Uni
ဘုတ်!
ကုတင်ပေါ်သို့ အကြမ်းပတမ်း ပြစ်ချခံလိုက်ရပြီး တစ်ဆက်တည်း ဆိုသလို ရန်အပေါ်၌ ရစ်က တတ်ဖိလာခဲ့သည်၊၊ အိမ်အောက်ထပ်ကနေ အမြန်တတ်လာသည်မှာ ခဏအတွင်းကို အပေါ်ထပ်ကအခန်းထဲကိုရောက်လာခဲ့သည်၊၊ ဇောက်ထိုးထမ်းချီခံလာရတာမို့ ရန်မှာဗိုက်တွေအောင့်တတ်နေသည်၊၊ ထို့ပြင် ကိုယ်ခန္ဓာ အကြီးကြီးကိုမှမထောက် ရန်အပေါ်မှာတတ်ဖိပြီးလက်နှစ်ဖက်ကို လည်းရစ်က ချုပ်ကိုင်ထားသေးသည်၊၊ အနုနည်းနဲ့အကြမ်းစီးနေတာမဟုတ်ဘဲ အကြမ်းနည်းနဲ့အသေသတ်နေတာဒီကောင်က
"မင်း ငါအပေါ်ကဆင်း!"
"ကျုပ်က ခင်ဗျားအမိန့်ပေးလို့ရတဲ့လူလား"
စူးစူးနစ်နစ်စိုက်ကြည့်ကာ ဆိုလာတဲ့ ရစ်က အသက်ရူနှုန်းတွေလည်းမြန်နေသလို ထိကပ်နေသော ခန္ဓာကိုယ် အောက်ပိုင်းမှ အရာကြီးက ရန်ဗိုက်ကိုလည်းထောက်နေခဲ့သည်၊၊ ဒီကောင် ရန်ကိုဒီလိုတတ်ဖိလာတိုင်း တစ်ခါမှ ရန် လွတ်မြောက်သည်မရှိ၊၊ လူက ငါးဖယ်ချဥ် နယ်သလိုပင် အနယ်ခံရပြီးမှ ရစ် လက်က လွတ်သည်၊၊ ထို့ကြောင့် ရစ်၏ ဦးတည်ရာသို့ မသွားခင် ရန်က လွတ်အောင်လုပ်ရမည်၊၊ အရေးကြီးတဲ့အချိန်တွေဆို ဥာဏ်နီဥာဏ်နက်တွေက တစ်စိုးတစိမျှမထွက်၊၊ ရုန်းကန်လည်း ပိုတိုးလုပ်လာမဲ့ ရစ်အကြောင်းကို သိနေတာမို့ ရန်ငြိမ်ပြီးသာ လွတ်မြောက်ဖို့ တွေးရတော့သည်၊၊
"ဘယ်ကောင်အကြောင်းစဥ်းစားနေတာလည်း"
"မင်း မင်း....!"
နားရွက်ဖျားကို လျှာဖြင့်လျက်ကာ ပြောလာတဲ့အသံကြားမှ ရန်အတွေးထဲက လွတ်ထွက်တော့ သည်၊၊ ထို့ပြင် ရစ်နဲ့ ရန်က မိမွေးအတိုင်းဖမွေးအတိုင်းပင်ရှိနေခဲ့ကြပြီး ဘယ်အချိန်ကများ ဒီလိုပုံမျိုးဖြစ်အောင် လှုပ်ရှားလိုက်သလဲဆိုတာတောင် ရန်သတိမထားမိလိုက်၊၊ သတိထားမိတဲ့အချိန်က နောက်ကျလွန်းစွာပင် အောက်ပိုင်းတွင်းပေါက်ငယ်အနား ပူနွေးနေသော အရာ၏ ထိပ်ဖျားက တေ့ထားခြင်းကိုခံနေရပြီဖြစ်သည်၊၊ ဒီအခြေအနေထိ ရောက်လာပြီးမှတော့ ရန် ကိုယ်ကိုကိုယ် မလွတ်မြောက်နိုင်တော့မှန်းသိလိုက်ပြီဖြစ်သည်၊၊
"မင်း ညနေ ဘဲ ရှိသေးတာကိူ ငါအပေါ်ကဖယ်စမ်း!"
"အော် ခင်ဗျားရယ် fuck ပါတယ်ဆိုမှ မင်္ဂလာ ဆောင်သလိုမျိုးရက်ကောင်းရက်သာ ရွေးပြီးအချိန်အခါကောင်းကို စောင့်နေရအုံးမှာလား ဟမ် "
ဗာရစ် ဖိချုပ်ကိုင်ထားသောလက်တွေက အနည်းငယ်ရုန်းကန်ချင်နေ၏၊၊ လွန်းရန်က ဗာရစ်အကြည့်တွေကိုရှောင်လွဲစွာပင် တစ်ခြားဘက်သိူုမျက်နှာလှည့်နေသည်၊၊ ပုံစံကျကျလေးပေါ်နေသော လွန်းရန်၏ မေးဖျားကို လျှာဖြင့် အသာလျက်ပေးပြီး အရောင်တင်ခံရခြင်းမရှိသေးသည် နှုတ်ခမ်းသားကို ဖိနမ်းလိုက်တော့ ခေါင်းယိမ်းကာပင် လွန်းရန်ကရှောင်လာ၏၊၊ အခုထိကို လွန်းရန်က ဗာရစ်ကို ကောင်းကောင်းလက်ခံနိုင်သေးသည့်ပုံမပေါ်၊၊
ဆုတ်ကိုင်ထားသော လက်နှစ်ဖက်ကို ဗာရစ်လွတ်ပေးပြီး တိမ်းရှောင်နေတဲ့ မျက်နှာနုနုကို လက်တစ်ဖက်ဖြင့်ထိန်းကိုင်ပြီး တစ်ခြားတစ်ဖက်ကတော့ ရင်အုံပေါ်သို့ကစားစေ၏၊၊ ဗာရစ်အောက်မှာ လွန့်လူးနေတဲ့ လွန်းရန်က လက်လွတ်ပေးလိုက်သည်နှင့် ဗာရစ်ကျောတွေကို ကုပ်ခြစ်လာသည်၊၊ အသက်ရူသံတွေက နှစ်ယောက်လုံး ဗရမ်းဗတာ နဲ့သာ၊၊ မည်သူဆီကမှန်းမသိသော နှလုံးခုန်သံခပ်ကျယ်ကျယ်ကလည်း နှစ်ယောက်သားအကြား ထွက်ပေါ်နေခဲ့သည်၊၊
"ရစ် အ့ မတေ့ထားနဲ့ ငါ အင့်!"
"မတေ့ထားရဘူးဆို ဘယ်လိုလုပ်ပေးရမလဲ ၊၊ ကျုပ်ကိုသေချာပြောလေ"
ဗာရစ် ဆွဲဆောင်မှုတွေနောက် လွန်းရန်က မှိန်းမောရင်းပင် ယိမ်းယိုင်လာခဲ့ပြီ၊၊ အပေါ်ပိုင်းကိုသာ ကလိပေးနေပြီး အောက်ပိုင်းကိုဒီတိုင်းခပ်ငြိမ်ငြိမ်သာထားလေတော့ ခါးကော့ရင်းပင် လွန်းရန်က မနေတတ်စွာ ဆိုလာသည်၊၊ အစောနက ဗာရစ်ကျောကိုကုပ်ခြစ်နေတဲ့ လက်တွေက အခုတော့ လည်ပင်ကိုသိုင်းဖတ်ထားနေခဲ့ပြီ၊၊
ချွေးစို့နေသော နှဖူးပြင်ကို ဗာရစ် ညင်သာစွာအနမ်းခြွေမိတော့ မျက်လုံးများမှိတ်နေတဲ့လွန်း ရန်က ဗာရစ် မေးဖျားကို နမ်းလာခဲ့သည်၊၊ တကယ်ကို မကြောက်မရွံ့အတင့်ရဲနေတဲ့လူက ကိုယ်ခံရမှာကို ကိုယ်မသိလေသလား၊၊ ဒါမှမဟုတ် ရည်ရွယ်ချက်ချက်ရှိရှိများလုပ်နေသလား
အောက်ဖျားပိုင်းမှ မီးတောင်တစ်ခုလိုဖြစ်နေသော ညီလေးက ကြာကြာဆက်၍ ထိန်းမထားနိုင်တော့၊၊ လွန်းရန်ကို ကလိချင်လိုသာ ဘာမှမလုပ်ဘဲ ထားထားရပေမဲ့ ဗာရစ်လည်း သည်းခံနိုင်တဲ့ လယ်ဗယ်ကို ကျော်တတ်လာခဲ့ပြီဖြစ်သည်၊၊ ဗာရစ်အောက်က လွန်းရန်၏ ရင်အစုံဟာ နိမ့်ချည်မြင့်ချည်ဖြင့် မော့ဟိုက်စွာပင် အသက်ကိုလုရူနေ၏၊၊ သွေးကြောစိမ်းတွေနဲ့ ယှက်ဖျာနေသော ညှပ်ရိုး ကို ဗာရစ် အနမ်းတို့ထပ်မံကျရောက်စေပြီး အောက်ပိုင်းက ညီလေးကို အတွင်းဘက် နူးညံ့ မှုတို့ခိုးအောင်းနေမည့်နေရာတစ်ခုသို့ တရစ်ရစ်တိုးဝင်စေလိုက်သည်၊၊
တရစ်ရစ် တိုးဝင်နေသည်နဲ့အတူ စိတ်ခံစားချက်တို့ကလည်း တစ်ဆတစ်ဆ ပို၍ မှိန်းမောလာခဲ့သည်၊၊ အတွင်းဘက်ထဲသို့ အကုန်ရောက်သွားချိန်မှာတော့ လွန်းရန်၏ မျက်ဝန်းအိမ်ထဲမှ အရည်ကြည်တို့က ဘေးဘက်သို့ ရွဲနစ်စွာ ကျဆင်းနေခဲ့ပြီး ဖြစ်သည်၊၊ မဲ့ရှုပ်နေသောမျက်နှာနုနုက နာကျင်နေမှန်း သိသာစွာပင်၊၊ သို့ပေမဲ့ နာကျင်နေသည့်တိုင် လွန်းရန်က ညည်းသံတစ်ချက်မထွက်ဘဲ နှုတ်ခမ်းသားနှစ်ခုကို သွေးထွက်သည်အထိ ဖိကိုက်ရင်းငြိမ်ခံနေခဲ့သည်၊၊
"လွန်းရန် ခင်ဗျား မခံနိုင်ရင် ကျုပ်.."
"စကားမများနဲ့ လုပ်စရာ အ့ ရှိတာသာလုပ်"
နာကျင်နေမှန်းသိတာမို့ ဗာရစ် မလုပ်ရှားသေးဘဲ လွန်းရန်အတွင်းထဲ၌ ပူလောင်နေသော ညီငယ်ကို ဒီတိုင်းခဏ ထည့်စိမ်ထားလိုက်ပြီး အာရုံပြောင်းရန်အတွက် လွန်းရန်၏ နှုတ်ခမ်းလွှာတွေကို အကြမ်းပတမ်း ပင် အပိုင်းသိမ်းလိုက်တော့သည် ၊၊
"ရစ် ငါအဆင်ပြေတယ် ၊၊ အဲ့တာကြောင့် .."
"အဲ့တာကြောင့်ဘာဖြစ်လည်း"
ဖြန်း!
