(Zawgyi)
True Love💭❤ Extra 1
အရင္ကဆိုအေစာနိုးမေနတတ္သည့္ကြန့္ျမဴးမွာ ယေန႕ေလးေတာ့အေစာႀကီးနိုးေနေလေတာ့သည္။ ရင္ခြင္ထဲကိန္းေအာင္း၍အိပ္ေနသူေလးေၾကာင့္ပဲလား အာပူၾကဴးေလးကိုပိုင္ဆိုင္ရ၍ပဲလားေတာ့မသိ အိပ္တစ္ဝက္နိုးတစ္ဝက္ႏွင့္တစ္ညလုံးလဲေကာင္းေကာင္းအိပ္မေပ်ာ္ပဲ အေပ်ာ္လြန္ေနရသည္။ လက္ေမာင္းတြင္က်င္၍ေနသည္ေတာင္ေနရာမေ႐ြ႕ အိပ္ေနသူေလးနိုးမည္ဆိုး၍ က်ိတ္မွိတ္ခံေနသည္မွာလဲ အေတာ္ေတာင္ၾကာၿပီျဖစ္သည္။
ခ်စ္ဒုကၡဘယ္ဟုတ္မလဲဗ်ာ ဒီလိုေလးေနရဖို႔ကို မက္ေမာစြာႏွင့္အေတာ္ေလးေစာင့္ခဲ့ရသည္မဟုတ္လား။
ခ်စ္လြန္း၍ အ႐ူးအမူး႐ူးခဲ့ရသူႀကီးျဖစ္လို႔ အေသးအဖြဲေလးေတြကအစ အရမ္းႀကီးေတြးၿပီး ခ်စ္မိေနသည့္ကြန့္ျမဴးအျဖစ္မွာ ပိုမ်ားေနၿပီလားလဲမသိေတာ့ေပ။
ေသခ်ာတာေတာ့ ပိုမယ္မထင္ပါဗ်ာ လိုေတာင္လိုေနေသးသည္မဟုတ္လား။
ေအးျမလိုက္သည့္မ်က္ႏွာေလး အိပ္ေနပုံေလးကလဲ ခ်စ္စရာေလး။
မ်က္ေတာင္ရွည္ရွည္ေလးရယ္ ကြန့္ျမဴးကိုဖက္၍အိပ္ေနပုံေလးရယ္ ေျခေထာက္ေလးတစ္ဖက္ပါကြန္းျမဴးေပါင္ေပၚပစ္တင္ထားပုံေလးရယ္ အမေလးဗ်ာ ဒီေလာက္ခ်စ္စရာေကာင္းသည့္ေကာင္မေလးကို မခ်စ္ပဲတစ္စကၠန့္ေလးေတာင္ဘယ္ေနနိုင္ပါ့မလဲဗ်ာ။
ဘာမွမဘာရေသးတဲ့အျဖဴထည္ေလးက မဂၤလာဦးညအတြက္ ကြန့္ျမဴးကိုေၾကာက္သည္တဲ့လား။
ဒီအလည္ေလးကေတာ့ေလ လက္ေတာ့ထပ္တယ္ မဂၤလာေတာ့မဦးခ်င္ဘူး ဂတိသစၥာေလးနဲ႕ခ်ဳပ္ႏွောင္ၿပီး သူေလးဆိုးေနပုံးေလးကိုလဲ အျပစ္မျမင္ရက္ လည္လြန္းလွ၍အခ်စ္ေတာင္ပိုေနရေသးသည္ဗ်ာ။
ကဲ အခုေတာ့ဒီအဆိုးေလးက အနည္းငယ္လႈပ္ကာ ဟိုဘက္ေလးကိုေစာင္း၍ ေနရာေတြျပင္အိပ္ေနၿပီေတာင္ျဖစ္သည္။ ေအးေလေစာေသးတာကိုး အလြန္ဆုံးရွိမွ မနက္ ၅ နာရီေလာက္ေပါ့။ ဒီကေကာင္ႀကီးကသာအေပ်ာ္ေတြလြန္ၿပီး အိပ္မရျဖစ္ေနတာမဟုတ္လား။
