CHAPTER 01: Transferee
Crystal Leigh's P.O.V.
My consciousness went back when school bell rang as a sign of lunch break. I slowly opened my eyes when I saw two familiar faces in front of my face. I lifted my head from the desk and sat properly. I recognized the two faces, it was my two beloved best friends; Molly and Remi.
"Thank God, you're awake!" Molly said in relief.
"Let's go?" Remi asked us and we just nod at her. We're now heading to the door of our classroom. We were the only ones inside, and I didn't realize I was asleep.
"What did you do last night at parang puyat ka?" Molly asked while we're currently walking in the hallway.
"Wala naman. I just couldn't sleep last night," I answered.
"I see."
Nagpatuloy lang kami sa paglalakad patungong cafeteria nang biglang itaas ni Remi ang palda niya.
What the?!
"Remi, ano bang ginagawa mo?!" Molly shouted at her.
"Why? What's wrong with it? I'm just having fun! We're all girls here, after all!" masayang saad ni Remi habang patuloy siya sa ginagawa niya. Umikot-ikot pa siya habang itinataas niya ang skirt niya. Naagaw tuloy namin ang atensiyon ng marami.
"White undies, huh?" Natawa ako sa sinabi ni Molly. Dahil sa ginagawa ni Remi ay makikita mo ang puti nitong panty. Palagi niyang ginagawa iyan kapag naglalakad kami rito sa school kaya sanay na kami sa kaniya. I don't know why she's doing that but she may be flexing her panties?
Nakarating na kami sa cafeteria at agad um-order ng pagkain. Umupo kami sa usual spot namin saka sabay-sabay na kumain. After ng lunch break ay agad din naman kaming bumalik ng classroom.
Nagkuwentuhan lang kaming tatlo hanggang sa dumating na ang teacher namin. Hours passed when the bell rang as a signal of dismissal.
"Mall tayo?" yaya sa amin ni Remi nang makalabas na kami sa school. Tumango na lamang kami ni Molly sa kaniya bilang tugon.
Madalas kaming ganito na bago umuwi ay pupunta muna kami ng mall sa malapit para mamasyal at kumain. Sumakay na kami ng elevator and I didn't expect na gano'n karami pala ang tao ngayon kaya napuno ang elevator at nasiksik kaming tatlo sa gilid.
My eyes widened when suddenly someone grabbed my ass. I thought it was Molly or Remi who's just making fun of me but I immediately dispelled it from my mind when it happened for a second time. It's really a wrong idea to take an elevator in this case. Especially when we're wearing uniforms with such mini skirts. But who would have thought that there would be a f*cking pervert inside the elevator?!
I was even more surprised when something hard suddenly rubbed against my-Wtf?!
I gulped as I clenched my fists. I was about to turn my head when the door suddenly opened at mabilis na naglabasan ang mga tao. Kaya hindi ko na nahuli kung sino mang manyakis iyon! Arrghh!
"What's with that face?" takang tanong ni Molly sa akin paglabas namin ng elevator. Napansin niya sigurong biglang nag-iba ang timpla ng mukha ko.
"Nothing. It's just that I will never take an elevator again!" I fixed my skirt then I took a step ahead of them.
Kasalukuyan kaming kumakain nang mapansin kong kanina pa ako tinititigan ng dalawa.
"What?" nakataas ang kilay na tanong ko sa kanila.
"Tell me nga Crystal, what really happened? Bigla na lang kasing hindi maipinta 'yang mukha mo eh," Molly said as she sip from her juice.
Hayst, naalala ko na naman!
"Wala. Bigla lang sumama ang pakiramdam ko. But, I'm fine now." Sinubo ko ang pagkain na nasa spoon ko.
"Ayos ka lang ba talaga? Gusto mo na bang magpahinga?" Bakas sa mukha ni Remi ang pag-aalala.
I just smiled at them. "I'm fine. Don't worry."
After naming kumain ay namasyal na muna kami sa ilang spots ng mall. Tumingin-tingin lang kami ng mga posible naming magustuhan pero hindi kami bumili.