သိရဲ့သားနဲ့ ကပ်သက်ပြီးမေးနေတဲ့ရစ်မျက်နှာကို ရန် ပါးတစ်ချက်ချပေးလိုက်တော့ ဘာမှမဖြစ်သလိုပင် ရစ်က ခပ်ဟဟ ရယ်လာ၏၊၊ မပြောချင်လို့ဆက်မပြောတာကို တမင်သက်သက်မပြောပြောအောင် မေးနေတာက ထရိုက်ချင်စရာကောင်းသည်၊၊ ဒါကြောင့်လည်း ရန် အခု ရိုက်ချလိုက်တာဖြစ်သည်၊၊ လုပ်စရာရှိတာကိုမလုပ်ဘဲ ဒီတိုင်းအတွင်းထဲမှာ စိမ်ထားရင် ပိုပြီး ရန်နေရထိုင်ရတာခက်၏၊၊
ပူလောင်သန်မာသော အရာ၏ သွေးကြောအဖုအထစ်တွေက အတွင်းနံရံတွေကို ဆက်တိုက် တိုက်စားလာတဲ့အချိန်မှာတော့ ရန် ခါးကော့ပြီးသာ ဘေးနားက အိပ်ယာခင်းကို မြဲနေအောင်ဆုပ်ကိုင်ထားရတော့သည်၊၊ ညည်းသံထွက်မိမှာစိုး၍လည်း နှုတ်ခမ်းတွေ ကို တင်းနေအောင်စေ့ပိတ်ထားရသေးသည်၊၊ ကိုယ်ညည်းသံတွေကိုယ်ပြန်ကြားလျှင် ပိုပြီးရှက်လာတာကြောင့် အတတ်နိုင်ဆုံး ညည်းညူသံမထွက်အောင် ရန်ထိန်းထားနေမိသည်၊၊
"ညနေဆိုပေမဲ့ ခင်ဗျားအော်ညည်းလိုရတယ် ၊၊ ထိန်းမထားနဲ့ လွန်းရန်"
ဗာရစ်ပြောလည်း နားမထောင်ဘဲ အကြောတင်းတဲ့လွန်းရန်က အသံမထွက်ဘဲဆက်ထိန်းထားနေ၏၊၊ ထို့ကြောင့် ဗာရစ်လည်း အသံမထွက်ထွက်အောင် ပို၍ လုပ်ချင်လာသည်၊၊
ဖြူသွယ်သွယ်ခါးကို လက်နှစ်ဖက်ဖြင့်ထိန်းကိုင်ပြီး လုပ်ဆောင်ချက်တွေကိုအရင်ထက်ပို၍မြန်ဆန်စေသည်၊၊ ခပ်နက်နက်အတွင်းပိုင်းထိ အရှိန်နဲ့တဟုန်ထိုးသွားနေတာမလို လွန်းရန်၏ ခန္ဓာကိုယ် ငယ်က တုန်ရီနေခဲ့သည်၊၊
"လွန်းရန် ကျုပ် ခင်ဗျား ညည်းသံကြားချင်တယ်"
ခေါင်းတွင်တွင်ခါးယမ်နေတဲ့လွန်းရန်က ဗာရစ်ပြောစကားကိုနားမထောင်၊၊ ဖိကိုက်ထားတဲ့နှုတ်ခမ်းလွှာတွေက သွေးစအချို့တောင်ထွက်ကြလာပြီဖြစ်သည်၊၊ သည်အထိတောင်လွန်းရန်က သည်းခံနေခဲ့သည်၊၊အတွင်းပိုင်းထဲသို့တိုးဝင်နေသော ညီငယ်ကိုထုတ်လိုက်ပြီး တုန်ရီနေသော ခန္ဓာကိုယ်ငယ်ကို မှောက်ခုံဆွဲမှောက်ပြစ်လိုက်သည်၊၊ထို့နောက် တင်ပါးတို့ကို ပင့်မြှောက်ပြီး အရှိန်ခပ်ပြင်းပြင်းဖြင့် မြန်ဆန်စွာထပ်၍ တိုးဝင်လိုက်သည်၊၊
အခန်းအတွင်းဆီးခုံနဲ့တင်ပါး၏ ရိုက်ခက်သံတွေက ဆူညံ့စွာပင်ထွက်ပေါ်နေခဲ့သည်၊၊ သို့ပေမဲ့ ညည်းညူသံကတော့ အလျဥ်းမရှိ၊၊အသက်ရူသံပြင်းပြင်းသာ ဆောင့်ချက်တွေနဲ့အညီ လိုက်ဖိုစွာပင် ထွက်ပေါ်နေ၏၊၊
"ခင်ဗျား ကျုပ်ပြောစကားနားမထောင်ဘူးဘဲ "
"ခ ခဏ အင့် ရပ် အုံး "
"ခင်ဗျားတောင်ကျုပ်စကား နားမထောင်တာ ကျုပ်က ခင်ဗျား စကား နားထောင်စရာလား"
အရှိန်နဲ့ တိုးဝင်မှုက မြန်ဆန်နေသလို ပို၍လည်းနက်လာတာကြောင့် ရန် တစ်ကိုယ်လုံးမှာ တုန်ရီနေပြီး အိပ်ယာခင်း အပေါ်ထောက်ထားသော လက်တွေမှာ မခိုင်တော့ပေ၊၊ခါးမှနေစ၍ အောက်ပိုင်းတစ်ခုလုံး သည် လှုပ်လို့ပင်မရလောက်အောင် ထုံကျင်နေခဲ့သည်၊၊ရန်ကသာ အကြိမ်ကြိမ်ပြီးမြှောက်ထားပြီးဖြစ်သော်လည်း ရစ်ကတော့ တစ်ကြိမ်တစ်ခါပြီးဖို့တောင် အခုထက်ထိအားစိုက်နေရတုန်းဖြစ်သည်၊၊
" အ့ ဟာ့ မထိ အင့် အဲ့နေရာကို ဆက်တိုက်ကြီး ဟင့် အ့ ဟင့် မထိနဲ့ .."
" ခင်ဗျား သဘောကျမဲ့နေရာကို ရှာတွေ့သွားပြီဘဲ "
အဓိကနေရာကို ရှာတွေ့သွားပြီမလို့ ထိုနေရာကိုဘဲ ဦးတည်ပြီး မြန်ဆန်စွာပင်တိုးဝင်လေတော့ လွန်းရန်ဆီမှ ညည်းသံတို့က အဆက်မပြက်ထွက်ကျလာခဲ့သည်၊၊ လက်ထောက်မထားနိုင်တော့တဲ့လူက အိပ်ယာပေါ်သို့ မျက်နှာအပ်ထားပြီး တင်ပါးတွေကိုတော့ ကော့ကာဖြင့်ပင့်မြှောက်ထား၏၊၊
အောက်ပိုင်းချိတ်ဆက်ထားသော နေရာကိုလည်း အရှိန်မနည်းစေရဘဲ ပုံမှန်အတိုင်းလုပ်ဆောင်စေပြီး ခပ်ရဲရဲမြင်နေရသော နားရွက်နုနုတစ်ဖက်ကို ဗာရစ် ငုံစုပ်လိုက်တော့ လွန်းရန်က တစ်ချက်တွန့်သွား၏၊၊ အိပ်ယာခင်းတွေကို ကျစ်ကျစ်ဆုပ်ကိုင်ထားသော လက်ချောင်း သွယ်သွယ်တွေကြား ဗာရစ် လက်ချောင်းကြီးတွေကို တိုးဝင်ဆုပ်ကိုင်လိုက်သည်၊၊ ထို့နောက် အားဖြင့် ဖြစ်ညစ်လာသည်က ဗာရစ်လက်ချောင်းတွေကိုသာမက အောက်ပိုင်း၏ အတွင်းပိုင်းမှလည်း တင်းကြပ်စွာပက်ဖြစ်ညှစ်လာခဲ့သည်၊၊အောက်ပိုင်းမှ ဖြစ်ညစ်လာသောညစ်အားကြောင့် ဗာရစ် ပြီးချင်လာ၏၊၊
" ခင်ဗျားအဲ့လို အညစ်သန်နေရင် ကျုပ်ပြီးတော့မယ် "
"......"
"ဟာ့ လွန်းရန် ..!"
ရန် နာမည်ကို ခေါ်ညည်းလာပြီး အရှိန်ကလည်း အရင်ထက်ပို၍မြန်လာခဲ့သည်၊၊ကျောပေါ်၌ပြေးလွှားနေသော လက်တွေကလည်း ဦးတည်ရာမရှိပွတ်သတ်နေ၏၊၊ ထို့ပြင် နှုတ်ခမ်းသားတို့နှင့်လည်း ကျောပြင် ခါးစပ်နဲ့ တင်ပါးတို့ကို နမ်းရှိုက်နေသေးသည်၊၊ ရန် အတွင်းပိုင်းမှ ပူနွေးသောအရာက တုန်ယင်လာပြီးနောက် များမကြာခင်မှာပင် ထိုပူနွေးသောအရာမှ အပူလှိုင်းတစ်ခုက ရန်အတွင်းပိုင်းသို့ပြည့်လျှံစွာပင်ဝင်ရောက်လာတော့သည်၊၊
ရန်ကျောပေါ်သို့ ပြိုကျလာတဲ့ ခန္ဓာကိုယ် ကြီးက နစ်ခနဲ၊၊ နှစ်ယောက်လုံးက အသက်ပြင်းပြင်းရှုကာပင်အမော ဖြေနေရသည်၊၊ ထို့နောက် ရစ်က ရန် အဘေးဘက်သို့ လှဲချလိုက်ပြီး ရန်ခန္ဓာကိုယ်ကိုအသာမယူကာ ရင်ခွင်ထဲသို့ ဝင်စေ၏၊၊ ခပ်သင်းသင်းရနေသော ကိုယ်သင်းရနံ့နဲ့အတူ ပြီးမြှောက်ထားသော သုတ်ရည်တွေ၏ အနံ့က ရောထွေးနေသည် ၊၊
"ရစ် "
"အင်း "
"စောခါးလေးကိုငါနဲ့အတူနေခွင့်ပေးပါ"
ရင်ခွင်ထဲမှ ဗာရစ်ကိုမောကြည့်ရင်းဆိုလာတဲ့လူက ဒီလောက်အကြမ်းခံထားရတာတောင် ဟိုကလေး အကြောင်းသတိရသေးသည်၊၊
"ဘာကျေးဇူးနဲ့ခင်ဗျား စကား လိုက်လျောရမှာ"
"မင်း တောင်းဆိုတာ တစ်ခုလုပ်ပေးမယ်၊၊ဒါပေမဲ့ အခုထပ်လုပ်မယ်လို့တော့မပြောနဲ့ ငါထရိုက်မှာ"
ခပ်စူးစူးကြည့်ရင်းပြောလာတဲ့လွန်းရန်က တကယ်ကို ဒီကလေးကိစ္စကို လက်လျော့မဲ့ပုံမပေါ်၊၊ ဗာရစ်မှ မလိုက်လျောရင် သေချာပေါက်တော့ မျက်နှာချင်းဆိုင်မိတိုင်း ရန်ထသတ်နေရတော့မှာဖြစ်သည်၊၊ အတင်းခေါ်ယူ လက်ထပ်ထားတဲ့လူက သူများတွေလို နူးနူးညံ့ညံ့ ဟာလေးမဟုတ်တော့ တည့်တဲ့အချိန်ဆိုတာရှားပြီး တစ်ခါတစ်ခါ ဗာရစ် အထုထောင်းခံရသလို အဆဲလည်းခံရသေးသည်၊၊ သို့ပေမဲ့ ဗာရစ် စိတ်ဆိုးခြင်းတော့မရှိပါလေ ၊၊ ထိုသည်ကလည်း တစ်ဖက်လူက လွန်းရန်ဖြစ်နေလို့သာ
"ကျုပ်တောင်းဆိုတာ တကယ်ပေးမှာလား"
"ငါစကားငါတည်တယ် ၊၊ ပြောမှသာပြော"
ရွှတ်!
ရန် ပါးပြင်သို့ ရုတ်တရက်ကျရောက်လာသည်က အနမ်းတစ်ခု ၊၊ နှာခေါင်းတို့ နစ်ဝင်သည်အထိ ဖိနမ်းလာတဲ့ ရစ်ကြောင့် ရန်မှာ ကြောင်တောင်တောင်၊၊ စကားအကောင်းပြောနေရင် ထထဖောက်တတ်တဲ့အကျင့်က အခုထိမပျောက်၊၊
"မင်း !"
"လွန်းရန် ကျုပ်ကို ကလေး အမွှာ မွေးပေး.."
မပြောမဆိုနမ်းလာတဲ့ရစ်၏ ရင်ဘက်တွေကိုထုရိုက်ဖို့ပြင်နေတဲ့ ရန် လက်တွေက ကြားလိုက်ရသော စကားစုအနည်းငယ်ကြောင့် ရပ်တန့်ကုန်သည်၊၊ ကလေးမွေးပေးရမယ်၊၊ ယောကျ်ား လေးတစ်ယောက် က ဘယ်လိုလုပ်ကိုယ်ဝန်ဆောင်နိုင်မလဲ၊၊ နောက်ပြီး ကလေးကအမွှာတောင် လိုချင်သည်တဲ့လား
"မင်းငါကို မိန်းကလေးထင်နေလား"
ရန်ထို့သို့ပြောတော့ သွားစွယ်နှစ်ဖက်ပေါ်သည်အထိ ရစ်က ပြုံးရယ်လာသည်၊၊ ထိုသို့ပြုံးလိုက်တိုင်း ကျရှုံးသွားရသည်မှာ ရန်သာဖြစ်၏၊၊ စတွေ့ထဲက မြင်ရခဲသော ထိုအပြုံးတွေမှာ ငြိတွယ်၍ကျရှုံးနေခဲ့တာ၊၊ ရစ်နဲ့ပက်သက်လာရင် သူစောက်ကျင့်ကိုမကြိုက်ပေမဲ့ ပြုံးလိုက်တိုင်းပေါ်လာတဲ့သွားစွယ်ဖွေးဖွေးလေးတွေကိုတော့ တကယ်ကို သဘောကျပါသည်၊၊
" ယောကျ်ား လေးလည်း ကလေးယူလို့ရပါတယ်၊၊ အဲ့အတွက်မပူပါနဲ့ လွန်းရန် ဗိုက်ထဲကလေး ရောက်ဖို့ ကျုပ်က အစွမ်းကုန်ကြိုးစားမှာပေါ့ "
"သေနာ ကောင် "
"ခင်ဗျားက ဆဲတာတောင် ချစ်စရာကောင်းတယ် "
ရွှတ် ရွှတ်!!
