*ផឹប
ថេយ៉ុងត្រូវបានជុងហ្គុកបោះទៅលើគ្រែល្មមម៉ាឈឺខ្លួនហើយនាយក៏ឡើងទៅទ្រោបពីលើនាងដោយខានមិនបាន។កន្សែងដែលរុំខ្លួនថេយ៉ុងនៅពេលដែលជុងហ្គុកបោះរាងកាយនាងធ្វើអោយវាកាន់តែខើចឡើងលើកាន់តែដុតកម្តៅក្នុងខ្លួនរបស់ជុងហ្គុកអោយឡើងស្រើតៗនាយសម្លឹងមិនដាក់ភ្នែក។
"ចេញ!!ចេញពីយើងភ្លាមអាឆ្គួត!!"ថេយ៉ុងព្យាយាមរំកិលរើចេញពីការឃុំរបស់ជុងហ្គុកឯនាយរវល់ភ្លឹកមើលភ្លៅសខ្ចីញេញរបស់នាងមិនដាក់ភ្នែកមិនខ្វល់សម្តីនាងទៅវិញ។
"ឆ្នាស់មិនប្រែ....ស្រួលទាំងអស់គ្នាសោះចាំបាច់រើធ្វើអី?ចាំតែថ្ងូរអោយយើងស្តាប់មួយមុខទៅបានហើយ"ជុងហ្គុកសើចនឹកឃើញកាលពីនាយរំលោភដំបូងពាក្យសម្តីមិនប្តូរឆ្នាស់ណាស់នាយញញឹមនិយាយឌឺនាងដូចមនុស្សរោគចិត្ត
"ថោកទាប!!បើយើងរួចផុតពីយប់នេះយើងនឹងប្តឹងឯងអាចោរបាំងមុខរោគចិត្ត!!"ថេយ៉ុងនិយាយទាំងខឹងមុខក្រហមព្រោះតែជុងហ្គុកនិយាយមកមិនខុសពីអាពពួកចាប់រំលោភគេនោះទេនាងនិយាយគម្រាមនាយតែដូចជាមិនបានជ្រាបចូលក្នុងខួររបស់ជុងហ្គុកបន្តិចសោះ
"ចុះបើមិនអាចរួចផុតនោះ?ហឹម បាននរណាប្តឹងយើងទៅ?"ជុងហ្គុកនិយាយឌឺដងអ្នកក្រោមទ្រូងតែពាក្យនាយបែរជាធ្វើអោយថេយ៉ុងភ័យនឹងអ្វីដែលនាយនិយាយទៅវិញគេខ្លាចថាជុងហ្គុកនឹងរំលោភសម្លាប់គេ
"ហឹសៗខ្ញុំមិនដាច់ចិត្តសម្លាប់នាងចោលនោះទេខ្ញុំមកនេះគឺនឹកទើបមករក"ជុងហ្គុកអស់សំណើចនឹងទឹកមុខរបស់ថេយ៉ុងព្រោះពេលនេះបេះដូងគេលោតញាប់ស្តាប់ក៏ដឹងថាកំពុងតែភ័យ
"????"នឹកមែនទេ?នឹករឿងអីគេដូចជាមិនដែលស្គាល់នាយផងអ្វីក៏មិនដឹងពីនាយផងហើយចុះនាយដឹងអីពីគេខ្លះទៅបានជាទាំងកាយវិការទាំងពាក្យសម្តីហើយនៅស្គាល់កន្លែងស្នាក់នៅរបស់គេទៀតនាយជានរណាអោយប្រាកដ?មិនមែនត្រឹមមួយយប់នាយនឹកគេទេឬ?
"ឆ្ងល់មែនទេ?គឺខ្ញុំនឹកត្រង់នេះៗៗហើយនៅត្រង់នេះទៀត"ជុងហ្គុកញញឹមច្រឡឺមមុននឹងសារភាពថានាយនឹកអ្វីខ្លះនាយចង្អុលបបូរមាត់ កញ្ចឹងក ទ្រូង ភ្លៅនឹងកន្លែងដែលនាយធ្លាប់សង្ងំនៅក្នុងនោះ។
"អារោគចិត្តកម្រិតធ្ងន់!!លែងយើងអ៎ាយ!!!"ថេយ៉ុងស្តាប់ហើយហួស70ដល់80និយាយមកឡើងហំហាននិយាយចុះឡើងហំហេវម៉ាអាល្បល់យ៎༎ຶ‿༎ຶ(ម៉ាទោស)។ថេយ៉ុងជេរនាយហើយទើបរើចេញម្ដងទៀតតែត្រូវជុងហ្គុកអោនមកញីញក់កញ្ចឹងកសខ្ចីនោះឆ្វេងស្តាំធ្វើអោយថេយ៉ុងស្រែកចង់ភ្លាត់សម្លេង
"មកលើកក្រោយនឹងយកស្គត់មកបិទមាត់មិនខានស្រែកខ្លាំងដឹងថាថ្លង់គេដេកពួនទេ"ថេយ៉ុងស្រែកអម្បិញមិញធ្វើអោយរំខានសរសៃប្រសាទនាយណាស់បើកមាត់អោយថ្ងូរមិនមែនស្រែកដូចនាយចាប់អា.កនោះទេ
"ចុះនរណាអោយឯងមករំលោភយើងទៀតធ្វើអី?!"
