Lets Fall In Love [ ဘာသာပြန် ]

You are reading

Romance

လမင်းကြီးဝိုင်းသည်ဖြစ်စေ မဝိုင်းတော့ဘူးဖြစ်စေ ဘာဟာကမှ အရေးမကြီးဘူး ကိုယ်တစ်ယောက်လုံး မင်းဘေးနားမှာရှိနေပေးမယ်~~~~

romance schoollove translation

Chapter 36 ( part 1 )

965 153 12

ချန်လုကျိုးတစ်ယောက်မှာ ငယ်စဥ်ကတည်းက သည်လိုပင် ၊ ပါးစပ်နှင့်ဖြေရှင်းနိုင်မည့်ပြဿနာမျိုးလောက်အား သူ သေချာပေါက်လက်ပါနေမည်မဟုတ်။ များသောအားဖြင့် ယောက်ျားလေးများ ရန်ဖြစ်ကြသည်ဆိုသည်မှာ အဆုံးသတ်ရလဒ်ကြောင့်မဟုတ်ပါဘဲ စိတ်ပြေလက်ပျောက် အချိန်ကောင်းများရှိဖို့အတွက်သာဖြစ်သည်။ ဤကဲ့သို့သော နှစ်ဖက်စလုံးအရှုံးပေါ်မည့်ကိစ္စမျိုးအား ချန်လုကျိုး ဘယ်သောအခါမှမလုပ် ၊ အဓိကအချက်အနေဖြင့် သူ ဒဏ်ရာရမည်ကိုလည်းကြောက်သလို ရှုံးလာပါက သူ့အမေ ဆူပူနေဦးမည်ကိုလည်းစိုးသောကြောင့်ဖြစ်သည်။

သို့သော် ဤအသက်အရွယ်ယောက်ျားလေးတစ်ယောက်အတွက် ဝုန်းဝုန်းဒိုင်းဒိုင်းသွေးဆူလွယ်သည့်အချိန်မျိုးဖြစ်ရာ ရန်မဖြစ်တတ်သည့်အကြောင်း အဘယ်မှာရှိနိုင်ပါ့မည်။ ထို့ကြောင့်ယခင်က ကျန်းချန်၊ကျူးယန်ချီတို့ ဘတ်စကတ်ဘောကစားကြရင်း အခြားတစ်ဖွဲ့နှင့်ညှိကြသည့်အခါတိုင်းတွင် 'အကြီးဆုံးသခင်လေးချန်'ဆိုသော သူဟာ မေမေ့စကားကိုသာနားထောင်သည့် 'မေမေချစ်သားလေး'မှန်းသိကြသောကြောင့် ရန်ပွဲမစခင်အချိန်တိုင်း ကိုယ်ပေါ်မှအပေါ်ဝတ်အင်္ကျီများကိုချွတ်၍ ချန်လုကျိုးထံသို့ပစ်ပေးပြီး အခြားတစ်ဖက်၌သာ လိမ်လိမ်မာမာလေးပစ္စည်းစောင့်ခိုင်းထားကြလေသည်။

သည်းကြီးမည်းကြီးရွာချထားသည့်မိုးမှာ သိပ်မကြာသေးခင်ကမှ တိတ်သွားခြင်းကြောင့် ယခုလက်ရှိ၌ စျေးလမ်းပေါ်တွင် လူသွားလူလာအနည်းငယ်မျှသာရှိသည်။ မြေကြီးထက်မှ ရေကွက်များတွင်လည်း အလင်းရောင်တို့ရောင်ပြန်ဟပ်လျက်သား။ ချန်လုကျိုးသည် စျေးဆိုင်ထိုင်ခုံလေးထက်၌ ခြေထောက်ကား၍ထိုင်နေပြီး ရွှီကျစ်မှ လက်သည်းအလှပြင်ပေးနေသည်အား စိတ်အေးလက်အေးငြိမ်ခံနေလိုက်သည်။ အကြည့်များသည်တော့ ထိုယောက်ျားထံသို့ရောက်သွားပြီး ပျင်းတိပျင်းရွဲဟန်လေးနှင့်ပင် စကားဆိုလိုက်၏။

"အခုထိ မသွားသေးဘူးလား ၊ ရဲကိုအကြောင်းကြားပေးရဦးမလား"

ဤသည်မှာ သိသိသာသာကို ကာကွယ်ပေးနေခြင်း။

မိန်းကလေးဖြစ်သူက ရွှီကျစ်ထံ တောင်းပန်စကားဆိုလိုက်ပြီးသည်နှင့် ထိုယောက်ျားအား တစ်ချက်မျှပင်အရေးမလုပ်တော့ဘဲ လက်ဆွဲအိတ်ဖြင့်လှည့်ထွက်သွားခဲ့တော့သည်။ ထိုယောက်ျားက ချန်လုကျိုးအား စူးစူးရဲရဲစိုက်ပြီးမှ အနောက်မှအမီပြေးလိုက်သွား၏။

ထိုယောက်ျား၏ပုံရိပ်က စျေးလမ်း၏အဆုံးနားထိရောက်သွားသည်အထိ ချန်လုကျိုး လှမ်းကြည့်နေခဲ့ပြီးမှသာ စိတ်ချသွားသည့်ဟန်ဖြင့် တစ်ဖက်သို့ပြန်လှည့်လာခဲ့သည်။ သို့နှင့် သူ့လက်အား နောက်ပြန်ဆွဲယူမည်အပြုတွင်တော့ ရွှီကျစ်က သူ့လက်သကြွယ်အား ခပ်ပြင်းပြင်းလေးဖိချကာ လက်သည်းဆိုးဆေးအကြည်ဆိုးပေးနေရင်းဖြင့် ;

"မလှုပ်နဲ့ ၊ ဆေးဆိုးနေပြီ"

"တကယ်ကြီးဆွဲတော့မလို့လား မင်း....."

