Zawgyi
ဒီေန႔က အကုန္လံုး ေပ်ာ္႐ြင္ေစတဲ့ေန႔ေလး တစ္ေန႔ေပါ့....
အားလံုးရဲ႕ မ်က္နွာမွာ အၿပံဳးပန္းေတြ ေဝဆာလ်က္
"Beak စိတ္လႈပ္ရွားေနလား"
လက္ဖဝါးအခ်င္းခ်င္း ပြတ္ေနတဲ့ Beakကို ေမးရင္း ပြတ္ေနတဲ့ လက္ကေလး ဆြဲယူလိုက္သည္။
"အြန္း နည္းနည္း"
နည္းနည္းလို႔ ေျပာပင္မယ့္ လက္ေတြေအးစက္ေနတဲ့ Beakကို သူအျမတ္တနိုးၾကည့္မိသည္။Beakဝတ္ထားတဲ့ အျဖဴေရာင္ အေနာက္တိုင္း ဝတ္စံုေလးက သူနဲ႔ ဆင္တူပင္။
သတို႔သမီးလို အမ်ားႀကီး ျပင္ဆင္စရာလဲ မရွိတာေၾကာင့္ သူတို႔နွစ္ေယာက္လံုး ဘာမွကို မျခယ္သထားေပ။ဒါပင္မယ့္ Beakရဲ႕ မ်က္နွာေလးကေတာ့ ၾကည္လင္ေနၿပီး ပါးက အနည္းငယ္ ပန္းေရာင္သမ္းေနသည္။နႈတ္ခမ္းတို႔ဟာလဲ သဘာဝအတိုင္း နီရဲေနသလို ညက သူနမ္းထားတာေၾကာင့္ အနည္းငယ္ ေပါက္ၿပဲေနသည္။
ဒီကိစၥလဲ မနဲ ေခ်ာ့ထားရတာ.....မနက္ မဂၤလာေဆာင္ကို နႈတ္ခမ္းေပါက္ေအာင္ နမ္းလို႔တဲ့ေလ....လူေတြအမ်ားႀကီးေရွ႕ နႈတ္ခမ္းေပါက္ေနတာက ရွက္စရာႀကီးဆိုၿပီး စိတ္ဆိုးသြားေလရဲ႕......
မ်က္နွာငယ္ေလးနဲ႔ ေခ်ာ့ကာမွ စိတ္ဆိုးေျပတယ္....
ဒီလူကလဲ ေပါက္ၿပဲၿပီး အသားနာေအာင္ လုပ္ခ်င္ပါ့မလား
Beakနႈတ္ခမ္းကိုက နမ္းလို႔မဝသလို နမ္းရင္းနဲ႔ အားပါသြားမိတာကို......
"Beak ....ကိုယ့္ကိ ခ်စ္လားဟင္"
"မခ်စ္မွေတာ့ ဒီအခန္းထဲေတာင္ ေရာက္ေနပါ့မလား.....စိတ္လႈပ္ရွားရတဲ့ၾကားထဲ ဘာေတြ ေမးမွန္းမသိဘူး"
"ဟားးးးကိုယ္က Beak အာရုံေျပာင္းေအာင္ ေမးတာပါကြာ......Beak"
".ဟင္"
"ကိုယ္အနား တစ္သက္လံုး ရွိေနေပးေနာ္...."
"အြန္း ရွိေနေပးမယ္.....Yeolလဲ Beakအနားမွာဘဲ ေနေပး"
ေဒါက္....ေဒါက္...
"အမယ္ အၾကည္စိုက္ေနၾကတယ္ေပါ့ မဂၤလာပြဲေလးေတာ့ ၿပီးေအာင္ လုပ္ပါအံုးဗ်ာ"
"မင္းကဘဲ ငါ့ျပန္ေျပာေသးတယ္.....မင္းလို မယူရေသးဘဲ
သူမ်ားအိမ္ေထာင္စု စာရင္းထဲထိ မဝင္ဘူး"(မယူရေသးဘဲ စားတာကို ေျပာတာပါ)
အႀကိတ္အနယ္ အၿပိဳင္ေျပာေနၾကသူ နွစ္ဦးရဲ႕ သက္ဆိုင္သူေတြကေတာ့ ေခါင္းပင္မေဖာ္နိုင္ေတာ့ေပ။
Beakလဲ Yeolရဲ႕ လက္ကို ဆြဲဆိတ္လိုက္ရသည္။
ထိုအခါမွ Chanyeol အေရွ႕က ေခါင္းမေဖာ္ေတာ့တဲ့ လူကို အားနာသြားသည္။
"အကို Beakရဲ႕ နႈတ္ခမ္းေပါက္ေနတာမလား ....ဟဲဟဲ"
"ေတာ္ေတာ့ ငယ္ေလး ..."
