..Uni
ရှောင်ရီ လုကျိုးကို တချက်ကြည့်လိုက််
တယ်၊ဒူမိုင်နဲ့လုကျိုး အချိန်ခဏမျှဖုန်းပြောနေကြတယ်၊ယခုချိန်ထိ ကျန်းရှီးရမ်
တစ်ယောက် စတူဒီယိုကို မလာခဲ့တာမို့
သူမနှင့် လုကျိုး တို့ရဲ့ချစ်ခြင်းမေတ္တာ
ကစားပွဲကို ငြီးငွေ့သွားခြင်း ဖြစ်နိုင်လောက်တယ်။ဒူမိုင်က လုကျိုး ကို သူမအား တောင်းပန်လိုက်ပါလို့ ပြောလာတဲ့အခါ ,
လုကျိုးဒေါသတကြီး ဖြင့်ထအော်လာခဲ့ပြီးနောက်ဆက်တွဲရလာဒ်ကတော့ လုကျိုး
လက်ထဲမှအပြစ်မရှိတဲ့ဖုန်းလေးခမျာသူ့သခင်ရဲ့ ခပ်ဝေးဝေးသို့လွှင့်ပစ်ခြင်းကို
ခံလိုက်ရတယ်။
ရှောင်ရီ ပြောလိုက်မိတယ်။
"ကျိုးကော , ကျိုးကောတို့တစ်ယောက်နဲ့ တစ်ယောက် ချစ်ခဲ့ကြပြီးမှ ဘာလို့
အသေးအမွှားပြသနာလေးလောက်ကို
စိတ်ရှုပ်ခံနေရတာလဲ ?"
"ငါတို့ လုံးဝ မချစ်ခဲ့ ကြဘူး ! "
လုကျိုး ခံစားချက်ပြင်းစွာဖြင့် ထအော်လာခဲ့သည်။
ရှောင်ရီ ဘာဆက်ပြောရမှန်းတောင်မသိတော့ဘူး , လုကျိုးဒေါသ တွေထွက်ပြီး
ထိုင်နေတဲ့အချိိန် သူ့အတွက် အနွေးအိတ်ကလေးရင်ဘတ်ရှေ့နားဆီသို့ ထည့်ပေး
လိုက်တယ်၊ဒါပေမယ့် လုကျိုးက အဝေးဘက်ဆီသို့ ပစ်လိုက်တယ်။
"နားငြီးအောင်မလုပ်စမ်းပါနဲ့ "
လုကျိုးပြောလာတယ်။
"ဒါကစိတ်အနှောင့်အယှက်ဖြစ်စေတယ်,
ငါ အရင်ဘဝက ဘယ်လောက်တောင်
ဆိုးဝါးတဲ့အပြစ်တွေ ကျုးလွန်မိလည်း
မသိဘူး ၊ဒီဘဝမှာ ခုလို Idol တစ်ယောက်
လာဖြစ်နေရတယ်"
လက်ရှိအနေအထားတွင်, လုကျိုးရဲ့ နောက်ဆုံးသော စိတ်ပျက်ငြီးငွေ့နေခြင်းအား လှုပ်နိုးမိလိမ့်မယ်လို့ရှောင်ရီမမျှော်လင့်မိခဲ့။
အကယ်၍များ သူ့ဘေးတွင် လူတစ်ယောက်ရှိနေချိန် ထိုကဲ့သို့သာမှားယွင်းပြီးပြောဆိုမိပါက ,သူ့အားလူတိုင်းက ပြစ်တင်ပြောဆိုကြ
လိမ့်မည်ပင်ဖြစ်သည်၊လုကျိုးက ဒေါသထွက်လွယ်ပြီး ပြေလွယ်သူလည်း ဖြစ်သည်။
လူတစ်ယောက်ကိုလည်းအချိန်အကြာကြီး
လုကျိုးဘယ်တော့မှ ပြောဆိုမနေတတ်ဘူး။
သို့သော်, ထိုသူက မထီမဲ့မြင်ပြုခြင်း နှင့် ကဲ့ရဲ့ ရှုပ်ချခြင်း သို့မဟုတ်စကားဖြင့်ပင်
မပြောဆိုသင့်သည့် ဝေဖန်မှုများကို ပြောဆို
လာပါက လုကျိုး ဒေါသထွက်လာမည်ဖြစ်ကာ မင်းဘက်မှ သူ့အား မလိုက်လျောနိုင်ဟု
ထင်ပြီး နောက် ထို ကိစ္စက တကယ်ပင်
အကြီးကြီး ဖြစ်သွားပေလိမ့်မည်။အဲ့ဒီနောက်မှာတော့ အနိုင်မရမချင်း လုကျိုး ငြင်းခုန်နေမည် သာဖြစ်သည်။ဒါကြောင့် ရှောင်ရီ က အမြဲတမ်း သူ့ရဲ့ အတွင်းစိတ်ကို ဖုံးကွယ်ထားဖို့လိုပြီး အခြားသူများပြစ်တင်ရှုံ့ချလာ
စေမည့်နည်းလမ်းတွေမှရှောင်ရှား နိုင်စေဖို့ဖြစ်သည်။
မနက်ဖြန်တွင်ရိုက်ကူးရေးအဖွဲ့သားများအားလုံးသည် ဟန်တျန်း၏မြောက်ဘက်ရှိ တောင်တန်းများပေါ်သွားရမည်ဖြစ်ပြီး
အပြင်ဘက်တွင်ရိုက်ကူးကြမည်ဖြစ်သည်။
သူတို့ တပတ်လုံး ဟိုတယ်တွင်သာနေခဲ့ကြ
ပြီး နေရာအခြေအနေက လုံးဝပင်ဆိုးဝါးနေသည်မို့ဖြစ်သည်။ဖုန်းတွေပင် လိုင်းမမိမှာကို စိုးရိမ်နေရသည်။ထို့ကြောင့် ဒူမိုင်ကတော့
လုကျိုးကို အမြန်တောင်းပန်ဖို့ ကြိုတင်၍
ဖုန်းဆက်လာခဲ့သည်။အကြောင်းရင်းကတော့ သူတို့က နင်ယာချင်းရဲ့ကုမ္ပဏီနဲ့ ပူးပေါင်းခဲ့တာမို့ထိုသူနှစ်ဦးနှင့်ပတ်သက်
သည့် အတင်းအဖျင်း တစ်ခုကို နင်ယာချင်း၏ ကုမ္ပဏီဖက်မှဖန်တီးချင်တာမို့ ဖြစ်သည်။ပြီးပြည့်စုံပြီး ဟာကွက်မရှိ
တဲ့ အစီအစဥ်တစ်ခုက နင်ယာချင်းရဲ့
ကုမ္ပဏီမှလူများက လုကျိုးနဲ့ သူမတို့
ရုပ်ရှင်အတူတကွ ရိုက်ကူးရာမှလျို့ဝှက်သော ကိစ္စ များ ရှိပြီးသူတို့နှစ်ယောက်ပတ်သက်နေသည်ဟူသောကောလဟာလ
ကို ဖြန့်ဝေလိမ့် မည်ပင်ဖြစ်သည်။လုကျိုးနှင့် ကျန်းရှီးရမ်တို့အကြားကောင်းမွန်သောဆက်နွယ်မှု ရှိသေးကြောင်း သက်သေပြဖို့ရန်အတွက် ပရိသတ်များမှ ကျန်းရှီရမ့် လုကျိုးရဲ့ စတူဒီယို ဆီသို့လာလည်မည့်နှစ်ယောက်တွဲ ပုံအား လိုချင်စိတ်ဖြင့် မေးမြန်းလာချိန်တွင် လုကျိုးနှင့် နင်ယာချင်းရဲ့သတင်းက
ပူပူနွေးနွေး သတင်းတစ်ခုအဖြစ်တက်လာ
မည့်အချိိန်ထိ စောင့်နေကြခြင်းပင်ဖြစ်သည်။
စင်စစ်အားဖြင့် , ထိုအရာက ပြီးပြည့်စုံတဲ့
အစီအစဥ်တစ်ခု ဖြစ်နေခဲ့ပြီး အမှန်တကယ်တွင် အဓိက လူနှစ်ဦး ပြန်လည်သင့်မြတ်ရေး ကို သာရည်ရွယ်ခြင်း မဟုတ်ခဲ့။တခါတလေကျ လုကျိုးနဲ့ ကျန်းရှီးရမ်တို့ နှစ်ဦးထက်
ရှောင်ရီ ကပို၍ပင် စိုးရိမ်ပူပန်နေခဲ့သည်။
သူ့ဘာသာလည်း စဥ်းစားနေမိသည်။
လူထုဆီသို့ အရမ်း ဟော့တဲ့ သတင်းမဖြစ်မီကောလဟာလ တွေကို အရင်ဆုံး ပပျောက်အောင်လုပ်သင့်တယ်မလား? ။
ရှောင်ရီ ဒူမိုင်ဆီမှ မက်ဆေ့ တစ်စောင် ရရှိခဲ့သည်။
{ လုကျိုး ကိုယ်စား ကျန်းရှီးရမ်ရဲ့ မန်နေဂျာဆီ ဖုန်းခေါ်လိုက် }
ရှောင်ရီ လုကျိုးအား တချက်ခိုးကြည့်လိုက်သည်။ လုကျိုးတစ်ယောက်ထိုင်လျက်ရှိနေသေးတာကို တွေ့ရပြီး လုကျိုး ဘာတွေတွေးနေလဲဆိုတာကိုတော့ သူမသိဘူး။
"ဟယ်လို ...ကျိုးကျိုး ..အာ"
"မန်နေဂျာချီ ..ဟယ်လို !
ရှောင်ရီ ပြုံးလိုက်ပြီး
"ကျွန်တော်ရှောင်ရီ ပါ "
"ဟေး ရိုး ......!"
ချီချွမ်း ပြောလာသည်။
"ငါမေးပါဦးမယ်, မင်းရဲ့ ကျိုးကောက
ငါ့ရဲ့ ရှီးရမ် ဆီ ဘယ်လိုဖြစ်ပြီး ဖုန်းတောင်
မခေါ်နိုင်ရတာလဲ "
"သူက ရှက်နေတုန်းမို့ပါ"
ရှောင်ရီ ရယ်လိုက်တယ်
'ကျွန်တော်သူ့ကိုယ်စားဖုန်းခေါ်တာပါ'
"ရပါ့ ...ရပါ့ "
ချီချွမ်း က အနေအထားအားလုံးကို နားလည်နေသူ တစ်ယောက်ဖြစ်နေခဲ့သည်။
"ရှီးရမ် က ငါ့ဘေးမှာ ထိုင်နေတယ်,
ရှီးရမ် ဒီကိုလာဦး "
ရှောင်ရီ လုကျိုးအား ဖုန်းလှမ်းပေးလိုက်တယ်၊လုကျိုးက ဒေါသတကြီး ရိုက်ထုတ်ပြီး
ရှောင်ရီကို "အေလိုး "လို့ ထဆဲတယ်။
ဒါပေမယ့် နောက်ဆုံးတော့လုကျိုး
ဖုန်းကို ယူလိုက်ရတယ်။
"ဒေါသထွက်မနေပါနဲ့တော့ '
လုကျိုး သူ့အသံကို အနိမ့်ဆုံးထိ ပျော့ပျောင်း အောင်လုပ်လိုက်တယ်။
သူ့အသံက သံလိုက်ကဲ့သို့ ဆွဲငင်နိုင်လျက်
ကြားရသူအတွက် အလွန့်အလွန် သာယာငြိမ့်ညောင်းစေသည်အထိ၊ပြောင်းလဲသွားခဲ့တယ်။လုကျိုး ချိုသာစွာပြောလိုက်တယ်။
"ကိုယ်မှားသွားတယ်လို့ ကိုယ်ဝန်ခံပါတယ်,
ဟန်တျန်းမှာရောက်နေတဲ့ ဒီရက်တွေမှာ
ကိုယ်တကယ်ကြီး နောင်တတွေရနေခဲ့တာ၊
မင်း ဆီက ခွင့်လွှတ်မှုကိုရဖို့
ကိုယ်ဘာလုပ်ရမလဲ ဟင် ?"
"နင်အခုထိအဓိပ္ပါယ်မရှိတာတွေ
ပြောနေတုန်းဘဲ ..."
ကျန်းရှီးရမ်ရဲ့ အသံက လုံးဝကြီးကို ပြတ်သားလွန်းနေပြီး တဖက်ဆီသို့ ထိုးဖောက်မတတ်စူးစူးဝါးဝါးဝင်ရောက်လာ
ခဲ့တယ်။တချိန်တည်းမှာဘဲ ရှောင်ရီရဲ့ ကောင်းမှုလေးတွေ တစစီ ဖြစ်သွားခဲ့ရတယ်။
လုကျိုးက ရှောင်ရီအားစိန်းစိန်း ကြည့်လာပြီး
ငါ မင်းကို ပြီးမှရိုက်မယ် ဆိုတဲ့ သဘောအား
လက်ဟန်ခြေဟန် ပြလာပြီးနောက် ဖုန်းကို
ယူသွားပြီး သူ့အိပ်ခန်းထဲတွင်စကားဆက်ပြောနေခဲ့တယ်။
ရှောင်ရီ လက်ထောက်အဖွဲ့ က ပြင်ဆင်
ပေးထားတဲ့ အဝတ်တွေကို ပြန်ပြီး စစ်ဆေးနေလိုက်တယ်၊မနက်ဖြန်လုကျိုး ပြင်ပတွင် ရိုက်ကူးရေးရှိတာမို့ လူအများကြီးကိုလည်း
ခေါ်သွားဖို့ မလိုဘူး ၊ရှောင်ရီ သူတို့ကို
အနားပေးထားလိုက်တယ်၊သူတို့ကိုဟန်တျန်း မှာဘဲနေခဲ့ပြီးစောင့်ခိုင်းလိုက်တယ်။
လိုအပ်သည့် ပစ္စည်းများအားလုံးနီးပါး
ပြင်ဆင်ထားပြီးဖြစ်တယ်၊ပြင်ပ ရိုက်ကူးရေးကအရမ်းပင်ပန်းတာမို့ ဖြစ်သည်။တောင်ပေါ်ရှိဟိုတယ်ကလည်း လုံးဝမကောင်းဘူး။
အစားအသောက်ကလည်း ချို့တဲ့တယ်။
မနက်စောစောအိပ်ပြီး စောစောထဖို့ကိုတောင်ပျင်းရိလာကြတယ်၊ကံကောင်းထောက်မစွာပင် , ပရိသတ်တွေက လုကျိုး
အတွက် အချိုမုန့်နဲ့ သရေစာမုန့်များအများအပြားယူဆောင်ပေးလာကြတယ်၊ပရိသတ်တွေကလုကျိုး အကြောင်း အမှန်တကယ် အရေးစိုက်ကြပြီး လုကျိုးဘာလိုအပ်တယ်ဆိုတာကို သူတို့ရဲ့ခံစားချက်အရ သိနေကြပေ
မယ့်လုကျိုးကတော့ သူ့ကိုယ်သူ အမှန်တကယ် ဂရုမစိုက်သူလို့ ရှောင်ရီ တွေးမိတယ်။
ရုတ်တရက် အခန်းထဲမှ အသံတစ်ခု
ဟိန်းထွက်လာတာကို ကြားလိုက်ရတယ်။
"မင်း အရမ်း မှားသွားပြီ !မင်းရဲ့ ခွင့်လွှတ်မှုကိုထပ်ပြီးတောင်းခံမယ်ဆိုအဲ့ဒါ ခွေးဘဲ!