ေ႐ႊကူနိုးလာေတာ့ အကိုေလး၏ရင္ခြင္ထဲတြင္ေရာက္ေနျခင္းျဖစ္သည္။ ေ႐ႊကူနိုးေနက်အခ်ိန္ ၆ နာရီေလာက္မို႔ပုံမွန္နိုးေနေပမယ့္ နိုးလာလာျခင္းယခုလိုနီးကပ္ေနသည့္အထိေတြ႕ေၾကာင့္ လူကက်င့္သားမရ ရင္ေတြေတာင္ခုန္ေနမိသည္။ တစ္ဒိတ္ဒိတ္ႏွင့္ခုန္လာသည့္ရင္ခုန္သံႏွင့္အတူ အကိုေလးကိုေမာ့ၾကည့္မိေတာ့ မ်က္ခုံးထူထူ မ်က္ႏွာေခ်ာေခ်ာႀကီးႏွင့္ အိပ္ေပ်ာ္ေနသည္ကိုေတြ႕ရသည္။
အမေလးေခ်ာလိုက္ေလျခင္း။ ယခုေတာ့ဒီလူသားက ေ႐ႊကူ႕အမ်ိဳးသားႀကီးျဖစ္ခဲ့ၿပီေပါ့ေလ။ ျဖစ္ရပ္မွန္ေလးဆိုေပမယ့္ ျပန္ေတြးမိတိုင္းရင္တဒိတ္ဒိတ္ႏွင့္ မယုံၾကည္နိုင္ျဖစ္ေနရေသးသည္။
ေတာ္ေသး အကိုေလးကနိုးမေနေသးလို႔။ မဟုတ္လွ်င္ဒီလိုဖက္အိပ္ေနသည္ႏွင့္ အနည္းငယ္ေနရက်ပ္၍ ေ႐ႊကူေတာ့ထြက္ေျပးေနမိမွာေသခ်ာလွသည္။
"ေဟ့"
"အေမ့ ..."
အံမယ္ဗ်ာ။ အာပူၾကဴးေလးကိုဖက္ထားသည့္ကြန့္ျမဴး၏လက္တစ္ဖက္ကို အသာေလးခြာ၍ တိတ္္တိတ္ေလးထဖို႔ျပင္ေနေလသည့္ အာပူၾကဴးေလးေၾကာင့္ကြန့္ျမဴးမွာျပန္ဆြဲ၍ ဖက္ထားလိုက္ေတာ့သည္။
"အကိုေလး လႊတ္.. ထေတာ့မလို႔"
"အိပ္ပါအုံးကြ အေစာႀကီးပဲရွိေသးတာ "
ေ႐ႊကူ႕ကိုတင္းတင္းက်ပ္က်ပ္ဖက္၍ ဆိုလာသည့္အခါ ေ႐ႊကူမ်က္ႏွာေလးပူလာမိသည္။
"အကိုေလးလႊတ္ပါ မသင့္ေတာ္ဘူး "
"ဘယ္လို.."
ေ႐ႊကူလႊတ္ခနဲထြက္သြားသည့္စကားႏွင့္အတူ ႏႈတ္ခမ္းေလးကိုလက္ႏွင့္အုပ္ထားမိလိုက္သည္။ ေ႐ႊကူစကားမွားသြားၿပီမဟုတ္လား။
"ဘယ္လိုေျပာလိုက္တယ္ မသင့္ေတာ့ဘူးဟုတ္လား"
"ေမ့သြားလို႔ ဟီး.. လက္ထပ္ၿပီးသြားၿပီဆိုေတာ့သင့္ေတာ္တာေပါ့ေနာ့"
"ဒါေပါ့ လက္ထပ္ၿပီးၿပီဆိုေတာ့ ဘယ္လိုေနေနသင့္ေတာ္တယ္ အာပူၾကဴးအကၤ်ီမဝတ္ပဲဒီအခန္းထဲပတ္ေလွ်ာက္ေနလဲသင့္ေတာ္တယ္ "
"ဟယ္ .."
