Misaki's POV.
Habang naghihintay sa apat na yun, ang daming tanong ang pumapasok sa utak ko at hindi ko padin masabi kung papaniwalaan ko ang mga sinabi saakin ni Usui.
Vampires? Therianthropes? Demons? Seryoso nga? Bakit may mga nabubuhay na ganung uri? Diba mga kathang-isip lang ang mga tulad nila? At bakit ako nakakapasok ng big city or should i call it Monster Palace? Ano ba ako? Tao din ba ako?
Urgh! I don't know! I don't know a thing anymore. Parang ang laking question mark ng nalaman ko. Oh jeez! In my 19 entire years of existence, I live a normal life with normal people around me, so how the heck should I digest this kind of revelations? Oh well, less the 18 years since parang isang taon palang naman akong nabubuhay. Psh.
Napahawak ako sa noo ko. Tsk! Baka mabaliw ako dito. Nasan naba yung apat na babaeng yun?! Bakit ba napakatagal nilang dumating?! 10 minutes na silang late! Deym. Konti lang ang pasensya ko pagdating sa paghihintay eh! Patay talaga saakin ang mga yun! -____-
"Ano ba Cess?! Bakit ba tulak ka ng tulak?!"
Oh, speaking of the bitches.
"Eh kasi kinakabahan ako eh!"
"Anong akala mo saamin hindi? Aish! I knew this would happen! Kaso parang napaaga!"
"Kesa magsisihan kayu diyan, bat di niyo nalang bilisan? Siguradong kanina pa umuusok sa inis si Saki..."
"Eeeeh! Yuki naman~~ Lalo mo lang kaming pinakaba sa sinabi mo eh!"
"Isa!!!" malakas kong sigaw para dinig nila. Magdadaldalan pa dun eh, di nalang kasi dalian ang paglalakad para makarating sila agad eh! Tss.
Agad kong narinig ang mga yabag nilang papalapit saakin.
Dito ako nagtambay sa bar area ng condo ko dahil gusto ko marefresh ang utak ko. I need to unwined a bit and ready my head for more revelations.
"Waaah! Master!"
"Misaki~~!"
"Yow Saki."
"Hi master."
Kanya kanya nilang bati saakin. Inikot ko ang high stool na inuupuan ko at tinignan sila isa isa. Tumayo ako para bigyan sila ng tag-iisang sapok sa ulo.
"Aray." iisang reklamo nila. Sinamaan ko silang lahat ng tingin.
"You're all aware that I hate waiting right?" nakapamaywang kong tanong sa kanila. Sabay sabay silang tumango. "Eh bakit kayo late?!!!!!?" biglang sigaw ko na ikinapitlag ni Cess at Chanon pero si Keith at Yuki ay napatingin lang sa kung saan. Sus, halatang di talaga sanay yung dalawang childish kapag sumisigaw ako eh. "ANYWAY! Wag nyo ng sagutin!" inirapan ko silang apat at tinalikuran.
"Labo mo master. Bat ka pa nagtanong?" nagkanya kanya na silang upo.
"Cess, gusto mo ng isa pang sapok?" banta ko sa kanya. Itinaas niya ang kamay niya.
"Ayaw!" isip bata.
"Tss." naupo ako pero sa table na para makita ko ang mga pagmumukha nilang apat.
Nag-indian sit ako sa taas ng table saka pinagkrus ko ang mga braso ko. "Alam nyo naman siguro kung bakit ko kayu pinapunta dito, diba?" tanong ko sa apat. Nagkatinginan silang apat bago tumango. "Good. Now spill everything out. I want to know every single detail about me." seryosong sabi ko sa kanila.
Bumuntong hininga si Yuki kaya napatingin ako sa kanya.
"Where do you want us to start then?" seryosong tanong din niya. Nagsimula nading magseryoso yung tatlo.
"Unang una sa lahat, I want to know... What am I?" kitang kita ko kung paano nanaman sila nagtinginan apat. Di ko ba maintindihan, bakit kailangan pang magtinginan bago sumagod? Nasa mga mukha ba nila ang sagot sa mga tanong ko. The heck!
"Don't worry Saki, you're a human." tinapik ni Yuki ang balikat ko na nagpagaan ng dibdib ko. My God! Whatta relief!
