#ព្រឹកថ្ងៃថ្មី
ពន្លឺព្រះអាទិត្យរះឡើងពញ្ញាក់អោយមនុស្សរាល់គ្នាក្រោកបំពេញកិច្ចការរៀងៗខ្លួនចំឡែកតែមនុស្សពីរអ្នកកំពុងគេងអោបគ្នាយ៉ាងស្អិតរមួតបេះមិនចេញ។ពន្លឺព្រះអាទិត្យចាំងជះចូលតាមបង្អួចប៉ះត្រូវផ្ទៃមុខសរលោងរបស់ថេយ៉ុងដែលកំពុងគេងកើយទ្រូងរបស់ជុងហ្គុកយ៉ាងលក់ស្រួលអោយព្រិចភ្នែករើតិចៗប្រឹងឈ្មុលគេចពីពន្លឺព្រោះតែងងុយទើបក្លាយជាការដាស់អោយអ្នកដែលគេងអោបភ្ញាក់ដឹងដល់ពន្លឺថ្ងៃដែលជះចូលមកទើបបានជានារីជាទីស្រលាញ់បម្រាស់។ជុងហ្គុកក្រឡាប់ចំហៀងអោយថេយ៉ុងគេងកើយដៃនាយថ្នមៗមុននឹងទាញនាងមកអោបលួងអោយនាងគេងទៅវិញព្រោះយប់មិញនេះនាយលេងធ្ងន់ដៃណាស់ដែរបែបនោះនាងប្រាកដជាអស់កម្លាំង។ជុងហ្គុកញោចញញឹមពេលដែលក្មេងកំពុងឈ្មុលស្វែងរកកន្លែងកក់ក្តៅមួយស្ទុះក៏ស្ងៀមវិញ។ជុងហ្គុកមិនបានគេងទៅវិញនោះទេនាយរវល់តែគយគន់វង់ភ័ក្ត្រនារីដែលនឹងក្លាយជាភរិយានាពេលបន្តិចទៀតនេះ
"ស្អាត"ជុងហ្គុកញញឹមថ្លោយមាត់សរសើរនារីចំពោះមុខពេលបានមើលមុខពេញជិតបែបនេះស្អាតខ្លាំងណាស់ផែនមុខរលោងស្រិលសមាត់ខៃ
គ្មានទាស់។ជុងហ្គុកញញឹមមានមន្តស្នេហ៍យកដៃអង្អែលថ្ពាល់នាងថើរៗទើប
"សឺត.......ក្រអូបជុប៎"នាយថើបថ្ពាល់ថេយ៉ុងមួយខ្សឺតយ៉ាងវែងដកចេញបន្តិចទើបបង្អូសមកមាត់តូចច្រមិចថើបមួយភ្លេតដកចេញហាក់ដូចជាមិនអស់ចិត្តសោះចង់តែថើបៗៗៗយប់មិញនាយថើបរហូតដល់ឡើងគេងក៏ថើបដែរឥឡូវព្រឹកក៏ថើបទៀត(ដឹងជាស្អីទេសស្វីតខ្លាំងពេកងាប់អ្នកសរសេរឡូវហើយអ៊ុំ🗿ពុងSingleផង>.<)
"ពេលគេងបែបនេះហេតុអីក៏គួរអោយស្រលាញ់ម្ល៉េះចុះពេលក្រោកមិចមិនគួរអោយស្រលាញ់បែបនេះផងទៅអ្នកគ្រូឆ្នាស់"នាយនិយាយដាក់អ្នកគេងលក់ក្នុងទ្រូងទាំងគ្រឺតខ្នាញ់យកដៃចាប់ចង្កាប្រើចម្រុះត្រដុះញីទៅមកថ្នមៗបែបខ្នាញ់
"សឺតៗៗៗ"ជុងហ្គុកមិនអស់ចិត្តគេងថើបថ្ពាល់ថេយ៉ុងសងខាងទៅមកៗចំណេញណាស់គាត់នេះ
