(Unicode)
အလုပ်ပိတ်ရက်ဖြစ်သလို မာမီတို့လဲမရှိသည်မို့ ဒီနေ့လေးတော့ကွန့်မြူးကောင်မလေးကိုခေါ်ကာ အပြင်သို့လျှောက်လည်ပက်ကြမည်ဖြစ်တော့သည်။ ကောင်မလေးကိုအသိမပေး ခွင့်ပြုချက်မတောင်းရသေးပေမယ့်လဲ မရရအောင်ပြောမည်မို့ ကွန့်မြူးအသင့်အနေအထားပြင်ထားလိုက်တော့သည်။
"အမလေး.. အကိုလေးရယ် လန့်လိုက်တာ".
ထမင်းစားခန်း၏ခုံကြီးတွင်ထိုင်ကာ လက်သီးတွေဆုတ်၍ မျက်မှောင်ကြီးကြုပ်ကာထိုင်နေသည့်အကိုလေးကိုရုတ်တရက်တွေ့သည်ကြောင့် ရွှေကူလန့်သွားခြင်းဖြစ်တော့သည်။
"ကောင်မလေး ကိုယ်ပြောစရာရှိလို့ခဏထိုင်အုံးနော်"
ရင်ဘက်လေးဖိကာ လန့်နေသည့်ကောင်မလေးကို ကွန့်မြူးပခုံးမှကိုင်၍ ခုံလေးဆီထိုင်ခိုင်းလိုက်သည်။
"အကိုလေး ဘာ ..ဘာပြောစရာရှိလို့လဲဟင်"
ရွှေကူ့မှာ လန့်နေရသေးသည်မှာအရှိန်မပြယ်သေးပဲရှိနေလေသည်။ အကိုလေးကထပ်မံ၍ မျက်မှောင်ကြီးကြုပ်ကာရွှေကူ့ကိုကြည့်နေလေသည့်အခါ ရွှေကူမျက်လုံးလေးများပြူးနေရတော့သည်။
"ကိုယ်နဲ့ဒီနေ့လျှောက်လည်ရအောင်လေ ကိုယ်တို့အပြင်မှာ Date ရအောင်လို့ကောင်မလေးခွင့်ပြုမလားကိုယ့်ကို"
အော်.. ရွှေကူကလက်မခံရင် ဆွဲထိုးမယ့်ဆိုက်ဂိုက်နဲ့ ရွှေကူ့ကိုပြောလာမှတော့ ရွှေကူကဘယ်သတ္တိနဲ့ငြင်းရဲပါ့မလဲလို့ အကိုလေးရယ်။
"ရွှေကူငြင်းလို့ရောရလား"
"ဘယ်လိုထင်လဲကောင်မလေး"
ရွှေကူ့ခုံလေးကို လက်ထောက်ထားကာ ရွှေကူ့ကိုသေချာကိုစိုက်ကြည့်နေသည်မို့ ရွှေကူ့မှာ ထပ်ပြီးစကားမဆိုရဲလန့်နေရတော့သည်။ ငြင်းလိုက်လျှင် တဂယ်ကိုင်ပေါက်လာနိုင်ပါသည်။ ပြောတော့ဖြင့်မနေ့ညက ရွှေကူ့အပေါ်အရင်လိုမကြမ်းတမ်းတော့ဘူးဟု ဂတိတွေပေးပြီးတော့များ ယခုကျတော့လဲရွှေကူ့ကိုလက်သီးလက်မောင်းတွေတန်းကာ လျှောက်လည်ဖို့ခြိမ်းခြောက်နေတာများ တဂိနှင့်လုံးလုံးကိုဆန့်ကျင်နေလေတော့သည်။
"ဒီနေ့အလုပ်ပိတ်တယ်လေကွာ အိမ်မှာကြည့်နေနေရင်ပျင်းစရာကြီး မှားလို့ ..ကိုယ်ကတော့မပျင်းပါဘူး ချစ်ရတဲ့ကောင်မလေးကဘေးမှာရှိတယ်ဆိုတော့ မပျင်းတာတော့သေချာတယ်"
"မပျင်းရင်အိမ်မှာပဲနေမယ်လေနော်အကိုလေး "
"နောက်ရက်တွေဆိုမာမီတို့ပြန်လာကြတော့မှာလေ ကိုယ်တို့အခုမှအတူလျှောက်မလည်ထားရင်နောက်လည်ရမယ်မထင်ဘူးကိုယ်တော့"
"အကိုလေးကလဲ "
ကောင်မလေးက အလိုမကျစွာပြောလာပေမယ့်လဲ ကွန့်မြူးဂရုမစိုက်တော့ပဲ အတင်းစကားလုံးတွေစီကာဂျီကျပြောလိုက်တော့ နောက်ဆုံးခေါင်းလေးငြိမ့်လာလေတော့သည်။ ပူပူနွေးနွေးရည်းစားလေးနှင့် ပထမဆုံးနှစ်ယောက်ထဲလည်ကြမည်မို့ ကွန့်မြူးစိတ်ထဲပျော်ရွှင်နေမိသည်မှာ အတိုင်းထက်အလွန်ပင်ဖြစ်တော့သည်။ အလှပြင်ပါအုံးမည်ပြောကာ အပေါ်တတ်သွားသည့်ကောင်မလေးကို ကွန့်မြူးထိုင်စောင့်နေလိုက်တော့သည်။ ကိုယ်တိုင်ကတော့ဘာမှမပြင်ဆင်တော့ပဲ အင်းကျီလေးသာပြောင်းလဲဝတ်ထားကာ ကွန့်မြူးထိုင်စောင့်နေရသည်မှာ အတော်ကြာသွားပြီဖြစ်တော့သည်။
ရွှေကူအင်းကျီလေးတွေ တစ်ထည်ပြီးတစ်ထည်ရွေး၍ ခန္ဓာကိုယ်နှင့်ကပ်ကြည့်ကာ လိုက်မလိုက်ရွေးနေမိတော့သည်။ လှလှလေးဖြစ်နေပြီး ရိုးရိုးလေးဖြစ်နေမည့်အင်းကျီလေးကို လိုက်ရှာရင်း နောက်ဆုံးတွေ့ရှိခဲ့ပြီသည်။ ဘာအရောင်လေးလဲဆို နို့စိမ်းရောင်လေးဖြစ်နေကာ အကိုလေးဝယ်ပေးထားသည့်ဂါဝန်လှလှလေးတွေထဲမှ တစ်ထည်ဖြစ်လေတော့သည်။
အလှလေးကို မပြင်တတ်ပြင်တတ်နှင့်ပြင်လိုက်ကာ မျက်မှန်လေးမတပ်တော့ပဲ မျက်ကပ်မှန်လေးကိုတပ်လိုက်သည့်အခါ ရွှေကူအလိုလိုသဘောတွေကျနေမိတော့သည်။ ရွှေကူကအစထဲက လျှောက်လည်ဖို့ထိစိတ်ကူးယဥ်ကာ တွေးထားပေမယ့်လဲ မိန်းခလေးမို့မူနေကာ မပြောပဲငြိမ်နေခြင်းဖြစ်သည်။ အကိုလေးကစ၍ လည်ဖို့ပြောလာသည့်အခါ ရွှေကူ့စိတ်ထဲပျော်ရွှင်သွားမိသည်များ ပြောမပြတတ်အောင်ပင်ဖြစ်တော့သည်။ သို့ပေမယ့် ဆက်၍မူနေကာ မလိုက်ချင်ပါဘူးဟု ပြောလိုက်တော့ အတင်းချော့မော့ကာပြောလာသည့်အကိုလေးကို ရွှေကူသိပ်ချစ်ရပါသည်။
အစကအနည်းငယ်ကြောက်မိသည်က အကိုလေးကရွှေကူ့ကိုအတင်းကြီးစိုက်ကြည့်ကာ လက်သီးကြီးတွေဆုတ်ပြီးပြောလာသည်ကြောင့်ပင်။ သို့ပေမယ့်လဲရွှေကူ့ရဲ့အကိုလေးက ကျားကြီးအဖြစ်မှ ကြောင်သူငယ်လေးလိုတစ်ဖြေးဖြေးပြောင်းလဲ၍ ရွှေကူ့ကိုချော့မော့ခဲ့သည်မဟုတ်လား။
"Hello မာမီ "
"နေကောင်ပါတယ်ကျွန်တော်တို့က ဖိုးဖိုးရောမာမီသက်သာလား"
"သက်သာရင်လဲပြီးတာပါပဲဗျာ ကျွန်တော်တို့ပါမဟုတ်ရင်အဲ့တတ်လာခဲ့မလို့ "
အကိုလေးကရွှေကူဆင်းလာသည့်ဘက်ကိုကျောပေးရပ်ကာ ဖုန်းပြောနေသည်မို့ရွှေကူလှေခါးလေးပေါ်မှ အသံလေးမထွက်အောင်တိတ်၍ဆင်းလာလိုက်တော့သည်။ ထို့နောက်ထမင်းစားခန်းဆီ စွေ့ခနဲပြေးဝင်လိုက်ကာ အကိုလေးကိုပုန်းလိုက်တော့သည်။ အကိုလေးမြင်ရင် ဆူများဆူနေမလား ရွှေကူ့ကိုအင်္ကျီများပြန်လဲခိုင်းနေမလားဟု အနည်းငယ်တော့စိုးရိမ်မိတော့သည်။
ကွန့်မြူးနောက်သို့လှည့်ကြည့်တော့ ကောင်မလေးကရှိမနေပေ။ သို့ပေမယ့်စိတ်ထဲတွင်တော့ ကောင်မလေးအောက်သို့ဆင်းလာပြီဟု ထင်နေမိသည်ကြောင့် မာမီ့ဖုန်းကိုချလိုက်ကာ ကွန့်မြူးအိမ်ပေါ်တတ်ရန်ခြေလှမ်းတွေစလိုက်တော့သည်။
"အကိုလေး.."