Chanyeol ဟန္႔လိုက္ေတာ့ Sehunက ပခံုး တြန္႔ျပသည္။
"Luhan ဒီေကာင္ မင္းကို ေတာ္ေတာ္မွ စိတ္ဒုကၡေပးရဲ႕လား"
"အရမ္းေပါ့ Chanyeolရယ္"
"ဟာ ....Hanေနာ္ ဘယ္မွာ စိတ္ဒုကၡေပးလို႔လဲ အခ်စ္ေတြဘဲ ေပးတာကို"
Sehunမွာ နႈတ္ခမ္းႀကီးဆူၿပီး Luhan လက္ကို ဆြဲကာ ရန္ေတြ႕ေတာ့သည္။
Sehunက Chanyeolရဲ႕ ညီဝမ္းကြဲပင္။မာမီ ညီမရဲ႕ သားေပါ့.......ငယ္ငယ္ကတည္းက မိဘနွစ္ပါးလံုး ဆံုးသြားတာေၾကာင့္ Chanyeolတို႔ကသာ ေမြးစားထားသည္။
အထက္တန္းၿပီးကတည္းက နိုင္ငံျခားမွာ ေက်ာင္းတတ္ၿပီး တရုတ္က ကုမၸဏီမွာဘဲ အေနမ်ားသည္။တရုတ္မွာ အေနမ်ားရသည့္ အေၾကာင္းရင္းက Luhanပင္.....
ကိုရီးယားကို အလည္လာတဲ့ Luhanကို ျမင္ၿပီး ကတည္းက Sehunတို႔ Luhanေရာဂါရၿပီး တရုတ္သြားရေရး ဒို႔အေရးျဖစ္ခဲ့တာ.......
ဒယ္ဒီက UKက ထိပ္တန္းေက်ာင္းကစီးပြားေရးဘြဲ႕ကို ရေအာင္ ယူေပးနိုင္ရင္ တရုတ္ကုမၸဏီကို လႊတ္မယ္ ေျပာတာေၾကာင့္ ႀကိဳးစားခဲ့ျခင္းပင္။မဟုတ္ရင္ gamerဘဲ ျဖစ္မွာ....
"မဂၤလာပြဲ စေတာ့မယ္ လာၾကေတာ့"
Kyungsooနဲ႔ Kaiက လာေခၚေတာ့ သူတို႔ လိုက္သြားၾကသည္။
တံခါးေရွ႕မွာ ရပ္ေနရင္း Chanyeolဆုပ္ကိုင္ထာတဲ့ Beakရဲ႕ လက္တို႔ဟာ ေအးစက္လာသည္။
"Beak "
ေမာ့ၾကည့္လာတဲ့ Beakကို အဆင္ေျပေၾကာင္း ၿပံဳးျပလိုက္ေတာ့ Beakက ေခါင္းညိတ္လာသည္။
"သတိုးသား နွစ္ေယာက္ ခန္းမထဲ ႂကြေရာက္ေပးပါ"
Kyungsooအသံနဲ႔ အတူ သူတို႔ အေရွ႕က တံခါးက ပြင့္သြားၿပီး ခန္းမထဲက လူေတြအားလံုးရဲ႕ အၾကည့္က သူတိူ႔ဆီ ရာက္လာသည္။
Chanyeolလဲ Beak လက္ကို ဆုပ္ကိုင္ၿပီး ခန္းမထဲ တျဖည္းျဖည္း ဝင္လာလိုက္သည္။
အားလံုးက အၿပံဳးမ်ားနဲ႔ ႀကိဳဆိုေနၾကသလို ဒယ္ဒီနဲ႔ Beakအဖြားတို႔ဟာက ပီတီအၿပံဳးမ်ားနဲ႔ ၾကည့္ေနၾကသည္။အားလံုးက လက္ခုပ္မ်ား တီးေပးၿပီး ႀကိဳဆိုေပးၾကသည္။
မာမီသာ ရွိေနရင္လဲ ေသခ်ာေပါက္ သူတို႔ကို ဂုဏ္ျပဳေပးမွာ...
စင္ေပၚေရာက္ေတာ့ သူတို႔အေနာက္က TVမွာ သူတို႔နွစ္ေယာက္ရဲ႕ ပံုေလးေတြ ဖြင့္လာသည္။နွစ္ေယာက္သား ဟင္းခ်က္တဲ့ပံုေလးေတြ ....Beakေရငုပ္တုန္းက လိုက္သြားတဲ့ပံုေလးေတြ အမ်ားႀကီးပင္.......
"သတို႔သားနွစ္ေယာက္ကို စကားေလး ေျပာေပးဖို႔ ေတာင္းဆိုခ်င္ပါတယ္"
Kyungsooက ေျပာရင္း မိုက္လာေပးသည္။
Chanyeolက အရင္ယူလိုက္ၿပီး...