"ចង់ធ្វើប្រពន្ធស្របច្បាស់ហ្ហេស?Ok!កំដរយើងអោយល្អទៅ"
"នរណាថាយើងចង់ធ្វើប្រពន្ធឯងអាមុខត្រីអណ្តែង!!យើងចង់អោយឯងចុះពីលើយើងទៅវិញទេ"មិចដឹងគេមុខត្រីអណ្តែងចឹងអាចេគេឡើងសង្ហារហ៎ា ថេយ៉ុងងើយក្បាលអឿដាក់នាយមុននឹងនាងនិយាយបែបនេះព្រោះនាងជួបនាយពីរដងហើយពាក់តែរបាំងមុខបើមិនដៀលខ្លះមិចបានមនុស្សស្អាតឯណាពាក់របាំងមុខមករំលោភកូនគេនោះ?ជុងហ្គុកយកអណ្តាតទល់ថ្ពាល់នេះដៀលស្រស់ៗតែម្ដងហើយនៀក
"ចាំមើលអាមុខត្រីអណ្តែងនេះរំលោភអោយដើរលែងរួចតែម្ដង"ជុងហ្គុកនិយាយឌឺថេយ៉ុងមុននឹងចាប់ដៃនាយជាប់សង្កត់នឹងពូកដោយប្រើដៃនាយតែម្ខាងដៃម្ខាងទៀតមិនទំនេរចាប់ទាញកន្សែងចងពង់របស់នាងគ្រវាត់ចោលដោយមិនស្តាយស្រណោះសូម្បីបន្តិច
"អ៌ាយ!!ហឹកៗយើងត្រូវបង្រៀនគេទៀតឯងធ្វើបែបនោះមិនបានទេអាចង្រៃលែង!!អ៎ាស"ថេយ៉ុងតវ៉ាប្រើដៃរើតែកម្លាំងដូចស្រមោចយ៉ាងចឹងជុងហ្គុកក៏អោនទៅជញ្ជក់ចុងទ្រូងរបស់ថេយ៉ុងនាំអោយនាងថ្លោយសម្លេងដែលគួរអោយខ្មាស់អៀនចេញមកដោយខានពុំបានក្នុងស្ថានភាពអាក្រាតកាយ
"ឈប់ទៅ អ្ហាស៎"ថេយ៉ុងរមិចរមួលទធាក់ជើងរំកិលឡើងលើតែក៏ត្រូវជុងហ្គុកទាញអោយចុះក្រោមវិញនាយប្រលែងដៃថេយ៉ុងអោយមានសេរីភាពនាយប្តូរមកជាប្រលេះឡេវអាវខ្លួនឯងរហូតដល់អស់រួចទើបចាត់ការខោមុននឹងដកទូរស័ព្ទចេញមកអាត់សម្លេងទុកಥ‿ಥ។បន្ទាប់ពីដោះភាពទលសទែងចេញអស់ហើយពេលនេះសល់តែរាងអាក្រាយដូចគ្នាកុំអោយច្រណែនសាច់ដុំនាយកង់ៗល្អណាស់ឃើញហើយគួរអោយចង់ប៉ះ។នាយសម្លឹងមើលនារីដែលអោបកាយយំសម្លក់មកកាន់នាយ
"ឃើញទេស្រាតស្មើភាពគ្នាហើយហេតុអីចាំបាច់សម្លក់?"ស្តាប់សម្តីនាយចុះនិយាយចេះមកឡើងអុីអ៊ាក់តែម្ដងថេយ៉ុងគ្មានធ្វើអីបានក្រៅពីខឹងនោះទេថេយ៉ុងងាកឃើញទូរស័ព្ទខ្លួននៅលើតុជិតទូរស័ព្ទនាយទើបស្ទុះទៅយកតែជុងហ្គុកក៏ចាប់បានមុន
"អោយមកវិញ!!"ថេយ៉ុងព្យាយាមឈោងដណ្តើមពីនាយតែយកមិនដល់
"បិទបាត់ហើយ"ជុងហ្គុកចុចបិទគ្រឿងមុននឹងញញឹមគ្រវីតិចៗបង្ហាញរាងតូចកាន់តែដូចមនុស្សរោគចិត្តហើយកាយវិការនាយចាប់ផ្តើមអោយថេយ៉ុងខ្លាចហើយ