Habang naglalakad ay may biglang bumangga kay Remi. Oo bumangga, kasi halata namang sinadya niyang banggain talaga ang kaibigan ko.
"Sorry, Miss," the guy apologized, he was the one who bumped Remi intentionally.
"Hi! Ahm, mga students ba kayo?" the another one guy asked.
Ngayon ko lang napagtanto na tatlo pala silang magkakasama. Kung titingnan mo sila parang nasa twenties na sila.
"Isn't it obvious?" pagtataray ko sa kaniya.
"Ahh... sorry. Naka-uniform nga pala kayo. Hehe," tugon niya na nagkamot pa ng batok.
"Okay lang bang magpakilala sa inyo?" tanong naman no'ng bumangga kay Remi.
I crossed my arms right below my chest and faced him. "Why?" I raised my brow on him.
"Kasi ang gaganda ninyo. Napansin namin kayo kanina na kumakain sa food court. Gusto lang sana naming makipag-kaibigan..."
"Kaya binangga mo ang kaibigan ko para magpapansin sa amin? Gano'n ba?" prangka kong entrada.
"No! I mean-yeah... Sorry."
"Pwede ba, umalis kayo sa dinadaanan namin. Wala kaming oras para makipag-kaibigan. Siguro naman sapat na ang napansin namin kayo. So, stay away from our way..." mataray na sabi ko.
Hindi naman sila naka-react at umalis sa harap namin.
"Looks like you're on your serious mode right now," Remi commented na nakasunod na rin sa akin kasama si Molly.
"I'm just tired. I just wanted to rest."
"Mukha naman silang mababait. Siguro nagulat ang mga 'yon nang bigla mo silang sungitan." Remi giggled.
"Masyado silang papansin," after kong sabihin iyon ay mabilis akong naglakad palabas ng mall.
We parted our ways at dumiretso na ako sa condo ko.
Nagpahinga lang ako saglit sa couch. I took a shower at nagluto ng dinner ko after. Matapos kong kumain ay agad na rin akong nagpahinga nang mayamaya lang ay tumunog ang phone ko. I checked on it at nakitang may message si Remi sa group chat naming tatlo nina Molly. I opened the message then I read it.
Remi:
Did you girls know na ba about sa new transferee sa school?
New transferee?
Molly:
Saan mo naman nakuha ang balita na 'yan?
Remi:
I just heard it from someone. But girls, I heard that she's pretty!
Molly:
Pretty than our Crystal? Lol.
Remi:
Of course not! Crystal is still the prettiest! ^_^
Me:
Don't forget that I'm here. -.-
Remi:
Good evening, Crystal! Hehe...
Remi:
By the way, I heard that she'll be our new classmate. Good night, girls!
Molly:
Good night! See you tomorrow!
Me:
Good night.
I off my phone at nilapag sa bed side table ko. Pakiramdam ko ay pagod na pagod ako kaya naman nakatulog agad ako.
NAGISING AKO sa tunog ng alarm clock. Maaga akong naghanda sa pagpasok. Sumakay ako ng bus papuntang school at maaga naman akong nakarating. Pagdating sa classroom ay agad natanaw ng mga mata ko sina Molly at Remi.
Himala ang aga yata nilang pumasok ngayon. Gano'n ba sila ka-excited na makita ang bagong transferee?
"Good morning, Crystal!" Remi greeted me in a delightful way.
"Good morning. How's your sleep?" Molly asked.
"Okay naman," I replied when I placed my things on my desk and sat down. "Maaga yata kayong pumasok ngayon?" I asked.
"Well, seems like Remi is excited to meet the newbie," Molly said without even looking at me. Inilagay niya sa ilalim ng desk niya ang librong kaninang binabasa niya. Binaling ko ang tingin ko kay Remi na nakaupo sa desk na nasa tapat ko habang si Molly naman ay nasa left side ko.
