<Unicode>
"ဟဲ့ရေ နင်တို့သိပီးပီလား သတင်းထူးဟေ့!"
စုဇုမဲ စာရွက်တေမိတ္တူကူးရင်းဘေးကမိန်းကလေးတစ်အုပ်ရဲ့စကားဝိုင်းကိုကြားနေရသည်။
"ငါတို့ceoကလေ ဟိုomegaကောင်လေးကိုမနေ့ကသူ့အိမ်ကိုခေါ်သွားတာတဲ့ ပီးတော့လဲကလေးအသုံးဆောင်တေပါမှာသွားတာတဲ့"
စုဇုမဲလက်ထဲကစာရွက်များမြေပြင်ပေါ်သို့ကျကုန်သည်။ထို့နောက်ထိုမိန်းကလေးအုပ်စီရှိရာသို့သွားကာ...
"ခုနကဟာလေးပြန်ပြောပြပါလား ceoကအဲ့ကောင်လေးကိုတကယ်ခေါ်သွားတာလား"
"အင်းဆို ငါမနေ့ကအောက်ထပ်မှာနိုင်ငံခြားဧည့်သည်ကိုစောင့်နေရင်း ceoကအဲ့ကောင်လေးကိုပွေ့ချီပီးကားပေါ်တင်သွားတာ ပီးတော့သူ့ဘေးကလူကိုလဲ ကလေးအသုံးဆောင်တေရောက်ရင်အိမ်ကိုလာပို့လိုက်လို့မှာသွားသေးတယ်"
ထိုအခါအုပ်စုထဲကနောက်မိန်းကလေးတစ်ယောက်က..
"ဟို နင်တို့ဘယ်သူ့ကိုမှလျှောက်မပြောနဲ့နော်"
"ဘာလဲဟဲ့ ပြောလေ ငါတို့ပြန်မပြောဘူးကတိ"
"ဟို အဲ့omegaလေးကလေceoနဲ့ပါတီပွဲညကအိပ်ဖြစ်သွားတာတဲ့ပီးတော့အမှတ်သားလဲပေးခံထားရတယ်လို့ကြားတယ်"
"နင့်ဟာကဟုတ်လို့လား"
"ဟုတ်ပါတယ်ဟဲ့ ceoရဲ့လူလာတောင်းလို့ငါတောင်cctvသွားယူပေးရသေးတယ် သူတို့ချင်းဖုန်းပြောနေတာငါ့နားနဲ့ဆက်ဆက်ကြားတာ"
"တောက်စ်!!"
စုဇုမဲတောက်ခေါက်ကာထိုနေရာကနေထွက်သွားတော့သည်။ကျန်ခဲ့တဲ့သူတေက..
"သူဘာဖြစ်တာလဲ"
"သူကceoကိုကြိုက်နေတာလေ နေရာမရလို့ဒေါသထွက်သွားတာအသိသာကြီး"
စုဇုမဲသူမရုံးခန်းထဲဝင်ကာစားပွဲပေါ်ကပစ္စည်းများကိုတွန်းချပစ်လိုက်ပီး...
"အား!!ဘာလို့လဲ ဘာလို့ငါမဟုတ်ရတာလဲ ခိမဲရနင်ကဘာအဆင့်ရှိလို့ငါ့နေရာကိုဝင်လုရဲရတာလဲ!!"
ထို့နောက်စုဇုမဲအကြည့်နေကပြတင်းပေါက်သို့ရောက်သွားပီးလိုက်ကာစနဲ့ညှိနေတဲ့ငှက်တစ်ကောင်ကိုတွေ့လိုက်ရသည်။စုဇုမဲထိုနေရာသို့သွားလိုက်ပီးငှက်လေးကိုကိုင်ကာညှိနေတဲ့လိုက်ကာစကိုဖယ်ပေးလိုက်ပီး...
"ကိုးလ်ရဲ့omegaကငါပဲဖစ်ရမယ်!အကြံပေးလို့ကျေးဇူးပဲ"
ဘုတ်!!
"ဟား ဟား ဟား!"
လက်ထဲကငှက်လေးကိုကြမ်းပြင်ပေါ်ကိုင်ပေါက်လိုက်ပီးတဟားဟားအော်ရယ်နေတော့သည်။
•°•°•°•°•°•°•
တစ်ပတ်အကြာ.....