ချန်လုကျိုးက အင်တင်တင်ဖြင့်ပြောလိုက်သော်ငြား လက်လှုပ်ရှားနေသည့်အမှုများမှာတော့ ရပ်တန့်သွားခဲ့သည်။

ဆိုင်ခန်းလေးထဲတွင် မီးအိမ်နှစ်ခုကိုသာထွန်းထားပြီး အဖြူဖျော့ဖျော့အလင်းရောင်များဖြာကျနေသည့်အောက်တွင် သူ၏ ကြည်လင်သပ်ရပ်နေသည့်လက်ချောင်းအရိုးအဆစ်များ ၊ ခပ်ရှည်ရှည်လေးနှင့် ထင်းရှင်းနေသည့် လက်ဆစ်များ၊ သန့်ရှင်းနေသည့်လက်သည်းခွံလေးများကိုကြည့်ခြင်းအရ မကြာခဏ လက်သည်းညှပ်တတ်ပုံရသည်။ ဤကဲ့သို့သောလက်ချောင်းလှလှလေးများအား လက်သည်းအလှမပြင်ဘဲပစ်ထားလျှင် ဘယ်လောက်တောင်များ နှမြောစရာကောင်းလိုက်ပါ့။ ရွှီကျစ်က စိတ်ဝင်တစားနှင့်ပင် လက်သည်းဆေးအကြည်ဆိုးပေးရင်း တက်တက်ကြွကြွပင်စကားဆိုလိုက်သည်။

"အင်းလေ ၊ နင်ပဲ ဆိုးချင်တယ်ပြောတာမဟုတ်ဘူးလား"

ချန်လုကျိုးက မျက်ဝန်းများမှေးကျဥ်းလိုက်ပြီး မီးအိမ်အောက်မှ ရွှီကျစ်၏မျက်ဝန်းများထံသို့တိုးကပ်ကြည့်ပြီး စုတ်တစ်ချက်သပ်လိုက်သည်။

"ငါ မြင်နေရတာတော့ မင်း ငါ့ကို လက်စားချေချင်လို့လုပ်နေတဲ့အဓိပ္ပါယ်မျိုးတွေနဲ့နော်"

"မဟုတ်ပါဘူး"

ရွှီကျစ်က တစ်ချက်ပြုံးပြလိုက်၏။ ဤသခင်လေး၏စိတ်နေသဘောထားနှင့်သာဆိုလျှင် ချော့မော့ပြောမှရမည်မှန်းသိသဖြင့်လည်း လေသံအေးအေးလေးဖြင့် တောင်းတောင်းပန်ပန်ဆိုလိုက်သည်။

"တစ်ခုပဲဆွဲမယ်လေနော်.....တစ်ခုလေးပဲ ၊ ငါ ဒီနေ့ စျေးဦးမပေါက်သေးလို့"

ချန်လုကျိုးမှာ ထိုင်ခုံနောက်သို့မှီထိုင်ရင်း သူမအား အချိန်ကြာကြာစိုက်ကြည့်နေမိပြီးတော့မှသာ အမေးတစ်ခုပြုလာ၏။

"ပြန်ဖျက်ရလွယ်လား"

"လွယ်ပါ့ လွယ်ပါ့ ၊ တစ်ခုလောက်ဆွဲခိုင်းလိုက်!"

စကားပြောလာသည့်သူမှာ နံဘေးဆီမှ အတွင်းခံနှင့်အသားကပ်အင်္ကျီဘောင်းဘီများရောင်းသည့် အစ်မကြီးဖြစ်ပြီး သူတို့နှစ်ဦးကိုလည်း တဟီးဟီးနှင့်လှမ်းကြည့်နေလေသည်။

ချန်လုကျိုး ;

".....ဒါဆိုလည်း လက်သကြွယ်ပေါ်မှာဆွဲလိုက်"

ရွှီကျစ်က ခေါင်းတငြိမ့်ငြိမ့်နှင့် ;

"လက်စွပ်လေးဆွဲပေးရမလား"

"အင်း ရတယ်"

"အနက်ရောင်ရော အဆင်ပြေလား"

"အင်း"

ဤအချိန်တွင် 'အစာလာဟပ်မည်'ကိုစောင့်နေသည့်အသံတစ်သံက နံဘေးဆီမှထွက်လာ၏။

"ချန်လုကျိုး ၊ နင် ဖုန်းယူလာတယ်မလား"

အသံကြားရာအတိုင်း ချန်လုကျိုး လှည့်ကြည့်လိုက်လျှင် ချိုက်ယင်းယင်းက ဖုန်းမှန်မကွဲစတေကာကပ်ပေးသည့်စားပွဲအား အသင့်ပြင်ထားပြီဖြစ်ရာ ချန်လုကျိုး၏စိတ်ထဲ : 'မလိုတော့ဘူး ကျေးဇူးပဲ ၊ ငါ ဘယ်တုန်းကမှ ဖုန်းမှန်မကွဲစတေကာမကပ်ဘူး' ဟူ၍ ပြောမည်အပြု။

"နင် ချိုက်ယင်းယင်းကို မှန်မကွဲစတေကာကပ်ခိုင်းလိုက်"

