#ព្រឹកថ្ងៃថ្មី
មនុស្សគ្រប់គ្នានាំគ្នារួសរះទទួលថ្ងៃថ្មីក៏ដូចជាគ្រួសារដ៏កក់ក្តៅមួយនេះផងដែរ។ថេយ៉ុងនាងក្រោកដាស់កូនៗក៏ដូចជាស្វាមីអោយក្រោកព្រោះតែនាយត្រូវទៅធ្វើការវិញសុខចិត្តខាតការងារដើម្បីបានជូនពួកនាងដើរលេងមុនថ្ងៃខួបកំណើតមិនយូរទេពីរថ្ងៃទៀតខួបកំណើតពួកនាងនឹងមកដល់ជុងហ្គុកបានអញ្ចើញអ្នកជំនួញធំៗដែលជាដៃគូរសហការណ៍មកចូលរួមជាច្រើនព្រោះតាំងចិត្តធ្វើអោយធំសម្រាប់កូននៅពេលដែលខួបកំណើតរួចពួកនាងនឹងចូលរៀនដូចក្មេងដទៃហើយក៏ជាវេទិកាបើកបង្ហាញមុខកូនៗក៏ដូចជាភរិយាយថ្មីរបស់នាយផងដែរ។ថេយ៉ុងត្រផមសម្លៀកបំពាក់អោយកូនៗរួចទើបរៀបសម្រាប់ជុងហ្គុកម្ដងពួកគេជាប្តីប្រពន្ធហើយដូច្នេះនាងគួរតែបំពេញតួនាទីជាប្រពន្ធព្រោះតែពេលដំបូងៗគឺនាងអៀនៗមិនហ៊ានធ្វើប៉ុន្តែតទៅនាងនឹងធ្វើអោយបានល្អ។បន្ទាប់ពីកូនៗកូនទឹករួចថេយ៉ុងក៏បានប្រាប់អោយពួកនាងទៅខាងក្រោមចាំមុនព្រោះនាងត្រូវងូតទឹកម្ដង។ឯជុងហ្គុកនាយទៅបន្ទប់របស់នាយវិញនៅពេលដែលងូតទឹករួចចេញមកវិញជាមួយរាងកាយមាំទាំមានត្រឹមកន្សែងរុំល្វែងខាងក្រោមងាកទៅលើពូកស្រាប់តែប្រទះឃើញឈុតធ្វើការដែលត្រៀមយ៉ាងស្រេចនាំអោយនាយញោចញញឹមឡើង។ជុងហ្គុកយកកន្សែងតូចជូតសក់ញីតិចៗមុននឹងដើរទៅជិតរួចក៏លើកវាយកមកមើលធ្វើអោយនាយសើចចេញមកទាំងអារម្មណ៍រំភើប
"ហេតុអីក៏អូនល្អបែបនេះ?"ជុងហ្គុកឈរសួរទៅសម្លៀកបំពាក់ដែលនាងបានរៀបអោយមួយកំផ្លេយ៉ាងមានរបៀបរួមជាមួយក្រវ៉ាត់កពណ៌ទឹកប៊ិចមួយឈុតយ៉ាងសាកសមពេលពាក់ទៅ។
"សង្ហារ"ជុងហ្គុកស្លៀកពាក់រួចទើបទៅមើលកញ្ចក់ហើយសរសើរខ្លួនឯងមើលទៅសង្ហារទាំងអេមស្រេមប្រពន្ធនាយនេះពូកែរើសមែនទែនហើយពេញចិត្តនាយស្តូកតែម្ដង។ជុងហ្គុកកាន់អាវក្រៅរួមជាមួយក្រវ៉ាត់កដែលមិនទាន់ពាក់សម្តៅទៅបន្ទប់ប្រពន្ធ
*ក្រាក