"ហាឡូ!ជួយយកឯកសារដែលខ្ញុំប្រាប់មកភូមិគ្រឹះផង"បន្ទាប់ពីថើបហើយនាយក៏ឈោងយកទូរស័ព្ទមកខលទៅមេធាវីផ្ទាល់ខ្លួនរបស់នាយដែលនាយបានអោយគាត់រៀបចំឯកសារកាលពីម្សិលមិញពេលដែលថេយ៉ុងគេងលក់។ពេលខលរួចទើបទុកទូរស័ព្ទវិញរួចងាកមកគេងអោបអនាគតប្រពន្ធវិញយ៉ាងណែន។ជីវិតនាយរស់នៅខ្វះពន្លឺយូរណាស់មកហើយតាំងពីប៉ាម៉ាក់នាយចែកឋានទៅប៉ុន្តែពេលនេះវាបានភ្លឺឡើងវិញព្រោះនារីចំពោះមុខដែលបានផ្តល់វាអោយនាយម្ដងទៀតសង្ឃឹមថានាងនឹងមិនទៅណាចោលនាយម្នាក់ទៀតទៅចុះ។នាយសន្យាថានឹងថ្នាក់ថ្នមនាងមិនធ្វើអោយនាងឈឺចាប់ដូចអ្នកមុននោះទេ។
"ហ្ហឹម!!"ដោយសារតែនាយអោបគេណែនពេកទើបធ្វើអោយក្មេងក្នុងទ្រូងជ្រួញចិញ្ចើមព្រោះថប់ ថេយ៉ុងប្រឹងបើកភ្នែកទាំងមិនចង់ព្រោះងងុយពេលដែលបើកបានស្រួលបួលគ្មានឃើញអ្វីក្រៅពីទ្រូងសខ្ចីរបស់ជុងហ្គុកព្រោះតែនាងគេងជ្រុបមុខនឹងទ្រូងនាយ។ជុងហ្គុកអោបនាងមិនលែងទោះដឹងថានាងបើកភ្នែកក៏នាយអោបដែរដូចខ្លាចបាត់យ៉ាងចឹង!ថេយ៉ុងរើតិចៗនាយធ្វើមិនដឹងទើបថេយ៉ុងខឹងខាំដោះនាយទាំងព្រឹក
"អ៎ា!!!!សឺត"ជុងហ្គុកស្រែកឡើងសភ្នែកពេលដឹងដល់ធ្មេញដ៏មុតស្រួចរបស់មេខ្លាខាំដោះនាយ
"ញីញ!!!"ថេយ៉ុងខាំមិនលែងថែមទាំងសង្កត់
ខ្លាំងជាងមុនថែមទៀតទើបងើយមើលមុខអ្នកបើកភ្នែកធំៗចំហរមាត់ឈឺទាំងមាត់នៅខាំទាញដោះនាយនៅឡើយ
"ថេ...ថេយ៉ុងលែងសិនទៅណា៎បងឈឺខ្លាំងណាស់អ៎ា....ហឺម"ជុងហ្គុកមិនហ៊ានទាញក្បាលនាងចេញនោះទេខ្លាចនាងខឹងទើបនាងសុខចិត្តបិទភ្នែកសុំនាងតាមសម្រួលថែមទាំងទ្រាំឈឺឡើងក្រហមមុខបង្ខំពេបមាត់ដាក់ថេយ៉ុងអោយនាងព្រមលែង។
"នរណាអោយលោករំខានខ្ញុំគេង?បានតែខាំអោយដាច់តើ!!"ថេយ៉ុងក៏ព្រមលែងទឹកមាត់ជាប់ដោះជុងហ្គុកជាមួយស្នាមធេ្មញឡើងក្រមហមយប់ខាំម្ដងព្រឹកខាំម្ដងចុះបើរាល់ថ្ងៃដោះនាយមិនដាច់ហើយទេហេស?ប្រពន្ធអើយប្រពន្ធ!នាងខាំមាត់សម្លក់នាយទាំងកាយវិការដូចកូនឆ្កែដែល
ចង់ខាំអ្នកមកលេងផ្ទះចឹងនាំអោយជុងហ្គុកភ័យខ្លះដែរសភ្នែកទាំងព្រឹក
"ហ្ហឹម!!!ដឹបៗ"សម្លក់នាយមិនបានប៉ុន្មានផងក៏ត្រូវនាយអោនមកប៊ឺតជញ្ជក់មាត់ព្រោះទាំងខ្នាញ់ទាំងគ្រឺតនឹងកាយវិការមិញនេះនាំអ្នកអ្នកត្រូវគេថើបរើគក់ទ្រូងនាយឌឹបៗទម្រាំនាយដកមាត់ថេយ៉ុងឡើងដង្ហក់
