Chapter 2: Overtime
(Euphy on the right side ------------------>)
HAAAAAY!!! Nakakapagod! Ganito ba ang parusa kapag late ka? Ang daming paperworks at mukhang di ko ito matatapos this day. Dagdagan pang maya-maya iniistorbo ka nung DEVIL BOSS mo dahil uutusan ka, kesyo tawagan daw si eto, dalhin daw ito kay eto, tapos timplahan daw siya ng kape. Sa pagkakaalam ko SECRETARY ang trabaho ko dito, hindi PERSONAL ASSISTANT. Tagalista lang ako nga mga appointments at meetings niya. Naku!
Nga pala, dahil 2nd Chapter na nung story, magpapakilala na ako.
Ako nga pala si Euphy Jane Ramirez. 20 years old. At kasalukuyan akong nagtatrabaho sa TORRECAMPO CORPORATION kung saan secretary ako ng CEO nito na si Charles Darren Torrecampo. Ang pinakaMASUNGIT na taong nakilala ko. At take note, sa loob ng 2 weeks na pagtatrabaho ko dito, hindi ko pa siya nakitang ngumiti. As in MAG SMILE.
Ganyan siguro ang mga workaholic. Hindi mo na makukuhang ngumiti.
Pero kahit ganun yun, di ko maiwasang hindi hangaan siya.
Why not?
He's so young to be a CEO of their company. I think 22 years old pa lang siya. Nagretire na kasi yung Dad niya sa trabaho niya kaya sa nag-iisang anak niya pinama not just the position but as well as the company.
At isa pa, he's sooooo HANDSOME.
Mapapalingon lahat ng babae kapag dadaan siya.
He's sooo gwapo yun nga lang lingid sa kaalaman ng iba, NAPAKASAMA NIYANG TAO.
Kahit 2 weeks pa lang akong nagtatrabaho dito, maraming beses niya na akong pinagalitan. Well, halos araw-araw na nga eh. Hobby na niya talaga magsungit.
Kaya ako na turn off sa kanya kasi sa ugali niya. Honestly, unang kita ko pa lang sa kanya ay nagwapuhan ako. Crush at First Sight. Pero nung time na pinagalitan niya ako, nawala na parang bula yung feelings ko.
Pagalitan ba ako ng TODO nung makita niyang tinititigan ko siya habang nagtatrabaho siya. Kesyo daw, na titigan siya, atupagin ko daw yung paperworks at yung lista ng schedule niya!
Oo, aaminin ko, may kasalanan din ako that time kasi ang HOT niyang tingnan habang nagtatrabaho. =3=
About nga pala sa work, baguhan lang ako dito and this is my 2nd week. Laking tuwa ko nga ng matanggap ako. I badly need a money right now. :(
Kaya pagtitiisan ko na lang itong trabahong ito. Haaaaay!
As of now, halos mataranta na ako sa dami ng gagawin. Anubayan! 12:30 na, at hindi pa ako naglulunch!
Aaaahh!! Kasi yung Boss ko, binigyan ako ng maraming trabaho, parusa daw sa pagiging late ko. Hindi pa ba sapat yung pagbawas sa sweldo ko? T^T
Maya-maya't bumukas yung pinto at pumasok si Kelly. Isa sa mga Officemates ko.
"Oh Kelly, sorry di kita nasabayan sa pag lunch ha. Marami kasing binigay na paperworks si Boss" sabi ko sa kanya.
"Ok lang no! Actually, pumunta ako dito kasi may ibibigay akong documents kay Sir at dinalhan na kita ng lunch. Here" at inabot niya sakin yung food na naka styro.
"Waaah! Thank you Kelly! Kanina pa talaga kumakalam ang tiyan ko." Sa lahat ng katrabaho ko, si Kelly ang pinakaclose ko. Kaya palagi na kaming magkasabay maglunch.
"Alam ko kasi kung anong nangyari kaya dinalhan na kita. Masanay ka ng ganyan si Sir. Everytime na may late, pinaparusahan niya, kaya hindi lang ikaw ang nakaexperience nito. Even his former secretaries!"sabi niya. Siya ang nagkwento sakin tungkol lahat kay Boss. Walang tumatagal na secretary sa kanya. Maraming nagreresign. Hindi daw nila kinakaya ang ugali niya.
Nagsimula na akong kumain. Gutom na gutom na talaga ako.
" So, bakit ka nalate. Diba I warned you before na huwag na huwag kang magpapalate?" tanong niya.
So, ayun habang kumakain ng lunch, panay din ang kwento ko sa kanya.
"HAHAHAHAHAHAHAHA! Dinahilan mo pa talaga yung kape. Talagang magagalit yun si Sir sa dahilan mo. HAHAHAHA!" tawa siya ng tawa.
"
Biglang bumukas yung pinto at pumasok si Sir. Lumabas kasi siya para maglunch.
"Paano niyo matatapos ang gawain niyo kung palagi kayong nagtatawanan at nagchichismisan dyan? Yung mga trabaho niyo ang atupagin niyo!" ayan. Galit na naman si Boss!
"And you." Baling niya kay Kelly. "Go back to your work" sabi niya kay Kelly.
"Chillax! Nandito lang naman ako para ihatid tong folder na naglalaman ng documents na kailangan mo at saka para hatidan ng Lunch si Euphy. Tingnan mo oh, 12:30 na hindi pa rin siya kumakain! Ikaw naman kasi." pagdadahilan ni Kelly.
"It's for her own sake. For her to learn" sabi naman nitong Boss ko kay Kelly.
"Fine! Pero kung magkasakit yan, ikaw ang mananagot." At umalis na nga si Kelly.
Pakaalis ni Kelly pumasok na rin si Boss sa office niya. Hmp! Hindi lang siya masungit, snober pa.