"អ៎ាយ!!"ថេយ៉ុងទើបតែចេញពីបន្ទប់ទឹកចំពេលជុងហ្គុកចូលមកដល់ល្មមទើបនាងរហ័សយកភួយមកបិទសម្លឹងមុខខិលរបស់ជុងហ្គុកដែលកំពុងកួចញញឹមបិទទ្វារហើយដើរមករកនាង។
"ល...លោកចូលមកធ្វើអី?"ថេយ៉ុងក្រោបភួយយ៉ាងណែនខាំមាត់សួរនាយទាំងញ័រៗនាងនៅតែខ្លាចជុងហ្គុកដដែលព្រោះតែស្ថានភាពនាងមិនគួរអោយនាយនៅជិតនោះទេបើមិនចឹងមិនរួចខ្លួន
"ល៎ែងៗ!!!អ៎ាយ!!"ជុងហ្គុកមិនទាន់តបតែក៏ដើរមកទាញភួយចេញនាំអោយថេយ៉ុងភ័យកាន់តែខ្លាំងព្យាយាមចាប់ភួយមិនអោយនាយទាញចេញបានប៉ុន្តែក៏នៅតែមិនឈ្នះកម្លាំងដៃបន្តិចបន្តួចរបស់នាយទាញចេញយ៉ាងសុីផុយហើយក៏ទាញកាយនាងមកអឹបនឹងទ្រូងហាប់ណែនរបស់នាយ
"ប្តីចូលមកអោយប្រពន្ធចងក្រវ៉ាត់កអោយប៉ុណ្ណោះ"នាយអោនទៅជិតកញ្ចឹងកស្រង់ក្លិននាងបន្តិចមុននឹងខ្សឹបប្រាប់រួចទើបងើបមកមើលមុខនាងដែលខំបិទភ្នែកមុននេះ
"លោកអត់ដៃមែនទេ?ចងខ្លួនឯងមិនកើតទេហ្ហេស?!"ថេយ៉ុងក៏ចាប់ផ្តើមឆ្នាស់ភ្លាមៗរឿងចឹងៗសោះក៏មករំខានគេដែរមិនទាន់បានស្លៀកពាក់ផងកូនចាំស្លាប់ហើយ
"តែប្តីចង់អោយប្រពន្ធចងអោយ"ជុងហ្គុកអោបរឹតចង្កេះនាងមុននឹងពោលឡើង
"រឿងច្រើនមែនលោកនេះ!!អោយមក"ថេយ៉ុងសម្លក់នាយមុននឹងលាតដៃសុំក្រវ៉ាត់កមកចងអោយនាយ។ជុងហ្គុកហុចអោយនាងរួចក៏អោនចាំនាងចងអោយថេយ៉ុងអៀនៗខ្លួនចងពង់ផងញ៉េញ៉ៃៗជ្រុះឡូវហើយ។ថេយ៉ុងចាប់ផ្តើមចងអោយនាយមួយៗទាំងអៀនចង់រឹងខ្លួនទៅហើយព្រោះសមីខ្លួនគេគិតតែពីសម្លឹងមុខនាងមិនឈប់ហើយមុខក៏ជិតប៉ះគ្នាថែមទៀត
"រួចហើយ"ថេយ៉ុងរហ័សថយគេចនៅពេលកិច្ចការរួចជុងហ្គុកក៏ទាញចង្កេះនាងមកវិញ
"សឺត..ក្រអូបណាស់"ជុងហ្គុកអោនថើបថ្ពាល់ថេយ៉ុងមួយខ្សឺតរួចក៏ញញឹមសរសើរអោយថេយ៉ុងអៀនកាន់តែខ្លាំងខាំមាត់ឈ្ងោកមុខចុះមិនចង់អោយនាយឃើញថានាងអៀន
"មិនគិតចង់ផ្តល់កម្លាំងចិត្តអោយប្តីមុនទៅធ្វើការខ្លះទេហ៎?"ជុងហ្គុកអោនសួរហើយក៏ធ្វើមុខពេបដូចកូនក្មេងឯថេយ៉ុងឃើញហើយក៏ងើយសួរវិញទាំងមិនសូវយល់ន័យ
