Zawgyi
ဘယ္သြားသြား တေကာက္ေကာက္လိုက္ေနၿပီး ခြဲစိတ္ခန္း ဝင္တဲ့ အခ်ိန္ဘဲ သူ႔နားမကပ္တဲ့ Kaiကို သူလက္ေျမႇာက္မိသည္။ခြဲစိတ္ခန္းေတာင္ အျပင္လူဝင္လို႔ရင္ Kai လိုက္ ဝင္အံုးမွာ......roundလွည့္ရင္လဲ တေကာက္ေကာက္မို႔ လူနာေတြနဲ႔ေတာင္ သူက ရင္းနွီးေနၿပီ......
လိုက္လိုက္စေနတဲ့ လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဖက္ေတြေၾကာင့္လဲ Kyungsooမွာ ရွက္တာ ေျပာမေနနဲ႔.......
အခုလဲ ခြဲစိတ္ခန္းဝင္ရတာမို႔ ရုံးခန္းထဲမွာ က်န္ေနခဲ့တာ....
"Dr.Do ရဲ႕ ကြၽမ္းက်င္မႈကေတာ့ အံ့မခန္းပါဘဲ"
"မဟုတ္တာဗ်ာ"
ပါေမာကၡႀကီးရဲ႕ ခ်ီးက်ဴးစကားကို Kyungsooဂုတ္ေလးကုန္ကာ ျပန္ေျဖလိုက္သည္။
ကြၽီ.....
"ေရာက္လာၿပီလား.....ေကာ္ဖီဝယ္ထားတယ္ "
တံခါးဖြင့္လိုက္တာနဲ႔ သူ႔ဆီ ေျပးတဲ့ Kaiေၾကာင့္ နဲနဲရယ္ခ်င္သြားသည္။သား အိမ္အျပန္လာကို ေစာင့္ေနတဲ့ အေမႀကီးလိုဘဲ.....
"Chanyeolတို႔ မဂၤလာပြဲနီးၿပီေနာ္ "
"ဟုတ္တယ္ တစ္ခါမွေတာင္ မေရာက္ေသးဘူး.....ညေမျပန္ရင္ သြားရေအာင္ ဒီည duty offတယ္"
"Duty offရင္ ငါနဲ႔ dateမယ္ေလ "
"Chanyeolတို႔ဆီေတာ့ အက်ိဳးအေၾကာင္းသြားေမးၿပီ ကူညီရအံုးမယ္ေလ"
"ဟြန္႔ ...ရွားရွားပါးပါးေလး offတာကို ငါ့ကို အခ်ိန္ေပရမွာေပါ့"
နႈတ္ခမ္းႀကီး ဆူကာ ဟိုဘက္လွည့္သြားသည့္ Kaiေၾကာင့္ Kyungsooတို႔ ေခ်ာ့ရေတာ့မယ္.......
"အယ္ မင္း တခ်ိန္လံုး ငါ့ေဘးမွာ ရွိေနတာကို အခ်ိန္ ေပးရအံုးမွာလား.....အိမ္ယာသြားရင္ေတာင္ ေနာက္က လိုက္ေနတဲ့ဟာကို"
"တူမလား....ငါလဲ သူမ်ားခ်စ္သူေတြလို အျပင္ေလးသြား ရုပ္ရွင္ေလးၾကည့္ လက္ေလးတြဲၿပီး လမ္းအတူတူေလ်ွာက္ ...အဲ့လိုေလးေတြ လုပ္ခ်င္တာေပါ့"
"အြန္းအြန္းးးဟုတ္ပါၿပီ....ဒါဆိုရင္ Chanyeolတို႔ ခဏဘဲ သြားမယ္ေလ ၿပီးရင္ မင္းနဲ႔ ေလ်ွာက္လည္မယ္"
"တကယ္ေနာ္....."
"တကယ္ေပါ့ အခုေတာ့ အလုပ္လုပ္အံုးမယ္"
"အြန္းအြန္း"
Kaiက တကယ္ကို ခြၽဲၿပီး လူသိပ္ကပ္တတ္သည္။ေဆးရုံတစ္ခုလံုးကလဲ Kaiကို ခြၽဲတတ္လြန္းသည္ ေအးေအးေလး ေနတတ္ဟု ျမင္ၾကသည္။
ဒါပင္မဟ့္ ဟိုရက္ကမွ အဲ့အျမင္ေျပာင္းသြားၾကတာ....