ပါးပြင်နှစ်ဖက်ကို တရွှတ် ရွှတ်နဲ့ နမ်းလာတဲ့ ရစ်က စိတ်လွတ်နေသလိုပင်၊၊ အစောနတော့ အပေါ်ကနေတတ်ဖိပြီး လုပ်ချင်တိုင်းလုပ်ပြီး စိတ်ကြိုက်သောင်းကြမ်းနေပြီး အခုမှ လာနူးညံ့ပြနေ၏၊၊ တော်တော် ပြောင်းလဲမြန်တဲ့ အကောင်စုတ်
"မင်း လက်က နယ်မြေ မကျူးကျော်လာနဲ့ ရစ် "
တင်ပါးနှစ်ဖက်ကို ညစ်ကိုင်လာတဲ့ ရစ်ကြောင့် ရန် လက်မောင်းကို အသာပုတ်ပြီးသတိပေးစကားပြောရတော့သည်၊၊ အဲ့လိုမှမဟုတ်ဘဲ သူစိတ်ကြိုက်သာလွှတ်ထားလိုက်မယ်ဆိုရင် မိုးလင်းသွားနိုင်ချေရှိသည်၊၊ အခုတောင် နေရောင်ပျောက်လို့ မိုးမှောင်နေလေပြီ၊၊
" ခင်ဗျား ကျုပ်ပြောတာလက်ခံလား ၊၊ လက်ခံရင် အဲ့ကလေး နဲ့ ခင်ဗျားကိုအတူနေ ခွင့်ပေးမယ်၊၊ မဟုတ်ရင်တော့ အဲ့ကလေးကို ဂုတ်ကဆွဲပြီး အပြင်သွားလွှတ်ပြစ်လိုက်မှာနော် ဟွန်းး "
" မင်း မင်း ငါကို အကျပ်ကိုင် တယ်"
ခပ်ရဲရဲမျက်နှာလေးက ရှက်နေသည်လားဒါမှမဟုတ်အစောနလေးကတင် သောင်းကြမ်းထားသည်ကြောင့်လားတော့မသိ နီရဲတတ်နေ၏၊၊ တစ်ချက်တစ်ချက် သူစိတ်တိုတဲ့အခါတိုင်းလည်း ဗာရစ် ရင်ဘက်ကို အားမပါသောရိုက်ချက်တွေနဲ့ ရိုက်သေး၏၊၊ ခါးကျဥ်းကျဥ်းကို လက်နှစ်ဖက်ဖြင့်စုကိုင်လိုက်ပြီး အနည်းငယ်ကွာဟနေတာကြောင့် ပို၍အနီးကပ်သို့ဆွဲယူလိုက်သည်၊၊ ထိုသို့ဆွဲယူမှုကြောင့် အပေါ်ပိုင်း အပြင် အောက်ပိုင်းကအရာချင်းပါ ပူးကပ်၍ ထိမိသွား၏၊၊ မနေတတ်သော လွန်းရကတော့ တွန့်လိမ်ကာပင်စတင်ရုန်းကန်လာသည်၊၊
" ခင်ဗျား အခုမဖြေရင် ကျုပ် ဇွက် ဇွက် ဇွက် လုပ်တော့မှာနော် လွန်းရန်.."
"မင်းမေကြီးတော်ကို သွား ဇွက်"
"အားးးးးအ့ နာ နာတယ်လို့ မာဗာရစ်! "
မျက်နှာချင်းဆိုင်အနေအထားကိုမှ ရန် ပေါင်တစ်ဖက်ကို ပင့်မြှောက်လာပြီး အတွင်းထဲသို့ ရစ်၏ မာန်မကျသေးသော်ညီငယ်က တဟုန်ထိုးဆောင့်ဝင်လာသည်၊၊ ရုတ်တရက်လည်းဖြစ်သည့်အပြင် အစောနကလည်းကြမ်းရမ်းခံထားရတာကြောင့်ရောပါ ရန် နာလွန်း၍ အသံကုန်အော်ဟစ်မိတော့သည်၊၊ သူစိတ်ကြိုက်ပြုမှုနေရရင်သဘောကျနေတတ်တဲ့ ရစ်က အခုလည်း နှုတ်ခမ်းပါးတို့က ပြုံးရောင် သန်းနေပြန်၏၊၊
"လွန်းရန် နောက်လ လာမဲ့ ကျုပ်မွေးနေ့မှာ လက်ဆောင်အဖြစ် အမွှာလေး ပေးပါလားဟမ်.."
"........"
"လွန်းရန် လွန်းရန်လို့ "
"........"
မျက်နှာအနှံ့နမ်းရှိုက်နေရင်း ရစ်က ရန်နာမည်ကိုခဏခဏခေါ်၏၊၊ တောင်းဆိုလာသည်ကလည်း အမွှာလေးတဲ့၊၊ ငှက်ပျောသီးအမွှားများဒီကောင်လာတောင်းနေသလား၊၊ အောက်ပိုင်းမှလုပ်ဆောင်ချက်တွေကြောင့် ရန် ပါးစပ်ဟပြီး စကားပြောလိုက်တာနဲ့တင် ညည်းသံတွေကကပ်လိုက်ပါလာမှာဖြစ်သည်၊၊ ထို့ကြောင့် ရန် ပါးစပ်ကိုသာ ခပ်တင်းတင်းဖိပိတ်ထားလိုက်ပြီး ရစ် ပြောသောစကားတွေကို ဘာမှအဖြေပြန်မပြုမိ၊၊
"လွန်းရန် ခင်ဗျား ဘာမှမပြောရင် ကျုပ် လက်ခံတယ်ဘဲယူဆလိုက်မယ် "
"......."
"လွန်းရန် ကျုပ်ပြောနေတာကို ဘာလို့ပြန်မဖြေတာလဲ "
" ကိုယ်မေကိုရေ ပြန်ဖြေစေချင်ရင် ဟ့ အာ့ အဝင်အထွက်ကိုရပ်လိုက်လေ အင့် !"
စိတ်မရှည်သလို မျက်ဝန်းစူးစူးတွေနဲ့ ဗာရစ်ကိုကြည့်ပြီးပြောလာ၏၊၊ လွန်းရန်လက်နှစ်ဖက်ကတော့ ဗာရစ်လည်တိုင်ထက် မြဲမြံစွာတွယ်ချိတ်ထားပြီး ဗာရစ် လက်တစ်ဖက်က လွန်းရန်ပေါင်းကို ပင့်ကိုင်ထားသည်၊၊ ကျန်ရှိနေတဲ့တစ်ခြားတစ်ဖက်ကတော့ လွန်းရန် ခါးအောက်မှ လက်လျှိုသွင်း၍ ခါးနောက်ဖက်ကနေ ပြန်လည်ပြီး တင်ပါးနုနုအပေါ် အုပ်ကိုင်ထားသည်၊၊ ဆောင့်ချက်တွေကြောင့် လွန်းရန် ခန္ဓာကိုယ် က နှိမ့်ချည်မြင့်ချည်ဖြစ်နေသည်ကြောင့် တင်ပါးပေါ်သို့တင်ထားသော ဗာရစ်လက်တွေကလည်း နိမိ့ချည်မြင့်ချည်နဲ့သာ၊၊ ဖော့တုံးလေးအပေါ်လက်တင်ထားရသလိုမျိုးလေး ခပ်အိအိတုန်တုန်လေးမို့ ဗာရစ်အသဲယားစွာ ဆွဲညှစ်မိလေတော့ လွန်းရန်ဆီမှ အင့်ဆိုသော အာမေဍိတ် အသံက ခပ်ကျယ်ကျယ်ထွက်လာလေသည်၊၊
သိပ်မကြာခင်မှာပင် လွန်းရန်က ဘယ်နှိမ်ကြိမ်မြှောက်မှန်းမသိသော ပြီးဆုံးခြင်းက ထပ်မံ၍ ပြီးဆုံးသွားခဲ့ပြန်သည်၊၊ မောဟိုက်သွားသော လူက တစ်ခါထဲပျော့ခွေကျသွားတာကြောင့် ဗာရစ် ရင်ဘက်ပေါ်သို့ လွန်းရန်၏ခေါင်းကို ဆွဲတင်လိုက်သည်၊၊ လွန်းရန်ကသာ ပြီးမြောက်သွားပေမဲ့ ဗာရစ်ရဲ့ညီငယ်ကတော့ အခုထိ သန်မာနေတုန်းပင်၊၊ ဆက်မလှုပ်ရှားဘဲ အသာငြိမ်ပြီးပူနွေးသော တွင်းထဲ၌ ညီငယ်ကို ဗာရစ် စိမ်ထားလိုက်သည်၊၊ ထို့နောက် ပျော့ခွေနေသောလူ၏ မျက်နှာအနှံ့သို့အနမ်းများကို နေရာမလပ်ကျရောက်စေသည်၊၊ ရုန်းကန်ဖို့အင်အား မရှိတော့တဲ့လွန်းရန်ကတော့ ဗာရစ်ပြုမူသမျှကိုသာ ငြိမ်သက် စွာပင် ငြိမ်ခံရှာ၏၊၊
"လွန်းရန် ကျုပ်အတွက် အမွှာလေး မွေးပေးမယ်မလား"
"အွန်း"
"တကယ် တကယ်ကြီး လက်ခံလိုက်တာလား လွန်းရန် !"
"......"
" ကျုပ်ကို ဖြေပါအုံးလွန်းရန် "
"အွန်း တကယ် "
ပြွတ်စ် ပြွတ်စ် ရွှတ်!
အသံထွက်သည်အထိ နှုန်ခမ်းတွေ ပါးတွေနဲ့ နားရွက်တွေကို ရစ်က နမ်းလာ၏၊၊ ထို့ပြင် သွားစွယ်ဖွေးဖွေးတို့ပေါ်သည့်အထိ ပြုံးရယ်နေခဲ့သည်၊၊ ထို့နောက် ရန် မျက်လုံးများက မှေးစင်းလာခဲ့သည်၊၊ နမ်းတဲ့သူက ဆက်နမ်းနေပေမဲ့ ရန်ကတော့ ထိုအနမ်းတွေကိုမခံစားမသိရှိနိုင်တော့သလိုမျိုးဖြစ်လာပြီးနောက် မှေးကျဥ်းနေသောမျက်ဝန်းအစုံဟာ လုံးဝကို အမှောင်အတိဖုံးစွာပင် မှိတ်ကျသွားတော့သည်၊၊
"လွန်းရန် အိပ်ပြီလား"
"လွန်းရန် "
ပြန်ဖြေသံမလာတော့တဲ့လူကသေချာပေါက်ကို အိမ်မောကျသွားပြီဖြစ်သည်၊၊ ဗာရစ်ကတော့ထုံးစံမပျက်အတိုင်း တန်းလန်းကျန်ခဲ့ရပြန်သည်၊၊ လက်သမားတော့ မလုပ်နိုင် ဒီတိုင်းသာ အထဲထည့်ပြီးစိမ်ထားရင်းသာ အိပ်ရန် ဆုံးဖြတ်လိုက်သည်၊၊ အခေါက်တိုင်း ဗာရစ် တိုလို့တန်းလန်းနဲ့ ကျန်ခဲ့ရပြီ လက်သမားလုပ်ရပေါင်းများနေပြီဖြစ်သည်၊၊ ဒီတစ်ခါတော့ ထိုသို့မလုပ်နိုင်တော့၊၊လွန်းရန် မနက်နိုးလာမှ ဆဲချင်ဆဲ ပြောချင်ပြောပါစေတော့
" ကျုပ်ပြီးတာကို မစောင့်ဘဲ အိပ်သွားတဲ့ခင်ဗျားအမှားဘဲ လွန်းရန် ၊၊ မနက်ကျမှကျုပ်ကိုအပြစ်မဖို့လေနဲ့ "
ချွေးစို့နေသော နှဖူးပြင်ကို ဖွဖွနမ်းလျက် ဗာရစ် ခပ်တိုးတိုးရေရွတ်မိသည်၊၊ ထို့နောက် ပူးကပ်သည်ထက်ပို၍ပူးကပ်စေပြီး လွန်းရန် ခန္ဓာကိုယ် လေးကို ရင်ခွင်အတွင်း ဖြစ်ညစ်၍ ထည့်ကာပင် ဗာရစ်လည်း အိပ်စက်လိုက်တော့သည်၊၊
•••••••
ရွှန်းလဲ့ဝေဆာ ဖမ်းခံထားရတယ်ဆိုတဲ့ သတင်းကြောင့် ရန်နိုင်နည်းနည်းတော့ တုန်လှုပ်မိပေမဲ့ ရက်တွေသာကြာလာတယ် ရစ်အိမ်တော်ကနေ ရန်နိုင်ကိုပြဿနာမရှာလာသေး၊၊ထို့ကြောင့် နောက်ကွယ် ကြိုးကိုင်သူက ရန်နိုင်ဆိုတာကို သိသေးပုံမပေါ်ပေ၊၊ ဒါကြောင့် ရန်နိုင် စိတ်နည်းနည်းပြန်အေးရသည်၊၊
အခုလတွေမှလည်း ကူးသန်းရောင်းဝယ်ရေး က အရင်ထက်ပိုပြီးအလုပ်တွင်နေသည်၊၊ အရင်လို့ ရန်နိုင်ကုန်သွယ်တဲ့မှောင်ခိုးလက်နက်တွေကိုကြားကနေ ဖြတ်ယူတတ်တဲ့ သားဖြစ်သူကလည်းငြိမ်နေတာကြောင့် ရန်နိုင်အတွက် အကောင်းဆုံးဖြစ်နေ၏၊၊ သားဖြစ်သူ ငြိမ်နေတာက နည်းနည်းတော့ မသင်္ကာစရာဖြစ်ပေမဲ့ ငြိမ်နေတော့လည်း တစ်မျိုးကောင်းတာပါဘဲ၊၊
ဒေါက် !! ဒေါက် !!