ငါက လုကျိုး , ဘယ်လိုဇာတ်လမ်းမျိုးကို
မဆို လက်မခံနိုင်စရာအကြောင်းမရှိလို့
ငါကဘာကို ကြောက်နေရမှာလဲ ?! "
ရှောင်ရီတကိုယ်လုံး ချက်ခြင်းပင် တောင့်တင်းသွားခဲ့တယ်။
"အိုကေ! မင်း ဘက်ကပိုပြီး မှတ်မိနေပါစေ!"
ထို့နောက် ကျယ်လောင်တဲ့ ပေါက်ခွဲသံ တစ်ခု ထွက်ပေါ်လာခဲ့သည်။
ရှောင်ရီ :".............................."
ရှောင်ရီ တံခါးခေါက်လိုက်ပြီးအထဲသို့
ဝင်သွားတဲ့အခါ လုကျိုး အိပ်ရာပေါ်မှာ
လဲနေတာကို သူတွေ့လိုက်ရတယ်၊
ဖုန်းလေးက မီးအုပ်ဆောင်းလေးအောက်တွင်
ရောက်နေပြီးဖန်ကွဲစများလည်းပြန့်ကြဲလျက်ရှိနေတယ်။
ရှောင်ရီ သက်ပြင်းချလိုက်မိတယ်...
ငါဒီညတစ်လျှောက်လုံးဘယ်လိုရှင်သန်ရပါ့မလဲ ? ဟိုတယ်ရဲ့ မီးအိမ်အတွက် ဘယ်လို လျော်ကြေး ပေးရမလဲ ? ဒီအခန်းထဲက
ဖန်ကွဲစတွေကို သန့်ရှင်းရေးလုပ်ဖို့
လူတွေဘယ်လို ခေါ်ရမလဲ ? လုကျိုး
ဆက်ပြီးမအော်ဟစ်တော့ဘဲ အိပ်သွား
အောင် ငါဘယ်လို စည်းရုံးပြောဆိုရမလဲ?
သူ ငါ့ကို ဆက်ပြီး ဆူ လာရင် ငါမျက်ရည်တွေ ကျပြီး ငိုမိလိမ့်မယ်၊ နောက်တနေ့
မနက်စောစောတွင် လုကျိုးရဲ့ဖုန်းကလုံးဝ
ဆက်ပြီး သုံးလို့မရတော့တာမို့ရှောင်ရီ က လက်ထောက်တစ်ယောက်အား လုကျိုး
အတွက် ဖုန်းအသစ်တစ်လုံး ဝယ်ယူရန်
ပြောလိုက်တယ်။ဒူမိုင်နှင့်လည်းယခု
ပြသနာကို မည်သို့ ဖြေရှင်းရမယ်ဆို
တာကို ဆွေးနွေးလိုက်တယ်။
ဒူမိုင် က မည်သို့မည်ပုံကူညီရမှန်းကို မသိတော့တာမို့ သူလည်းဘာမှမလုပ်နိုင်ဘူး၊
နင်ယာချင်းရဲ့မန်နေဂျာကိုသာပိုစ့်အစီအစဥ်အားရွေ့ဆိုင်းပေးရန်တစ်ခုသာပြောနိုင်ခဲ့တယ်။
လုကျိုး သူ့ကို တနေကုန်စကားမပြောခဲ့ဘူး။
လေးနာရီဝန်းကျင်တွင်စက်အဖွဲ့သားများနောက်ကနေ တောင်တက်လမ်းတစ်လျှောက်
ရှောင်ရီ ကားမောင်းပို့ပေးလိုက်တယ်။
( 6) နာရီ ။
ဟိုတယ်တွင်, ရှောင်ရီသည် လုကျိုးအသုံးပြုရန် အတွက် သူ့ရဲ့ ဖုန်းလေးကို ပေးထားလိုက်တယ်, လုကျိုး သူ့ကို တချက်လေးတောင်
လှည့်မကြည့်လာဘူး။
"မရိုက်ခင် ကျိုးကော တစ်ခုခု စားချင်လား?"
ရှောင်ရီမေးလိုက်တယ်။
ရှောင်ရီ သကြားလုံးဘူးလေးကို ကိုင်ထားစဥ်မှာဘဲ လုကျိုး စိတ်မရှည်စွာထထွက်သွားခဲ့တယ်။
"ဇာတ်ညွှန်း ဒီကို ယူလာပေး !"
လုကျိုး ပြောလာတယ်။
ရှောင်ရီ ; " ကျွန်တော်ကျိုးကောနဲ့ အတူ လုပ်ပေးမယ်လေ"
လုကျိုး ဇာတ်ညွှန်းကို ကြည့်လိုက်တယ်။
ရှောင်ရီလည်း အနားကပ်သွားပြီး ဟိုတယ်ကော်ဇောပေါ်တွင် ထိုင်လိုက်တယ်။
ဟိုတယ်ရဲ့ အနေအထားက သာမန်ထက်
လွန်လွန်ကဲကဲပါဘဲ၊နံရံတစ်လျှောက်
မှိုများပင် ပေါက်ကာ ကြီးထွားလျက်
ရှိနေတယ်၊ရှောင်ရီ လုကျိုးဘေးမှနေပြီး
မိန်းကလေးသံနဲ့တူအောင် လုပ်ကာ
အသံချိုချိုလေးနဲ့ ပြောလိုက်တယ်။
" ပေါင်ကျီး "
"ဘန်း ..."
လုကျိုး ဇာတ်ညွန်း နဲ့ သူ့ကို ပိတ်ရိုက်ပြီး
ပြောလာတယ်။
"မင်းပြောပုံအရဆို ငါက မိန်းမတစ်ယောက်
ထဲနဲ့မတင်းတိမ်နိုင်နဲ့ လူနဲ့ တူနေလို့လား?"
"မဟုတ်ပါဘူး ...မဟုတ်ပါဘူး !"
ရှောင်ရီ ဒူးထောက်လျက်ပြောလိုက်တယ်။
"အရှင််မင်းမြတ်! ကျွန်မနှလုံးသားရဲ့
အနက်ရှိုင်းဆုံး နေရာကနေ အရှင်မင်းကြီး
ကို ကြည်ညို လေးစားနေမြဲပါ !အရှင်
မင်းမြတ်က ကျမရဲ့ နတ်ဘုရားတပါး ပါ!
လုကျိုးနောက်ဆုံးတော့ စိတ်မကောက်နိုင်တော့ဘဲ ထပြီး ရယ်လာခဲ့တယ်၊
သူ့ဘာသာဘာလုပ်ရမှန်းမသိတော့တာမို့
ရှက်ရမ်းရမ်းကာရှောင်ရီကို ပိတ်ကန်လိုက်တယ်။
ရှောင်ရီ အမှန်တကယ်ဝမ်းသာသွားခဲ့ပြီး
အနည်းဆုံးတော့ သူ့အတွက်နဲ့ လုကျိုး
စိတ်သက်သာရာရသွားစေဖို့ ဖြစ်တယ်။
နောက်ဆုံးမှာတော့ အလုပ်က အရေးအကြီး
ဆုံးဘဲလေ။
ရှောင်ရီ သူ့ဒူးခေါင်းလေးကို လက်ဖြင့်
ပုတ်လိုက်ပြီး မတ်တပ်ရပ်ရင်း မေးလိုက်တယ်။
"ကျိုးကော , ကျန်းရှီးရမ့် နဲ့ ဘာလို့
ချစ်ခဲ့ကြတာလဲ? "
"ဘာလို့လဲဆိုတော့အကြောင်းပြချက်မရှိဘူး"
လုကျိုးက အေးတိအေးစက်ဖြင့် ပြောလာတယ်။
"ထိပ်ဆုံးရောက်ဖို့ ,အမြင့်တက်နိုင်ဖို့ပေါ့,
သူမနဲ့ ပတ်သက်ပြီး အမြင့်ကို တက်နိုင်ဖို့ဖျော်ဖြေရေးလောကထဲပိုဝင်ဆံ့နိုင်ဖို့
ဆိုတာကိုတော့ငါဝန်ခံပါတယ်, ဒါပေမယ့်
သရုပ်ဆောင်စွမ်းရည်နည်းနည်းလေးတောင်
မရှိဘဲသူတို့ရဲ့ကောင်မလေးကို မှီလိုက်ရုံနဲ့
လူကြိုက်များပြီးအောင်မြင်တဲ့သူရော
ရှိလို့လား ?"
"မရှိဘူး "
လုကျိုး သူ့ကို ပြောလာတယ်။
"မေ့လိုက်တော့"
"အမှန်တကယ်လည်း မရှိပါဘူး "
ရှောင်ရီ အလေးအနက် ပြောလိုက်တယ်။
"ကျိုးကော , ကောကို ကျွန်တော် ပထမဆုံး
အကြိမ်တွေ့တုန်းက...ကျွန်တော်ပြောတာက
တကယ်အပြင်မှာတွေ့တဲ့အချိန်ကို ပြောတာ
မဟုတ်ဘူးနော်, ကင်မရာထဲမှာ ပြောတာ၊
ကောကို ပထမဆုံးအကြိမ် ရုပ်ရှင်ရုံက
ပိတ်ကားပေါ်မှာ တွေ့ဖူးခဲ့တာ, အဲ့ဒီအချိန်
ကတည်းက ကောက တခြားသူတွေနဲ့ မတူ
ဘူးလို့ ခံစားမိတယ်,ကောက ကျိန်းသေပေါက် ထပ်ပြီး အောင်မြင်လာဦးမှာ "
"ဒါပေမယ့် ..."
ရှောင်ရီ အနည်းငယ်ရှက်ရွံ့သလို ခံစားနေရပြီး ဆက်ပြောလိုက်တယ်။
"ကောရဲ့ ပရိသတ်တွေကလည်း ကျိန်းသေကျွန်တော့်လိုဘဲ တွေးကြလိမ့်မယ်"
ရှောင်ရီအနည်းငယ် စိတ်ပျက်မိနေပြီး လုကျိုးဘေးအိပ်ရာပေါ်တွင်ထိုင်လိုက်တယ်။
"ကော ပွဲဦး စထွက်ခါစကတည်းက ,
ကောနာမည်ပိုကြီးဖို့ နဲ့ ပိုပြီးလူသိများဖို့
ရှီးရမ်ကျဲကို မှီခို နေဖို့ တကယ်မလိုဘူးလို့
ကျွန်တော်ခံစားမိတယ်, ကော ကိုယ့်ကိုယ်ကိုယ် ယုံကြည်မှုရှိဖို့ဘဲ လိုတာ "
"အခုကျတော့ , ငါက သူ့ထက်ပိုပြီး နာမည်ကြီးနေပြီလေ"
လုကျိုးပြောလာတယ်။
'သူကသာငါ့ကို ဆက်ပြီးတွယ်တက်ဖို့လိုတာ"
"ဟုတ်တယ်, ဟုတ်တယ် , ဟုတ်တယ်"
ရှောင်ရီ အလျင်အမြန် ခေါင်းညိတ်ပြီးပြောလိုက်တယ်။
"ဒါပေမယ့် , ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် ......"
လုကျိုးရှောင်ရီကို ကြည့်နေတယ်။ရှောင်ရီ
တွေးနေမိတာက ...
