CHAPTER 22: In An Instant
Remi's P.O.V.
Paglabas ko ng cubicle ay inayos ko ang sarili ko sa harap ng salamin. Napangiti ako nang maayos ko na ang sarili ko. Lalabas na sana ako nang mapansin ko ang isang cellphone na nakalapag sa tiles ng lababo. Kinuha ko iyon at pinagmasdan.
Kay Gia 'to, ah? Napakaburara naman niya at iniiwan lang ang phone kung saan-saan. Ibabalik ko na lang sa kaniya 'to pagbalik ko ng classroom. Mabuti na lang at ako ang nakakita dahil baka kung ibang tao, malamang hindi na ito maibabalik pa sa kaniya.
Bago ako tuluyang lumabas ay binuksan ko ang phone para masiguro ko kung kay Gia nga ba ito. Napuno ng pagtataka sa isip ko nang makita ko ang lock screen wallpaper niya.
Bakit naman si Crystal ang nandito? Kaibigan ko si Crystal kaya alam kong hindi ito ang phone niya at alam kong ganitong-ganito ang phone ni Gia.
Biglang tumunog ang bell kaya hindi ko na lang inisip pa iyon at inilagay sa bulsa ko ang phone.
Nang makarating sa loob ng classroom ay siya agad ang hinanap ko pero hindi ko siya nakita. Baka wala pa siya. Inilagay ko muna sa loob ng bag ko ang phone ni Gia at mamaya ko na lang siguro ito ibabalik sa kaniya.
Natapos ang subjects namin para sa hapon at nagyaya si Molly na mag-mall. Pumayag naman ako dahil iyon naman na talaga ang bonding naming tatlo. Isa rin kasi iyon sa pinaka-favorite kong gawin, eh.
Habang naglalakad kami palabas ng school ay natanaw ko sina Gia at ang dalawa niyang kaibigan na sina Hadia at Aya na naglalakad palabas. Natigilan ako nang biglang maalala ko ang phone niya.
"Ahm, guys. Sorry pero hindi ako makakasama sa inyo," saad ko kina Molly at Crystal na napahinto na rin sa paglalakad.
"Ha? Bakit naman?" si Crystal.
"May kailangan kasi akong puntahan," I answered as I turned my eyes to where Gia is. Papalayo na sila at hindi ko na sila masyadong makita.
"Saan naman?" tanong niya pang muli.
"Ahm, sige na mauuna na ako. Ingat kayo!" Naglakad na ako palayo. "Bye!" I waved at them habang mas binilisan ko pa ang lakad ko. Sinubukan kong hanapin sina Gia pero nakalabas na sila ng school kaya tumakbo na ako para mahabol sila. Hinihingal na nakalabas ako ng school at agad akong nagpalinga-linga. Nakita ko naman silang sumakay sa isang taxi. Sinubukan ko silang habulin pero mabilis na nakaalis 'yong taxi. Agad naman akong pumara ng isa pang taxi at sumakay.
"Kuya, puwede po bang sundan po natin 'yong taxi na 'yon?"
"Sige po, ma'am."
Umandar na ang sinasakyan ko habang sinusundan namin ang naunang taxi na siyang sinakyan nina Gia.
Mga ilang sandali pa ay huminto na ang taxi na sinakyan nila kaya huminto na rin kami sa hindi kalayuan.
"Keep the change po," ani ko nang iabot ko sa driver ang bayad ko.
"Thank you po, ma'am."
"You're welcome po." Lumabas na ako ng taxi at natanaw ko sina Gia na pumasok sa isang KTV Bar.
Teka... puwede ba silang pumasok doon? Pero mga minor palang naman sila, ah?
Maglalakad na sana ako papunta ro'n sa bar nang biglang tumunog ang cellphone ko. Nang kunin ko ito mula sa bulsa ng palda ko ay nakita ko ang pangalan ni Kuya Resty sa screen.
Naghanap ako ng puwede kong puwestuhan saka ko sinagot ang tawag ni Kuya.
-
Gia's P.O.V.
I'm just sitting on the couch with chips in my hands. Aya is singing loudly on karaoke while Hadia is sitting beside me and enjoying the beat of the music. Aya ended the song with her sweet pose as Hadia applauded her. I stood up as I put the chips on the mini table in the middle.