ခေါ်သံလေးက အနီးနားကထမင်းစားခန်းဆီမှမို့ ကွန့်မြူးလှမ်းကြည့်မိတော့ ရေခဲသေတ္တာကြီးနှင့်ကွယ်ကာ ပုန်းနေလေသည့်ကောင်လေးရဲ့အင်္ကျီစလေးကို တွေ့လိုက်ရတော့သည်။ ဘာလို့ပုန်းနေတာလဲကွာ ကိုယ့်ကိုရင်ခုန်အောင်လို့ တမင်များပုန်းနေတာလားကိုယ့်အချစ်လေးက။
"ကောင်မလေး"
"အကိုလေးမလာသေးနဲ့အုံး"
"ဟေ.."
ကောင်မလေးကမလာသေးနဲ့အုံးဟုပြောသောအခါ ကွန့်မြူးခြေလှမ်းတွေဟာ အမိန့်နာခံစွာပင် ချက်ချင်းရပ်တန့်သွားရတော့သည်။ အင်္ကျီစလေးကို ကွန့်မြူးခေါင်းတွေတောင်စောင်းကာ ချောင်းကြည့်လိုက်တော့ အသံသေးသေးလေးထွက်လာလေတော့သည်။
"ရွှေကူ့ကိုဆူမှာလားအကိုလေးက"
"ဘာဖြစ်လို့ဆူရမှာလဲကွ"
"ရွှေကူမျက်မှန်လေးမတပ်ထားဘူး ပြီးတော့အလှလေးနဲနဲပြင်ထားတယ်အဲ့တာအကိုလေးဆူမှာလားလို့"
"ညကပြောပြီးတာရော ကောင်မလေးကိုမဆူတော့ဘူးလို့လေ ကိုယ့်ကိုမယုံလို့လား"
"တဂယ်မဆူဘူးနော်အဲ့တာဆို "
"တဂယ် တဂယ်ပါကွာ အခုတော့ထွက်လာခဲ့တော့နော် ကိုယ်ကောင်မလေးကိုကြည့်ချင်လှပြီကွ"
အကိုလေးအသံက ပျော်မြူးသံစွတ်နေကာ ပြောလာသည့်အခါရွှေကူစိတ်သက်သာရာ ရသွားရသည်မို့ ပုန်းကွယ်နေရာမှ ဖြေးဖြေးလေးထွက်လာလိုက်တော့သည်။
ဒီဂါဝန်လေးကိုမှတ်မိတာပေါ့ကွာ ကိုယ်ပထမဆုံးကောင်မလေးအတွက်ရွေးလိုက်တဲ့ဂါဝန်လေးကိုမှ တိုက်ဆိုင်စွာကောင်မလေးကလဲဝတ်လာသည်တဲ့လား။ ဒူးအောက်ကျဂါဝန်လေးက ခြေသလုံးသွယ်သွယ်လေးတွေပေါ် ဝဲနေလေကာ လက်မောင်းဖွေးဖွေးလေးတွေကိုလဲ အထင်းသားမြင်နေရသည်ကြောင့် ကွန့်မြူးစိတ်တွေမနည်းထိန်းနေရတော့သည်။ အဲ့လက်မောင်းလေးတွေကို အူယားလွန်း၍ ကိုက်ပစ်လိုက်ချင်ပါသည်။
"ဟေ့.. မျက်နှာလေးလဲလှည့်အုံးလေကွာ "
မျက်နှာလေးကိုဖွက်ထားသေးသည်ကြောင့်ပြောလိုက်တော့ ချက်ချင်းပင်ကွန့်မြူးကိုကြည့်လာသည့်ကောင်မလေးက ပြုံး၍နေလေတော့သည်။
"ဟီး "
သွားလေးတွေပေါ်သည်အထိ ဟီးခနဲရယ်လာလိုက်သည့်ကောင်မလေးကိုကြည့်မိတော့ အိတ်ကပ်ထဲထည့်ရန်ပြင်နေသည့်ဖုန်းလေးဟာ လွတ်ကျသွားရတော့သည်။
"အယ် ..အကိုလေးဖုန်းကျသွားပြီလေ အမလေးကွဲကုန်ပြီ"
ရွှေကူဖုန်းလေးကိုပြေးကောက်လိုက်ပြီး ကြည့်လိုက်တော့ အပေါ်မှန်တွေဟာ ကြေမွနေလေတော့သည်။
"အကိုလေးကလဲဖုန်းကိုသေချာမကိုင်ဘူးလား အများကြီးကွဲသွားပြီလေအခု အွန့်.."
*ခွမ်း ..*
အကိုလေးလက်ထဲရွှေကူပြန်ထည့်ပေးလိုက်တော့ ဖုန်းလေးဟာထပ်မံကျသွားပြန်သည့်ကြောင့် ရွှေကူစိတ်တွေတိုသွားရတော့သည်။
"အကိုလေးဘာဖြစ်နေတာလဲ ဖုန်းကြီးမလိုချင်တော့ဘူးပေါ့ "
ရွှေကူကျသွားသည့်ဖုန်းလေးကို ပြန်ကောက်လိုက်ကာ အကိုလေးလက်ကိုဆွဲယူလိုက်တော့လက်တွေဟာတုန်နေလေတော့သည်။ ရွှေကူကဖုန်းကိုသာစိုးရိမ်နေပြီး အကိုလေးကိုကြည့်ဖို့မေ့နေသည်ကနေ ယခုမှကြည့်မိတော့ အကိုလေးကကြောင်စီစီကြီးကို ရပ်နေလေသည်။
"အကိုလေးဘာဖြစ်လို့လဲဟင် လက်ဖျားတွေလဲအေးနေတယ် လက်တွေလဲတုန်နေတယ်အကိုလေးဘာဖြစ်လို့လဲလို့ "
အေးစက်နေသည့်လက်ကိုရွှေကူကိုင်ထားကာ အကိုလေးကိုမော့ကြည့်၍မေးလိုက်တော့လဲ အကိုလေးကဘာမှမပြောပဲရှိနေလေသည်။ အကိုလေးရဲ့ပါးလေးဆီ လက်တစ်ဖက်လှမ်း၍ ပါးလေးကိုကိုင်လိုက်ကာ ...
"အကိုလေး ဘာဖြစ်တာလဲလို့ ရွှေကူ့ကိုလန့်အောင်မလုပ်ပါနဲ့လား အကိုလေး.."
"ဟင်.. ဟေ.. ကောင်မလေး.."