ေခါင္းေလးေမာ့ၾကည့္လာသည့္ေကာင္မေလးက ကြန့္ျမဴးစကားကိုနားမလည္၍ထင္သည္။
"ထပ္ရွင္းျပရမလား "
"ရတယ္ ရတယ္ေ႐ႊကူနားလည္ၿပီ "
႐ုပ္ႀကီးကထပ္ရွင္းျပခ်င္ေနသည့္႐ုပ္ႀကီးကို ေ႐ႊကူအျမင္ေလးနဲနဲကပ္ရသည္။
"ေဟ့ ၿငိမ္ၿငိမ္ေနေလ "
"ဟို ေ႐ႊကူမေနတတ္လို႔ "
"ဘာျဖစ္ျပန္တာတုန္းအာပူၾကဴးရယ္ "
"အကိုေလးနဲ႕ကဒီလိုႀကီးမွမေနဘူးတာ အဲ့ေတာ့နဲနဲရွက္ေနေသးလို႔အကိုေလးရဲ႕ "
စြံ႕အ ရသည့္အျဖစ္ႀကီးပါလားဗ်ာ။ အတူေနဖို႔လက္မခံသည့္အျပင္ ဖက္အိပ္တာေတာင္ရွက္ေနေသးလို႔တဲ့ပါဗ်ာ။ ေအးေပါ့ေလ ကြန့္ျမဴးကိုယ္တိုင္ကလဲ အေနအထိုင္ဆင္ျခင္ခဲ့ၿပီး အာပူၾကဴးေလးကိုစိတ္ႏွလုံးသားအတြင္းထဲကသာ ပို၍ခ်စ္ခဲ့သည္မဟုတ္လား။ ဖက္တာနမ္းတာေလာက္ေတာင္ အရမ္းႀကီးမျပဳလုပ္ခဲ့ရပဲ ဒီလိုေလးႏွစ္ေယာက္အတူနီးနီးကပ္ကပ္ေနရေတာ့ မေနတတ္ရွက္ေနေသးတာေနမွာေပါ့ဗ်ာ။
ၾကင္စဦးဆိုတာ ဒီလိုမ်ိဴးကိုေခၚတာကိုး။
ခ်စ္သူႏွစ္ဦးအၾကင္လင္မယားအျဖစ္အတူေနရေတာ့ ႐ုတ္တရက္နီးကပ္လြန္းသည့္အထိအေတြ႕ အေနအထိုင္တို႔ေၾကာင့္ အိုးတိုးအမ္းတမ္းျဖစ္ေနပုံေလးကို ၾကင္စဦးလို႔ေခၚၾကတာကိုး။
ကြန့္ျမဴးကေတာ့ အေပ်ာ္လြန္၍အဲ့လိုသိပ္မျဖစ္ေပမယ့္ ဒီရင္ခြင္ထဲက ဘုစုခ႐ုေလးကေတာ့ ရွက္သည္းေတြပိုၿပီးရွက္ေနေသးတာေပါ့။
အမေလးဗ်ာ ခ်စ္လိုက္တာမွ တုန္လို႔ပါဗ်ာ။
"အကိုေလး"
"ဗ်ာ့.."
"မထေတာ့ဘူးလားဟင္ ေမေမႀကီးတို႔ျပန္လာမယ္ထင္တယ္အကိုေလးရဲ႕"
"ဒီေန႕မလာဘူးတဲ့ "
"ဟင္ "
"ကိုကိုတို႔႐ြာကိုသြားတဲ့ေန႕မွျပန္လာမယ္တဲ့"
"ဟယ္ ဘာလို႔လဲ"
"အခုမွႏုႏုထြတ္ထြတ္လက္ထပ္ၿပီးတဲ့ကိုကိုတို႔ကို လြတ္လြတ္လပ္လပ္ေနရေအာင္လို႔တဲ့ေလဗ်ာ"
"အာ အဲ့လိုလား"
"အင္းတဲ့"
ေ႐ႊကူျပန္၍ၿငိမ္ေနလိုက္သည္။ ဟုတ္ေတာ့ဟုတ္ပါတယ္ေလ ဟီး..အခုမွပူပူႏြေးႏြေးေလးပဲရွိေသးတာကိုေနာ့။
"ဟာ ေဟ့ဘာျဖစ္တာလဲ"
တခစ္ခစ္ႏွင့္ရယ္ကာ မ်က္ႏွာေလးဝွက္ထားသည့္အာပူၾကဴးေၾကာင့္ ကြန့္ျမဴးမွာထ၍ေမးရျခင္းျဖစ္သည္။
"အူယားလို႔"
"ဟား .."
"ဟီး ေ႐ႊကူတို႔ကအခုသမီးရည္းစားေတြမဟုတ္ပဲ အိမ္ေထာင္သည္ေတြျဖစ္သြားၿပီေပါ့ေနာ္ "
"အင္းေပါ့ အၾကင္လင္မယားေတြျဖစ္သြားၿပီေလ"
"ခစ္ခစ္.."
"ကဲ အူေတြယားလာၿပီကြာ ဘယ္လိုျဖစ္လို႔လဲအာပူၾကဴးရယ္"
"ေတြးၿပီးအသည္းယားလို႔အကိုေလးရဲ႕ ဟီး တစ္မ်ိဳးႀကီး "
"ကိုယ္ေတာ့အရည္ေပ်ာ္ေတာ့မယ္ကြာ ဘာလို႔ကေလးေလးလိုခ်စ္စရာေကာင္းေနတာလဲအာပူၾကဴးရယ္ ဟင္.."
