(Zawgyi)
True love အပိုင္း - ၄၂
"ဒီက တူေလးက အရီးျမကိုသိသလားကြယ့္"
ကြန့္ျမဴးအျဖစ္ဟာ ရင္ေလးစရာႀကီးပင္ျဖစ္သည္။ ခ်စ္သူေလးေနာက္လိုက္ခဲ့ေပမယ့္ ခ်စ္သူေလးက မမွတ္မိသလို တစ္ခါမွကိုမေတြ႕ဘူးသည့္လူလိုပင္ ၾကည့္ေနေလသည္။
ဖုန္ေတာေလးထဲ ျပဳတ္က်တာ ဒီေလာက္ထိပဲ ေျပာင္းလဲသြားရသလားဗ်ာ ဟူး...။
"အရီးျမကိုေတာ့ မသိပါဘူးဗ် ကြၽန္ေတာ္က ဒီဘက္ကတစ္ေယာက္နဲ႕သိတာပါဗ်"
ဒီအသံ ဒီအသံက အကိုေလးအသံျဖစ္ေလရာ ေ႐ႊကူမ်က္လုံးေတြပင္ျပဴးသြားရသလို ႏွလုံးခုန္ႏႈန္းေတြလဲျမန္လာရေတာ့သည္။ ဘယ္လိုမွအဆက္ဆက္မရွိသည့္ ျဖစ္စဥ္အစအဆုံးကိုလဲ ေတြး၍ ေ႐ႊကူမယုံနိုင္ေတြျဖစ္သြားရသည္။
ေဟာဗ်ာ ေနာက္ဆုံးေတာ့ Mask ခြၽတ္ျပမွရေတာ့မွာပါလား။
ကြန့္ျမဴး Mask ကို ခြၽတ္လိုက္ကာ စာပြဲေပၚတင္၍ ေရွ႕မွငွဲ႕ထားသည့္ ေရႏြေးၾကမ္းကို ေမာ့ေသာက္လိုက္ေတာ့သည္။
ရင္ေတြပူလိုက္တာကြာ။
အကုန္လုံးက ကြန့္ျမဴးကို ဝိုင္းအုံ၍ ၾကည့္ေနၾကသလို ေကာင္မေလးကလဲ ပါးစပ္ေလးအေဟာင္းသားႏွင့္ အံဩစြာၾကည့္ေနေလသည္။ အခုေတာ့ ကိုယ့္ခ်စ္သူေခ်ာေခ်ာေလးကို မွတ္မိၿပီလားကြာ။
"သမီးေ႐ႊကူနဲ႕အသိလား ေဟသမီးဟုတ္လား"
ေမးလိုက္ေသာ္လည္း သမီးေ႐ႊကူက တုတ္တုတ္မွ်မလႈပ္ေပ။
"သမီးေရ.. သမီး"
"ရွင္ေဒၚေလး"
"ဒီတူေလးက သမီးအသိလားသမီး"
အကိုေလးကိုၾကည့္လိုက္ေတာ့ ဖုန္ေတြလူးေနသည့္ အင္းက်ီေလးႏွင့္ မ်က္မွာညိုးစြာပင္ေ႐ႊကူ႕ကိုၾကည့္ေနေလသည္။ ဘယ္လိုေရာက္လာတာလဲ ဆိုတာ ေနာက္မွေမးရမည္။ ယခုေတာ့အကုန္လုံးႏွင့္ မိတ္ဆက္ေပးမွျဖစ္မည္။
"ဟုတ္ သမီးအသိပါ"
"ေဟ ဟုတ္လား"
ထိုလူေျပာသည့္က သူ႕ခ်စ္သူဆီလာတာဟုပင္ ေအးခ်မ္းယခုမွသေဘာေပါက္သည္က ထိုလူႏွင့္ေရွ႕ကမိန္းခေလးဟာရည္းစားေတြျဖစ္သည္မွန္း။ ေဟာဗ်ာ ေအးခ်မ္းထင္လိုက္သည္က အရီးျမရဲ႕ေကာင္ေလးလို႔ေလ။ သြားပါၿပီဗ်ာ အရီးျမေတာ့အပ်ိဳးႀကီးျဖစ္အုံးမွာေပါ့။
"သမီးကိုေမြးစားမယ္လို႔ေျပာတဲ့အိမ္က အကိုေလးပါ "
"အဲ့တာဆို သမီးရဲ႕ေက်းဇူးရွင္ေပါ့"
တူမျဖစ္သူက ေမေမႀကီးဘဘႀကီးႏွင့္ အကိုေလးဆိုသူက တူမေလးကိုအရမ္းဂ႐ုစိုက္သည့္အေၾကာင္း ဘယ္လိုေတြခ်စ္ၾက အလိုလိုက္ၾကသည့္အေၾကာင္းေျပာေလ့ရွိသည္မို႔ ထိုတူေလးကို ခ်က္ခ်င္းပင္သေဘာေတြက်သြားရေတာ့သည္။
ယခုမွ ေကာင္မေလးရဲ႕ေဒၚေလးျဖစ္သူဟာ ျပာယာခက္သြားကာ ထရပ္လိုက္ေလသည္။
"ေမာင္ညိုဖယ္စမ္းဖယ္စမ္း လာေနရာခ်င္းလဲထိုင္ခ်ည္"
"ဟုတ္ကဲ့အရီးျမ"
ဒါမွဒုကၡပဲ အရီးျမဆိုသူက ေနရာလဲေတာ့ ေကာင္မေလးေဘးသို႔ ေအးခ်မ္းဆိုသည့္ေကာင္ကေရာက္သြားေလသည္။ ကိုယ့္ေကာင္မေလးအနား ဘယ္သူမွထိုင္တာ မႀကိဳက္ပါဘူးဆိုကြာ။
"သမီးေလးအေပၚဂ႐ုစိုက္ေပးၾကလို႔အရီးျမက ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ငါ့တူရယ္"
