie om wie er voorin mag zitten.
"Beide achterin nú!" Roep ik naar ze. Ze knikken en gaan braaf achterin zitten. Zodra ze zitten geef ik vol gas. Het gaat wel om een van mijn beste vriendinnen. "Bo rijd alsjeblieft rustiger" zegt Bastiaan angstig. Ik negeer hem en geef gewoon gas bij. Nog geen tien minuten later zijn we bij het politie bureau aangekomen. Ik parkeer de auto achteruit in en stap uit. Ik gooi de sleutels naar Luke en ren naar binnen. Tijdens het rennen voel ik twee sterke handen op mijn schouders die me tegen houden. Ik draai me om, het is Bastiaan. "Schat, we kunnen niet zomaar een kamer hier binnenstappen en ons verhaal doen, we moeten eerst naar de receptie" verteld Bastiaan me. Ik weet dat hij gelijk heeft, maar toch, het gaat wel om mijn beste vriendin. Ik moet kiezen, of naar Bastiaan luisteren en de tijd nemen of een kamer binnen stormen of Nikki persoonlijk gaan zoeken. Moeilijk.
Ik besluit naar Bastiana te luisteren en loop naar de receptie toe.
"Wat kan ik voor jullie doen?" Vraagt een vrouw, van rond de 30, ons lief. Ik pak Luke's telefoon uit de zak van mijn badjas -daar had ik hem ingedaan voor het geval ze niet mee wilden naar et politiebureau- en open het sms'je en laat hem aan de vrouw zien.
"Dit klinkt serieus, en om wiens vriendin gaat het?" Vraagt ze.
"De mijne" zegt Luke. De vrouw knikt en pakt de telefoon erbij en toets een nummer in.
"Ja met lies" ... "Er staan hier een meisje en twee jongens, het gaat om een ontvoerd meisje"..... "Ja oke, doe ik" zegt ze en ze hangt op.
"Jullie kunnen meteen terecht bij rechercheur Visser, deze gang door, de derde deur rechts" zegt ze vriendelijk. Ik knik als bedankje en loop de gang door, eerste, tweede, derde van rechts. Ik klop op de deur. "Binnen" zegt een zware mannen stem. Bastiaan pakt mijn hand vast en ik open de deur. Ik zie een bureau met een man van middelbare leeftijd erachter, vier stoelen aan deze kant van het bureau en wat andere spulletjes. "Neem plaats" zegt de man vriendelijk. We doen wat hij zegt en Bastiaan komt rechts van me zitten en Luke links van me.
"Ik ben meneer Visser" zegt hij en hij steekt zijn hand uit naar Bastiaan.
"Bastiaan" zegt Bastiaan en hij schud hem. Dan steekt hij zijn hand naar mij uit. "Bo" zeg ik en ik schud zijn hand. Zijn hand gaat door naar Luke. Ook hij pakt hem aan en noemt zijn naam.
"Ik hoorde iets over een ontvoering" zegt meneer Visser.
"Ja klopt, vanochtend kreeg Luke dit bericht binnen" zeg ik en ik overhandig hem de telefoon. Hij leest het.
"Weten jullie wie 't' en 'm' zijn?" Vraagt meneer Visser.
Ik slik hoorbaar en sla mijn ogen neer, ik voel de tranen opkomen. Ik knipper ze weg, ik moet sterk zijn voor Nikki.
"Mijn broer Max Stephons en Tom Jansen de ex van Nikki, hij heeft haar verkracht en daardoor is het uitgegaan" beantwoord ik zijn vraag.
"En weet je ook waarom zij Nikki hebben?" Vraagt hij door. Ik leg hem alles uit, over Lexy, over de dood van mijn ouders, over dat ik bij Bastiaan woon en zelfs over Simon, over de bijna verkrachting van Tom bij mij en tot slot over mijn zelfmoord poging. Meneer Visser noteert wat dingen.
"Heftig" zegt hij. "Ik laat het onderzoek meteen starten"
"Dat is fijn" zegt Bastiaan die merkt dat ik duidelijk geen zin meer heb om iets te zeggen.
"Zou ik jullie nummers mogen? Dan bel ik als ik meer weet" zegt hij.
Bastiaan knikt en schrijft de nummers van hem mij en Luke op een blaadje over vanuit zijn mobiel. Bastiaan pakt mijn hand en ik laat me meenemen door hem. Ik strompel er maar wat achteraan. Ik besef me nu pas dat Nikki echt weg is. Weg in weg. Niet wetend wanneer ze terug komt.
"Ik bel een taxi voor mij en Bo, dan kan jij de ouders van Nikki inlichten goed?" Vraagt Bastiaan aan Luke.
