<Unicode>
(ပြန်လည်ကြိုဆိုပါတယ် host ရမှတ်တေအတွက်ဇယားကိုကြည့်ပါ)
% -100
တတ်မြောက်မှုပညာ -ရိုးရာအက၊စက်ပစ္စည်း၊ဖက်ရှင်၊အိမ်မှုကိစ္စ၊နည်းပညာ၊ဘာသာစကား
(100%ပြည့်ပီမို့ hostရဲ့ကမ္ဘာကိုပြန်နိုင်ပါပီ သင်ကြားခဲ့သမျှကိုလဲတစ်ခါထဲထည့်ပေးလိုက်မှာဖြစ်ပါတယ်)
(yes!!နောက်ဆုံးတော့ငါ့ရဲ့ချောမောလှပတဲ့ခန္တာကိုယ်လေးထဲပြန်သွားရတော့မယ်)
(ဝေါ့ ကိုယ့်ငါးချဉ် ကိုယ်ချဉ်နေ)
(ငါကြားတယ်နော်ဟေးဟေး!မင်းကငါနဲ့မလိုက်ချင်ဘူးလား)
(လိုက်မှာ လိုက်မှာ!ခေါ်နော်host ကျနော်ကအပြင်လောကကြီးကိုသွားချင်တာကြာပီ hostလိုရုပ်ချောပီးသဘောကောင်းတဲ့သူမှမခေါ်ရင်ကျနော်ကဒီမှာပဲယောင်လည်လည်နဲ့ဘဝကိုအဓိပ္ပါယ်မရှိပဲဖြတ်သန်းရတော့မှာ)
(ရပီ ရပီ အဲ့လောက်မပြောလဲရပါတယ် ငါကစိတ်ထားကောင်းတဲ့နတ်သားလေးဆိုတော့ မင်းဆန္ဒကိုဖြည့်စည်းပေးမှာပါ)
(ရေး!!hostကကျနော့်idolကြီး!host teamပါဗျ! host ကွ!host!)
(ကဲ ငါ့ကိုပြန်ပို့ပေးတော့)
(ဟုတ်)
(မူလကမ္ဘာကိုပြန်နိုင်ပါပြီ တတ်မြောက်ထားတဲ့ပညာတေပါတစ်ခါထဲထည့်ပေးလိုက်ပါပီ)
စတင်ပို့ဆောင်နေပါပီ 3.2.1
...........
"အော် အီး အီး အွတ်!!!!!!"
"အင်း ဘယ်ကကြက်စုတ်ကြက်နာ တွန်နေတာလဲ"
(ငိ!hostရေ ကျနော်ပါ ထကြည့်ပါအုံး)
မိုးထက်မျက်လုံးဖွင့်ကြည့်လိုက်တော့သူ့ရင်ဘတ်ပေါ်ရောက်နေတဲ့ကြက်တစ်ကောင်။
"ဟေးဟေးလား"
(ဟီး ဟေးဟေးအစစ်ပါဗျ)
"မင်းကsystemထဲမှာသာရုပ်ဆိုးတာ အပြင်မှာကျတော့ကြည့်လို့ကိုမကောင်းဘူး"
(ပြောထားပါ ပြောထားပါ idolကြီးမို့ငြိမ်ခံနေလိုက်ပါ့မယ်)
"ဟား ဟား ဒါနဲ့ငါဘယ်ရောက်နေတာလဲ"
(hostကဆေးရုံမှာပါ hostယုဝနနဲ့လမ်းခွဲပီးကားတိုက်တဲ့အချိန်ကိုရောက်နေတာပါ hostကိုမာဝင်နေတာ၁လရှိပီ)
system ထဲမှာဘဝပေါင်းများစွာနှစ်ပေါင်းများစွာနေခဲ့ပေမယ့်ဒီမှာကအချိန်၁လသာရှိသေးသည်။
"သားလေး အမေ့သားလေးသတိရလာပီ ဖေကြီးရေ!ဒီမှာသားလေးသတိရလာပီ"
မိုးထက်မြင့်ရဲ့မိခင်ဒေါ်ရူပါရဲ့အသံကြောင့်အခန်းထဲသို့ဆရာဝန်နဲ့nurseတေပါဝင်လာသည်။
"ကြက် ကြက်!ဘယ်ကရောက်လာတာလဲ အဲ့ကြက်က!"
nurseမလေးကဖယ်ဖို့လုပ်တော့...