ကွန့်မြူးအသိဝင်လာတော့ ကောင်မလေးကငိုသံလေးပါကာ ကွန့်မြူးကိုစိုးရိမ်တကြီးကြည့်ကာ အော်ခေါ်နေလေတော့သည်။
"အကိုလေးနေမကောင်းလို့လား အကိုလေးဘာဖြစ်သွားတာလဲ"
"ကိုယ်လား "
"အွန်း.. အကိုလေးလက်တွေတုန်နေသေးတယ်လေ ဟွန်..နေလို့မကောင်းလို့လားဟင်"
ကွန့်မြူးအဖြစ်က ချစ်ရသူကိုကိုယ့်ရဲ့ရည်းစားလေးအဖြစ် အလှဆုံးပုံရိပ်လေးနှင့်မြင်လိုက်ရသည့်အခါ လက်တွေတုန်လာကာ လုံးဝကမ္ဘာကြီးနှင့် ခဏအဆက်သွယ်ပြက်သွားသည့်အဖြစ်ပါလေ။
ဘဝမှတ်တိုင်တွေထဲ ကောင်မလေးကိုအချစ်လွန်ပြီး အသိလွတ်လက်တွေတုန်သည့်အဖြစ် စကားမပြောနိုင်စွံ့အသွားမိတဲ့အဖြစ်ဟာလဲ တစ်ခုအပါအဝင်ဖြစ်တော့မည်။
နောက်များဆို ကောင်မလေးကိုဘယ်လောက်ချစ်လဲဟုမေးလာလျှင် အသိစိတ်လွတ်တဲ့အထိ ချစ်ပါသည်ဟုဖြေတော့မည်ဖြစ်သည်။
ရွှေကူငေးကြည့်နေမိသည့်အကိုလေးကို ပုံမှန်မှဟုတ်ရဲ့လားဟုတွေးနေမိသည်။
ကားကိုအေးဆေးစွာမောင်းနေသည့်အကိုလေးက ရွှေကူ့ကိုမြင်ပြီး အသိစိတ်လွတ်သွားသည်တဲ့လား...။
ရွှေကူ့လိုနာကျင်ရတာတွေများပြီး အသိစိတ်လွတ်တာမဟုတ်ပဲ အပျော်လွန်ပြီးအချစ်လွန်ပြီးအသိစိတ်လွတ်သွားသည်တဲ့လား...။
အကိုလေးကိုလေ ရွှေကူနောက်ဆိုသံသယမဝင်တော့ပါဘူးနော် ရွှေကူ့ကိုသိပ်ချစ်မှန်းလဲရွှေကူသိခဲ့ပြီမို့ အကိုလေးနောက်ဆို အဲ့လိုကြီးထပ်မဖြစ်ပါနဲ့တော့နော်။
"ကောင်မလေး ခဏလေး"
ရွှေကူကားတံခါးလေးဖွင့်ပြီးမှ ပြန်၍ပိတ်လိုက်ကာ အကိုလေးကိုကြည့်လိုက်တော့သည်။
"ကိုယ့်အတွက်ဘယ်လောက်ခက်ခဲလဲကောင်မလေးသိလား"
"ဘာကိုလဲအကိုလေးရဲ့"
"ကောင်မလေးကိုဒီပုံနဲ့အပြင်ခေါ်လာဖို့ ကိုယ်အတော်စဉ်းစားထားရတာနော်"
"အကိုလေးကပိုနေတာပါနော် ရွှေကူကအဲ့လောက်လဲမလှပါဘူး "
"အော် မဒီလေးရယ် လှလားမလှလား ဟော့ဒီ့ကဖုန်းလေးကြည့်တာနဲ့ မဒီလေးကမသိဘူးတဲ့လား"
ကွန့်မြူးစကားအဆုံး ပြုံးစပ်စပ်လေးနှင့် မခို့တရို့လေးကြည့်လာသည့်ကောင်မလေးကို အူတွေယားလာရပါသည်။
"အွန့်..."
ရွှေကူ့လည်တိုင်ဆီ လက်တစ်ဖက်ဖြင့်ထိန်းကိုင်ကာ နှုတ်ခမ်းလေးကိုထိတွေ့နမ်းရှိုက်လာသည့်အကိုလေးကို ရွှေကူမငြင်းဆန်ဖြစ်ပဲ ငြိမ်၍သာအလိုက်သင့်လေးနေပေးလိုက်သည်။ ခဏကြာဖိကပ်ထိတွေ့ပြီးမှ လွှတ်ပေးလာသည့်အကိုလေးက ရွှေကူ့ပါးလေးနှစ်ဖက်ကို ဖိကိုင်ထားပြန်လေသည်။
"ကိုယ့်အနားပဲနေနော် ကိုယ့်ကိုပဲကြည့် တစ်ခြားဘယ်သူ့ကိုမှမကြည့်ရဘူးနော်"
ရွှေကူခေါင်းလေးငြိမ့်ပြလိုက်တော့ အကိုလေးကပြုံးသွားလေသည်။ ရွှေကူတို့က ရုပ်ရှင်ကြည့်မှာလေအကိုလေးရယ် ရုပ်ရှင်လေးတော့ကြည့်အုံးမှာပေါ့လို့။
"လာ ..ကိုယ့်အတွက်လဲအားဆေးယူပြီးပြီဆိုတော့ သွားကြမယ်လာ"
ရွှေကူကားလေးပေါ်က ဆင်းလိုက်တော့ အကိုလေးကတစ်ဖက်မှပြေးလာကာ ရွှေကူ့လက်ကိုဆွဲကိုင်လာလေတော့သည်။ ရွှေကူ့မှာရင်တွေတဒိန်းဒိန်းနှင့် အကိုလေးရဲ့လက်တွေထဲမှ ရွှေကူ့လက်လေးဆီသာ တစ်လမ်းလုံးအာရုံရောက်နေလေတော့သည်။ ရွှေကူတို့က လူမြင်ကွင်းနေရာကျယ်ကြီးမှာ လက်ချင်းတွဲပြီးသွားနေကြတာမဟုတ်လား။ ရွှေကူကမိတ်ဆွေတွေနည်းပေမယ့် အကိုလေးမှာကမိတ်ဆွေတွေများသည်ကြောင့် ရွှေကူစိုးရိမ်မိတော့သည်။ ရွှေကူတို့ကို့မြင်သွားပြီး မေမေကြီးတို့ကိုတိုင်လိုက်မှဖြင့် အကုန်အခက်တွေ့ကုန်တော့မှာပဲအကိုလေးရယ်။
ရိုးရိုးရှင်းရှင်းလေးဆံပင်လေးကိုချထားကာ လုံးဝရိုးရိုးလေးကရှင်းလင်းစွာလှနေသည့်ကောင်မလေးက နတ်သမီးရှုံးရလောက်သည်အထိဖြစ်တော့သည်။ အမှုမဲအမှတ်မဲ့ကြည့်မိလျှင်တောင် စိတ်ထဲမျက်လုံးထဲဆွဲထင်ကျန်နေမည့်အလှလေးဖြစ်သည်။ ကိုယ့်ကိုတောင်အသိလွတ်တဲ့အထိ လှပါသည်ဆိုမှတော့ လုံးဝကိုပြိုင်ဘက်ကင်းပဲပေါ့ကောင်မလေးရယ်။
"ကောင်မလေးဒီကားကြိုက်ရဲ့လား "
"ဟုတ် "
"မကြိုက်ရင်ပြောနော် တစ်ခြားကားပြောင်းကြည့်လဲရသေးတယ်"
"ကြိုက်ပါတယ် အကိုလေးရောကြိုက်ရဲ့လားဟင်"
"ကိုယ်မကြိုက်လဲဘာမှမဖြစ်ပါဘူး ကိုယ်ကရုပ်ရှင်လာကြည့်တာမှမဟုတ်ပဲ"
"ဟင်.."