ဟိုရက္က ေဆးရုံမွာ လူနာရွင္နဲ႔ အဆင္မေျပမႈေလးေတြ ျဖစ္ပြားၾကေတာ့ kyungsooက ၾကားက ဝင္ေျဖရွင္းေပးလိုက္သည္။ဒါပင္မဟ့္ လူနာရွင္က ေသခ်ာ နားမေထာင္ဘဲ Kyungsooကို တြန္းလိုက္တာေၾကာင့္ ၾကမ္းျပင္ကို လဲက်သြားသည္။
ေကာ္ဖီဝယ္ၿပီး ျပန္လာတဲ့ Kaiက ဒါကို ျမင္ေတာ့ Kyungsooကို တြန္းလိုက္တဲ့ လူရဲ႕ ေကာ္လံကို ဆြဲကာ ထိုးလိုက္တာေၾကာင့္ ေဆးရုံမွာ ပိုၿပီး ဆူညံသြားသည္။
မ်က္လံုးႀကီး နီရဲကာ ေဒါသေတြထြက္ၿပီး ထိုလူကို ထပ္တိုးဖို႔ ျပင္ေနတဲ့ Kaiကို ေတာ္ေတာ္ဆြဲလိုက္ရသည္။
ထိုအခါက်မွ Kaiကို ေၾကာက္သြားၾကသည္။
Kyungsooအေပၚ ကေလးတေယာက္လို ခြၽဲတတ္သလို
Kyungsooကို ထိတဲ့လူေတြအတြက္လဲ မေကာင္းဆိုး႐ြား တစ္ေကာင္လို ျပဳမႈတတ္မွန္း သိသြားၾကသည္။
Kyungsooလဲ အစကေတာ့ ခြၽဲလြန္းၿပီး ကပ္လြန္းတဲ့ Kaiကို သိပ္သေဘာမက်ပင္မယ့္ ထိုအခါမွ ေသခ်ာ သေဘာေပါက္သြားသည္။Kai ဒီလို ျပဳမႈေပးတဲ့ သူအတြက္ဘဲပင္..........
~~~~~~~~~~~~~~~~~~
"ဒယ္ဒီ ဒီေန႔ ကြာရွင္းမယ့္ ေန႔မဟုတ္လား"
သတင္းစာဖတ္ေနတဲ့ ဒယ္ဒီကို Chanyeolေမးလိုက္သည္။
"ဟုတ္တယ္ ေန႔လည္သြားရမွာ"
"ကြၽန္ေတာ္နဲ႔ Beakနဲ႔လဲ လိုက္ခဲ့ေပးမယ္.....Miheeက ဒီအတိုင္းေတာ့ အေလ်ာ့ေပးမွာ မဟုတ္ဘူး"
"အြန္း ဒယ္ဒီလဲ အဲ့တာ စိတ္ပူေနတာ.....သူ႔လို မိန္းမက အဆိပ္ျပင္းလြန္းတယ္"
Chanyeol ေထာက္ခံသည့္ သေဘာျဖင့္ ေခါင္းညိတ္လိုက္သည္။ဟုတ္လဲ ဟုတ္သည္....Miheeက အဆိပ္ျပင္းသလို အေၾကာက့္အလန္႔မရွိတဲ့ မိန္းမပင္။
"ဒါနဲ႔....မင္း ငယ္ေလးကို ဒီကို ျပန္လာဖို႔ ေခၚထားတယ္ဆို"
"ဒယ္ဒီကို သူလွမ္းေျပာတာလား"
"ဟုတ္တယ္ မင္း ျပန္ေခၚလို႔ လွမ္းတိုင္တာ....ဒယ္ဒီလဲ မင္းအကို ေျပာသလို လူပ္လို႔ ေျပာလိုက္ေတာ့ ဒယ္ဒီပါ စိတ္ဆိုးသြားတယ္ ဟားးး"
"စိတ္ဆိုးလဲ ျပန္လာမွ ေခ်ာ့မယ္ ဒယ္ဒီေရ....မဟုတ္ရင္ အဲ့ေကာင္ေလး ေတာ္ေတာ္ အလည္လြန္ေနအံုးမွာ"
"ေအးပါကြာ.....ျပန္ေခၚလိုက္တာလဲ ေကာင္းပါတယ္ ....သားတစ္ေယာက္တည္း မပင္ပန္းေတာ့ဘူးေပါ့"
အခ်ိန္ကိုက္ ဖုန္းဝင္လာတာေၾကာင့္ Chanyeol ၿပံဳးလိုက္ၿပီး ဒယ္ဒီကို ဖုန္းလာေၾကာင္း ေျပာလိုက္သညာ။
"ဟယ္လို"
"......."