"မလုပ်နဲ့ ရတယ် သူကလူယဉ်တယ် ဟေးဟေးခနဖယ်ပေး"
(ဟုတ်)
ဟေးဟေးကမိုးထက်မြင့်ရင်ဘတ်ပေါ်ကဆင်းကာအိပ်ရာပေါ်တွင်လိမ်လိမ်မာမာထိုင်နေသည်။
ဆရာဝန်ကခနလောက်စစ်ဆေးကာ...
"မူးတာဝေတာတေဖြစ်သလား"
"မဖြစ်ပါဘူး"
"ဒီကလူတေကိုရောမှတ်မိလား"
"ဟုတ် ကျနော့်မိဘတေပါ"
"ဒီလောက်ဆိုအဆင်ပြေပါပီ ခေါင်းကချုပ်ရိုးလဲဖြည်ပီးပီ လူနာလဲသတိရပီဆိုတော့နောက်နှစ်ရက်လောက်စောင့်ကြည့်ပီးရင်ဆေးရုံဆင်းလို့ရပါပီ"
"ဟုတ်ကဲ့ပါဒေါက်တာ"
ဒေါ်ရူပါကဆရာဝန်အားကျေးဇူးတင်စကားပြောကာကုတင်ဘေးကခုံတွင်ဝင်ထိုင်ပီး...
"သားလေး နေရတာသက်သာရဲ့လား"
"ဟုတ်မေမေ သားအဆင်ပြေပါတယ်"
"မသေကောင်းမပျောက်ကောင်းကွာ မင်းအမေမှာမင်းဆေးရုံတက်နေတဲ့တစ်လျှောက်လုံးတမှိုင်မှိုင် တထွေထွေနဲ့"
"သားကို သားကောင်မလေးကဆေးရုံပို့ပေးတာ အမေတို့ကိုလဲသူပဲလှမ်းအကြောင်းကြားတာသားရဲ့"
"သားကောင်မလေးကဘယ်သူ..."
ကျွီ...
ထိုအချိန်အခန်းတံခါးပွင့်လာကာ..
"အာ အန်တီတို့ရောက်နေတာလား ဟင်!မိုးထက် နင်!နင်သတိရလာပီ!"
"ယုဝန!"
"တော်သေးတာပေါ့ဟယ် နင်နေရတာဘယ်လိုလဲ သက်သာရဲ့လား"
"သက်သာပါတယ် ငါ့ကိုဆေးရုံပို့ပေးတာနင်လား"
"အေး ငါ့ဖုန်းကျန်ခဲ့လို့ပြန်လှည့်ယူရင်းနင့်ကိုကားတစ်စီးတိုက်လို့တာမြင်လို့ ဆေးရုံကားခေါ်လိုက်တာ ငါဖြင့်လန့်သွားတာပဲဟယ် လမ်းခွဲပီးချင်းဆိုတော့ နင်သေရင်ငါ့ခြောက်မှာဆိုးလို့ ဆုတောင်းလိုက်ရတာအမော"
"ကျေးဇူးပါ"
"ရပါတယ်ဟယ် မလိုပါဘူး နင်ဆိုလဲငါ့ကိုကယ်မှာပဲမလားနင်သတိရလာပီဆိုတော့ ဗိုက်ဆာနေမှာပေါ့ ၁လတောင်မစားမသောက်ပဲလှဲနေတာ ငါဖုန်းဆက်လိုက်အုံးမယ်"
ပြောပီးအပြင်ပြန်ထွက်သွားတဲ့ယုဝနကိုဒေါ်ရူပါတို့လင်မယားကပြုံးပြုံးကြီးကြည့်နေသည်။
"သမီးလေးကချစ်စရာလေး လူရည်မွန်လေးနော် ယောက်ျား"
"အမေကြီးကသဘောကျလို့လား"
"ဒါပေါ့"
<Zawgyi>
(ျပန္လည္ႀကိဳဆိုပါတယ္ host ရမွတ္ေတအတြက္ဇယားကိုၾကည့္ပါ)
% -100
တတ္ေျမာက္မႈပညာ -႐ိုးရာအက၊စက္ပစၥည္း၊ဖက္႐ွင္၊အိမ္မႈကိစၥ၊နည္းပညာ၊ဘာသာစကား
