Bî- misâl Hayat

By Tugbaff

1M 48.3K 3.2K

(Bu isimle yazılmış ilk kitaptır.) Girdiği depresyon sonucu gittiği bir barda birlikte olduğu adamdan hamile... More

1. Bölüm
2. Bölüm
3. Bölüm
4. Bölüm
5. Bölüm
6. Bölüm
7. Bölüm
8. Bölüm
9. Bölüm
10. Bölüm
12. Bölüm
13. Bölüm
14. Bölüm
15. Bölüm
16. Bölüm
17. Bölüm
18. Bölüm
19. Bölüm
20. Bölüm
21. Bölüm
22. Bölüm
DUYURU
23. Bölüm
24. Bölüm
25. Bölüm
26. Bölüm
27. Bölüm
28. Bölüm
29. Bölüm
DUYURU
DUYURU
30. Bölüm
TEŞEKKÜR
31. Bölüm
32. Bölüm
33. Bölüm
DUYURU
34. Bölüm
35. Bölüm
36. Bölüm
37. Bölüm
38. Bölüm
39. Bölüm
40. Bölüm
Duyuru
41. Bölüm
42. Bölüm
43. Bölüm
44. Bölüm
.
45. Bölüm
46. Bölüm
Ramazan Bayramı
47. Bölüm
48. Bölüm
49. Bölüm
50. Bölüm
FİNAL

11. Bölüm

29.9K 1.2K 77
By Tugbaff

Selaaamm canlarım!

Geçen bölümlerden birinde okunma sayısının az olduğundan bahsetmiştim. Bin olan okunma sayısı bir anda beş bin oldu ayol dkdksksks.

Teşekkür ederim şekerlerim 💕

Buyrunuz bölüm sizlerle👇

Asaf'la geçen sessiz yolculuğumuz sonrası davete gelmiştik. Tam akşam olmuş sayılmazdı.

Arabadan indiğimde ben Asaf'ı gidiyor zannederken, o da arabadan inmiş hatta elimi tutarak yürümeye başlamıştı. "Asaf?" Omzunun üzerinden bana baktı. "Efendim?"

"Sen neden geliyorsun?"

"Annemlerin yanına bırakıp gidicem merak etme."

"Neyi merak edicem Allah aşkına?" Çarpık gülüşüyle konuştu. "Kocanı etraftaki kadınlardan uzak tutma çabanı anlıyorum karıcım." Bir de sonunda karıcım demeleri yok mu! Deli eder bu adam insanı.

Görevliler arasından geçerek salona girmiştik. Girdiğimiz gibi de tüm salonun bize dönmesi bir olmuştu. "Yaptın mı şovunu?" Tek yaptığı bu sıralar eksik olmayan çarpık gülüşü olmuştu. Bu adam gelene kadar sinirli değil miydi?

Masalar arasında ilerlerken önümüzü kesen kadınla durmuştuk. Karşımdaki kadın Feride anneyle aynı yaşlarda duran fakat oldukça güzel olan bir kadındı. Duruşunda inanılmaz bir asillik vardı. Gülümseyen yüzüyle konuştu. "Hoş geldiniz. Seni de görmek ne kadar güzel Emir Asaf."

"Sağ olun Mine hanım." Kadının gözleri beni bulurken beğeniyle süzdü ikimizi. "İnanılmaz yakışmışsınız."

Ben teşekkür ederken Asaf sessiz kalmıştı. "Gelin size annenlerin yanına kadar eşlik edeyim." Mine hanımı takip ederek Feride annelerin yanına gelmiştik. Asaf sandalyemi çekip oturduğumdan emin olmuş, ardından üzerime doğru eğilmişti. Herkesin gözü üzerimizdeyken şöyle hareketler yapmasa olmaz mıydı?

"En fazla iki saat sonra alırım. Konuşmak istemediğin kimseyle konuşma. Anlaştık mı karıcım?" Hâlâ üzerime eğilişinin etkisindeyken usulca kafamı salladım. O da gayet farkındaydı. Gülüp yanağımı öperek geri çekildi. "Anne sana emanet." Feride anne imalı gülüşüyle kafasını salladı. "Sen merak etme oğlum."

Benimle geldiği salondan tek başına çıkarken, gözden kaybolana kadar izlemiştim. Bunu neden yaptığımı ben de bilmiyordum. "Feride gerçekten bahsettiğin kadar varlarmış, maşallah çok güzeller." Mine hanımın sesiyle utanarak onlara döndüm. Manidar bir gülüşle bakıyordu. "Merhaba canım, Mine ben. Sen de bakıyorum ki Emir Asaf'ın birkaç gündür dilden düşmeyen karısı Hira'sın. Tanıştığıma nasıl memnun oldum anlatamam." Gülümseyerek teşekkür ettim. Çok tatlı bir kadındı. Biraz daha bizimle oturmuş ve ardından diğer misafirleriyle ilgilenmek için ayrılmıştı yanımızdan.