' နှစ်ဦးနှစ်ဖက်စိတ်ကျေနပ်မှုနဲ့ ကျိုးကောနဲ့ ကျန်းရှီးရမ်ကအချိန်အကြာကြီးအတူရှိခဲ့ကြတယ်လေ၊နောက်ဆုံးတစ်ယောက်နဲ့တစ်ယောက်မကြည့်နိုင်အောင်ဖြစ်စရာလည်း
မလိုအပ်ဘူးလေ၊ကောင်းသည်ဖြစ်စေ
ဆိုးသည်ဖြစ်စေတခါတရံချစ်သူကောင်လေး သို့မဟုတ် ကောင်မလေး များအတွက်
အချိန် တစ်ခုတော့လိုအပ်တယ်လေ၊
ဘာလို့ လမ်းခွဲဖို့ကိုတောင်အမုန်းတွေပွားပြီး
ခက်ခက်ခဲခဲလုပ်နေမှာလဲ ။
သို့သော် ထိုစကားတွေကိုတော့ သူမပြောခဲ့ဘူး ၊ဘာလို့လဲဆိုတော့ သူ့ရဲ့ စကားတွေကို
လုကျိုးကို ဘဝသင်ခန်းစာတွေပြောပြပြီး
သင်ပေးနေတာနဲ့ တူနေတယ်၊အနည်းဆုံးတော့သူခုချိန်မပြောနိုင်ဘူး ၊ဒီလိုမှ
မဟုတ်ရင် သူ့ ကိုအထုပ်သိမ်းခိုင်းပြီး
အလုပ်ထုပ်ပစ်လိမ့်မယ်။
" .....ဇာတ်လမ်း ရိုက်ကူးဖို့တော့ လိုသေးတယ်လေ"
ရှောင်ရီ ရယ်လိုက်ပြီး
"အဲ့ဒါအတွက်နဲ့ ကျိုးကောရဲ့စိတ်ကို
အထိခိုက်မခံနဲ့ "
လုကျိုး ဘာမှ ရှည်ရှည်ဝေးဝေး ထပ်ပြော
မလာဘဲဇာတ်ညွှန်းကိုသာယူပြီးကြည့်လိုက်တယ်။
ရှောင်ရီခုမှပင်သူ့ခံစားချက်တွေပိုမိုကောင်းမွန်လာတာကိုသတိပြုမိပုံရနေပြီးနောက်ညနေစာအတွက် လုကျိုးဘာစားချင်
လဲဆိုတာကိုပါမေးလိုက်တယ်။ထို့နောက်
လုကျိုးအတွက်သီးသန့်ညစာအား ပြင်ဆင်ရန် ရှောင်ရီ အစီအစဥ်လုပ်နေလိုက်တယ်။
ဆောင်းရာသီမို့ စိုစိုစွတ်စွတ်ဖြင့် ရှိနေတယ်၊
နှင်းမှုန်များကြောင့် သူတို့ရဲ့ အဝတ်အစားတွေလည်း စိုစွတ်လျက်ရှိနေကြတယ်။
ထို့ကြောင့် စောင်ဆိုတာက ခြွင်းချက်တစ်ခု
မဟုတ်ခဲ့ဘူး ၊ရိုက်ကူးရေး အဖွဲ့သားတွေက
အခန်းထဲတွင် ထမင်းစားနေကြတယ်။
ရှောင်ရီ ကတော့ လုကျိုးအတွက် အစားအစာ ယူရန် တန်းစီပြီး နောက် အပေါ်ထပ်သို့
ယူပေးလာခဲ့တယ်။
မွန်းလွဲပိုင်းတွင်, လူတိုင်းအကုန် အလျှိုအလျှိုထွက်ခွာသွားကြတယ်။
ပထမဦးစွာ သူတို့ ကားမောင်းလို့
ရလောက်သည်အထိကားမောင်းလာ
ခဲ့လိုက်တယ်။နောက်တွင် တောင်ပေါ်သို့ ခြေလျင်တက်လာခဲ့ကြတယ်။ဓာတ်ပုံဆရာ၊
မီးသမားနဲ့ သယ်ဆောင်ရန်လိုအပ်သည့်
ပစ္စည်းကိရိယာတွေကိုတော့ရထား ဖြတ်လမ်းမှ တဆင့်လာခဲ့ကြတယ်။
သရုပ်ဆောင်တွေအားလုံးက ကားထဲမှာ
ထိုင်နေကြပြီး ကိုယ်စီကိုယ်စီ ကိုယ့်အဖွဲ့နဲ့
ကိုယ်မိတ်ကပ်လိမ်းကြတယ်၊ထို့နောက်
ဒီနေ့ အတွက် ပထမဆုံးအခန်းအား မြူနှင်းဝေဝေထဲ၌ စတင်ခဲ့ကြတယ်။
လုကျိုး မြှားဖြင့် ပစ်ခတ်ခြင်းခံရတာမို့
ရင်ဝ၌ စိုက်နေသောမြှားအား လက်ဖြင့်
ကိုင်လျက် ချုံပုတ်များပေါ်သို့လဲကျသွား
ခဲ့တယ်။
နင်ယာချင်း : "....ပေါင်ကျီး "
သူမရဲ့ မျက်လုံးများတွင် မျက်ရည်များ
ပြည့်နှက်လျက်ရှိနေတယ်။
နေ့လည်ခင်း၏ပထမဆုံး ရိုက်ကူးမှုမြင်ကွင်းက ထိုကဲ့သို့သောဝမ်းနည်းဖွယ်ရာခံစားချက်
များနှင့် ပြည့်နှက်လျက်ရှိနေခဲ့တယ်။ ရှောင်ရီတောင် နည်းနည်းလေး ဝမ်းနည်းလာပြီး
မခံစားနိုင်ဖြစ်လာတယ်၊လုကျိုးက အနီးတွင်ရှိနေသော သစ်ပင်တစ်ပင်အား မှီရင်းနင်ယာချင်းက လုကျိုးရဲ့ရင်အုံအားဖိကိုင်ထားလျက် ကျန်တစ်ဖက်ကမူ သူမရဲ့လှပနူးညံ့တဲ့ မျက်နှာလေးကို ဖုံးအုပ်လိုက်တယ်။
"မင်းကြီး အကုန်အဆင်ပြေသွားလိမ့်မယ်နော် ....ကောင်းသွားမှာပါ "
"Cut " ဒါရိုက်တာ ပြောလာတယ်။
"လုကျိုး "
လုကျိုး မတ်တပ်ထရပ်ပြီး သူ့ ခန္ဓာကိုယ်ပေါ်မြှားစိုက်ဝင်နေပုံဖြင့် လျှောက်လာတယ်။
လုကျိုးနှင့် ဒါရိုက်တာ တို့ စကားအချို့ ဖလှယ်ပြီးနောက် ,လူတိုင်းကဒီအချိန်တွင်
သူ ကောင်းကောင်းသရုပ်မဆောင်နိုင်လောက်တော့ဘူးလို့တွေးနေလိမ့်မယ်လို့
လုကျိုး တွေးလိုက်မိတယ်။နောက်ဆုံးမှာတော့ သူ့အလှည့်တွင်မှာမှ NG ရလာခဲ့တယ်။
(T/N...NG is No Good ရုပ်ရှင်အသုံးအနှုန်း တစ်ခုပါ)
နေ့ခင်းတပိုင်းလုံး ,လုကျိုးတစ်ယောက်
အဆက်မပြတ် NG တွေသာရနေခဲ့တယ်။
ဒါရိုက်တာကျေနပ်မှု မရှိတဲ့အခါတိုင်း ,
လုကျိုး ဒေါသမထွက်ဘဲ ကျေနပ်လောက်တဲ့အထိ အပြည့်အဝ ပူးပေါင်းဆောင်ရွက်
ပေးလိုက်တယ်။
"သူ့ရဲ့ သရုပ်ဆောင်မှုက သိပ်ပြီး
စိတ်လှုပ်ရှားရတဲ့ နေရာမဟုတ်ဘူး "
တာဝန်ခံအမျိုးသမီးက ပြောလာတယ်။
" အင်း , အချစ်ဇာတ်ဝင်ခန်းတွေ ရောက်တဲ့ အခါတိုင်း သူအမှားတွေဘဲလုပ်နေတယ်"
ရှောင်ရီ သူ့ဘေးမှ မိန်းကလေးကို ကြည့်လိုက်တယ်၊ တာဝန်ခံ အမျိုးသမီးက ပြုံးပြလာပြီး စတင်၍ မိတ်ဆက်ပေးလာတယ်။
"ဒါက ဇာတ်ညွှန်း ရေးတဲ့
ညီမလေးလင်း လေ"
နောက်ဆုံးမှာတော့ ရှောင်ရီတစ်ယောက်
ဒဏ္ဏာရီလာ ဇာတ်ညွန်းကြီးအား ရေးသားခဲ့သူကို တွေ့ရှိခဲ့ရပြီ ၊ချက်ခြင်းပင် သူမနှင့်
လက်ဆွဲနှုတ်ဆက်လိုက်တယ်။ဇာတ်ညွှန်း ဆရာမ လင်းဆိုသူက သူ့ကို ခေါင်းတချက်ညိတ်ပြီး နှုတ်ဆက်လာခဲ့တယ်၊ရှောင်ရီ
သူ့ရဲ့ အူသိမ်အူမတွေနဲ့ ကြွက်သားတွေ
ဆီမှ ညီမလင်းအား ချီးမြှောက်ရန် စကားတစ်ခွန်းအား သူ့ဦးနှောက်ကြီးမှ
ရှာဖွေရန် စွမ်းအင်ကို မရမကညှစ်ထုတ်နေခဲ့သော်လည်း သူ၏အကန့်အသတ်မျှသာရှိသောဗဟုသုတကြောင့် ထိုအခိုက်အတန့်
သူ့ကိုယ်သူတောင်မုန်းတီးမိနေတယ်။
သို့သော် သူမက လုကျိုးပြုလုပ်တဲ့လှုပ်ရှားမှု
မှန်သမျှကို ဂရုတစိုက်အသေအချာပင်အာရုံစိုက်လျက်ရှိနေခဲ့တယ်။
အကြိမ်ကြိမ်ပြန်လည်သရုပ်ဆောင်ခဲ့ပြီးနောက် ,လုကျိုး အတော်လေး စိတ်အနှောင့်အယှက်ဖြစ်နေပုံရနေပြီးလုကျိုး လတ်တလောခံစားချက်တွေမကောင်းတာ
ကိုလည်း ရှောင်ရီသိနေခဲ့တယ်။
ညမလင်းက ဒါရိုက်တာဆီသို့ သွားပြီး
စကားအနည်းငယ်ပြောပြီးနောက်ဒါရိုက်တာက အဓိက သရုပ်ဆောင်နှစ်ဦးအား လှမ်း၍ ခေါ်ယူလာခဲ့တယ်။ထို့နောက် ရိုက်လက်စမြင်ကွင်းအား ပြောင်းလဲမည်ဖြစ်တယ်။
နင်ယာချင်းရဲ့ မျက်လုံးများထဲ၌မျက်ရည်များဖြင့် ပြည့်နှက်နေလျက် လုကျိုးမျက်နှာအား ပင့်ကိုင်သည့် မြင်ကွင်းအဖြစ်ပြောင်းလဲလိုက်တယ်၊လုကျိုးကတော့သူ့ရဲ့ပင်ပန်းနွမ်းနယ်နေတဲ့မျက်ဝန်းအစုံအားပိတ်ချလိုက်ပြီးနောက် နင်ယာချင်းကသူ့အားတင်းတင်းပင် ပွေ့ဖက်ထားခဲ့တယ်။
" Cut ! အိုကေ ! "
ဒါရိုက်တာ ပြောလာပြီး ,
"လုကျိုး , မင်းပြန်ပြီးခဏလောက်
အနားယူလိုက် ,တခြားသောစိတ်ခံစားချက်တွေကို ထိန်းချုပ်နိုင်ဖို့ သတိလေးထား"
ဇာတ်ညွှန်းရေးသူ ရယ်မောလာခဲ့တယ်။
"မစ္စတာလု , နောက်တစ်ခန်းထပ်မပြောင်းတော့ဘူးနော်,အဓိကအမျိုးသားဇာတ်ဆောင်အတွက် အစပြုဆွဲခေါ်ဖို့ လိုအပ်နေလို့,ပေါင်ကျီးရဲ့ ခံစားချက်တွေကို ထုတ်ဖော်တဲ့နေရာမှာ , မစ္စတာလုထက်ဘယ်သူကမှပိုကောင်းအောင်မလုပ်နိုင်ဘူးလို့ ကျမယုံကြည်တယ်"
လုကျိုးအသိအမှတ်ပြုလိုက်ပြီးဇာတ်ညွန်းရေးဆရာမအားနှုတ်ဆက်ရန်လာခဲ့လိုက်တယ်။ထို့နောက်ယဥ်ကျေးစွာပင်သူမအား
ကျေးဇူးတင်စကားပြောဆို ခဲ့ပြီးသူ့အားငေးကြည့်နေသည့်အမျိုးသမီးငယ်လေးများကို ပြုံးပြလျက်ရှိနေခဲ့တယ်။
ထို့နောက်လုကျိုးသူ့ရဲ့နူးညံ့စင်ကြယ်သောမျက်နှာလေးဖြင့်ရိုက်ကူးရေးနေရာဆီမှ ထွက်လာခဲ့လိုက်တယ်။အပြင်သို့ရောက်လာတဲ့နောက် ချက်ခြင်း ရှောင်ရီကို မေးလာတယ်။
'သူတို့ ငါ့နောက်မှာ ဘာတွေပြောနေကြသေးလဲ?"
"ဘာမှမပြောပါဘူး, အချစ်ဇာတ်ဝင်ခန်းတွေ
ရောက်လာတဲ့အခါကျရင်တော့ကျိုးကော
အားနည်းနေတယ်လို့ သူတို့ပြောတယ်"
"ငါတစ်ခါမှမချစ်ဘူးခဲ့ဘူး "
လုကျိုး တခွန်းသာပြောလာခဲ့တယ်။
ဘာအတွက်လဲ ..ဒါကတကယ်ကြီးလား ?!
ရှောင်ရီ အလွန်အရေးကြီးတဲ့သတင်းများ ကြားလိုက်ရသလို အလွန်အမင်း အံ့အားသင့်သွားခဲ့ရတယ်၊ဒါက လုံးဝ မယုံကြည်စေနိုင်လောက်တဲ့ ကောလဟာလရဲ့အပိုင်းအစလေး တစ်ခုဘဲလေ၊လုကျိုးက သူ့ရဲ့ အမှားကို
ချက်ခြင်း သတိပြုမိပြီး သူ့ကို ခြိမ်းခြောက်လာတယ်။
"ဘယ်သူ့မှမပြောနဲ့ "
"ဒါပေမယ့် , ကျိုးကော ရုပ်ရှင်တွေအများကြီးမှာ အကြိမ်ကြိမ်သရုပ်ဆောင်တာကို ကျွန်တော်မြင်ဘူးခဲ့တယ်လေ"
လုကျိုးစိတ်မရှည်စွာပြန်ဖြေတယ်။
" ရုပ်ရှင်ရိုက်တာကိုဘယ်လိုလုပ်ထည့်ပြောလို့ရမှာလဲ?"
ရှောင်ရီ အံ့အားသင့်စွာဖြင့် ထပ်မေးလိုက်တယ်။
"ကျန်း ရှီးရမ်နဲ့ ချိန်းတွေ့တဲ့အချိန်ရော
အချစ်ဆိုတဲ့ ခံစားချက်ကို နည်းနည်းလေးတောင် မခံစားမိခဲ့ဘူးလား?"