ရွှေကူနားလေးသို့တိုးကပ်ကာ ပြောလာသည့် အကိုလေးစကားကြောင့် အမှောင်ထုထဲရွှေကူရှက်နေရကာ မျက်နှာလေးပူထူနေမိတော့သည်။
"ကိုယ်ပြောတာ ကောင်မလေးကိုကိုယ်ကဂရုစိုက်ပေးဖို့လာတာလေ ပြီးတော့တစ်ချိန်လုံးဒီလက်လေးကိုင်ထားဖို့"
ကောင်မလေးရဲ့လက်ခလေးဆွဲယူ၍လိုက်တော့ လက်ကိုဖြေချမပေး လက်သီးလေးဆုတ်ထားလေတော့သည်။
"အကိုလေးဇာတ်ကားကြည့်လေ"
"ဒီလက်ခလေးကဖြေပါအုံးကွ ကိုယ့်မှာလက်လေးကိုင်ချင်တာတောင်ကိုင်လို့မရဘူး "
"ဖြေနိုင်ဘူးပေါ့ဒါလေးကို"
"ကိုယ်အားသုံးလိုက်ရင် ဒီချစ်ရသူလေးနာသွားမှာဆိုးလို့ပေါ့ကွ "
"အကိုလေးကတော့လေ စကားလုံးတွေနဲ့နှိပ်စက်နေတော့တာပဲနော်"
ရွှေကူနောက်ဆုံးပြုံးလိုက်ကာ လက်ခလေးကိုဖြန့်ပေးလိုက်တော့ ရွှေကူ့လက်ခလေးအကိုလေးရဲ့လက်ကြီးကြီးတွေကြားရောက်ရှိသွားရတော့သည်။ ရုပ်ရှင်ကိုမကြည့် ရွှေကူ့ကိုပေါက်ပေါက်ခွံ့ကာ အအေးတွေပါကိုယ်တိုင်တိုက်နေသည့်အကိုလေးကြောင့် ရွှေကူ့အာရုံတို့က အကိုလေးဆီရောက်လိုက် ဇာတ်ကားဆီရောက်လိုက်နှင့် ပြာများနေရတော့သည်။ သို့ပေမယ့်ခုန်နေသည့်နှလုံးခုန်နှုန်းလေးက ငြိမ်၍မသွားပဲ ခုန်ပေါက်နေလေသည်မှာ အိမ်မှာရှိသည့်အချိန်ကနေယခုထိဖြစ်တော့သည်။
"ဟင်း.. အွန်း ..ဟင်း..."
ကွန့်မြူးဘေးကအသံတွေဟာ မူမမှန်သည်မို့ငဲ့စောင်းကြည့်မိတော့ အတွဲတစ်တွဲဟာဖက်၍နမ်းနေကြသည်မှာ မြင်မကောင်းအောင်ဖြစ်တော့သည်။ ဘာလို့ဆိုဟိုတစ်ကောင်က ရင်ဘက်ဆီမျက်နှာအပ်ပြီး ဖြစ်ပျက်နေကြတာမဟုတ်လား။
"အကိုလေးဘာဖြစ်လို့လဲ"
ရွှေကူ့နားနှစ်ဖက်ကိုရုတ်တရက်လာပိတ်ထားသည်မို့ ရွှေကူ့မှာအံဩသွားရတော့သည်။
"ကိုယ့်အိပ်ကပ်ထဲမှာ နားကြပ်ရှိတယ်ကောင်မလေး ကိုယ့်ကိုယူပေးမလား "
အကိုလေးစကားဆုံးသွားသည်နှင့် နားတွေကိုပြန်၍အုပ်ထားလာပြန်သည်။ ရွှေကူအကိုလေးရင်ဘက်ကအိတ်ကပ်လေးဆီမှ နားကြပ်လေးယူလိုက်တော့ အကိုလေးက သီချင်းနှင့် join ခိုင်းလာလေတော့သည်။
ရွှေကူအကိုလေးပြောသလို ရွှေကူ့ဖုန်းနှင့် သီးချင်းလေးဖွင့်လိုက်ပြီး ပေးလိုက်တော့ ရွှေကူ့နားတွေဆီမှ လက်တွေခွာသွားကာအလျင်အမြန်ကို ထိုနားကြပ်လေးတွေနားထဲလာထည့်ပေးလေတော့သည်။
"ကောင်မလေးထ "
"ဟွန်.."
"လာပြန်ကြမယ် "
ကောင်မလေးက သီချင်းသံရော ဇာတ်ကားအသံရောကြောင့်ကြားပုံမပေါ် အလင်းသဲ့သဲ့လေးတွေကြား မျက်လုံးလဲ့လဲ့လေးနှင့်ကြည့်နေလေသည်။ ကွန့်မြူးပစ္စည်းတွေအမြန်ဆွဲယူလိုက်ကာ ပခုံးမှထိန်းဖက်လိုက်ပြီး ကောင်မလေးကိုဟိုအတွဲဘက်အကြည့်မရောက်အောင် ကွယ်ကာအမြန်ပင်ထိုရုပ်ရှင်ရုံထဲမှထွက်လာခဲ့တော့သည်။
ဘယ်လိုအတွဲလဲကွာ ဒီလောက်မှကဲချင်နေကြရင်လဲ Hotel တွေသွားကြပါတော့လား။ ကိုယ့်ကောင်မလေးက ဒါတွေထိကြားသွားရင်နောက်ဆို ရုပ်ရှင်ရုံဆိုခြေဦးတောင်လှည့်တော့မယ်မဟုတ်သည်ကြောင့် အမြန်ခေါ်ထုတ်ခဲ့ရခြင်းပင်။ ထိုအတွဲခဏနေလျှင် ဖြစ်ချင်တိုင်းဖြစ် ပျက်ချင်တိုင်းပျက်နေတော့မှာပဲမို့ ကောင်မလေးကိုကြာကြာထား၍မဖြစ်။ ဇာတ်ကားကအသံတွေတိတ်သွားလျှင် ထိုအတွဲ၍မချမ်းမြေ့ဖွယ်ရာ အသံတွေဟာ အနီးအနားကခုံတွေဆီကိုပြန့်လွင့်သွားမှာအသေအချာပင်။
ကောင်မလေးရယ် ကိုယ်ကရည်းစားတွေစဖြစ်လျှင် ရုပ်ရှင်အတူကြည့်ကြမည်ဟုတွေးမိထားတာလေးရှိလို့ခေါ်လာတာပါကွာ။ မဖွယ်မရာတွေပြုလုပ်ချင်လို့ ကိုယ်ကခေါ်လာတာမဟုတ်ရပါဘူးကောင်မလေးရယ်။ အဲ့တာကြောင့်ကိုယ်လက်ခလေးပဲကိုင်ခဲ့တာပေါ့ နမ်းတောင်မနမ်းပဲ အဖြူထည်လေးပဲထားခဲ့တာကို ဘေးကအတွဲက ကျက်သရေလာတုံးနေရတယ်လို့ကွာ။
ရွှေကူ့ကိုဘာမပြောညာမပြောနှင့် အတင်းကြီးအပြင်ခေါ်ထုတ်လာသည့်အကိုလေးကြောင့် ရွှေကူစိတ်လေးဆိုးနေမိသည်။ ဟွန့် အကိုလေးဘာတွေဖြစ်နေမှန်းကိုမသိဘူး ရွှေကူကကြည့်ချင်သေးပါတယ်ဆိုမှ။ ရွှေကူစိတ်လေးကောက်ဖို့ အစီစဉ်ရှိသေးသည်မို့ အကိုတော့ ချော့ဖို့ပြင်ပေတော့ အကိုလေးရေ။
Words 3230
11.10.2023 5:55pm
ဆက်လက်ကြိုးစားသွားပါမည်။
(Zawgyi)
True Love အပိုင္း - ၃၅
အလုပ္ပိတ္ရက္ျဖစ္သလို မာမီတို႔လဲမရွိသည္မို႔ ဒီေန႕ေလးေတာ့ကြန့္ျမဴးေကာင္မေလးကိုေခၚကာ အျပင္သို႔ေလွ်ာက္လည္ပက္ၾကမည္ျဖစ္ေတာ့သည္။ ေကာင္မေလးကိုအသိမေပး ခြင့္ျပဳခ်က္မေတာင္းရေသးေပမယ့္လဲ မရရေအာင္ေျပာမည္မို႔ ကြန့္ျမဴးအသင့္အေနအထားျပင္ထားလိုက္ေတာ့သည္။
"အမေလး.. အကိုေလးရယ္ လန့္လိုက္တာ".