စာရင်းတွေ စစ်နေတုန်း အခန်းတံခါးခေါက်ကာပင် စေရာက ဝင်လာ၏၊၊စေရာလည်း မင်းသန့်လို့ ယုံရတဲ့လူတစ်ယောက်ပင်ဖြစ်သည်၊၊ စေရာက တစ်ခါတစ်လေ ရန်နိုင်အမိန့်ကို ငြင်းဆန်ချင်သလိုရှိပေမဲ့ မင်းသန့်သာ အမိန့်ပေးလိုက်ရင်တော့ ငြင်းဆန်ချင်တာမျိုးမရှိ၊၊ အသာတကြည်နဲ့သာ လုပ်ပေးလေ့ ရှိသည်၊၊ ဒါကလည်း နေတာ ကြာလာတဲ့ ညီအကိုသံယောဇဥ်ကြောင့်သာဖြစ်လိမ့်မည်ဟု ရန်နိုင်ထင်၏၊၊
"သူဌေး ကျွန်တော် ကို ခေါ်တယ်ဆိုလို့"
"မင်းသန့်က နောက်လမှာ ခွင့်ရက် တစ်ပတ်ယူထားတယ်၊၊ သူမရှိတုန်းသူအစား မင်းက အလုပ်ကိစ္စ တွေ စီစဥ်ရလိမ့်မယ်"
အလုပ်လုပ်လာတဲ့တစ်လျှောက်လုံး နားရက်မယူဖူးတဲ့ အစ်ကိုက အခုမှ ထပြီး ခွင့် တစ်ပတ်တောင်ယူသည်တဲ့လား၊၊ စေရာ ကိုတောင် ဘာမှမပြောပြပေ၊၊ အစ်ကိုက အဲ့လိုလည်း တစ်ခါတစ်လေ စေရာအပေါ် အေးစက်စက်နိုင်လှသည်၊၊
" ဟုတ်ကဲ့သူဌေး၊၊ ဒါဆိုကျွန်တော် သွားလိုက်ပါအုံးမယ် "
ရန်နိုင်ခေါင်းညိတ်ပြလိုက်တော့ စေရာက ခေါင်းငုံ့အရိုအသေပေးကာပင် အခန်းထဲမှ ထွက်သွားတော့သည်၊၊ ခွင့်ရက် တစ်နှစ်ကိုတောင် တစ်ရက်မယူတဲ့ မင်းသန့်က အခုမှထူးဆန်းစွာပင် နောက်လ ကျရင် ခွင့်ရက် တစ်ပတ်ပေးဖို့ လာတောင်းဆိုခဲ့သည်၊၊ ထို့ကြောင့် အလုပ်ကြိုးစားတဲ့လူမလို့ ငြင်းလိုက်လို့ကလည်းမကောင်းတာကြောင့် ရန်နိုင်လက်ခံခဲ့သည်၊၊ ရန်လေးကို ရှာတဲ့ကိစ္စလည်း ဆက်ရှာပေးပါမယ်ဟု မင်းသန့်က ဂတိပေးသွားသေးသည်၊၊ ထို့ကြောင့် ရန်နိုင်လည်း ဘာမှကန့်ကွက်မနေတော့ဘဲ မင်းသန့်သဘောအတိုင်းဖြစ်စေသည်၊၊
ကုမ္ပဏီ အပေါ်ထပ်ကနေ အောက်ဘက် စားသောက်ဆိုင်ဘက်သို့ စေရာထွက်လာခဲ့သည်၊၊ နေ့လယ်စာ မစားရသေးတာမို့ အရင်စားပြီးမှ အစ်ကိုမင်းသန့်ဆီဖုန်းဆက်မေးအုံးမည်၊၊ နည်းနည်းလောက်တော့ စေရာကို အသိပေးသင့်တာကို အစ်ကိုမင်းသန့်က တစ်ချက်တောင်မပြောပြပေ၊၊
စားသောက်ဆိုင်ထဲရောက်လာတော့ ထောင့်ကျသော ဝိုင်း၌ မိန်းကလေး တစ်ယောက်၏ ခါးကို ဖတ်လျက်ဖြင့် ထိုင်နေသော လင်းဥာဏ်က စေရာ ကို လက်ယက်ခေါ်လာသည်၊၊ မသွားချင်ပေမဲ့လည်း သူဌေးသားဖြစ်နေတာကြောင့် မသွားလို့ကလည်းမကောင်း၊၊ ထို့ကြောင့် ထိုထောင့်ကျသော ဝိုင်းသို့ စေရာ လျှောက်သွားလိုက်သည်၊၊
"ဘာကိစ္စရှိလိုပါလဲ"
"မင်းသန့်ခွင့်တစ်ပတ်ယူထားတယ်ကြားတယ်"
အအေးခွက်ကို လက်ထဲ၌ မွေ့ယမ်းရင်းနဲ့ လင်းဥာဏ်က ခပ်ထေ့ထေ့ပြုံးကာပြော လာသည်၊၊ အစ်ကိုမင်းသန့် ခွင့်ယူတာကို မသိတာက စေရာတစ်ယောက်ထဲများလား၊၊ ထို့သို့တွေးမိလေတော့ စေရာ စိတ်ထဲ၌ နည်းနည်းတော့ ဒေါသလေးထွက်မိ၏၊၊
" မင်းသန့်ငါအဖေ နောက်ကွယ်မှာဘာတွေလုပ်နေလဲဆိုတာ ငါသိတယ်နော်စေရာ"
"မင်း စကားကိုတည့်သာ ပြော"
" အခုမင်းသန့် တစ်ပတ်ခွင့်ယူတဲ့ရက် တစ်ပတ်လုံး ရွာမှာသွားနေမယ်ကြားတယ်၊၊ အဲ့တော့ မင်းသူနဲ့မရရအောင် လိုက်သွားရမယ်၊၊ နောက်ပြီး မင်းသန့်က ခွန်းညီလွန်းရန် ရှိတဲ့နေရာကို သိနိုင်တယ် ၊၊ မင်းသူဆီက ခွန်းညီလွန်းရန် ရဲ့တည်နေရာကို သိအောင်လုပ်ရမယ် ပြီးရင်အကုန်ငါကို ပြန်ပြောပြ"
" ငါက မင်းခိုင်းတဲ့အတိုင်းဘာလို့လုပ်ရမှာလဲ၊၊ မင်းက ငါသူဌေးမို့လို့လား"
စေရာ ခပ်မာမာပြောတော့ ကျပ်မပြည့်သလိုပင် လင်းဥာဏ်က အော်ရယ်လာ၏၊၊
" မင်းကောင်မင်းသန့်အကြောင်းကိုငါသာ ငါအဖေဆီအစသွားဖော်လိုက်မယ်ဆိုရင် ၊၊ မင်းသန့် အသက်ရှင်ဖို့က လုံးဝမဖြစ်နိုင်တော့ဘူးနော် နောက်ပြီး စေရာ မင်း က မင်းသန့်ကို စိတ်ဝင်စားနေမှန်း ငါသိတယ်နော် ဟားးးး!"
အကျပ်ကိုင် လာတဲ့ လင်းဥာဏ်ကြောင့် စေရာမှာ ဘာမှမပြောနိုင်၊၊ အခုကိစ္စမှာ စေရာသာ သူခိုင်းတဲ့အတိုင်းမလုပ်ရင် အစ်ကိုမင်းသန့်အတွက် အသက်အန္တရာယ် ရှိနိုင်သည်၊၊ စေရာသာ ထို့သို့ လုပ်လိုက်ပြန်ရင်လည်း အစ်ကိုမင်းသန့်အပေါ် သစ္စာဖောက်ရာကျအုံးမည်၊၊ အခုချိန်က စေရာအတွက် ဘဝမှာ ပထမဆုံး ရွေးချယ်ရခက်ခြင်းပင်၊၊
" ငါမှာနောက်ပိုင်း အချိန်မရှိဘူး၊၊ အဲ့တော့ငါအခုသွားပြော.."
"ငါလုပ်မယ်"
"ဟားးးးဒီလိုမှပေါ့ "
စေရာ ပခုံး ကို ပုတ်လျက် ရယ်မောကာပင် ဘေးနားက မိန်းကလေး၏ ခါးကိုဖက်လျက်ဖြင့် လင်းဥာဏ်က ထွက်သွားတော့သည်၊၊ စေရာမှာသာ ဒေါသတွေနဲ့ကျန်ခဲ့ရသည်၊၊
သစ္စာဖောက်သလိုမျိုးဖြစ်ပေမဲ့ အစ်ကိုမင်းသန့်အသက်ရှင်ဖို့က အရေးကြီးသည်၊၊ ထိုပြင် ဒီကိစ္စကိုအစ်ကိုမင်းသန့်သာသိသွားရင် စေရာကို မုန်းမှာကျိန်းသေပါက်ပင်ဖြစ်သည်၊၊ ထို့ကြောင့်အခုကိစ္စကို စေရာ သိုသိုသိပ်သိပ်လုပ်မှဖြစ်မည်၊၊ ဘယ်သူကိုမှပြောပြလို့မဖြစ်၊၊ နောင်လ သွားမှာမို့ အခုထဲက အစ်ကို မင်းသန့်ဆီမှာခွင့်တောင်းရမည်၊၊ သူဌေးအတွက် ကိစ္စက ပြောစရာပင်မလို့ လးင်ဥာဏ်က လုပ်ပေးထားလိမ့်မည်၊၊ ထို့ကြောင့်အခု အစ်ကိုမင်းသန့်ဆီသို့သာ စေရာ ဖုန်းခေါ်လိုက်တော့သည်၊၊
တတီတီဝင်သွားသောဖုန်းက မိနစ်အနည်းငယ်ကြာမှသာ တစ်ဖက်ကလူက ကိုင်လာသည်၊၊
"အစ်ကို"
"ပြော"
"အစ်ကိုခွင့်ရက်တွေမှာ ရွာသွားနေမလို့ဆို"
"အင်းအဲ့တော့"
"စေရာလည်းခွင့်ရက်ရတာမို့ အစ်ကိုနဲ့အတူလိုက်လို့ရမလား၊၊ ခွင့်ပြုပါနော် အစ်ကို စေရာ တစ်ယောက်ထဲ ဘယ်သွားရမလဲမသိလို့"
"......."
ဖုန်းတစ်ဖက်မှ တိတ်ဆိတ်သွား၍ အစ်ကိုမင်းသန့်က စေရာ အပြောကိုပြန်ဖြေမလာ၊၊
" အစ်ကို စေရာမှာသွားစရာမိဘဆီမှ မရှိတာဗျာ၊၊ စေရာနဲ့ ရင်းနှီးတာဆိုလို့ အစ်ကိုဘဲရှိတာကို အစ်ကိုကသာ လက်မခံဘူးဆို စေရာက ဘယ်သူဆီသွားနေရမှာလဲ"
"......"
"အစ်ကိုမင်းသန့် လိုက်ခွင့်ပြုပါနော်"
"အင်းကောင်းပြီ"
"ရေးးးးး ဒါမှ အစ်ကိုကွ"
ပျော်လွန်း၍ စေရာထိုနားမှာတင် ထခုန်မိလိုက်သည်၊၊ ဆိုင်ထဲကလူတွေကတော့ စေရာကို ကြောင်တောင်တောင် နဲ့လှည့်ကြည့်ကြသည်၊၊ စေရာ ထိုအရာတွေကိုဂရုမစိုက်နိုင်၊၊ ဘာလို့ဆို အခုချိန်မှာ ပျော်နေတာကြောင့်ပင်ဖြစ်သည်၊၊ စေရာ လက်ထဲမှဖုန်းကိုပြန်ကြည့်မိတော့ ဖုန်းကကျသွားပြီဖြစ်သည်၊၊ထို့နောက်စေရာလည်း နေ့လယ်စာ မှာစားရန်အတွက် ဆိုင်ကောင်တာနားသို့သာ လျှောက်ခဲ့လိုက်တော့သည်၊၊ အပျော်လုံးစို့နေတာကြောင့် နှုတ်ခမ်းပါးတွေကမပြုံးဘဲမနေနိုင်အောင်ဖြစ်နေရပြီးသွားကြီးပေါ်သည့်အထိ ဖြီးနေမိတော့သည်၊၊
////////
Zawgyi
ဘုတ္!
ကုတင္ေပၚသို႔ အၾကမ္းပတမ္း ျပစ္ခ်ခံလိုက္ရၿပီး တစ္ဆက္တည္း ဆိုသလို ရန္အေပၚ၌ ရစ္က တတ္ဖိလာခဲ့သည္၊၊ အိမ္ေအာက္ထပ္ကေန အျမန္တတ္လာသည္မွာ ခဏအတြင္းကို အေပၚထပ္ကအခန္းထဲကိုေရာက္လာခဲ့သည္၊၊ ေဇာက္ထိုးထမ္းခ်ီခံလာရတာမို႔ ရန္မွာဗိုက္ေတြေအာင့္တတ္ေနသည္၊၊ ထို႔ျပင္ ကိုယ္ခႏၶာ အႀကီးႀကီးကိုမွမေထာက္ ရန္အေပၚမွာတတ္ဖိၿပီးလက္ႏွစ္ဖက္ကို လည္းရစ္က ခ်ဳပ္ကိုင္ထားေသးသည္၊၊ အႏုနည္းနဲ႕အၾကမ္းစီးေနတာမဟုတ္ဘဲ အၾကမ္းနည္းနဲ႕အေသသတ္ေနတာဒီေကာင္က
"မင္း ငါအေပၚကဆင္း!"
"က်ဳပ္က ခင္ဗ်ားအမိန့္ေပးလို႔ရတဲ့လူလား"
စူးစူးနစ္နစ္စိုက္ၾကည့္ကာ ဆိုလာတဲ့ ရစ္က အသက္႐ူႏႈန္းေတြလည္းျမန္ေနသလို ထိကပ္ေနေသာ ခႏၶာကိုယ္ ေအာက္ပိုင္းမွ အရာႀကီးက ရန္ဗိုက္ကိုလည္းေထာက္ေနခဲ့သည္၊၊ ဒီေကာင္ ရန္ကိုဒီလိုတတ္ဖိလာတိုင္း တစ္ခါမွ ရန္ လြတ္ေျမာက္သည္မရွိ၊၊ လူက ငါးဖယ္ခ်ဥ္ နယ္သလိုပင္ အနယ္ခံရၿပီးမွ ရစ္ လက္က လြတ္သည္၊၊ ထို႔ေၾကာင့္ ရစ္၏ ဦးတည္ရာသို႔ မသြားခင္ ရန္က လြတ္ေအာင္လုပ္ရမည္၊၊ အေရးႀကီးတဲ့အခ်ိန္ေတြဆို ဥာဏ္နီဥာဏ္နက္ေတြက တစ္စိုးတစိမွ်မထြက္၊၊ ႐ုန္းကန္လည္း ပိုတိုးလုပ္လာမဲ့ ရစ္အေၾကာင္းကို သိေနတာမို႔ ရန္ၿငိမ္ၿပီးသာ လြတ္ေျမာက္ဖို႔ ေတြးရေတာ့သည္၊၊
"ဘယ္ေကာင္အေၾကာင္းစဥ္းစားေနတာလည္း"
"မင္း မင္း....!"