"ကြၽန္ေတာ္တို႔က ေကာင္မေလးကိုမိသားစုအရင္းေတြလို႔ကိုခ်စ္တာပါဗ် ရပါတယ္မိသားစုေတြပဲေလ"
"ေအးပါကြယ္ ေအးပါ "
ယခုထိ ဘာစကားမွဝင္မေျပာ ၿငိမ္ၿငိမ္ေလးထိုင္ကာၾကည့္ေနသည့္ေကာင္မေလးကို ကြန့္ျမဴးမ်က္စိတစ္ဖက္မွိတ္ျပလိုက္ေတာ့ မ်က္လုံးေလးကလည္ကလည္ႏွင့္ရွိေနေလသည္။
"ညီမေလးကူကူ ကိုကိုမ်က္ႏွာသစ္ခ်င္လို႔ ေရရွိတဲ့ေနရာေလးလိုက္ပို႔ပါလား"
ေ႐ႊကူမွာ အံဩရသည့္အျဖစ္က အေတာ္မ်ားေလရာ ယခုအခါမွာေတာ့ ပို၍ေတာင္အံဩရလြန္းလို႔ အသက္ေတာင္ရႈဖို႔ေမ့ရသည္။
"သမီး သြား လိုက္ျပလိုက္အုံးသြား ေနာက္ေဖးမွာအုတ္ကန္ေလးရွိတယ္"
"ေ႐ႊကူ ေ႐ႊကူ.. အရီးေျပာေနတယ္ေလ"
"ဟုတ္ ဟုတ္ "
ေ႐ႊကူေရွ႕မွဦးေဆာင္၍သာ ေခၚလာရသည္ အေတြးက အေစာကေခၚလိုက္သည့္ နာမည္ႏွစ္ခုတြင္သာ အေတြးေတြေရာက္ေနရသလို ျပန္ၾကားေယာင္မိတိုင္း ၾကက္သီးေလးေတြေတာင္ထရသည္။
"အကိုေလး "
"အမေလး..လန့္တာကြာ "
"ဟြန႔္.."
အုတ္ကန္ကႀကီးသလို အိမ္ေနာက္ေဖးဆိုသည့္အတိုင္း စံပယ္႐ုံေလးေတြပတ္ပတ္လည္တြင္ရွိသည္မို႔ ကြန့္ျမဴးတို႔ကိုေတာ္႐ုံမျမင္ရေပ။
"ဘာျဖစ္လို႔လဲကြ မေပ်ာ္ဘူးလားကိုယ့္ကိုေတြ႕ေတာ့"
လက္ေလးပိုက္ကာ စူထားသည့္ႏႈတ္ခမ္းေလးဟာ စိတ္ဆိုးသေယာင္ႏွင့္ မ်က္ႏွာေလးတည္ထားသည့္ေကာင္မေလးကို ကြန့္ျမဴးေမးလိုက္ေတာ့ မ်က္ေစာင္းေလးထိုးသြားေလသည္။
"အကိုေလး ဘာလို႔လိုက္လာတာလဲ ျပန္ေတာ့အခု"
"ဟာ ကိုယ္အၾကာႀကီးကားစီးလာရတာေလ ပင္းပန္းေနၿပီေလကြာ"
ေ႐ႊကူ႕ပခုံးေပၚ ေခါင္းႀကီးငုံ႕၍ ထိုးတင္လာသည့္အကိုေလးက ျပန္ခိုင္းသည္ေၾကာင့္ခြၽဲေနေလသည္။
"ေ႐ႊကူလဲတူတူပါပဲေနာ္ ဟြန့္.. အကိုေလးဘယ္လိုမ်ားလိုက္လာတာလဲေျပာပါအုံး "
"အဲ့တာလား ..အဲ့တာကေကာင္မေလးေဘးကခုံမွာကိုယ္လဲပါလာတာေလ "
သူ႕ကိုယ္သူခေလးမ်ားထင္ေနလားမသိ ကိုယ္ႀကီးဘယ္ညာယိမ္းကာေျပာလာသည့္အကိုေလးေၾကာင့္ ေ႐ႊကူမွာရယ္ခ်င္မိသြားသည္။
"အကိုေလးဘာလို႔လိုက္လာတာလဲဟင္ ေ႐ႊကူကစဥ္းစားခ်င္လို႔႐ြာျပန္ပါတယ္ဆို အဲ့လိုေနာက္ကလိုက္လာလို႔ျဖစ္မလား"
"မခြဲနိုင္လို႔ေပါ့ ကိုယ္ေကာင္မေလးနဲ႕ တစ္နာရီေလာက္ေလးေတာင္ခြဲၿပီးမေနနိုင္လို႔ပါဗ်ာ"
လူဆိုးႀကီး သူမ်ားကို ရင္ခုန္ေအာင္သိပ္လုပ္တာပဲရွင္ရယ္။
"ေကာင္မေလးနဲ႕အၾကာႀကီးခြဲရမယ္ဆိုရင္ေလ ကိုယ္အဲ့ရန္ကုန္ႀကီးမွာ အသိစိတ္လြတ္ၿပီးမွိုင္ေတြေနမိမွာ ေကာင္မေလးဘယ္လိုဆုံးျဖတ္ပါေစ ကိုယ္လက္ခံမယ္ ဒါေပမယ့္ကိုယ္ဟိုကိုေတာ့မျပန္ဘူးေနာ္ ေကာင္မေလးတို႔႐ြာမွာပဲ ေကာင္မေလးေနသေလာက္ကိုယ္လဲေနမယ္ေနာ္"
"ဟင္ တစ္ရက္ႏွစ္ရက္ၿပီး ျပန္မွာမဟုတ္ဘူးလား"
"အိုဗ်ာ ဘာလို႔ျပန္ရမွာလဲ ေကာင္မေလးမပါရင္ကိုယ္မျပန္ဘူး ကိုယ္ကပစၥည္းေတြေရာ အကုန္ထည့္လာတာ ဒီ႐ြာမွာပဲေနမွာ"
"အကိုေလး .."