"အားလံုး သိၾကတဲ့အတိုင္း ကြၽန္ေတာ္က Parkစံအိမ္ရဲ႕ တဦးတည္းေသာ သားမို႔ အားလံုး အားက်ၾကတဲ့ လူတစ္ေယာက္ေပါ့.....ဒါပင္မယ့္ ကြၽန္ေတာ္တို႔ မိသားစုၾကား နားလည္မႈေတြ လြဲမွားၿပီး အရာအားလံုး ပိုင္ဆိုင္ခဲ့ပင္မယ့္ ေႏြးေထြးျခင္းကိုေတာ့ မပိုင္ဆိုင္ခဲ့ရဘူး.....ဒါပင္မယ္ Beakကို ေတြ႕လိုက္ကတည္းက ကြၽန္ေတာ္အတြက္ ေႏြးေထြးတဲ့ ေရာင္စင္ေလး သမ္းလာခဲ့တယ္......ကြၽန္ေတာ္ဟာ ဘယ္သူ ဘယ္ဝါမွန္း မသိပါဘဲ ရုိးသားစြာ ကူညီေပးခဲ့တယ္....ဂရုစိုက္ေပးခဲ့တယ္....ခ်စ္ေပးခဲ့တယ္.....ေႏြးေထြးမႈ အျပည့္အဝေပးခဲ့တယ္....Beakhyunဆိုတဲ့ ဒီလူသားေလးက ကြၽန္ေတာ္အတြက္ မရွိမျဖစ္ဘဲ......သူ႔အခ်စ္ေတြနဲ႔ ကြၽန္ေတာ္ကို အရာအားလံုး အဆင္ေျပေစခဲ့တယ္.......Beak......Beakက ကိုယ့္ပထမဆံုးအခ်စ္ျဖစ္သလို ကိုယ့္အတြက္ ေနာက္ဆံုး အခ်စ္ဘဲ.....Beakေဘးမွာ ကိုယ္သက္ဆံုးတိုင္ေနထိုင္သြားပါ့မယ္"
Beakရဲ႕ လက္ေလးကို ကိုင္ၿပိး ဧည့္သည္ေတြကို တလွည့္ သူ႔ကို တလွည့္ ေျပာေနတဲ့ Yeolေၾကာင့္ သူမ်က္ရည္ဝဲခ်င္လာသည္။ေျပာေနတဲ့ Yeolရဲ႕ မ်က္လံုးမ်ားဟာက အရည္လဲ့ေနသည္။
Beakက တလွည့္ မိုက္ကို ကိုင္ၿပီး...
"Yeol......Yeolက ကြၽန္ေတာ့္ ဘဝအတြက္ေတာ့ ေလးစားရတဲ့လူဆိုလဲ မမွားဘူး.....လူနာေတြကို ဂရုတစိုက္ ၾကည့္ေပးတတ္တဲ့ Yeolက ကြၽန္ေတာ့္အတြက္ အရမ္းတန္ဖိုးရွိတယ္......သိမ္ငယ္ခဲ့ရတဲ့ အရာေတြ ရွိခဲ့ပင္မယ့္ Yeolနဲ႔သာဆို ေက်ာ္ျဖတ္နိုင္မွာဆိုၿပီး ေတြးမိတဲ့အထိ အားအင္ေတြရခဲ့တယ္......ေနာက္ဆုတ္ဖို႔ဆိုၿပီး အႀကိမ္ႀကိမ္ အေတြး ဝင္ခဲ့ပင္မယ့္....Yeol မဟုတ္ရင္ မျဖစ္ဘူ ဆိုၿပီး အေတြးေတြ ပယ္ခ်ပစ္ခဲ့တယ္......Yeolအမ်ားႀကီး ခ်စ္ေပးသလို ကြၽန္ေတာ္ကလဲ အမ်ားႀကီး ခ်စ္ေပးၿပီး တစ္ေယာက္နဲ႔ တစ္ေယာက္အတြက္ ခိုလွံုရာေလး ျဖစ္ေပးၾကရေအာင္"
Beakစကားဆံုးေတာ့ Chanyeolက Beakရဲ႕ နဖူးကို နမ္းလိုက္ၿပီး ဖက္လိုက္သည္။
"နမ္း.....နမ္း....နမ္း...."