"អ្វីទៅ?"នៅពេលដែលថេយ៉ុងសួរជុងហ្គុកក៏ញោចញញឹមឡើងហុចថ្ពាល់ទៅជិតមុខរបស់នាងរួចទើបបំប៉ោងថ្ពាល់យកដៃចង្អុលនាំអោយថេយ៉ុងយល់ទើបក្តាប់ដៃខាំមាត់សម្រួលអារម្មណ៍ហក់ថើបនាយមួយខ្សឺតយ៉ាងលឿនរួចក៏ដកវិញ
"សឺត!រួចហើយ"នាងឈ្ងោកមុខទៅវិញនាំអោយជុងហ្គុកសើចបន្តិចមុននឹងតបទាំងខូចខិល
"មួយចំហៀងទៀត"ជុងហ្គុកធ្វើជាហុចថ្ពាល់អោយនាងថើបមួយចំហៀងទៀតនៅពេលថេយ៉ុងងើយមកថើបវិញជុងហ្គុកលេងល្បិចងាកមុខមកវិញនាំអោយបបូរមាត់ទាំងពីរប៉ះគ្នាយ៉ាងស្និតស្នាល។ថេយ៉ុងបើកភ្នែកធំៗចង់ដកវិញតែជុងហ្គុកក៏ក្រសោបកញ្ចឹងកនាងជញ្ជក់យ៉ាងយូរទើបដកវិញ
"បងទៅធ្វើការហើយជុប៎"ពេលដកមាត់ចេញជុងហ្គុកទល់ថ្ងាស់ជាមួយនាងទើបថើបខ្ទង់ច្រមុះមួយខ្សឺតហើយក៏ចេញទៅជាមួយអាវក្រៅនាំអោយអ្នកក្នុងបន្ទប់ក្តោបមុខសម្លឹងដំណើរនាយអៀនមិនឈប់។
+ថ្ងៃត្រង់
ថេយ៉ុងធ្វើម្ហូបដែលជុងហ្គុកចូលចិត្តតាមដែលម៉ែដោះប្រាប់ដើម្បីយកទៅអោយនាយនៅក្រុមហ៊ុនហើយក៏ចង់ដឹងថានាយធ្វើការឬក៏កំពុងនៅជាមួយស្រីបើតាមគេដឹងមនុស្សនាយញៀនស្រីដូចញៀនថ្នាំព្រឹកថ្ងៃល្ងាចក៏នាយធ្វើរឿងនោះបានដែរ។
+ក្រុមហ៊ុនJk
ថេយ៉ុងក្នុងឈុតដែលជុងហ្គុកបានរើសអោយវារាងបញ្ចេញសាច់មើលទៅស្រស់ស្អាតខ្លាំងណាស់។ថេយ៉ុងដើរចូលទៅខាងក្នុងនាំអោយបុគ្គលិកចាប់អារម្មណ៍គ្រប់គ្នាមិនដែលឃើញស្រីរបស់ជុងហ្គុកមួយណាស្អាតជាងថេយ៉ុងនោះទេហើយក៏មិនមាននរណាស្គាល់ថាថេយ៉ុងជានរណាដែរ។
"នាងជានរណាទៅណ៎?ហេតុអីស្អាតខ្លាំងយ៉ាងនេះ?ក្លិនគ្រាន់តែដើរកាត់ក៏ក្រអូបដែរ..."បុគ្គលិកប្រុសនៅជិតនោះនិយាយឡើងមុនគេច្រមុះតាមហិតក្លិនដែលភាយមកពីខ្លួនថេយ៉ុង។ថេយ៉ុងជាម្ចាស់ប្រេនទឹកអប់ទាំងមូលហើយរឿងក្រអូបស្រស់ស្រាយជារឿងធម្មតានោះទេប៉ុន្តែហិតហើយជាប់ចិត្ត!
"ប្រហែលជាស្រីថ្មីរបស់ចៅហ្វាយហើយ"បុគ្គលិកស្រីក៏និយាយឡើងទាំងថេយ៉ុងទៅមិនទាន់ផុតទើបរហ័សងាកមកសួរ
"ចៅហ្វាយរបស់បងមានស្រីច្រើនណាស់មែនទេ?"