"မရဘူးေနာ္ ျပန္လာခဲ့ တရုတ္လူမ်ိဳးဘဲ လုပ္ေတာ့မလို႔လား"
"....."
"ငယ္ေလး ...မဆိုးနဲ႔ သူ႔ကိုပါ ေခၚလာခဲ့လိုက္ အဓိက ျပန္လာဖို႔ဘဲ"
Chanyeol ေျပာလို႔ေတာင္ မဆံုးေသး ဖုန္းက ခ်သြားျပန္သည္။ခဏေနေတာ့ messagesဝင္လာသည္။
"သဘက္ခါ ေရာက္မယ္" ဆိုတဲ့ messagesေၾကာင့္ Chanyeol "မင္း ငါ့ကို မနိုင္ပါဘူး"ဆိုတဲ့ အၿပံဳးမ်ိဳး ၿပံဳးလိုက္သည္။
"ဘာတဲ့လဲ "
"ျပန္လာမယ္တဲ့ "
ဒယ္ဒီကလဲ Chanyeol နည္းတူ အၿပံဳးမ်ိဳး ၿပံဳးျပန္သည္။
ေန႔လည္ေရာက္ေတာ့ တရားရုံးသြားဖို႔အတြက္ ျပင္ဆင္ၿပီး Chanyeolနဲ႔ Beakhyun ေအာက္ထပ္ဆင္းလာသည္။
"ဒယ္ဒီ ၿပီးၿပီလား"
"အြန္း "
"ဒါဆို သြားၾကရေအာင္"
Chanyeolက ကားေမာင္းတဲ့ေနရာ ဝင္ထိုင္ကာ Beakhyunက ေဘးတြင္ ထိုင္သည္။ဒယ္ဒီကေတာ့ အေနာက္ခံုေတြ ထိုင္သည္။
Parkသခင္ႀကီး သူ႔သားအတြဲကို ၾကည့္ကာ သေဘာက်ကာ ၿပံဳးမိသည္။Chanyeolေလးက Beakhyunနဲ႔ ရွိေနတဲ့အခ်ိန္မ်ိဳးဆို စိတ္ပါ လက္ပါေလး ၿပံဳးသည္။ရယ္ေမာသည္။
က်ိန္းေသေပါက္ Beakhyunနဲ႔ဆို Chanyeolေပ်ာ္႐ြင္မွာကို သူသိသည္။ဒါ့ေၾကာင့္လဲ သူသေဘာတူခဲ့တာ....
အၿမဲတမ္း အထီးက်န္မႈေတြနဲ႔ စိတ္ဆင္းရဲေတြဘဲ ေပးခဲ့မိတဲ့အတြက္ အခုကစၿပီးျဖစ္ျဖစ္ စိတ္ခ်မ္းသာမႈနဲ႔ ေႏြးေထြးမႈေတြ ေပးခ်င္သည္။
ၿခံအကြယ္က လူတစ္ေယာက္ဟာ Chanyeolတို႔ ကားေလး ထြက္သြားတာဲ့ ဖုန္းတခုကို ဆက္လိုက္သည္။
"အခုေလးတင္ ထြက္သြားပါၿပီ.....သူ႔သားနဲ႔ သူ႔သားခ်စ္သူ ပါ ပါတယ္"
"အဟက္.....ကံတရားက ငါ့ဘက္မွာဘဲ.....တစ္ခါတည္း သံုးေယာက္လံုး ရွင္းလို႔ရတာေပါ့ စီစဥ္ထားသလို ဆက္လုပ္"
Mihee သေဘာတက် ဝိုင္ခြက္ေလး ယူလိုက္သည္။
"တစ္ေယာက္ခ်င္းစီ ရွင္းရမယ္ထင္တာ....သံုးေယာက္လံုး တိုးလာပါလား ဟားးးးး"
~~~~~~~~~~~~~~~~~~
ကားေလး တစ္စီးဟာ ကုန္တင္ကားႀကီးတစ္စီးရဲ႕ အလယ္က ျဖတ္တိုက္မႈေၾကာင့္ လႊင့္ထြက္သြားၿပီး ကားတစီးလံုး ပိန္လိန္သြားသည္။
လူေတြဝိုင္းအံုလာၿပီး ေဆးရုံကားေတြနဲ႔ ရဲေတြ ေရာက္လာကာ
ဆူညံသြားသည္။
တဖက္ကုန္တင္ကားၿကီးကေတာ့ ေမာင္းသူကိုပင္ ရွာမေတြ႕ေတာ့ေပ။
~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Mihee တရားရုံးမွာ ေရာက္မလာနိုင္တဲ့ သူကို ထိုင္ေစာင့္ေနလိုက္သည္။
ေရွ႕က ေရွ႕ေနကေတာ့ နာရီတၾကည့္ၾကည့္.....