ထမင္းစားခန္း၏ခုံႀကီးတြင္ထိုင္ကာ လက္သီးေတြဆုတ္၍ မ်က္ေမွာင္ႀကီးၾကဳပ္ကာထိုင္ေနသည့္အကိုေလးကို႐ုတ္တရက္ေတြ႕သည္ေၾကာင့္ ေ႐ႊကူလန့္သြားျခင္းျဖစ္ေတာ့သည္။
"ေကာင္မေလး ကိုယ္ေျပာစရာရွိလို႔ခဏထိုင္အုံးေနာ္"
ရင္ဘက္ေလးဖိကာ လန့္ေနသည့္ေကာင္မေလးကို ကြန့္ျမဴးပခုံးမွကိုင္၍ ခုံေလးဆီထိုင္ခိုင္းလိုက္သည္။
"အကိုေလး ဘာ ..ဘာေျပာစရာရွိလို႔လဲဟင္"
ေ႐ႊကူ႕မွာ လန့္ေနရေသးသည္မွာအရွိန္မျပယ္ေသးပဲရွိေနေလသည္။ အကိုေလးကထပ္မံ၍ မ်က္ေမွာင္ႀကီးၾကဳပ္ကာေ႐ႊကူ႕ကိုၾကည့္ေနေလသည့္အခါ ေ႐ႊကူမ်က္လုံးေလးမ်ားျပဴးေနရေတာ့သည္။
"ကိုယ္နဲ႕ဒီေန႕ေလွ်ာက္လည္ရေအာင္ေလ ကိုယ္တို႔အျပင္မွာ Date ရေအာင္လို႔ေကာင္မေလးခြင့္ျပဳမလားကိုယ့္ကို"
ေအာ္.. ေ႐ႊကူကလက္မခံရင္ ဆြဲထိုးမယ့္ဆိုက္ဂိုက္နဲ႕ ေ႐ႊကူ႕ကိုေျပာလာမွေတာ့ ေ႐ႊကူကဘယ္သတၱိနဲ႕ျငင္းရဲပါ့မလဲလို႔ အကိုေလးရယ္။
"ေ႐ႊကူျငင္းလို႔ေရာရလား"
"ဘယ္လိုထင္လဲေကာင္မေလး"
ေ႐ႊကူ႕ခုံေလးကို လက္ေထာက္ထားကာ ေ႐ႊကူ႕ကိုေသခ်ာကိုစိုက္ၾကည့္ေနသည္မို႔ ေ႐ႊကူ႕မွာ ထပ္ၿပီးစကားမဆိုရဲလန့္ေနရေတာ့သည္။ ျငင္းလိုက္လွ်င္ တဂယ္ကိုင္ေပါက္လာနိုင္ပါသည္။ ေျပာေတာ့ျဖင့္မေန႕ညက ေ႐ႊကူ႕အေပၚအရင္လိုမၾကမ္းတမ္းေတာ့ဘူးဟု ဂတိေတြေပးၿပီးေတာ့မ်ား ယခုက်ေတာ့လဲေ႐ႊကူ႕ကိုလက္သီးလက္ေမာင္းေတြတန္းကာ ေလွ်ာက္လည္ဖို႔ၿခိမ္းေျခာက္ေနတာမ်ား တဂိႏွင့္လုံးလုံးကိုဆန့္က်င္ေနေလေတာ့သည္။
"ဒီေန႕အလုပ္ပိတ္တယ္ေလကြာ အိမ္မွာၾကည့္ေနေနရင္ပ်င္းစရာႀကီး မွားလို႔ ..ကိုယ္ကေတာ့မပ်င္းပါဘူး ခ်စ္ရတဲ့ေကာင္မေလးကေဘးမွာရွိတယ္ဆိုေတာ့ မပ်င္းတာေတာ့ေသခ်ာတယ္"
"မပ်င္းရင္အိမ္မွာပဲေနမယ္ေလေနာ္အကိုေလး "
"ေနာက္ရက္ေတြဆိုမာမီတို႔ျပန္လာၾကေတာ့မွာေလ ကိုယ္တို႔အခုမွအတူေလွ်ာက္မလည္ထားရင္ေနာက္လည္ရမယ္မထင္ဘူးကိုယ္ေတာ့"
"အကိုေလးကလဲ "
ေကာင္မေလးက အလိုမက်စြာေျပာလာေပမယ့္လဲ ကြန့္ျမဴးဂ႐ုမစိုက္ေတာ့ပဲ အတင္းစကားလုံးေတြစီကာဂ်ီက်ေျပာလိုက္ေတာ့ ေနာက္ဆုံးေခါင္းေလးၿငိမ့္လာေလေတာ့သည္။ ပူပူႏြေးႏြေးရည္းစားေလးႏွင့္ ပထမဆုံးႏွစ္ေယာက္ထဲလည္ၾကမည္မို႔ ကြန့္ျမဴးစိတ္ထဲေပ်ာ္႐ႊင္ေနမိသည္မွာ အတိုင္းထက္အလြန္ပင္ျဖစ္ေတာ့သည္။ အလွျပင္ပါအုံးမည္ေျပာကာ အေပၚတတ္သြားသည့္ေကာင္မေလးကို ကြန့္ျမဴးထိုင္ေစာင့္ေနလိုက္ေတာ့သည္။ ကိုယ္တိုင္ကေတာ့ဘာမွမျပင္ဆင္ေတာ့ပဲ အင္းက်ီေလးသာေျပာင္းလဲဝတ္ထားကာ ကြန့္ျမဴးထိုင္ေစာင့္ေနရသည္မွာ အေတာ္ၾကာသြားၿပီျဖစ္ေတာ့သည္။
ေ႐ႊကူအင္းက်ီေလးေတြ တစ္ထည္ၿပီးတစ္ထည္ေ႐ြး၍ ခႏၶာကိုယ္ႏွင့္ကပ္ၾကည့္ကာ လိုက္မလိုက္ေ႐ြးေနမိေတာ့သည္။ လွလွေလးျဖစ္ေနၿပီး ရိုးရိုးေလးျဖစ္ေနမည့္အင္းက်ီေလးကို လိုက္ရွာရင္း ေနာက္ဆုံးေတြ႕ရွိခဲ့ၿပီသည္။ ဘာအေရာင္ေလးလဲဆို နို႔စိမ္းေရာင္ေလးျဖစ္ေနကာ အကိုေလးဝယ္ေပးထားသည့္ဂါဝန္လွလွေလးေတြထဲမွ တစ္ထည္ျဖစ္ေလေတာ့သည္။
အလွေလးကို မျပင္တတ္ျပင္တတ္ႏွင့္ျပင္လိုက္ကာ မ်က္မွန္ေလးမတပ္ေတာ့ပဲ မ်က္ကပ္မွန္ေလးကိုတပ္လိုက္သည့္အခါ ေ႐ႊကူအလိုလိုသေဘာေတြက်ေနမိေတာ့သည္။ ေ႐ႊကူကအစထဲက ေလွ်ာက္လည္ဖို႔ထိစိတ္ကူးယဥ္ကာ ေတြးထားေပမယ့္လဲ မိန္းခေလးမို႔မူေနကာ မေျပာပဲၿငိမ္ေနျခင္းျဖစ္သည္။ အကိုေလးကစ၍ လည္ဖို႔ေျပာလာသည့္အခါ ေ႐ႊကူ႕စိတ္ထဲေပ်ာ္႐ႊင္သြားမိသည္မ်ား ေျပာမျပတတ္ေအာင္ပင္ျဖစ္ေတာ့သည္။ သို႔ေပမယ့္ ဆက္၍မူေနကာ မလိုက္ခ်င္ပါဘူးဟု ေျပာလိုက္ေတာ့ အတင္းေခ်ာ့ေမာ့ကာေျပာလာသည့္အကိုေလးကို ေ႐ႊကူသိပ္ခ်စ္ရပါသည္။
အစကအနည္းငယ္ေၾကာက္မိသည္က အကိုေလးကေ႐ႊကူ႕ကိုအတင္းႀကီးစိုက္ၾကည့္ကာ လက္သီးႀကီးေတြဆုတ္ၿပီးေျပာလာသည္ေၾကာင့္ပင္။ သို႔ေပမယ့္လဲေ႐ႊကူ႕ရဲ႕အကိုေလးက က်ားႀကီးအျဖစ္မွ ေၾကာင္သူငယ္ေလးလိုတစ္ေျဖးေျဖးေျပာင္းလဲ၍ ေ႐ႊကူ႕ကိုေခ်ာ့ေမာ့ခဲ့သည္မဟုတ္လား။
"Hello မာမီ "
"ေနေကာင္ပါတယ္ကြၽန္ေတာ္တို႔က ဖိုးဖိုးေရာမာမီသက္သာလား"
"သက္သာရင္လဲၿပီးတာပါပဲဗ်ာ ကြၽန္ေတာ္တို႔ပါမဟုတ္ရင္အဲ့တတ္လာခဲ့မလို႔ "
အကိုေလးကေ႐ႊကူဆင္းလာသည့္ဘက္ကိုေက်ာေပးရပ္ကာ ဖုန္းေျပာေနသည္မို႔ေ႐ႊကူေလွခါးေလးေပၚမွ အသံေလးမထြက္ေအာင္တိတ္၍ဆင္းလာလိုက္ေတာ့သည္။ ထို႔ေနာက္ထမင္းစားခန္းဆီ ေစြ႕ခနဲေျပးဝင္လိုက္ကာ အကိုေလးကိုပုန္းလိုက္ေတာ့သည္။ အကိုေလးျမင္ရင္ ဆူမ်ားဆူေနမလား ေ႐ႊကူ႕ကိုအကၤ်ီမ်ားျပန္လဲခိုင္းေနမလားဟု အနည္းငယ္ေတာ့စိုးရိမ္မိေတာ့သည္။
ကြန့္ျမဴးေနာက္သို႔လွည့္ၾကည့္ေတာ့ ေကာင္မေလးကရွိမေနေပ။ သို႔ေပမယ့္စိတ္ထဲတြင္ေတာ့ ေကာင္မေလးေအာက္သို႔ဆင္းလာၿပီဟု ထင္ေနမိသည္ေၾကာင့္ မာမီ့ဖုန္းကိုခ်လိဳက္ကာ ကြန့္ျမဴးအိမ္ေပၚတတ္ရန္ေျခလွမ္းေတြစလိုက္ေတာ့သည္။
"အကိုေလး.."