"အင္း ခင္ဗ်ားေလးရဲ႕ကိုကိုက ေရွ႕မွာရွိတယ္ေလကြာ ေျပာဘာေလးေျပာခ်င္လဲ"
ၾကည့္ လူကိုစိတ္တိုမရေအာင္ သိပ္လုပ္ပါလားေနာ္။
"ဟြန့္.. အဲ့ကိုကိုက ဘယ္လိုျဖစ္သြားရတာလဲ ေ႐ႊကူေခၚတာအကိုေလးပါေနာ္ ဘယ္လိုျဖစ္လို႔ကိုကိုျဖစ္သြားရတာလဲရွင္းပါအုံး ၿပီးေတာ့လူကိုေခၚတာမ်ား ညီမေလးကူကူေလးတဲ့ "
ဟားကြာ ႐ြာခုမွျပန္ေရာက္တယ္ ေကာက္စိန္ေလးကိုခ်က္ခ်င္းျဖစ္သြားတာလားကြာ။
"ကိုကိုကေျပာျပရမွာလား ေဟာ့ဒီ့ကကူကူေလးကိုေလ"
"အြန္းေပါ့ လူကိုလာၿပီးအသဲယားစရာေတြနဲ႕လာေခၚေနတာ ဘယ္သူသင္ေပးလိုက္တာလဲေျပာ"
မ်က္ႏွာေလးက ၿပဳံးသေယာင္ေလးႏွင့္ေမးလာသည့္ေကာင္မေလးဟာ အေခၚေဝါေလးေၾကာင့္ေတာင္ရွက္ေနသည္ထင္သည္။
"ကိုယ္ကအရင္ထဲက ေခၚခ်င္ေနတာေလကြာ ေကာင္မေလးၾကည့္ ကိုကိုနဲ႕ကူကူတဲ့ ဘယ္ေလာက္ခ်စ္ဖို႔ေကာင္းလိုက္သလဲ "
ေ႐ႊကူတည္ေနသည့္ၾကားမွ ရယ္မိသြားေတာ့သည္။
"ခစ္ခစ္ ..အကိုေလးရယ္ အရမ္းပိုတာပဲ "
"ဒီကေကာင္က ေကာင္မေလးအတြက္ပဲမရွက္တမ္းပိုတာပါဗ်ာ "
"ေ႐ႊကူက႐ြာမွာတစ္လေလာက္ေနမွာေနာ္ အဲ့တာအကိုေလးကတဂယ္ႀကီးေနမွာလား"
မ်က္ႏွာေလးေမာ့ကာ ေမးေလးဆက္ျပ၍ေမးလာသည့္အခါ ေကာင္မေလးပါးေလးကို ေကာက္၍နမ္းလိုက္၏။
"အကိုေလး ေဒၚေလးျမင္သြားမယ္ေလ"
ေ႐ႊကူ ပါးေလးကိုကိုင္၍ ေျပာလိုက္ေတာ့ အကိုေလးကသေဘာေတြက်၍ရယ္ေနေလသည္။ ေ႐ႊကူ႕မွာ အကိုေလးေၾကာင့္ ရွက္ေနရသလို အကိုေလးပုံေလးၾကည့္လိုက္ေတာ့ ထိန္းမရ ရယ္ခ်လိဳက္မိသည္။
"ခစ္ခစ္.. ဖုန္ေတြနဲ႕ ခစ္ခစ္"
"ရယ္ေနပါဗ်ာ ကိုကိုဖုန္ေတာထဲပစ္လဲလာတာေကာင္မေလးေၾကာင့္ေနာ္"
"ေ႐ႊကူနဲ႕ဘာဆိုင္လို႔လဲ "
"ကိုကိုက ဒီကခ်စ္ရသူေလးကို မမွီမွာဆိုးလို႔အျမန္ေမာင္းခိုင္းလိုက္တာေလ အဲ့တာႏြားအုပ္ႀကီးေတြ႕ၿပီးေရွာင္ေမာင္းခိုင္းလိုက္တာ လဲလာေရာ "
"ခစ္ခစ္ .."