"အခ်ိန္မေလးစားလိုက္ၾကတာ"
Mihee ေရွ႕ေနကို လွည့္ေျပာဘက္ကို ရုိးသားတဲ့ မ်က္နွာေလးလုပ္ကာ ေျပာၿပီး တဖက္ကို လွည့္ၿပီး ရယ္လိုက္သည္။
ဘယ္ေလာက္ေစာင့္ေစာင့္ ေရာက္မနိုင္တာ သူသိၿပီးသားေလ.......ကံတရားက သူ႔ဘက္မွာ လံုးဝရွိေနဘဲ......
သံုးေယာက္လံုး ရွင္းသြားၿပီမို႔ ပိုင္ဆိုင္မႈအားလံုးက မကြာရွင္းရေသးတဲ့ သူ႔ဆီကို အလိုလို ေရာက္လာေတာ့မွာ....
အဟက္....ေျပာသား Miheeရဲ႕ အဆိပ္က ျပင္းပါတယ္လို႔........
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
အခု က်ေနာ္ရဲ႕ လက္ရွိအေျခအေနကေတာ့
ျပည္ပထြက္ခြင့္ေတြ ပိတ္ၿပီေဟ့.....စိတ္ဓာတ္က်
မပိတ္ဘူးတဲ့ေဟ့......................စိတ္ဓာတ္ျပန္တတ္
Demandေတြ ပိတ္ၿပီေဟ့........စိတ္ဓာတ္ျပန္က်
Demandျပန္ဖြင့္ၿပီေဟ့............စာေတြျပန္လုပ္
______________________________________
Unicode
ဘယ်သွားသွား တကောက်ကောက်လိုက်နေပြီး ခွဲစိတ်ခန်း ဝင်တဲ့ အချိန်ဘဲ သူ့နားမကပ်တဲ့ Kaiကို သူလက်မြှောက်မိသည်။ခွဲစိတ်ခန်းတောင် အပြင်လူဝင်လို့ရင် Kai လိုက် ဝင်အုံးမှာ......roundလှည့်ရင်လဲ တကောက်ကောက်မို့ လူနာတွေနဲ့တောင် သူက ရင်းနှီးနေပြီ......
လိုက်လိုက်စနေတဲ့ လုပ်ဖော်ကိုင်ဖက်တွေကြောင့်လဲ Kyungsooမှာ ရှက်တာ ပြောမနေနဲ့.......
အခုလဲ ခွဲစိတ်ခန်းဝင်ရတာမို့ ရုံးခန်းထဲမှာ ကျန်နေခဲ့တာ....
"Dr.Do ရဲ့ ကျွမ်းကျင်မှုကတော့ အံ့မခန်းပါဘဲ"
"မဟုတ်တာဗျာ"
ပါမောက္ခကြီးရဲ့ ချီးကျူးစကားကို Kyungsooဂုတ်လေးကုန်ကာ ပြန်ဖြေလိုက်သည်။
ကျွီ.....
