<Unicode>
(Warning !! +အခန်းမို့အသက်မပြည့်သေးရင်ကျော်သွားပါ မကျော်ချင်လဲဆက်ဖတ်🤒)
*************
စိမ့်စမ်းရေ တစ်ကိုယ်လုံးမီးစနဲ့အထိုးခံနေရသလိုပူလောင်နာကျင်နေသည်။နားတေလဲအူပီးခေါင်းကလဲချာချာလည်နေတော့သည်။အပြင်ဘက်ကဆူညံနေတဲ့အသံတေကိုကြားနေရပီး ကြောက်စိတ်ကြောင့်လားဆေးဒဏ်ကြောင့်လားမသိတစ်ကိုယ်လုံးတဆက်ဆက်တုန်ရီနေသည်။
ဂျလောက်!
ထိုအချိန်တံခါးကလော့ပွင့်သွားတဲ့အသံကိုကြားလိုက်ရတာကြောင့်ထူပူသွားတော့သည်။အခန်းထဲသို့လူရိပ်တစ်ခုကဝင်လာသည်။သို့ပေမယ့်ချာချာလည်နေတဲ့အမြင်အာရုံကြောင့်ဘယ်သူမှန်းမသဲကွဲ။ထိုလူကသူ့ထံလျှောက်လာတာကြောင့်အနောက်သို့ဆုတ်နေရင်းမခိုင်တော့တဲ့ခြေထောက်တစ်စုံဟာပျော့ခွေကျသွားတော့သည်။သို့ပေမယ့်ထိုလူကသူ့ကိုဆွဲပွေ့ထားပေးသည်။
"..."
ထိုလူရဲ့ပါးစပ်ကသူ့ကိုတစ်ခုခုပြောနေပေမယ့်သဲသဲကွဲကွဲမကြားရ။စိမ့်စမ်းရေနောက်ဆုံးလက်ကျန်အားလေးနဲ့ထိုလူ့ရင်ဘတ်ကိုတွန်းလိုက်တော့ထိုလူကသူ့လက်နှစ်ဖက်ကိုဆုပ်ကိုင်လို့နူးညံ့စွာနမ်းရှိုက်လာသည်။
"ချာတိတ်"
"...."
"ကိုယ့်ရဲ့ချာတိတ်လေးကိုယ်ရောက်လာပီလေ"
"ခဗျားလား?"
"ကိုယ်ပါ"
"ခဗျား!"
စိမ်စမ်းရေ သက်ပိုင်အား အားကိုးရာတေ့ွသွားသလိုကျစ်ကျစ်ပါအောင်ဖက်ထားကာမျက်ရည်များတသွင်သွင်စီးကျလာတော့သည်။
"ကျနော်ကြောက်နေခဲ့တာ"
"ကိုယ်တောင်းပန်ပါတယ်"
"ခဗျား~~အင်း~~ပူတယ်"
အကြာကြီးထိန်းချုပ်ထားပီးနဲ့နောက်စိမ့်စမ်းရေမှာစိတ်လွတ်ထွက်သွားကာသက်ပိုင်ကိုပွတ်သပ်နေတော့သည်။
"ချာတိတ် စိတ်ထိန်းထားအုံးကိုယ်ဆေးရုံလိုက်ပို့မယ်နော်"
"ဟင့်အင်း အာ့~~လိုချင်တယ်~~"
စိတ်လွတ်နေတဲ့လူတစ်ယောက်လိုဘာမှမမြင်တော့ပဲသက်ပိုင်ကိုပွတ်သပ်နမ်းရှိုက်ကာသက်ပိုင်ရဲ့အောက်ပိုင်ကိုပပွတ်သပ်လာတော့သည်။
"အာ့ ချာတိတ်!"
