24.07.2023 Pazartesi 08.33
Ulrika ellerini ve yüzünü kurulayıp kenara bıraktığı yüzüğünü parmağına geçirdi ve lavabodan çıktı. Baek Hyun hâlâ uyuyordu. Öğleden önce seansı olmadığını söylediğinden uyandırmadı. Nabi'yi dikkatlice kontrol edip telsizi alarak odadan çıktı. İlginç bir şekilde Nabi gece fazla uyanmamıştı. Ulrika dinlenmiş hissediyordu. Merdivenleri hızlıca inip mutfağa geçti ve telefonundan şarkı açıp kahvaltı hazırlamaya başladı. Bir yandan da günü nasıl geçireceğini düşünüyordu. Chan Yeol'un stüdyosuna gitmeyi planlıyordu. Birkaç gündür pek konuşamamışlardı. Eun Ah'ın da orda olacağını bildiğinden özellikle bugün gitmek istiyordu. Evlenme teklifinden bahsetmemişti. Direkt yüzüğü göstermeyi düşünüyordu.
Bisküvi havlayarak yanına koşup ayaklarının etrafında dolanmaya başladığında Ulrika güldü ve çömelip kucağına aldı. Hızlı hızlı okşayıp başını birkaç kez öptükten sonra yere bıraktı ve kalkıp kahvaltı hazırlamaya devam etti, bir yandan da hafiften atıştırıyordu. Hazırladıklarını yemek yedikleri tezgaha koyarken Baek Hyun'un sesini duymuştu. Merdivenden geliyordu ve ses tonundan Nabi'nin kucağında olduğu belliydi. Gülümseyerek yanına gelmesini bekledi. Baek Hyun içeri girdiğinde göz göze geldiler.
"Günaydın güzelim."
"Günaydın canlarım."
Ulrika sevgilisinin beline sarılıp Nabi'nin elini tutarken başını da Baek Hyun'un göğsüne yasladı. Baek Hyun'un dudaklarını başının üzerinde hissettiğinde gülümsemesi büyüdü.
"Hadi otur, kahvaltı hazır."
"Bekleseydin beraber hazırlardık."
"Kalkmışken halledeyim dedim."
Ulrika, Baek Hyun'un yanağını öpüp geri çekilirken Nabi'yi kucağına aldı. Oturup tişörtünü kaldırdı ve Nabi'yi emzirmek için düzgün bir pozisyon aldı. Baek Hyun karşısına oturup yemeğe başlarken Ulrika da bir yandan ağzına bir şeyler atıyordu.
"Acıtıyor mu yine?"
"Yoo, birileri alıştırmış galiba."
Baek Hyun gözlerini devirirken sırıtışını da geri tutamamıştı.
"Tamam ciddi cevaplıyorum, başta evet ama alışıyorsun zaman geçtikçe."
"Çok güzel görünüyorsunuz."
"Emzirirken mi?"
"Evet. Favori manzaralarımda ilk ona girer."
"Listen de var yani?"
"Arada bir değişiklikler olmuyor değil. Mesela iki gün önce yüzüğü gördüğün anda yüzünün aldığı hâl yeni bir madde."
Ulrika gülerek başını sallarken çayından bir yudum aldı. Nabi emmeyi bıraktığında dikkatlice kaldırıp sandalyesine oturttu.
"Ne yapacaksın bugün?"
"Chan Yeol'e gitmeyi planlıyorum. Eun Ah da orda olacak, güzel haberi vermeliyim."
Ulrika yüzük takılı elini kaldırarak söylediğinde Baek Hyun güldü.
"Sonra?"
"Bilmem. Kızımla gezeriz belki."
"İşe başlamayı düşünüyor musun?"
"Evet ama hemen değil. En azından ilk altı ayında Nabi'den ayrılmak istemiyorum. İki ayı bitiyor bile."
"Doğru."
"Vakit biraz geçsin, yavaştan bakıcı da buluruz. Bir süre de nasıl çalıştığını görmüş olurum, sonra işe başlarım diye düşündüm."
"İyi düşünmüşsün."
"Zaten ileriki haftalarda çok yoğun olacağız, enerjimi oraya saklamalıyım."
"Neden?"
"İki gün önce bana bir teklifte bulundun ya, o yüzden. Elisé daha dünden aradı ne zaman başlıyoruz diye."
Baek Hyun kahkaha atıp bunun olacağını bildiğine dair bir şeyler gevelerken Nabi babasına bakıp ellerini iki kez önündeki masasına vurmuştu. Ulrika gülümseyip kızının başını okşadı ve tekrar sevgilisine baktı.
"İşe başlayacağım da... nasıl yapacağım, onu hiç bilmiyorum."
"Ne demek o?"
"Nabi'yi nasıl bırakacağımı bilmiyorum."
"Çok iyi anlıyorum. Her gün işe giderken kafayı yiyecek gibi hissediyorum."
İkisi de dudak büzüp Nabi'ye baktığında Nabi gülüyordu. Tamamen gülmeye yeni yeni başlıyordu ve her güldüğünde ikisi de cennete girmiş gibi hissediyordu. Ulrika gözlerini kızından zar zor ayırıp Baek Hyun'a baktı.
"Sen ne yapacaksın öğlene kadar?"
"Ortalığı toparlarım. Bisküvi yine rahat durmamış belli."
"Evet ya iyice yaramaz çıktı. Nabi biraz daha büyüdüğünde iki katına çıkacak bir de bu."
"Hallederiz."
"Hallederiz tabii."
■■■■■■■■■■■■
"AAAAAAA! NASIL YÜZÜĞÜ TAKAR TAKMAZ HABER VERMEZSİN YA NASIL?!"