ေခၚသံေလးက အနီးနားကထမင္းစားခန္းဆီမွမို႔ ကြန့္ျမဴးလွမ္းၾကည့္မိေတာ့ ေရခဲေသတၱာႀကီးႏွင့္ကြယ္ကာ ပုန္းေနေလသည့္ေကာင္ေလးရဲ႕အကၤ်ီစေလးကို ေတြ႕လိုက္ရေတာ့သည္။ ဘာလို႔ပုန္းေနတာလဲကြာ ကိုယ့္ကိုရင္ခုန္ေအာင္လို႔ တမင္မ်ားပုန္းေနတာလားကိုယ့္အခ်စ္ေလးက။
"ေကာင္မေလး"
"အကိုေလးမလာေသးနဲ႕အုံး"
"ေဟ.."
ေကာင္မေလးကမလာေသးနဲ႕အုံးဟုေျပာေသာအခါ ကြန့္ျမဴးေျခလွမ္းေတြဟာ အမိန့္နာခံစြာပင္ ခ်က္ခ်င္းရပ္တန့္သြားရေတာ့သည္။ အကၤ်ီစေလးကို ကြန့္ျမဴးေခါင္းေတြေတာင္ေစာင္းကာ ေခ်ာင္းၾကည့္လိုက္ေတာ့ အသံေသးေသးေလးထြက္လာေလေတာ့သည္။
"ေ႐ႊကူ႕ကိုဆူမွာလားအကိုေလးက"
"ဘာျဖစ္လို႔ဆူရမွာလဲကြ"
"ေ႐ႊကူမ်က္မွန္ေလးမတပ္ထားဘူး ၿပီးေတာ့အလွေလးနဲနဲျပင္ထားတယ္အဲ့တာအကိုေလးဆူမွာလားလို႔"
"ညကေျပာၿပီးတာေရာ ေကာင္မေလးကိုမဆူေတာ့ဘူးလို႔ေလ ကိုယ့္ကိုမယုံလို႔လား"
"တဂယ္မဆူဘူးေနာ္အဲ့တာဆို "
"တဂယ္ တဂယ္ပါကြာ အခုေတာ့ထြက္လာခဲ့ေတာ့ေနာ္ ကိုယ္ေကာင္မေလးကိုၾကည့္ခ်င္လွၿပီကြ"
အကိုေလးအသံက ေပ်ာ္ျမဴးသံစြတ္ေနကာ ေျပာလာသည့္အခါေ႐ႊကူစိတ္သက္သာရာ ရသြားရသည္မို႔ ပုန္းကြယ္ေနရာမွ ေျဖးေျဖးေလးထြက္လာလိုက္ေတာ့သည္။
ဒီဂါဝန္ေလးကိုမွတ္မိတာေပါ့ကြာ ကိုယ္ပထမဆုံးေကာင္မေလးအတြက္ေ႐ြးလိုက္တဲ့ဂါဝန္ေလးကိုမွ တိုက္ဆိုင္စြာေကာင္မေလးကလဲဝတ္လာသည္တဲ့လား။ ဒူးေအာက္က်ဂါဝန္ေလးက ေျခသလုံးသြယ္သြယ္ေလးေတြေပၚ ဝဲေနေလကာ လက္ေမာင္းေဖြးေဖြးေလးေတြကိုလဲ အထင္းသားျမင္ေနရသည္ေၾကာင့္ ကြန့္ျမဴးစိတ္ေတြမနည္းထိန္းေနရေတာ့သည္။ အဲ့လက္ေမာင္းေလးေတြကို အူယားလြန္း၍ ကိုက္ပစ္လိုက္ခ်င္ပါသည္။
"ေဟ့.. မ်က္ႏွာေလးလဲလွည့္အုံးေလကြာ "
မ်က္ႏွာေလးကိုဖြက္ထားေသးသည္ေၾကာင့္ေျပာလိုက္ေတာ့ ခ်က္ခ်င္းပင္ကြန့္ျမဴးကိုၾကည့္လာသည့္ေကာင္မေလးက ၿပဳံး၍ေနေလေတာ့သည္။
"ဟီး "
သြားေလးေတြေပၚသည္အထိ ဟီးခနဲရယ္လာလိုက္သည့္ေကာင္မေလးကိုၾကည့္မိေတာ့ အိတ္ကပ္ထဲထည့္ရန္ျပင္ေနသည့္ဖုန္းေလးဟာ လြတ္က်သြားရေတာ့သည္။
"အယ္ ..အကိုေလးဖုန္းက်သြားၿပီေလ အမေလးကြဲကုန္ၿပီ"
ေ႐ႊကူဖုန္းေလးကိုေျပးေကာက္လိုက္ၿပီး ၾကည့္လိုက္ေတာ့ အေပၚမွန္ေတြဟာ ေၾကမြေနေလေတာ့သည္။
"အကိုေလးကလဲဖုန္းကိုေသခ်ာမကိုင္ဘူးလား အမ်ားႀကီးကြဲသြားၿပီေလအခု အြန့္.."
*ခြမ္း ..*
အကိုေလးလက္ထဲေ႐ႊကူျပန္ထည့္ေပးလိုက္ေတာ့ ဖုန္းေလးဟာထပ္မံက်သြားျပန္သည့္ေၾကာင့္ ေ႐ႊကူစိတ္ေတြတိုသြားရေတာ့သည္။
"အကိုေလးဘာျဖစ္ေနတာလဲ ဖုန္းႀကီးမလိုခ်င္ေတာ့ဘူးေပါ့ "
ေ႐ႊကူက်သြားသည့္ဖုန္းေလးကို ျပန္ေကာက္လိုက္ကာ အကိုေလးလက္ကိုဆြဲယူလိုက္ေတာ့လက္ေတြဟာတုန္ေနေလေတာ့သည္။ ေ႐ႊကူကဖုန္းကိုသာစိုးရိမ္ေနၿပီး အကိုေလးကိုၾကည့္ဖို႔ေမ့ေနသည္ကေန ယခုမွၾကည့္မိေတာ့ အကိုေလးကေၾကာင္စီစီႀကီးကို ရပ္ေနေလသည္။
"အကိုေလးဘာျဖစ္လို႔လဲဟင္ လက္ဖ်ားေတြလဲေအးေနတယ္ လက္ေတြလဲတုန္ေနတယ္အကိုေလးဘာျဖစ္လို႔လဲလို႔ "
ေအးစက္ေနသည့္လက္ကိုေ႐ႊကူကိုင္ထားကာ အကိုေလးကိုေမာ့ၾကည့္၍ေမးလိုက္ေတာ့လဲ အကိုေလးကဘာမွမေျပာပဲရွိေနေလသည္။ အကိုေလးရဲ႕ပါးေလးဆီ လက္တစ္ဖက္လွမ္း၍ ပါးေလးကိုကိုင္လိုက္ကာ ...
"အကိုေလး ဘာျဖစ္တာလဲလို႔ ေ႐ႊကူ႕ကိုလန့္ေအာင္မလုပ္ပါနဲ႕လား အကိုေလး.."
"ဟင္.. ေဟ.. ေကာင္မေလး.."