ရွှီကျစ်က ခေါင်းပင်မော့မကြည့် ၊ ခေါင်းငုံ့လျက်ဖြင့်သာ သူ့လက်သည်းပေါ်၌အလှဆွဲပေးမည့်လက်စွပ်ပုံအား လက်ကိုင်ဖုန်းထဲကြည့်ရှာနေ၏။

ချန်လုကျိုးမှာ ထိုင်ခုံနောက်သို့မှီထိုင်လျက်နှင့်ပင် သက်ပြင်းတစ်ချက်ချပြီး လက်ကိုင်ဖုန်းကိုထုတ် ၊ ချိုက်ယင်းယင်းထဲသို့ပစ်ပေးကာ စိတ်ကြိုက်ကပ်စေလိုက်တော့၏။ ထို့နောက်တွင်တော့ ရွှီကျစ်ဘက်သို့ ပြန်လှည့်လာခဲ့၍ ;

"မင်း တကယ်ပဲ ဘယ်လိုအသုံးချရမယ်ဆိုတာကောင်းကောင်းသိတယ်နော် ၊ ငါ့ဆီကနေ အကုန်ညစ်ထုတ်ပြီးမှ မင်း ဒီနေ့ဆိုင်ပိတ်မှာတော့မဟုတ်ဘူးမလား ၊ ဒါမှမဟုတ် ငါ ကျူးယန်ချီတို့ကိုပါလှမ်းခေါ်ပြီး မင်း စီးပွားရေးကိုအားပေးခိုင်းရဦးမလား"

"ဒါမျိုးတွေက နင့်ဆီကနေ သင်ထားလို့တတ်တာလေ"

ရွှီကျစ်က တစ်ချက်မှခေါင်းမော့မလာသေး။ နမူနာပုံစံကြည့်ပြီးသည်နှင့် ဘူးတစ်ခုထဲမှ ပုံစံတူစတေကာကပ်များထဲ ရှာဖွေနေရင်းဖြင့် ;

"နင် ငါ့ကို 'သန္ဓေအောင်တဲ့ကွမ်ရင်'ဘုရားကျောင်းညာပြီးသွားခိုင်းခဲ့တဲ့ကိစ္စကိုတောင် ငါ အခုထိ နင်နဲ့ စာရင်းမရှင်းသေးဘူးနော်"

"အို့ ၊ ဒါဆို ဘာဖြစ်လို့ စာရင်းရှင်းဖို့ ငါ့ဆီမလာတာလဲ"

မသိပါက ချန်လုကျိုး၏အမူအရာမှာ သူကပင် အကြွေးရစရာရှိသလိုလို ၊ မည်သည့်နေရာမှရသည့်ယုံကြည်ချက်မျိုးဖြင့် ယခုလိုပြောဆိုနေမိမှန်း သူကိုယ်တိုင်ပင် မသိပါတော့ချေ။

"အလုပ်များနေလို့"

"ဘာတွေအလုပ်များနေတာလဲ"

သူ့ထံသို့ Wechat မက်ဆေ့လေးတစ်စောင်မျှပင် မပို့နိုင်လောက်အောင်အထိ အလုပ်များနေလိမ့်မည်ဟု သူ မယုံ။ ထို့ကြောင့်လည်း ခနဲ့သလိုရယ်လိုက်၍ ;

"မင်းက ငါ့ကို စကားပြောစက်အဖြစ်လောက်ပဲသဘောထားတာပါ ၊ မေးစရာရှိတော့မှပဲ ငါ့ကို သတိရတာမလား"

"အေ့....ငါ ပိုက်ဆံပေးပါတယ်နော် ၊ နင့်ဘာသာနင် မယူတာ"

ရွှီကျစ်က ပြတ်ပြတ်သားသားဆိုလိုက်ရင်း ခေါင်းငုံ့လျက်နှင့်ပင် ဖန်စီပစ္စည်းဘူးထဲမှလက်စွပ်ပုံစံလေးအား စတေကာညှပ်ကလစ်လေးဖြင့် ဂရုတစိုက်ယူကာ ချန်လုကျိုးထံသို့လည်း အမေးပြုလိုက်၏။

"စိန်လက်စွပ်လုပ်မှာလား ၊ ရိုးရိုးပဲဆွဲမှာလား"

"မင်း သဘောလေ"

"ဒါဆို ရိုးရိုးပဲဆွဲတာကောင်းမယ်ထင်တယ် ၊ စိန်လက်စွပ်ဆိုရင် စိန်ပွင့်တွေကပ်နေရမှာ"

ထိုအခါ ချန်လုကျိုးက မကျေနပ်သွားသည့်ဟန်ဖြင့် ;

"ဘာလဲ ၊ ငါ မကပ်နိုင်ဘူးထင်လို့လား"

ရွှီကျစ်မှာ ကြောင်အမ်းသွားရင်းနှင့် ခေါင်းမော့ကြည့်မိလိုက်တော့သည်။

"မဟုတ်ပါဘူး ၊ ငါက နင် ပြောင်ပြောင်လက်လက်ဖြစ်တာမျိုးတွေ မကြိုက်လောက်ဘူးထင်လို့"

"စိန်လက်စွပ်ပဲဆွဲမယ်"

ချန်လုကျိုးက သူမနှင့် စကားများချင်နေမှန်း အသိသာ။

"ကောင်းပြီလေ"

ရွှီကျစ်က တစ်ချက်ပြုံးလိုက်ပြီး လက်ထဲမှလက်သည်းဖျက်ဆေးဘူးကိုလည်း လှုပ်ခါလိုက်၍ ;

"လက်ပေးလာခဲ့"