Teka, nagtataka ba kayo kung bakit kayang tarayan ni Kelly si Boss? Ganito kasi yun. Kelly and my Boss are cousin. Kelly's parents died in a plane crash when she was 12 years old kaya yung parents na ni Boss yung nag-adopt sa kanya at dun namalagi sa poder nila. Kaya halos sabay na ring lumaki sila kaya kilalang kilala na ni Kelly ang ugali niya.
Pagkatapos kong kumain, tinuloy ko na yung trabaho ko. Ang dami!
***************
Wew! 6:00 PM na! Talagang magkakasakit ako sa trabahong ito, di pa kasi ako tapos at uwian na ng mga employees. Haizt! Hinding hindi na talaga ako magpapalate. Sabay kaming lumalabas ni Kelly pero ngayon pinauna ko na siya, sabi niya na bukas ko na daw ipagpatuloy at sabi ko sa kaniyang balak ko ngang bukas na lang ituloy.
Lumabas na rin si Boss sa kanyang office at mukhang uuwi na dahil bitbit na niya yung filecase niya. So, that means makakauwi na rin ako. Yes! ^______________^
"Ah Boss. Uuwi na po kayo?" Tanong ko. As usual, binigyan niya lang ako ng masamang tingin.
"Nope. I have a meeting with one of my clients on the restaurant beside our building. So, if you think na makakauwi ka na, pwes, hindi pa pwede. Babalik ako after the meeting at tapusin mo na yung ginagawa mo. Eto ang bayad mo sa pagiging late kanina." And he smirked. Uh! The nerve!
At ayun umalis na siya. Gahd! Ayoko mag overtime. Pagod na pagod na ako. Parang gusto ko na ngang matulog. Kahit kelan talaga NAPAKAWORKAHOLIC non. I wonder kung paano niya namamanage ang time niya inside and outside his job. May time pa nga siyang mangbabae. Nung 2nd day ng job ko nga, nahuli ko yung may kahalikang babae sa office niya. And as usual, napagalitan ako, kesyo di daw ako marunong kumatok! Aba, sino bang walang manners samin? Ako na hindi kumatok o SIYA na nagdadala ng kung sinu sinong babae sa office niya. Di ba siya makapaghintay at sa office pa gagawa ng milagro?
Kesa sa magdadabog, pinagpatuloy ko na yung ginagawa ko. Mas mabuti na rin yatang nag Overtime ako, para matapos na. Eh di bukas hindi na ako magiging busy.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
Natapos din yung work ko. It's been a long day. I badly need a rest. So, inintay ko na lang si Boss. At ang tagal tagal. Baka ang dami lang nilang pinag usapan nung client.
Ilang oras na akong naghihintay at nung tiningnan ko yung relo ko,
O.O
9PM?
Nasan na kaya yung Boss kong yun? Ang tagal ah! Sa kakatrabaho, di ko na napansin ang oras. At ngayon ko nga lang din naramdaman ang gutom. Talagang magkakasakit ako nito sa trabahong to eh.
Napupuno na talaga ako. Ang tagal ni Boss. Kung umuwi na lang kaya ako? Hindi pwede! Siguradong bukas wala na akong trabaho!
Kaya ang ginawa ko, lakas loob kong kinuha yung cellphone ko at tinawagan siya. Grabe naman yung meeting na iyon, ang tagal ah. Ano bang pinaguusapan nila at umabot na ng 3 hours, to think na gabi na.
*kriiiiing* *kriiiiiiing*
Ayan, tinatawagan ko na siya.
"HELLO?!"
Oooooppps!! Mukhang naistorbo ko si Boss! Galit e! Mukhang di pa tapos yung meeting. Hala! Lagot na naman ako nito.
"HELLO!? WHO'S THIS?!" Sigaw niya sa kabilang line. Pero teka? Ba't parang iba yung boses niya. Yung parang bagong gising. Ganun eh! Hay, kung anu-ano talaga naiisip ko. Pagod lang siguro ito.
"A-ah B-boss! A-ako p-po ito." Nauutal na sabi ko.
"THEN, WHAT DO YOU WANT? YOU DISTURBED ME!!" galit na sabi niya.
"A-ah. S-sorry po Boss. N-naistorbo ko po kayo. Akala ko kasi di pa tapos yung meeting niyo. Gabing gabi na kasi eh. Gusto ko na po kasing magpaalam! Boss, GUSTO KO NA PONG UMUWI! Sorry, di ko na kayo mahihintay" T^T Buo na ang desisyon ko. Uuwi na ako.
"WHAT?! So your telling me your still in the office?" tanong niya.
Di ko sure pero parang may narinig ako sa kabilang line na badword. Sounds like "SHIT"
"The meeting with my client ended 2 hours ago and after that I went home already because of my headache. I was already sleeping when you called me. There. Sorry, I forgot to call you. You can go home now" and he hung up.
"ANO?!" parang gusto ko nang batuhin yung cellphone ko. So, pinaghintay niya lang ako sa wala?
Sarap na sarap na siya sa pagtulog samantalang ako nandito pa sa Office niya na naghihintay sa wala? God! Anong klaseng buhay ito? Ang sama sama niya talaga! HIndi man lan niya naalala yung secretary niyang halos mamuti na ang mata kahihintay sa kanya. TAPOS IIWAN LANG AKO? PINAGHINTAY NG ILANG ORAS!!!
Nasa rule and regulations kasi naming mga Secretaries na huwag daw uuwi hangga't hindi pa nakakaalis yung mga Boss namin except nga lang kung may mga emergency.
PARANG GUSTO KONG PUMATAY NG TAO NGAYON! HUMANDA KA CHARLES DARREN TORRECAMPO!