"Correction, HALF human." pagdidiin ni Chanon.
"And with special abilities..." dugtong ni Keith na ikinalingon ko at ikinakunot ng noo ko. Biglang nabuhay ang pagiging curious ko. Me? Have special abilities? Oh come on!
"How come?" kunot noong tanong ko.
"Black King Organization..." malayong sagot ni Cess.
Special abilities ko ata ang pinag-uusapan dito tapos biglang sisingit ng ganun si Cess na hindi naman relate sa topic... well, or not? Parang may something sa sinabi ni Cess. Err. Weird. Maybe I've heard of it somewhere, the name kind of familiar.
"Ring a bell master?" tanong ni Chanon.
"Nope?" nag-aalangan na sagot ko. "Ano ba ang Black King Organization na yan?" tanong ko.
"Black King Organization is a secret service agency na parte ng National Public Safety Commission and works to prevent large-scale magic disasters and magical terrorism sa lugar ng mga normal. Ang org na yan ang nagpapalaganap ng katahimikan sa mundo nila." mahabang paliwanag ni Chanon na ikinatango ko.
"And Black King Organization is holding an orphanage. And..." tumingin muna saakin si Keith bago nagsalita ulit. "...we all grew up in there." pagpapatuloy niya. Napakunot ang noo ko.
"We? As in kasama ako? We grew up there? Teka..." hindi makapaniwalang sagot ko sa kanila. Naguluhan ako bigla eh. Paano ako lumaki dun kung ang mga magulang ko ay sila tatay Peter at nanay Marie? Ako ba pinaglololoko ng mga to.
"Sir Peter and Madam Marie are ordered to look after you. Pero Saki hindi sila ang tunay mong mga magulang. Wala na sila nung sanggol ka palang." napabagsak ang balikat ko dahil sa sinabi ni Yuki. What? Hindi ko sila tunay na mga magulang? Napatingin ako kay Yuki. "The order are from BKO." dugtong pa niya. Wow.
"Sa loob ng isang taon naitago niyo sakin yan?" I can't believe them! Sana manlang sinabi nila saakin diba! Kahit na yung about lang kay nanay Marie at tatay Peter.
Napatingin si Yuki sa tatlo kaya tinanguan siya ng mga ito. Eto ako nakaupo habang hindi makapaniwala sa mga nalalaman ko. Paano ko ididigest?! Paano ko tatanggapin, kung yung nakilala kong mga magulang at napalapit saakin ay hindi ko pala totoong kadugo?!
"Saki, para sayo din naman yun. Hindi ka kasi pwedeng mabigla kaya gumawa ng paraan ang BKO para maging maayos ang kalagayan mo sa loob ng isang taon. Hindi man namin gustuhin, wala din naman kaming magagawa kundi ang sumang-ayon." ipinatong ni Yuki ang kamay niya sa kaliwang balikat ko.
"Nung araw na maakdidente ka, nasa panganib ang buhay mo, at sabi ng mga doctor wag kaming gagawa ng ikakasama ng loob mo o kaya ikakagulat mo. Kasi sa tuwing ipapaalala namin sayo ang lahat bigla bigla nalang sumasakit ang ulo mo at nawawalan ng malay." dugtong pa ni Keith. Tumango sila bilang pagsang-ayon sa sinabi ni Keith.
"Kaya itinigil namin. Inilihim namin sayo ang lahat at binigyan ng bagong memorya, yun ay ang memorya mo ng isang buong taon." sabi ni Cess.
Gusto ko sanang mainis dahil sa mga nalalaman ko pero does it still matter? Gusto ko nalang intindihin kasi sabi nila para din naman saakin yun. Ayoko sa lahat yung may itinatago sakin pero wala naman na akong magagawa kung naitago na nila saakin yun. I'll just stick to their reasons.
"So, what do I still have to know?" tanong ko nalang sa kanila to shove the topic off. Nagkatinginan silang lahat at napabuga ng hangin. Tss. Problema ng mga to? "Oh?"
Natawa si Cess kaya biglang nawala ang pagkaseryoso ng kapaligiran. "Nothing master. Akala namin magagalit ka eh." nakangiting sabi niya.