Etrafa şöyle bir göz attığımda birçoğu gözün hâlâ üzerimde olduğunu fark etmiştim, özellikle bir grup kızın oturduğu masa.. Pekâlâ bunlar kocamın hayran kitlesi olmalıydı. "Birkaç günde hemen Emir Asaf'a mı benzedin bakayım sen?" Feride anneye anlamazca bakmıştım. Gülerek konuştu. "Ne güzel gülüyordun, niye çattın kaşları etrafa?" Anladığım durumla hemen düzeldim. Ne ara çatmıştım ki kaşlarımı?

"Fark etmedim Feride anne." Söylediğimle gülüşü bıçak gibi kesilmişti. Ardından az önceki gülüşünün gözlerine de bulaşmış haliyle baktı yüzüme. "Annem.. Güzel kızım benim."

"Ayol kıskanıyorum ama böyle. Meriç de bir evlense de ben de gelinimle böyle olsam." Serpil yenge hayıflanırken hepimiz gülmüştük. Esma hala da aynı şeyleri Anıl için söyleyip, Yaman için ise o önce kendi büyüsün demişti.

Aradan yaklaşık bir saat geçmişti. Çalan telefonumla elime aldım. Emir Asaf görüntülü arıyordu. Küçük bir şaşkınlık yaşasam da burada konuşamayacağım için ayağa kalktım. "Feride anne Asaf arıyor, ben bir konuşup geliyorum."

"Tamam kızım." Salonun terasına çıkmıştım. Daha fazla bekletmeyip açtım telefonu. Açtığım gibi de oğlum başladı bıcır bıcır konuşmaya. "Annee! Neydesin sen?" Gözleri belli ki ağlamaktan kızarmıştı. "Ağladın mı sen annecim?" Usulca kafa salladı. "Hı hıı. Sen yoksun diye ağladım anne. Aman anca da ağlattı beni." Hareketlerine gülmek istesem de yapmadım. "Niye ağlattı seni Yaman amcan?"

"Oyuncağımı attı anne! Ama babam da onu dövdü. Böyle yumyuk attı!" Heyecanla konuşup eliyle de babasının vuruşunu göstermişti. Ekranda görünen Asaf da ona gururla bakıyordu. Aslında şu an gurur duyduğunun attığı yumruk olduğuna yemin edebilirdim fakat kanıtlayamazdım. "Asaf gerçekten vurdun mı çocuğa?" Kaşlarım çatılmış sorduğum soruyla onun da kaşları çatılmıştı. "Çocuk mu? Yavrum camış gibi herif ne çocuğu?" Bana hitap şekline birkaç saniye duraksamıştım. Yok yok ben ya sinirden ya da girdiğim şoklardan erken ölecektim bu gidişle!

"Yengeeee! Kurtar beni! Bunlar baba oğul şiddet yanlısı. Resmen kocan beni döverken oğlun da gülerek izledi!" Hayır gülmemeliydim. Gülersem Yusuf doğru bir şey olduğunu düşünürdü. "Biraz daha dayanabilirsin bence. Siz ikiniz de ben gelene kadar uslu durun." İkisi de aynı anda omuz silkince bu sefer dayanamayıp gülmüştüm sonunda. Gülüşümle ikisi de ekrana dönmüşlerdi. Gözleri niye parlıyordu ki?

"Ohooo bunlar iptal! Yenge tebrikler, artık hayatında sana bağımlı iki erkek var." Asaf, Yaman'a bir hışımla dönmüştü. "Karıcım ben bir gereksizi susturucam, birazdan seni almaya gelirim." Yüzüme kapanan telefonla bir kez daha güldüm. Neyin içine düşmüştüm ben böyle?

Tekrar içeriye girmek üzere arkamı döndüğümde deminki masada bulunan kızlarla karşılaştım. Hepsi dikkatle bana bakıyordu. "Merhaba canım." Bu konuşma şekli Mine hanımınkinden çok uzaktı, oldukça uzak. Anlaşılan kuyrul acısını çıkarma konuşması yapacaklardı kendilerince, pekâlâ. "Merhaba?"

"Çabuk girmişsin ailenin içine. Ben de çocuk peydahlayıp Emir Asaf'ın kucağına mı bıraksaydım acaba?"