"မရယ္နဲ႕ေလကြာ"
အရယ္သန္လိုက္ေလျခင္း ဗိုက္ေလးႏွိပ္ႏွိပ္ၿပီးရယ္ေနသည့္ေကာင္မေလးကို ကြန့္ျမဴးမ်က္ႏွာေလးဟန္လုပ္တည္၍ ၾကည့္ေနလိုက္ေတာ့သည္။
"ဟုတ္ပါၿပီ ေရာက္ေနၿပီဆိုေတာ့လဲေနေပါ့ ၿပီးမွမေနနိုင္ပါဘူးအကိုေလးျပန္ပါေတာ့မယ္လာေျပာရင္ေ႐ႊကူကမတားဘူးေနာ္ "
"ကိုယ္က မျပန္ဘူးေလ ေကာင္မေလးမွမပါတာ "
"အြန္း ..အခုေတာ့မ်က္ႏွာသစ္ေတာ့ေလ ၾကာေနၿပီ "
"သစ္ေပးေလကြာ ကိုယ္ပင္ပန္းလြန္းလို႔မလႈပ္ခ်င္ေတာ့ဘူး"
"အကိုေလးရယ္ ခေလးလား"
"ခေလးပဲ ေကာင္မေလးနဲ႕ဆိုခေလးပဲကြာ ေနာ္ ေနာ္ ..."
ဒူးေလးေကြးၫႊတ္ကာ ေ႐ႊကူ႕ပခုံးေလးေပၚ ေမးေလးထပ္လာတင္သည့္အကိုေလးက ေ႐ႊကူ႕ကိုခ်စ္စနိုးႏွင့္ခြၽဲေနေလသည္။ အမေလး စိတ္ဆိုးၿပီး႐ြာျပန္လာတဲ့ေ႐ႊကူက မေခၚပဲမေနရေသးဘူး သူကလိုက္လာၿပီးခေလးလိုလာခြၽဲေနသည္တဲ့။ ေမေမႀကီးရယ္ ေမေမႀကီးသားကိုလုပ္ပါအုံး သမီးေတာ့ဒီရက္ေတြဘယ္လိုျဖတ္သန္းရမလဲလို႔။
"အဲ့ေတာ့ ငါ့တူကသမီးေလးနဲ႕ဒီ႐ြာမွာေနအုံးမွာေပါ့"
"ဟုတ္ကဲ့ဗ် မာမီကကြၽန္ေတာ့ကိုတစ္ခါထဲထည့္လိုက္တာ အဲ့တာေၾကာင့္ေကာင္မေလးနဲ႕ဒီ႐ြာမွာေနျဖစ္မယ္ဗ်"
"အရီးျမတို႔႐ြာက ဧည့္သည္ေမွ်ာ္ေနၾကတာေလ ငါ့တူေနမယ္ဆိုေတာ့ သတင္းေကာင္းေပါ့ "
"ဟုတ္ပါ့ဗ်ာ ၿမိဳ႕ႀကီးသားေတြေနမယ္ဆိုေတာ့ က်ဳပ္တို႔ကာလသားေတြက ေပ်ာ္တာေပါ့"
"ဟား ဟား.. ကြၽန္ေတာ္က ဒီမွာၾကာမွာဆိုေတာ့ ေရွ႕ေလွ်ာက္ခင္ၾကပါ ေခၚၾကပါေနာ္"
"မပူနဲ႕ဗ်ာအဲ့တာေတာ့ ဒီမွာၾကည့္ ဒီကၿမိဳ႕ႀကီးသားေတာင္က်ဳပ္တို႔႐ြာေရာက္ၿပီး ႐ြားသားႀကီးလုံးလုံးျဖစ္သြားတာ ဒီကအကိုလဲေသခ်ာတယ္ ေနာက္ဆို႐ြာမွာပဲေနခ်င္မွာ"
ေအးခ်မ္းလဲ စိတ္ထဲကေရ႐ြတ္မိသည္။ ႐ြာသားႀကီးျဖစ္မွာေပါ့ဗ် ဒီ႐ြာကမိန္းမလွေလးကိုခ်စ္ေနရေတာ့လဲ ဘယ္မွမသြားနိုင္ ဒီမွာပဲေနရမွာေပါ့ဗ်။
"ဟုတ္ပါၿပီဗ်ာ"
အားလုံးက ဝမ္းပန္းတသာႀကိဳဆိုေနၾကသည့္အခါ ေ႐ႊကူလဲေပ်ာ္ရသည္။
"ဒါနဲ႕အရီးျမတို႔က မိန္းမသားေတြၾကည့္ပဲဆိုေတာ့ ဒီကၿမိဳ႕ႀကီးသားေနဖို႔ကမသင့္ေတာ္ဘူးဗ် "
ဖိုးတုတ္ဝင္၍ေျပာလိုက္ေတာ့သည္။
"ဟုတ္သားပဲ ဒီလိုလုပ္ ေက်ာ္ႀကီးအိမ္မွာေနခိုင္းလိုက္ ေက်ာ္ႀကီးကလဲလူပ်ိဳႀကီးတစ္ေယာက္ထဲေနတာဆိုေတာ့အဆင္ေျပတာေပါ့"
" အဆင္ေျပပါ့မလားေအးခ်မ္းရာ"
"ေအးခ်မ္းရယ္ ျဖစ္ရဲ႕လား ငါ့တူနဲ႕မျဖစ္ဘူးထင္တယ္ကြယ့္"
"အရီးျမရယ္ ျဖစ္ပါတယ္ဗ်"
ေအးခ်မ္းဆိုသူ ဂ်င္းထည့္ေနမွန္းသိသည္မို႔ ဖိုးတုတ္ေခါင္းသာခါလိုက္မိသည္။ ေအး..ၿမိဳ႕သားအခ်င္းခ်င္း လုပ္ၾကေပါ့ကြာ။
"ေဟာ.. ေက်ာ္ႀကီးအသံၾကားတယ္ဗ် ခဏေလးဒီဘက္ေရာက္ေတာ့မယ္ တစ္ခါထဲၿမိဳ႕ႀကီးသားကိုထည့္လိုက္မယ္ေလ"
ေ႐ႊကူသိသည့္ေက်ာ္ႀကီးဆိုသည့္လူက အတိုးေပးသည့္လူျဖစ္ရာ ေယာက္်ားေပမယ့္ ေယာက္်ားေတြကိုႀကိဳက္သည့္ လူျဖစ္သည္။ ေဒၚေလးေျပာဖူးသည့္ ထိုလူေတာ့ မျဖစ္ပါေစႏွင့္ ထိုလူေတာ့မျဖစ္ပါေစနဲ႕ဘုရား။
"ဟဲ့မိစိန္ ညည္းအေႂကြးကငါဘယ္ေတာ့မွရမွာလဲေျပာပါအုံး"
"ေပးပါ့မယ္ေက်ာ္ႀကီးရယ္"
"အိုက္စ္ ...ျပန္ေခၚစမ္းမိေက်ာ္လို႔"
"ေအးပါမိေက်ာ္ရယ္ ပဲေလးသြားေရာင္းၿပီးရင္ေပးပါ့မယ္ဟယ္"
"နင့္ပဲကေလ ေရာင္းလို႔ကိုမထြက္ေတာ့ဘူး ေအး ဒီတစ္ပတ္ေနလို႔မွမေပးရင္ နင့္ေယာက္်ားဖိုးေတကို အိမ္လႊတ္လိုက္ဒါပဲ"
"ဘာ ..."