"Tss. Hindi pero mamaya kayo sakin. Ang gusto ko lang malaman sa NGAYON ay ang tunay na pagkatao ko." tinaasan ko sila ng kilay. Napapout naman si Cess. Psh. Tumango sila saakin. "So, I AM a half human?" tanong ko.
"Yep. WE are a half human. Ang kalahating dugo natin ay dugo ng isang mage. Well, hindi naman natin yun inaasahan kasi ang buong akala natin noon tao tayo, pero isang araw nadiskubre nalang natin ang totoo nating kapangyarihan." kwento ni Yuki.
"BKO trained us. Lahat naman ng bata na napupunta sa BKO tinitrain nila sa lahat ng bagay. And then one time, habang nagpapractice tayo, something came up, ipinaharap tayo sa isa sa mga trainor natin nun and then there. Sa sobrang gigil sa pakikipagtunggali sa kanya, our power came out." Chanon
"Ou nga, grabe kasi mangprovoke yung trainor na yun! Kakaiba! Maiinis ka nalang talaga sa mga sinasabi niya." dagdag pa ni Cess. Natawa si Keith.
"Pero ang mas nanggigil nun si master. Halos mabutas niya yung pader. Pfft." halos matawa tawa si Keith sa sinabi niya. Napangiwi ako. Wala kasi akong maalala. NakakaOP alam niyo yun?! Pssh.
"Pwede Keith?" naiinis na pigil ko sa pagtawa ni Keith. Natahimik naman siya kaya inirapan ko siya. Tss.
"So they called us shaman. Yun na ang binansag nila saatin. At kaya tayo nakakapasok sa BC dahil doon at dahil nadin sa access ng BKO sa loob ng BC." Yuki.
"At naatasan tayo para sugpuin ang mga halimaw na lumalabas ng BC. Madami kasing mga pasaway na halimaw kaya nagpadala ang BKO ng mag-ieliminate sa kanila." Keith.
"Pero last year lang, nabigyan tayo ng malaking assignment. As in malaki." yung pagkakasabi ni Cess ng malaki talagang mapapaisip ka. Tss. Ano naman kaya yun? Big deal?
"Ano naman yun?" hindi ko na napigilan tanong. Nacurious ako bigla eh.
"To observe the vampires." nakangising sabi ni Chanon. Napakunot ang noo ko.
"Vampires?" teka...bampira ba sabi ni Chanon? eh diba bampira si Usui?
"Yes, vampires master. We are ordered to observe every bit of their moves. Kung saan sila, anong ginagawa nila, at kung may kalokohan silang mga ginagawa." Cess.
"Huh? Eh bakit kailangan pa silang obserbahan? At bakit bampira pa? Madaming halimaw sa BC ah." tumango tango sila sa itinanong ko.
"Parehas na parehas sa itinanong mo noon sa council board. Pfft. Parehong pareho." Cha.
"Tama. Hahaha." nakipag-apir pa si Cess kay Chanon. Binatukan ko silang dalawa.
"Aray naman master, masamang tumawa?" daing ni Chanon. Si Cess naman nagpout. Tss. Etong dalawang to naku!
"Kasi sila ang may pinakamalakas na kapangyarihan sa loob ng BC. Lalo na at nakakapaglabas masok sila sa mundo ng mga mortal. Kaya hindi basta basta pwedeng hayaan nalang sila." sagot ni Yuki. "Meron pa namang isang pasaway na bampira na gumagala sa mundo natin." napatingin saakin si Yuki and gave me a lopsided grin. Napataas ang kilay ko. Bakit sakin nakatingin to?
"Sino naman yun?" tanong ko. Pakiramdam ko bigla akong kinabahan dahil sa tanong ko. Hindi ko alam kung bakit. Parang kasi sa sinabi ni Yuki, kinutuban na ako. Hello?! Pasaway na bampira?! Hindi ba si Usui yun? Jerking around? Tss.
"Mismo sa iniisip mo master! Si Usui Sky Fraudd nga!" napanganga ako sa sinabi ni Chanon. Ano?! Siya nga? My God! Teka! Paano niya nalaman ang iniisip ko!? "Madali kang basahin master. Saka alam na namin na alam mong bampira si Usui. Simula nung nag neck sweater ka nung isang araw." sabay sabay silang tumawa sa sinabi ni Chanon. Agad na namula ang pisngi ko dahil sa sinabi niya! Aahhh!! Pinaalala pa talaga yung bagay na yun! Peste!