ကြန့္ျမဴးအသိဝင္လာေတာ့ ေကာင္မေလးကငိုသံေလးပါကာ ကြန့္ျမဴးကိုစိုးရိမ္တႀကီးၾကည့္ကာ ေအာ္ေခၚေနေလေတာ့သည္။
"အကိုေလးေနမေကာင္းလို႔လား အကိုေလးဘာျဖစ္သြားတာလဲ"
"ကိုယ္လား "
"အြန္း.. အကိုေလးလက္ေတြတုန္ေနေသးတယ္ေလ ဟြန္..ေနလို႔မေကာင္းလို႔လားဟင္"
ကြန့္ျမဴးအျဖစ္က ခ်စ္ရသူကိုကိုယ့္ရဲ႕ရည္းစားေလးအျဖစ္ အလွဆုံးပုံရိပ္ေလးႏွင့္ျမင္လိုက္ရသည့္အခါ လက္ေတြတုန္လာကာ လုံးဝကမၻာႀကီးႏွင့္ ခဏအဆက္သြယ္ျပက္သြားသည့္အျဖစ္ပါေလ။
ဘဝမွတ္တိုင္ေတြထဲ ေကာင္မေလးကိုအခ်စ္လြန္ၿပီး အသိလြတ္လက္ေတြတုန္သည့္အျဖစ္ စကားမေျပာနိုင္စြံ႕အသြားမိတဲ့အျဖစ္ဟာလဲ တစ္ခုအပါအဝင္ျဖစ္ေတာ့မည္။
ေနာက္မ်ားဆို ေကာင္မေလးကိုဘယ္ေလာက္ခ်စ္လဲဟုေမးလာလွ်င္ အသိစိတ္လြတ္တဲ့အထိ ခ်စ္ပါသည္ဟုေျဖေတာ့မည္ျဖစ္သည္။
ေ႐ႊကူေငးၾကည့္ေနမိသည့္အကိုေလးကို ပုံမွန္မွဟုတ္ရဲ႕လားဟုေတြးေနမိသည္။
ကားကိုေအးေဆးစြာေမာင္းေနသည့္အကိုေလးက ေ႐ႊကူ႕ကိုျမင္ၿပီး အသိစိတ္လြတ္သြားသည္တဲ့လား...။
ေ႐ႊကူ႕လိုနာက်င္ရတာေတြမ်ားၿပီး အသိစိတ္လြတ္တာမဟုတ္ပဲ အေပ်ာ္လြန္ၿပီးအခ်စ္လြန္ၿပီးအသိစိတ္လြတ္သြားသည္တဲ့လား...။
အကိုေလးကိုေလ ေ႐ႊကူေနာက္ဆိုသံသယမဝင္ေတာ့ပါဘူးေနာ္ ေ႐ႊကူ႕ကိုသိပ္ခ်စ္မွန္းလဲေ႐ႊကူသိခဲ့ၿပီမို႔ အကိုေလးေနာက္ဆို အဲ့လိုႀကီးထပ္မျဖစ္ပါနဲ႕ေတာ့ေနာ္။
"ေကာင္မေလး ခဏေလး"
ေ႐ႊကူကားတံခါးေလးဖြင့္ၿပီးမွ ျပန္၍ပိတ္လိုက္ကာ အကိုေလးကိုၾကည့္လိုက္ေတာ့သည္။
"ကိုယ့္အတြက္ဘယ္ေလာက္ခက္ခဲလဲေကာင္မေလးသိလား"
"ဘာကိုလဲအကိုေလးရဲ႕"
"ေကာင္မေလးကိုဒီပုံနဲ႕အျပင္ေခၚလာဖို႔ ကိုယ္အေတာ္စဥ္းစားထားရတာေနာ္"
"အကိုေလးကပိုေနတာပါေနာ္ ေ႐ႊကူကအဲ့ေလာက္လဲမလွပါဘူး "
"ေအာ္ မဒီေလးရယ္ လွလားမလွလား ေဟာ့ဒီ့ကဖုန္းေလးၾကည့္တာနဲ႕ မဒီေလးကမသိဘူးတဲ့လား"
ကြန့္ျမဴးစကားအဆုံး ၿပဳံးစပ္စပ္ေလးႏွင့္ မခို႔တရို႔ေလးၾကည့္လာသည့္ေကာင္မေလးကို အူေတြယားလာရပါသည္။
"အြန့္..."
ေ႐ႊကူ႕လည္တိုင္ဆီ လက္တစ္ဖက္ျဖင့္ထိန္းကိုင္ကာ ႏႈတ္ခမ္းေလးကိုထိေတြ႕နမ္းရွိုက္လာသည့္အကိုေလးကို ေ႐ႊကူမျငင္းဆန္ျဖစ္ပဲ ၿငိမ္၍သာအလိုက္သင့္ေလးေနေပးလိုက္သည္။ ခဏၾကာဖိကပ္ထိေတြ႕ၿပီးမွ လႊတ္ေပးလာသည့္အကိုေလးက ေ႐ႊကူ႕ပါးေလးႏွစ္ဖက္ကို ဖိကိုင္ထားျပန္ေလသည္။
"ကိုယ့္အနားပဲေနေနာ္ ကိုယ့္ကိုပဲၾကည့္ တစ္ျခားဘယ္သူ႕ကိုမွမၾကည့္ရဘူးေနာ္"
ေ႐ႊကူေခါင္းေလးၿငိမ့္ျပလိုက္ေတာ့ အကိုေလးကၿပဳံးသြားေလသည္။ ေ႐ႊကူတို႔က ႐ုပ္ရွင္ၾကည့္မွာေလအကိုေလးရယ္ ႐ုပ္ရွင္ေလးေတာ့ၾကည့္အုံးမွာေပါ့လို႔။
"လာ ..ကိုယ့္အတြက္လဲအားေဆးယူၿပီးၿပီဆိုေတာ့ သြားၾကမယ္လာ"
ေ႐ႊကူကားေလးေပၚက ဆင္းလိုက္ေတာ့ အကိုေလးကတစ္ဖက္မွေျပးလာကာ ေ႐ႊကူ႕လက္ကိုဆြဲကိုင္လာေလေတာ့သည္။ ေ႐ႊကူ႕မွာရင္ေတြတဒိန္းဒိန္းႏွင့္ အကိုေလးရဲ႕လက္ေတြထဲမွ ေ႐ႊကူ႕လက္ေလးဆီသာ တစ္လမ္းလုံးအာ႐ုံေရာက္ေနေလေတာ့သည္။ ေ႐ႊကူတို႔က လူျမင္ကြင္းေနရာက်ယ္ႀကီးမွာ လက္ခ်င္းတြဲၿပီးသြားေနၾကတာမဟုတ္လား။ ေ႐ႊကူကမိတ္ေဆြေတြနည္းေပမယ့္ အကိုေလးမွာကမိတ္ေဆြေတြမ်ားသည္ေၾကာင့္ ေ႐ႊကူစိုးရိမ္မိေတာ့သည္။ ေ႐ႊကူတို႔ကို႔ျမင္သြားၿပီး ေမေမႀကီးတို႔ကိုတိုင္လိုက္မွျဖင့္ အကုန္အခက္ေတြ႕ကုန္ေတာ့မွာပဲအကိုေလးရယ္။
ရိုးရိုးရွင္းရွင္းေလးဆံပင္ေလးကိုခ်ထားကာ လုံးဝရိုးရိုးေလးကရွင္းလင္းစြာလွေနသည့္ေကာင္မေလးက နတ္သမီးရႈံးရေလာက္သည္အထိျဖစ္ေတာ့သည္။ အမႈမဲအမွတ္မဲ့ၾကည့္မိလွ်င္ေတာင္ စိတ္ထဲမ်က္လုံးထဲဆြဲထင္က်န္ေနမည့္အလွေလးျဖစ္သည္။ ကိုယ့္ကိုေတာင္အသိလြတ္တဲ့အထိ လွပါသည္ဆိုမွေတာ့ လုံးဝကိုၿပိဳင္ဘက္ကင္းပဲေပါ့ေကာင္မေလးရယ္။
"ေကာင္မေလးဒီကားႀကိဳက္ရဲ႕လား "
"ဟုတ္ "
"မႀကိဳက္ရင္ေျပာေနာ္ တစ္ျခားကားေျပာင္းၾကည့္လဲရေသးတယ္"
"ႀကိဳက္ပါတယ္ အကိုေလးေရာႀကိဳက္ရဲ႕လားဟင္"
"ကိုယ္မႀကိဳက္လဲဘာမွမျဖစ္ပါဘူး ကိုယ္က႐ုပ္ရွင္လာၾကည့္တာမွမဟုတ္ပဲ"
"ဟင္.."