နား႐ြက္ဖ်ားကို လွ်ာျဖင့္လ်က္ကာ ေျပာလာတဲ့အသံၾကားမွ ရန္အေတြးထဲက လြတ္ထြက္ေတာ့ သည္၊၊ ထို႔ျပင္ ရစ္နဲ႕ ရန္က မိေမြးအတိုင္းဖေမြးအတိုင္းပင္ရွိေနခဲ့ၾကၿပီး ဘယ္အခ်ိန္ကမ်ား ဒီလိုပုံမ်ိဳးျဖစ္ေအာင္ လႈပ္ရွားလိုက္သလဲဆိုတာေတာင္ ရန္သတိမထားမိလိုက္၊၊ သတိထားမိတဲ့အခ်ိန္က ေနာက္က်လြန္းစြာပင္ ေအာက္ပိုင္းတြင္းေပါက္ငယ္အနား ပူေႏြးေနေသာ အရာ၏ ထိပ္ဖ်ားက ေတ့ထားျခင္းကိုခံေနရၿပီျဖစ္သည္၊၊ ဒီအေျခအေနထိ ေရာက္လာၿပီးမွေတာ့ ရန္ ကိုယ္ကိုကိုယ္ မလြတ္ေျမာက္နိုင္ေတာ့မွန္းသိလိုက္ၿပီျဖစ္သည္၊၊
"မင္း ညေန ဘဲ ရွိေသးတာကိူ ငါအေပၚကဖယ္စမ္း!"
"ေအာ္ ခင္ဗ်ားရယ္ fuck ပါတယ္ဆိုမွ မဂၤလာ ေဆာင္သလိုမ်ိဳးရက္ေကာင္းရက္သာ ေ႐ြးၿပီးအခ်ိန္အခါေကာင္းကို ေစာင့္ေနရအုံးမွာလား ဟမ္ "
ဗာရစ္ ဖိခ်ဳပ္ကိုင္ထားေသာလက္ေတြက အနည္းငယ္႐ုန္းကန္ခ်င္ေန၏၊၊ လြန္းရန္က ဗာရစ္အၾကည့္ေတြကိုေရွာင္လြဲစြာပင္ တစ္ျခားဘက္သိူုမ်က္ႏွာလွည့္ေနသည္၊၊ ပုံစံက်က်ေလးေပၚေနေသာ လြန္းရန္၏ ေမးဖ်ားကို လွ်ာျဖင့္ အသာလ်က္ေပးၿပီး အေရာင္တင္ခံရျခင္းမရွိေသးသည္ ႏႈတ္ခမ္းသားကို ဖိနမ္းလိုက္ေတာ့ ေခါင္းယိမ္းကာပင္ လြန္းရန္ကေရွာင္လာ၏၊၊ အခုထိကို လြန္းရန္က ဗာရစ္ကို ေကာင္းေကာင္းလက္ခံနိုင္ေသးသည့္ပုံမေပၚ၊၊
ဆုတ္ကိုင္ထားေသာ လက္ႏွစ္ဖက္ကို ဗာရစ္လြတ္ေပးၿပီး တိမ္းေရွာင္ေနတဲ့ မ်က္ႏွာႏုႏုကို လက္တစ္ဖက္ျဖင့္ထိန္းကိုင္ၿပီး တစ္ျခားတစ္ဖက္ကေတာ့ ရင္အုံေပၚသို႔ကစားေစ၏၊၊ ဗာရစ္ေအာက္မွာ လြန့္လူးေနတဲ့ လြန္းရန္က လက္လြတ္ေပးလိုက္သည္ႏွင့္ ဗာရစ္ေက်ာေတြကို ကုပ္ျခစ္လာသည္၊၊ အသက္႐ူသံေတြက ႏွစ္ေယာက္လုံး ဗရမ္းဗတာ နဲ႕သာ၊၊ မည္သူဆီကမွန္းမသိေသာ ႏွလုံးခုန္သံခပ္က်ယ္က်ယ္ကလည္း ႏွစ္ေယာက္သားအၾကား ထြက္ေပၚေနခဲ့သည္၊၊
"ရစ္ အ့ မေတ့ထားနဲ႕ ငါ အင့္!"
"မေတ့ထားရဘူးဆို ဘယ္လိုလုပ္ေပးရမလဲ ၊၊ က်ဳပ္ကိုေသခ်ာေျပာေလ"
ဗာရစ္ ဆြဲေဆာင္မႈေတြေနာက္ လြန္းရန္က မွိန္းေမာရင္းပင္ ယိမ္းယိုင္လာခဲ့ၿပီ၊၊ အေပၚပိုင္းကိုသာ ကလိေပးေနၿပီး ေအာက္ပိုင္းကိုဒီတိုင္းခပ္ၿငိမ္ၿငိမ္သာထားေလေတာ့ ခါးေကာ့ရင္းပင္ လြန္းရန္က မေနတတ္စြာ ဆိုလာသည္၊၊ အေစာနက ဗာရစ္ေက်ာကိုကုပ္ျခစ္ေနတဲ့ လက္ေတြက အခုေတာ့ လည္ပင္ကိုသိုင္းဖတ္ထားေနခဲ့ၿပီ၊၊
ေခြၽးစို႔ေနေသာ ႏွဖူးျပင္ကို ဗာရစ္ ညင္သာစြာအနမ္းေႁခြမိေတာ့ မ်က္လုံးမ်ားမွိတ္ေနတဲ့လြန္း ရန္က ဗာရစ္ ေမးဖ်ားကို နမ္းလာခဲ့သည္၊၊ တကယ္ကို မေၾကာက္မ႐ြံ႕အတင့္ရဲေနတဲ့လူက ကိုယ္ခံရမွာကို ကိုယ္မသိေလသလား၊၊ ဒါမွမဟုတ္ ရည္႐ြယ္ခ်က္ခ်က္ရွိရွိမ်ားလုပ္ေနသလား
ေအာက္ဖ်ားပိုင္းမွ မီးေတာင္တစ္ခုလိုျဖစ္ေနေသာ ညီေလးက ၾကာၾကာဆက္၍ ထိန္းမထားနိုင္ေတာ့၊၊ လြန္းရန္ကို ကလိခ်င္လိုသာ ဘာမွမလုပ္ဘဲ ထားထားရေပမဲ့ ဗာရစ္လည္း သည္းခံနိုင္တဲ့ လယ္ဗယ္ကို ေက်ာ္တတ္လာခဲ့ၿပီျဖစ္သည္၊၊ ဗာရစ္ေအာက္က လြန္းရန္၏ ရင္အစုံဟာ နိမ့္ခ်ည္ျမင့္ခ်ည္ျဖင့္ ေမာ့ဟိုက္စြာပင္ အသက္ကိုလု႐ူေန၏၊၊ ေသြးေၾကာစိမ္းေတြနဲ႕ ယွက္ဖ်ာေနေသာ ညွပ္ရိုး ကို ဗာရစ္ အနမ္းတို႔ထပ္မံက်ေရာက္ေစၿပီး ေအာက္ပိုင္းက ညီေလးကို အတြင္းဘက္ ႏူးညံ့ မႈတို႔ခိုးေအာင္းေနမည့္ေနရာတစ္ခုသို႔ တရစ္ရစ္တိုးဝင္ေစလိုက္သည္၊၊
တရစ္ရစ္ တိုးဝင္ေနသည္နဲ႕အတူ စိတ္ခံစားခ်က္တို႔ကလည္း တစ္ဆတစ္ဆ ပို၍ မွိန္းေမာလာခဲ့သည္၊၊ အတြင္းဘက္ထဲသို႔ အကုန္ေရာက္သြားခ်ိန္မွာေတာ့ လြန္းရန္၏ မ်က္ဝန္းအိမ္ထဲမွ အရည္ၾကည္တို႔က ေဘးဘက္သို႔ ႐ြဲနစ္စြာ က်ဆင္းေနခဲ့ၿပီး ျဖစ္သည္၊၊ မဲ့ရႈပ္ေနေသာမ်က္ႏွာႏုႏုက နာက်င္ေနမွန္း သိသာစြာပင္၊၊ သို႔ေပမဲ့ နာက်င္ေနသည့္တိုင္ လြန္းရန္က ညည္းသံတစ္ခ်က္မထြက္ဘဲ ႏႈတ္ခမ္းသားႏွစ္ခုကို ေသြးထြက္သည္အထိ ဖိကိုက္ရင္းၿငိမ္ခံေနခဲ့သည္၊၊
"လြန္းရန္ ခင္ဗ်ား မခံနိုင္ရင္ က်ဳပ္.."
"စကားမမ်ားနဲ႕ လုပ္စရာ အ့ ရွိတာသာလုပ္"
နာက်င္ေနမွန္းသိတာမို႔ ဗာရစ္ မလုပ္ရွားေသးဘဲ လြန္းရန္အတြင္းထဲ၌ ပူေလာင္ေနေသာ ညီငယ္ကို ဒီတိုင္းခဏ ထည့္စိမ္ထားလိုက္ၿပီး အာ႐ုံေျပာင္းရန္အတြက္ လြန္းရန္၏ ႏႈတ္ခမ္းလႊာေတြကို အၾကမ္းပတမ္း ပင္ အပိုင္းသိမ္းလိုက္ေတာ့သည္ ၊၊
"ရစ္ ငါအဆင္ေျပတယ္ ၊၊ အဲ့တာေၾကာင့္ .."
"အဲ့တာေၾကာင့္ဘာျဖစ္လည္း"
ျဖန္း!
သိရဲ႕သားနဲ႕ ကပ္သက္ၿပီးေမးေနတဲ့ရစ္မ်က္ႏွာကို ရန္ ပါးတစ္ခ်က္ခ်ေပးလိုက္ေတာ့ ဘာမွမျဖစ္သလိုပင္ ရစ္က ခပ္ဟဟ ရယ္လာ၏၊၊ မေျပာခ်င္လို႔ဆက္မေျပာတာကို တမင္သက္သက္မေျပာေျပာေအာင္ ေမးေနတာက ထရိုက္ခ်င္စရာေကာင္းသည္၊၊ ဒါေၾကာင့္လည္း ရန္ အခု ရိုက္ခ်လိဳက္တာျဖစ္သည္၊၊ လုပ္စရာရွိတာကိုမလုပ္ဘဲ ဒီတိုင္းအတြင္းထဲမွာ စိမ္ထားရင္ ပိုၿပီး ရန္ေနရထိုင္ရတာခက္၏၊၊
ပူေလာင္သန္မာေသာ အရာ၏ ေသြးေၾကာအဖုအထစ္ေတြက အတြင္းနံရံေတြကို ဆက္တိုက္ တိုက္စားလာတဲ့အခ်ိန္မွာေတာ့ ရန္ ခါးေကာ့ၿပီးသာ ေဘးနားက အိပ္ယာခင္းကို ၿမဲေနေအာင္ဆုပ္ကိုင္ထားရေတာ့သည္၊၊ ညည္းသံထြက္မိမွာစိုး၍လည္း ႏႈတ္ခမ္းေတြ ကို တင္းေနေအာင္ေစ့ပိတ္ထားရေသးသည္၊၊ ကိုယ္ညည္းသံေတြကိုယ္ျပန္ၾကားလွ်င္ ပိုၿပီးရွက္လာတာေၾကာင့္ အတတ္နိုင္ဆုံး ညည္းၫူသံမထြက္ေအာင္ ရန္ထိန္းထားေနမိသည္၊၊
"ညေနဆိုေပမဲ့ ခင္ဗ်ားေအာ္ညည္းလိုရတယ္ ၊၊ ထိန္းမထားနဲ႕ လြန္းရန္"
ဗာရစ္ေျပာလည္း နားမေထာင္ဘဲ အေၾကာတင္းတဲ့လြန္းရန္က အသံမထြက္ဘဲဆက္ထိန္းထားေန၏၊၊ ထို႔ေၾကာင့္ ဗာရစ္လည္း အသံမထြက္ထြက္ေအာင္ ပို၍ လုပ္ခ်င္လာသည္၊၊
ျဖဴသြယ္သြယ္ခါးကို လက္ႏွစ္ဖက္ျဖင့္ထိန္းကိုင္ၿပီး လုပ္ေဆာင္ခ်က္ေတြကိုအရင္ထက္ပို၍ျမန္ဆန္ေစသည္၊၊ ခပ္နက္နက္အတြင္းပိုင္းထိ အရွိန္နဲ႕တဟုန္ထိုးသြားေနတာမလို လြန္းရန္၏ ခႏၶာကိုယ္ ငယ္က တုန္ရီေနခဲ့သည္၊၊
"လြန္းရန္ က်ဳပ္ ခင္ဗ်ား ညည္းသံၾကားခ်င္တယ္"
ေခါင္းတြင္တြင္ခါးယမ္ေနတဲ့လြန္းရန္က ဗာရစ္ေျပာစကားကိုနားမေထာင္၊၊ ဖိကိုက္ထားတဲ့ႏႈတ္ခမ္းလႊာေတြက ေသြးစအခ်ိဳ႕ေတာင္ထြက္ၾကလာၿပီျဖစ္သည္၊၊ သည္အထိေတာင္လြန္းရန္က သည္းခံေနခဲ့သည္၊၊အတြင္းပိုင္းထဲသို႔တိုးဝင္ေနေသာ ညီငယ္ကိုထုတ္လိုက္ၿပီး တုန္ရီေနေသာ ခႏၶာကိုယ္ငယ္ကို ေမွာက္ခုံဆြဲေမွာက္ျပစ္လိုက္သည္၊၊ထို႔ေနာက္ တင္ပါးတို႔ကို ပင့္ျမႇောက္ၿပီး အရွိန္ခပ္ျပင္းျပင္းျဖင့္ ျမန္ဆန္စြာထပ္၍ တိုးဝင္လိုက္သည္၊၊
အခန္းအတြင္းဆီးခုံနဲ႕တင္ပါး၏ ရိုက္ခက္သံေတြက ဆူညံ့စြာပင္ထြက္ေပၚေနခဲ့သည္၊၊ သို႔ေပမဲ့ ညည္းၫူသံကေတာ့ အလ်ဥ္းမရွိ၊၊အသက္႐ူသံျပင္းျပင္းသာ ေဆာင့္ခ်က္ေတြနဲ႕အညီ လိုက္ဖိုစြာပင္ ထြက္ေပၚေန၏၊၊
"ခင္ဗ်ား က်ဳပ္ေျပာစကားနားမေထာင္ဘူးဘဲ "
"ခ ခဏ အင့္ ရပ္ အုံး "
"ခင္ဗ်ားေတာင္က်ဳပ္စကား နားမေထာင္တာ က်ဳပ္က ခင္ဗ်ား စကား နားေထာင္စရာလား"
အရွိန္နဲ႕ တိုးဝင္မႈက ျမန္ဆန္ေနသလို ပို၍လည္းနက္လာတာေၾကာင့္ ရန္ တစ္ကိုယ္လုံးမွာ တုန္ရီေနၿပီး အိပ္ယာခင္း အေပၚေထာက္ထားေသာ လက္ေတြမွာ မခိုင္ေတာ့ေပ၊၊ခါးမွေနစ၍ ေအာက္ပိုင္းတစ္ခုလုံး သည္ လႈပ္လို႔ပင္မရေလာက္ေအာင္ ထုံက်င္ေနခဲ့သည္၊၊ရန္ကသာ အႀကိမ္ႀကိမ္ၿပီးျမႇောက္ထားၿပီးျဖစ္ေသာ္လည္း ရစ္ကေတာ့ တစ္ႀကိမ္တစ္ခါၿပီးဖို႔ေတာင္ အခုထက္ထိအားစိုက္ေနရတုန္းျဖစ္သည္၊၊
" အ့ ဟာ့ မထိ အင့္ အဲ့ေနရာကို ဆက္တိုက္ႀကီး ဟင့္ အ့ ဟင့္ မထိနဲ႕ .."