So talagang alam na nila?! Kaya naman pala sobrang curious sila bakit ako nakaneck sweater nung time na yun! Eh teka, bakit kailangan pa nila akong tanungin bakit ako nakasuot ng ganun?! Ugh! This is humiliating! That Usui! Asaaar!
"Psh! Stop it!!" naiiritang sabi ko sa kanila. Nakakahiya!! Grr! "Sino naman ang observer ng kumag na yun?" ou nga. Sino nga ba?
"Edi ikaw master." simpleng sagot ni Keith. Agad akong napaturo sa sarili ko.
"What, me??" tanong ko kaagad habang hindi makapaniwala sa sinabi ni Keith. Ako?? Ako talaga?! Hindi ba pwedeng sila???
"Yep. You suggested it kaya sayo nila ini-atas ang pagbabantay kay Sky." ngumisi si Yuki that totally gave me goosebumps. What the fudge?! I... suggested it?! Oh, that's so insane!! Sa inis ko sa lalaking yun, talagang sinuggest ko na ako ang mag-obserba sa kanya???
"You're kidding Yuki."
"No. You even pleaded." nakangisi padin si Yuki.
"No way!"
"Yes way master! Hahaha." singit ni Cess habang tumatawa. Napatameme nalang ako. Para akong binuhusan ng napakalamig na tubig sa nalaman ko! Urgh! I can't believe this! I pleaded? Just to observe that freakin' jerk?! Daaamn! I want to cry in vain right now!!!
Tss. Fine. Oobserbahan lang naman. Sus. Parang sisiw lang sakin yan. Pero... Waah! Anong sisiw?! Ngayon palang bwisit na bwisit na ako sa kanya. Peste!
But at the end of the day wala din akong nagawa kundi ang tanggapin ang katotohanan dahil nalalapit na daw ang paggising ng tunay na katauhan ni Usui. Pssh. Hindi pa ba tunay na katauhan yun? May mas ilalala pa pala siya?!
"Ah teka, kung ako ay si Usui ang oobserbahan ko, sino oobserbahan niyo?" tanong ko habang nakaturo pa sa kanila. Nagkatinginan silang apat.
Ngumiti si Yuki saakin.
"Do you remember Sky's friend?" nangunot ang noo ko sa tinanong ni Yuki.
"Yung mga basketball player, sa canteen master." paalala ni Cess.
Ah! Yung apat na yun! Yung araw na nalaman kong ginagago ako ni Usui at nalaman kong kilala pala niya ako. Psh.
"Oh? Tapos?"
"Sila ang inoobserbahan namin." Chanon
"Anoooo?! Bampira din sila??"
"Yes master." Keith
"At silang lima ang mightiest vampires in this generation." Yuki.
"Kaya naman kailangan natin silang bantayan dahil nasa level na sila ng pagkagising." Keith. Tumango silang lahat sa sinabi ni Keith. Aren't they awake yet?
"Ah yeah whatever!! Tsk!" natahimik ako. Noon ko pa gustong malaman yung tungkol sa aksidenteng nangyari saakin last year eh. "It was last year right? Kasabay ba yan ng aksidenteng nangyari saakin? Hindi natuloy yun because of that incident, right?" tinignan ko sila isa isa. Meron bang dahilan kaya nangyari yun? Sabi sakin car accident. Pero bakit meron akong natamong napakalaking sugat sa binti, bukod pa dun wala akong natamong kahit na anong galos sa kahit anong katawan maliban sa isang yun. Kaya nakakapag-dalawang isip kung talagang car accident yun eh.
"Yes. Hindi nga." Yuki.
"At hindi yun car accident?" umiling silang lahat. "Then why did the doctor says it was a car accident?" tanong ko pa. Huminga ng malalim si Yuki dahil sa sunod sunod na tanong ko. What? I'm curious.
"Inutos ng BKO yun. Na wag ipaalam sayo ang totoong nangyari dahil baka ikabigla mo din kapag nalaman mo. And we agreed to it." paliwanag ni Keith. "Master, naiintindihan mo naman diba? BKO did this to keep you safe." sabi saakin ni Keith. Napairap ako sa hangin.