"Where are you going?" Hadia asked.
"I have to call someone," I replied and then I left from the KTV private room. The loud music welcomes me the moment I come out. Adults are enjoying and partying while some are singing joyfully. I also saw some couples being PDA in a lounge.
Nang makalabas na ako nang tuluyan mula sa KTV Bar ay kinuha ko ang phone ko mula sa bulsa ko. But I was stunned when I grope nothing.
I let out a sighed while thinking on where I might left my phone. But there's no even a single idea came up. Hindi rin naman ako naglalagay ng phone sa bag ko kaya imposibleng nandoon 'yon.
Babalik na sana ako sa loob ng bar nang biglang may narinig akong sumigaw.
"Don't touch me!"
I tried to find where it came from. I saw one girl wearing the same uniform as mine and it seems she's being harassed by these three men. I stared at the girl intently as she looked familiar.
"Remi?" I mouthed as I recognized her.
What is she doing here?
Without a second thought, I walked towards them.
"Ano ba?!" Remi yelled out as she pulled away her hand from the hold of that one man.
"What are you doing?" I asked firmly on those men nang makalapit na ako sa kanila.
-
Remi's P.O.V.
"Ano ba?!" Binawi ko ang kamay ko mula sa pagkakahawak ng isang lalaki sa akin. Kinakabahan na ako na natatakot. Gusto ko sanang humingi ng tulong pero wala naman akong makitang tao sa paligid, bukod do'n ay madilim na rin.
After I talked to Kuya over the phone ay bigla na lang sumulpot 'tong mga ulupong na ito. Mukha silang mga manyak at kanina pa nila ako hinahawakan. Gusto ko nang umiyak dahil sa takot ko pero gusto kong ipakita sa kanila na hindi ako natatakot.
I want to call Kuya pero wala sa akin ang phone ko dahil kinuha no'ng isang ulupong! Hayst.
"What are you doing?"
Napalingon kami nang biglang may narinig kaming boses.
"Gia?"
"Hinaharass ka ba ng mga 'to?" tanong niya sa akin na wala man lang bahid ng kahit anumang takot.
"Yes!" mabilis na tugon ko habang masamang tiningnan ang tatlong lalaki na nasa harap ko ngayon. Nagtawanan naman sila. Para silang mga adik!
"Hmm... Maganda ka rin, ha." Hinimas ng isang lalaki ang baba niya habang pinapasadahan ng tingin ang buong katawan ni Gia. Manyak talaga!
Hindi ko alam kung matutuwa ba ako dahil sa wakas ay may taong dumating o kung lalo akong matatakot dahil babae rin si Gia. Ano naman ang laban namin sa tatlong ulupong na mga ito?
"Remi, let's go!" wika ni Gia habang walang emosyon ang mukha niya. Hindi man lang ba siya natatakot?
Nagsimula na siyang humakbang pero mabilis na humarang sa kaniya ang isang lalaki.
"At saan ka naman pupunta?"
She took a deep breath. At hindi ako makapaniwala sa sunod na nangyari.
She punched him hard on his face, dahilan para matumba ito sa sahig. Lumapit sa kaniya ang isa pang lalaki pero sinipa niya naman ito sa tiyan kaya tumalsik ito. Nagsimula na rin siyang sugurin ng isa pang lalaki pero mabilis niyang nahawakan ang braso nito at umikot siya kaya napasigaw ang lalaki. Nanlaki naman ang mga mata ko nang makita kong tumalsik ang phone ko mula sa pagkakahawak niya kaya dali-dali akong gumalaw mula sa kinatatayuan ko upang saluhin ito. Nakahinga naman ako nang maluwag nang makuha ko ito. Oww, my dear phone. Sinipa niya rin ito kaya tulad no'ng isa ay tumalsik din ito sa sahig.
"Remi, let's go!" siigaw niya at bigla niyang hinila ang kamay ko saka kami tumakbo palayo. Napasulyap ako sa likuran at nakita ko ang tatlong lalaki na hinahabol kami kaya mas bumilis ang takbo namin.
Bigla akong hinila ni Gia sa isang gilid at pumasok kami sa kung saan. Hinihingal na binitawan niya ang kamay ko. Nang ilibot ko ang tingin ko ay napagtanto kong nasa loob pala kami ng isang Girl's Rest Room.