"ရောက်လာပြီလား.....ကော်ဖီဝယ်ထားတယ် "
တံခါးဖွင့်လိုက်တာနဲ့ သူ့ဆီ ပြေးတဲ့ Kaiကြောင့် နဲနဲရယ်ချင်သွားသည်။သား အိမ်အပြန်လာကို စောင့်နေတဲ့ အမေကြီးလိုဘဲ.....
"Chanyeolတို့ မင်္ဂလာပွဲနီးပြီနော် "
"ဟုတ်တယ် တစ်ခါမှတောင် မရောက်သေးဘူး.....ညမေပြန်ရင် သွားရအောင် ဒီည duty offတယ်"
"Duty offရင် ငါနဲ့ dateမယ်လေ "
"Chanyeolတို့ဆီတော့ အကျိုးအကြောင်းသွားမေးပြီ ကူညီရအုံးမယ်လေ"
"ဟွန့် ...ရှားရှားပါးပါးလေး offတာကို ငါ့ကို အချိန်ပေရမှာပေါ့"
နှုတ်ခမ်းကြီး ဆူကာ ဟိုဘက်လှည့်သွားသည့် Kaiကြောင့် Kyungsooတို့ ချော့ရတော့မယ်.......
"အယ် မင်း တချိန်လုံး ငါ့ဘေးမှာ ရှိနေတာကို အချိန် ပေးရအုံးမှာလား.....အိမ်ယာသွားရင်တောင် နောက်က လိုက်နေတဲ့ဟာကို"
"တူမလား....ငါလဲ သူများချစ်သူတွေလို အပြင်လေးသွား ရုပ်ရှင်လေးကြည့် လက်လေးတွဲပြီး လမ်းအတူတူလျှောက် ...အဲ့လိုလေးတွေ လုပ်ချင်တာပေါ့"
"အွန်းအွန်းးးဟုတ်ပါပြီ....ဒါဆိုရင် Chanyeolတို့ ခဏဘဲ သွားမယ်လေ ပြီးရင် မင်းနဲ့ လျှောက်လည်မယ်"
"တကယ်နော်....."
"တကယ်ပေါ့ အခုတော့ အလုပ်လုပ်အုံးမယ်"
"အွန်းအွန်း"
Kaiက တကယ်ကို ချွဲပြီး လူသိပ်ကပ်တတ်သည်။ဆေးရုံတစ်ခုလုံးကလဲ Kaiကို ချွဲတတ်လွန်းသည် အေးအေးလေး နေတတ်ဟု မြင်ကြသည်။
ဒါပင်မဟ့် ဟိုရက်ကမှ အဲ့အမြင်ပြောင်းသွားကြတာ....
ဟိုရက်က ဆေးရုံမှာ လူနာရှင်နဲ့ အဆင်မပြေမှုလေးတွေ ဖြစ်ပွားကြတော့ kyungsooက ကြားက ဝင်ဖြေရှင်းပေးလိုက်သည်။ဒါပင်မဟ့် လူနာရှင်က သေချာ နားမထောင်ဘဲ Kyungsooကို တွန်းလိုက်တာကြောင့် ကြမ်းပြင်ကို လဲကျသွားသည်။
ကော်ဖီဝယ်ပြီး ပြန်လာတဲ့ Kaiက ဒါကို မြင်တော့ Kyungsooကို တွန်းလိုက်တဲ့ လူရဲ့ ကော်လံကို ဆွဲကာ ထိုးလိုက်တာကြောင့် ဆေးရုံမှာ ပိုပြီး ဆူညံသွားသည်။
မျက်လုံးကြီး နီရဲကာ ဒေါသတွေထွက်ပြီး ထိုလူကို ထပ်တိုးဖို့ ပြင်နေတဲ့ Kaiကို တော်တော်ဆွဲလိုက်ရသည်။
ထိုအခါကျမှ Kaiကို ကြောက်သွားကြသည်။
Kyungsooအပေါ် ကလေးတယောက်လို ချွဲတတ်သလို
Kyungsooကို ထိတဲ့လူတွေအတွက်လဲ မကောင်းဆိုးရွား တစ်ကောင်လို ပြုမှုတတ်မှန်း သိသွားကြသည်။
Kyungsooလဲ အစကတော့ ချွဲလွန်းပြီး ကပ်လွန်းတဲ့ Kaiကို သိပ်သဘောမကျပင်မယ့် ထိုအခါမှ သေချာ သဘောပေါက်သွားသည်။Kai ဒီလို ပြုမှုပေးတဲ့ သူအတွက်ဘဲပင်..........