"အေးလိုက်တာ ၊ ရွှီကျစ် မင်း ဘာတွေလုပ်နေတာလဲ"

ချန်လုကျိုး လက်ဆန့်ထုတ်ပေးလိုက်သည်နှင့် အေးစက်စက်အရာအားခံစားမိလိုက်ခြင်းကြောင့် လက်ပြန်ရုတ်တော့မယောင်ပင်ဖြစ်သွား၏။

ရွှီကျစ်က အာရုံစူးစိုက်ရင်းပြန်ဖြေလာ၏။

"မလှုပ်နဲ့ ၊ အရက်ပျံနဲ့ ပိုးသတ်ပေးနေတာ"

ချန်လုကျိုးမှာ ထိုင်ခုံနောက်သို့မှီထိုင်နေဆဲဖြစ်ပြီး လက်တစ်ဖက်က ရွှီကျစ်ထံမှ အကိုင်ထားခံရလျက်နှင့်ပင် သူမအား မသိမသာလေးလှမ်းကြည့်လိုက်သည်။

"ငါ ပြောတာက မင်းလက်တွေ ဘာလို့အရမ်းအေးနေတာလဲလို့"

ရွှီကျစ်သည် ခေါင်းငုံ့ထားရင်းဖြင့် ချန်လုကျိုး၏လက်သူကြွယ်အားဖိကိုင်ထားကာ အာရုံအလုံးစုံက လက်ပေါ်တွင်ရောက်နေသဖြင့် တိုးဖွဖွလေးသာ 'အင်း'ဟု အသံပြုလာ၏။

"ခုဏတုန်းက လက်ဖဝါးပေါ်မှာချွေးတွေချည်းပဲမလို့ ရေခဲရေနဲ့လက်ဆေးထားတာ"

ရွှီကျစ်တစ်ယောက် ခေါင်းငုံ့၍အာရုံစိုက်နေသည့်ပုံမှာ မျက်ဝန်းလေးများပင် အထဲဝင်သွားလုနီးနီးဖြစ်ကြောင်း ချန်လုကျိုး မြင်နေရသည်။ သူ၏အမြင်၌ ရွှီကျစ်ဟာ တစ်ခါတစ်ရံတွင် ဆီဆေးပန်းချီဆရာများအားလုံး ဂုဏ်ယူထားကြသည့်ရှေးခေတ်ဆီဆေးပန်းချီကားတစ်ချပ်နှင့်ပင် တူညီနေတော့၏။ တမူထူးခြားလွန်းသည့်နည်းပညာဖန်တီးမှုဖြစ်သည်တိုင် မှော်ဆန်သည့်အငွေ့အသက်တို့အပြည့်အဝရှိနေခြင်းမျိုး။

နဖူးထက်မှလျှောကျနေသော နူးညံ့ပါးလှပ်နေသည့်ဆံပင်စလေးများက လက်သည်းအလှဆွဲနေပေးသည့်တစ်လျှောက်လုံး သူ့လက်ဖမိုးထက်သို့လက်ရောက်ပွတ်သပ်နေသည်မှာလည်း အကြိမ်ကြိမ်။ ပေါ့ပါးလွန်းလှပါသည့် ငန်းမွေးလေးများကဲ့သို့သောအနှီဆံပင်စလေးတို့ဟာ နွေဦးလေညှင်းထဲရောပါလာသည့်မိုးပေါက်များနှယ် ကျီစယ်စရာနေရာတစ်ခုကို ရှာဖွေနေသည့်အလားပင်။

တမင်လုပ်နေတာမလား? ဟမ်?

ချန်လုကျိုး၏အတွေးများအတိုင်း ရွှီကျစ်လည်း ထပ်တူတွေးမိသွားခဲ့သည်လားမသိ ၊ စကားတစ်ခွန်းမဆိုဘဲ ဆံပင်စလေးများအား နားရွက်နောက်သို့ညှပ်သိမ်းသွားတော့သည်။

ချန်လုကျိုး ; "....."

****************

~~Zawgyi~~

ခ်န္လုက်ိဳးတစ္ေယာက္မွာ ငယ္စဥ္ကတည္းက သည္လိုပင္ ၊ ပါးစပ္ႏွင့္ေျဖရွင္းနိုင္မည့္ျပႆနာမ်ိဳးေလာက္အား သူ ေသခ်ာေပါက္လက္ပါေနမည္မဟုတ္။ မ်ားေသာအားျဖင့္ ေယာက္်ားေလးမ်ား ရန္ျဖစ္ၾကသည္ဆိုသည္မွာ အဆုံးသတ္ရလဒ္ေၾကာင့္မဟုတ္ပါဘဲ စိတ္ေျပလက္ေပ်ာက္ အခ်ိန္ေကာင္းမ်ားရွိဖို႔အတြက္သာျဖစ္သည္။ ဤကဲ့သို႔ေသာ ႏွစ္ဖက္စလုံးအရႈံးေပၚမည့္ကိစၥမ်ိဳးအား ခ်န္လုက်ိဳး ဘယ္ေသာအခါမွမလုပ္ ၊ အဓိကအခ်က္အေနျဖင့္ သူ ဒဏ္ရာရမည္ကိုလည္းေၾကာက္သလို ရႈံးလာပါက သူ႕အေမ ဆူပူေနဦးမည္ကိုလည္းစိုးေသာေၾကာင့္ျဖစ္သည္။