"អឺ...គឺ.."បុគ្គលិកស្រីនោះមិនសូវហ៊ានសន្ទនាជាមួយស្រីរបស់ចៅហ្វាយនោះទេភាគច្រើនកាចៗសម្តីមិនគួរអោយចង់ស្តាប់ហើយណាមួយពួកនាងក៏មិនដែលមកសួរនាំបុគ្គលិកអីដូចថេយ៉ុងដែរមកគឺសំដៅតែបន្ទប់ជុងហ្គុកមួយមុខមកវិញក៏ញញឹមញញែមបង្ហាញសែកសម្ញែងរឹកគួរអោយខ្ពើមរអើមលុយដែលបានពីការប្រគល់ខ្លួនអោយគេចេះពួកនាងលើកបង្ហាញគេទៅកើត។ឯថេយ៉ុងចាំស្តាប់នាងនិយាយនៅបិបឹៗនៅនឹងនាងគ្រាន់តែចង់ដឹងប៉ុណ្ណោះចរិកនាងចេញមកក៏សុភាពរាបសាញញឹមសួរនៅហៅគេថាបងថែមទៀត
"បងឆាប់និយាយមកថាគេមានស្រីមករករាល់ថ្ងៃមែនទេ?បើបងនិយាយពួកយើងដឹងតែពីរនាក់ទេ"ថេយ៉ុងជំរិតសួរនាំអោយនាងងាកមើលបុគ្គលិកដទៃអោយសញ្ញាថាប្រាប់ទើបនាងព្រមនិយាយទាំងរាងខ្លាចៗ
"ច៎ា!គឺពីមុនសឹងតែរាល់ថ្ងៃប៉ុន្តែឥឡូវមិនដែលឃើញទេទើបតែឃើញអ្នកនាងមួយនេះឯង"
"ឮថាពីមុនគេញៀននឹងមនុស្សស្រីណាស់សឹងតែអត់មិនបានពិតមែនទេ?"ថេយ៉ុងនៅឈ្លិចសួរនាងបន្ថែមព្រោះចង់ដឹងថាជុងហ្គុកយ៉ាងមិចខ្លះពេលមិនទាន់ស្គាល់នាង
"ក៏ពិតខ្លះៗដែររឿងនេះទាល់តែសួរជំនិតរបស់គាត់ហិហិសុំលាសិនហើយ"ដោយសារខ្លាចប្រធានផ្នែកមកឃើញគេមិនធ្វើការទើបរហ័សនិយាយរួចក៏សុំលាទៅមុនខ្លាចបាត់បង់ការងារ។នរណាទៅហ៊ានសួរជំនិតនោះ?នាងប្រាប់គ្រាន់តែចង់អោយថេយ៉ុងឈប់សួរ នរណាមិនថាទេតែប៉ះថេយ៉ុងមិនត្រឹមសួរនោះទេជំរិតបង្ខំទៀតអែលវិនច្បាស់ជាធ្ងន់ករបស់ថេយ៉ុងមិនខានទេ។
"អរគុណបងស្រី!!សួរមិនទាន់ចប់ផងក៏ទៅបាត់ហឹសអែលវិន!!"ថេយ៉ុងស្រែកអរគុណនាងនាំអោយបុគ្គលិកនាំគ្នាមើលនាងព្រាតថេយ៉ុងធ្វើមុខជូរមិនទាន់សួរអស់សាច់ការសាច់កាប់ផងក៏ទៅបាត់មួយភ្លេតក៏ប្រែទឹកមុខចង់សុីសាច់នរណាម្នាក់ឡើងមកភ្លាមនៅហៅឈ្មោះអែលវិនថែមទៀតបើមិនស្លាប់ក៏ពិការដែរ។