"Emir Asaf seninle yatsaydı, bu dediğin olabilirdi Feyza." Benim bir şey dememe gerek kalmadan yanındaki kız farkında olmayarak gerekli lafı söylemişti. Feyza denen kızın ona sinirle bakması üzerine o da fark etmişti hata(!) yaptığını. İstemsizce gülmüştüm.

"Çok mu eğleniyorsun? Ah canım, Emir Asaf seni ortada bırakınca da ben baya eğlenicem." Allah aşkına bu kız ne yaşıyordu?

"O gün gelince görüşelim olur mu? Gerçi ben muhtemelen kocamın yasını tutuyor olurum." Kaşlarını çatarak baktı. "Ne alaka?"

"Emir Asaf'ın beni bıraktığı gün ancak öldüğü gün olabilir diyorum." Yalandan bir kahkaha attı. "Komik misin sen?" Bıkkınlıkla konuştum. "İnan komik bir şey varsa o da şu anda kuyruk acısı yaşayan bir kız ve onun yandaşları tarafından saçma bir konuşmaya tabi tutulmam. Sahi kaç yaşındasın sen? Böyle şeyler en son lisede falan olmuyor muydu?"

İyice sinirlendiği belli oluyordu. "Sen kimsin ki benimle bu şekilde konuşuyorsun?!" Bağırarak üzerime gelmesiyle bendeki sınır da dolmuştu artık. Korkup geri çekilmemi falan bekliyordu sanırım ki ben de ona doğru bir adım atmamla duraksamıştı. "Öncelikle sesinin ayarına dikkat et. Kim olduğuma gelecek olursak da ben Hira DAĞLI. Tanımayanla seve seve tanışırım." Gülerek yüzüme baktı. "Emir Asaf olmasa hiçsin."

"Tıpkı Hira olmadığında benim bir hiç olacağım gibi." Gelen ses ve ardından belime sarılan elle Asaf'a döndüm. Tamam yol oldukça yakındı ama hani Yaman'ı dövecekti bu? Dövmesini mi isterdin?

Bana göz kırparak Feyza'ya döndü. "Bir kez daha sesinin karıma karşı yükseldiğini duyarsam hiç iyi şeyler olacağını sanmıyorum Filiz."

"Feyza.." Umursamazca omuz silkti. "Her neysen işte." Hatırlat Emir Asaf alnından öpücem kocacım.

"Hadi güzelim oğlumuz annem de annem diye yıktı evi." Belimdeki eli elimi bulup tuttuğunda birlikte içeriye girdik. Benden önce masadan çantamı aldı ve Feride annelere veda etmeme bile müsade etmeden salondan çıktık. Yine aynı hızla arabaya binmiştik. "Niye konuştun onunla? Sana istemediğin kimseyle konuşma dedim." Tıpkı onun gibi omuz silktim. Neden konuştuğumu ben de bilmiyordum ki...

"Bekle sen bekle ısırıcam o omuzlarını."

"Allah Allah! Ben senin omzunu ısırıyor muyum?!" Ah hayır yine o gülüş! "Isır. Sen ısırmak istedin de ben mi engel oldum?"

"İnanılmaz bir adamsın Emir Asaf!" Onaylamazca baktı. "Asaf'a noldu?"

"Dağa kaçtı! Doğal ortamına!" Sinir olacağını düşünürken kahkaha atmasına şaşırmıştım. "Çok komiksin karıcım."

Nasıl bir değişikle evlenmiştim ben böyle?

Bölüm sonuu.

Yerim ulan ben sizii! Nasıl güzel oldunuz lan siz!

Güzelliklerine ölüyorum merkez..

Nasıldı bölüm şekerlerim?

Artık bölümler beş günde bir değil, müsait oldukça yazacağım şekilde gelecek. Hadi bu kıyağımı da unutmayın mdmsmsms

Yeni bölümde görüşürüz aşkolar 🤗

Continue Reading

You'll Also Like

1.8M 83.3K 61
Asker yareni olmak en son istediğim şeyken şimdilerde ettiğim tek duam oldu.
568K 26.1K 20
Yasmîn, annesiyle birlikte Zemheroğlu konağında çalışmaktadır. Zemheroğlu Mardin'in en köklü aşiretidir. Yasmîn'in babası bir gece ansızın annesini...
7.4K 1.3K 20
Havanın soğukluğuna aldırış etmeyen küçük kız, soğuktan dolayı akan burnunu elindeki mendile sildikten sonra, mendilini çiçekli fisdanının cebine tış...
293K 3.8K 18
''Sen benim kocam değilsin.'' diye bağırmıştım. Alphan ise dibime kadar girmiş gözlerimin içine bakarak'' Ben senin kocanım gerçek bu artık kabullen...