(100%ျပည့္ပီမို႔ hostရဲ႕ကမၻာကိုျပန္ႏိုင္ပါပီ သင္ၾကားခဲ့သမ်ွကိုလဲတစ္ခါထဲထည့္ေပးလိုက္မွာျဖစ္ပါတယ္)
(yes!!ေနာက္ဆံုးေတာ့ငါ့ရဲ႕ေခ်ာေမာလွပတဲ့ခနၱာကိုယ္ေလးထဲျပန္သြားရေတာ့မယ္)
(ေဝါ့ ကိုယ့္ငါးခ်ဥ္ ကိုယ္ခ်ဥ္ေန)
(ငါၾကားတယ္ေနာ္ေဟးေဟး!မင္းကငါနဲ႔မလိုက္ခ်င္ဘူးလား)
(လိုက္မွာ လိုက္မွာ!ေခၚေနာ္host က်ေနာ္ကအျပင္ေလာကႀကီးကိုသြားခ်င္တာၾကာပီ hostလို႐ုပ္ေခ်ာပီးသေဘာေကာင္းတဲ့သူမွမေခၚရင္က်ေနာ္ကဒီမွာပဲေယာင္လည္လည္နဲ႔ဘဝကိုအဓိပၸါယ္မ႐ွိပဲျဖတ္သန္းရေတာ့မွာ)
(ရပီ ရပီ အဲ့ေလာက္မေျပာလဲရပါတယ္ ငါကစိတ္ထားေကာင္းတဲ့နတ္သားေလးဆိုေတာ့ မင္းဆနၵကိုျဖည့္စည္းေပးမွာပါ)
(ေရး!!hostကက်ေနာ့္idolႀကီး!host teamပါဗ်! host ကြ!host!)
(ကဲ ငါ့ကိုျပန္ပို႔ေပးေတာ့)
(ဟုတ္)
(မူလကမၻာကိုျပန္ႏိုင္ပါၿပီ တတ္ေျမာက္ထားတဲ့ပညာေတပါတစ္ခါထဲထည့္ေပးလိုက္ပါပီ)
စတင္ပို႔ေဆာင္ေနပါပီ 3.2.1
...........
"ေအာ္ အီး အီး အြတ္!!!!!!"
"အင္း ဘယ္ကၾကက္စုတ္ၾကက္နာ တြန္ေနတာလဲ"
(ငိ!hostေရ က်ေနာ္ပါ ထၾကည့္ပါအံုး)
မိုးထက္မ်က္လံုးဖြင့္ၾကည့္လိုက္ေတာ့သူ႔ရင္ဘတ္ေပၚေရာက္ေနတဲ့ၾကက္တစ္ေကာင္။
"ေဟးေဟးလား"
(ဟီး ေဟးေဟးအစစ္ပါဗ်)
"မင္းကsystemထဲမွာသာ႐ုပ္ဆိုးတာ အျပင္မွာက်ေတာ့ၾကည့္လို႔ကိုမေကာင္းဘူး"
(ေျပာထားပါ ေျပာထားပါ idolႀကီးမို႔ၿငိမ္ခံေနလိုက္ပါ့မယ္)
"ဟား ဟား ဒါနဲ႔ငါဘယ္ေရာက္ေနတာလဲ"
(hostကေဆးရံုမွာပါ hostယုဝနနဲ႔လမ္းခြဲပီးကားတိုက္တဲ့အခ်ိန္ကိုေရာက္ေနတာပါ hostကိုမာဝင္ေနတာ၁လ႐ွိပီ)
system ထဲမွာဘဝေပါင္းမ်ားစြာႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာေနခဲ့ေပမယ့္ဒီမွာကအခ်ိန္၁လသာ႐ွိေသးသည္။
"သားေလး အေမ့သားေလးသတိရလာပီ ေဖႀကီးေရ!ဒီမွာသားေလးသတိရလာပီ"
မိုးထက္ျမင့္ရဲ႕မိခင္ေဒၚ႐ူပါရဲ႕အသံေၾကာင့္အခန္းထဲသို႔ဆရာဝန္နဲ႔nurseေတပါဝင္လာသည္။
"ၾကက္ ၾကက္!ဘယ္ကေရာက္လာတာလဲ အဲ့ၾကက္က!"
nurseမေလးကဖယ္ဖို႔လုပ္ေတာ့...