ဆိုတဲ့ Sehunနဲ႔ Kaiရဲ႕ အသံက ထြက္လာၿ်ပီး က်န္တဲ့လူမ်ားကပါ ေအာ္လာၾကသည္။
သူၿပံဳးလိုက္ၿပီး Beakရဲ႕ ေမးဖ်ားေလးကို ဆြဲကိုင္လိုက္ၿပီး ခပ္ဖြဖြ နမ္းလိုက္သည္။စင္ေအာက္က လူအုပ္ႀကီး ထံမွာ လက္ခုပ္သံမ်ားနဲ႔ အတူ အားေပးသံမ်ားဟာလဲစ ဥ္ဆက္မျပတ္ေပ။
ပန္းစည္းမပါတဲ့ ဟာကို ဘယ္က ပန္းစည္းႀကီး သြားယူလာမွန္းမသိပါဘဲ လက္ထဲ အတင္းထိုးေပးကာ ပန္းစည္း ပစ္ခိုင္းသည္။
"လုပ္ပါ.....ကြၽန္ေတာ္ ဖမ္းခ်င္လို႔ပါဗ်ာ.....ေနာက္တစ္ပြဲက ကြၽန္တ္လုပ္ခ်င္လို႔ပါ"
Beakကို ဂ်ီက်ေနတဲ့ Sehunကို သူရယ္ေနမိသည္။
ေနာက္ဆံုး Beakကဘဲ အေလ်ာ့ေပးလိုက္ရၿပီး ပန္းစည္းပစ္ဖို႔ ဟန္ျပင္ေနသည္။
အေနာက္က Sehunကလဲ ဖမ္းဖို႔ အပီအျပင္ေပ။
"ပစ္ၿပီေနာ္ "
"ဟုတ္ ပစ္လိုက္ေတာ့"
ဝွီးးးးးးးး
Beak ပစ္လိုက္တဲ့ ပန္းစည္းေလးကို Sehun ၿပံဳးၿပီး လွမ္းဖမ္းမယ္အလုပ္ ပန္းစည္းက သူ႔ကို ေက်ာ္ၿပီး အေနာက္က Kaiဆီ ေရာက္သြားသည္။
Sehun မ်က္နွာႀကီး နီရဲၿပီး ေဒါသေတြ ထြက္ေတာ့ Luhanမွာ ေဘးကေန ေခ်ာ့ေနရသည္။
ပန္းစည္းရသြားတဲ့ Kaiကေတာ့ ေခါင္းကုတ္ကာ Kyungsoo.ေရွ႕ဒူးေထာက္ၿပီး ပန္းစည္းေပးသည္။
Kyungsooက ရွက္လြန္းလို႔ မ်က္နွာႀကီး နီရဲကာ ပန္းစည္းျမန္ျမန္ယူၿပီး Kaiကို ဗိုက္ေခါက္လိမ္ဆြဲသည္။
"အရွက္ကို မရွိဘူး"
အေျပာခံ အသားနာလဲ Kaiတို႔က ၿပံဳးၿပံဳးႀကီးပင္။
"သား"
ဒယ္ဒီေခၚသံေၾကာင့္ Chanyeolနဲ႔ Beak လွည့္ၾကည့္လိုက္သည္။
"သားတို႔ရဲ႕႕ အၿပံဳးေတြျမင္ရတာ စိတ္ခ်မ္းသာလိုက္တာ"
"ေက်းဇူးပါ ဒယ္ဒီ အကုန္လိုက္ေလ်ာေပးခဲ့လို႔"
"မဟုတ္တာကြာ.....သားတို႔ စိတ္ခ်မ္းသာ ေပ်ာ္႐ြင္ရမယ့္ အရာဆိုရင္ ဒယ္ဒီလိုက္ေလ်ာေပးရမွာေပါ့"
အခု Chanyeolက ေဆးရုံကိုသာ ဦးစီးၿပီး ကုမၸဏီကိစၥေတြကို Sehunဆီ လႊဲေျပာင္းလိုက္သည္။
"ဓာတ္ပံု ရိုက္ၾကမယ္ေဟ့"
Kyungsooရဲ႕ အသံေၾကာင့္ သူတို႔ လူစုလိုက္သည္။
Chanyeolရယ္ Beakရယ္က အလယ္မွာ လက္ခ်င္းတြဲလ်က္....Chanyeolရဲ ေဘးမွာက ဒယ္ဒီရွိၿပီး Beakရဲ႕ ေဘးမွာက အဖြားရွိသည္။သူတို႔အေနာက္မွာေတာ့ Kaiနဲ႔ Kyungsooရယ္ Sehunရယ္ Luhanရယ္က ရပ္ေနၾကသည္။အားလံုးဟာလဲ အၿပံဳးကိုယ္စီနဲ႔ အေပ်ာ္ေတြ ဖံုးဖိမရေပ......