"ဟဲ့အမေလး ေအာ္လိုက္တာ အေႂကြးနဲ႕တန္ရာတန္ရာခိုင္းမလို႔ဟဲ့ ခိုင္းမလို႔..."
"ေပးမယ္အဲ့အေႂကြး ငါ့လင္ေတာ့မလႊတ္နိုင္ဘူးမိေက်ာ္ရဲ႕"
"ေပးမယ္ဆိုၿပီးေရာ သူ႕ေယာက္်ားမဲမဲႀကီးကို ငါကဘာလုပ္ရမွာလဲ အမေလး အဲ့ပါ့ အံပါ့"
ေဘးအိမ္သို႔အေႂကြးေတာင္းေနသည့္ျဖစ္အင္ကို ေ႐ႊကူတို႔အဖြဲ႕အတိုင္းသားျမင္ရၾကားရသည့္အခါ လန့္ေနရေတာ့သည္။ အကိုေလးကို အဲ့လူႀကီးအိမ္မွာမထားနိုင္ပါဘူး။ ေ႐ႊကူ႕အကိုေလးေတာ့ ေရစုန္ေမ်ာေတာ့မွာပဲ။
အေတြးႏွင့္တင္ေ႐ႊကူ စိတ္မခ်သည္ကို လူျမင္လိုက္ရေတာ့ ပို၍ေတာင္စိတ္မခ်ေတာ့ေပ။ ဝတ္လာသည့္အကၤ်ီက အေပၚပိုင္းအက်ပ္အစိမ္းရင့္ေရာင္ႏွင့္ ေအာက္ကပုဆိုးကိုထဘီလိုဝတ္ထားၿပီး ဖင္ကိုေကာ့ခ်ိတ္ေနေအာင္ကို ေနာက္သို႔ပစ္၍လမ္းေလွ်ာက္လာသည့္ ကိုေက်ာ္ႀကီးကိုေ႐ႊကူေတြ႕လိုက္ရေတာ့သည္။
"ဟင့္အင္း ဟင့္အင္း မျဖစ္ဘူး တစ္ျခားအိမ္မွာပဲေနလို႔မရဘူးလား အဲ့လူနဲ႕ေတာ့မျဖစ္ဘူး အကိုေလးမေနရဘူး.."
ေခါင္းေလးျပဳတ္ထြက္သြားပါအုံးမယ္ေကာင္မေလးရယ္ ေျဖးေျဖးတားလဲရပါတယ္ကြာ။ ဟိုက အကုန္ႏွိုက္ျမည္းမည့္ပုံစံမ်ိဳးဆိုေတာ့ မ်က္ႏွာေလးငယ္စြာႏွင့္ အတင္းကိုတားလာေလသည္။ အမေလးဗ်ာ ကိုယ္ကလဲအဲ့လူနဲ႕ေနမွဒီ႐ြာထဲေနရမယ္ဆို ႐ြာျပင္ထြက္ေနမယ့္ေကာင္ပါကြာ။ ႏွိုက္အျမည္းေတာ့မခံနိုင္ဘူးေလ။
"ဟုတ္သားပဲကြယ္ ဒီကငါ့တူနဲ႕ျဖစ္မယ္မထင္ဘူးကြယ့္"
"အရီးျမခဏေလး"
ေအးခ်မ္း ဘယ္လိုေျပာေျပာ ဒီလူကို ေက်ာ္ႀကီးလက္ထဲအရင္ပို႔မည္မို႔ ေရွ႕ေရာက္ေနသည့္ကိုေက်ာ္ႀကီးကို လွမ္းေခၚလိုက္ေတာ့သည္။
"ေက်ာ္ႀကီးေရ႕ လာအုံးကြ"
"အိုက္.. ခ်မ္းေရ လူကိုဘယ္လိုေခၚလိုက္တာလဲလို႔ "
အနားသို႔ေရာက္လာသည့္ေက်ာ္ႀကီးမွာ ေအးခ်မ္းဆီတန္းလို႔ေရာက္လာေလသည္။
"ဒီမွာ ရန္ကုန္ကၿမိဳ႕ႀကီးသားက ဒီ႐ြာမွာခဏေနမလို႔တဲ့ အဲ့တာေက်ာ္ႀကီးရဲ႕အိမ္မွာတည္းခိုင္းမလို႔ အဆင္ေျပလား"
အၾကည့္က ကြန့္ျမဴးဆီ ဒိုင္းခနဲေရာက္လာကာ ခ်က္ခ်င္းပင္အနားသို႔ေရာက္လာေလေတာ့သည္။
"အိုက္.. အႀကီးႀကီးပဲေနာ္ "
"ဘာလဲ မိေက်ာ္ရဲ႕ "
"လက္ေမာင္းေျပာတာပါ အားကိုးခ်င္စရာႀကီးေနာ္အဟိ "
"အမေလးမိေက်ာ္ရယ္ ေနာက္ဆုတ္စမ္းပါဟဲ့ "
ေ႐ႊကူေဒၚေလးျဖစ္သူကို ေခါင္းေတြရမ္းျပ၍တားခိုင္းလိုက္ေတာ့ ေဒၚေလးကေခါင္းၿငိမ့္ျပေလသည္။
"ဖိုးတုတ္ နင့္အိမ္မွာပဲထားလိုက္ ေဒၚေလးနင့္အိမ္မွာပဲစိတ္ခ်တယ္"
"အရီးျမ မိေက်ာ္အိမ္ကဘာျဖစ္လို႔လဲ "