"មាត់នឹងមែនទេដែលចូលចិត្តខាំ?!អូនជាកូនឆ្កែឬយ៉ាងមិច?"ជុងហ្គុកដកមាត់ចេញសួរឌឺអ្នកក្រោមទ្រូងកំពុងសម្លក់មកនាយទាំងខឹងមាត់
នឹងពូកែខាំនោះពូកែ
"កុំមកអោប!ចេញទៅ!!"ថេយ៉ុងខាំមាត់គ្មានអីតបមានតែច្រានទ្រូងដេញនាយចេញ
"អ៎ូៗនេះខឹងមែនទេ?បងសុំទោស..."ជុងហ្គុកនាយដឹងថាថេយ៉ុងខឹងទើបចាប់ដៃថេយ៉ុងកុំអោយរើរួចទើបសួរហើយក៏លួងទាញនាងមកអោបថ្នមៗ
"លែងទៅ!"ថេយ៉ុងនៅរើតិចៗតែជុងហ្គុកមិនខ្វល់ទោះនាងស្តីអោយក៏ដោយ
"ងងក់ច្រើនតិចចាប់អុកទាំងព្រឹក"ជុងហ្គុកលែងចេញពីការអោបរួចលើកដៃវាស់សក់នាងទៅម្ខាងនិយាយពាក្យរោគចិត្តគម្រាមនាង។នាយនិយាយទាំងសើចចង់ញោះនាងតែមិនដឹងឡើយថានាងខឹងមែនមើលនាយនិយាយចុះ។ថេយ៉ុងក្ដោបភួយខាំមាត់ចង់ក្រោកតែត្រូវជុងហ្គុកទាញអោយដួលគេងលើទ្រូងនាយម្ដងទៀតចង់ប្រាប់ថាពួកគេអាក្រាតកាយទាំងពីរ༎ຶ‿༎ຶ។
"អ៎ាយ!!លែងភ្លាម"ថេយ៉ុងរើស្រែកប្រាប់នាយអោយដោះលែងតែនាយបែរជាក្រឡាប់អោយថេយ៉ុងនៅក្រោមទ្រូងវិញ
"លោកចង់ធ្វើស្អី?បើឈូអុីឈូអុីនរកខ្ញុំមិនឃើញពួកនាងច្បាស់ជាស្វែងរកមិនខានលែងទៅ"ថេយ៉ុងចាប់ផ្តើមភ័យពេលដែលជុងហ្គុកសម្លឹងមើលមុខនាងថែមទាំងសម្លឹងចុះក្រោមទើបនាងរហ័សរកលេសដើម្បីកុំអោយនាយធ្វើអីមកលើគេ។ជុងហ្គុកមិនមាត់ក៏ប្រែមកបីនាងឡើងអោយថេយ៉ុងត្រៀមខ្លួនសឹងមិនទាន់លើកដៃស្រាក់កនាយព្រោះខ្លាចធ្លាក់
"បងមិនធ្វើអីអូននោះទេតោះងូតទឹកពេលងូតរួចបងមានអ្វីអោយអូនមើល"ជុងហ្គុកនិយាយពន្យល់នាងព្រោះតែទឹកមុខនាងភ័យៗនៅឡើយ
"អ្វីទៅ?"ថេយ៉ុងខាំមាត់សួរនាយវិញព្រោះចង់ដឹងនាយចង់អោយគេមើលអ្វីទៅ?ចម្លែកដល់ហើយ
"ពេលឃើញអូននឹងដឹង"ជុងហ្គុកដើរសំដៅទៅបន្ទប់ទឹកទាំងគ្មានអ្វីបិទបាំងរួមទាំងនារីដែលនាយបី
"ដាក់ខ្ញុំចុះហើយលោកចេញទៅ"ជុងហ្គុកដើរទៅបើកទឹកទាំងថេយ៉ុងនៅលើដៃនាយនៅឡើយ។ពេលដែលបើករួចនាយក៏បានដាក់នាងនៅក្នុងអាងទឹកក្តៅឧណ្ណរួចថេយ៉ុងក៏និយាយឡើងខ្លាចជុងហ្គុកងូតជាមួយតែថាអ្វីដែលនាងគិតគឺបានកើតឡើងទោះនាងនិយាយហាមក៏នាយចូលដែរ
"លោក!!!"