"ရုိက္ၿပီေနာ္"
ကင္မရာမန္းရဲ႕ ေအာ္သံအဆံုးမွာ Chanyeolနဲ႔ Beakအၾကည့္ခ်င္း ဆံုလိုက္သည္။
ဒီလိုနဲ႔ လူသားနွစ္ေယာက္ရဲ႕ အခ်စ္ဇာတ္လမ္းေလး တပုဒ္ေပ်ာ္႐ြင္စြာ အဆံုးသတ္သြားသည္။ၾကည္ႏူးမႈေတြ ေပ်ာ္႐ြင္ျခင္းေတြ လြမ္းရျခင္းေတြ နာက်င္ျခင္းေတြ ေရာယွက္ေနတဲ့ အခ်စ္တစ္ခုကို သူတို႔တည္ၿမဲခိုင္ခံ့စြာ လက္တြဲနိုင္ခဲ့သလို ေရွ႕ဆက္ၿပီး အမွတ္တရနဲ႔ ေပ်ာ္႐ြင္စရာေတြ အတူ ဖန္တီးၾကေတာ့သည္။
23.2.2024 end
ျမဴရီသြယ္🦋
___________________________
အခက္ခဲဆံုးက ဇာတ္သိမ္းပိုင္းဘဲ
ဇာတ္မသိမ္းတတ္ဘူး😭😭
______________________________________
Unicode
ဒီနေ့က အကုန်လုံး ပျော်ရွင်စေတဲ့နေ့လေး တစ်နေ့ပေါ့....
အားလုံးရဲ့ မျက်နှာမှာ အပြုံးပန်းတွေ ဝေဆာလျက်
"Beak စိတ်လှုပ်ရှားနေလား"
လက်ဖဝါးအချင်းချင်း ပွတ်နေတဲ့ Beakကို မေးရင်း ပွတ်နေတဲ့ လက်ကလေး ဆွဲယူလိုက်သည်။
"အွန်း နည်းနည်း"
နည်းနည်းလို့ ပြောပင်မယ့် လက်တွေအေးစက်နေတဲ့ Beakကို သူအမြတ်တနိုးကြည့်မိသည်။Beakဝတ်ထားတဲ့ အဖြူရောင် အနောက်တိုင်း ဝတ်စုံလေးက သူနဲ့ ဆင်တူပင်။
သတို့သမီးလို အများကြီး ပြင်ဆင်စရာလဲ မရှိတာကြောင့် သူတို့နှစ်ယောက်လုံး ဘာမှကို မခြယ်သထားပေ။ဒါပင်မယ့် Beakရဲ့ မျက်နှာလေးကတော့ ကြည်လင်နေပြီး ပါးက အနည်းငယ် ပန်းရောင်သမ်းနေသည်။နှုတ်ခမ်းတို့ဟာလဲ သဘာဝအတိုင်း နီရဲနေသလို ညက သူနမ်းထားတာကြောင့် အနည်းငယ် ပေါက်ပြဲနေသည်။
ဒီကိစ္စလဲ မနဲ ချော့ထားရတာ.....မနက် မင်္ဂလာဆောင်ကို နှုတ်ခမ်းပေါက်အောင် နမ်းလို့တဲ့လေ....လူတွေအများကြီးရှေ့ နှုတ်ခမ်းပေါက်နေတာက ရှက်စရာကြီးဆိုပြီး စိတ်ဆိုးသွားလေရဲ့......
မျက်နှာငယ်လေးနဲ့ ချော့ကာမှ စိတ်ဆိုးပြေတယ်....
ဒီလူကလဲ ပေါက်ပြဲပြီး အသားနာအောင် လုပ်ချင်ပါ့မလား
Beakနှုတ်ခမ်းကိုက နမ်းလို့မဝသလို နမ်းရင်းနဲ့ အားပါသွားမိတာကို......
"Beak ....ကိုယ့်ကိ ချစ်လားဟင်"
"မချစ်မှတော့ ဒီအခန်းထဲတောင် ရောက်နေပါ့မလား.....စိတ်လှုပ်ရှားရတဲ့ကြားထဲ ဘာတွေ မေးမှန်းမသိဘူး"
"ဟားးးးကိုယ်က Beak အာရုံပြောင်းအောင် မေးတာပါကွာ......Beak"
".ဟင်"
"ကိုယ်အနား တစ်သက်လုံး ရှိနေပေးနော်...."
"အွန်း ရှိနေပေးမယ်.....Yeolလဲ Beakအနားမှာဘဲ နေပေး"
ဒေါက်....ဒေါက်...
"အမယ် အကြည်စိုက်နေကြတယ်ပေါ့ မင်္ဂလာပွဲလေးတော့ ပြီးအောင် လုပ်ပါအုံးဗျာ"
"မင်းကဘဲ ငါ့ပြန်ပြောသေးတယ်.....မင်းလို မယူရသေးဘဲ
သူများအိမ်ထောင်စု စာရင်းထဲထိ မဝင်ဘူး"(မယူရသေးဘဲ စားတာကို ပြောတာပါ)
အကြိတ်အနယ် အပြိုင်ပြောနေကြသူ နှစ်ဦးရဲ့ သက်ဆိုင်သူတွေကတော့ ခေါင်းပင်မဖော်နိုင်တော့ပေ။
Beakလဲ Yeolရဲ့ လက်ကို ဆွဲဆိတ်လိုက်ရသည်။
ထိုအခါမှ Chanyeol အရှေ့က ခေါင်းမဖော်တော့တဲ့ လူကို အားနာသွားသည်။
"အကို Beakရဲ့ နှုတ်ခမ်းပေါက်နေတာမလား ....ဟဲဟဲ"
"တော်တော့ ငယ်လေး ..."
