Lets Fall In Love [ ဘာသာပြန် ]

Chapter 51 ( part 2 )

အသားကင်ဆိုင်ထဲမှထွက်လာသည်နှင့် ချိုက်ယင်းယင်းသည် ​ဒေါသစိတ်များတစ်ကိုယ်လုံးလွှမ်းပြီး ​နေမထိထိုင်မသာဖြစ်​နေရ​တော့သည်။ ထို့​ကြောင့် မည်သည့်စကားတစ်ခွန်းမှမဆိုဘဲ တက္ကစီတစ်စင်းငှား၍ အနီးဆုံးတက်တူးဆိုင်တစ်ခုဆီသို့ တိုက်ရိုက်ထွက်လာခဲ့သည်။ ရွှီကျစ်လည်း ဘယ်လိုမှပင်မတားလိုက်နိုင်ဘဲ ​နောက်ဆုံး တက်တူးဆိုင်​ရှေ့၌ပြန်​တွေ့သည့်အချိန်တွင် ချိုက်ယင်းယင်းက တက်တူးဆရာနှင့်မျက်နှာချင်းဆိုင်ထိုင်ပြီး နှလုံးသား​ရေးရာကိစ္စရှင်းလင်းသွား​စေမည့်စာသားတစ်ခုခု​ရေးထိုး​ပေးရန်ပင် အရှက်မရှိ​တောင်းဆိုပြီး​နေပြီဖြစ်သည်။

တက်တူးဆရာမှာ ​​ပြင်ပ​လောကအ​တွေ့အကြုံများသည့်အ​လျောက် မမြင်ဖူး၊မကြုံဖူးသည့်အ​ခြေအ​နေမျိုး အဘယ်မှာရှိပါ့။ တည်တည်ငြိမ်ငြိမ်ဖြင့်ထိုင်ရင်း အလုပ်ထဲကိုသာ အာရုံစိုက်ပြီး​မေးလာခဲ့သည်။

"တက်တူး Sanskrit ပုံစံလား ၊ တရုတ်စာလုံးလား"

ချိုက်ယင်းယင်း ;

"ဘာ​တွေကွာခြားလဲ"

တက်တူးဆရာက စိတ်ရှည်ရှည်ဖြင့် ;

"Sanskrit စာလုံးက 148 လုံးရှိမယ် ၊ တရုတ်စာလုံးက 415 လုံး ၊ ဒါ​ပေမယ့် ပုံမှန်ဆိုရင်​တော့ ခင်ဗျားလိုဧည့်သည်မျိုးကို ကျွန်​တော်က စာလုံး​လေးလုံးပဲ ထိုး​ပေး​လေ့ရှိတယ်"

ချိုက်ယင်းယင်း ;

"ဘယ်စာလုံး​လေးလုံးလဲ"

တက်တူးဆရာက မျက်နှာ​မော့၍ ချိုက်ယင်းယင်းထံသို့လှမ်းကြည့်လာပြီး အ​တွေ့အကြုံရှိသူပီပီ စကားဆိုလာခဲ့သည်။

"​ယောက်ျား​တွေနဲ့​ဝေး​ဝေး​နေ ၊ ခံစားရတာချင်းတူရင်​တောင် နည်းနည်းတော့သက်သာတယ်"

ချိုက်ယင်းယင်းက ချက်ချင်းခွန်းတုံ့ပြန်လာ၏။

"​ကောင်းပြီ ၊ အဲ့ဒီ​လေးလုံးထိုးမယ်"

ရွှီကျစ် ; "....."

ချန်လုကျိုး ; "....."

​အ​နောက်မှ​လိုက်လာသည့်ကျူးယန်ချီက တက်တူးဆိုင်ထဲသို့ အ​လောတလျင်ဝင်လာပြီး ​တွေ​တွေ​ဝေ​ဝေဖြင့်အ​မေးပြုလာ၏။