"ងូតពីរអ្នកទើបកក់ក្តៅ"ជុងហ្គុករហ័សនិយាយកាត់ញញឹមខិលទើបដើរចូលទៅនាងជិតរួចក៏អោបចង្កេះថេយ៉ុងអោយនាងរឹងខ្លួនភ្លាមៗ។ជុងហ្គុកលើកដៃនាងមកដាក់លើទ្រូងខាងឆ្វេងរបស់នាយធ្វើអោយថេយ៉ុងមើលតាមកាយវិការនាយរហូតភ្ញាក់ផ្អើលសម្លឹងមុខនាយទាំងរំភើបផងអៀនផងនាយចង់ធ្វើស្អីទៀតហើយ!!ចូលចិត្តអោយបេះដូងនាងលោតញាប់ខ្លាំងម្ល៉េះនាយនេះនាងអៀនព្រោះតែអាក្រាតកាយចំពោះមុខនាយ។កែវភ្នែកទាំងពីរសម្លឹងគ្នាពោរពេញដោយក្តីស្រលាញ់បញ្ចេញមកយ៉ាងច្បាស់ហាក់ដូចចរន្តតភ្ជាប់បេះដូងពួកគេអោយលោតដំណាល។
"អូនមានដឹងទេថាត្រង់នេះមានរូបអូនពេញរហូតដល់ដាក់នរណាលែងចូល"ជុងហ្គុកពោលឡើងដោយភាសាផ្អែលល្ហែមកែវភ្នែកក្តីស្រលាញ់ហុចអោយនារីចំពោះមុខបណ្តាលអោយនាងស្តាប់ទៅមានអារម្មណ៍ថារំជើបរំជួលនិយាយមិនត្រូវ
"បងស្រលាញ់អូន គីម ថេយ៉ុងចុះអូនមានចិត្តស្រលាញ់បងខ្លះទេ?"ជុងហ្គុកសារភាពជាលើកទី3ព្រមជាមួយសំណួរដែលនាយចង់សួរទៅកាន់នាងវិញចំណែកថេយ៉ុងស្តាប់ហើយភ្នែកក៏ចាប់ផ្តើមក្រឡេកក្រឡាប់បេះដូងលោតញាប់ខ្លាំងទៅៗឆ្លើយមិនចេញនាងខ្មាស់ប្រសិនបើនិយាយថាខ្លួនមានចិត្តលើនាយតាំងពីបានដឹងថានាយជាមនុស្សប្រុសដែលធ្លាប់ជួយនាង។
"ហឺម...បើពេលនេះអូនមិនចង់ឆ្លើយក៏មិនអីដែរបងនឹងសួរអូនរាល់ថ្ងៃទាល់តែអូនព្រមឆ្លើយ"ជុងហ្គុកដកដង្ហើមធំមុននឹងនិយាយទៅកាន់នាងក៏ដូចជាលួងលោមខ្លួនឯងផងដែរជិតចុះអេតាសុីវិលហើយប៉ុន្តែនាងនៅមិនទាន់ស្រលាញ់នាយទៀតនាយនឹងព្យាយាមអោយនាងតបក្តីស្រលាញ់នាយវិញអោយបាន។
"តោះងូតទឹកទៅ"អ្នកទាំងពីរក៏ងូតទឹកជាមួយគ្នាដោយជុងហ្គុកដុះខ្លួនអោយនាងហើយក៏ដុះអោយខ្លួនឯងវិញដែរមិនចង់ប្រើនាងខ្លាចនាងមិនពេញចិត្ត។
*តុ តុ