"မျဖစ္ပါဘူးဆိုဟယ္ ဖိုးတုတ္ေခၚသြားလိုက္ေတာ့ ခရီးပန္းလာတာဆိုေတာ့နားခ်င္ရွာမွာေပါ့ အရီးျမ ခဏေနရင္ဟင္းလာပို႔ေပးမယ္ "
"ရပါတယ္အရီးျမရာ က်ဳပ္အိမ္ကေကြၽးနိုင္ပါတယ္ဗ် "
"ဟင္းေတြဒီည ပိုခ်က္ထားလို႔ပါဖိုးတုတ္ရယ္ အရီးျမလာပို႔မယ္ ဟင္းခ်က္မေနနဲ႕ၾကားလား"
"ဟုတ္ကဲ့အရီးျမ အဲ့တာဆိုလဲေခၚသြားေတာ့မယ္ဗ်ာ ေရေလးဘာေလးခ်ိဳးခိုင္းလိုက္အုံးမယ္ ေနာက္က်ေနၿပီဗ်"
အကိုေလးဟာ ကိုဖိုးတုတ္ဆိုသည့္လူေနာက္ပါသြားသလို ကိုေက်ာ္ႀကီးမွာလဲ ႏႈတ္ခမ္းႀကီးေထာ္၍ျပန္သြားေလေတာ့သည္။ ေ႐ႊကူမွာလဲ ယခုမွသက္ျပင္းေလးခ်မိသလို အကိုေလးကိုစိတ္ခ်ေတာ့သည္။
ကိုဖိုးတုတ္ဆိုသူမွာ ကြန့္ျမဴးထက္ႀကီးလဲ ႏွစ္ႏွစ္ေလာက္ျဖစ္မည္။ ထိုလူဟာ ေဖာ္ေ႐ြသလို သေဘာလဲေကာင္းေလသည္။ ထိုလူ႕အိမ္မွာလဲ ႏွစ္ထပ္ပ်င္ေထာင္အိမ္ျဖစ္ေလရာ ေရနံမဲေတြသုပ္ထားေလသည္။ ကိုဖိုးတုတ္က ေနဖို႔ေနရာရယ္ အထုတ္ေတြထားမယ့္ေနရာရယ္ကိုေသခ်ာလိုက္ျပ၍ ေရခ်ိဳးခိုင္းေလသည္။ ကြန့္ျမဴးအထုတ္ေလးအသာခ်၍ ခ်က္ခ်င္းပင္ေရခ်ိဳးလိုက္ရာ လူဟာတဂယ္ပဲလန္းသြားေလသည္။
"ဘယ္လိုလဲ ၿမိဳ႕ႀကီးသာ ေနသာထိုင္သာရွိရဲ႕လားဗ်"
"အခုမွလန္းသြားတယ္ကိုဖိုးတုတ္ေရ "
အိမ္ေအာက္တြင္ ကြန့္ျမဴးအပါအဝင္ သုံးေယာက္သားထိုင္ေနၾကေတာ့သည္။
"ဒီကညီ့နာမည္က ေအးခ်မ္းေနာ္ "
"ေဒးဗစ္ခ်မ္းဗ်နာမည္အရင္းက ဒီ႐ြာေရာက္မွေအးခ်မ္းဆိုၿပီးေခၚၾကတာ အဲ့တာနဲ႕ေအးခ်မ္းျဖစ္သြားေရာ "
"နာမည္ေကာင္းပဲကြ"
"အကို႔နာမည္ကေရာ"
"ကြန့္ျမဴးေဝတဲ့ကြ "
"နာမည္က ခက္တယ္ကြ ဒီအတိုင္းၿမိဳ႕ႀကီးသားပဲေခၚၾကတာေပါ့ေနာ့"
"ႀကိဳက္သလိုေခၚပါဗ်ာ ကြၽန္ေတာ္ကအဆင္ေျပတယ္"
ကြန့္ျမဴးတို႔အေတာ္ၾကာ စကားေတြေျပာရင္းမွ ဖုန္းေလးၾကည့္မိေတာ့ ည ၆ နာရီေတာင္ရွိၿပီျဖစ္သည္။ ဖုန္းထဲတြင္ ရဲဗေလာင္းခက္ေအာင္ေခၚထားေသာ နာမ္ပါတ္တို႔မွာလဲ မာမီႏွင့္ဒယ္ဒီျဖစ္ၿပီး ျပန္ေခၚလိုက္သည့္အခ်ိန္တြင္ေတာ့ ဖုန္းေလးဟာေခၚမရ ျပန္၍က်က်ေနေလသည္။
"ၿမိဳ႕ႀကီးသားေရ ဖုန္းလိုင္းမမိလို႔ေနမယ္"
"ဟား.. ဟုတ္သား တိုင္မတတ္ဘူးဗ်"
"႐ြာထဲကအဲ့လိုပဲဗ် လိုင္းကတတ္တစ္ခ်က္မတတ္တစ္ခ်က္ အပင္ေပၚတတ္ရင္ေတာ့မိမယ္ထင္တယ္ ၿမိဳ႕ႀကီးသားအေရးႀကီးရင္အပင္ေပၚတတ္မလား"
"တဂယ္ႀကီးဒီ႐ြာက ဖုန္းလိုင္းမမိတာလားကိုဖိုတုတ္"
"ဟုတ္တယ္ကိုျမဴးေရ ဖုန္းလိုင္းလဲသိပ္မမိဘူး မီးလဲမရေသးဘူး ခင္ဗ်ားေနနိုင္ပါ့မလားဗ်"
"တဂယ္ႀကီး.."