သို႔ေသာ္ ဤအသက္အ႐ြယ္ေယာက္်ားေလးတစ္ေယာက္အတြက္ ဝုန္းဝုန္းဒိုင္းဒိုင္းေသြးဆူလြယ္သည့္အခ်ိန္မ်ိဳးျဖစ္ရာ ရန္မျဖစ္တတ္သည့္အေၾကာင္း အဘယ္မွာရွိနိုင္ပါ့မည္။ ထို႔ေၾကာင့္ယခင္က က်န္းခ်န္၊က်ဴးယန္ခ်ီတို႔ ဘတ္စကတ္ေဘာကစားၾကရင္း အျခားတစ္ဖြဲ႕ႏွင့္ညွိၾကသည့္အခါတိုင္းတြင္ 'အႀကီးဆုံးသခင္ေလးခ်န္'ဆိုေသာ သူဟာ ေမေမ့စကားကိုသာနားေထာင္သည့္ 'ေမေမခ်စ္သားေလး'မွန္းသိၾကေသာေၾကာင့္ ရန္ပြဲမစခင္အခ်ိန္တိုင္း ကိုယ္ေပၚမွအေပၚဝတ္အကၤ်ီမ်ားကိုခြၽတ္၍ ခ်န္လုက်ိဳးထံသို႔ပစ္ေပးၿပီး အျခားတစ္ဖက္၌သာ လိမ္လိမ္မာမာေလးပစၥည္းေစာင့္ခိုင္းထားၾကေလသည္။

သည္းႀကီးမည္းႀကီး႐ြာခ်ထားသည့္မိုးမွာ သိပ္မၾကာေသးခင္ကမွ တိတ္သြားျခင္းေၾကာင့္ ယခုလက္ရွိ၌ ေစ်းလမ္းေပၚတြင္ လူသြားလူလာအနည္းငယ္မွ်သာရွိသည္။ ေျမႀကီးထက္မွ ေရကြက္မ်ားတြင္လည္း အလင္းေရာင္တို႔ေရာင္ျပန္ဟပ္လ်က္သား။ ခ်န္လုက်ိဳးသည္ ေစ်းဆိုင္ထိုင္ခုံေလးထက္၌ ေျခေထာက္ကား၍ထိုင္ေနၿပီး ႐ႊီက်စ္မွ လက္သည္းအလွျပင္ေပးေနသည္အား စိတ္ေအးလက္ေအးၿငိမ္ခံေနလိုက္သည္။ အၾကည့္မ်ားသည္ေတာ့ ထိုေယာက္်ားထံသို႔ေရာက္သြားၿပီး ပ်င္းတိပ်င္း႐ြဲဟန္ေလးႏွင့္ပင္ စကားဆိုလိုက္၏။

"အခုထိ မသြားေသးဘူးလား ၊ ရဲကိုအေၾကာင္းၾကားေပးရဦးမလား"

ဤသည္မွာ သိသိသာသာကို ကာကြယ္ေပးေနျခင္း။

မိန္းကေလးျဖစ္သူက ႐ႊီက်စ္ထံ ေတာင္းပန္စကားဆိုလိုက္ၿပီးသည္ႏွင့္ ထိုေယာက္်ားအား တစ္ခ်က္မွ်ပင္အေရးမလုပ္ေတာ့ဘဲ လက္ဆြဲအိတ္ျဖင့္လွည့္ထြက္သြားခဲ့ေတာ့သည္။ ထိုေယာက္်ားက ခ်န္လုက်ိဳးအား စူးစူးရဲရဲစိုက္ၿပီးမွ အေနာက္မွအမီေျပးလိုက္သြား၏။

ထိုေယာက္်ား၏ပုံရိပ္က ေစ်းလမ္း၏အဆုံးနားထိေရာက္သြားသည္အထိ ခ်န္လုက်ိဳး လွမ္းၾကည့္ေနခဲ့ၿပီးမွသာ စိတ္ခ်သြားသည့္ဟန္ျဖင့္ တစ္ဖက္သို႔ျပန္လွည့္လာခဲ့သည္။ သို႔ႏွင့္ သူ႕လက္အား ေနာက္ျပန္ဆြဲယူမည္အျပဳတြင္ေတာ့ ႐ႊီက်စ္က သူ႕လက္သႂကြယ္အား ခပ္ျပင္းျပင္းေလးဖိခ်ကာ လက္သည္းဆိုးေဆးအၾကည္ဆိုးေပးေနရင္းျဖင့္ ;

"မလႈပ္နဲ႕ ၊ ေဆးဆိုးေနၿပီ"

"တကယ္ႀကီးဆြဲေတာ့မလို႔လား မင္း....."

ခ်န္လုက်ိဳးက အင္တင္တင္ျဖင့္ေျပာလိုက္ေသာ္ျငား လက္လႈပ္ရွားေနသည့္အမႈမ်ားမွာေတာ့ ရပ္တန့္သြားခဲ့သည္။

ဆိုင္ခန္းေလးထဲတြင္ မီးအိမ္ႏွစ္ခုကိုသာထြန္းထားၿပီး အျဖဴေဖ်ာ့ေဖ်ာ့အလင္းေရာင္မ်ားျဖာက်ေနသည့္ေအာက္တြင္ သူ၏ ၾကည္လင္သပ္ရပ္ေနသည့္လက္ေခ်ာင္းအရိုးအဆစ္မ်ား ၊ ခပ္ရွည္ရွည္ေလးႏွင့္ ထင္းရွင္းေနသည့္ လက္ဆစ္မ်ား၊ သန့္ရွင္းေနသည့္လက္သည္းခြံေလးမ်ားကိုၾကည့္ျခင္းအရ မၾကာခဏ လက္သည္းညွပ္တတ္ပုံရသည္။ ဤကဲ့သို႔ေသာလက္ေခ်ာင္းလွလွေလးမ်ားအား လက္သည္းအလွမျပင္ဘဲပစ္ထားလွ်င္ ဘယ္ေလာက္ေတာင္မ်ား ႏွေျမာစရာေကာင္းလိုက္ပါ့။ ႐ႊီက်စ္က စိတ္ဝင္တစားႏွင့္ပင္ လက္သည္းေဆးအၾကည္ဆိုးေပးရင္း တက္တက္ႂကြႂကြပင္စကားဆိုလိုက္သည္။