"Ano pa bang magagawa ko? Ang tanggapin ang katotohanan diba? Mababago ko pa ba ang mga nangyari? Tch." napaangat ang gilid ng labi ko.
Ngumiti sila saakin. "Anyway, I should give you this." may inilabas si Keith na lagayan ng gitara. Kumunot ang noo ko.
"Aanhin ko yan?" nagtatakang tanong ko.
"This is yours." sabi pa niya. Lumuhod ako at hinawakan ko yun saka hinaplos.
"Mine? Anong gagawin ko dito?" may gitara ako? Mahilig ba ako sa music dati? Parang hindi naman ata. Tss. Eh sintunado nga ang boses ko! Letche na yan! Tapos gitara?! Ano to lokohan??
"Sandata mo yan master. Ang pinakamamahal mong sandata and she missed you so damn much." nakangiti si Chanon habang sinasabi niya yun.
"Hoy! Ako ba niloloko niyong apat?! Isang gitara magiging sandata ko!??" sa inis ko binuksan ko yung guitar case. Nagulat nalang ako ng bigla itong umusok. Anak ng!
Lumuhod din si Yuki. Lumapit naman ang iba. "Gaga. Sinong nagsabing gitara yan, eh wala ka ngang alam sa musika!" natawa sila sa sinabi ni Yuki.
Napa'tss' ako sa sinabi ni Yuki. Tumingin ako sa lance na nasa harap ko. Nagniningning sa kinang ito at... ang ganda. Kinuha ko yun at nilabas sa case. Tama lang pala sa kanya yung case.
"Eto ba gamit ko kapag nakikipaglaban?" tuwang tuwa kong sinuri ang lance na ito. Maikli ang staff pero malaki ang spike niya na may blade sa magkabilang gilid. Wow. This is surely amazing!
Sinubukan ko ito at grabe... ang light niya at ang convenient gamitin. Kakaiba to sa lahat ng nagamit kong sandata sa laban sa arena.
Itinaas ko ito pero muntik ko ng mabitawan nung bigla siyang humaba. Oh my God! Bigla nalang siyang humaba. Paano nangyari yun?! I didn't do anything though. How the heck???
"Whoa! I like this lance." napailing ako. "No! I love this lance!!" tuwang tuwa ako. Ngayon lang ako natuwa ng ganito lalo na sa isang bagay!
"Master easy lang." ngiting ngiti silang lahat habang nakatingin saakin.
"Where did you get this?" tanong ko habang patuloy na sinusubukan ito. Bigla akong naexcite na sumabak sa stage para magamit to.
"Itinago ng BKO yan. They know that someday malalaman mo din ang lahat kaya kelan lang ibinigay na nila saakin yan para pagdumating ang araw na ito, ako na mismo ang makapagbigay." si Keith ang nagsalita. Tumigil ako saka tumango. Ibabalik ko na sana ulit sa case yung lance pero shoot! Pano ko to ibabalik sa dating size kung ganito na to kahaba?
Mukhang napansin nila na naguguluhan ako at hindi alam ang gagawin kaya nilapitan ako ni Cess.
"Tapat mo index finger mo master sa gitna ng lance." sabi niya kaya ginawa ko ang sinabi niya. Bigla nalang itong lumiwanag saka... lumiit?! Para siyang naging pendant. Napatingin ako kay Cess.
"Anong nangyari?" tanong ko.
Pinigtal nila ang mga kwintas nila. Ipinakita nila saakin ang iba't ibang pendant nila. Kay Yuki sword, kay Keith pana, kay Cess pamaypay yun, at kay Chanon wizard staff. Eto yung mga usual na ginagamit nila sa laban ah. Tinignan ko ulit yung lance ko na pendant ngayon.
"Same goes kung paano siya lumiit ganun din lalaki yan master. Your power and that lance's power are one." tumingin ako sa kanila. Lahat sila nakangiti saakin.
"What?" magkasalubong na kilay na tanong ko sa kanila.
"Nothing, we're just happy." nakangiting sabi ni Yuki.
Tss. OA lang. Tinalikuran ko sila lahat because I can't help but to...
...smile. Geez!
--