"Are you okay?" she asked in between her gasps.
"Yes... Pero teka, paano mo nagawa 'yon?" tanong ko nang maalala ko kung paano niya natalo kanina ang tatlong lalaki. Hindi kasi ako makapaniwala.
"Well, my father is a martial artist."
Kaya pala. No wonder kung bakit magaling siya sa self defense.
"Hays. Mabuti na lang pala at dumating ka. Mga manyak na 'yon!" Nakaramdam naman ako ng kilabot nang maalala ko kung paano ako tingnan at hawakan kanina no'ng tatlong iyon.
"Umuwi ka na. It's getting late," she uttered in a cold voice.
"Thank you pala."
"Just go home," she said at nagsimula nang maglakad paalis. Pero bago pa man siya makalabas ng rest room ay naalala ko kung ano nga ba ang pakay ko sa kaniya kung bakit ko siya sinundan.
"Ahh, Gia!"
Huminto siya at lumingon sa akin. "Bakit?"
Ipinaharap ko ang bag ko na nakasukbit sa isang balikat ko at kinuha ang phone niya mula sa loob. "Ibabalik ko sana 'tong phone mo." I extended my arm as I handed her the phone.
She stares at her phone as if she's making sure if it was hers. "Paano napunta sa 'yo 'yan?" She looked at me in wonder.
"Naiwan mo kasi 'yan kanina sa rest room kaya kinuha ko para ibalik sa'yo. Kaya sinundan kita."
"You followed me just to give back my phone?"
"Yes."
Sandali siyang nawalan ng imik bago niya kinuha mula sa kamay ko ang phone niya. "Thank you," saad niya at naglakad siya palapit sa 'kin. Nang hindi siya humihinto ay napaatras ako hanggang sa nakasandal na ako sa pader. Muli pa siyang lumapit hanggang sa inches na lang ang pagitan naming dalawa.
I gulped as she suddenly pressed her lips into mine. Natigilan ako at nanlaki ang mga mata. Ilang segundo lang ang itinagal no'n. It was just a smack kiss but it's like it took my virginity.
"Umuwi ka na," huling sinabi niya bago siya tuluyang umalis. Naiwan naman akong tulala at hindi makapaniwala. Napahawak ako sa labi ko at pinilig-pilig ang ulo ko.
Umuwi akong hindi pa rin makapaniwala. Sinalubong ako ng mga kuya ko sa sala pero hindi ko sila pinansin at nagtuloy-tuloy lang ako paakyat sa kuwarto ko. Pabagsak akong umupo sa kama habang patuloy na iniisip ang mga nangyari.
"Why did she do that?! Is she crazy?! Arrggh! My first kiss! Huhuhu!" I cried out loud na parang bata.
How dare she take away my first kiss?!
***
Nagising akong suot pa rin ang uniform ko. Nakatulog pala ako kagabi. Hindi man lang ako nakapag-dinner kaya ngayon gutom na gutom ako. Nag-shower ako at nagbihis. Matapos kong maayos ang sarili ko ay bumaba na ako.
Nadatnan ko sina Kuya Resty at Kuya Renz na nagbe-breakfast. Umupo ako at sinabayan sila.
"We kept on knocking your room last night for dinner but you didn't even respond," Kuya Resty suddenly said.
"Sorry. Nakatulog ako, eh." Sumubo ako ng pagkain sa bibig ko. Gutom na gutom talaga ako.
"Ihahatid pala kita ngayon and susunduin ulit kita after school."
Natigil ako sa pagnguya at kunot noong tinapunan ng tingin si Kuya Renz. "Na naman? But Kuya, I'm not a child anymore! I can go home with my own!" pagmamaktol ko.
"Don't talk when your mouth is full," saway niya nang uminom siya ng kape niya.
Inismiran ko siya at nagpatuloy na lang ako sa pagkain. Dalaga na ako, bakit kailangan pa akong ihatid-sundo? Hmp!
"I'll go with you too," Kuya Resty suddenly said, dahilan para tumaas ang isang kilay ko.
"Bakit sasama ka pa?" casual na tanong ni Kuya Renz sa kaniya.