"ချာတိတ်လေးရေ ကိုယ်ကြေးအိုးဝယ်လာတယ်ဗျ!"
"မလာနဲ့ လူယုတ်မာကြီး!!!"
ဘုတ်!
ကိုးလ်အခန်းထဲဝင်ဝင်ချင်းမျက်နှာတည့်တည့်လာမှန်တဲ့တစ်ရှူးဘူးကြောင့်ဖင်ထိုင်ရက်လဲကျသွားတော့သည်။
"ချာတိတ် ဘာဖြစ်လို့လဲဟင် ကိုယ်ဘာလုပ်မိလို့လဲ"
"ခဗျားကလူယုတ်မာ!အကျင့်မကောင်းတဲ့လူ!တနှာရူး!မထနဲ့ထိုင်နေ!!"
ကိုးလ်ထရန်ဖင်လေးကြွနေတုန်းခိမဲရရဲ့အမိန့်ပေးသံကြောင့်ပြန်ထိုင်လိုက်ရသည်။
"ဟို ကိုယ်ဘာများမှား.."
"ဘယ်ကကောင်မလဲ အလုပ်ကလား ဧည့်သည်ထဲကလား အသိထဲကလား ပြောစမ်းပါဘယ်ကောင်မလဲလို့!!!"
"ဘယ်ကောင်မမှမရှိပါဘူး ချာတိတ်ရယ် တကယ်ပါ"
"အဲ့တာဆို ခဗျားဖုန်းဆက်မှာနေတဲ့ကလေးပစ္စည်းတေကဘယ်ဟာမအတွက်လဲပြောစမ်း!!!"
"ဟင်?အဲ့တာချာတိတ်အတွက်လေ ကိုယ်တို့ကလေးအတွက်လေ"
"ဟမ်?အော် ဟုတ်တယ်နော်"
ထိုအခါမှပြန်ညိမ်ကျသွားတဲ့ခိမဲရကြောင့်ကြမ်းပြင်ပေါ်ကမြန်မြန်ထကာကုတင်ဘေးကရေခရားထဲမှတစ်ခွက်ငှဲ့ကာခိမဲရလက်ထဲထည့်ပေးပီး...
"သောက်လိုက်အုံးနော် မောနေမှာပဲ"
"ခဗျား နာသွားလားဟင်"
နီရဲသွားတဲ့ကိုးလိရဲ့နှဖူးလေးကိုထိကာမေးလာတော့..
"မနာပါဘူးကွာ ချာတိတ်အတွက်ဆိုခေါင်းကြီးပြုတ်ထွက်သွားပါစေကိုယ်ကငြိမ်နေမှာ"
"ခိခိ"
အဲ့တာပါပဲ ခိမဲရရဲ့ကိုယ်ဝန်ဆောင်ချိန်ကတခြားသူတေနဲ့မတူပဲ အနည်းငယ်ကွဲပြားနေသည်။အရမ်းအိပ်ချင်တယ် ဒေါသထွက်လွယ်တယ် ပီးရင်လဲစိတ်ပြန်ပြေသွားရော။ဝမ်းနည်းလဲလွယ်တယ် မုန့်ကျွေးရင်တောင်ခပ်ကျွေးတဲ့ပမာဏမတူတာကအစ လိုက်ပီးဝမ်းနည်းနေတတ်တယ်။အဲ့တာတေကြောင့်ကိုးလ်မှာ အပြုမူတစ်ခုချင်းစီကိုသတိနဲ့နေရသည်။အဲ့လိုနေရလို့ သူ့မှာစိတ်ညစ်သွားတယ်မရှိ ချာတိတ်ရဲ့ပြုံးနေတဲ့မျင်နှာလေးကိုမြင်နေရရင် ဗိုက်ထဲမှာလိပ်ပြာတေပလူပျံလို့။ဒါတေမင်းတို့နားလည်မှာမဟုတ်ပါဘူး စော်မရှိ ဘဲမရှိတေပဲကို။
<Zawgyi>
"ဟဲ့ေရ နင္တို႔သိပီးပီလား သတင္းထူးေဟ့!"