"ဟင့်အင်း ,မေ့လိုက်တော့ , အဲ့ဒီအကြောင်း
ထပ်မပြောနဲ့"
လုကျိုး လက်ဝှေ့ရမ်းပြပြီး :"မောင်းတော့"
စက်အဖွဲ့သားတွေကတော့သူတို့ရိုက်ကူးလိုတဲ့ မြင်ကွင်းအတွက် ဆက်လက်ရှိနေကြပြီး
အများစုကတော့ဇာတ်ပို့သရုပ်ဆောင်များအတွက် ဇာတ်ဝင်ခန်းများရိုက်ကူးရန်ဖြစ်တယ် ။
အမ်းဒူအမ်တစ်ယောက် အမဲလိုက်ပြီး မီးပုံငယ်တစ်ခု ပြုလုပ်ရန် ကြိုးစားနေတယ်။
ထို့အပြင် လုပ်ကြံသတ်ဖြတ်မှုဖြင့် ရှုလုပင်လိုက်လံတိုက်ခတ်ခြင်းခံရတဲ့ ဇာတ်ဝင်ခန်းကိုလည်း ဆက်လက်ရိုက်ကူးတယ်။
ဆူညံစွာအော်ဟစ်သံကို ကြားလိုက်ရတာမို့
ရှောင်ရီ လန့်ပြီးခုန်လိုက်မိတယ်၊
လှည့်ကြည့်လိုက်တဲ့အခါ နင်ယာချင်း တစ်ယောက် သူမရဲ့ ဇာတ်ဝင်ခန်းကို ရိုက်ကူးနေခြင်းဖြစ်တယ်။
လုကျိုး၏ချစ်ခြင်းမေတ္တာကင်းမဲ့မှုနှင့်
တခါမှမချစ်ဖူးခဲ့ဘူးဆိုတဲ့ ပြောစကားတွေက
သူ့စိတ်ထဲ၌ ခုထိပင် ရှိနေဆဲ ဖြစ်နေခဲ့တယ်။
လုကျိုး သူ့ကို ပြောလာတယ်။
"ကျန်းရှီးရမ်နဲ့ ချိန်းတွေ့တာက သရုပ်ဆောင်ခဲ့တာ, သူမဘက်ကချစ်တောင် ငါကမှ သူ့ကို မချစ်တာ , ငါက ဘာလုပ်ပေးနိုင်မှာလဲ?"
"ဟမ် ?"
ရှောင်ရီ သူ့စိတ်တွေ ပျံ့လွင့်နေရာမှ လက်ရှိ
ပစ္စုပ္ပန်သို့ ပြန်ရောက်လာခဲ့တယ်၊လုကျိုးကတော့ထို ကိစ္စနဲ့ ပတ်သက်ပြီး ဆင်ခြင်သုံးသပ်ဆဲသာရှိနေတယ်၊ရှောင်ရီ
လုကျိုးကို စကားပြန်မပြောမီ ခဏမျှ
ထိုကိစ္စအား စဥ်းစားမိနေတယ်။
"သူ့ ကို ကျိုးကောနှစ်သက်တဲ့
တစ်စုံတစ်ဦးအဖြစ် မြင်ကြည့်ဖို့လိုတယ်,
အဲ့ဒီအချိန်ကျသူ့ကိုဘဲ မျက်စိထဲ
မြင်နေလိမ့်မယ် , အဲ့ဒီလိုဆိုအမြဲတမ်း
ကျိုးကောရိုက်မယ့်ဇာတ်ကောင်ထဲကို
ဘာလို့ မဝင်ရောက် နိုင်ရမှာလဲ ?"
"ပြသနာက အဲ့ဒီလိုငါမလုပ်နိုင်တာဘဲ!"
လုကျိုး ပြောလာတယ်။
"ငါဘယ်သူ့ကိုမှ မကြိုက်ဖူးဘူးလေ"
ကောင်းကင်ကြီးက တဖြေးဖြေး မှောင်မည်းလာပြီဖြစ်ကာနေ့အလင်းရောင်လည်းမရှိတော့ ဘူး ၊ရှောင်ရီ ကားအား စစ်ဆေးနေစဥ်
လုကျိုး သူ့ရဲ့ အဆင်တန်ဆာများ ၊လက်ဝတ်ရတနာများကို ဖယ်ရှားပြီး အဝတ်လဲနေခဲ့တယ်။
ထို့နောက် ,ရှောင်ရီ တောင်အဆင်းလမ်းအား
ဂရုတစိုက်ဖြင့် အသေအချာ မောင်းနှင်လာခဲ့ပြီး ပြောလိုက်တယ်။
"ကျိုးကော, ကော ,စိတ်မဆိုးနဲ့နော်,
ကျွန်တော်မေးချင်တာကလေ ,အရင်ကရော
ကော မိန်းကလေးတွေကို တခါမှ မကြိုက်ဖူးဘူးလား ?"
လုကျိုး မျက်နှာကြီး မည်းလာပြီး ဘာမှတော့ ပြန်ပြောမလာဘူး။
အခုအချိန်က ကျန်းရှီးရမ်ကို ထည့်ပြောရ
မယ့် အချိန်မဟုတ်တော့တာကို ရှောင်ရီနားလည်လိုက်မိတယ်၊ထို့ ကြောင့်လမ်းကွေ့
တစ်ခုအား ပတ်မောင်းနေရင်း ပြောလိုက်တယ်။
"ပထမဆုံးအချစ်ဆိုတာက ,အထက်တန်းအငယ်တန်းနဲ့ အကြီးတန်းနှစ်တွေမှာ ကောတစ်ယောက်ယောက်ကို နှစ်သက်ဖူးလိမ့်မယ်....သူမကို ရှုလုပင်လို့ မြင်ကြည့်လိုက်"
လုကျိုး အမှုမဲ့ အမှတ်မဲ့ဖြင့် ကုလားထိုင်ပေါ်
ခြေထောက်လှမ်းတင်ရင်လက်ပိုက်လျက် ပြောလာတာက : "ဘယ်သူမှမရှိခဲ့ဘူး "
တကယ်ကြီး တစ်ယောက်မှ မရှိခဲ့တာလား ?"
ဘယ်သူက ယုံမှာလဲ !.?ရှောင်ရီ တိတ်တဆိတ်ပင် လောင်နေခဲ့တယ် ၊
ဒါကဘယ်လိုမှမဖြစ်နိုင်တာလေ၊ သို့သော်
လုကျိုးဇာတ်ညွှန်းနောက်မလိုက်နိုင်တာခဲ့
တာကိုတော့ သူလုံးဝ အပြစ်မတင်မိခဲ့ဘူး။
ဒါ့ကြောင့်မို့ ရှောင်ရီ နည်းနည်း လေးတော့ ထပ်ပြီးစည်းရုံးကြည့်ရမယ်။
"အဲ့ဒီခံစားချက်တွေက သနားဂရုဏာစိတ်တွေ, ရင်ခုန်တာတွေ , သူမကို ကာကွယ်ပေးချင်တာတွေ အဲ့လိုမျိုးတွေ ဖြစ်တတ်တယ်"
ရှောင်ရီ တစ်ယောက် သူကိုယ်တိုင် ဒိန်ခဲလေး တစ်ခဲဖြစ်နေတယ်လို့ ခံစားနေရတယ်။
ကြက်သီးတွေပင် ထလာတာကို သူတွေ့နေရပြီး ထပ်မံစဥ်းစား ရင်း ပြောလိုက်တယ်။
"ကျိုးကော MVတွေရော အမြဲကြည့်လား?"
"ဘာတွေမေးနေတာလဲ?"
လုကျိုး ဒေါသတကြီး ထအော်တယ်။
"ဂန္တဝင်ရုပ်ရှင်တွေကို ပြန်ပြီး ပြုပြင်ထားတဲ့ ရုပ်ရှင် အပိုင်း အပိုငးလေးတွေကိုပြောတာလေ "
ရှောင်ရီ ပြောလိုက်တယ်။
"ကောင်မလေးချောချောလေးတစ်ယောက်ကို တွေ့တဲ့အခါ , ကောရဲ့ စိတ်တွေလှုပ်ရှား လာလိမ့်မယ်, ပြီးတော့ အသက်ရူရတာခက်ခဲသလို ဖြစ်လာလိမ့်မယ်, ကယ်ဒီမက်စုရှီမာ့ဘယ်သူလဲမသိဘူးလို့တော့ ကော
ကျွန်တော့်ကို မပြောနဲ့နော်"
(T/N.ကယ်ဒီမက်စုရှီမာ့ (Kaede Matsushima ) က ဂျပန်လူကြီးရုပ်ရှင်က နာမည်ကြီးတဲ့ မင်းသမီးပါ)
" ငါ့ကမစွမ်းဆောင်နိုင်ဘူးလို့ စွပ်စွဲခံထားရတာမဟုတ်ဘူးလား ?!"
လုကျိုး ထအော်လာတယ်။
ရှောင်ရီ မအောင့်အီးနိုင်ဘဲ ထရယ်မိတယ်၊
ဂက်စ်ခြေနင်းအား နင်းချလိုက်ပြီးစတီယာရင်အား အရှိန်ပြင်းစွာလှည့်လိုက်တယ်။
"သတိထား ! မင်းသေချင်နေတာလား?!"
ဘတ်!ဘတ်!ဘတ်! ဘတ် ....ကားဘီးတဘက် ရွံ့ထဲ ဝင်သွားတယ်, ကားက
ဆက်မရွေ့နိုင်တော့ဘူး။
ဆယ့်ငါးမိနစ် အကြာတွင်, ရှောင်ရီနဲ့ လုကျိုး ရွံ့ထဲတွင် မတ်တပ်ရပ်နေကြပြီး ကားအားမှီထားလျက် အံတွေသာကျိတ်နေခဲ့ကြရင်း
ခြေထောင့်တွေလဲ တောင့်တင်းနေကြပြီဖြစ်တယ်။
" အားစိုက်တွန်း ..."
ရှောင်ရီ အော်ဟစ်နေတယ်။
"........."
လုကျိုးတစ်ယောက် ရှောင်ရီရဲ့ ရူးနှမ်းချက်အား လက်တွေ့ကျကျတွေ့လိုက်ရတယ်။ရှောင်ရီကတော့ လုကျိုးကို ကြည့်ပြီး
တဟားဟားနဲ့ အော်ရယ်နေလေရဲ့။
"မင်းကဘာလို့ ရယ်နေတာလဲ?
လုကျိး ဒေါသတကြီးထအော်တယ်။
"ကျိုးကောက တကယ်ရယ်ရတယ်!."
ရှောင်ရီ ဆက်ပြီး ရယ်လေလေ လုကျိုး ပိုပြီး ဒေါသတွေ ထွက်လေလေ ဖြစ်နေတယ်။
"မင်းရူးနေတာလား!"
ရှောင်ရီ လက်ကို ဝေ့ယမ်း ပြလိုက်ပြီး
လုကျိုးကို ကြည့်လိုက်တော့ သူဒီလူကို
သဘောကျသွားတယ်လို့ ရုတ်တရက်တောင် ခံစား မိသွားတယ်၊လုကျိုးရဲ့ လက်ထောက်
ဖြစ်ခြင်းက ပင်ပန်းပြီး စိတ်ရှုပ်ရပေမယ့်
ဒီအလုပ်က သူ့အတွက် ကမ္ဘာသစ်လေး
တစ်ခုဆီသို့ လမ်းသစ်ဖွင့် ပေးခဲ့တယ်။
ဘာဘဲဖြစ်ဖြစ် သူ့အလုပ်ရှင်လုကျိုးက
တကယ်ချစ်ဖို့ကောင်းတယ်လေ။
W 5182
25.7.2021
26.7.2021
(T/N.မနေ့က ရေးတာ မပြီးလိုက်လို့ပါ၊
မနေ့ကတင်ပေးမယ်ပြောပြီး နောက်ကျသွားတယ် ဆောရီးပါ 😘😘)
...............
.Uni
ေရွာင္ရီ လုက်ိဳးကို တခ်က္ၾကည့္လိုက္္
တယ္၊ဒူမိုင္နဲ႕လုက်ိဳး အခ်ိန္ခဏမွ်ဖုန္
းေျပာေနၾကတယ္၊ယခုခ်ိန္ထိ က်န္းရွီးရမ္
တစ္ေယာက္ စတူဒီယိုကို မလာခဲ့တာမို႔
သူမႏွင့္ လုက်ိဳး တို႔ရဲ႕ခ်စ္ျခင္းေမတၱာ
ကစားပြဲကို ၿငီးေငြ႕သြားျခင္း ျဖစ္နိုင္ေလာက္
တယ္။ဒူမိုင္က လုက်ိဳးကိုသူမအားေတာင္းပန္
လိုက္ပါလို႔ ေျပာလာတဲ့အခါ , လုက်ိဳးေဒါသတႀကီး
ျဖင့္ထေအာ္လာခဲ့ၿပီးေနာက္ဆက္တြဲရလာဒ္ကေတာ့
လုက်ိဳးလက္ထဲမွအျပစ္မရွိတဲ့ဖုန္းေလးခမ်ာသူ႕သခင္ရဲ႕
ခပ္ေဝးေဝးသို႔လႊင့္ပစ္ျခင္းကို ခံလိုက္ရတယ္။
ေရွာင္ရီ ေျပာလိုက္မိတယ္။
"က်ိဳးေကာ , က်ိဳးေကာတို႔တစ္ေယာက္နဲ႕
တစ္ေယာက္ ခ်စ္ခဲ့ၾကၿပီးမွ ဘာလို႔
အေသးအမႊားျပသနာေလးေလာက္ကို
စိတ္ရႈပ္ခံေနရတာလဲ ?"