"ခဗျား~~"
ပါးလေးတေရဲလာအရည်လဲ့နေတဲ့မျက်ဝန်လေးနဲ့မော့ကြည့်လာတဲ့စိမ့်စမ်းရေကြောင့်သက်ပိုင်အံကိုကြိတ်ကာအရင်တကည်းကနမ်းချင်နေခဲ့တဲ့နှုတ်ခမ်းပါးလေးအားခပ်ကြမ်းကြမ်လေးနမ်းရှိုက်လိုက်တော့သည်။
"အွန့် ပြွတ်"
နမ်းရှိုက်နေရင်းသက်ပိုင်လက်ကစိမ့်စမ်းရေရဲ့ဘောင်းဘီလေးကိုဆွဲချွတ်ကာထောင်မတ်နေတဲ့ဂျူနီယာလေးကိုပွတ်ဆွဲပေးလိုက်သည်။
"ဟာ့ ခဗျား အင်း~~"
ခနလောက်အကြာပွတ်ဆွဲပေးပီးနောက်သက်ပိုင်ရဲ့လက်ထဲသို့ပီးဆုံးခြင်းများကိုထုတ်လွှတ်လိုက်တော့သည်။ပီးသွားလို့မောနေတဲ့စိမ့်စမ်းရေအားအိပ်ရာပေါ်ပွေ့ချီသွားကာ မှောက်ယက်လေးလှဲစေပီး သူ့လက်မှာပေနေတဲ့အရည်လေးတေဖြင့်စိမ့်စမ်းရေရဲ့အနောက်နယ်မြေလေးကိုသုတ်လိုက်ပီးလက်တစ်ချောင်းထိုးထည့်လိုက်တော့သည်။
"အွန့် နာတယ်!"
"ရှူးး စိတ်လျှော့ထားနော်"
"အ့ ခဗျား ဘာလုပ်နေတာလဲ ကျနော်အပေါ်မှာနေမှာ!"
"အပေါ်မှာလား ရပါတယ်"
သက်ပိုင် စိမ့်စမ်းရေကိုယ်လေးကိုမျက်နှာချင်းဆိုင်ဆွဲပွေ့ကာသူ့ပေါင်ပေါ်ထိုင်စေပီး စိမ့်စမ်းရေ ရဲ့အနောက်ပေါက်လေးထဲသို့နောက်ထပ်လက်ချောင်းများထပ်ထည့်ပြန်သည်။
"အား အ့ နာတယ်!"
"အပေါ်မှာနေရင်အဲ့လိုပဲနာတယ်"
"အဟင့်"
"မငိုနဲ့နော် တိတ်တိတ် အရမ်းမနာအောင်ကိုယ်လုပ်ပေးမယ်"
အောက်ဘက်ကိုအာရုံမရောက်အောင်ရင်ဘတ်ကအသီးလေးတေကိုစုပ်ယူကာခပ်ဖွဖွလေးကိုက်ခဲပေးလိုက်သည်။ထို့နောက်အဆင်ပြေပီဆိုမှအပေါက်ထဲကလက်တေကိုဆွဲထုတ်လိုက်ပီးသူ့ရဲ့အငယ်ကောင်ကိုအစားထိုးလိုက်သည်။
"အ့ အား နာတယ်!"
"စိတ်လျှော့ထားနော် ခနလေးပဲ"
"ဟင့် နာတယ် ကျနော်အပေါ်မှာနေပါလို့ ဟင့်"
"အခုလဲအပေါ်မှာပဲလေ ခနသည်းခံပေးနော်"
"အား!!"
ဖြည့်ဖြည်းချင်းဆိုနာနေမှာဆိုးတာကြောင့်တစ်ချက်ထဲဆောင့်ထိုးထည့်လိုက်တော့အာခေါင်ခြစ်အော်လာတဲ့သူလေး။
"အား ဟင့် ခန အား"
"ဟာ့ ချာတိတ် fu*k!နွေးနေတာပဲကွာ"
"အင်းး ခဗျား ဖြည်းဖြည်း ဟာ့ အင့်"
"ချစ်တယ် ဟာ့ ချာတိတ် အရမ်းချစ်တယ်"
"အွန့် ပြွတ်စ် ဟင်းး"
ထို့နောက်ထပ်ခါ ထပ်ခါ ဆေးရှိန်မပြယ်မချင်း အားမကုန်မချင်းနှစ်ယောက်သား အချစ်ခရီးကိုနှင်ကြလေသည်။
<Zawgyi>
(Warning !! +အခန္းမို႔အသက္မျပည့္ေသးရင္ေက်ာ္သြားပါ မေက်ာ္ခ်င္လဲဆက္ဖတ္🤒)
*************
စိမ့္စမ္းေရ တစ္ကိုယ္လံုးမီးစနဲ႔အထိုးခံေနရသလိုပူေလာင္နာက်င္ေနသည္။နားေတလဲအူပီးေခါင္းကလဲခ်ာခ်ာလည္ေနေတာ့သည္။အျပင္ဘက္ကဆူညံေနတဲ့အသံေတကိုၾကားေနရပီး ေၾကာက္စိတ္ေၾကာင့္လားေဆးဒဏ္ေၾကာင့္လားမသိတစ္ကိုယ္လံုးတဆက္ဆက္တုန္ရီေနသည္။
ဂ်ေလာက္!