"အင္းေလ ၊ နင္ပဲ ဆိုးခ်င္တယ္ေျပာတာမဟုတ္ဘူးလား"

ခ်န္လုက်ိဳးက မ်က္ဝန္းမ်ားေမွးက်ဥ္းလိုက္ၿပီး မီးအိမ္ေအာက္မွ ႐ႊီက်စ္၏မ်က္ဝန္းမ်ားထံသို႔တိုးကပ္ၾကည့္ၿပီး စုတ္တစ္ခ်က္သပ္လိုက္သည္။

"ငါ ျမင္ေနရတာေတာ့ မင္း ငါ့ကို လက္စားေခ်ခ်င္လို႔လုပ္နေတဲ့အဓိပ္ပါယ်မျိုးေတြနဲ႕ေနာ္"

"မဟုတ္ပါဘူး"

႐ႊီက်စ္က တစ္ခ်က္ၿပဳံးျပလိုက္၏။ ဤသခင္ေလး၏စိတ္ေနသေဘာထားႏွင့္သာဆိုလွ်င္ ေခ်ာ့ေမာ့ေျပာမွရမည္မွန္းသိသျဖင့္လည္း ေလသံေအးေအးေလးျဖင့္ ေတာင္းေတာင္းပန္ပန္ဆိုလိုက္သည္။

"တစ္ခုပဲဆြဲမယ္ေလေနာ္.....တစ္ခုေလးပဲ ၊ ငါ ဒီေန႕ ေစ်းဦးမေပါက္ေသးလို႔"

ခ်န္လုက်ိဳးမွာ ထိုင္ခုံေနာက္သို႔မွီထိုင္ရင္း သူမအား အခ်ိန္ၾကာၾကာစိုက္ၾကည့္ေနမိၿပီးေတာ့မွသာ အေမးတစ္ခုျပဳလာ၏။

"ျပန္ဖ်က္ရလြယ္လား"

"လြယ္ပါ့ လြယ္ပါ့ ၊ တစ္ခုေလာက္ဆြဲခိုင္းလိုက္!"

စကားေျပာလာသည့္သူမွာ နံေဘးဆီမွ အတြင္းခံႏွင့္အသားကပ္အကၤ်ီေဘာင္းဘီမ်ားေရာင္းသည့္ အစ္မႀကီးျဖစ္ၿပီး သူတို႔ႏွစ္ဦးကိုလည္း တဟီးဟီးႏွင့္လွမ္းၾကည့္ေနေလသည္။

ခ်န္လုက်ိဳး ;

".....ဒါဆိုလည္း လက္သႂကြယ္ေပၚမွာဆြဲလိုက္"

႐ႊီက်စ္က ေခါင္းတၿငိမ့္ၿငိမ့္ႏွင့္ ;

"လက္စြပ္ေလးဆြဲေပးရမလား"

"အင္း ရတယ္"

"အနက္ေရာင္ေရာ အဆင္ေျပလား"

"အင္း"

ဤအခ်ိန္တြင္ 'အစာလာဟပ္မည္'ကိုေစာင့္ေနသည့္အသံတစ္သံက နံေဘးဆီမွထြက္လာ၏။

"ခ်န္လုက်ိဳး ၊ နင္ ဖုန္းယူလာတယ္မလား"

အသံၾကားရာအတိုင္း ခ်န္လုက်ိဳး လွည့္ၾကည့္လိုက္လွ်င္ ခ်ိဳက္ယင္းယင္းက ဖုန္းမွန္မကြဲစေတကာကပ္ေပးသည့္စားပြဲအား အသင့္ျပင္ထားၿပီျဖစ္ရာ ခ်န္လုက်ိဳး၏စိတ္ထဲ : 'မလိုေတာ့ဘူး ေက်းဇူးပဲ ၊ ငါ ဘယ္တုန္းကမွ ဖုန္းမွန္မကြဲစေတကာမကပ္ဘူး' ဟူ၍ ေျပာမည္အျပဳ။

"နင္ ခ်ိဳက္ယင္းယင္းကို မွန္မကြဲစေတကာကပ္ခိုင္းလိုက္"

႐ႊီက်စ္က ေခါင္းပင္ေမာ့မၾကည့္ ၊ ေခါင္းငုံ႕လ်က္ျဖင့္သာ သူ႕လက္သည္းေပၚ၌အလွဆြဲေပးမည့္လက္စြပ္ပုံအား လက္ကိုင္ဖုန္းထဲၾကည့္ရွာေန၏။

ခ်န္လုက်ိဳးမွာ ထိုင္ခုံေနာက္သို႔မွီထိုင္လ်က္ႏွင့္ပင္ သက္ျပင္းတစ္ခ်က္ခ်ၿပီး လက္ကိုင္ဖုန္းကိုထုတ္ ၊ ခ်ိဳက္ယင္းယင္းထဲသို႔ပစ္ေပးကာ စိတ္ႀကိဳက္ကပ္ေစလိုက္ေတာ့၏။ ထို႔ေနာက္တြင္ေတာ့ ႐ႊီက်စ္ဘက္သို႔ ျပန္လွည့္လာခဲ့၍ ;