ေ႐ႊကူနားေလးသို႔တိုးကပ္ကာ ေျပာလာသည့္ အကိုေလးစကားေၾကာင့္ အေမွာင္ထုထဲေ႐ႊကူရွက္ေနရကာ မ်က္ႏွာေလးပူထူေနမိေတာ့သည္။
"ကိုယ္ေျပာတာ ေကာင္မေလးကိုကိုယ္ကဂ႐ုစိုက္ေပးဖို႔လာတာေလ ၿပီးေတာ့တစ္ခ်ိန္လုံးဒီလက္ေလးကိုင္ထားဖို႔"
ေကာင္မေလးရဲ႕လက္ခေလးဆြဲယူ၍လိုက္ေတာ့ လက္ကိုေျဖခ်မေပး လက္သီးေလးဆုတ္ထားေလေတာ့သည္။
"အကိုေလးဇာတ္ကားၾကည့္ေလ"
"ဒီလက္ခေလးကေျဖပါအုံးကြ ကိုယ့္မွာလက္ေလးကိုင္ခ်င္တာေတာင္ကိုင္လို႔မရဘူး "
"ေျဖနိုင္ဘူးေပါ့ဒါေလးကို"
"ကိုယ္အားသုံးလိုက္ရင္ ဒီခ်စ္ရသူေလးနာသြားမွာဆိုးလို႔ေပါ့ကြ "
"အကိုေလးကေတာ့ေလ စကားလုံးေတြနဲ႕ႏွိပ္စက္ေနေတာ့တာပဲေနာ္"
ေ႐ႊကူေနာက္ဆုံးၿပဳံးလိုက္ကာ လက္ခေလးကိုျဖန့္ေပးလိုက္ေတာ့ ေ႐ႊကူ႕လက္ခေလးအကိုေလးရဲ႕လက္ႀကီးႀကီးေတြၾကားေရာက္ရွိသြားရေတာ့သည္။ ႐ုပ္ရွင္ကိုမၾကည့္ ေ႐ႊကူ႕ကိုေပါက္ေပါက္ခြံ႕ကာ အေအးေတြပါကိုယ္တိုင္တိုက္ေနသည့္အကိုေလးေၾကာင့္ ေ႐ႊကူ႕အာ႐ုံတို႔က အကိုေလးဆီေရာက္လိုက္ ဇာတ္ကားဆီေရာက္လိုက္ႏွင့္ ျပာမ်ားေနရေတာ့သည္။ သို႔ေပမယ့္ခုန္ေနသည့္ႏွလုံးခုန္ႏႈန္းေလးက ၿငိမ္၍မသြားပဲ ခုန္ေပါက္ေနေလသည္မွာ အိမ္မွာရွိသည့္အခ်ိန္ကေနယခုထိျဖစ္ေတာ့သည္။
"ဟင္း.. အြန္း ..ဟင္း..."
ကြန့္ျမဴးေဘးကအသံေတြဟာ မူမမွန္သည္မို႔ငဲ့ေစာင္းၾကည့္မိေတာ့ အတြဲတစ္တြဲဟာဖက္၍နမ္းေနၾကသည္မွာ ျမင္မေကာင္းေအာင္ျဖစ္ေတာ့သည္။ ဘာလို႔ဆိုဟိုတစ္ေကာင္က ရင္ဘက္ဆီမ်က္ႏွာအပ္ၿပီး ျဖစ္ပ်က္ေနၾကတာမဟုတ္လား။
"အကိုေလးဘာျဖစ္လို႔လဲ"
ေ႐ႊကူ႕နားႏွစ္ဖက္ကို႐ုတ္တရက္လာပိတ္ထားသည္မို႔ ေ႐ႊကူ႕မွာအံဩသြားရေတာ့သည္။
"ကိုယ့္အိပ္ကပ္ထဲမွာ နားၾကပ္ရွိတယ္ေကာင္မေလး ကိုယ့္ကိုယူေပးမလား "
အကိုေလးစကားဆုံးသြားသည္ႏွင့္ နားေတြကိုျပန္၍အုပ္ထားလာျပန္သည္။ ေ႐ႊကူအကိုေလးရင္ဘက္ကအိတ္ကပ္ေလးဆီမွ နားၾကပ္ေလးယူလိုက္ေတာ့ အကိုေလးက သီခ်င္းႏွင့္ join ခိုင္းလာေလေတာ့သည္။
ေ႐ႊကူအကိုေလးေျပာသလို ေ႐ႊကူ႕ဖုန္းႏွင့္ သီးခ်င္းေလးဖြင့္လိုက္ၿပီး ေပးလိုက္ေတာ့ ေ႐ႊကူ႕နားေတြဆီမွ လက္ေတြခြာသြားကာအလ်င္အျမန္ကို ထိုနားၾကပ္ေလးေတြနားထဲလာထည့္ေပးေလေတာ့သည္။
"ေကာင္မေလးထ "
"ဟြန္.."
"လာျပန္ၾကမယ္ "
ေကာင္မေလးက သီခ်င္းသံေရာ ဇာတ္ကားအသံေရာေၾကာင့္ၾကားပုံမေပၚ အလင္းသဲ့သဲ့ေလးေတြၾကား မ်က္လုံးလဲ့လဲ့ေလးႏွင့္ၾကည့္ေနေလသည္။ ကြန့္ျမဴးပစၥည္းေတြအျမန္ဆြဲယူလိုက္ကာ ပခုံးမွထိန္းဖက္လိုက္ၿပီး ေကာင္မေလးကိုဟိုအတြဲဘက္အၾကည့္မေရာက္ေအာင္ ကြယ္ကာအျမန္ပင္ထို႐ုပ္ရွင္႐ုံထဲမွထြက္လာခဲ့ေတာ့သည္။
ဘယ္လိုအတြဲလဲကြာ ဒီေလာက္မွကဲခ်င္ေနၾကရင္လဲ Hotel ေတြသြားၾကပါေတာ့လား။ ကိုယ့္ေကာင္မေလးက ဒါေတြထိၾကားသြားရင္ေနာက္ဆို ႐ုပ္ရွင္႐ုံဆိုေျခဦးေတာင္လွည့္ေတာ့မယ္မဟုတ္သည္ေၾကာင့္ အျမန္ေခၚထုတ္ခဲ့ရျခင္းပင္။ ထိုအတြဲခဏေနလွ်င္ ျဖစ္ခ်င္တိုင္းျဖစ္ ပ်က္ခ်င္တိုင္းပ်က္ေနေတာ့မွာပဲမို႔ ေကာင္မေလးကိုၾကာၾကာထား၍မျဖစ္။ ဇာတ္ကားကအသံေတြတိတ္သြားလွ်င္ ထိုအတြဲ၍မခ်မ္းေျမ့ဖြယ္ရာ အသံေတြဟာ အနီးအနားကခုံေတြဆီကိုျပန့္လြင့္သြားမွာအေသအခ်ာပင္။
ေကာင္မေလးရယ္ ကိုယ္ကရည္းစားေတြစျဖစ္လွ်င္ ႐ုပ္ရွင္အတူၾကည့္ၾကမည္ဟုေတြးမိထားတာေလးရွိလို႔ေခၚလာတာပါကြာ။ မဖြယ္မရာေတြျပဳလုပ္ခ်င္လို႔ ကိုယ္ကေခၚလာတာမဟုတ္ရပါဘူးေကာင္မေလးရယ္။ အဲ့တာေၾကာင့္ကိုယ္လက္ခေလးပဲကိုင္ခဲ့တာေပါ့ နမ္းေတာင္မနမ္းပဲ အျဖဴထည္ေလးပဲထားခဲ့တာကို ေဘးကအတြဲက က်က္သေရလာတုံးေနရတယ္လို႔ကြာ။
ေ႐ႊကူ႕ကိုဘာမေျပာညာမေျပာႏွင့္ အတင္းႀကီးအျပင္ေခၚထုတ္လာသည့္အကိုေလးေၾကာင့္ ေ႐ႊကူစိတ္ေလးဆိုးေနမိသည္။ ဟြန့္ အကိုေလးဘာေတြျဖစ္ေနမွန္းကိုမသိဘူး ေ႐ႊကူကၾကည့္ခ်င္ေသးပါတယ္ဆိုမွ။ ေ႐ႊကူစိတ္ေလးေကာက္ဖို႔ အစီစဥ္ရွိေသးသည္မို႔ အကိုေတာ့ ေခ်ာ့ဖို႔ျပင္ေပေတာ့ အကိုေလးေရ။
Words 3230
11.10.2023 5:55pm
ဆက္လက္ႀကိဳးစားသြားပါမည္။