"မလုပ္နဲ႔ ရတယ္ သူကလူယဥ္တယ္ ေဟးေဟးခနဖယ္ေပး"
(ဟုတ္)
ေဟးေဟးကမိုးထက္ျမင့္ရင္ဘတ္ေပၚကဆင္းကာအိပ္ရာေပၚတြင္လိမ္လိမ္မာမာထိုင္ေနသည္။
ဆရာဝန္ကခနေလာက္စစ္ေဆးကာ...
"မူးတာေဝတာေတျဖစ္သလား"
"မျဖစ္ပါဘူး"
"ဒီကလူေတကိုေရာမွတ္မိလား"
"ဟုတ္ က်ေနာ့္မိဘေတပါ"
"ဒီေလာက္ဆိုအဆင္ေျပပါပီ ေခါင္းကခ်ဳပ္႐ိုးလဲျဖည္ပီးပီ လူနာလဲသတိရပီဆိုေတာ့ေနာက္ႏွစ္ရက္ေလာက္ေစာင့္ၾကည့္ပီးရင္ေဆးရံုဆင္းလို႔ရပါပီ"
"ဟုတ္ကဲ့ပါေဒါက္တာ"
ေဒၚ႐ူပါကဆရာဝန္အားေက်းဇူးတင္စကားေျပာကာကုတင္ေဘးကခံုတြင္ဝင္ထိုင္ပီး...
"သားေလး ေနရတာသက္သာရဲ႕လား"
"ဟုတ္ေမေမ သားအဆင္ေျပပါတယ္"
"မေသေကာင္းမေပ်ာက္ေကာင္းကြာ မင္းအေမမွာမင္းေဆးရံုတက္ေနတဲ့တစ္ေလ်ွာက္လံုးတမိႈင္မိႈင္ တေထြေထြနဲ႔"
"သားကို သားေကာင္မေလးကေဆးရံုပို႔ေပးတာ အေမတို႔ကိုလဲသူပဲလွမ္းအေၾကာင္းၾကားတာသားရဲ႕"
"သားေကာင္မေလးကဘယ္သူ..."
က်ီြ...
ထိုအခ်ိန္အခန္းတံခါးပြင့္လာကာ..
"အာ အန္တီတို႔ေရာက္ေနတာလား ဟင္!မိုးထက္ နင္!နင္သတိရလာပီ!"
"ယုဝန!"
"ေတာ္ေသးတာေပါ့ဟယ္ နင္ေနရတာဘယ္လိုလဲ သက္သာရဲ႕လား"
"သက္သာပါတယ္ ငါ့ကိုေဆးရံုပို႔ေပးတာနင္လား"
"ေအး ငါ့ဖုန္းက်န္ခဲ့လို႔ျပန္လွည့္ယူရင္းနင့္ကိုကားတစ္စီးတိုက္လို႔တာျမင္လို႔ ေဆးရံုကားေခၚလိုက္တာ ငါျဖင့္လန္႔သြားတာပဲဟယ္ လမ္းခြဲပီးခ်င္းဆိုေတာ့ နင္ေသရင္ငါ့ေျခာက္မွာဆိုးလို႔ ဆုေတာင္းလိုက္ရတာအေမာ"
"ေက်းဇူးပါ"
"ရပါတယ္ဟယ္ မလိုပါဘူး နင္ဆိုလဲငါ့ကိုကယ္မွာပဲမလားနင္သတိရလာပီဆိုေတာ့ ဗိုက္ဆာေနမွာေပါ့ ၁လေတာင္မစားမေသာက္ပဲလွဲေနတာ ငါဖုန္းဆက္လိုက္အံုးမယ္"
ေျပာပီးအျပင္ျပန္ထြက္သြားတဲ့ယုဝနကိုေဒၚ႐ူပါတို႔လင္မယားကျပံဳးျပံဳးႀကီးၾကည့္ေနသည္။
"သမီးေလးကခ်စ္စရာေလး လူရည္မြန္ေလးေနာ္ ေယာက်္ား"
"အေမႀကီးကသေဘာက်လို႔လား"
"ဒါေပါ့"