" ခင္ဗ်ား သေဘာက်မဲ့ေနရာကို ရွာေတြ႕သြားၿပီဘဲ "
အဓိကေနရာကို ရွာေတြ႕သြားၿပီမလို႔ ထိုေနရာကိုဘဲ ဦးတည္ၿပီး ျမန္ဆန္စြာပင္တိုးဝင္ေလေတာ့ လြန္းရန္ဆီမွ ညည္းသံတို႔က အဆက္မျပက္ထြက္က်လာခဲ့သည္၊၊ လက္ေထာက္မထားနိုင္ေတာ့တဲ့လူက အိပ္ယာေပၚသို႔ မ်က္ႏွာအပ္ထားၿပီး တင္ပါးေတြကိုေတာ့ ေကာ့ကာျဖင့္ပင့္ျမႇောက္ထား၏၊၊
ေအာက္ပိုင္းခ်ိတ္ဆက္ထားေသာ ေနရာကိုလည္း အရွိန္မနည္းေစရဘဲ ပုံမွန္အတိုင္းလုပ္ေဆာင္ေစၿပီး ခပ္ရဲရဲျမင္ေနရေသာ နား႐ြက္ႏုႏုတစ္ဖက္ကို ဗာရစ္ ငုံစုပ္လိုက္ေတာ့ လြန္းရန္က တစ္ခ်က္တြန့္သြား၏၊၊ အိပ္ယာခင္းေတြကို က်စ္က်စ္ဆုပ္ကိုင္ထားေသာ လက္ေခ်ာင္း သြယ္သြယ္ေတြၾကား ဗာရစ္ လက္ေခ်ာင္းႀကီးေတြကို တိုးဝင္ဆုပ္ကိုင္လိုက္သည္၊၊ ထို႔ေနာက္ အားျဖင့္ ျဖစ္ညစ္လာသည္က ဗာရစ္လက္ေခ်ာင္းေတြကိုသာမက ေအာက္ပိုင္း၏ အတြင္းပိုင္းမွလည္း တင္းၾကပ္စြာပက္ျဖစ္ညွစ္လာခဲ့သည္၊၊ေအာက္ပိုင္းမွ ျဖစ္ညစ္လာေသာညစ္အားေၾကာင့္ ဗာရစ္ ၿပီးခ်င္လာ၏၊၊
" ခင္ဗ်ားအဲ့လို အညစ္သန္ေနရင္ က်ဳပ္ၿပီးေတာ့မယ္ "
"......"
"ဟာ့ လြန္းရန္ ..!"
ရန္ နာမည္ကို ေခၚညည္းလာၿပီး အရွိန္ကလည္း အရင္ထက္ပို၍ျမန္လာခဲ့သည္၊၊ေက်ာေပၚ၌ေျပးလႊားေနေသာ လက္ေတြကလည္း ဦးတည္ရာမရွိပြတ္သတ္ေန၏၊၊ ထို႔ျပင္ ႏႈတ္ခမ္းသားတို႔ႏွင့္လည္း ေက်ာျပင္ ခါးစပ္နဲ႕ တင္ပါးတို႔ကို နမ္းရွိုက္ေနေသးသည္၊၊ ရန္ အတြင္းပိုင္းမွ ပူေႏြးေသာအရာက တုန္ယင္လာၿပီးေနာက္ မ်ားမၾကာခင္မွာပင္ ထိုပူေႏြးေသာအရာမွ အပူလွိုင္းတစ္ခုက ရန္အတြင္းပိုင္းသို႔ျပည့္လွ်ံစြာပင္ဝင္ေရာက္လာေတာ့သည္၊၊
ရန္ေက်ာေပၚသို႔ ၿပိဳက်လာတဲ့ ခႏၶာကိုယ္ ႀကီးက နစ္ခနဲ၊၊ ႏွစ္ေယာက္လုံးက အသက္ျပင္းျပင္းရႈကာပင္အေမာ ေျဖေနရသည္၊၊ ထို႔ေနာက္ ရစ္က ရန္ အေဘးဘက္သို႔ လွဲခ်လိဳက္ၿပီး ရန္ခႏၶာကိုယ္ကိုအသာမယူကာ ရင္ခြင္ထဲသို႔ ဝင္ေစ၏၊၊ ခပ္သင္းသင္းရေနေသာ ကိုယ္သင္းရနံ႕နဲ႕အတူ ၿပီးျမႇောက္ထားေသာ သုတ္ရည္ေတြ၏ အနံ႕က ေရာေထြးေနသည္ ၊၊
"ရစ္ "
"အင္း "
"ေစာခါးေလးကိုငါနဲ႕အတူေနခြင့္ေပးပါ"
ရင္ခြင္ထဲမွ ဗာရစ္ကိုေမာၾကည့္ရင္းဆိုလာတဲ့လူက ဒီေလာက္အၾကမ္းခံထားရတာေတာင္ ဟိုကေလး အေၾကာင္းသတိရေသးသည္၊၊
"ဘာေက်းဇူးနဲ႕ခင္ဗ်ား စကား လိုက္ေလ်ာရမွာ"
"မင္း ေတာင္းဆိုတာ တစ္ခုလုပ္ေပးမယ္၊၊ဒါေပမဲ့ အခုထပ္လုပ္မယ္လို႔ေတာ့မေျပာနဲ႕ ငါထရိုက္မွာ"
ခပ္စူးစူးၾကည့္ရင္းေျပာလာတဲ့လြန္းရန္က တကယ္ကို ဒီကေလးကိစၥကို လက္ေလ်ာ့မဲ့ပုံမေပၚ၊၊ ဗာရစ္မွ မလိုက္ေလ်ာရင္ ေသခ်ာေပါက္ေတာ့ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္မိတိုင္း ရန္ထသတ္ေနရေတာ့မွာျဖစ္သည္၊၊ အတင္းေခၚယူ လက္ထပ္ထားတဲ့လူက သူမ်ားေတြလို ႏူးႏူးညံ့ညံ့ ဟာေလးမဟုတ္ေတာ့ တည့္တဲ့အခ်ိန္ဆိုတာရွားၿပီး တစ္ခါတစ္ခါ ဗာရစ္ အထုေထာင္းခံရသလို အဆဲလည္းခံရေသးသည္၊၊ သို႔ေပမဲ့ ဗာရစ္ စိတ္ဆိုးျခင္းေတာ့မရွိပါေလ ၊၊ ထိုသည္ကလည္း တစ္ဖက္လူက လြန္းရန္ျဖစ္ေနလို႔သာ
"က်ဳပ္ေတာင္းဆိုတာ တကယ္ေပးမွာလား"
"ငါစကားငါတည္တယ္ ၊၊ ေျပာမွသာေျပာ"
႐ႊတ္!
ရန္ ပါးျပင္သို႔ ႐ုတ္တရက္က်ေရာက္လာသည္က အနမ္းတစ္ခု ၊၊ ႏွာေခါင္းတို႔ နစ္ဝင္သည္အထိ ဖိနမ္းလာတဲ့ ရစ္ေၾကာင့္ ရန္မွာ ေၾကာင္ေတာင္ေတာင္၊၊ စကားအေကာင္းေျပာေနရင္ ထထေဖာက္တတ္တဲ့အက်င့္က အခုထိမေပ်ာက္၊၊
"မင္း !"
"လြန္းရန္ က်ဳပ္ကို ကေလး အမႊာ ေမြးေပး.."
မေျပာမဆိုနမ္းလာတဲ့ရစ္၏ ရင္ဘက္ေတြကိုထုရိုက္ဖို႔ျပင္ေနတဲ့ ရန္ လက္ေတြက ၾကားလိုက္ရေသာ စကားစုအနည္းငယ္ေၾကာင့္ ရပ္တန့္ကုန္သည္၊၊ ကေလးေမြးေပးရမယ္၊၊ ေယာက်္ား ေလးတစ္ေယာက္ က ဘယ္လိုလုပ္ကိုယ္ဝန္ေဆာင္နိုင္မလဲ၊၊ ေနာက္ၿပီး ကေလးကအမႊာေတာင္ လိုခ်င္သည္တဲ့လား
"မင္းငါကို မိန္းကေလးထင္ေနလား"
ရန္ထို႔သို႔ေျပာေတာ့ သြားစြယ္ႏွစ္ဖက္ေပၚသည္အထိ ရစ္က ၿပဳံးရယ္လာသည္၊၊ ထိုသို႔ၿပဳံးလိုက္တိုင္း က်ရႈံးသြားရသည္မွာ ရန္သာျဖစ္၏၊၊ စေတြ႕ထဲက ျမင္ရခဲေသာ ထိုအၿပဳံးေတြမွာ ၿငိတြယ္၍က်ရႈံးေနခဲ့တာ၊၊ ရစ္နဲ႕ပက္သက္လာရင္ သူေစာက္က်င့္ကိုမႀကိဳက္ေပမဲ့ ၿပဳံးလိုက္တိုင္းေပၚလာတဲ့သြားစြယ္ေဖြးေဖြးေလးေတြကိုေတာ့ တကယ္ကို သေဘာက်ပါသည္၊၊
" ေယာက်္ား ေလးလည္း ကေလးယူလို႔ရပါတယ္၊၊ အဲ့အတြက္မပူပါနဲ႕ လြန္းရန္ ဗိုက္ထဲကေလး ေရာက္ဖို႔ က်ဳပ္က အစြမ္းကုန္ႀကိဳးစားမွာေပါ့ "
"ေသနာ ေကာင္ "
"ခင္ဗ်ားက ဆဲတာေတာင္ ခ်စ္စရာေကာင္းတယ္ "
႐ႊတ္ ႐ႊတ္!!