~~~~~~~~~~~~~~~~~~
"ဒယ်ဒီ ဒီနေ့ ကွာရှင်းမယ့် နေ့မဟုတ်လား"
သတင်းစာဖတ်နေတဲ့ ဒယ်ဒီကို Chanyeolမေးလိုက်သည်။
"ဟုတ်တယ် နေ့လည်သွားရမှာ"
"ကျွန်တော်နဲ့ Beakနဲ့လဲ လိုက်ခဲ့ပေးမယ်.....Miheeက ဒီအတိုင်းတော့ အလျော့ပေးမှာ မဟုတ်ဘူး"
"အွန်း ဒယ်ဒီလဲ အဲ့တာ စိတ်ပူနေတာ.....သူ့လို မိန်းမက အဆိပ်ပြင်းလွန်းတယ်"
Chanyeol ထောက်ခံသည့် သဘောဖြင့် ခေါင်းညိတ်လိုက်သည်။ဟုတ်လဲ ဟုတ်သည်....Miheeက အဆိပ်ပြင်းသလို အကြောက့်အလန့်မရှိတဲ့ မိန်းမပင်။
"ဒါနဲ့....မင်း ငယ်လေးကို ဒီကို ပြန်လာဖို့ ခေါ်ထားတယ်ဆို"
"ဒယ်ဒီကို သူလှမ်းပြောတာလား"
"ဟုတ်တယ် မင်း ပြန်ခေါ်လို့ လှမ်းတိုင်တာ....ဒယ်ဒီလဲ မင်းအကို ပြောသလို လူပ်လို့ ပြောလိုက်တော့ ဒယ်ဒီပါ စိတ်ဆိုးသွားတယ် ဟားးး"
"စိတ်ဆိုးလဲ ပြန်လာမှ ချော့မယ် ဒယ်ဒီရေ....မဟုတ်ရင် အဲ့ကောင်လေး တော်တော် အလည်လွန်နေအုံးမှာ"
"အေးပါကွာ.....ပြန်ခေါ်လိုက်တာလဲ ကောင်းပါတယ် ....သားတစ်ယောက်တည်း မပင်ပန်းတော့ဘူးပေါ့"
အချိန်ကိုက် ဖုန်းဝင်လာတာကြောင့် Chanyeol ပြုံးလိုက်ပြီး ဒယ်ဒီကို ဖုန်းလာကြောင်း ပြောလိုက်သညာ။
"ဟယ်လို"
"......."
"မရဘူးနော် ပြန်လာခဲ့ တရုတ်လူမျိုးဘဲ လုပ်တော့မလို့လား"
"....."
"ငယ်လေး ...မဆိုးနဲ့ သူ့ကိုပါ ခေါ်လာခဲ့လိုက် အဓိက ပြန်လာဖို့ဘဲ"
Chanyeol ပြောလို့တောင် မဆုံးသေး ဖုန်းက ချသွားပြန်သည်။ခဏနေတော့ messagesဝင်လာသည်။
"သဘက်ခါ ရောက်မယ်" ဆိုတဲ့ messagesကြောင့် Chanyeol "မင်း ငါ့ကို မနိုင်ပါဘူး"ဆိုတဲ့ အပြုံးမျိုး ပြုံးလိုက်သည်။
"ဘာတဲ့လဲ "
"ပြန်လာမယ်တဲ့ "
ဒယ်ဒီကလဲ Chanyeol နည်းတူ အပြုံးမျိုး ပြုံးပြန်သည်။
နေ့လည်ရောက်တော့ တရားရုံးသွားဖို့အတွက် ပြင်ဆင်ပြီး Chanyeolနဲ့ Beakhyun အောက်ထပ်ဆင်းလာသည်။
"ဒယ်ဒီ ပြီးပြီလား"
"အွန်း "
"ဒါဆို သွားကြရအောင်"
Chanyeolက ကားမောင်းတဲ့နေရာ ဝင်ထိုင်ကာ Beakhyunက ဘေးတွင် ထိုင်သည်။ဒယ်ဒီကတော့ အနောက်ခုံတွေ ထိုင်သည်။
Parkသခင်ကြီး သူ့သားအတွဲကို ကြည့်ကာ သဘောကျကာ ပြုံးမိသည်။Chanyeolလေးက Beakhyunနဲ့ ရှိနေတဲ့အချိန်မျိုးဆို စိတ်ပါ လက်ပါလေး ပြုံးသည်။ရယ်မောသည်။
ကျိန်းသေပေါက် Beakhyunနဲ့ဆို Chanyeolပျော်ရွင်မှာကို သူသိသည်။ဒါ့ကြောင့်လဲ သူသဘောတူခဲ့တာ....