စုဇုမဲ စာရြက္ေတမိတၱဴကူးရင္းေဘးကမိန္းကေလးတစ္အုပ္ရဲ႕စကားဝိုင္းကိုၾကားေနရသည္။
"ငါတို႔ceoကေလ ဟိုomegaေကာင္ေလးကိုမေန႔ကသူ့အိမ္ကိုေခၚသြားတာတဲ့ ပီးေတာ့လဲကေလးအသံုးေဆာင္ေတပါမွာသြားတာတဲ့"
စုဇုမဲလက္ထဲကစာရြက္မ်ားေျမျပင္ေပၚသို႔က်ကုန္သည္။ထို႔ေနာက္ထိုမိန္းကေလးအုပ္စီ႐ွိရာသို႔သြားကာ...
"ခုနကဟာေလးျပန္ေျပာျပပါလား ceoကအဲ့ေကာင္ေလးကိုတကယ္ေခၚသြားတာလား"
"အင္းဆို ငါမေန႔ကေအာက္ထပ္မွာႏိုင္ငံျခားဧည့္သည္ကိုေစာင့္ေနရင္း ceoကအဲ့ေကာင္ေလးကိုေပြ႔ခ်ီပီးကားေပၚတင္သြားတာ ပီးေတာ့သူ႔ေဘးကလူကိုလဲ ကေလးအသံုးေဆာင္ေတေရာက္ရင္အိမ္ကိုလာပို႔လိုက္လို႔မွာသြားေသးတယ္"
ထိုအခါအုပ္စုထဲကေနာက္မိန္းကေလးတစ္ေယာက္က..
"ဟို နင္တို႔ဘယ္သူ႔ကိုမွေလ်ွာက္မေျပာနဲ႔ေနာ္"
"ဘာလဲဟဲ့ ေျပာေလ ငါတို႔ျပန္မေျပာဘူးကတိ"
"ဟို အဲ့omegaေလးကေလceoနဲ႔ပါတီပြဲညကအိပ္ျဖစ္သြားတာတဲ့ပီးေတာ့အမွတ္သားလဲေပးခံထားရတယ္လို႔ၾကားတယ္"
"နင့္ဟာကဟုတ္လို႔လား"
"ဟုတ္ပါတယ္ဟဲ့ ceoရဲ႕လူလာေတာင္းလို႔ငါေတာင္cctvသြားယူေပးရေသးတယ္ သူတို႔ခ်င္းဖုန္းေျပာေနတာငါ့နားနဲ႔ဆက္ဆက္ၾကားတာ"
"ေတာက္စ္!!"
စုဇုမဲေတာက္ေခါက္ကာထိုေနရာကေနထြက္သြားေတာ့သည္။က်န္ခဲ့တဲ့သူေတက..
"သူဘာျဖစ္တာလဲ"
"သူကceoကိုႀကိဳက္ေနတာေလ ေနရာမရလို႔ေဒါသထြက္သြားတာအသိသာႀကီး"
စုဇုမဲသူမရံုးခန္းထဲဝင္ကာစားပြဲေပၚကပစၥည္းမ်ားကိုတြန္းခ်ပစ္လိုက္ပီး...
"အား!!ဘာလို႔လဲ ဘာလို႔ငါမဟုတ္ရတာလဲ ခိမဲရနင္ကဘာအဆင့္႐ွိလို႔ငါ့ေနရာကိုဝင္လုရဲရတာလဲ!!"
ထို႔ေနာက္စုဇုမဲအၾကည့္ေနကျပတင္းေပါက္သို႔ေရာက္သြားပီးလိုက္ကာစနဲ႔ညိွေနတဲ့ငွက္တစ္ေကာင္ကိုေတြ႔လိုက္ရသည္။စုဇုမဲထိုေနရာသို႔သြားလိုက္ပီးငွက္ေလးကိုကိုင္ကာညႇိေနတဲ့လိုက္ကာစကိုဖယ္ေပးလိုက္ပီး...
"ကိုးလ္ရဲ႕omegaကငါပဲဖစ္ရမယ္!အၾကံေပးလို႔ေက်းဇူးပဲ"
ဘုတ္!!
"ဟား ဟား ဟား!"
လက္ထဲကငွက္ေလးကိုၾကမ္းျပင္ေပၚကိုင္ေပါက္လိုက္ပီးတဟားဟားေအာ္ရယ္ေနေတာ့သည္။
•°•°•°•°•°•°•
တစ္ပတ္အၾကာ.....