ေမးဖ်ားေလးကိုဆြဲယူေမာ့လိုက္ေတာ့ နဂိုဝင္းဖန္ဖန့္မ်က္ႏွာေလးက ပန္းဆီေရာင္ေလးသန္းလာေလေတာ့သည္။
"ဟားကြာ တဂယ္ႀကီးရွက္ေနတာေပါ့ေလ "
"အြန္း အူယားစရာႀကီးေလ ဟီး တစ္မ်ိဳးႀကီး
"အာပူၾကဴးေၾကာင့္႐ူးေတာ့မွာကြ ႐ူးေတာ့မွာ ဟားဟား ခ်စ္လိုက္တာကြာ "
ေ႐ႊကူ႕နဖူးကိုနမ္း၍ အတင္းျပန္ဖက္ထားသည့္အကိုေလးကို ေ႐ႊကူလဲျပန္ဖက္ထားမိသည္။ ေ႐ႊကူလဲခ်စ္ရပါတယ္အကိုေလးရယ္။ ေပ်ာ္လြန္းလို႔ကို အိပ္ယာကေတာင္မထခ်င္ေအာင္ထိ ျဖစ္ရပါတယ္လို႔။
ႏွစ္ဦးသားအိပ္ယာႀကီးထက္ ဖက္တြယ္၍တဖန္ျပန္အိပ္စက္လိုက္သည္။ ထခ်ိန္ေရာက္ေနေပမယ့္လဲ ေပ်ာ္လြန္းအူယားလြန္းလွျဖစ္ေနသည့္ခံစားခ်က္ေတြကို အျပန္အလွန္ေဝမွ်ေျပာဆို၍ ျပန္အိပ္လိုက္ၾကေတာ့သည္။ ယခုမွကြန့္ျမဴးအိပ္မည္ဆိုပိုမွန္မည္။ တစ္ညလုံးအိပ္မရ အေပ်ာ္လြန္ခဲ့သည့္စိတ္အစုံက ယခုမွအိပ္ခ်င္လာရသည္မဟုတ္လား။
"Hello ေမေမ့"
"သမီးနိုးၿပီလား"
"ဟုတ္နိုးၿပီေမေမ"
"မနက္စာပို႔ခိုင္းထားတာ သမီးတို႔ကိုေခၚမရလို႔တဲ့ အဲ့တာအျပင္မွာခ်ိတ္ထားခဲ့တယ္ေနာ္ သမီးထြက္ယူလိုက္အုံးေနာ္သမီး"
"ဟုတ္ သမီးသြားယူလိုက္မယ္ေနာ္ "
အခ်ိန္အားျဖင့္ ၁၁ နာရီေတာင္ထိုးၿပီျဖစ္၍ ေမေမတို႔ပို႔ေပးေသာမနက္စာအျပင္ ေ႐ႊကူကိုယ္တိုင္အိမ္မွာရွိတာေလးေတြကိုခ်က္ထားသည့္ ဟင္းအမယ္ ေလးမ်ိဳးရယ္ႏွင့္ ထမင္းစားပြဲေလးျပင္ထားလိုက္ေတာ့သည္။
"အကိုေလးထမင္းပဲစားမယ္မလား"
"မစားေတာ့ဘူးေလ"
"ဟင္"
"အာပူၾကဴးကိုပဲစားခ်င္တာ လာ ပါးေလးတစ္ကိုက္ေလာက္ကိုက္စားခ်င္လို႔ အဲ့တာၿပီးေရေသာက္လိုက္မယ္ေလ "
"ဟယ္. ."