အမြဲတမ်း အထီးကျန်မှုတွေနဲ့ စိတ်ဆင်းရဲတွေဘဲ ပေးခဲ့မိတဲ့အတွက် အခုကစပြီးဖြစ်ဖြစ် စိတ်ချမ်းသာမှုနဲ့ နွေးထွေးမှုတွေ ပေးချင်သည်။
ခြံအကွယ်က လူတစ်ယောက်ဟာ Chanyeolတို့ ကားလေး ထွက်သွားတဲာ့ ဖုန်းတခုကို ဆက်လိုက်သည်။
"အခုလေးတင် ထွက်သွားပါပြီ.....သူ့သားနဲ့ သူ့သားချစ်သူ ပါ ပါတယ်"
"အဟက်.....ကံတရားက ငါ့ဘက်မှာဘဲ.....တစ်ခါတည်း သုံးယောက်လုံး ရှင်းလို့ရတာပေါ့ စီစဉ်ထားသလို ဆက်လုပ်"
Mihee သဘောတကျ ဝိုင်ခွက်လေး ယူလိုက်သည်။
"တစ်ယောက်ချင်းစီ ရှင်းရမယ်ထင်တာ....သုံးယောက်လုံး တိုးလာပါလား ဟားးးးး"
~~~~~~~~~~~~~~~~~~
ကားလေး တစ်စီးဟာ ကုန်တင်ကားကြီးတစ်စီးရဲ့ အလယ်က ဖြတ်တိုက်မှုကြောင့် လွှင့်ထွက်သွားပြီး ကားတစီးလုံး ပိန်လိန်သွားသည်။
လူတွေဝိုင်းအုံလာပြီး ဆေးရုံကားတွေနဲ့ ရဲတွေ ရောက်လာကာ
ဆူညံသွားသည်။
တဖက်ကုန်တင်ကားကြီးကတော့ မောင်းသူကိုပင် ရှာမတွေ့တော့ပေ။
~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Mihee တရားရုံးမှာ ရောက်မလာနိုင်တဲ့ သူကို ထိုင်စောင့်နေလိုက်သည်။
ရှေ့က ရှေ့နေကတော့ နာရီတကြည့်ကြည့်.....
"အချိန်မလေးစားလိုက်ကြတာ"
Mihee ရှေ့နေကို လှည့်ပြောဘက်ကို ရိုးသားတဲ့ မျက်နှာလေးလုပ်ကာ ပြောပြီး တဖက်ကို လှည့်ပြီး ရယ်လိုက်သည်။
ဘယ်လောက်စောင့်စောင့် ရောက်မနိုင်တာ သူသိပြီးသားလေ.......ကံတရားက သူ့ဘက်မှာ လုံးဝရှိနေဘဲ......
သုံးယောက်လုံး ရှင်းသွားပြီမို့ ပိုင်ဆိုင်မှုအားလုံးက မကွာရှင်းရသေးတဲ့ သူ့ဆီကို အလိုလို ရောက်လာတော့မှာ....
အဟက်....ပြောသား Miheeရဲ့ အဆိပ်က ပြင်းပါတယ်လို့........
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
အခု ကျနော်ရဲ့ လက်ရှိအခြေအနေကတော့
ပြည်ပထွက်ခွင့်တွေ ပိတ်ပြီဟေ့.....စိတ်ဓာတ်ကျ
မပိတ်ဘူးတဲ့ဟေ့......................စိတ်ဓာတ်ပြန်တတ်
Demandတွေ ပိတ်ပြီဟေ့........စိတ်ဓာတ်ပြန်ကျ
Demandပြန်ဖွင့်ပြီဟေ့............စာတွေပြန်လုပ်
______________________________________