"မင္း တကယ္ပဲ ဘယ္လိုအသုံးခ်ရမယ္ဆိုတာေကာင္းေကာင္းသိတယ္ေနာ္ ၊ ငါ့ဆီကေန အကုန္ညစ္ထုတ္ၿပီးမွ မင္း ဒီေန႕ဆိုင္ပိတ္မွာေတာ့မဟုတ္ဘူးမလား ၊ ဒါမွမဟုတ္ ငါ က်ဴးယန္ခ်ီတို႔ကိုပါလွမ္းေခၚၿပီး မင္း စီးပြားေရးကိုအားေပးခိုင္းရဦးမလား"

"ဒါမ်ိဳးေတြက နင့္ဆီကေန သင္ထားလို႔တတ္တာေလ"

႐ႊီက်စ္က တစ္ခ်က္မွေခါင္းေမာ့မလာေသး။ နမူနာပုံစံၾကည့္ၿပီးသည္ႏွင့္ ဘူးတစ္ခုထဲမွ ပုံစံတူစေတကာကပ္မ်ားထဲ ရွာေဖြေနရင္းျဖင့္ ;

"နင္ ငါ့ကို 'သႏၶေေအာင္တဲ့ကြမ္ရင္'ဘုရားေက်ာင္းညာၿပီးသြားခိုင္းခဲ့တဲ့ကိစၥကိုေတာင္ ငါ အခုထိ နင္နဲ႕ စာရင္းမရွင္းေသးဘူးေနာ္"

"အို႔ ၊ ဒါဆို ဘာျဖစ္လို႔ စာရင္းရွင္းဖို႔ ငါ့ဆီမလာတာလဲ"

မသိပါက ခ်န္လုက်ိဳး၏အမူအရာမွာ သူကပင္ အေႂကြးရစရာရွိသလိုလို ၊ မည္သည့္ေနရာမွရသည့္ယုံၾကည္ခ်က္မ်ိဳးျဖင့္ ယခုလိုေျပာဆိုေနမိမွန္း သူကိုယ္တိုင္ပင္ မသိပါေတာ့ေခ်။

"အလုပ္မ်ားေနလို႔"

"ဘာေတြအလုပ္မ်ားေနတာလဲ"

သူ႕ထံသို႔ Wechat မက္ေဆ့ေလးတစ္ေစာင္မွ်ပင္ မပို႔နိုင္ေလာက္ေအာင္အထိ အလုပ္မ်ားေနလိမ့္မည္ဟု သူ မယုံ။ ထို႔ေၾကာင့္လည္း ခနဲ႕သလိုရယ္လိုက္၍ ;

"မင္းက ငါ့ကို စကားေျပာစက္အျဖစ္ေလာက္ပဲသေဘာထားတာပါ ၊ ေမးစရာရွိေတာ့မွပဲ ငါ့ကို သတိရတာမလား"

"ေအ့....ငါ ပိုက္ဆံေပးပါတယ္ေနာ္ ၊ နင့္ဘာသာနင္ မယူတာ"

႐ႊီက်စ္က ျပတ္ျပတ္သားသားဆိုလိုက္ရင္း ေခါင္းငုံ႕လ်က္ႏွင့္ပင္ ဖန္စီပစၥည္းဘူးထဲမွလက္စြပ္ပုံစံေလးအား စေတကာညွပ္ကလစ္ေလးျဖင့္ ဂ႐ုတစိုက္ယူကာ ခ်န္လုက်ိဳးထံသို႔လည္း အေမးျပဳလိုက္၏။

"စိန္လက္စြပ္လုပ္မွာလား ၊ ရိုးရိုးပဲဆြဲမွာလား"

"မင္း သေဘာေလ"

"ဒါဆို ရိုးရိုးပဲဆြဲတာေကာင္းမယ္ထင္တယ္ ၊ စိန္လက္စြပ္ဆိုရင္ စိန္ပြင့္ေတြကပ္ေနရမွာ"

ထိုအခါ ခ်န္လုက်ိဳးက မေက်နပ္သြားသည့္ဟန္ျဖင့္ ;

"ဘာလဲ ၊ ငါ မကပ္နိုင္ဘူးထင္လို႔လား"

႐ႊီက်စ္မွာ ေၾကာင္အမ္းသြားရင္းႏွင့္ ေခါင္းေမာ့ၾကည့္မိလိုက္ေတာ့သည္။

"မဟုတ္ပါဘူး ၊ ငါက နင္ ေျပာင္ေျပာင္လက္လက္ျဖစ္တာမ်ိဳးေတြ မႀကိဳက္ေလာက္ဘူးထင္လို႔"

"စိန္လက္စြပ္ပဲဆြဲမယ္"

ခ်န္လုက်ိဳးက သူမႏွင့္ စကားမ်ားခ်င္ေနမွန္း အသိသာ။

"ေကာင္းၿပီေလ"

႐ႊီက်စ္က တစ္ခ်က္ၿပဳံးလိုက္ၿပီး လက္ထဲမွလက္သည္းဖ်က္ေဆးဘူးကိုလည္း လႈပ္ခါလိုက္၍ ;

"လက္ေပးလာခဲ့"

"ေအးလိုက္တာ ၊ ႐ႊီက်စ္ မင္း ဘာေတြလုပ္ေနတာလဲ"