"တဂယ္ႀကီးပါဆိုဗ်ာ မယုံရင္အဲ့အပင္ေပၚတတ္ၾကည့္လိုက္ တိုင္မိတယ္"
ဒီ႐ြာက မီးမရွိပဲဘယ္လိုမ်ားေနၾကသလဲဗ်ာ။ ဖုန္းလိုင္းကလဲမမိနဲ႕ အြန္း ဒီအေၾကာင္းျပခ်က္ေလးေတြနဲ႕ေတာ့ ရန္ကုန္ျပန္စရာအေၾကာင္းမရွိတာမို႔ ကြန့္ျမဴးသည္းခံ၍ေနရမည္။ ေကာင္မေလးမ်က္ႏွာတစ္ကမၻာမို႔ ေနနိုင္ပါတယ္ကြာ။
"Hello ဒယ္ဒီ "
"ေအး.. ေခြးသား"
နားေတာင္အူသြားရသလို ထိုင္ေနသည့္ သရက္ပင္ေပၚမွလဲ ျပဳတ္က်မလိုေတာင္ျဖစ္သြားရေတာ့သည္။
" မင္းျပန္လာခဲ့ ေသခ်င္လို႔လားကြ ဟမ္"
"ဒယ္ဒီရာ တိုးတိုးေျပာလဲၾကားရပါတယ္ဗ် အရမ္းမေအာ္ပါနဲ႕ဗ်ာ"
ကြန့္ျမဴးမွာ သစ္ကိုင္းႀကီးခြထိုင္၍ ေျခေထာက္ေတြဟာတြဲေလာင္းႀကီးႏွင့္ ဖုန္းေျပာရသည့္ျဖစ္အင္ပါေလ။
"မင္းဘယ္မလဲေခြးေကာင္ "
"ေကာင္မေလး႐ြာမွာေလ"
"ငါတို႔ကိုေျပာသြားသလား မင္းလုပ္ခ်င္တိုင္းလုပ္ေနတာမ်ားၿပီေနာ္ကြန့္ျမဴးေဝ"
"ကြၽန္ေတာ္စာေရးခဲ့တယ္ေလ မေတြ႕ေသးဘူးလားဒယ္ဒီက ဒယ္ဒီတို႔မျမင္မွာဆိုးလို႔ေသခ်ာကို ေဆာ့ပင္နဲ႕ ေဘာနဲ႕ေရးၿပီးေထာင္ခဲ့တာေလဗ်ာ"
"သို႔...
ဒယ္ဒီႏွင့္မာမီ ေကာင္မေလးႏွင့္တစ္စကၠန့္ေလးေတာင္မခြဲနိုင္တာမလို႔ ေကာင္မေလး႐ြာသို႔လိုက္သြားပါေၾကာင္း ဒီေဘာႏွင့္ အသိေပးလိုက္သည္။
ပုံ....
ႏွစ္လုံးနဲ႕ဒယ္ဒီ့ရဲ႕သား သုံးလုံးႏွင့္ကြၽန္ေတာ္"
ဧည့္ခန္းတြင္ အခန့္သားေထာင္ထားသည့္ ေဘာႀကီးကို မဖယ္ရေသးသလို ထိုေရွ႕တြင္ခါးေထာက္၍ ဖုန္းေျပာေနသည့္ဦးမိုးျမင့္မွာ ထိုစာကိုျပန္ဖတ္မိေတာ့ ပို၍စိတ္တိုလာရသည္။
"မင္းက်ေတာ့သုံးလုံး ငါ့က်ေတာ့ႏွစ္လုံးက ျဖစ္သင့္လားကြ ဟမ္.."