"Bağırmaaa! Nabi'yi korkutacaksın!"
"Ay pardon! Ama nasıl vermezsin yaaa?!"
"Direkt göstermek istedim. Chan Yeol bey, yorumlarınız?"
Chan Yeol öylece sırıtırken Eun Ah, Ulrika'nın elini tutmuş yüzüğü inceliyordu.
"Aylardır bunu bekliyorum zaten, sürpriz olmadı."
"Hm?"
"İlk teklif edeceği gün bir ben bir de Taehyung biliyorduk galiba."
Ulrika kaşları hafifçe çatılırken elini çekti.
"Nasıl yani? O günkü yemeğin bunun için olduğunu biliyor muydun?"
"Evet. Gece yanıma geldiğinde önce kabul etmedin ve o yüzden ağlıyorsun sanmıştım hatta."
Eun Ah, Chan Yeol'un omzuna vurdu.
"Bari bana söyleseydin be!"
"Adama söz verdim, nasıl söyleyeyim?"
"Ondan sonra da mı saklamanı istedi?"(Ulrika)
"Özel olarak tekrar istemedi. Zaten bunu gündeme çıkarabileceğim bir durumda değildiniz, açmadım konuyu."
Ulrika yavaşça başını salladı. Chan Yeol ondan bir şey sakladığında mantıklı bir sebebi de olsa garip hissediyordu.
"Yüzüğü mükemmel seçmiş yalnız. Ben Ulrika Sheila'ya aitim, diye bağırıyor."
Ulrika gülümsedi.
"Katılıyorum. Her şeyi düşünmüş yine."
"Ee? Düğün ne zaman?"
"Karar vermedik daha. Ama ben birkaç ay geçsin istiyorum. Nabi daha fazla küçük. Ona odaklanmam gerek. Düğün aceleye gelirse de üzülürüm. Gerek yok."
"Haklısın. Beraber hallederiz yavaştan."
"Aynen öyle."
"Tebrikler Rika. Şaşırmayıp tepki vermediğime bakma, çok sevindim. Bayağıdır bu anı bekliyorum."
"Sağ ol maymunum."
Chan Yeol oturduğu yerden Ulrika'ya yarım yamalak sarılıp Nabi'ye döndü. Yeğenini kucağına alıp saçma sapan sesler çıkararak severken Ulrika gülerek izliyordu.
"Evlilik nasıl gidiyor Bayan Min?"
"Ayy, Bayan Min deyince ayrı bir heyecanlanıyorum."
Ulrika güldü ve başını salladı.
"Valla mükemmel gidiyor. Az kavga etmiyoruz ama hepsinin sonu da orgazmla bitiyor."
Ulrika bir kez daha gülerken Chan Yeol kaşlarını çatıp ağzını açarak Nabi'yi göğsüne çekmiş ve eliyle kulağını kapamıştı.
"Bebek var burda bebek!"
"Daha iki aylık be, ne anlar?"
"Olsun! Zaten ağzınızın ölçüsü yok, şimdiden alışın dikkat etmeye. Zaten ebeveynleri iki azgınken çabuk öğrenecek yavrucuğum."
Ulrika kahkaha atarken Eun Ah, Chan Yeol'e dil çıkarmıştı. Chan Yeol de aynı şekilde karşılık verip tekrar Nabi'yle ilgilenmeye dönerken Eun Ah da Ulrika'ya döndü. Ulrika gözlerindeki yaşları siliyordu.
"Öyle işte, genel olarak yolunda birçok şey."
"Sevindim canım. Bu iş konusu ne oldu?"
"Beyefendi hâlâ erteliyor. Güya bir ay sonra bırakacaktı, iki ay oldu. Zaten tartışmalarımız ya burdan başlıyor ya da illa buraya bir uğruyor."
"Ben de endişelenmiyor değilim, hiç güvenli değil. Kumarhanede her türlü insan olur."
"Ben de kızıyorum ama şu sıralar fark ettim ki resmen alıştırdı beni duruma."
"Bir an önce ayrılmasını istiyorsan daha sert konuşabilirsin."
"Ben de öyle planlıyorum. Bu hafta sonu adaya gideceğiz gezmeye. O gün konuşacağım. Hem kafamız rahatken iyi olur."
"Güzel. Haber edersin. Olmadı, ben de bir kez daha konuşurum. Arkadaşımın oralarda olmasını istemiyorum."
"Daha önce konuştuğunda ne dedi?"
"İkimiz nerelerden kurtulup geldik, en iyi sen biliyorsun, bu mu dert olacak bana; dedi."
"Offf! Deli ediyor beni şu konuda gerçekten."
Ulrika uzanıp Eun Ah'ın omzunu sıvazladı. Kısa bir sessizliğin ardından Eun Ah konuyu kapatmaya karar verip Nabi'ye uzandı. Chan Yeol istemeye istemeye verirken Eun Ah yine dil çıkarmıştı. Ulrika gülümserken Chan Yeol'e yaklaşıp başını omzuna yasladı. Uzun bir süredir mutluydu. Hayat onu şaşırtıyordu.
__________________
Heyyy! Kısa bir bölüm oldu ama aylar sonrasında en azından bir dönüş yapayım diye burda bırakıp yayımlamaya karar verdim. Dün gece de Son Tehlike'ye bölüm attım, yine aylar sonunda. Umarım diğer bölümleri yazmam çok uzun sürmez. İlgilenmem gereken bir hikaye daha var tabii. Ama halledeceğim. ;)
Okuduğunuz için teşekkürler.
Kendinize iyi bakın.
Sizi seviyorum.
~EEP
~06.03.2023~