Chanyeol ဟန့်လိုက်တော့ Sehunက ပခုံး တွန့်ပြသည်။
"Luhan ဒီကောင် မင်းကို တော်တော်မှ စိတ်ဒုက္ခပေးရဲ့လား"
"အရမ်းပေါ့ Chanyeolရယ်"
"ဟာ ....Hanနော် ဘယ်မှာ စိတ်ဒုက္ခပေးလို့လဲ အချစ်တွေဘဲ ပေးတာကို"
Sehunမှာ နှုတ်ခမ်းကြီးဆူပြီး Luhan လက်ကို ဆွဲကာ ရန်တွေ့တော့သည်။
Sehunက Chanyeolရဲ့ ညီဝမ်းကွဲပင်။မာမီ ညီမရဲ့ သားပေါ့.......ငယ်ငယ်ကတည်းက မိဘနှစ်ပါးလုံး ဆုံးသွားတာကြောင့် Chanyeolတို့ကသာ မွေးစားထားသည်။
အထက်တန်းပြီးကတည်းက နိုင်ငံခြားမှာ ကျောင်းတတ်ပြီး တရုတ်က ကုမ္ပဏီမှာဘဲ အနေများသည်။တရုတ်မှာ အနေများရသည့် အကြောင်းရင်းက Luhanပင်.....
ကိုရီးယားကို အလည်လာတဲ့ Luhanကို မြင်ပြီး ကတည်းက Sehunတို့ Luhanရောဂါရပြီး တရုတ်သွားရရေး ဒို့အရေးဖြစ်ခဲ့တာ.......
ဒယ်ဒီက UKက ထိပ်တန်းကျောင်းကစီးပွားရေးဘွဲ့ကို ရအောင် ယူပေးနိုင်ရင် တရုတ်ကုမ္ပဏီကို လွှတ်မယ် ပြောတာကြောင့် ကြိုးစားခဲ့ခြင်းပင်။မဟုတ်ရင် gamerဘဲ ဖြစ်မှာ....
"မင်္ဂလာပွဲ စတော့မယ် လာကြတော့"
Kyungsooနဲ့ Kaiက လာခေါ်တော့ သူတို့ လိုက်သွားကြသည်။
တံခါးရှေ့မှာ ရပ်နေရင်း Chanyeolဆုပ်ကိုင်ထာတဲ့ Beakရဲ့ လက်တို့ဟာ အေးစက်လာသည်။
"Beak "
မော့ကြည့်လာတဲ့ Beakကို အဆင်ပြေကြောင်း ပြုံးပြလိုက်တော့ Beakက ခေါင်းညိတ်လာသည်။
"သတိုးသား နှစ်ယောက် ခန်းမထဲ ကြွရောက်ပေးပါ"
Kyungsooအသံနဲ့ အတူ သူတို့ အရှေ့က တံခါးက ပွင့်သွားပြီး ခန်းမထဲက လူတွေအားလုံးရဲ့ အကြည့်က သူတိူ့ဆီ ရာက်လာသည်။
Chanyeolလဲ Beak လက်ကို ဆုပ်ကိုင်ပြီး ခန်းမထဲ တဖြည်းဖြည်း ဝင်လာလိုက်သည်။
အားလုံးက အပြုံးများနဲ့ ကြိုဆိုနေကြသလို ဒယ်ဒီနဲ့ Beakအဖွားတို့ဟာက ပီတီအပြုံးများနဲ့ ကြည့်နေကြသည်။အားလုံးက လက်ခုပ်များ တီးပေးပြီး ကြိုဆိုပေးကြသည်။
မာမီသာ ရှိနေရင်လဲ သေချာပေါက် သူတို့ကို ဂုဏ်ပြုပေးမှာ...
စင်ပေါ်ရောက်တော့ သူတို့အနောက်က TVမှာ သူတို့နှစ်ယောက်ရဲ့ ပုံလေးတွေ ဖွင့်လာသည်။နှစ်ယောက်သား ဟင်းချက်တဲ့ပုံလေးတွေ ....Beakရေငုပ်တုန်းက လိုက်သွားတဲ့ပုံလေးတွေ အများကြီးပင်.......
"သတို့သားနှစ်ယောက်ကို စကားလေး ပြောပေးဖို့ တောင်းဆိုချင်ပါတယ်"
Kyungsooက ပြောရင်း မိုက်လာပေးသည်။
Chanyeolက အရင်ယူလိုက်ပြီး...