"ငါတို႔ လုံးဝ မခ်စ္ခဲ့ ၾကဘူး ! "
လုက်ိဳး ခံစားခ်က္ျပင္းစြာျဖင့္ ထေအာ္လာခဲ့သည္။
ေရွာင္ရီ ဘာဆက္ေျပာရမွန္းေတာင္မသိေတာ့ဘူး ,
လုက်ိဳးေဒါသ ေတြထြက္ၿပီး ထိုင္ေနတဲ့အခ်ိိန္ သူ႕အတြက္ အေႏြးအိတ္ကေလးရင္ဘတ္ေရွ႕နားဆီသို႔ ထည့္ေပး
လိုက္တယ္၊ဒါေပမယ့္ လုက်ိဳးက အေဝးဘက္ဆီသို႔
ပစ္လိုက္တယ္။
"နားၿငီးေအာင္မလုပ္စမ္းပါနဲ႕ "
လုက်ိဳးေျပာလာတယ္။
"ဒါကစိတ္အႏွောင့္အယွက္ျဖစ္ေစတယ္,
ငါ အရင္ဘဝက ဘယ္ေလာက္ေတာင္
ဆိုးဝါးတဲ့အျပစ္ေတြ က်ဳးလြန္မိလည္း
မသိဘူး ၊ဒီဘဝမွာ ခုလို Idol တစ္ေယာက္
လာျဖစ္ေနရတယ္"
လက္ရွိအေနအထားတြင္, လုက်ိဳးရဲ႕ ေနာက္ဆုံးေသာ
စိတ္ပ်က္ၿငီးေငြ႕ေနျခင္းအား လႈပ္နိုးမိလိမ့္မယ္လို႔ေရွာင္ရီမေမွ်ာ္လင့္မိခဲ့။အကယ္၍မ်ားသူ႕ေဘးတြင္လူတစ္ေယာက္ရွိေနခ်ိန္ ထိုကဲ့သို႔သာမွားယြင္းၿပီးေျပာဆိုမိပါက ,သူ႕အားလူတိုင္းက ျပစ္တင္ေျပာဆိုၾကလိမ့္မည္ပင္ျဖစ္သည္၊လုက်ိဳးက ေဒါသထြက္လြယ္ၿပီး ေျပလြယ္သူလည္း ျဖစ္
သည္။လူတစ္ေယာက္ကိုလည္းအခ်ိန္အၾကာႀကီး
လုက်ိဳးဘယ္ေတာ့မွ ေျပာဆိုမေနတတ္ဘူး။
သို႔ေသာ္, ထိုသူက မထီမဲ့ျမင္ျပဳျခင္းႏွင့္ကဲ့ရဲ႕ ရႈပ္ခ်ျခင္း သို႔မဟုတ္စကားျဖင့္ပင္မေျပာဆိုသင့္သည့္ ေဝဖန္မႈမ်ားကို ေျပာဆိုလာပါက လုက်ိဳး ေဒါသထြက္လာမည္ျဖစ္ကာ မင္းဘက္မွ သူ႕အား မလိုက္ေလ်ာနိုင္ဟု ထင္ၿပီး ေနာက္ ထို ကိစၥက တကယ္ပင္ အႀကီးႀကီး ျဖစ္သြားေပလိမ့္မည္။အဲ့ဒီေနာက္မွာေတာ့ အနိုင္မရမခ်င္း လုက်ိဳး ျငင္းခုန္ေနမည္ သာျဖစ္သည္။ဒါေၾကာင့္ ေရွာင္ရီ က အၿမဲတမ္း သူ႕ရဲ႕
အတြင္းစိတ္ကို ဖုံးကြယ္ထားဖို႔လိုၿပီး အျခားသူမ်ားျပစ္တင္ရႈံ႕ခ်လာေစမည့္နည္းလမ္းေတြမွေရွာင္ရွား နိုင္ေစဖို႔ျဖစ္
သည္။
မနက္ျဖန္တြင္ရိုက္ကူးေရးအဖြဲ႕သားမ်ားအားလုံးသည္
ဟန္တ်န္း၏ေျမာက္ဘက္ရွိ ေတာင္တန္းမ်ားေပၚသြား
ရမည္ျဖစ္ၿပီး အျပင္ဘက္တြင္ရိုက္ကူးၾကမည္ျဖစ္သည္။
သူတို႔ တပတ္လုံး ဟိုတယ္တြင္သာေနခဲ့ၾက
ၿပီး ေနရာအေျခအေနက လုံးဝပင္ဆိုးဝါးေနသည္မို႔ျဖစ္
သည္။ဖုန္းေတြပင္ လိုင္းမမိမွာကို စိုးရိမ္ေနရသည္။ထို႔ေၾကာင့္ ဒူမိုင္ကေတာ့ လုက်ိဳးကို အျမန္ေတာင္းပန္ဖို႔ ႀကိဳတင္၍ ဖုန္းဆက္လာခဲ့သည္။အေၾကာင္းရင္းကေတာ့ သူတို႔က နင္ယာခ်င္းရဲ႕ကုမၸဏီနဲ႕ ပူးေပါင္းခဲ့တာမို႔ထိုသူႏွစ္ဦးႏွင့္ပတ္သက္သည့္အတင္းအဖ်င္းတစ္ခုကိုနင္ယာ
ခ်င္း၏ ကုမၸဏီဖက္မွဖန္တီးခ်င္တာမို႔ ျဖစ္သည္။ၿပီးျပည့္စုံၿပီး ဟာကြက္မရွိတဲ့ အစီအစဥ္တစ္ခုက နင္ယာခ်င္းရဲ႕
ကုမၸဏီမွလူမ်ားက လုက်ိဳးနဲ႕ သူမတို႔ ႐ုပ္ရွင္အတူတကြ
ရိုက္ကူးရာမွလ်ိဳ႕ဝွက္ေသာ ကိစၥ မ်ား ရွိၿပီးသူတို႔
ႏွစ္ေယာက္ပတ္သက္ေနသည္ဟူေသာေကာလဟာလ
ကို ျဖန့္ေဝလိမ့္ မည္ပင္ျဖစ္သည္။လုက်ိဳးႏွင့္ က်န္းရွီးရမ္တို႔အၾကားေကာင္းမြန္ေသာဆက္ႏြယ္မႈ ရွိေသးေၾကာင္း သက္ေသျပဖို႔ရန္အတြက္ ပရိသတ္မ်ားမွ က်န္းရွီရမ့္
လုက်ိဳးရဲ႕ စတူဒီယို ဆီသို႔လာလည္မည့္ႏွစ္ေယာက္တြဲ ပုံအား လိုခ်င္စိတ္ျဖင့္ ေမးျမန္းလာခ်ိန္တြင္ လုက်ိဳးႏွင့္ နင္ယာခ်င္းရဲ႕သတင္းကပူပူေနြးေႏြး သတင္းတစ္ခုအျဖစ္
တက္လာမည့္အခ်ိိန္ထိ ေစာင့္ေနၾကျခင္းပင္ျဖစ္သည္။
စင္စစ္အားျဖင့္ , ထိုအရာက ၿပီးျပည့္စုံတဲ့
အစီအစဥ္တစ္ခု ျဖစ္ေနခဲ့ၿပီး အမွန္တကယ္တြင္အဓိက လူႏွစ္ဦး ျပန္လည္သင့္ျမတ္ေရး ကို သာရည္႐ြယ္ျခင္း
မဟုတ္ခဲ့။တခါတေလက် လုက်ိဳးနဲ႕ က်န္းရွီးရမ္တို႔ ႏွစ္ဦးထက္ ေရွာင္ရီ ကပို၍ပင္ စိုးရိမ္ပူပန္ေနခဲ့သည္။
သူ႕ဘာသာလည္း စဥ္းစားေနမိသည္။လူထုဆီသို႔ အရမ္း ေဟာ့တဲ့ သတင္းမျဖစ္မီေကာလဟာလ ေတြကို အရင္ဆုံး ပေပ်ာက္ေအာင္လုပ္သင့္တယ္မလား? ။
ေရွာင္ရီ ဒူမိုင္ဆီမွ မက္ေဆ့ တစ္ေစာင္ ရရွိခဲ့သည္။
{ လုက်ိဳး ကိုယ္စား က်န္းရွီးရမ္ရဲ႕ မန္ေနဂ်ာဆီ
ဖုန္းေခၚလိုက္ }
ေရွာင္ရီ လုက်ိဳးအား တခ်က္ခိုးၾကည့္လိုက္သည္။လုက်ိဳးတစ္ေယာက္ထိုင္လ်က္ရွိေနေသးတာကို ေတြ႕ရၿပီး
လုက်ိဳး ဘာေတြေတြးေနလဲဆိုတာကိုေတာ့ သူမသိဘူး။
"ဟယ္လို ...က်ိဳးက်ိဳး ..အာ"
"မန္ေနဂ်ာခ်ီ ..ဟယ္လို !
ေရွာင္ရီ ၿပဳံးလိုက္ၿပီး
"ကြၽန္ေတာ္ေရွာင္ရီ ပါ "
"ေဟး ရိုး ......!"
ခ်ီခြၽမ္း ေျပာလာသည္။
"ငါေမးပါဦးမယ္, မင္းရဲ႕ က်ိဳးေကာက
ငါ့ရဲ႕ ရွီးရမ္ ဆီ ဘယ္လိုျဖစ္ၿပီး ဖုန္းေတာင္
မေခၚနိုင္ရတာလဲ "
"သူက ရွက္ေနတုန္းမို႔ပါ"
ေရွာင္ရီ ရယ္လိုက္တယ္
'ကြၽန္ေတာ္သူ႕ကိုယ္စားဖုန္းေခၚတာပါ'
"ရပါ့ ...ရပါ့ "
ခ်ီခြၽမ္း က အေနအထားအားလုံးကို နားလည္ေနသူ
တစ္ေယာက္ျဖစ္ေနခဲ့သည္။
"ရွီးရမ္ က ငါ့ေဘးမွာ ထိုင္ေနတယ္,
ရွီးရမ္ ဒီကိုလာဦး "
ေရွာင္ရီ လုက်ိဳးအား ဖုန္းလွမ္းေပးလိုက္တယ္၊
လုက်ိဳးက ေဒါသတႀကီး ရိုက္ထုတ္ၿပီး
ေရွာင္ရီကို "ေအလိုး "လို႔ ထဆဲတယ္။
ဒါေပမယ့္ ေနာက္ဆုံးေတာ့လုက်ိဳး
ဖုန္းကို ယူလိုက္ရတယ္။
"ေဒါသထြက္မေနပါနဲ႕ေတာ့ '
လုက်ိဳး သူ႕အသံကို အနိမ့္ဆုံးထိ ေပ်ာ့ေပ်ာင္း
ေအာင္လုပ္လိုက္တယ္။သူ႕အသံက သံလိုက္ကဲ့သို႔
ဆြဲငင္နိုင္လ်က္ ၾကားရသူအတြက္ အလြန့္အလြန္သာယာၿငိမ့္ေညာင္းေစသည္အထိ၊ေျပာင္းလဲသြားခဲ့တယ္။
လုက်ိဳး ခ်ိဳသာစြာေျပာလိုက္တယ္။
"ကိုယ္မွားသြားတယ္လို႔ ကိုယ္ဝန္ခံပါတယ္,
ဟန္တ်န္းမွာေရာက္ေနတဲ့ ဒီရက္ေတြမွာ
ကိုယ္တကယ္ႀကီး ေနာင္တေတြရေနခဲ့တာ၊
မင္း ဆီက ခြင့္လႊတ္မႈကိုရဖို႔
ကိုယ္ဘာလုပ္ရမလဲ ဟင္ ?"
"နင်အခုထိအဓိပ္ပါယ်မရှိတာတွေ
ေျပာေနတုန္းဘဲ ..."
က်န္းရွီးရမ္ရဲ႕ အသံက လုံးဝႀကီးကို ျပတ္သားလြန္းေနၿပီး တဖက္ဆီသို႔ ထိုးေဖာက္မတတ္စူးစူးဝါးဝါးဝင္ေရာက္လာ
ခဲ့တယ္။တခ်ိန္တည္းမွာဘဲ ေရွာင္ရီရဲ႕ ေကာင္းမႈေလးေတြ တစစီ ျဖစ္သြားခဲ့ရတယ္။လုက်ိဳးက ေရွာင္ရီအားစိန္းစိန္း ၾကည့္လာၿပီး ငါ မင္းကို ၿပီးမွရိုက္မယ္ ဆိုတဲ့ သေဘာအား
လက္ဟန္ေျခဟန္ ျပလာၿပီးေနာက္ ဖုန္းကို ယူသြားၿပီး သူ႕အိပ္ခန္းထဲတြင္စကားဆက္ေျပာေနခဲ့တယ္။
ေရွာင္ရီ လက္ေထာက္အဖြဲ႕ က ျပင္ဆင္
ေပးထားတဲ့ အဝတ္ေတြကို ျပန္ၿပီး စစ္ေဆးေနလိုက္တယ္၊မနက္ျဖန္လုက်ိဳး ျပင္ပတြင္ ရိုက္ကူးေရးရွိတာမို႔
လူအမ်ားႀကီးကိုလည္းေခၚသြားဖို႔ မလိုဘူး ၊ေရွာင္ရီ သူတို႔ကို အနားေပးထားလိုက္တယ္၊သူတို႔ကိုဟန္တ်န္းမွာဘဲေနခဲ့ၿပီးေစာင့္ခိုင္းလိုက္တယ္။
လိုအပ္သည့္ ပစၥည္းမ်ားအားလုံးနီးပါး ျပင္ဆင္ထားၿပီးျဖစ္တယ္၊ျပင္ပ ရိုက္ကူးေရးကအရမ္းပင္ပန္းတာမို႔ ျဖစ္
သည္။ေတာင္ေပၚရွိဟိုတယ္ကလည္း လုံးဝမေကာင္းဘူး။
အစားအေသာက္ကလည္း ခ်ိဳ႕တဲ့တယ္။မနက္ေစာေစာ
အိပ္ၿပီး ေစာေစာထဖို႔ကိုေတာင္ပ်င္းရိလာၾကတယ္၊
ကံေကာင္းေထာက္မစြာပင္ , ပရိသတ္ေတြက လုက်ိဳး
အတြက္ အခ်ိဳမုန့္နဲ႕ သေရစာမုန့္မ်ားအမ်ားအျပား
ယူေဆာင္ေပးလာၾကတယ္၊ပရိသတ္ေတြကလုက်ိဳး အေၾကာင္း အမွန္တကယ္ အေရးစိုက္ၾကၿပီး လုက်ိဳးဘာလိုအပ္တယ္ဆိုတာကို သူတို႔ရဲ႕ခံစားခ်က္အရသိေနၾကေပ
မယ့္လုက်ိဳးကေတာ့ သူ႕ကိုယ္သူ အမွန္တကယ္ ဂ႐ုမစိုက္သူလို႔ ေရွာင္ရီ ေတြးမိတယ္။
႐ုတ္တရက္ အခန္းထဲမွ အသံတစ္ခု
ဟိန္းထြက္လာတာကို ၾကားလိုက္ရတယ္။
"မင္း အရမ္း မွားသြားၿပီ !မင္းရဲ႕ ခြင့္လႊတ္မႈကို
ထပ္ၿပီးေတာင္းခံမယ္ဆိုအဲ့ဒါ ေခြးဘဲ!