"Nothing. Wala naman kasi akong masyadong gagawin. Besides, gusto ko rin mahatid-sundo ang bunso natin."
Gusto ko sanang matuwa sa kanila but unfortunately, aware ako kung bakit nila ginagawa 'to. Hays.
Matapos naming mag-breakfast ay tinotoo nga nila ang sinabi nilang ihahatid nila ako. Nagtalo pa sila kung kaninong kotse ang gagamitin pero sa huli napag-desisyunan nilang kay Kuya Renz na lang.
Huminto ang kotse sa hindi kalayuan mula sa gate. I let out a deep breath before I came out from the car.
"Take care. Mamaya susunduin ka namin," bilin ni Kuya Renz. Pero napansin ko na pareho silang nakatingin sa bandang gate at mga estudyanteng dumadating na parang may inaabangan. I knew it.
Sakto namang nakita ko si Crystal kaya napangiti ako at tinawag siya. "Crystal!" Kinawayan ko siya para makita niya ako agad. Napangiti siya nang makita niya ako at lumapit siya sa akin.
"Remi!" Inakbayan naman niya ako. Sinulyapan ko ng tingin ang dalawa kong kuya at bigla silang umiwas ng tingin.
"Mag-iingat kayo mga kuya ko!" turan ko sa malambing na boses kaya napatingin sa kanila si Crystal.
"Nandito pala ang mga kuya mo?"
"Oo. Hinatid nila ako."
"Sweet naman," she commented na parang nata-touch sa mga kuya ko. Kung alam lang niya.
"Ang sweet nga nila, 'di ba? Hehe!" medyo malakas na usal ko para marinig ng dalawa kong kuya. Napansin ko naman na medyo namumula ang mga pisngi nila. Gusto kong tumawa pero pinigilan ko ang sarili ko.
"Pasok na tayo sa loob," yaya ni Crystal kaya tumango lang ako sa kaniya.
"Bye! Bye! Mga kuya kong sweet!" I waved at them. Bigla naman silang nahiya kaya pasimple akong humagikhik at umalis na kami ni Crystal.
***
I was inside the cubicle when I heard two familiar voices outside.
"You really like Crystal, huh?"
I was about to come out when I heard Crystal's name.
Am I hearing it right?
"I liked her for too long."
If I'm not mistaken, it was Gia's voice. And the other voice is definitely owned by Hadia.
Pero ano raw? She likes Crystal?
Hindi ko alam pero may kung anong kakaiba sa dibdib ko. Para bang bigla itong kumirot sa hindi malaman na dahilan.
Ilang sandali pa ang lumipas at wala na akong narinig na boses kaya mabilis akong lumabas at hinanap siya.
"Gia!" tawag ko sa kaniya nang maabutan ko pa sila. Huminto sila sa paglalakad at humarap sa 'kin.
"Remi?"
"Puwede ba tayong mag-usap?"
"Tungkol saan?"
"Ahm..." I looked up at Hadia, wishing she understood what I meant.
"Mauna na ako," paalam niya at umalis.
"Tama ba 'yong narinig ko... That you like Crystal?" I asked directly.
Napaawang ang bibig niya. "Bakit mo naman naitanong 'yan?"
"Sagutin mo ang tanong ko."
"Yes. I do like her. Is there something wrong with that?"
Pakiramdam ko may karayom na tumusok sa dibdib ko dahil sa bigla kong naramdaman na kirot.
"K-Kung gano'n... Why did you kiss me last night?"
"What?"
"And now you're pretending that you didn't remember anything? Really?" I asked sarcastically.
"What is this all about, Remi?"
"You're unbelievable... You kissed me for no reason and now you seem like you already forgot about it." Hindi ko maitago ang pagkadismaya sa boses ko.
"Well, it was nothing."
"What? Nothing? Really?! After you kissed me?! You took away my first kiss! And you know what? It's freaking making me crazy as hell! And now you're gonna tell me that it was just nothing?! How could you?!" Hindi ko na napigilan pa ang mga luhang bigla na lang tumulo mula sa mga mata ko.
Bakit gano'n? Bakit ganito? Ang sakit sakit... Bakit nararamdaman ko 'to? Maybe... I already fell for her...
Yeah. I fell in love with her in an instant.
***
- CheerlessAngel