ထိုအခ်ိန္တံခါးကေလာ့ပြင့္သြားတဲ့အသံကိုၾကားလိုက္ရတာေၾကာင့္ထူပူသြားေတာ့သည္။အခန္းထဲသို႔လူရိပ္တစ္ခုကဝင္လာသည္။သို႔ေပမယ့္ခ်ာခ်ာလည္ေနတဲ့အျမင္အာရံုေၾကာင့္ဘယ္သူမွန္းမသဲကြဲ။ထိုလူကသူ႔ထံေလ်ွာက္လာတာေၾကာင့္အေနာက္သို႔ဆုတ္ေနရင္းမခိုင္ေတာ့တဲ့ေျခေထာက္တစ္စံုဟာေပ်ာ့ေခြက်သြားေတာ့သည္။သို႔ေပမယ့္ထိုလူကသူ႔ကိုဆြဲေပြ႔ထားေပးသည္။
"..."
ထိုလူရဲ႕ပါးစပ္ကသူ႔ကိုတစ္ခုခုေျပာေနေပမယ့္သဲသဲကြဲကြဲမၾကားရ။စိမ့္စမ္းေရေနာက္ဆံုးလက္က်န္အားေလးနဲ႔ထိုလူ႔ရင္ဘတ္ကိုတြန္းလိုက္ေတာ့ထိုလူကသူ႔လက္ႏွစ္ဖက္ကိုဆုပ္ကိုင္လို႔ႏူးညံ့စြာနမ္း႐ိႈက္လာသည္။
"ခ်ာတိတ္"
"...."
"ကိုယ့္ရဲ႕ခ်ာတိတ္ေလးကိုယ္ေရာက္လာပီေလ"
"ခဗ်ားလား?"
"ကိုယ္ပါ"
"ခဗ်ား!"
စိမ္စမ္းေရ သက္ပိုင္အား အားကိုးရာေတ့ြသြားသလိုက်စ္က်စ္ပါေအာင္ဖက္ထားကာမ်က္ရည္မ်ားတသြင္သြင္စီးက်လာေတာ့သည္။
"က်ေနာ္ေၾကာက္ေနခဲ့တာ"
"ကိုယ္ေတာင္းပန္ပါတယ္"
"ခဗ်ား~~အင္း~~ပူတယ္"
အၾကာႀကီးထိန္းခ်ဳပ္ထားပီးနဲ႔ေနာက္စိမ့္စမ္းေရမွာစိတ္လြတ္ထြက္သြားကာသက္ပိုင္ကိုပြတ္သပ္ေနေတာ့သည္။
"ခ်ာတိတ္ စိတ္ထိန္းထားအံုးကိုယ္ေဆးရံုလိုက္ပို႔မယ္ေနာ္"
"ဟင့္အင္း အာ့~~လိုခ်င္တယ္~~"
စိတ္လြတ္ေနတဲ့လူတစ္ေယာက္လိုဘာမွမျမင္ေတာ့ပဲသက္ပိုင္ကိုပြတ္သပ္နမ္း႐ိႈက္ကာသက္ပိုင္ရဲ႕ေအာက္ပိုင္ကိုပပြတ္သပ္လာေတာ့သည္။
"အာ့ ခ်ာတိ္တ္!"