ငါက လုက်ိဳး , ဘယ္လိုဇာတ္လမ္းမ်ိဳးကို
မဆို လက္မခံနိုင္စရာအေၾကာင္းမရွိလို႔
ငါကဘာကို ေၾကာက္ေနရမွာလဲ ?! "
ေရွာင္ရီတကိုယ္လုံး ခ်က္ျခင္းပင္ ေတာင့္တင္းသြားခဲ့
တယ္။
"အိုေက! မင္း ဘက္ကပိုၿပီး မွတ္မိေနပါေစ!"
ထို႔ေနာက္ က်ယ္ေလာင္တဲ့ ေပါက္ခြဲသံတစ္ခု ထြက္ေပၚလာခဲ့သည္။
ေရွာင္ရီ :".............................."
ေရွာင္ရီ တံခါးေခါက္လိုက္ၿပီးအထဲသို႔
ဝင္သြားတဲ့အခါ လုက်ိဳး အိပ္ရာေပၚမွာ
လဲေနတာကို သူေတြ႕လိုက္ရတယ္၊
ဖုန္းေလးက မီးအုပ္ေဆာင္းေလးေအာက္တြင္
ေရာက္ေနၿပီးဖန္ကြဲစမ်ားလည္းျပန့္ႀကဲလ်က္ရွိေနတယ္။
ေရွာင္ရီ သက္ျပင္းခ်လိဳက္မိတယ္...
ငါဒီညတစ္ေလွ်ာက္လုံးဘယ္လိုရွင္သန္ရပါ့မလဲ ?
ဟိုတယ္ရဲ႕ မီးအိမ္အတြက္ ဘယ္လို ေလ်ာ္ေၾကး
ေပးရမလဲ ? ဒီအခန္းထဲက
ဖန္ကြဲစေတြကို သန့္ရွင္းေရးလုပ္ဖို႔
လူေတြဘယ္လို ေခၚရမလဲ ? လုက်ိဳး
ဆက္ၿပီးမေအာ္ဟစ္ေတာ့ဘဲ အိပ္သြား
ေအာင္ ငါဘယ္လို စည္း႐ုံးေျပာဆိုရမလဲ?
သူ ငါ့ကို ဆက္ၿပီး ဆူ လာရင္ ငါမ်က္ရည္ေတြ
က်ၿပီး ငိုမိလိမ့္မယ္၊ ေနာက္တေန႕
မနက္ေစာေစာတြင္ လုက်ိဳးရဲ႕ဖုန္းကလုံးဝ
ဆက္ၿပီး သုံးလို႔မရေတာ့တာမို႔ေရွာင္ရီ က
လက္ေထာက္တစ္ေယာက္အား လုက်ိဳး
အတြက္ ဖုန္းအသစ္တစ္လုံး ဝယ္ယူရန္
ေျပာလိုက္တယ္။ဒူမိုင္ႏွင့္လည္းယခု
ျပသနာကို မည္သို႔ ေျဖရွင္းရမယ္ဆို
တာကို ေဆြးႏြေးလိုက္တယ္။
ဒူမိုင္ က မည္သို႔မည္ပုံကူညီရမွန္းကို
မသိေတာ့တာမို႔ သူလည္းဘာမွမလုပ္နိုင္ဘူး၊
နင္ယာခ်င္းရဲ႕မန္ေနဂ်ာကိုသာပိုစ့္အစီအစဥ္အား
ေ႐ြ႕ဆိုင္းေပးရန္တစ္ခုသာေျပာနိုင္ခဲ့တယ္။
လုက်ိဳး သူ႕ကို တေနကုန္စကားမေျပာခဲ့ဘူး။
ေလးနာရီဝန္းက်င္တြင္စက္အဖြဲ႕သားမ်ား
ေနာက္ကေန ေတာင္တက္လမ္းတစ္ေလွ်ာက္
ေရွာင္ရီ ကားေမာင္းပို႔ေပးလိုက္တယ္။
( 6) နာရီ ။
ဟိုတယ္တြင္, ေရွာင္ရီသည္ လုက်ိဳးအသုံးျပဳရန္
အတြက္ သူ႕ရဲ႕ ဖုန္းေလးကို ေပးထားလိုက္တယ္,
လုက်ိဳး သူ႕ကို တခ်က္ေလးေတာင္
လွည့္မၾကည့္လာဘူး။
"မရိုက္ခင္ က်ိဳးေကာ တစ္ခုခု စားခ်င္လား?"
ေရွာင္ရီေမးလိုက္တယ္။
ေရွာင္ရီ သၾကားလုံးဘူးေလးကို ကိုင္ထားစဥ္မွာဘဲ
လုက်ိဳး စိတ္မရွည္စြာထထြက္သြားခဲ့တယ္။
"ဇာတ္ၫႊန္း ဒီကို ယူလာေပး !"
လုက်ိဳး ေျပာလာတယ္။
ေရွာင္ရီ ; " ကြၽန္ေတာ္က်ိဳးေကာနဲ႕ အတူ
လုပ္ေပးမယ္ေလ"
လုက်ိဳး ဇာတ္ၫႊန္းကို ၾကည့္လိုက္တယ္။
ေရွာင္ရီလည္း အနားကပ္သြားၿပီး
ဟိုတယ္ေကာ္ေဇာေပၚတြင္ ထိုင္လိုက္တယ္။
ဟိုတယ္ရဲ႕ အေနအထားက သာမန္ထက္
လြန္လြန္ကဲကဲပါဘဲ၊နံရံတစ္ေလွ်ာက္
မွိုမ်ားပင္ ေပါက္ကာ ႀကီးထြားလ်က္
ရွိေနတယ္၊ေရွာင္ရီ လုက်ိဳးေဘးမွေနၿပီး
မိန္းကေလးသံနဲ႕တူေအာင္ လုပ္ကာ
အသံခ်ိဳခ်ိဳေလးနဲ႕ ေျပာလိုက္တယ္။
" ေပါင္က်ီး "
"ဘန္း ..."
လုက်ိဳး ဇာတ္ၫြန္း နဲ႕ သူ႕ကို ပိတ္ရိုက္ၿပီး
ေျပာလာတယ္။
"မင္းေျပာပုံအရဆို ငါက မိန္းမတစ္ေယာက္
ထဲနဲ႕မတင္းတိမ္နိုင္နဲ႕ လူနဲ႕ တူေနလို႔လား?"
"မဟုတ္ပါဘူး ...မဟုတ္ပါဘူး !"
ေရွာင္ရီ ဒူးေထာက္လ်က္ေျပာလိုက္တယ္။
"အရွင္္မင္းျမတ္! ကြၽန္မႏွလုံးသားရဲ႕
အနက္ရွိုင္းဆုံး ေနရာကေန အရွင္မင္းႀကီး
ကို ၾကည္ညို ေလးစားေနၿမဲပါ !အရွင္
မင္းျမတ္က က်မရဲ႕ နတ္ဘုရားတပါး ပါ!
လုက်ိဳးေနာက္ဆုံးေတာ့ စိတ္မေကာက္နိုင္ေတာ့ဘဲ
ထၿပီး ရယ္လာခဲ့တယ္၊သူ႕ဘာသာဘာလုပ္ရမွန္းမ
သိေတာ့တာမို႔ ရွက္ရမ္းရမ္းကာေရွာင္ရီကို
ပိတ္ကန္လိုက္တယ္။
ေရွာင္ရီ အမွန္တကယ္ဝမ္းသာသြားခဲ့ၿပီး
အနည္းဆုံးေတာ့ သူ႕အတြက္နဲ႕ လုက်ိဳး
စိတ္သက္သာရာရသြားေစဖို႔ ျဖစ္တယ္။
ေနာက္ဆုံးမွာေတာ့ အလုပ္က အေရးအႀကီး
ဆုံးဘဲေလ။
ေရွာင္ရီ သူ႕ဒူးေခါင္းေလးကို လက္ျဖင့္
ပုတ္လိုက္ၿပီး မတ္တပ္ရပ္ရင္း ေမးလိုက္တယ္။
"က်ိဳးေကာ , က်န္းရွီးရမ့္ နဲ႕ ဘာလို႔
ခ်စ္ခဲ့ၾကတာလဲ? "
"ဘာလို႔လဲဆိုေတာ့အေၾကာင္းျပခ်က္မရွိဘူး"
လုက်ိဳးက ေအးတိေအးစက္ျဖင့္ ေျပာလာတယ္။
"ထိပ္ဆုံးေရာက္ဖို႔ ,အျမင့္တက္နိုင္ဖို႔ေပါ့,
သူမနဲ႕ ပတ္သက္ၿပီး အျမင့္ကိုတက္နိုင္ဖို႔ေဖ်ာ္ေျဖေရး
ေလာကထဲပိုဝင္ဆံ့နိုင္ဖို႔ ဆိုတာကိုေတာ့ငါဝန္ခံပါတယ္,
ဒါေပမယ့္ သ႐ုပ္ေဆာင္စြမ္းရည္နည္းနည္းေလးေတာင္
မရွိဘဲသူတို႔ရဲ႕ေကာင္မေလးကို မွီလိုက္႐ုံနဲ႕
လူႀကိဳက္မ်ားၿပီးေအာင္ျမင္တဲ့သူေရာ ရွိလို႔လား ?"
"မရွိဘူး "
လုက်ိဳး သူ႕ကို ေျပာလာတယ္။
"ေမ့လိုက္ေတာ့"
"အမွန္တကယ္လည္း မရွိပါဘူး "
ေရွာင္ရီ အေလးအနက္ ေျပာလိုက္တယ္။
"က်ိဳးေကာ , ေကာကို ကြၽန္ေတာ္ ပထမဆုံး
အႀကိမ္ေတြ႕တုန္းက...ကြၽန္ေတာ္ေျပာတာက
တကယ္အျပင္မွာေတြ႕တဲ့အခ်ိန္ကို ေျပာတာ
မဟုတ္ဘူးေနာ္, ကင္မရာထဲမွာ ေျပာတာ၊
ေကာကို ပထမဆုံးအႀကိမ္ ႐ုပ္ရွင္႐ုံက
ပိတ္ကားေပၚမွာ ေတြ႕ဖူးခဲ့တာ, အဲ့ဒီအခ်ိန္
ကတည္းက ေကာက တျခားသူေတြနဲ႕ မတူ
ဘူးလို႔ ခံစားမိတယ္,ေကာက က်ိန္းေသေပါက္
ထပ္ၿပီး ေအာင္ျမင္လာဦးမွာ "
"ဒါေပမယ့္ ..."
ေရွာင္ရီ အနည္းငယ္ရွက္႐ြံ႕သလို ခံစားေနရၿပီး
ဆက္ေျပာလိုက္တယ္။
"ေကာရဲ႕ ပရိသတ္ေတြကလည္း က်ိန္းေသကြၽန္ေတာ့္လိုဘဲ ေတြးၾကလိမ့္မယ္"
ေရွာင္ရီအနည္းငယ္ စိတ္ပ်က္မိေနၿပီး လုက်ိဳးေဘးအိပ္ရာေပၚတြင္ထိုင္လိုက္တယ္။
"ေကာ ပြဲဦး စထြက္ခါစကတည္းက ,
ေကာနာမည္ပိုႀကီးဖို႔ နဲ႕ ပိုၿပီးလူသိမ်ားဖို႔
ရွီးရမ္က်ဲကို မွီခို ေနဖို႔ တကယ္မလိုဘူးလို႔
ကြၽန္ေတာ္ခံစားမိတယ္, ေကာ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္
ယုံၾကည္မႈရွိဖို႔ဘဲ လိုတာ "
"အခုက်ေတာ့ , ငါက သူ႕ထက္ပိုၿပီး
နာမည္ႀကီးေနၿပီေလ"
လုက်ိဳးေျပာလာတယ္။
'သူကသာငါ့ကို ဆက္ၿပီးတြယ္တက္ဖို႔လိုတာ"
"ဟုတ္တယ္, ဟုတ္တယ္ , ဟုတ္တယ္"
ေရွာင္ရီ အလ်င္အျမန္ ေခါင္းညိတ္ၿပီးေျပာလိုက္တယ္။
"ဒါေပမယ့္ , ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ......"
လုက်ိဳးေရွာင္ရီကို ၾကည့္ေနတယ္။ေရွာင္ရီ
ေတြးေနမိတာက ...