"Trip ko lang talagang pumasok ng maaga ngayon. Is there something wrong with that?" Remi retorted in a sarcastic way. I just chuckled on her in return.
I've never seen Remi being interested in girls before. Maybe, she's just excited to meet her. Mas maiintindihan ko pa kung si Molly, because she once admitted to us that she's kinda into girls. Well, I didn't see anything wrong with that, so as her best friends we're just supporting her.
Later on, our classmates already arrived, but wonder started to surface in our faces when they suddenly left the classroom until the three of us only left.
What's happening?
"OMG! She's here!" Nagulat ako sa biglang pagsigaw ni Remi habang hawak ang phone niya. Agad siyang sumilip sa bintana.
Did she mean, the transferee?
I looked at Molly and she's just scrolling on her phone as if she doesn't care in her surroundings at all. I sighed then stood up. Pumunta ako sa gawing bintana sa tabi ni Remi. Nasa third floor ang room namin kaya kahit papaano ay makikita namin ang mga tao sa ibaba.
I saw a bunch of students na akala mo'y naghihintay sa paparating na celebrity. Well, I used to it already. Ganito rin no'ng unang pasok namin dito ni Molly. Sinalubong din nila kami na para kaming mga sikat na artista. Pero ganito lang siguro mag-welcome sa school na 'to. Naging maayos ang pasok namin ni Molly dito, everyone was nice to us kaya hindi rin kami nahirapan sa pag-a-adjust. Best friend ko si Molly since I was in elementary and dito lang namin nakilala si Remi na later on ay naging close namin ni Molly.
Hindi ko masyadong makita ang new transferee kaya umupo na lang ulit ako sa upuan. Why bother to see her at this moment? Kung mamaya lang ay nandito na siya sa loob ng classroom namin dahil magiging classmate namin siya tulad nga no'ng sinabi ni Remi.
Tumungo lang ako sa desk ko hanggang sa magsidatingan na sila. I didn't bother to look at them dahil pakiramdam ko ay inaantok ako. Hays.
Nagsalita na ang teacher namin and I think nandito na rin siguro ang transferee.
"Please introduce yourself to them," boses ni Ma'am iyon.
"Hi everyone! I'm Akira Takahashi, I hope I can get along with you all well."
Nakatungo pa rin ako at nakapikit, not until I heard her voice...
Huh? Akira Takahashi? Japanese siya?
I turned my attention to her. I was starstruck when I began to stare at every detail of her. Our long-sleeve sailor uniform really suits her. Her above knee-length pleated skirt really looks good considering she has a slim body. Her angelic face along with her shoulder-length straight hair, she's so d*mn gorgeous!
I was indeed amazed with her every features. Remi is right, she's prettier than I thought. Nginitian niya lang kaming lahat at nagsimula na siyang maglakad sa right side ko when suddenly my pen fell on the floor. Hindi ako naka-react agad nang damputin niya ito at ibigay sa akin. She just smiled at me no'ng abutin ko ang pen ko mula sa kaniya. Umupo siya sa desk na nasa right side ko dahil iyon nalang naman ang bakante sa classroom. Nasa pinakadulo rin kami nakapuwesto.
Nagsimula nang mag-discuss si Ma'am hanggang sa lumipas ang ilang oras at lunch break na. Kasama kong naglalakad sa corridor sina Molly at Remi nang huminto kami sa tapat ng elevator. Yes, our school has an elevator. Ito ang ginagamit namin lalo na at nasa third floor kami. I looked at Molly and Remi, when I noticed them staring at me.
"What?" I asked full of wonder.
"I thought... you will never take an elevator again?" Molly hesitantly asked.
Napanganga ako when the incident yesterday flashed before my eyes. Napapikit ako nang mariin at taimtim silang tiningnan.
"Well, this one is an exception," I said as I entered the elevator. I'm serious about what I said yesterday, but except with this one. Besides, puro babae naman kami rito.
