Gumising na lang ako na halos lahat ng sakit sa katawan ay iniinda ko na. Iminulat ko ang aking mga mata at biglang napabalikwas nang maalala ang nangyari kagabi.
Napasapo pa ako sa aking noo dahil buo sa ala-ala ko ang lahat-lahat kahit na lasing na lasing ako no'n. Tang ina kasi 'tong hangover na ito! Buwesit ka rin kasi, Nephele Rai! Ang landi-landi mo! Sino ba 'yong naka-sex mo?!
Fuck shit! Naalala ko nga kung paano ako bumigay sa lalaki pero malabo sa alala ko ang kaniyang hitsura! Gosh! Sino ba kasi iyon?!
Nakahinga na lang ako nang maluwag nang makitang may suot na akong oversized t-shirt na damit ng lalaki. Mabuti na lang din ay nag-iisa na lang ako sa kama ngayon at wala nang katabi. Naisipan ko na lang na bumaba mula sa kama 'tsaka humugot ng malalim na hininga.
Okay... tatakbo ako. Tatakbuhan ko kung sino man iyong naka-sex ko kagabi! Ah shit! Ang sakit talaga ng pagkababae ko! Pero 'di bale na nga lang, mas kailangan kong lisanin ang lugar na 'to bago pa ako makita ng lalaki na 'yon!
Dinampot ko ang mga damit ko sa ilalim ng kama na hanggang ngayon ay hindi pa rin naliligpit. Yumuko pa ako at sumilip sa ilalim ng kama para hanapin kung saan ba itinapon ng lalaki ang undies ko.
Putang ina ba naman kasi! Saan na ba 'yon?!
Marahas kong sinabunutan ang buhok ko dahil sa galit sa aking sarili. Fuck, Nephele Rai! Ang landi mo kasi, eh!
Maliligo talaga ako pagkauwi ko! Lilinisan ko nang maayos ang sarili ko! Palalagpasin ko muna 'tong kagagahan ko sa ngayon dahil sa susunod ay sasakalin ko na talaga ang sarili ko!
May anak ka na, Ellai, malandi ka pa rin! Shit! Shit talaga!
Halos mapatalon ako nang biglang nag-ring ang cellphone ko. Nataranta ako at kaagad na kinapa ang bulsa ng hawak kong maliit na short at nilabas ang cellphone ko mula sa bulsa nito. I took a deep breath when my best friend's name popped on the screen. I immediately answered the call.
"Good thing you called, Zani!" bungad ko sa aking kaibigan.
Tumawa siya sa kabilang linya. "Oh? Kumusta ang gabi ninyo? Ano? Magkakaroon na ba ng kapatid si Nero?" she asked teasingly.
I rolled my eyes even though she can't see me. "Gaga! Hindi mo man lang ako hinatak, ano?! At saka, pinagsasabi mo ba, ha?!"
Naiinis lang ako kasi ba't ako hinayaan na lang ng mga kaibigan ko! Alam ko rin naman na hindi nila ako basta-basta hahayaan sa kung sino lang pero bakit kasi?!
"Nagmamaang-maangan pa, ah!" natatawa niyang untag sa kabilang linya.
"What the hell?!" I hissed furiously. "Ano ba'ng pinagsasabi mo?! W-Wait... D-Don't tell me... K-Kilala mo ang kasama ko kagabi?!"
"Gaga! Natural, Ellai! Sarili kong kapatid, hindi ko makikilala?!"
Nabunutan ako ng tinik nang marinig iyon galing sa kaibigan. My world stopped because I never expected that. Bigla kong nabitiwan ang hawak kong cellphone at nahulog iyon sa sahig na nagkasanhi ng ingay. Mariin akong napapikit at nangatog ang mga tuhod ko dahil may naramdaman akong presensya sa likuran ko.
Ayokong humarap para alamin kung sino iyon. Ayoko ring alamin na totoo nga ang sinabi ng kaibigan ko na si Rence nga ito. Alangan namang si Trevon ito, hindi ba? Siyempre, alam kong si Rence talaga ang tinutukoy ni Zani pero tang ina lang!
Imbes na pansinin ang presensya ng isang tao sa likuran ko ay yumuko ako sa bedside table at hinanap doon ang underwear ko. Ramdam kong nanlalambot na ang mga tuhod ko, nanghihina ako at kahit ang aking kamay ay nanginginig pa nang hinawi ko ang mga takas ng buhok kong nakatakip sa aking mukha.
"Are you looking for something, baby?" May bahid na panunukso ang isang pamilyar na tinig ng nasa likuran ko. "Oh... you are looking for your underwear surely. I kept it, baby," he added cooly. "Tinago ko ang underwear mo dahil gusto kong amoy-amuyin iyon, Rai."
Umawang ang bibig ko sa huling narinig. I am sure that it's really him. Sigurado ako at alam kong si Rence nga itong nasa likuran ko. Nahihiya ako sa sarili ko ngayon kasi talagang may nangyari sa aming dalawa! Ang inaalala ko lang ay paano na ang susunod na mangyayari? Tang ina, parang ayokong harapin siya!