' ႏွစ္ဦးႏွစ္ဖက္စိတ္ေက်နပ္မႈနဲ႕ က်ိဳးေကာနဲ႕ က်န္းရွီးရမ္ကအခ်ိန္အၾကာႀကီးအတူရွိခဲ့ၾကတယ္ေလ၊ေနာက္ဆုံးတစ္ေယာက္နဲ႕တစ္ေယာက္မၾကည့္နိုင္ေအာင္ျဖစ္စရာလည္း
မလိုအပ္ဘူးေလ၊ေကာင္းသည္ျဖစ္ေစ ဆိုးသည္ျဖစ္ေစ
တခါတရံခ်စ္သူေကာင္ေလး သို႔မဟုတ္ ေကာင္မေလး မ်ားအတြက္ အခ်ိန္ တစ္ခုေတာ့လိုအပ္တယ္ေလ၊
ဘာလို႔ လမ္းခြဲဖို႔ကိုေတာင္အမုန္းေတြပြားၿပီး
ခက္ခက္ခဲခဲလုပ္ေနမွာလဲ ။
သို႔ေသာ္ ထိုစကားေတြကိုေတာ့ သူမေျပာခဲ့ဘူး ၊
ဘာလို႔လဲဆိုေတာ့ သူ႕ရဲ႕ စကားေတြကို
လုက်ိဳးကို ဘဝသင္ခန္းစာေတြေျပာျပၿပီး
သင္ေပးေနတာနဲ႕ တူေနတယ္၊အနည္းဆုံးေတာ့
သူခုခ်ိန္မေျပာနိုင္ဘူး ၊ဒီလိုမွ
မဟုတ္ရင္ သူ႕ ကိုအထုပ္သိမ္းခိုင္းၿပီး
အလုပ္ထုပ္ပစ္လိမ့္မယ္။
" .....ဇာတ္လမ္း ရိုက္ကူးဖို႔ေတာ့ လိုေသးတယ္ေလ"
ေရွာင္ရီ ရယ္လိုက္ၿပီး
"အဲ့ဒါအတြက္နဲ႕ က်ိဳးေကာရဲ႕စိတ္ကို
အထိခိုက္မခံနဲ႕ "
လုက်ိဳး ဘာမွ ရွည္ရွည္ေဝးေဝး ထပ္ေျပာ
မလာဘဲဇာတ္ၫႊန္းကိုသာယူၿပီးၾကည့္လိုက္တယ္။
ေရွာင္ရီခုမွပင္သူ႕ခံစားခ်က္ေတြပိုမိုေကာင္းမြန္လာတာကိုသတိျပဳမိပုံရေနၿပီးေနာက္ညေနစာအတြက္ လုက်ိဳးဘာစားခ်င္လဲဆိုတာကိုပါေမးလိုက္တယ္။ထို႔ေနာက္
လုက်ိဳးအတြက္သီးသန့္ညစာအား ျပင္ဆင္ရန္
ေရွာင္ရီ အစီအစဥ္လုပ္ေနလိုက္တယ္။
ေဆာင္းရာသီမို႔ စိုစိုစြတ္စြတ္ျဖင့္ ရွိေနတယ္၊
ႏွင္းမႈန္မ်ားေၾကာင့္ သူတို႔ရဲ႕ အဝတ္အစားေတြ
လည္း စိုစြတ္လ်က္ရွိေနၾကတယ္။
ထို႔ေၾကာင့္ ေစာင္ဆိုတာက ႁခြင္းခ်က္တစ္ခု
မဟုတ္ခဲ့ဘူး ၊ရိုက္ကူးေရး အဖြဲ႕သားေတြက
အခန္းထဲတြင္ ထမင္းစားေနၾကတယ္။
ေရွာင္ရီ ကေတာ့ လုက်ိဳးအတြက္ အစားအစာ
ယူရန္ တန္းစီၿပီး ေနာက္ အေပၚထပ္သို႔
ယူေပးလာခဲ့တယ္။
မြန္းလြဲပိုင္းတြင္, လူတိုင္းအကုန္ အလွ်ိုအလွ်ိုထြက္ခြာသြားၾကတယ္။ပထမဦးစြာ သူတို႔ ကားေမာင္းလို႔
ရေလာက္သည္အထိကားေမာင္းလာခဲ့လိုက္တယ္။ေနာက္တြင္ ေတာင္ေပၚသို႔ ေျခလ်င္တက္လာခဲ့ၾကတယ္။ဓာတ္ပုံဆရာ၊မီးသမားနဲ႕ သယ္ေဆာင္ရန္လိုအပ္သည့္ ပစၥည္း
ကိရိယာေတြကိုေတာ့ရထား ျဖတ္လမ္းမွ တဆင့္လာခဲ့ၾကတယ္။သ႐ုပ္ေဆာင္ေတြအားလုံးက ကားထဲမွာ
ထိုင္ေနၾကၿပီး ကိုယ္စီကိုယ္စီ ကိုယ့္အဖြဲ႕နဲ႕
ကိုယ္မိတ္ကပ္လိမ္းၾကတယ္၊ထို႔ေနာက္
ဒီေန႕ အတြက္ ပထမဆုံးအခန္းအား ျမဴႏွင္းေဝေဝ
ထဲ၌ စတင္ခဲ့ၾကတယ္။
လုက်ိဳး ျမႇားျဖင့္ ပစ္ခတ္ျခင္းခံရတာမို႔
ရင္ဝ၌ စိုက္ေနေသာျမႇားအား လက္ျဖင့္
ကိုင္လ်က္ ခ်ဳံပုတ္မ်ားေပၚသို႔လဲက်သြား
ခဲ့တယ္။
နင္ယာခ်င္း : "....ေပါင္က်ီး "
သူမရဲ႕ မ်က္လုံးမ်ားတြင္ မ်က္ရည္မ်ား
ျပည့္ႏွက္လ်က္ရွိေနတယ္။
ေန႕လည္ခင္း၏ပထမဆုံး ရိုက္ကူးမႈျမင္ကြင္းက
ထိုကဲ့သို႔ေသာဝမ္းနည္းဖြယ္ရာခံစားခ်က္
မ်ားႏွင့္ ျပည့္ႏွက္လ်က္ရွိေနခဲ့တယ္။
ေရွာင္ရီေတာင္ နည္းနည္းေလး ဝမ္းနည္းလာၿပီး
မခံစားနိုင္ျဖစ္လာတယ္၊လုက်ိဳးက အနီးတြင္ရွိေနေသာ
သစ္ပင္တစ္ပင္အား မွီရင္းနင္ယာခ်င္းက လုက်ိဳးရဲ႕ရင္အုံအားဖိကိုင္ထားလ်က္ က်န္တစ္ဖက္ကမူ သူမရဲ႕လွပႏူးညံ့တဲ့ မ်က္ႏွာေလးကို ဖုံးအုပ္လိုက္တယ္။
"မင္းႀကီး အကုန္အဆင္ေျပသြားလိမ့္မယ္ေနာ္
....ေကာင္းသြားမွာပါ "
"Cut " ဒါရိုက္တာ ေျပာလာတယ္။
"လုက်ိဳး "
လုက်ိဳး မတ္တပ္ထရပ္ၿပီး သူ႕ခႏၶာကိုယ္ေပၚျမႇား
စိုက္ဝင္ေနပုံျဖင့္ ေလွ်ာက္လာတယ္။
လုက်ိဳးႏွင့္ ဒါရိုက္တာ တို႔ စကားအခ်ိဳ႕
ဖလွယ္ၿပီးေနာက္ ,လူတိုင္းကဒီအခ်ိန္တြင္သူ ေကာင္းေကာင္းသ႐ုပ္မေဆာင္နိုင္ေလာက္ေတာ့ဘူးလို႔ေတြးေနလိမ့္မယ္လို႔ လုက်ိဳး ေတြးလိုက္မိတယ္။ေနာက္ဆုံးမွာေတာ့ သူ႕အလွည့္တြင္မွာမွ NG ရလာခဲ့တယ္။
(T/N...NG is No Good ႐ုပ္ရွင္အသုံးအႏႈန္း
တစ္ခုပါ)
ေန႕ခင္းတပိုင္းလုံး ,လုက်ိဳးတစ္ေယာက္
အဆက္မျပတ္ NG ေတြသာရေနခဲ့တယ္။
ဒါရိုက္တာေက်နပ္မႈ မရွိတဲ့အခါတိုင္း ,
လုက်ိဳး ေဒါသမထြက္ဘဲ ေက်နပ္ေလာက္တဲ့အထိ
အျပည့္အဝ ပူးေပါင္းေဆာင္႐ြက္ ေပးလိုက္တယ္။
"သူ႕ရဲ႕ သ႐ုပ္ေဆာင္မႈက သိပ္ၿပီး
စိတ္လႈပ္ရွားရတဲ့ ေနရာမဟုတ္ဘူး "
တာဝန္ခံအမ်ိဳးသမီးက ေျပာလာတယ္။
" အင္း , အခ်စ္ဇာတ္ဝင္ခန္းေတြ ေရာက္တဲ့
အခါတိုင္း သူအမွားေတြဘဲလုပ္ေနတယ္"
ေရွာင္ရီ သူ႕ေဘးမွ မိန္းကေလးကို ၾကည့္လိုက္တယ္၊
တာဝန္ခံ အမ်ိဳးသမီးက ၿပဳံးျပလာၿပီး စတင္၍
မိတ္ဆက္ေပးလာတယ္။
"ဒါက ဇာတ္ၫႊန္း ေရးတဲ့
ညီမေလးလင္း ေလ"
ေနာက္ဆုံးမွာေတာ့ ေရွာင္ရီတစ္ေယာက္
ဒဏၰာရီလာ ဇာတ္ၫြန္းႀကီးအား ေရးသားခဲ့သူကို
ေတြ႕ရွိခဲ့ရၿပီ ၊ခ်က္ျခင္းပင္ သူမႏွင့္လက္ဆြဲႏႈတ္ဆက္
လိုက္တယ္။ဇာတ္ၫႊန္း ဆရာမ လင္းဆိုသူက သူ႕ကို
ေခါင္းတခ်က္ညိတ္ၿပီး ႏႈတ္ဆက္လာခဲ့တယ္၊ေရွာင္ရီ
သူ႕ရဲ႕ အူသိမ္အူမေတြနဲ႕ ႂကြက္သားေတြဆီမွ ညီမလင္းအား ခ်ီးျမႇောက္ရန္ စကားတစ္ခြန္းအား သူ႕ဦးႏွောက္ႀကီးမွရွာေဖြရန္ စြမ္းအင္ကို မရမကညွစ္ထုတ္ေနခဲ့ေသာ္လည္း သူ၏အကန့္အသတ္မွ်သာရွိေသာဗဟုသုတေၾကာင့္
ထိုအခိုက္အတန့္သူ႕ကိုယ္သူေတာင္မုန္းတီးမိေနတယ္။
သို႔ေသာ္ သူမက လုက်ိဳးျပဳလုပ္တဲ့လႈပ္ရွားမႈ မွန္သမွ်ကို ဂ႐ုတစိုက္အေသအခ်ာပင္အာ႐ုံစိုက္လ်က္ရွိေနခဲ့တယ္။
အႀကိမ္ႀကိမ္ျပန္လည္သ႐ုပ္ေဆာင္ခဲ့ၿပီးေနာက္ ,လုက်ိဳး အေတာ္ေလး စိတ္အႏွောင့္အယွက္ျဖစ္ေနပုံရေနၿပီး
လုက်ိဳး လတ္တေလာခံစားခ်က္ေတြမေကာင္းတာ
ကိုလည္း ေရွာင္ရီသိေနခဲ့တယ္။
ညမလင္းက ဒါရိုက္တာဆီသို႔ သြားၿပီး
စကားအနည္းငယ္ေျပာၿပီးေနာက္ဒါရိုက္တာက အဓိက သ႐ုပ္ေဆာင္ႏွစ္ဦးအား လွမ္း၍ ေခၚယူလာခဲ့တယ္။
ထို႔ေနာက္ ရိုက္လက္စျမင္ကြင္းအား ေျပာင္းလဲမည္ျဖစ္
တယ္။နင္ယာခ်င္းရဲ႕ မ်က္လုံးမ်ားထဲ၌မ်က္ရည္မ်ားျဖင့္
ျပည့္ႏွက္ေနလ်က္ လုက်ိဳးမ်က္ႏွာအား ပင့္ကိုင္သည့္
ျမင္ကြင္းအျဖစ္ေျပာင္းလဲလိုက္တယ္၊လုက်ိဳးကေတာ့သူ႕ရဲ႕ပင္ပန္းႏြမ္းနယ္ေနတဲ့မ်က္ဝန္းအစုံအားပိတ္ခ်
လိဳက္ၿပီးေနာက္ နင္ယာခ်င္းကသူ႕အားတင္းတင္းပင္ ေပြ႕ဖက္ထားခဲ့တယ္။
" Cut ! အိုေက ! "
ဒါရိုက္တာ ေျပာလာၿပီး ,
"လုက်ိဳး , မင္းျပန္ၿပီးခဏေလာက္
အနားယူလိုက္ ,တျခားေသာစိတ္ခံစားခ်က္ေတြကို
ထိန္းခ်ဳပ္နိုင္ဖို႔ သတိေလးထား"
ဇာတ္ၫႊန္းေရးသူ ရယ္ေမာလာခဲ့တယ္။
"မစၥတာလု , ေနာက္တစ္ခန္းထပ္မေျပာင္းေတာ့ဘူးေနာ္,အဓိကအမ်ိဳးသားဇာတ္ေဆာင္အတြက္ အစျပဳဆြဲေခၚဖို႔ လိုအပ္ေနလို႔,ေပါင္က်ီးရဲ႕ ခံစားခ်က္ေတြကို ထုတ္ေဖာ္တဲ့ေနရာမွာ , မစၥတာလုထက္ဘယ္သူကမွပိုေကာင္း
ေအာင္မလုပ္နိုင္ဘူးလို႔ က်မယုံၾကည္တယ္"
လုက်ိဳးအသိအမွတ္ျပဳလိုက္ၿပီးဇာတ္ၫြန္းေရးဆရာမအားႏႈတ္ဆက္ရန္လာခဲ့လိုက္တယ္။ထို႔ေနာက္ယဥ္ေက်းစြာပင္သူမအားေက်းဇူးတင္စကားေျပာဆို ခဲ့ၿပီးသူ႕အားေငးၾကည့္ေနသည့္အမ်ိဳးသမီးငယ္ေလးမ်ားကို ၿပဳံးျပလ်က္ရွိေနခဲ့တယ္။
ထို႔ေနာက္လုက်ိဳးသူ႕ရဲ႕ႏူးညံ့စင္ၾကယ္ေသာမ်က္ႏွာေလး
ျဖင့္ရိုက္ကူးေရးေနရာဆီမွ ထြက္လာခဲ့လိုက္တယ္။အျပင္သို႔ေရာက္လာတဲ့ေနာက္ ခ်က္ျခင္း ေရွာင္ရီကို ေမးလာ
တယ္။
'သူတို႔ ငါ့ေနာက္မွာ ဘာေတြေျပာေနၾကေသးလဲ?"
"ဘာမွမေျပာပါဘူး, အခ်စ္ဇာတ္ဝင္ခန္းေတြ
ေရာက္လာတဲ့အခါက်ရင္ေတာ့က်ိဳးေကာ
အားနည္းေနတယ္လို႔ သူတို႔ေျပာတယ္"
"ငါတစ္ခါမွမခ်စ္ဘူးခဲ့ဘူး "
လုက်ိဳး တခြန္းသာေျပာလာခဲ့တယ္။
ဘာအတြက္လဲ ..ဒါကတကယ္ႀကီးလား ?!