ថេយ៉ុងមិនទាន់អាចចូលទៅក្នុងនោះទេព្រោះលេខាមហាសុិចសុីមិនដឹងសុីអស់ប៉ុន្មានដងនេះឃាត់នាងមិនអោយចូលទៅបើអែលវិននៅប្រហែលមានអ្នកស្គាល់មិនបាច់ហត់នៅតវ៉ាជាមួយនាងបបូរមាត់ក្រហមនេះទេ!ថេយ៉ុងក្រពុកមុខអាមនុស្សស្លូតចង់អោយតែកាចបាយកាន់មកធ្ងន់ណាស់នាងនេះមិនយល់ពីគេខ្លះសោះ។ថេយ៉ុងក៏ធ្វើជាសុំលេខជុងហ្គុកនាងក៏ព្រមអោយទើបថេយ៉ុងខលទៅនាយ
"ហាឡូ!ចន ជុងហ្គុកនិយាយ"ដំបូងជុងហ្គុកមិនចង់លើកនោះទេដោយសារឃើញលេខប្លែកទើសម្រេចចិត្តលើកតែម្ដង
"ខ្ញុំយកបាយមកអោយលោកប៉ុន្តែក៏ត្រូវលេខាលោកឃាត់មិនអោយចូលចេញមកយកមកខ្ញុំប្រញាប់ទៅវិញ"ថេយ៉ុងរៀបរាប់ទាំងអស់អារម្មណ៍ដើមឡើយថាយកមកអោយប៉ុន្តែជួបលេខានាយហើយគេលែងមានអារម្មណ៍តែម្ដង។ចង់អោយគេផ្ញើរនឹងនាងស្មានតែថេយ៉ុងល្ងង់មែនទេ?ទឹកមុខចេញមកហួងហែងចៅហ្វាយបើនាងអោយបាយនឹងច្បាស់ជាមិនដល់ដៃជុងហ្គុកទេបើមិននាងជាអ្នកសុីក៏ចូលក្នុងធុងសំរាមដែរ។
"អូនមកទីនេះមែនទេ?អូខេបងចេញទៅហើយ"ជុងហ្គុកគ្រាន់តែស្តាប់សម្លេងភ្លាមក៏ដឹងភ្លាមថាជាថេយ៉ុងទើបរហ័សបិទឯកសារចេញទៅខាងក្រៅ
*ក្រាក
នាយចេញមកចាមួយទឹកមុខញញឹមតែមើលមុខថេយ៉ុងចុះឡើងស្មើរដូចខឹងនាយយ៉ាងចឹង។ថេយ៉ុងហុចបាយអោយនាយរួចក៏ចេញទៅតែជុងហ្គុកក៏រត់ទៅពាំងពីមុខ។ឯលេខានាយវិញក៏រាងស្រង៉ាកចិត្តបន្តិចដែរព្រោះចរិកជុងហ្គុកតាំងពីដើមមិនដែលតាមទ្រឬហួងហែងនោះទេ
"អូនចង់ទៅវិញហើយមែនទេ?នៅញុាំជាមួយបងសិនទៅណ៎ា"ជុងហ្គុកប្រើទឹកមុខអង្វរកមុនឹងអូសដៃថេយ៉ុងចូលទៅខាងក្នុងអូសហ្វីស
"ហេតុអីធ្វើទឹកមុខបែបនេះ?ម៉ោះញុាំបាយជាមួយគ្នា"មកដល់នាយទាញថេយ៉ុងអោយអង្គុយលើភ្លៅនាយហើយទើបសួរមើលមុខចុះអត់មានញញឹមអីបន្តិចសោះហើយ។ជុងហ្គុកញុាំខ្លួនឯងហើយទើបបញ្ចុកថេយ៉ុងទោះនាងមិនញុាំក៏ត្រូវតែញុាំដែរព្រោះជុងហ្គុកបង្ខំនាយញុាំរហូតអស់មិនអោយសល់នោះទេ។
"អូនកើតអី?មើលមុខចុះមិនស្រស់បន្តិចសោះហើយ"បន្ទាប់ពីស្ងាត់មួយសន្ទុះជុងហ្គុកក៏ផ្លើមសួរទាំងអោបត្រគាកនាងជាប់
"គ្មានទេ"
"លេខាបងធ្វើអោយអូនមិនពេញចិត្តមែនទេ?"នៅពេលដែលនាយសួរចំចំណុចនាងក៏ស្ងាត់បញ្ជាក់ថារឿងនឹងពិតមែន
"........"