We're now in the hallway when Remi started to do her routine. She's happily lifting her skirt in the air, flexing her Flirty Nudes Brazilian Knickers. Ibang klase talaga si Remi, pasalamat siya at walang boys dito dahil kung hindi malamang kanina pa siya namanyak. Pero siguro naman hindi niya gagawin iyon kung sakali man. At saka kahit na puro babae kami rito at walang malisya pagdating sa mga ganitong bagay ay hindi mo pa rin maaalis na may mga lesbian and bisexual dito. Like for example, Molly.
Napatingin ako sa mapuputing legs ni Remi. With her panty right now talagang maaakit ka. I looked around and I noticed that everyone's eyes is into Remi's hot legs also her-butt...
Nakaramdam ako ng inis nang maalala ko na naman iyong manyak kahapon sa elevator. Aish!
"That d*mn pervert!" I muttered in the air.
Papunta na kami sa usual spot namin dala ang tray ng food namin nang mahagip ng paningin ko si Akira. She's just eating alone so I decided na magtungo sa direksiyon niya.
"Crystal!" I heard Remi's voice and I know nakasunod na rin sila sa akin ngayon.
"Do you mind if we'll join you?" Nilapag ko ang tray ng pagkain ko sa mesa. Bakas sa mukha niya ang gulat nang tumingin siya sa amin.
"N-No, it's okay!"
Umupo ako sa tapat niya, sa kaliwa at kanan ko naman umupo sina Molly at Remi. We started to eat, nang mapansin kong tahimik lang si Akira.
"You're Akira Takahashi, right?" I started the conversation.
She just nodded. "Yeah."
"You're Japanese?" I asked.
"Ahm. My dad is Japanese, while my mom is half Japanese. So it means, I'm three-fourth Japanese," she explained smiling.
"I see. By the way, I'm Crystal Leigh-"
"I'm Remi." Hindi pa ako tapos sa sasabihin ko nang ipakilala ni Remi ang sarili niya.
"And I'm Molly," pakilala naman ni Molly habang patuloy pa rin sa pagkain.
"Nice to meet you all," nakangiting anang Akira.
"Pwede mo rin kaming maging kaibigan," masayang saad ni Remi.
"Salamat."
Napatingin ako bigla kay Akira. "Marunong kang mag-Tagalog?" gulat na tanong ko. I heard her chuckles.
"Yes. Actually, dito naman talaga ako lumaki sa Pilipinas and minsan lang kaming pumunta ni Mommy sa Japan for a vacation," she stated.
Hayy... Mabuti naman. Ang akala ko pa naman hindi siya marunong at baka dumugo na ang mga ilong namin kaka-english.
"Whoa! Thank God! Ang akala ko pa naman dudugo na mga ilong namin dito." Nabaling ang tingin ko kay Remi dahil parehas pala kami ng iniisip.
Akira just giggled at tinuloy na namin ang pagkain namin.
"Hey!" Biglang umupo sa tabi ni Akira ang dalawa pa naming classmates.
"Okay lang ba kung makisalo rin kami sa inyo?" Karen asked. Tango lang ang itinugon namin sa kanila. "Ako nga pala si Karen at siya naman si Jane."
"I'm Akira, nice to meet you both."
"Siya nga pala, 'wag kang mahihiya sa amin ha?Magkakaibigan tayong lahat dito. Maliban lang sa tatlong 'yon." Gamit ang nguso ni Karen ay itinuro niya ang kabilang mesa. Napatingin naman kaming lahat doon at nakita namin si Gia kasama ang dalawa nitong kaibigan na nakatingin na rin pala sa gawi namin. Natawa kaming lahat maliban kay Akira. Well, Karen is right. May pagka-maldita kasi si Gia at ang dalawang kaibigan niya, but to be honest they're kinda nice to me.
Matapos naming kumain ay nagkuwentuhan muna kaming anim bago kami bumalik ng classroom. Akira is nice, marunong siyang makisabay sa amin kaya hindi siya na-a-out of place. In short, mabilis namin siyang nakapag-palagayan ng loob.
***
- CheerlessAngel