ေရွာင္ရီ အလြန္အေရးႀကီးတဲ့သတင္းမ်ား ၾကားလိုက္
ရသလို အလြန္အမင္း အံ့အားသင့္သြားခဲ့ရတယ္၊ဒါက
လုံးဝ မယုံၾကည္ေစနိုင္ေလာက္တဲ့ ေကာလဟာလရဲ႕
အပိုင္းအစေလး တစ္ခုဘဲေလ၊လုက်ိဳးက သူ႕ရဲ႕ အမွားကို
ခ်က္ျခင္း သတိျပဳမိၿပီး သူ႕ကို ၿခိမ္းေျခာက္လာတယ္။
"ဘယ္သူ႕မွမေျပာနဲ႕ "
"ဒါေပမယ့္ , က်ိဳးေကာ ႐ုပ္ရွင္ေတြအမ်ားႀကီးမွာ
အႀကိမ္ႀကိမ္သ႐ုပ္ေဆာင္တာကို ကြၽန္ေတာ္ျမင္ဘူးခဲ့
တယ္ေလ"
လုက်ိဳးစိတ္မရွည္စြာျပန္ေျဖတယ္။
" ႐ုပ္ရွင္ရိုက္တာကိုဘယ္လိုလုပ္ထည့္ေျပာလို႔ရမွာလဲ?"
ေရွာင္ရီ အံ့အားသင့္စြာျဖင့္ ထပ္ေမးလိုက္တယ္။
"က်န္း ရွီးရမ္နဲ႕ ခ်ိန္းေတြ႕တဲ့အခ်ိန္ေရာ အခ်စ္ဆိုတဲ့ ခံစားခ်က္ကို နည္းနည္းေလးေတာင္ မခံစားမိခဲ့ဘူးလား?"
"ဟင့္အင္း ,ေမ့လိုက္ေတာ့ , အဲ့ဒီအေၾကာင္း
ထပ္မေျပာနဲ႕"
လုက်ိဳး လက္ေဝွ႕ရမ္းျပၿပီး :"ေမာင္းေတာ့"
စက္အဖြဲ႕သားေတြကေတာ့သူတို႔ရိုက္ကူးလိုတဲ့ ျမင္ကြင္းအတြက္ ဆက္လက္ရွိေနၾကၿပီး အမ်ားစုကေတာ့ဇာတ္ပို႔သ႐ုပ္ေဆာင္မ်ားအတြက္ ဇာတ္ဝင္ခန္းမ်ားရိုက္ကူး
ရန္ျဖစ္တယ္ ။
အမ္းဒူအမ္တစ္ေယာက္ အမဲလိုက္ၿပီး မီးပုံငယ္တစ္ခု ျပဳလုပ္ရန္ ႀကိဳးစားေနတယ္။ထို႔အျပင္ လုပ္ႀကံသတ္ျဖတ္
မႈျဖင့္ ရႈလုပင္လိုက္လံတိုက္ခတ္ျခင္းခံရတဲ့ ဇာတ္ဝင္ခန္းကိုလည္း ဆက္လက္ရိုက္ကူးတယ္။
ဆူညံစြာေအာ္ဟစ္သံကို ၾကားလိုက္ရတာမို႔
ေရွာင္ရီ လန့္ၿပီးခုန္လိုက္မိတယ္၊
လွည့္ၾကည့္လိုက္တဲ့အခါ နင္ယာခ်င္း တစ္ေယာက္
သူမရဲ႕ ဇာတ္ဝင္ခန္းကို ရိုက္ကူးေနျခင္းျဖစ္တယ္။
လုက်ိဳး၏ခ်စ္ျခင္းေမတၱာကင္းမဲ့မႈႏွင့္
တခါမွမခ်စ္ဖူးခဲ့ဘူးဆိုတဲ့ ေျပာစကားေတြက
သူ႕စိတ္ထဲ၌ ခုထိပင္ ရွိေနဆဲ ျဖစ္ေနခဲ့တယ္။
လုက်ိဳး သူ႕ကို ေျပာလာတယ္။
"က်န္းရွီးရမ္နဲ႕ ခ်ိန္းေတြ႕တာက သ႐ုပ္ေဆာင္ခဲ့တာ,
သူမဘက္ကခ်စ္ေတာင္ ငါကမွ သူ႕ကို မခ်စ္တာ ,
ငါက ဘာလုပ္ေပးနိုင္မွာလဲ?"
"ဟမ္ ?"
ေရွာင္ရီ သူ႕စိတ္ေတြ ပ်ံ့လြင့္ေနရာမွ လက္ရွိ
ပစၥဳပၸန္သို႔ ျပန္ေရာက္လာခဲ့တယ္၊လုက်ိဳးကေတာ့ထိုကိစၥနဲ႕ ပတ္သက္ၿပီး ဆင္ျခင္သုံးသပ္ဆဲသာရွိေနတယ္
၊ေရွာင္ရီလုက်ိဳးကို စကားျပန္မေျပာမီ ခဏမွ်
ထိုကိစၥအား စဥ္းစားမိေနတယ္။
"သူ႕ ကို က်ိဳးေကာႏွစ္သက္တဲ့
တစ္စုံတစ္ဦးအျဖစ္ ျမင္ၾကည့္ဖို႔လိုတယ္,
အဲ့ဒီအခ်ိန္က်သဴ႕ကိုဘဲ မ်က္စိထဲ
ျမင္ေနလိမ့္မယ္ , အဲ့ဒီလိုဆိုအၿမဲတမ္း
က်ိဳးေကာရိုက္မယ့္ဇာတ္ေကာင္ထဲကို
ဘာလို႔ မဝင္ေရာက္ နိုင္ရမွာလဲ ?"
"ျပသနာက အဲ့ဒီလိုငါမလုပ္နိုင္တာဘဲ!"
လုက်ိဳး ေျပာလာတယ္။
"ငါဘယ္သူ႕ကိုမွ မႀကိဳက္ဖူးဘူးေလ"
ေကာင္းကင္ႀကီးက တေျဖးေျဖး ေမွာင္မည္းလာၿပီျဖစ္ကာေန႕အလင္းေရာင္လည္းမရွိေတာ့ ဘူး ၊ေရွာင္ရီ ကားအား စစ္ေဆးေနစဥ္ လုက်ိဳး သူ႕ရဲ႕ အဆင္တန္ဆာမ်ား ၊လက္ဝတ္ရတနာမ်ားကို ဖယ္ရွားၿပီး အဝတ္လဲေနခဲ့တယ္။
ထို႔ေနာက္ ,ေရွာင္ရီ ေတာင္အဆင္းလမ္းအား
ဂ႐ုတစိုက္ျဖင့္ အေသအခ်ာ ေမာင္းႏွင္လာခဲ့ၿပီး
ေျပာလိုက္တယ္။
"က်ိဳးေကာ, ေကာ ,စိတ္မဆိုးနဲ႕ေနာ္,
ကြၽန္ေတာ္ေမးခ်င္တာကေလ ,အရင္ကေရာ
ေကာ မိန္းကေလးေတြကို တခါမွ မႀကိဳက္ဖူးဘူးလား ?"
လုက်ိဳး မ်က္ႏွာႀကီး မည္းလာၿပီး ဘာမွေတာ့ ျပန္ေျပာမလာဘူး။
အခုအခ်ိန္က က်န္းရွီးရမ္ကို ထည့္ေျပာရ
မယ့္ အခ်ိန္မဟုတ္ေတာ့တာကို ေရွာင္ရီနားလည္
လိုက္မိတယ္၊ထို႔ ေၾကာင့္လမ္းေကြ႕
တစ္ခုအား ပတ္ေမာင္းေနရင္း ေျပာလိုက္တယ္။
"ပထမဆုံးအခ်စ္ဆိုတာက ,အထက္တန္းအငယ္တန္းနဲ႕ အႀကီးတန္းႏွစ္ေတြမွာ ေကာတစ္ေယာက္ေယာက္ကို ႏွစ္သက္ဖူးလိမ့္မယ္....သူမကို ရႈလုပင္လို႔ ျမင္ၾကည့္လိုက္"
လုက်ိဳး အမႈမဲ့ အမွတ္မဲ့ျဖင့္ ကုလားထိုင္ေပၚ
ေျခေထာက္လွမ္းတင္ရင္လက္ပိုက္လ်က္ ေျပာလာတာက : "ဘယ္သူမွမရွိခဲ့ဘူး "
တကယ္ႀကီး တစ္ေယာက္မွ မရွိခဲ့တာလား ?"
ဘယ္သူက ယုံမွာလဲ !.?ေရွာင္ရီ တိတ္တဆိတ္ပင္
ေလာင္ေနခဲ့တယ္ ၊ဒါကဘယ္လိုမွမျဖစ္နိုင္တာေလ၊
သို႔ေသာ္ လုက်ိဳးဇာတ္ၫႊန္းေနာက္မလိုက္နိုင္တာခဲ့
တာကိုေတာ့ သူလုံးဝ အျပစ္မတင္မိခဲ့ဘူး။
ဒါ့ေၾကာင့္မို႔ ေရွာင္ရီ နည္းနည္း ေလးေတာ့
ထပ္ၿပီးစည္း႐ုံးၾကည့္ရမယ္။
"အဲ့ဒီခံစားခ်က္ေတြက သနားဂ႐ုဏာစိတ္ေတြ,ရင္ခုန္တာေတြ , သူမကို ကာကြယ္ေပးခ်င္တာေတြ
အဲ့လိုမ်ိဳးေတြ ျဖစ္တတ္တယ္"
ေရွာင္ရီ တစ္ေယာက္ သူကိုယ္တိုင္ ဒိန္ခဲေလး
တစ္ခဲျဖစ္ေနတယ္လို႔ ခံစားေနရတယ္။
ၾကက္သီးေတြပင္ ထလာတာကို သူေတြ႕ေနရၿပီး
ထပ္မံစဥ္းစား ရင္း ေျပာလိုက္တယ္။
"က်ိဳးေကာ MVေတြေရာ အၿမဲၾကည့္လား?"
"ဘာေတြေမးေနတာလဲ?"
လုက်ိဳး ေဒါသတႀကီး ထေအာ္တယ္။
"ဂႏၱဝင္႐ုပ္ရွင္ေတြကို ျပန္ၿပီး ျပဳျပင္ထားတဲ့ ႐ုပ္ရွင္
အပိုင္း အပိုငးေလးေတြကိုေျပာတာေလ "
ေရွာင္ရီ ေျပာလိုက္တယ္။
"ေကာင္မေလးေခ်ာေခ်ာေလးတစ္ေယာက္ကို ေတြ႕တဲ့အခါ , ေကာရဲ႕ စိတ္ေတြလႈပ္ရွား လာလိမ့္မယ္, ၿပီးေတာ့ အသက္႐ူရတာခက္ခဲသလို ျဖစ္လာလိမ့္မယ္,
ကယ္ဒီမက္စုရွီမာ့ဘယ္သူလဲမသိဘူးလို႔ေတာ့ ေကာ
ကြၽန္ေတာ့္ကို မေျပာနဲ႕ေနာ္"
(T/N.ကယ္ဒီမက္စုရွီမာ့ (Kaede Matsushima ) က ဂ်ပန္လူႀကီး႐ုပ္ရွင္က နာမည္ႀကီးတဲ့ မင္းသမီးပါ)
" ငါ့ကမစြမ္းေဆာင္နိုင္ဘူးလို႔ စြပ္စြဲခံထားရတာမဟုတ္ဘူးလား ?!"
လုက်ိဳး ထေအာ္လာတယ္။
ေရွာင္ရီ မေအာင့္အီးနိုင္ဘဲ ထရယ္မိတယ္၊
ဂက္စ္ေျခနင္းအား နင္းခ်လိဳက္ၿပီးစတီယာရင္အား
အရွိန္ျပင္းစြာလွည့္လိုက္တယ္။
"သတိထား ! မင္းေသခ်င္ေနတာလား?!"
ဘတ္!ဘတ္!ဘတ္! ဘတ္ ....ကားဘီးတဘက္
႐ြံ႕ထဲ ဝင္သြားတယ္, ကားက ဆက္မေ႐ြ႕နိုင္ေတာ့ဘူး။
ဆယ့္ငါးမိနစ္ အၾကာတြင္, ေရွာင္ရီနဲ႕ လုက်ိဳး ႐ြံ႕ထဲတြင္
မတ္တပ္ရပ္ေနၾကၿပီး ကားအားမွီထားလ်က္ အံေတြသာက်ိတ္ေနခဲ့ၾကရင္း ေျခေထာင့္ေတြလဲေတာင့္တင္း
ေနၾကၿပီျဖစ္တယ္။
" အားစိုက္တြန္း ..."
ေရွာင္ရီ ေအာ္ဟစ္ေနတယ္။
"........."
လုက်ိဳးတစ္ေယာက္ ေရွာင္ရီရဲ႕ ႐ူးႏွမ္းခ်က္အား
လက္ေတြ႕က်က်ေတြ႕လိုက္ရတယ္။ေရွာင္ရီကေတာ့
လုက်ိဳးကို ၾကည့္ၿပီး တဟားဟားနဲ႕ ေအာ္ရယ္ေနေလရဲ႕။
"မင္းကဘာလို႔ ရယ္ေနတာလဲ?
လုက်ိး ေဒါသတႀကီးထေအာ္တယ္။
"က်ိဳးေကာက တကယ္ရယ္ရတယ္!."
ေရွာင္ရီ ဆက္ၿပီး ရယ္ေလေလ လုက်ိဳး ပိုၿပီး
ေဒါသေတြ ထြက္ေလေလ ျဖစ္ေနတယ္။
"မင္း႐ူးေနတာလား!"
ေရွာင္ရီ လက္ကို ေဝ့ယမ္း ျပလိုက္ၿပီး
လုက်ိဳးကို ၾကည့္လိုက္ေတာ့ သူဒီလူကို
သေဘာက်သြားတယ္လို႔ ႐ုတ္တရက္ေတာင္
ခံစား မိသြားတယ္၊လုက်ိဳးရဲ႕ လက္ေထာက္
ျဖစ္ျခင္းက ပင္ပန္းၿပီး စိတ္ရႈပ္ရေပမယ့္
ဒီအလုပ္က သူ႕အတြက္ ကမၻာသစ္ေလး
တစ္ခုဆီသို႔ လမ္းသစ္ဖြင့္ ေပးခဲ့တယ္။
ဘာဘဲျဖစ္ျဖစ္ သူ႕အလုပ္ရွင္လုက်ိဳးက
တကယ္ခ်စ္ဖို႔ေကာင္းတယ္ေလ။
W 5182
25.7.2021
26.7.2021
(T/N.မေန႕က ေရးတာ မၿပီးလိုက္လို႔ပါ၊
မေန႕ကတင္ေပးမယ္ေျပာၿပီး ေနာက္က်သြားတယ္
ေဆာရီးပါ 😘😘)
...............