"កុំប្រកាន់នាងអីនាងតែបែបនិងហើយ"
"ជាលេខាតែហួងហែងចៅហ្វាយជាងប្រពន្ធទៅទៀតសួរតាមត្រង់នាងនិងលោកធ្លាប់ធ្វើរឿងនោះមែនទេ?"ថេយ៉ុងខាំមាត់សួរនាយទាំងចិត្តមិនស្ងប់គិតរឿងជាច្រើន
"អត់មានទេបងមិនដែលធ្វើរឿងនោះដាក់បុគ្គលិកខ្លួនឯងនោះទេ!អូនប្រចណ្ឌបងមែនទេ?"ជុងហ្គុករហ័សប្រកែកព្រោះនាយមិនដែលធ្វើពិតមែនទើបរហ័សសួរបកវិញទាំងញញឹមខ្ជិប
"នរណាប្រចណ្ឌនោះ?គិតតែខ្លួនឯង!គ្រាន់តែឃើញថាលេខាលោកហួងហែងលោកសម្បើមណាស់ទើបសួរ!!ជាលេខាឬក៏ស្រីអោយប្រាកដស្លៀកពាក់មិនសមជាអ្នកធ្វើការក្នុងក្រុមហ៊ុនសោះ"
"បែបនឹងហើយនៅថាអត់ប្រចណ្ឌទៀតលោកស្រីប្រពន្ធ"
"ខ្ញុំថាគ្មានគឺគ្មានហើយ!"ថេយ៉ុងតវ៉ាទាំងខាំមាត់អោយជុងហ្គុករឹតតែខ្នាញ់នឹងនាងថែមទៀតមើលចរិកចុះ
"Okay!គ្មានក៏គ្មានតែពេលនេះចង់ផលិតប្អូនអោយឈូអុីឈូអុីនហើយ"
"ឡប់សតិ!!នេះថ្ងៃណ៎ាកោតតែលោកចេះនិយាយទៅរួច"
"ចឹងយប់នេះបងសុំ"ជុងហ្គុកញញឹមព្រានដាក់ថេយ៉ុងដែលច្រឡំនិយាយទាំងភ្លេចខ្លួនមុននេះ។
"នរណាយល់ព្រម?!គ្មានថ្ងៃទេ!!"ថេយ៉ុងប្រញាប់ប្រកែកគេមិនទាន់ត្រៀមខ្លួនផង!
"បងនិយាយយប់តើអត់បាននិយាយថ្ងៃទេព្រោះអូនមិនព្រមនៅពេលថ្ងៃតែព្រមនៅពេលយប់សឺត!!"ជុងហ្គុករៀបរាប់អោយថេយ៉ុងស្តាប់ហើយដាច់ផ្ងារនិយាយចុះឡើងដដែលនឹង?!ឬក៏យប់នេះគេពិតជាមិនអាចគេចពីនាយបានពិតមែន?ជុងហ្គុកនិយាយហើយក៏ថើបថេយ៉ុងមួយខ្សឺតទាំងសប្បាយចិត្ត
"ប្រាប់ថាអត់គឺអត់ហើយ!!"ថេយ៉ុងនៅតែប្រកែកទើបជុងហ្គុកអោបរឹតនាងញីញក់អោយរសើបរមួលពេលភ្លៅជុងហ្គុកយ៉ាងសប្បាយរីករាយ។
"សឺតៗៗមាត់រឹងខ្លាំងណាស់ចាប់អុកឥឡូវទៅល្អទេ?!"ជុងហ្គុកថើបនាងខ្សឺតៗរួចទម្លាក់នាងអោយគេងលើសាឡុងហើយនាយនៅពីលើដាក់ដៃឃុំនាងជាប់
"អត់ល្អទេ!!ងើបចេញទៅ"ថេយ៉ុងព្យាយាមរុញទ្រូងនាយប្រកែក
"ថ្ងៃមិនព្រមយប់មិញព្រមឥឡូវទៅចុះ"ជុងហ្គុកធ្វើជាអោនទៅថើបកញ្ចឹងកនាងនាំអោយនាងរើប្រកាច់ប្រកាន់ពេញសាឡុង
"បានហើយ!ឈប់ទៅ!យប់ក៏បាន"ថេយ៉ុងដោយសារតែទប់មិនឈ្នះទើបនិយាយលួងចិត្តអោយនាយឈប់ចាំមើលយប់នឹងដាក់ថ្នាំសន្លប់កុំអោយក្រោកហឹស!!