"ဟားဗ်ာ အဲ့တာေလးလွမ္းေမးတာမ်ား ကြၽန္ေတာ့္ကိုေမးရသလားဗ်ာ မာမီ့ကိုေမးတာေတာ့မဟုတ္ဘူး"
"ဒီေခြးသား "
ကြန့္ျမဴးစိတ္ႀကိဳက္ဖုန္းထဲမွစေနရ၍ တစ္ဖက္တြင္ရယ္ေနမိသည္။
"မင္းေျပာ မင္းကိုအခ်ိန္ေပးထားတဲ့ေလးႏွစ္က ျပည့္ဖို႔အေဝးႀကီးလိုေသးတယ္ေနာ္ကြန့္ျမဴးေဝ"
"ကြၽန္ေတာ္မိန္းမယူၿပီးရင္ တစ္သက္လုံအဲ့ကုမၸဏီႀကီးအၿမဲဦးစီးေပးေတာ့မွာေလဗ်ာ အခုေတာ့ဒယ္ဒီခဏၾကည့္ေပးထားလို႔မရဘူးလားဗ်"
"စဥ္းစားေပးမယ္ "
"ေျမးေလးအျမန္မခ်ီခ်င္ဘူးလားဒယ္ဒီ"
"ေအး.. ေအးကြာသေဘာတူတယ္"
ဒယ္ဒီတို႔မ်ား ေျမးဆိုတာႏွင့္ ခ်က္ခ်င္းကိုသေဘာတူေလသည္။
"ေနအုံး ျပႆနာတစ္ခုထပ္ရွိေသးတယ္ မင္းထူးခန့္ကိုဘယ္လိုေတာင္လုပ္ခဲ့တာလဲကြ"
"နဲနဲေလးသမခဲ့တာ"
"ဘာ.. သြား ၆ ေခ်ာင္းႀကိဳးၿပီး နဲရိုးႏွစ္ေခ်ာင္းႀကိဳးတာနဲနဲေလးလားကြ"
"အဲ့ေကာင္က ေကာင္မေလးကိုၿခိမ္းေျခာက္ေနတာေလ ၿပီးေတာ့အိမ္ထိလာၿပီးကြၽန္ေတာ့ေရွ႕မွာၿခိမ္းေျခာက္တာေနာ္ အဲ့တာကိုဒယ္ဒိ့သားကြၽန္ေတာ္က လႊတ္ထားသင့္သလားအဲ့ေကာင္ကို"
"ဟုတ္လား အဲ့ေကာင္ကအိမ္ထိလာၿပီးအဲ့လိုလုပ္သြားတာလား"
"ဟုတ္တယ္ဗ် ဒယ္ဒီတို႔ဖိုးဖိုးဆီေရာက္ေနတဲ့ေန႕ေတြကလာသြားတာ"
"ေအး ေစာ္ခဲ့အဲ့တာဆို ဒီကကိစၥဒယ္ဒီရွင္းလိုက္မယ္ မင္းသာအဲ့မွာသမီးကိုအဆင္ေျပေျပျပန္ေခၚခဲ့ၾကားလား"
"Ok ဒယ္ဒီ"
မေန႕ညက ေကာင္မေလးအိပ္သြားသည္ႏွင့္ ကြန့္ျမဴးအျပင္သို႔သြားကာ ထူးခန့္ဆိုသည့္ေကာင္ကို ပညာသြားျပခဲ့သည္။ သူငယ္ခ်င္းႀကီးမို႔ ဒီေလာက္ပဲေစာ္ပေလာ္တီးခဲ့သည္မွာ ထိုေကာင္ကံေကာင္းလွၿပီျဖစ္သည္။ ထူးခန့္ကေတာ့မူးေနတာဆိုေတာ့ ခံရေပမယ့္ ကြန့္ျမဴးကေတာ့ ထိုးလိုက္ရလို႔လက္သီးေလးနာ႐ုံသာျဖစ္ခဲ့ပါသည္။
ေကာင္မေလးကိုမ်ားဒီေကာင္က ေအးေအးခ်မ္းခ်မ္းမေနရဘူးတဲ့ ဘာေကာင္မလို႔လဲကြ။
ဟြန္း... ကြန့္ျမဴးေဝတဲ့ ေႁမြမဟုတ္ဘူးနဂါးကြ။
ထိုးထားတဲ့တတ္တူးေတာင္ နဂါးပုံထိုးထားတာ အဲ့ေတာ့ နဂါးမွန္းသိေအာင္ အေမာက္ေထာင္ၿပီးေပါက္ခဲ့လိုက္တယ္ေအးေရာ။
Words 3854
1.11.2023 8:30pm
ဆက္လက္ႀကိဳးစားသြားပါမည္။
တစ္ခုေျပာမယ္ေနာ္ စေလမ်ိဳ႕မွာရွိတဲ့ ၁၂ ႐ြာက်ိတ္စုထဲက ေ႐ႊကူေလးတို႔႐ြာကေလ တဂယ္မီးလဲမရေသးပါဘူးတဲ့ေနာ္။ ဓာတ္တိုင္ေတြသာစိုက္ထားၿပီး ယခုထိမီးမရေသးတာပါ။ ဖုန္းလိုင္းဆိူလဲ တစ္ခါတစ္ေလ လိုင္မရပါဘူးတဲ့။ ႐ြာအျပင္ေလာက္သာ ဖုန္းလိုင္းရတာပါေနာ္။ မႀကိဳးရဲ႕သူငယ္ခ်င္းျဖစ္သူ႐ြာေလးမို႔ သူ႕ရဲ႕ေျပာၾကားခ်က္အတိုင္း အမွန္တိုငိးေလးပဲေရးထားတာပါ။ တစ္စုံတစ္ရာမွားယြင္းေရးဖြဲ႕မိသည္ရွိေသာ္ မႀကိဳးကိုတိတ္္တိတ္ေလးလာေျပာေပးျခင္းျဖင့္ ကူညီေပးၾကပါေနာ္။