"ခဗ်ား~~"
ပါးေလးေတရဲလာအရည္လဲ့ေနတဲ့မ်က္ဝန္ေလးနဲ႔ေမာ့ၾကည့္လာတဲ့စိမ့္စမ္းေရေၾကာင့္သက္ပိုင္အံကိုႀကိတ္ကာအရင္တကည္းကနမ္းခ်င္ေနခဲ့တဲ့ႏွုတ္ခမ္းပါးေလးအားခပ္ၾကမ္းၾကမ္ေလးနမ္း႐ိႈက္လိုက္ေတာ့သည္။
"အြန္႔ ႁပြတ္"
နမ္း႐ိႈက္ေနရင္းသက္ပိုင္လက္ကစိမ့္စမ္းေရရဲ႕ေဘာင္းဘီေလးကိုဆြဲခြၽတ္ကာေထာင္မတ္ေနတဲ့ဂ်ဴနီယာေလးကိုပြတ္ဆြဲေပးလိုက္သည္။
"ဟာ့ ခဗ်ား အင္း~~"
ခနေလာက္အၾကာပြတ္ဆြဲေပးပီးေနာက္သက္ပိုင္ရဲ႕လက္ထဲသို႔ပီးဆံုးျခင္းမ်ားကိုထုတ္လႊတ္လိုက္ေတာ့သည္။ပီးသြားလို႔ေမာေနတဲ့စိမ့္စမ္းေရအားအိပ္ရာေပၚေပြ႔ခ်ီသြားကာ ေမွာက္ယက္ေလးလွဲေစပီး သူ႔လက္မွာေပေနတဲ့အရည္ေလးေတျဖင့္စိမ့္စမ္းေရရဲ႕အေနာက္နယ္ေျမေလးကိုသုတ္လိုက္ပီးလက္တစ္ေခ်ာင္းထိုးထည့္လိုက္ေတာ့သည္။
"အြန္႔ နာတယ္!"
"႐ွဴးး စိတ္ေလ်ွာ့ထားေနာ္"
"အ့ ခဗ်ား ဘာလုပ္ေနတာလဲ က်ေနာ္အေပၚမွာေနမွာ!"
"အေပၚမွာလား ရပါတယ္"
သက္ပိုင္ စိမ့္စမ္းေရကိုယ္ေလးကိုမ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ဆြဲေပြ႔ကာသူ႔ေပါင္ေပၚထိုင္ေစပီး စိမ့္စမ္းေရ ရဲ႕အေနာက္ေပါက္ေလးထဲသို႔ေနာက္ထပ္လက္ေခ်ာင္းမ်ားထပ္ထည့္ျပန္သည္။
"အား အ့ နာတယ္!"
"အေပၚမွာေနရင္အဲ့လိုပဲနာတယ္"
"အဟင့္"
"မငိုနဲ႔ေနာ္ တိတ္တိတ္ အရမ္းမနာေအာင္ကိုယ္လုပ္ေပးမယ္"
ေအာက္ဘက္ကိုအာရံုမေရာက္ေအာင္ရင္ဘတ္ကအသီးေလးေတကိုစုပ္ယူကာခပ္ဖြဖြေလးကိုက္ခဲေပးလိုက္သည္။ထို႔ေနာက္အဆင္ေျပပီဆိုမွအေပါက္ထဲကလက္ေတကိုဆြဲထုတ္လိုက္ပီးသူ႔ရဲ႕အငယ္ေကာင္ကိုအစားထိုးလိုက္သည္။
"အ့ အား နာတယ္!"
"စိတ္ေလ်ွာ့ထားေနာ္ ခနေလးပဲ"
"ဟင့္ နာတယ္ က်ေနာ္အေပၚမွာေနပါလို႔ ဟင့္"
"အခုလဲအေပၚမွာပဲေလ ခနသည္းခံေပးေနာ္"
"အား!!"
ျဖည့္ျဖည္းခ်င္းဆိုနာေနမွာဆိုးတာေၾကာင့္တစ္ခ်က္ထဲေဆာင့္ထိုးထည့္လိုက္ေတာ့အာေခါင္ျခစ္ေအာ္လာတဲ့သူေလး။
"အား ဟင့္ ခန အား"
"ဟာ့ ခ်ာတိတ္ fu*k!ေႏြးေနတာပဲကြာ"
"အင္းး ခဗ်ား ျဖည္းျဖည္း ဟာ့ အင့္"
"ခ်စ္တယ္ ဟာ့ ခ်ာတိတ္ အရမ္းခ်စ္တယ္"
"အြန္႔ ႁပြတ္စ္ ဟင္းး"
ထို႔ေနာက္ထပ္ခါ ထပ္ခါ ေဆး႐ွိန္မျပယ္မခ်င္း အားမကုန္မခ်င္းနွစ္ေယာက္သား အခ်စ္ခရီးကိုႏွင္ၾကေလသည္။