"အားလုံး သိကြတဲ့အတိုင်း ကျွန်တော်က Parkစံအိမ်ရဲ့ တဦးတည်းသော သားမို့ အားလုံး အားကျကြတဲ့ လူတစ်ယောက်ပေါ့.....ဒါပင်မယ့် ကျွန်တော်တို့ မိသားစုကြား နားလည်မှုတွေ လွဲမှားပြီး အရာအားလုံး ပိုင်ဆိုင်ခဲ့ပင်မယ့် နွေးထွေးခြင်းကိုတော့ မပိုင်ဆိုင်ခဲ့ရဘူး.....ဒါပင်မယ် Beakကို တွေ့လိုက်ကတည်းက ကျွန်တော်အတွက် နွေးထွေးတဲ့ ရောင်စင်လေး သမ်းလာခဲ့တယ်......ကျွန်တော်ဟာ ဘယ်သူ ဘယ်ဝါမှန်း မသိပါဘဲ ရိုးသားစွာ ကူညီပေးခဲ့တယ်....ဂရုစိုက်ပေးခဲ့တယ်....ချစ်ပေးခဲ့တယ်.....နွေးထွေးမှု အပြည့်အဝပေးခဲ့တယ်....Beakhyunဆိုတဲ့ ဒီလူသားလေးက ကျွန်တော်အတွက် မရှိမဖြစ်ဘဲ......သူ့အချစ်တွေနဲ့ ကျွန်တော်ကို အရာအားလုံး အဆင်ပြေစေခဲ့တယ်.......Beak......Beakက ကိုယ့်ပထမဆုံးအချစ်ဖြစ်သလို ကိုယ့်အတွက် နောက်ဆုံး အချစ်ဘဲ.....Beakဘေးမှာ ကိုယ်သက်ဆုံးတိုင်နေထိုင်သွားပါ့မယ်"
Beakရဲ့ လက်လေးကို ကိုင်ပြိး ဧည့်သည်တွေကို တလှည့် သူ့ကို တလှည့် ပြောနေတဲ့ Yeolကြောင့် သူမျက်ရည်ဝဲချင်လာသည်။ပြောနေတဲ့ Yeolရဲ့ မျက်လုံးများဟာက အရည်လဲ့နေသည်။
Beakက တလှည့် မိုက်ကို ကိုင်ပြီး...
"Yeol......Yeolက ကျွန်တော့် ဘဝအတွက်တော့ လေးစားရတဲ့လူဆိုလဲ မမှားဘူး.....လူနာတွေကို ဂရုတစိုက် ကြည့်ပေးတတ်တဲ့ Yeolက ကျွန်တော့်အတွက် အရမ်းတန်ဖိုးရှိတယ်......သိမ်ငယ်ခဲ့ရတဲ့ အရာတွေ ရှိခဲ့ပင်မယ့် Yeolနဲ့သာဆို ကျော်ဖြတ်နိုင်မှာဆိုပြီး တွေးမိတဲ့အထိ အားအင်တွေရခဲ့တယ်......နောက်ဆုတ်ဖို့ဆိုပြီး အကြိမ်ကြိမ် အတွေး ဝင်ခဲ့ပင်မယ့်....Yeol မဟုတ်ရင် မဖြစ်ဘူ ဆိုပြီး အတွေးတွေ ပယ်ချပစ်ခဲ့တယ်......Yeolအများကြီး ချစ်ပေးသလို ကျွန်တော်ကလဲ အများကြီး ချစ်ပေးပြီး တစ်ယောက်နဲ့ တစ်ယောက်အတွက် ခိုလှုံရာလေး ဖြစ်ပေးကြရအောင်"
Beakစကားဆုံးတော့ Chanyeolက Beakရဲ့ နဖူးကို နမ်းလိုက်ပြီး ဖက်လိုက်သည်။
"နမ်း.....နမ်း....နမ်း...."