ပါးျပင္ႏွစ္ဖက္ကို တ႐ႊတ္ ႐ႊတ္နဲ႕ နမ္းလာတဲ့ ရစ္က စိတ္လြတ္ေနသလိုပင္၊၊ အေစာနေတာ့ အေပၚကေနတတ္ဖိၿပီး လုပ္ခ်င္တိုင္းလုပ္ၿပီး စိတ္ႀကိဳက္ေသာင္းၾကမ္းေနၿပီး အခုမွ လာႏူးညံ့ျပေန၏၊၊ ေတာ္ေတာ္ ေျပာင္းလဲျမန္တဲ့ အေကာင္စုတ္
"မင္း လက္က နယ္ေျမ မက်ဴးေက်ာ္လာနဲ႕ ရစ္ "
တင္ပါးႏွစ္ဖက္ကို ညစ္ကိုင္လာတဲ့ ရစ္ေၾကာင့္ ရန္ လက္ေမာင္းကို အသာပုတ္ၿပီးသတိေပးစကားေျပာရေတာ့သည္၊၊ အဲ့လိုမွမဟုတ္ဘဲ သူစိတ္ႀကိဳက္သာလႊတ္ထားလိုက္မယ္ဆိုရင္ မိုးလင္းသြားနိုင္ေခ်ရွိသည္၊၊ အခုေတာင္ ေနေရာင္ေပ်ာက္လို႔ မိုးေမွာင္ေနေလၿပီ၊၊
" ခင္ဗ်ား က်ဳပ္ေျပာတာလက္ခံလား ၊၊ လက္ခံရင္ အဲ့ကေလး နဲ႕ ခင္ဗ်ားကိုအတူေန ခြင့္ေပးမယ္၊၊ မဟုတ္ရင္ေတာ့ အဲ့ကေလးကို ဂုတ္ကဆြဲၿပီး အျပင္သြားလႊတ္ျပစ္လိုက္မွာေနာ္ ဟြန္းး "
" မင္း မင္း ငါကို အက်ပ္ကိုင္ တယ္"
ခပ္ရဲရဲမ်က္ႏွာေလးက ရွက္ေနသည္လားဒါမွမဟုတ္အေစာနေလးကတင္ ေသာင္းၾကမ္းထားသည္ေၾကာင့္လားေတာ့မသိ နီရဲတတ္ေန၏၊၊ တစ္ခ်က္တစ္ခ်က္ သူစိတ္တိုတဲ့အခါတိုင္းလည္း ဗာရစ္ ရင္ဘက္ကို အားမပါေသာရိုက္ခ်က္ေတြနဲ႕ ရိုက္ေသး၏၊၊ ခါးက်ဥ္းက်ဥ္းကို လက္ႏွစ္ဖက္ျဖင့္စုကိုင္လိုက္ၿပီး အနည္းငယ္ကြာဟေနတာေၾကာင့္ ပို၍အနီးကပ္သို႔ဆြဲယူလိုက္သည္၊၊ ထိုသို႔ဆြဲယူမႈေၾကာင့္ အေပၚပိုင္း အျပင္ ေအာက္ပိုင္းကအရာခ်င္းပါ ပူးကပ္၍ ထိမိသြား၏၊၊ မေနတတ္ေသာ လြန္းရကေတာ့ တြန့္လိမ္ကာပင္စတင္႐ုန္းကန္လာသည္၊၊
" ခင္ဗ်ား အခုမေျဖရင္ က်ဳပ္ ဇြက္ ဇြက္ ဇြက္ လုပ္ေတာ့မွာေနာ္ လြန္းရန္.."
"မင္းေမႀကီးေတာ္ကို သြား ဇြက္"
"အားးးးးအ့ နာ နာတယ္လို႔ မာဗာရစ္! "
မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္အေနအထားကိုမွ ရန္ ေပါင္တစ္ဖက္ကို ပင့္ျမႇောက္လာၿပီး အတြင္းထဲသို႔ ရစ္၏ မာန္မက်ေသးေသာ္ညီငယ္က တဟုန္ထိုးေဆာင့္ဝင္လာသည္၊၊ ႐ုတ္တရက္လည္းျဖစ္သည့္အျပင္ အေစာနကလည္းၾကမ္းရမ္းခံထားရတာေၾကာင့္ေရာပါ ရန္ နာလြန္း၍ အသံကုန္ေအာ္ဟစ္မိေတာ့သည္၊၊ သူစိတ္ႀကိဳက္ျပဳမႈေနရရင္သေဘာက်ေနတတ္တဲ့ ရစ္က အခုလည္း ႏႈတ္ခမ္းပါးတို႔က ၿပဳံးေရာင္ သန္းေနျပန္၏၊၊
"လြန္းရန္ ေနာက္လ လာမဲ့ က်ဳပ္ေမြးေန႕မွာ လက္ေဆာင္အျဖစ္ အမႊာေလး ေပးပါလားဟမ္.."
"........"
"လြန္းရန္ လြန္းရန္လို႔ "
"........"
မ်က္ႏွာအႏွံ႕နမ္းရွိုက္ေနရင္း ရစ္က ရန္နာမည္ကိုခဏခဏေခၚ၏၊၊ ေတာင္းဆိုလာသည္ကလည္း အမႊာေလးတဲ့၊၊ ငွက္ေပ်ာသီးအမႊားမ်ားဒီေကာင္လာေတာင္းေနသလား၊၊ ေအာက္ပိုင္းမွလုပ္ေဆာင္ခ်က္ေတြေၾကာင့္ ရန္ ပါးစပ္ဟၿပီး စကားေျပာလိုက္တာနဲ႕တင္ ညည္းသံေတြကကပ္လိုက္ပါလာမွာျဖစ္သည္၊၊ ထို႔ေၾကာင့္ ရန္ ပါးစပ္ကိုသာ ခပ္တင္းတင္းဖိပိတ္ထားလိုက္ၿပီး ရစ္ ေျပာေသာစကားေတြကို ဘာမွအေျဖျပန္မျပဳမိ၊၊
"လြန္းရန္ ခင္ဗ်ား ဘာမွမေျပာရင္ က်ဳပ္ လက္ခံတယ္ဘဲယူဆလိုက္မယ္ "
"......."
"လြန္းရန္ က်ဳပ္ေျပာေနတာကို ဘာလို႔ျပန္မေျဖတာလဲ "
" ကိုယ္ေမကိုေရ ျပန္ေျဖေစခ်င္ရင္ ဟ့ အာ့ အဝင္အထြက္ကိုရပ္လိုက္ေလ အင့္ !"
စိတ္မရွည္သလို မ်က္ဝန္းစူးစူးေတြနဲ႕ ဗာရစ္ကိုၾကည့္ၿပီးေျပာလာ၏၊၊ လြန္းရန္လက္ႏွစ္ဖက္ကေတာ့ ဗာရစ္လည္တိုင္ထက္ ၿမဲၿမံစြာတြယ္ခ်ိတ္ထားၿပီး ဗာရစ္ လက္တစ္ဖက္က လြန္းရန္ေပါင္းကို ပင့္ကိုင္ထားသည္၊၊ က်န္ရွိေနတဲ့တစ္ျခားတစ္ဖက္ကေတာ့ လြန္းရန္ ခါးေအာက္မွ လက္လွ်ိုသြင္း၍ ခါးေနာက္ဖက္ကေန ျပန္လည္ၿပီး တင္ပါးႏုႏုအေပၚ အုပ္ကိုင္ထားသည္၊၊ ေဆာင့္ခ်က္ေတြေၾကာင့္ လြန္းရန္ ခႏၶာကိုယ္ က ႏွိမ့္ခ်ည္ျမင့္ခ်ည္ျဖစ္ေနသည္ေၾကာင့္ တင္ပါးေပၚသို႔တင္ထားေသာ ဗာရစ္လက္ေတြကလည္း နိမိ့ခ်ည္ျမင့္ခ်ည္နဲ႕သာ၊၊ ေဖာ့တုံးေလးအေပၚလက္တင္ထားရသလိုမ်ိဳးေလး ခပ္အိအိတုန္တုန္ေလးမို႔ ဗာရစ္အသဲယားစြာ ဆြဲညွစ္မိေလေတာ့ လြန္းရန္ဆီမွ အင့္ဆိုေသာ အာေမဍိတ္ အသံက ခပ္က်ယ္က်ယ္ထြက္လာေလသည္၊၊
သိပ္မၾကာခင္မွာပင္ လြန္းရန္က ဘယ္ႏွိမ္ႀကိမ္ျမႇောက္မွန္းမသိေသာ ၿပီးဆုံးျခင္းက ထပ္မံ၍ ၿပီးဆုံးသြားခဲ့ျပန္သည္၊၊ ေမာဟိုက္သြားေသာ လူက တစ္ခါထဲေပ်ာ့ေခြက်သြားတာေၾကာင့္ ဗာရစ္ ရင္ဘက္ေပၚသို႔ လြန္းရန္၏ေခါင္းကို ဆြဲတင္လိုက္သည္၊၊ လြန္းရန္ကသာ ၿပီးေျမာက္သြားေပမဲ့ ဗာရစ္ရဲ႕ညီငယ္ကေတာ့ အခုထိ သန္မာေနတုန္းပင္၊၊ ဆက္မလႈပ္ရွားဘဲ အသာၿငိမ္ၿပီးပူေႏြးေသာ တြင္းထဲ၌ ညီငယ္ကို ဗာရစ္ စိမ္ထားလိုက္သည္၊၊ ထို႔ေနာက္ ေပ်ာ့ေခြေနေသာလူ၏ မ်က္ႏွာအႏွံ႕သို႔အနမ္းမ်ားကို ေနရာမလပ္က်ေရာက္ေစသည္၊၊ ႐ုန္းကန္ဖို႔အင္အား မရွိေတာ့တဲ့လြန္းရန္ကေတာ့ ဗာရစ္ျပဳမူသမွ်ကိုသာ ၿငိမ္သက္ စြာပင္ ၿငိမ္ခံရွာ၏၊၊
"လြန္းရန္ က်ဳပ္အတြက္ အမႊာေလး ေမြးေပးမယ္မလား"
"အြန္း"
"တကယ္ တကယ္ႀကီး လက္ခံလိုက္တာလား လြန္းရန္ !"
"......"
" က်ဳပ္ကို ေျဖပါအုံးလြန္းရန္ "
"အြန္း တကယ္ "
ႁပြတ္စ္ ႁပြတ္စ္ ႐ႊတ္!
အသံထြက္သည္အထိ ႏႈန္ခမ္းေတြ ပါးေတြနဲ႕ နား႐ြက္ေတြကို ရစ္က နမ္းလာ၏၊၊ ထို႔ျပင္ သြားစြယ္ေဖြးေဖြးတို႔ေပၚသည့္အထိ ၿပဳံးရယ္ေနခဲ့သည္၊၊ ထို႔ေနာက္ ရန္ မ်က္လုံးမ်ားက ေမွးစင္းလာခဲ့သည္၊၊ နမ္းတဲ့သူက ဆက္နမ္းေနေပမဲ့ ရန္ကေတာ့ ထိုအနမ္းေတြကိုမခံစားမသိရွိနိုင္ေတာ့သလိုမ်ိဳးျဖစ္လာၿပီးေနာက္ ေမွးက်ဥ္းေနေသာမ်က္ဝန္းအစုံဟာ လုံးဝကို အေမွာင္အတိဖုံးစြာပင္ မွိတ္က်သြားေတာ့သည္၊၊
"လြန္းရန္ အိပ္ၿပီလား"
"လြန္းရန္ "
ျပန္ေျဖသံမလာေတာ့တဲ့လူကေသခ်ာေပါက္ကို အိမ္ေမာက်သြားၿပီျဖစ္သည္၊၊ ဗာရစ္ကေတာ့ထုံးစံမပ်က္အတိုင္း တန္းလန္းက်န္ခဲ့ရျပန္သည္၊၊ လက္သမားေတာ့ မလုပ္နိုင္ ဒီတိုင္းသာ အထဲထည့္ၿပီးစိမ္ထားရင္းသာ အိပ္ရန္ ဆုံးျဖတ္လိုက္သည္၊၊ အေခါက္တိုင္း ဗာရစ္ တိုလို႔တန္းလန္းနဲ႕ က်န္ခဲ့ရၿပီ လက္သမားလုပ္ရေပါင္းမ်ားေနၿပီျဖစ္သည္၊၊ ဒီတစ္ခါေတာ့ ထိုသို႔မလုပ္နိုင္ေတာ့၊၊လြန္းရန္ မနက္နိုးလာမွ ဆဲခ်င္ဆဲ ေျပာခ်င္ေျပာပါေစေတာ့
" က်ဳပ္ၿပီးတာကို မေစာင့္ဘဲ အိပ္သြားတဲ့ခင္ဗ်ားအမွားဘဲ လြန္းရန္ ၊၊ မနက္က်မွက်ဳပ္ကိုအျပစ္မဖို႔ေလနဲ႕ "
ေခြၽးစို႔ေနေသာ ႏွဖူးျပင္ကို ဖြဖြနမ္းလ်က္ ဗာရစ္ ခပ္တိုးတိုးေရ႐ြတ္မိသည္၊၊ ထို႔ေနာက္ ပူးကပ္သည္ထက္ပို၍ပူးကပ္ေစၿပီး လြန္းရန္ ခႏၶာကိုယ္ ေလးကို ရင္ခြင္အတြင္း ျဖစ္ညစ္၍ ထည့္ကာပင္ ဗာရစ္လည္း အိပ္စက္လိုက္ေတာ့သည္၊၊
•••••••
႐ႊန္းလဲ့ေဝဆာ ဖမ္းခံထားရတယ္ဆိုတဲ့ သတင္းေၾကာင့္ ရန္နိုင္နည္းနည္းေတာ့ တုန္လႈပ္မိေပမဲ့ ရက္ေတြသာၾကာလာတယ္ ရစ္အိမ္ေတာ္ကေန ရန္နိုင္ကိုျပႆနာမရွာလာေသး၊၊ထို႔ေၾကာင့္ ေနာက္ကြယ္ ႀကိဳးကိုင္သူက ရန္နိုင္ဆိုတာကို သိေသးပုံမေပၚေပ၊၊ ဒါေၾကာင့္ ရန္နိုင္ စိတ္နည္းနည္းျပန္ေအးရသည္၊၊
အခုလေတြမွလည္း ကူးသန္းေရာင္းဝယ္ေရး က အရင္ထက္ပိုၿပီးအလုပ္တြင္ေနသည္၊၊ အရင္လို႔ ရန္နိုင္ကုန္သြယ္တဲ့ေမွာင္ခိုးလက္နက္ေတြကိုၾကားကေန ျဖတ္ယူတတ္တဲ့ သားျဖစ္သူကလည္းၿငိမ္ေနတာေၾကာင့္ ရန္နိုင္အတြက္ အေကာင္းဆုံးျဖစ္ေန၏၊၊ သားျဖစ္သူ ၿငိမ္ေနတာက နည္းနည္းေတာ့ မသကၤာစရာျဖစ္ေပမဲ့ ၿငိမ္ေနေတာ့လည္း တစ္မ်ိဳးေကာင္းတာပါဘဲ၊၊
ေဒါက္ !! ေဒါက္ !!