"I really missed you, Nephele Rai," he whispered.
After that, I heard his footsteps from behind. Tumuwid ako ng tayo matapos kuhanin ang cellphone ko sa sahig na nabitiwan ko kanina. Hinatak ko pababa ang suot kong oversized t-shirt dahil wala pa naman akong suot na panloob na damit ngayon. Wala rin ang brassiere ko, hindi ko na rin mahanap iyon pero paniguradong nasa paligid lang iyon kaso ayaw kong hanapin dahil halos natulos na ako sa kinatatayuan ko ngayon.
Napatalon na lang ako nang biglang may pumalupot na bisig sa baywang ko. Bumaba lang ang aking tingin doon at hindi ko magawang alisin iyon dahil sa mga damit na hawak ko ngayon. Lumapat ang kaniyang mainit na katawan sa akin na ikinatindig ng mga balahibo ko. Napalunok pa ako nang naramdaman kong nilapit pa ni Rence ang kaniyang bibig sa tainga ko. He even bit and licked my earlobe.
"Napagod ba kita? Nagugutom ka ba? Gusto mo bang um-order ako ng makakain natin? Ano ba'ng gusto mong kainin---"
"Uuwi na 'ko," malamig kong deklara at pinutol siya.
Kumalas siya sa pagkakayakap niya sa akin at binitiwan ako. Hinarap ko siya at halos bigla kong nalunok ang dila ko nang makitang tuwalya lamang ang nakapalupot sa kaniyang baywang at may mga iilang butil pa ng tubig ang nasa kaniyang dibdib at may nakasabit pang maliit na tuwalya sa kaniyang balikat. Sumilay pa ang ngisi sa kaniyang labi nang makita ang reaksiyon ko.
"You're drooling," he stated.
"H-Hindi," sabi ko at mabilis na umiling. "Uuwi na ako," madiin kong wika.
"Okay then," he said and nodded. "Ihahatid kita sa inyo," prisinta niya pa. "Let us inform your parents that you spent your night with me," makahulugang dugtong niya.
"Why would I tell them that? I told you, I have a fiancè," I said in a monotone and looked away.
"You have a fiancè but you gave in to me? Pa'no kaya kapag malaman ng fiancè mo na may nangyari sa atin?" panunuya niya.
"Tell him then!" I commanded. "Tutal iyon ang gusto mo, sabihin mo sa kaniya! Sabihin mo na may nangyari sa atin at sarap na sarap ako sa 'yo! Iyon ang gusto mo, hindi ba?!" singhal ko pero nakablanko lamang ang kaniyang ekspresyon.
"Yeah, that's what I want," he admitted. "I'm selfish, Rai, and I want you mine alone. Kung aagawin ka sa kaniya, gagawin ko. Hindi ako titigil hangga't hindi ka napapasa akin, Rai."
"Nababaliw ka na!" I shouted furiously. "Sa susunod ay magpapakasal na kami ni Han!"
Ngumisi siya. "Sabi mo kahapon ay ngayon kayo magpapakasal? Tapos ngayon ay sa susunod naman? Paatras nang paatras, Rai, ha? O baka hindi na tutuloy ang kasal ninyo kasi may nangyari na sa atin?"
"Fuck you! Wala siyang pakialam kung may nangyari sa atin! Papakasalan niya pa rin ako dahil mahal niya ako!"
Humalakhak siya. "Pero hindi mo naman siya mahal, hindi ba?"
"M-Mahal ko siya!" sigaw ko.
"No, you don't love him, Rai," giit niya pa. "Dahil kung mahal mo siya, hindi ka bibigay sa akin. Rai, sinasabi ko sa 'yo, kahit kasal man kayo ay aagawin pa rin kita sa kaniya. Call me crazy, selfish, or whatever you want, I don't give a damn. You're mine, Rai..."
Tumiim-bagang ako. "Hindi mo 'ko pag-aari! I will go home now!"
"Okay, ihahatid kita. Take a bath first if you don't want anyone to smell my scent on you," he demanded. "At gusto ko lang ipaalala sa 'yo na ilang beses kong pinutok sa sinapupunan mo ang tamod ko."
"Sigurado ka bang guro ka, ha?!" Hindi ko na napigilan ang sarili ko. "Napakabastos mo! Walang preno kung magsalita!"
He smirked. "Like what I told you, Rai. Sa iyo lang ako bastos. I am not like this to other women. Sige na, maligo ka na at para maihatid na kita sa inyo."
"I can go home alone and I have a work, it was my first day and I am late. Ihatid mo na lang ako sa club kung saan ginanap ang kaarawan ni Zani. I left my car there, iyon ang gagamitin ko at hindi mo na ako kailangan pang ihatid sa amin."
"Okay then," aniya at tumango naman. "I also have a work and I am already late," he said and lowered his head on his waterproof wrist watch.
"Hindi ko na kasalanan iyon," naiirita kong wika bago tumungo sa bathroom dala-dala ang mga damit ko.