"အာဘြား ႁပြတ္.. "
ပခုံးေလးကိုကိုင္၍ပါးႏုႏုေလးကိုနမ္းလိုက္ကာ ကြန့္ျမဴးေရတစ္ခြက္ေမာ့ေသာက္လိုက္၏။
*ဂြတ္ ဂြတ္ ဂြတ္....*
"ကဲ.. ဗိုက္ျပည့္သြားၿပီ "
ေျပာေျပာဆိုဆိုႏွင့္ ေ႐ႊကူ႕ပါးကိုနမ္း၍ ေရေတြေသာက္ေနသည့္အကိုေလးကို ေ႐ႊကူျဖင့္နားမလည္နိုင္သျဖင့္ ေၾကာင္၍ၾကည့္ေနမိသည္။
"အာပူၾကဴးေရာ ကိုကို႔ကိုစားမလား လာ တစ္ကိုယ္လုံးကိုက္စားလဲရတယ္ေနာ္ ကိုကိုခြင့္ျပဳတယ္ "
"အမေလးမစားပါဘူးေနာ္ ေ႐ႊကူကဗိုက္ဆာေနတာ အကိုေလးကိုစား႐ုံနဲ႕ေတာ့ဘယ္လိုလုပ္ဗိုက္ျပည့္မွာလဲ မစားဘူးဆိုလဲဖယ္ "
ဒီဟာေလးကေတာ့ေလ ရိုလို႔ေတာင္မရဘူးလားကြာ။
ေ႐ႊကူခုံေလးတြင္ဝင္ထိုင္၍ ထမင္းစားေနေတာ့ ေဘးမွထိုင္၍ ေမးေထာက္ၾကည့္ေနသည့္အကိုေလးေၾကာင့္ စား၍မရ အိုးတိုးအမ္းတန္းႀကီးျဖစ္ေနရသည္။
ၿပဳံးေနမိသည္။ အာပူၾကဴးကိုၾကည့္ေနရင္းမွကို အလိုလိုၿပဳံးေနမိေတာ့သည္။
"အကိုေလးစားမွာဆိုလဲစားပါ အဲ့လိုႀကီးၾကည့္မေနနဲ႕ေလ ဗိုက္လဲဆာေနတာကို မေျပာခ်င္ဘူး ဟြန္း.."
ေ႐ႊကူကပဲေငါက္၍ ထမင္းထည့္ေပးကာစားခိုင္းလိုက္ေတာ့ သုံးပန္းကန္ေတာင္စားသြားေလေတာ့သည္။ ဒါလား ေ႐ႊကူ႕ကိုစား႐ုံနဲ႕ဗိုက္တဲ့လူဆိုတာ။
ဧည့္ခန္းရွိဆိုဖာတြင္ထိုင္၍ အသီးစားေနသည့္ကြန့္ျမဴးေဘးတြင္ စာအုပ္ေလးဖက္ေနသည့္အာပူၾကဴးကို ကြန့္ျမဴးတစိမ့္စိမ့္ထိုင္၍ၾကည့္ေနမိသည္။ အသီးေတြကပဲခ်ိဳသလား အာပူၾကဴးမ်က္ႏွာေလးကပဲ ကြန့္ျမဴးအတြက္ခ်ိဳအီေန၍လားမသိ အာခံတြင္းထဲ ခ်ိဳျမေနသည္ေတာ့အမွန္ေပ။
"အကိုေလး "
"ဗ်ာ"
"႐ြာကိုဘယ္ေန႕သြားမွာလဲဟင္ "
"ေရွ႕အပတ္ေပါ့ ရက္လဲသိပ္ခြာတာမဟုတ္ေတာ့ ေရွ႕အပတ္ထဲသြားၾကမယ္ေလ"
"ဟိုကိုလိုက္မွာကေမေမႀကီးတို႔ေရာ ေမေမတို႔ေရာ မမျဖဴငယ္တို႔ေရာ လြန္းငယ္တို႔ေရာ ကိုဥႆာတို႔ေရာ ..."
"ေတာ္ပါၿပီဗ်ာလူေစ့႐ြတ္ေနရင္ေမာေနပါ့မယ္ကြ ေျပာေျပာ အကုန္လုံးလို႔ပဲေျပာလိုက္"
"အြန္း ဒီကလူအကုန္လုံးက ေ႐ႊကူတို႔႐ြာတစ္႐ြာစာေလာက္ႀကီးရွိတယ္ေလ ဘယ္လိုလုပ္မလဲ အိပ္ဖို႔ေနရာမရွိပဲေနမယ္ထင္တယ္ "
"ကိုယ္စီစဥ္ၿပီးသားပါ ေတြးပူမေနနဲ႕ဟုတ္ၿပီလား "