ခ်န္လုက်ိဳး လက္ဆန့္ထုတ္ေပးလိုက္သည္ႏွင့္ ေအးစက္စက္အရာအားခံစားမိလိုက္ျခင္းေၾကာင့္ လက္ျပန္႐ုတ္ေတာ့မေယာင္ပင္ျဖစ္သြား၏။

႐ႊီက်စ္က အာ႐ုံစူးစိုက္ရင္းျပန္ေျဖလာ၏။

"မလႈပ္နဲ႕ ၊ အရက္ပ်ံနဲ႕ ပိုးသတ္ေပးေနတာ"

ခ်န္လုက်ိဳးမွာ ထိုင္ခုံေနာက္သို႔မွီထိုင္ေနဆဲျဖစ္ၿပီး လက္တစ္ဖက္က ႐ႊီက်စ္ထံမွ အကိုင္ထားခံရလ်က္ႏွင့္ပင္ သူမအား မသိမသာေလးလွမ္းၾကည့္လိုက္သည္။

"ငါ ေျပာတာက မင္းလက္ေတြ ဘာလို႔အရမ္းေအးေနတာလဲလို႔"

႐ႊီက်စ္သည္ ေခါင္းငုံ႕ထားရင္းျဖင့္ ခ်န္လုက်ိဳး၏လက္သူႂကြယ္အားဖိကိုင္ထားကာ အာ႐ုံအလုံးစုံက လက္ေပၚတြင္ေရာက္ေနသျဖင့္ တိုးဖြဖြေလးသာ 'အင္း'ဟု အသံျပဳလာ၏။

"ခုဏတုန္းက လက္ဖဝါးေပၚမွာေခြၽးေတြခ်ည္းပဲမလို႔ ေရခဲေရနဲ႕လက္ေဆးထားတာ"

႐ႊီက်စ္တစ္ေယာက္ ေခါင္းငုံ႕၍အာ႐ုံစိုက္ေနသည့္ပုံမွာ မ်က္ဝန္းေလးမ်ားပင္ အထဲဝင္သြားလုနီးနီးျဖစ္ေၾကာင္း ခ်န္လုက်ိဳး ျမင္ေနရသည္။ သူ၏အျမင္၌ ႐ႊီက်စ္ဟာ တစ္ခါတစ္ရံတြင္ ဆီေဆးပန္းခ်ီဆရာမ်ားအားလုံး ဂုဏ္ယူထားၾကသည့္ေရွးေခတ္ဆီေဆးပန္းခ်ီကားတစ္ခ်ပ္ႏွင့္ပင္ တူညီေနေတာ့၏။ တမူထူးျခားလြန္းသည့္နည္းပညာဖန္တီးမႈျဖစ္သည္တိုင္ ေမွာ္ဆန္သည့္အေငြ႕အသက္တို႔အျပည့္အဝရွိေနျခင္းမ်ိဳး။

နဖူးထက္မွေလွ်ာက်ေနေသာ ႏူးညံ့ပါးလွပ္ေနသည့္ဆံပင္စေလးမ်ားက လက္သည္းအလွဆြဲေနေပးသည့္တစ္ေလွ်ာက္လုံး သူ႕လက္ဖမိုးထက္သို႔လက္ေရာက္ပြတ္သပ္ေနသည္မွာလည္း အႀကိမ္ႀကိမ္။ ေပါ့ပါးလြန္းလွပါသည့္ ငန္းေမြးေလးမ်ားကဲ့သို႔ေသာအႏွီဆံပင္စေလးတို႔ဟာ ႏြေဦးေလညွင္းထဲေရာပါလာသည့္မိုးေပါက္မ်ားႏွယ္ က်ီစယ္စရာေနရာတစ္ခုကို ရွာေဖြေနသည့္အလားပင္။

တမင္လုပ္ေနတာမလား? ဟမ္?

ခ်န္လုက်ိဳး၏အေတြးမ်ားအတိုင္း ႐ႊီက်စ္လည္း ထပ္တူေတြးမိသြားခဲ့သည္လားမသိ ၊ စကားတစ္ခြန္းမဆိုဘဲ ဆံပင္စေလးမ်ားအား နား႐ြက္ေနာက္သို႔ညွပ္သိမ္းသြားေတာ့သည္။

ခ်န္လုက်ိဳး ; "....."

****************

You'll Also Like

ENCHANTED- BY LOVE (completed) By that_royal_writer

Romance

3.3M 266K 96

RANKED #1 CUTE #1 COMEDY-ROMANCE #2 YOUNG ADULT #2 BOLLYWOOD #2 LOVE AT FIRST SIGHT #3 PASSION #7 COMEDY-DRAMA #9 LOVE P.S - Do let me know if you...

Linked by Destiny [ ဘာသာပြန် ] By Xiao Chong

Romance

5K 281 4

ဒါပေမယ့်လေ ထင်းထင်....ကျန်းရန်က အရမ်းလည်းကောင်းပေးနိုင်ပါတယ်....သူကလေ မင်းအတွက်ဆိုပြီး အကောင်းဆုံးဖြစ်အောင် အမြဲတမ်းပြောင်းလဲပေးနေခဲ့တာပါ...

love like the galaxy { myanmar translation } (Unicode & Zawgyi By 云海

Romance

26.7K 2.6K 90

credit to original owner Guan Xin Ze Luan

ခင်ပွန်းသည်၏အလိုလိုက်ခြင်းခံရသောဇနီး By လောကကြီးကစိတ်ကုန်စရ...

Fantasy

40.1K 3.3K 25

This story is a translated one. Fully credit to original author and English translator.

Lets Fall In Love [ ဘာသာပြန် ]

By xiaochong17