"ប៉ាៗៗកូនចូលបានទេ?"ឈូអុីឈូអុីននាំគ្នាតាមរកថេយ៉ុងមិនឃើញចុងក្រោយក៏នាំគ្នាមកបន្ទប់ប៉ាៗព្រោះតែម៉ាក់ៗរបស់គេត្រូវមើលថែប៉ាៗនោះអី!បែបនឹងម៉ាក់ៗពួកនាងប្រាកដជានៅក្នុងបន្ទប់ប៉ាៗហើយ
"ចូលមកកូនសម្លាញ់"ជុងហ្គុកបើកភ្លើងខៀវភ្លាមពួកនាងក៏នាំគ្នាបើកទ្វាសម្រុកចូលយ៉ាងលឿន។មកដល់រកមើលពេញបន្ទប់មិនឃើញទើបរត់ទៅសួរប៉ាៗកំពុងឈរបិទឡេវអាវរួចទើបមួលដៃអាវងាកមករកពួកនាង
"ប៉ាៗមានឃើញម៉ាក់ៗរបស់ពួកកូនទេ?"ពួកនាងសួរដំណាលគ្នាអោយជុងហ្គុកអស់សំណើចនេះកូនៗនាយស្រលាញ់ថេយ៉ុងខ្លាំងដល់ម្លឹង?សុទ្ធតែម៉ាក់ៗរបស់ពួកកូន
"ម៉ាក់ៗរបស់ពួកកូនកំពុងផ្លាស់សម្លៀកបំពាក់ក្នុងបន្ទប់ទឹក"ជុងហ្គុកអង្គុយចោងហោងចាប់ស្មាកូនទាំងពីររួចទើបនិយាយ
"ប៉ាៗមិនទៅធ្វើការទេមែនទេបានជាពាក់អាវនេះ?"ឈូអុីសួរឡើងភ្លាមព្រោះតែនាងឃើញប៉ាៗរបស់នាងពាក់អាវសមីពណ៌សនៅផ្ទះធម្មតាដោយសារតែរាល់ដងនាយពាក់អាវធំទៅធ្វើការហើយណាមួយថ្ងៃនេះមិនមែនថ្ងៃសម្រាកឯណា?ហេតុអីនាយពាក់អាវនេះឬក៏នាយមិនទៅធ្វើការទេ?
"ប៉ាៗមិនទៅនោះទេរវល់មើលថែម៉ាក់ៗកូន"នាយញញឹមតបកូនទាំងទឹកមុខរីកខុសរាល់ដងហើយសម្តីសំដៅនាយក៏ប្លែកដូចមនុស្សពីរអ្នកផ្សេងគ្នាពីរាល់ដងនាំអោយពួកនាងឆ្ងល់សម្លឹងមុខគ្នាផ្ទួនពាក់នាយធ្វើអោយជុងហ្គុកសើចឡើងមក
"មើលថែម៉ាក់ៗពួកកូន??!"ឬមួយនាយវាយម៉ាក់ៗពួកនាងទើបបានជាត្រូវមើលថែ?
"ត្រូវហើយ"
"ប៉ាៗធ្វើបាបម៉ាក់ៗមែនទេ?"ឈូអុីនស្រាប់តែប្រើទឹកមុខកាចនាងចេញមកអោយប៉ាៗឃើញចង់តែសើចអោយណាណីទេទើបសម្តែងធ្វើខ្លាចនាង
"មែនហើយ!!ហេតុអីចាំបាច់មើលថែ?ឬប៉ាៗធ្វើអីម៉ាក់ៗកូន"ឈូអុីម្នាក់ទៀតនាំអោយនាយភ្ញាក់ផ្អើលយ៉ាងខ្លាំងកូននាយចាប់ផ្តើមស្រលាញ់ម៉ាក់ៗជាងប៉ាៗហើយតើ