"တဂယ္စီစဥ္ၿပီးၿပီေပါ့ "
"အြန္း ကိုဖိုးတုတ္တို႔နဲ႕အကုန္စီစဥ္ၿပီးသား ဒီရက္ေတြအိပ္ေရးဝေအာင္အိပ္ၿပီး နားထား ဟိုေရာက္ရင္လွလွေလးျဖစ္ေအာင္လို႔ေလ"
"ဟြန္ ေ႐ႊကူကအခုမလွလို႔လား"
"ပင္ပန္းထားတယ္ေလ ခရီးလဲပန္းထားတယ္ အိပ္ေရးလဲပ်က္ထားတယ္ ၾကည့္ပိန္သြားတယ္နဲနဲေလး"
ေ႐ႊကူ႕ပါးကိုဖိ၍ေျပာလာသည့္အခါ ေ႐ႊကူရယ္ျပလိုက္သည္။
"မ်က္ႏွာေလးေခ်ာင္က်သြားတယ္ကြ ထမင္းမ်ားမ်ားစားရမယ္ အမ်ားႀကီးလဲအိပ္ရမယ္ဟုတ္ၿပီလား"
"ဟုတ္ "
အကိုေလးရင္ခြင္ထဲတိုးဝင္၍ အကိုေလး၏ခါးကိုေ႐ႊကူဖက္ထားလိုက္ေတာ့သည္။ ေနာက္ဆို အခ်ိန္တိုင္ဖက္ထားလဲရသြားၿပီေပါ့ေလ။ အကိုေလးကေ႐ႊကူ႕အပိုင္ျဖစ္သြားၿပီဆိုေတာ့ ေ႐ႊကူဖက္ခ်င္တဲ့အခ်ိန္ဖက္လို႔ရၿပီေပါ့ေနာ္။
"ေဟ့ေကာင္ မင္းလဲေပၚကိုမလာဘူးေနာ္ မိန္းမရသြားေတာ့ ငါတို႔ကိုေအာ္တိုေမ့သြားတာပဲဟ ဖုန္းေလးေတာင္ဆက္ေဖာ္မရဘူး"
"မအားဘူးကြ "
"ဟ အလုပ္လဲမသြားအျပင္လဲမထြက္နဲ႕ အဲ့ႏွစ္ရက္လုံးဘာလဲ ဂူေအာင္းေနလို႔လား"
"ထမင္းခ်က္စားေနတာကြ ထမင္းခ်က္စားေနတာ ၾကင္စဦးဇနီးေမာင္ႏွံ ေပ်ာ္ေပ်ာ္႐ႊင္႐ႊင္ေလးထမင္းခ်က္စားေနတာဘာျဖစ္လဲ "
"အားပ်က္ေနအုံးမယ္ကြာ မင္းတို႔ကလဲ"
ကြန့္ျမဴးျပန္မေျဖျဖစ္။ ဒီေကာင္ေတြ ေပြာတဲ့အဓိပ္ပါယ်ကတဈၿမိဳးေလ။ ကြန့္ျမဴးတို႔ကျဖင့္ မဂၤလာဦးမွာေတာင္ရိုးရိုးသားသားေလးဖက္အိပ္ခဲ့ၾကသည့္စုံတြဲေလးမဟုတ္လား အဲ့ေတာ့အားပ်က္စရာလား။
"ေရာ့ ႏြားနို႔ "
"ဘာလုပ္ရမွာလဲဟ"
"အားပ်က္မွာဆိုးလို႔တိုက္တာ ဟိုမွာျမင္လားတစ္ပုံး အဲ့တာမင္းအတြက္ ဟိုမွာလဲငွက္ေပ်ာတစ္ခိုင္ ျပန္ရင္အကုန္ယူသြား"
"ဟ "
"ဟေတြ ဟက္ေတြလုပ္မေနနဲ႕ ေပးခ်င္လြန္းလို႔ဝယ္ထားတာ အကုန္သယ္သြားၿပီးရင္ႏွစ္ေယာက္အတူစား"
"မလိုပါဘူးကြာ ယူမေနဘူး"
"ဒီေကာင္အားေတြတအားေကာင္းေနတာပဲ ဘာလဲအားေဆးေတြခိုးေသာက္ထားတာလား"
"မလိုဘူးကြ ေသာက္စရာလား ကိုယ္ခံအားေကာင္းၿပီးသား ငါကအားအျပည့္ပဲ"
"ဟားဟား ဟုတ္မွာပါ မင္းကပြဲတိုင္းေက်ာ္ႀကီးျဖစ္ဖူးတာကို ဟားဟား.."