"Is goed" zegt hij zacht. Hij stapt de auto in en Bastiaan pakt zijn mobiel en belt een taxi. Als hij klaar is gaat hij op het stoeprantje zitten en klopt naast zich. Ik ga naast Bastiaan zitten en hij slaat zijn arm om me heen. Ik leg mijn hoofd op zijn schouder en zo wachten we tot de taxi komt. Iedereen die vorbij loopt kijkt ons erg raar aan, maar wat verwacht ik dan? Een normale jongen zittend met een meisje in haar badjas om een uur of 10 's ochtends op de stoep. En alsof het niet erger kon, is Nederland niet als het niet zou regenen. Ik hoor Bastiaan naast me zuchten om het feit dat het regent en dat wij hier op de stoep zitten.
10 minuutjes later komt de taxi eraan gereden en stappen Bastiaan en ik in. Bastiaan geeft het adres en de chauffeur begint te rijden.
Thuis.
Ik sta met Bastiaan voor de deur, maar we zijn de sleutels vergeten. "Misschien is je vader thuis" zeg ik. Bastiaan knikt en drukt op de bel. Na zo'n 30 seconden gaat de deur open en daar staat James.
"Ik was ongerust, waar waren jullie?" Vraagt hij. James zet een stap opzij zodat we erin kunnen. Bastiaan legt zijn arm rond mijn middel en begeleid me naar binnen. "Het politiebureau" zegt Bastiaan wanneer we langs James de woonkamer inlopen. Hij kijkt ons vragend aan en Bastiaan legt het hele verhaal uit.
"Wat jullie de afgelopen tijd hebben meegemaakt kan echt niet, ik ga voor jullie een persoonlijke bodyguard regelen" zegt James beslist.
"Dat hoeft niet hoor" zeg ik, eindelijk weet ik iets uit te brengen.
"Jawel" zegt James.
"Ik wil het niet" protesteer ik vermoeid van de dag, van de regen en van wat ik te horen heb gekregen.
"Maar-" begint James.
"-pa we willen het niet" kapt Bastiaan zijn vader af. James knikt en loopt naar boven.
"Ik ga me even aankleden" zeg ik zacht en ik sta op.
"Schat, gaat het wel?" Vraagt Bastiaan me. Ik haal mijn schouders op en loop de trap op. Ik loop onze kamer in en pak een string, bh en joggingsbroek met een shirt van Bastiaan en trek het aan. Ik ga op ons bed zitten en pak mijn mobiel.
Jill: Heey.
Jill: Leef je nog?
Jill: Hoehoe!
Jill: Ben je met Bastiaan aan t neuken ofso?!
Jill: Het is belangrijk!!
Jill: BO STEPHONS NEEM DIE MOBIEL IS OP!!
Jill: ULGH! LILLY HEEFT ONS NODIG!!!!!
Jill: LILLY IS FUCKING ZWANGER EN JIJ NEGEERT ONS!!!!!!
Lilly: Hey, ik uuh ben zwanger...
De tranen lopen over mijn wangen. Ik begin harder te huilen en kan alleen maar naar mijn beeldscherm staren. Ik hoor snelle voetstappen op de gang.
"War bleef je-" begint Bastiaan maar hij stopt wanneer hij me ziet huilen. Hij loopt naar me toe en knuffelt me. "Ik ben zo'n slechte vriendin" fluister ik meer tegen mezelf.
"Hoezo?" Vraagt Bastiaan bezorgt. Ik geef hem mijn mobiel en Bastiaan's gezicht betrekt. "Lilly is z-zwanger" stottert hij. Hij pakt zijn mobiel en kijkt er geconcentreerd naar, na een paar minuutjes geeft Bastiaan hem aan mij en begin ik te lezen.
Cameron: Lilly, ze is zwanger..
Cameron: Kan Bo hierheen komen? Lilly heeft haar nodig.
Daan: Yo dude, staak die neukpartij met Bo even en kom ons hier helpen!
Daan: LAAT BO KOMEN!!!!
Daan: Waar de fuck ben je!!
Ik klik op bellen.
D: Eindelijk" hoor ik hem zuchten.
B: Nikki is ontvoerd" weet ik uit te brengen, maar heel zacht. Ik betwijfel of hij het gehoord heeft.
D: Wat is er met Nikki?
B: Z-ze is ontvoerd.
D: Hoe?
B: Tom en Max.
D: Sorry voor al die berichtjes dan, sterkte meid.
B: Dankje, jullie ook.
D: Dankje.
Ik verbreek de verbinding. "En?" Vraagt Bastiaan me.
"Het is oke" zeg ik en ik kruip op Bastiaan's schoot. Hij slaat zijn armen om me heen en een paar tranen verlaten mijn ogen. Mijn ogen vallen langzaam dicht en ik val inslaap.
Sorry voor de fouten, ik wilde zo snel mogelijk updaten. Bij 10 likes en 5 comments ga ik verder xoxo