"ម៉ាក់កូនទេដែលខាំដោះប៉ានោះ"ជុងហ្គុកសម្តែងធ្វើមុខកំសត់ពេបមាត់ចំពេលថេយ៉ុងចេញមកល្មមស្តាប់ឮពាក្យនាយនិយាយ
"ថាមិច?"ពួកនាងស្រែកទាំងភ្ញាក់ផ្អើលទើបងាកឃើញថេយ៉ុងនៅមុខបន្ទប់ទឹកទាំងច្របាច់មុខខ្លួនឯងវីវហើយកូនៗនាងច្បាស់ជាសួរនាំមិនឈប់ជាមិនខាននាយនេះមិនដឹងគិតស្អីទេ!!ងាប់មិនខានទេ
"ម៉ាក់ៗ"ពួកនាងរត់ទៅរកថេយ៉ុងដែលកំពុងដើរមករកពួកនាងទាំងញញឹមមិនសូវសម។អ្នកទាំងបីក៏បានអោបគ្នាអោយជុងហ្គុកឈរពាត់ដៃមើលពួកគេទាំងញញឹម
"ច៎ាស!កូនសម្លាញ់ សឺតៗ"ថេយ៉ុងបន្ទាបជង្គង់អោបពួកនាងមុននឹងលែងចេញរួចថើបថ្ពាល់ពួកនាងម្នាក់ម្ខាង
"ម៉ាក់មានត្រូវត្រង់ណាទេ?"ឈូអុីនសួរនាងរួចក៏ចាប់ដៃថេយ៉ុងរកមើលថាប៉ានាងបានវាយម៉ាក់ៗនាងឬក៏អត់ឯថេយ៉ុងវិញសង្ងំអោយនាងឆែកមើល
"ប៉ាៗថាម៉ាក់ៗខាំមឹមៗប៉ាៗៗនិយាយពិតមែនទេ?"ឈូអុីឃើញប្អូនពិនិត្យអស់ចិត្តទើបនាងជាអ្នកសួរម្ដង
"កុំជឿប៉ាៗកូនអី!!គាត់ខ្មោចចូលទើបនិយាយអ្វីមិនបានគិត!!កូនកុំគិតអី"ថេយ៉ុងនិយាយប្រាប់កូនទាំងសង្កត់ធ្មេញសម្លក់អ្នកមើលមកគេទាំងញញឹមមិនឈប់នោះទើបនាងងាកមកញញឹមដាក់កូនវិញ។ពួកនាងងាកមើលប៉ាៗដែលឈរខ្ទប់ច្រមុះសើចរួចងាកមកមើលមុខម៉ាក់ៗដែលកំពុងសម្លក់ប៉ាៗនាំអោយពួកនាងសម្លឹងមុខគ្នាទាំងមិនយល់។ជុងហ្គុកឃើញបែបនេះក៏បន្លំចូលមកជិតរួចក៏និយាយ
"ពីពេលនេះទៅម៉ាក់ៗកូនក្លាយជាប្រពន្ធប៉ាហើយ"នាយនិយាយហើយនាំអោយពួកនាងលើកដៃខ្ទប់មាត់ទាំងភ្ញាក់ផ្អើលដោយទាំងថេយ៉ុងទៀតហេតុអីទៅនិយាយដាក់ក្មេងៗបែបនេះ!ឯនាយក៏ញញឹមដាក់នាងយ៉ាងស្រស់
"ម៉ាក់ៗព្រមធ្វើតាមសន្យាពួកកូនហើយមែនទេ?"ស្លាប់ហើយថេយ៉ុងវគ្គនេះសំណួរពួកនាងធ្វើអោយជុងហ្គុកជ្រួញចិញ្ចើមសន្យាអ្វីទៅ?ហេតុអីនាយមិនដឹងថាម៉ាក់កូនគេនិយាយគ្នាអីខ្លះ?