တစ္ဟားဟားရယ္ေနၾကသည့္အုပ္စုမွာ ကြန့္ျမဴး၏သူငယ္ခ်င္းေတြသာျဖစ္ၾကသည္။
"အကိုေလး ဟယ္ ငွက္ေပ်ာဖီးႀကီး ဟိုဟာကေရာဘာေတြလဲဟင္ "
"ဟိုေကာင္ေတြေပးလိုက္တာကြာ ႏြားနို႔နဲ႕ငွက္ေပ်ာသီးတဲ့"
"ေ႐ႊကူႏြားနို႔ေသာက္ခ်င္ေနတာ အေတာ္ပဲေပါ့ ေပး ႀကိဳလိုက္မယ္ေလ"
ဘာမွမသိ သူေသာက္ခ်င္သည္သာသိသည့္အာပူၾကဴးကေတာ့ ႏြားနို႔ပုံးႀကီးဆြဲသြား၍ သြားႀကိဳေလေတာ့သည္။ အစားတစ္လိုင္းေလးပဲဗ်ာ။
ႏြားနို႔ေသာက္သည္ကအာပူၾကဴးျဖစ္ၿပီ ငွက္ေပ်ာသီးစားသည့္လူက ကြန့္ျမဴးျဖစ္ေလသည္။
"ႏြားနို႔ႀကိဳက္တာလားကြ"
"အြန္း ေ႐ႊကူအိပ္ေရးပ်က္တာမ်ားလို႔ႏြားနို႔ေလးေသာက္ခ်င္ေနတာ အေတာ္ျဖစ္သြားတာအကိုေလးရဲ႕"
ႏြားနို႔တစ္ခြက္လုံးကို တဂြတ္ဂြတ္ႏွင့္ေနေအာင္ေသာက္ေနသူေလးကို ၾကည့္၍ ကြန့္ျမဴးသေဘာေတြက်ေနရသည္။
ဒီလိုပါပဲ ခ်စ္ရသူေလးမုန့္ပဲစားစား ေရပဲေသာက္ေသာက္ ဘာပဲလုပ္လုပ္ တစ္စိမ့္စိမ့္ထိုင္ၾကည့္ရတာဟာ ေပ်ာ္စရာႏွင့္ခ်စ္စရာမဟုတ္လား။
"ဟို အကိုေလး "
"ဗ်... "
"အိပ္မေပ်ာ္ဘူး"
"ေဟာ ႏြားနို႔ေတြေသာက္ၿပီးအိပ္မေပ်ာ္ဘူးလားဗ်"
"အြန္း အားမ်ားသြားလို႔ထင္တယ္ အိပ္မေပ်ာ္ေတာ့ဘူး "
"ဟားဟား ..ဟုတ္ပါၿပီဗ်ာ ဘာလုပ္ေပးရမလဲေျပာ သီခ်င္းဆိုျပရမလား "
"အြန္း သီးခ်င္းတစ္ပုဒ္ေလာက္ဆိုျပပါလား ဆုခ်မယ္ေလ"
"တဂယ္ေနာ္ "
"အြန္း "
"ဟုတ္ၿပီဗ်ာ"
ကုတင္ႀကီးထက္ ထထိုင္၍ကုတင္ကိုမွီထိုင္ကာ ရင္ခြင္ထဲသို႔ အာပူၾကဴးကိုဆြဲသြင္း၍ဖက္ထားလိုက္သည္။
သီခ်င္းဆိုရင္လဲ ဒီလိုေလးနီးကပ္ေနမွ မုဝင္မွာေပါ့ဗ်ာေနာ့။
အကိုေလး၏ဆိုျပေနက် သီခ်င္းေလးတစ္ပုဒ္အၿပီးေ႐ႊကူ ေခါင္းေလးေမာ့၍ ပါးျပင္ေလးထက္နမ္းလိုက္ေလသည္။ သီခ်င္းေလးဆိုျပတာေကာင္းလို႔ ဆုေပးလိုက္ျခင္းျဖစ္သလို ၿပဳံး၍ေနသည့္အကိုေၾကာင့္ ေ႐ႊကူလဲေပ်ာ္မိသည္။ အကိုေလးကအၿမဲေ႐ႊကူႏွင့္ဆို ယခုလိုေလးႏူးညံ့သည့္အမ်ိဳးသားအျဖစ္ရွိေနေပးခဲ့သည္မဟုတ္လား။ ခ်စ္ရပါသည္အကိုေလးရယ္။
ထိုညေလးဟာလဲ သာယာေနခဲ့ျပန္ပါသည္။ စိတ္ခ်မ္းသာရသည္။ ခ်စ္ရသည့္အာပူၾကဴးေလးႏွင့္ အနီးကပ္ဆုံးရွိေန၍ အိပ္စက္ရျခင္းျဖစ္သည္ေၾကာင့္ ႏွစ္ၿခိဳက္စြာအိပ္၍ေပ်ာ္ခဲ့ပါသည္။