စာရင္းေတြ စစ္ေနတုန္း အခန္းတံခါးေခါက္ကာပင္ ေစရာက ဝင္လာ၏၊၊ေစရာလည္း မင္းသန့္လို႔ ယုံရတဲ့လူတစ္ေယာက္ပင္ျဖစ္သည္၊၊ ေစရာက တစ္ခါတစ္ေလ ရန္နိုင္အမိန့္ကို ျငင္းဆန္ခ်င္သလိုရွိေပမဲ့ မင္းသန့္သာ အမိန့္ေပးလိုက္ရင္ေတာ့ ျငင္းဆန္ခ်င္တာမ်ိဳးမရွိ၊၊ အသာတၾကည္နဲ႕သာ လုပ္ေပးေလ့ ရွိသည္၊၊ ဒါကလည္း ေနတာ ၾကာလာတဲ့ ညီအကိုသံေယာဇဥ္ေၾကာင့္သာျဖစ္လိမ့္မည္ဟု ရန္နိုင္ထင္၏၊၊
"သူေဌး ကြၽန္ေတာ္ ကို ေခၚတယ္ဆိုလို႔"
"မင္းသန့္က ေနာက္လမွာ ခြင့္ရက္ တစ္ပတ္ယူထားတယ္၊၊ သူမရွိတုန္းသူအစား မင္းက အလုပ္ကိစၥ ေတြ စီစဥ္ရလိမ့္မယ္"
အလုပ္လုပ္လာတဲ့တစ္ေလွ်ာက္လုံး နားရက္မယူဖူးတဲ့ အစ္ကိုက အခုမွ ထၿပီး ခြင့္ တစ္ပတ္ေတာင္ယူသည္တဲ့လား၊၊ ေစရာ ကိုေတာင္ ဘာမွမေျပာျပေပ၊၊ အစ္ကိုက အဲ့လိုလည္း တစ္ခါတစ္ေလ ေစရာအေပၚ ေအးစက္စက္နိုင္လွသည္၊၊
" ဟုတ္ကဲ့သူေဌး၊၊ ဒါဆိုကြၽန္ေတာ္ သြားလိုက္ပါအုံးမယ္ "
ရန္နိုင္ေခါင္းညိတ္ျပလိုက္ေတာ့ ေစရာက ေခါင္းငုံ႕အရိုအေသေပးကာပင္ အခန္းထဲမွ ထြက္သြားေတာ့သည္၊၊ ခြင့္ရက္ တစ္ႏွစ္ကိုေတာင္ တစ္ရက္မယူတဲ့ မင္းသန့္က အခုမွထူးဆန္းစြာပင္ ေနာက္လ က်ရင္ ခြင့္ရက္ တစ္ပတ္ေပးဖို႔ လာေတာင္းဆိုခဲ့သည္၊၊ ထို႔ေၾကာင့္ အလုပ္ႀကိဳးစားတဲ့လူမလို႔ ျငင္းလိုက္လို႔ကလည္းမေကာင္းတာေၾကာင့္ ရန္နိုင္လက္ခံခဲ့သည္၊၊ ရန္ေလးကို ရွာတဲ့ကိစၥလည္း ဆက္ရွာေပးပါမယ္ဟု မင္းသန့္က ဂတိေပးသြားေသးသည္၊၊ ထို႔ေၾကာင့္ ရန္နိုင္လည္း ဘာမွကန့္ကြက္မေနေတာ့ဘဲ မင္းသန့္သေဘာအတိုင္းျဖစ္ေစသည္၊၊
ကုမၸဏီ အေပၚထပ္ကေန ေအာက္ဘက္ စားေသာက္ဆိုင္ဘက္သို႔ ေစရာထြက္လာခဲ့သည္၊၊ ေန႕လယ္စာ မစားရေသးတာမို႔ အရင္စားၿပီးမွ အစ္ကိုမင္းသန့္ဆီဖုန္းဆက္ေမးအုံးမည္၊၊ နည္းနည္းေလာက္ေတာ့ ေစရာကို အသိေပးသင့္တာကို အစ္ကိုမင္းသန့္က တစ္ခ်က္ေတာင္မေျပာျပေပ၊၊
စားေသာက္ဆိုင္ထဲေရာက္လာေတာ့ ေထာင့္က်ေသာ ဝိုင္း၌ မိန္းကေလး တစ္ေယာက္၏ ခါးကို ဖတ္လ်က္ျဖင့္ ထိုင္ေနေသာ လင္းဥာဏ္က ေစရာ ကို လက္ယက္ေခၚလာသည္၊၊ မသြားခ်င္ေပမဲ့လည္း သူေဌးသားျဖစ္ေနတာေၾကာင့္ မသြားလို႔ကလည္းမေကာင္း၊၊ ထို႔ေၾကာင့္ ထိုေထာင့္က်ေသာ ဝိုင္းသို႔ ေစရာ ေလွ်ာက္သြားလိုက္သည္၊၊
"ဘာကိစၥရွိလိုပါလဲ"
"မင္းသန့္ခြင့္တစ္ပတ္ယူထားတယ္ၾကားတယ္"
အေအးခြက္ကို လက္ထဲ၌ ေမြ႕ယမ္းရင္းနဲ႕ လင္းဥာဏ္က ခပ္ေထ့ေထ့ၿပဳံးကာေျပာ လာသည္၊၊ အစ္ကိုမင္းသန့္ ခြင့္ယူတာကို မသိတာက ေစရာတစ္ေယာက္ထဲမ်ားလား၊၊ ထို႔သို႔ေတြးမိေလေတာ့ ေစရာ စိတ္ထဲ၌ နည္းနည္းေတာ့ ေဒါသေလးထြက္မိ၏၊၊
" မင္းသန့္ငါအေဖ ေနာက္ကြယ္မွာဘာေတြလုပ္ေနလဲဆိုတာ ငါသိတယ္ေနာ္ေစရာ"
"မင္း စကားကိုတည့္သာ ေျပာ"
" အခုမင္းသန့္ တစ္ပတ္ခြင့္ယူတဲ့ရက္ တစ္ပတ္လုံး ႐ြာမွာသြားေနမယ္ၾကားတယ္၊၊ အဲ့ေတာ့ မင္းသူနဲ႕မရရေအာင္ လိုက္သြားရမယ္၊၊ ေနာက္ၿပီး မင္းသန့္က ခြန္းညီလြန္းရန္ ရွိတဲ့ေနရာကို သိနိုင္တယ္ ၊၊ မင္းသူဆီက ခြန္းညီလြန္းရန္ ရဲ႕တည္ေနရာကို သိေအာင္လုပ္ရမယ္ ၿပီးရင္အကုန္ငါကို ျပန္ေျပာျပ"
" ငါက မင္းခိုင္းတဲ့အတိုင္းဘာလို႔လုပ္ရမွာလဲ၊၊ မင္းက ငါသူေဌးမို႔လို႔လား"
ေစရာ ခပ္မာမာေျပာေတာ့ က်ပ္မျပည့္သလိုပင္ လင္းဥာဏ္က ေအာ္ရယ္လာ၏၊၊
" မင္းေကာင္မင္းသန့္အေၾကာင္းကိုငါသာ ငါအေဖဆီအစသြားေဖာ္လိုက္မယ္ဆိုရင္ ၊၊ မင္းသန့္ အသက္ရွင္ဖို႔က လုံးဝမျဖစ္နိုင္ေတာ့ဘူးေနာ္ ေနာက္ၿပီး ေစရာ မင္း က မင္းသန့္ကို စိတ္ဝင္စားေနမွန္း ငါသိတယ္ေနာ္ ဟားးးး!"
အက်ပ္ကိုင္ လာတဲ့ လင္းဥာဏ္ေၾကာင့္ ေစရာမွာ ဘာမွမေျပာနိုင္၊၊ အခုကိစၥမွာ ေစရာသာ သူခိုင္းတဲ့အတိုင္းမလုပ္ရင္ အစ္ကိုမင္းသန့္အတြက္ အသက္အႏၲရာယ္ ရွိနိုင္သည္၊၊ ေစရာသာ ထို႔သို႔ လုပ္လိုက္ျပန္ရင္လည္း အစ္ကိုမင္းသန့္အေပၚ သစၥာေဖာက္ရာက်အဳံးမည္၊၊ အခုခ်ိန္က ေစရာအတြက္ ဘဝမွာ ပထမဆုံး ေ႐ြးခ်ယ္ရခက္ျခင္းပင္၊၊
" ငါမွာေနာက္ပိုင္း အခ်ိန္မရွိဘူး၊၊ အဲ့ေတာ့ငါအခုသြားေျပာ.."
"ငါလုပ္မယ္"
"ဟားးးးဒီလိုမွေပါ့ "
ေစရာ ပခုံး ကို ပုတ္လ်က္ ရယ္ေမာကာပင္ ေဘးနားက မိန္းကေလး၏ ခါးကိုဖက္လ်က္ျဖင့္ လင္းဥာဏ္က ထြက္သြားေတာ့သည္၊၊ ေစရာမွာသာ ေဒါသေတြနဲ႕က်န္ခဲ့ရသည္၊၊
သစၥာေဖာက္သလိုမ်ိဳးျဖစ္ေပမဲ့ အစ္ကိုမင္းသန့္အသက္ရွင္ဖို႔က အေရးႀကီးသည္၊၊ ထိုျပင္ ဒီကိစၥကိုအစ္ကိုမင္းသန့္သာသိသြားရင္ ေစရာကို မုန္းမွာက်ိန္းေသပါက္ပင္ျဖစ္သည္၊၊ ထို႔ေၾကာင့္အခုကိစၥကို ေစရာ သိုသိုသိပ္သိပ္လုပ္မွျဖစ္မည္၊၊ ဘယ္သူကိုမွေျပာျပလို႔မျဖစ္၊၊ ေနာင္လ သြားမွာမို႔ အခုထဲက အစ္ကို မင္းသန့္ဆီမွာခြင့္ေတာင္းရမည္၊၊ သူေဌးအတြက္ ကိစၥက ေျပာစရာပင္မလို႔ လးင္ဥာဏ္က လုပ္ေပးထားလိမ့္မည္၊၊ ထို႔ေၾကာင့္အခု အစ္ကိုမင္းသန့္ဆီသို႔သာ ေစရာ ဖုန္းေခၚလိုက္ေတာ့သည္၊၊
တတီတီဝင္သြားေသာဖုန္းက မိနစ္အနည္းငယ္ၾကာမွသာ တစ္ဖက္ကလူက ကိုင္လာသည္၊၊
"အစ္ကို"
"ေျပာ"
"အစ္ကိုခြင့္ရက္ေတြမွာ ႐ြာသြားေနမလို႔ဆို"
"အင္းအဲ့ေတာ့"
"ေစရာလည္းခြင့္ရက္ရတာမို႔ အစ္ကိုနဲ႕အတူလိုက္လို႔ရမလား၊၊ ခြင့္ျပဳပါေနာ္ အစ္ကို ေစရာ တစ္ေယာက္ထဲ ဘယ္သြားရမလဲမသိလို႔"
"......."
ဖုန္းတစ္ဖက္မွ တိတ္ဆိတ္သြား၍ အစ္ကိုမင္းသန့္က ေစရာ အေျပာကိုျပန္ေျဖမလာ၊၊
" အစ္ကို ေစရာမွာသြားစရာမိဘဆီမွ မရွိတာဗ်ာ၊၊ ေစရာနဲ႕ ရင္းႏွီးတာဆိုလို႔ အစ္ကိုဘဲရွိတာကို အစ္ကိုကသာ လက္မခံဘူးဆို ေစရာက ဘယ္သူဆီသြားေနရမွာလဲ"
"......"
"အစ္ကိုမင္းသန့္ လိုက္ခြင့္ျပဳပါေနာ္"
"အင္းေကာင္းၿပီ"
"ေရးးးးး ဒါမွ အစ္ကိုကြ"
ေပ်ာ္လြန္း၍ ေစရာထိုနားမွာတင္ ထခုန္မိလိုက္သည္၊၊ ဆိုင္ထဲကလူေတြကေတာ့ ေစရာကို ေၾကာင္ေတာင္ေတာင္ နဲ႕လွည့္ၾကည့္ၾကသည္၊၊ ေစရာ ထိုအရာေတြကိုဂ႐ုမစိုက္နိုင္၊၊ ဘာလို႔ဆို အခုခ်ိန္မွာ ေပ်ာ္ေနတာေၾကာင့္ပင္ျဖစ္သည္၊၊ ေစရာ လက္ထဲမွဖုန္းကိုျပန္ၾကည့္မိေတာ့ ဖုန္းကက်သြားၿပီျဖစ္သည္၊၊ထို႔ေနာက္ေစရာလည္း ေန႕လယ္စာ မွာစားရန္အတြက္ ဆိုင္ေကာင္တာနားသို႔သာ ေလွ်ာက္ခဲ့လိုက္ေတာ့သည္၊၊ အေပ်ာ္လုံးစို႔ေနတာေၾကာင့္ ႏႈတ္ခမ္းပါးေတြကမၿပဳံးဘဲမေနနိုင္ေအာင္ျဖစ္ေနရၿပီးသြားႀကီးေပၚသည့္အထိ ၿဖီးေနမိေတာ့သည္၊၊
////////