"ម៉ាក់កូនសន្យាអីជាមួយកូន?"នាយចូលមកអោបពួកនាងចង់អោយពួកនាងនិយាយពីសន្យានោះ
"គ្មានអីទេ!!ម៉ាក់ៗព្រមហើយ"ថេយ៉ុងរហ័សចូលមកឃាត់ទើបនិយាយជាមួយកូនៗក្នុងដៃវិញខ្លាចបែកការ
"កូនឆាប់និយាយប្រាប់ប៉ាមក"ជុងហ្គុកសម្លឹងមើលទឹកមុខភ័យៗដូចមានរឿងលាក់បាំងរបស់ថេយ៉ុងហើយនាយដឹងបាត់ថាច្បាស់ជាមានរឿងអ្វីមិនខានទើបនាយជំរិតសួរកូនវិញ។
"គឺពេលដែលប៉ាៗសន្លប់ម៉ាក់ៗសន្យានឹងពួកកូនថាពេលប៉ាៗក្រោកនឹងធ្វើជាម៉ាក់ៗរបស់កូនហើយនឹងធ្វើជាប្រពន្ធប៉ាៗដូចគ្នា"ឈូអុីននិយាយរៀបរាប់យ៉ាងច្បាស់ទោះថេយ៉ុងចង់ឃាត់ក៏មិនបានពេលនាងនិយាយជាប់ជុងហ្គុកក៏សម្លឹងមុខថេយ៉ុងដែលព្យាយាមគេចមុខពីនាយ។
"ចឹងមានន័យថាម៉ាក់ៗកូនខុសពាក្យសន្យាហើយព្រោះគាត់មិនបានចង់ធ្វើប្រពន្ធប៉ាទេហើយក៏មិនបានធ្វើតាមសន្យាដែរប៉ាទេដែលបង្ខំអោយម៉ាក់ៗធ្វើប្រពន្ធប៉ានោះ"ឆ្លៀតឱកាសល្អជុងហ្គុកក៏រៀបរាប់ធ្វើដូចអន់ចិត្តដាក់ពួកនាងនាំអោយថេយ៉ុងគាំងរកពាក្យនិយាយលែងចេញតែម្តង។
"មានន័យថាប៉ាៗស្រលាញ់ម៉ាក់ៗហើយមែនទេ?"ឈូអុីសួរបន្ថែមព្រោះពាក្យសន្យាទាល់តែប៉ាៗនាងស្រលាញ់ម៉ាក់ៗទើបសន្យាមានប្រសិទ្ធភាព
"ស្រលាញ់ៗខ្លាំងណាស់!"ជុងហ្គុកប្រាប់កូនទាំងមិនខ្មាស់អៀនព្រោះចង់ដឹងកូនចង់និយាយពីអ្វីបន្ត
"Wow!!ម៉ាក់ៗសន្យាពួកយើងត្រូវបំពេញហើយពិតទេ?ព្រោះប៉ាៗស្រលាញ់ម៉ាក់ៗពិតមែន"ពួកនាងនាំគ្នាស្រែកដំណាលគ្នាហើយឈូអុីក៏ងាកមកនិយាយជាមួយថេយ៉ុងទាំងញញឹមខ្ជិបគម្រោងចាប់គូរពួកនាងបានសម្រេចហើយ។
"ច៎ាស!"ថេយ៉ុងញញឹមមិនសូវសមតបនាងទើបឈូអុីទាញនាងអោយមកជិតប៉ាៗដោយមានពួកនាងទាំងពីរឈរទល់មុខគ្នាសងខាង។
"ប៉ាៗត្រូវមើលថែម៉ាក់ៗរបស់កូនអោយល្អ"ឈូអុីនចាប់ដៃម៉ាក់ៗដាក់លើដៃប៉ាៗ
"ម៉ាក់ៗក៏ត្រូវមើលថែប៉ាៗកូនអោយល្អដូចគ្នា"ហើយឈូអុីលើដៃប៉ាៗដាក់លើដៃម៉ាក់ៗវិញម្ដងនាំអោយពួកគេមើលមុខគ្នារួចទើបងាកមើលមុខកូនៗវិញ
"សន្យានឹងពួកកូនមកថាអ្នកទាំងពីរនឹងស្រលាញ់គ្នារហូត"ពួកនាងទាំងនិយាយដំណាលគ្នា
"បាទកូនសម្លាញ់ប៉ាសន្យា"ជុងហ្គុកឆ្លើយយ៉ាងលឿនប្រៀបដូចពិធីមង្គលការដែលកូនទាំងពីរជាអាចារ្យយ៉ាងចឹង
"ម៉ាក់ៗ"
"ច៎ាស...ម៉ាក់សន្យា"ថេយ៉ុងរារែកទើបពួកនាងសម្លឹងមុខនាងថេយ៉ុងក៏ឆ្លើយយល់ព្រមហាក់ដូចបង្ងំការពីប៉ាម៉ាក់យ៉ាងចឹង។
"យ៎េ!!!"ពួកនាងទះដៃរួចទើបទាញអ្នកទាំងពីរមកអោបថេយ៉ុងក៏អោបពួកនាងដោយជុងហ្គុកអោបបន្ថែមខាងក្រៅប្រៀបបានគ្រួសារកក់ក្តៅមួយ។
To be continued....
និពន្ធដោយ :ជេក៍ ថេហ្គុក>.<