I wore my dress and short. May kakapalan ang dress kaya hindi mahalata na may short akong suot. May brassiere na ako pero wala akong underwear dahil tinago ni Rence iyon at hindi ko na alam kung saan niya nilagay. Tamad na rin akong makipagtaluhan sa kaniya kaya hindi ko na binawi ang underwear ko at hinayaan lang iyon sa kaniya. Wala rin akong pakialam kung ano ang gagawin niya roon.
Ang nasuot kong oversized t-shirt ay mukhang isa iyon sa mga damit niya na dinala niya lang rito. Prepared pa talaga. Inilagay ko na lang iyon sa may sink.
Matapos kong maligo at magbihis ay lumabas kaagad ako ng comfort room. Nadatnan ko si Rence na may ka-text yata sa cellphone niya. Nakasuot na siya ng damit niya na suot niya rin kagabi. Umangat siya ng tingin at ngumisi sa akin. Inirapan ko siya at walang pasabing dumiretso sa pinto at lumabas na roon. May sariling paa naman siya at susunod naman siya sa akin.
Katulad nga ng kahilingan ko, inihatid niya ako sa club na pinanggalingan namin kagabi. Hinanap ko kaagad kung saan nakaparada ang sasakyan ko at pumasok kaagad ako roon. It wasn't locked and I was lucky that no one dared to open my car. Hindi ko na kasi ni-lock ito kagabi dahil akala ko ay hindi na ako matatagalan dito at uuwi na kaagad.
It was my first day at work and I am late. I drove my car and directly went to the mansion and did my daily routine. Mom was about to ask me about something but I t her that we'll talk later because I am late. She just told me that Nero is with Han and they're already in our company. Tumango ako kay Mommy at hindi na nag-aksaya pa ng panahon, dumiretso kaagad ako sa kompaniya. Of course, I know where it is. Bata pa lang ako ay dinala na ako nina Daddy roon, eh.
Buong araw ay busy kami ni Han. We left Nero to Dad's secretary. Dad also introduced me to his employees as a new Chief Executive Officer. Everyone welcomed me and introduced themselves to me. I am not good at names actually. Ngumiti lang ako at nagpasalamat dahil pinaghandaan pa ako ng lahat at sinelebrasyon ang unang araw ko rito. Ang iba ay nagdikit pa ng sticky notes sa suot kong formal attire. Nagpasalamat lang ako sa kanila.
Matapos ang unang araw ko sa kompaniya ay sabay kaming umuwi ni Han gamit ang kaniyang sasakyan at iniwan ko na lang muna ang aking kotse sa kompaniya. Nero is asleep on the backseat peacefully and silently. Napagod siguro ang anak ko sa kahihintay sa amin ni Han kaya nakatulog na lang. Tulog siya nang kuhanin ko siya mula sa sekretarya ni Daddy kanina.
Kinalaunan ay nakarating na rin kami sa mansiyon at sabay kaming bumaba ni Han ng sasakyan. Ako naman ay dumiretso sa backseat kung saan natutulog nang mahimbing ang anak ko. Marahan kong inangat siya at kinalas ang seatbelt niya 'tsaka siya binuhat. Dinahan-dahan ko lang para hindi ko siya magising. Gumalaw lang siya at napadilat ng ilang segundo pero kaagad ding bumalik sa tulog. He rested his head on my shoulder and encircled his arms around my neck.
"I love you, baby," I whispered to his ear and kissed him on his cheeks.
Matapos iyon ay pumasok kami sa mansiyon. Dito pa rin tumutuloy si Han pero sa ibang silid siya natutulog samantalang ako naman at ang anak ko ay sa iisang kuwarto lang natutulog, ganito rin kami nang nasa German pa kami. It was okay though. Hindi naman iba si Han sa amin at parang pamilya na rin ang turing namin sa kaniya.
"Ellai..." I heard him called me from behind.
Buhat-buhat ko si Nero at papasok na kami sa bahay nang tawagin ako ni Han. Nakasunod siya sa likuran ko. Humarap ako sa kaniya na nakakunot ang noo. Umiwas kaagad ako ng tingin nang makita kung gaano siya kaseryoso ngayon. Akmang ibubuka ko ang bibig ko para magsalita nang inunahan niya ako.
"Elle, huwag mo namang iwasan ito," he mumbled. "Kahit ngayon lang, kahit ngayon naman sana ay pakinggan mo ako."
"We're not going to have that conversation again, Han," I told him.
Han confessed to me years ago when we're in German. Hindi ko siya pinatapos at iniba lang ang usapan. Everytime he brought up that conversation, I always changing it. Hindi ako komportable na iyon ang pag-uusapan naming dalawa dahil nasanay ako na palagi kaming nagkakatuwaan at nag-aasaran.
"It's been years, Elle," he said. "Bakit ba hirap na hirap kang pakinggan ako?"
"Han, baka magising si Nero," I reasoned in a lower voice, almost a whisper.
"Ipasok mo muna siya sa kaniyang silid. Elle, kailangan na nating mag-usap. Kailangan na nating pag-usapan ang lahat, Elle. Pakinggan mo naman ako kahit ngayon lang. Please, hear me out..."
Unti-unti akong tumango. "Sige... mag-usap tayo."