ဘာေၾကာင့္မ်ား လက္ထပ္ယူခဲ့သလဲဆို ျမတ္နိုးလြန္း၍ ခ်စ္ရလြန္း၍ တစ္ေယာက္ထဲထားဖို႔ကိုေတာင္စိတ္မခ်ရလြန္း၍ လက္ထပ္ယူခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။
ဘဝအတြက္ အေရးပါလြန္းသည့္လူတစ္ေယာက္ျဖစ္သည္ေၾကာင့္ အနားတြင္တစ္သက္လုံးထား၍ ကာကြယ္ေစာင့္ေရွာက္ေတာ့မည္။
တစ္ပတ္ဆိုသည့္အခ်ိန္အတိုင္းတာသည္ ကြန့္ျမဴးတို႔ႏွစ္ဦးအတြက္တိုေတာင္းလြန္းလွပါသည္။ ေပ်ာ္စရာေတြ စိတ္ခ်မ္းသာစရာေတြၾကည့္ႀကဳံေတြ႕၍ ၾကင္စဦးအခ်ိန္ေလးေတြကိုျဖတ္သန္းခဲ့ရေပမယ့္ ကြန့္ျမဴးတို႔အတြက္မလုံေလာက္ေသးဘူးဟုထင္မိပါသည္။ ဟြန္း ႐ြာမွာမဂၤလာေဆာင္ၿပီးမွပဲ တစ္လေလာက္အလုပ္နား၍ အိမ္မွာပဲအာပူၾကဴးေလးႏွင့္ေနေတာ့မည္ဟုဆုံးျဖတ္ထားပါသည္။
"ကိုယ္သယ္ခဲ့မယ္ ဆင္းႏွင့္ေလအာပူၾကဴး"
"အကိုေလးျဖစ္ရဲ႕လား ေ႐ႊကူသယ္ကူမယ္ေလ"
"ရပါတယ္ဗ်ာ ဒါေလးႏွစ္ထုတ္ထဲကို သြားသြားဆင္းႏွင့္ ေကာင္းျမတ္ကိုေျပာထားလိုက္အုံး ခဏပဲကိုယ္ၿပီးၿပီလို႔ "
"ဟုတ္"
ေ႐ႊကူစလြယ္အိတ္ေလးလြယ္၍ အိမ္ေအာက္သို႔ဆင္းလာခဲ့ေတာ့ ကိုေကာင္းျမတ္ကအိမ္ေရွ႕ကားေဘးတြင္ရပ္ေနေလေတာ့သည္။
"အဆင္သင့္ပဲလားေ႐ႊကူ"
"ဟုတ္ "
"ဟိုေကာင္ေရာ "
"အေပၚမွာက်န္ခဲ့တယ္ "
"ဘာေတြၾကာေနမွန္းကိုမသိဘူးအဲ့ေကာင္လဲ "
"ဟို ေ႐ႊကူတို႔အိပ္ရာေနာက္က်မွနိုးလို႔ အဲ့တာၾကာသြားတာ အကိုေလးကအကၤ်ီလဲတုန္း ၿပီးေတာ့ၿပီးေတာ့မယ္အကိုရဲ႕"
"ေအး ေအးပါကြာ ေစာင့္ၾကတာေပါ့ေနာ့"
"ဟုတ္"
ေကာင္းျမတ္လဲေစာင့္ရန္သာတတ္နိုင္ေတာ့သည္မဟုတ္လား။ စေလကိုအတူသြားဖို႔အေရး ေကာင္းျမတ္ကကံစမ္းမဲေပါက္၍ ဒီေကာင့္ကားဆီလာက်တာမဟုတ္လား။ ေအးေပါ့ေလ သြားၾကတာေပါ့ driver အေနနဲ႕တစ္လမ္းလုံး ဒီအတြဲနဲ႕သြားၾကတာေပါ့ကြာ။
စေလသြားရာ လမ္းေလးထက္ ေ႐ႊကူတို႔ကားကေနာက္အက်ဆဳံးျဖစ္ေလသည္။ က်န္သည့္မိဘမ်ားႏွင့္ မမျဖဴငယ္တို႔က ေ႐ႊကူတို႔အရင္ထြက္သြားၾကၿပီျဖစ္သလို ခရီးလဲပို၍တြင္စြာေရာက္ေနၾကၿပီျဖစ္သည္။ ေ႐ႊကူတို႔ကအိမ္မွထြက္သည္လဲေနာက္က်သလို လမ္းတြင္အကိုေလးကဗိုက္ဆာ၍ဟုဆိုကာ ထမင္းဝင္စားၾကေသးသည္မဟုတ္လား။ ထိုအက်ိဳးေက်းဇူးေတြေၾကာင့္ စေလသို႔ ညေရာက္မွေရာက္ေတာ့မည္ျဖစ္သည္။
Words 3227
10.12.2023 8:40pm
ဆက္လက္ႀကိဳးစားသြားပါမည္။