ဆိုတဲ့ Sehunနဲ့ Kaiရဲ့ အသံက ထွက်လျြာပီး ကျန်တဲ့လူများကပါ အော်လာကြသည်။
သူပြုံးလိုက်ပြီး Beakရဲ့ မေးဖျားလေးကို ဆွဲကိုင်လိုက်ပြီး ခပ်ဖွဖွ နမ်းလိုက်သည်။စင်အောက်က လူအုပ်ကြီး ထံမှာ လက်ခုပ်သံများနဲ့ အတူ အားပေးသံများဟာလဲစ ဉ်ဆက်မပြတ်ပေ။
ပန်းစည်းမပါတဲ့ ဟာကို ဘယ်က ပန်းစည်းကြီး သွားယူလာမှန်းမသိပါဘဲ လက်ထဲ အတင်းထိုးပေးကာ ပန်းစည်း ပစ်ခိုင်းသည်။
"လုပ်ပါ.....ကျွန်တော် ဖမ်းချင်လို့ပါဗျာ.....နောက်တစ်ပွဲက ကျွန်တ်လုပ်ချင်လို့ပါ"
Beakကို ဂျီကျနေတဲ့ Sehunကို သူရယ်နေမိသည်။
နောက်ဆုံး Beakကဘဲ အလျော့ပေးလိုက်ရပြီး ပန်းစည်းပစ်ဖို့ ဟန်ပြင်နေသည်။
အနောက်က Sehunကလဲ ဖမ်းဖို့ အပီအပြင်ပေ။
"ပစ်ပြီနော် "
"ဟုတ် ပစ်လိုက်တော့"
ဝှီးးးးးးးး
Beak ပစ်လိုက်တဲ့ ပန်းစည်းလေးကို Sehun ပြုံးပြီး လှမ်းဖမ်းမယ်အလုပ် ပန်းစည်းက သူ့ကို ကျော်ပြီး အနောက်က Kaiဆီ ရောက်သွားသည်။
Sehun မျက်နှာကြီး နီရဲပြီး ဒေါသတွေ ထွက်တော့ Luhanမှာ ဘေးကနေ ချော့နေရသည်။
ပန်းစည်းရသွားတဲ့ Kaiကတော့ ခေါင်းကုတ်ကာ Kyungsoo.ရှေ့ဒူးထောက်ပြီး ပန်းစည်းပေးသည်။
Kyungsooက ရှက်လွန်းလို့ မျက်နှာကြီး နီရဲကာ ပန်းစည်းမြန်မြန်ယူပြီး Kaiကို ဗိုက်ခေါက်လိမ်ဆွဲသည်။
"အရှက်ကို မရှိဘူး"
အပြောခံ အသားနာလဲ Kaiတို့က ပြုံးပြုံးကြီးပင်။
"သား"
ဒယ်ဒီခေါ်သံကြောင့် Chanyeolနဲ့ Beak လှည့်ကြည့်လိုက်သည်။
"သားတို့ရဲ့ အပြုံးတွေမြင်ရတာ စိတ်ချမ်းသာလိုက်တာ"
"ကျေးဇူးပါ ဒယ်ဒီ အကုန်လိုက်လျောပေးခဲ့လို့"
"မဟုတ်တာကွာ.....သားတို့ စိတ်ချမ်းသာ ပျော်ရွင်ရမယ့် အရာဆိုရင် ဒယ်ဒီလိုက်လျောပေးရမှာပေါ့"
အခု Chanyeolက ဆေးရုံကိုသာ ဦးစီးပြီး ကုမ္ပဏီကိစ္စတွေကို Sehunဆီ လွှဲပြောင်းလိုက်သည်။
"ဓာတ်ပုံ ရိုက်ကြမယ်ဟေ့"
Kyungsooရဲ့ အသံကြောင့် သူတို့ လူစုလိုက်သည်။
Chanyeolရယ် Beakရယ်က အလယ်မှာ လက်ချင်းတွဲလျက်....Chanyeolရဲ ဘေးမှာက ဒယ်ဒီရှိပြီး Beakရဲ့ ဘေးမှာက အဖွားရှိသည်။သူတို့အနောက်မှာတော့ Kaiနဲ့ Kyungsooရယ် Sehunရယ် Luhanရယ်က ရပ်နေကြသည်။အားလုံးဟာလဲ အပြုံးကိုယ်စီနဲ့ အပျော်တွေ ဖုံးဖိမရပေ......
"ရိုက်ပြီနော်"
ကင်မရာမန်းရဲ့ အော်သံအဆုံးမှာ Chanyeolနဲ့ Beakအကြည့်ချင်း ဆုံလိုက်သည်။
ဒီလိုနဲ့ လူသားနှစ်ယောက်ရဲ့ အချစ်ဇာတ်လမ်းလေး တပုဒ်ပျော်ရွင်စွာ အဆုံးသတ်သွားသည်။ကြည်နူးမှုတွေ ပျော်ရွင်ခြင်းတွေ လွမ်းရခြင်းတွေ နာကျင်ခြင်းတွေ ရောယှက်နေတဲ့ အချစ်တစ်ခုကို သူတို့တည်မြဲခိုင်ခံ့စွာ လက်တွဲနိုင်ခဲ့သလို ရှေ့ဆက်ပြီး အမှတ်တရနဲ့ ပျော်ရွင်စရာတွေ အတူ ဖန်တီးကြတော့သည်။
23.2.2024 end
မြူရီသွယ်🦋
___________________________
အခက်ခဲဆုံးက ဇာတ်သိမ်းပိုင်းဘဲ
ဇာတ်မသိမ်းတတ်ဘူး😭😭