"អូននិយាយហើយណ៎ា?"ជុងហ្គុកងើបមុខមកសួរម្ដងទៀតខ្លាចស្តាប់ច្រឡំ
"អឺម!ហ្ហឹម"ថេយ៉ុងងក់ក្បាលជំនួសជុងហ្គុកក៏ទម្លាក់បបូរមាត់ថើបនាងព្រមទាំងលើកអោយនាងអង្គុយវិញទាំងមាត់នៅជាប់គ្នានៅឡើយ
"តោះទៅជាមួយបង"បន្ទាប់ពីដកបបូរមាត់ចេញហើយជុងហ្គុកក៏ក្រោកកាន់ដៃនាងឡើង។
"ទៅណា?"ថេយ៉ុងសួរទាំងលើកចិញ្ចើមឆ្ងល់
"មកតាមបងមក"ជុងហ្គុកចាប់ដៃនាងដើរទើបថេយ៉ុងព្រមទៅជាមួយ។ជុងហ្គុកបាននាំថេយ៉ុងចេញមកខាងក្រៅដើម្បីណែនាំអោយគ្រប់គ្នាបានស្គាល់ភរិយារបស់នាយ
"អ្នកទាំងអស់គ្នា!!"មកដល់ខាងក្រៅជុងហ្គុកក៏បានស្រែកហៅគ្រប់គ្នាអោយក្រោកឈរមើលមកនាយ
"លោកចង់ធ្វើអីនឹង?"ថេយ៉ុងសួរទាំងប្រុងអោយនាយលែងដៃនាងតែនាយបែរជាកាន់ជាប់ជាងមុនទៅទៀត
"នេះជាភរិយារបស់ខ្ញុំឈ្មោះចន ថេយ៉ុងពីពេលនេះទៅឃើញនាងក៏ដូចជាឃើញខ្ញដែរស្តាប់បាទេ?"ជុងហ្គុកនិយាយមួយៗច្បាស់ៗនាំអោយគ្រប់គ្នាស្តាប់ឮឯថេយ៉ុងវិញហាក់គាំងមួយកន្លែងឈប់រើឈប់អីទាំងអស់សម្លឹងមុខនាយ
"បាទ/ចាស៎លោកប្រធាន"គ្រប់គ្នានាំគ្នាគោរពហើយក៏នាំគ្នានិយាយស្វាគមន៍
"សួស្តីអ្នកស្រីប្រធាន"
"គេគោរពអូនហើយពេលណាអូនតបគេទៅឃើញគេអោនចុកខ្នងទេ?"ថេយ៉ុងនៅគាំងមិនទាន់បាត់ភ្លេចមើលគ្រប់គ្នាដែលគោរពនាង
"អឺ...សួស្តីបងៗគ្រប់គ្នា"ថេយ៉ុងភ្ញាក់ព្រើតទើបរហ័សអោនគោរពពួកគេវិញនាំអោយជុងហ្គុកអស់សំណើចនាងមានអាកប្បកិរិយាល្អពេកហើយ
"គ្រប់គ្នាធ្វើការវិញចុះ"ជុងហ្គុកនិយាយហើយទើបដឹកដៃថេយ៉ុងទៅអូសហ្វីសនាយវិញនាំអោយគ្រប់គ្នារហ័សជុំក្បាលគ្នានិយាយពីថេយ៉ុងព្រោះនាងទាំងស្អាតទាំងល្អបែបនេះតើបានចៅហ្វាយពួកគេស្រលាញ់ខ្លាំងដល់ថ្នាក់ប្រកាសប្រាប់ថាជាភរិយាហើយមិនដែលទៅលូកឡំជាមួយស្រីណាទៀត។
To be continued.........
និពន្ធដោយ: ជេក៍ ថេហ្គុក>.<