"ခ်ာတိတ္ေလးေရ ကိုယ္ေၾကးအိုးဝယ္လာတယ္ဗ်!"
"မလာနဲ႔ လူယုတ္မာႀကီး!!!"
ဘုတ္!
ကိုးလ္အခန္းထဲဝင္ဝင္ခ်င္းမ်က္ႏွာတည့္တည့္လာမွန္တဲ့တစ္႐ွဴးဘူးေၾကာင့္ဖင္ထိုင္ရက္လဲက်သြားေတာ့သည္။
"ခ်ာတိတ္ ဘာျဖစ္လို႔လဲဟင္ ကိုယ္ဘာလုပ္မိလို႔လဲ"
"ခဗ်ားကလူယုတ္မာ!အက်င့္မေကာင္းတဲ့လူ!တႏွာ႐ူး!မထနဲ႔ထိုင္ေန!!"
ကိုးလ္ထရန္ဖင္ေလးႂကြေနတုန္းခိမဲရရဲ႕အမိန္႔ေပးသံေၾကာင့္ျပန္ထိုင္လိုက္ရသည္။
"ဟို ကိုယ္ဘာမ်ားမွား.."
"ဘယ္ကေကာင္မလဲ အလုပ္ကလား ဧည့္သည္ထဲကလား အသိထဲကလား ေျပာစမ္းပါဘယ္ေကာင္မလဲလို႔!!!"
"ဘယ္ေကာင္မမွမ႐ွိပါဘူး ခ်ာတိတ္ရယ္ တကယ္ပါ"
"အဲ့တာဆို ခဗ်ားဖုန္းဆက္မွာေနတဲ့ကေလးပစၥည္းေတကဘယ္ဟာမအတြက္လဲေျပာစမ္း!!!"
"ဟင္?အဲ့တာခ်ာတိတ္အတြက္ေလ ကိုယ္တို႔ကေလးအတြက္ေလ"
"ဟမ္?ေအာ္ ဟုတ္တယ္ေနာ္"
ထိုအခါမွျပန္ညိမ္က်သြားတဲ့ခိမဲရေၾကာင့္ၾကမ္းျပင္ေပၚကျမန္ျမန္ထကာကုတင္ေဘးကေရခရားထဲမွတစ္ခြက္ငွဲ႔ကာခိမဲရလက္ထဲထည့္ေပးပီး...
"ေသာက္လိုက္အံုးေနာ္ ေမာေနမွာပဲ"
"ခဗ်ား နာသြားလားဟင္"
နီရဲသြားတဲ့ကိုးလိရဲ႕ႏွဖူးေလးကိုထိကာေမးလာေတာ့..
"မနာပါဘူးကြာ ခ်ာတိတ္အတြက္ဆိုေခါင္းႀကီးျပဳတ္ထြက္သြားပါေစကိုယ္ကၿငိမ္ေနမွာ"
"ခိခိ"
အဲ့တာပါပဲ ခိမဲရရဲ႕ကိုယ္ဝန္ေဆာင္ခ်ိန္ကတျခားသူေတနဲ႔မတူပဲ အနည္းငယ္ကြဲျပားေနသည္။အရမ္းအိပ္ခ်င္တယ္ ေဒါသထြက္လြယ္တယ္ ပီးရင္လဲစိတ္ျပန္ေျပသြားေရာ။ဝမ္းနည္းလဲလြယ္တယ္ မုန္႔ေကြၽးရင္ေတာင္ခပ္ေကြၽးတဲ့ပမာဏမတူတာကအစ လိုက္ပီးဝမ္းနည္းေနတတ္တယ္။အဲ့တာေတေၾကာင့္ကိုးလ္မွာ အျပဳမူတစ္ခုခ်င္းစီကိုသတိနဲ႔ေနရသည္။အဲ့လိုေနရလို႔ သူ႔မွာစိတ္ညစ္သြားတယ္မ႐ွိ ခ်ာတိတ္ရဲ႕ျပံဳးေနတဲ့မ်င္ႏွာေလးကိုျမင္ေနရရင္ ဗိုက္ထဲမွာလိပ္ျပာေတပလူပ်ံလို႔။ဒါေတမင္းတို႔နားလည္မွာမဟုတ္ပါဘူး ေစာ္မ႐ွိ ဘဲမ႐ွိေတပဲကို။