"ហឹកៗ"ថេយ៉ុងមិនអាចធ្វើអ្វីបានក្រៅពីយំអាណិតខ្លួនឯងនោះទេហេតុអីក៏ជីវិតគេមកជួបរឿងបែបនេះវាពិតជាអយុត្តិធម៌ចំពោះគេពេកហើយ
"សឺត!កុំយំអីទុកសម្លេងថ្ងូរអោយយើងស្តាប់វិញ"ជុងហ្គុកថារួចក៏អោនទៅជញ្ជក់ខាំទ្រូងថេយ៉ុងទាំងតណ្ហាកើនឡើងឯថេយ៉ុងបានតែខាំមាត់យំអត់ទ្រាំអោយនាយបំពានតាមចិត្តថេយ៉ុងក្តោបពូកខឹងតែមិនអាចធ្វើអី្វបានមានតែថ្ងូរសម្រេចកាមគេប៉ុណ្ណោះ
"អ៎ាស...អឹម....ហ្អាស"ជុងហ្គុកជញ្ជក់លឿនទៅៗថើបបង្អូសឆ្អឹងដកកាំបិតហួសមកទ្រូងរួចក៏ចុះមកដល់ពោះរាបស្មើរបស់នាងលើជើងនាងមកដាក់លើស្មារួចទើបហួសមកថើបគល់ភ្លៅនាងថើរៗបង្កើនអារម្មណ៍អោយនាងស្រើបស្រាល
"អាក់!!ឈឺហ្ហឹកៗ....ឈឺខ្លាំងណាស់ដកចេញទៅហឺ"ជុងហ្គុកចេះតែថើបបណ្តេញរហូតទើបប្រើដៃម្ខាងសាប់កូនប្រុសអោយកាន់តែរីកមាឌមុនមឹងដាក់ចូលរន្ធរូចចង្អៀតរបស់នាង គ្រាន់តែដាក់ចូលមិនទាន់បានពាក់កណ្តាលផងថេយ៉ុងស្រែកឈឺគ្រវីក្បាលស្រក់ទឹកភ្នែកទៅហលយព្រោះតែទំហំវាមិនសមនឹងផ្លូវដែលនាយត្រូវចូលទៅសង្ងំ។ជុងហ្គុកឃើញថានាយយំខ្លាំងទើបអោនទៅជញ្ជក់ទ្រូងដើម្បីអោយនាងស្រើបស្រាលបំបាត់ភាពឈឺចាប់
"អឹស....!!អ្ហាស...ហ្ហឹម"ថេយ៉ុងបិទភ្នែកយំលាយថ្ងូរទើបជុងហ្គុកថើបបូរមាត់នាង
"តបយើងមកទើបនាងមិនសូវឈឺ"ជុងហ្គុក
ដកមាត់ចេញជូតទឹកភ្នែកអោយនាងមុននឹងប្រាប់ហើយក៏ចាប់ដៃនាងអោយអោប.កនាយ។នាយក៏ឈឺមិនតិចដែរផ្លូវរបស់នាងតូចពេកធ្វើអោយវារួមរឹតកូនប្រុសនាយសឹងតែថបើខ្យល់ទៅហើយកាលពីដំបូងដូចមិនសូវអីភ្លាមៗបែរជាស្រួលមិនពិបាកឬក៏នាយថ្នមពេក?
"ហ្ហឹម"ជុងហ្គុកទម្លាក់បបូរមាត់ម្ដងទៀតឯចង្កេះក៏ចេះតែរុញបញ្ចូលស្នូលសាច់របស់ខ្លួនចូលរហូតកប់គល់ចំណែកថេយ៉ុងក៏ព្រមតបព្រោះតែគេមិនចង់ឈឺខ្លាំងនោះទេវាប្រៀបដូចជាយកកាំបិតមកឆូតសាច់គេយ៉ាងចឹង។ពេលដែលកម្រើកបបូរមាត់ដូចគ្នាជុងហ្គុកញោចញញឹមព្រោះថេយ៉ុងមិនមែនល្ងង់ឯណាថែមទាំងស្តាប់សម្តីទៀតផង។
"ឆ្លាតណាស់!បើអោយយើងអុកនាងអ្នកសុំថែមនោះក៏កាន់តែល្អថែមទៀតអ៌ា!!"ជុងហ្គុកនិយាយសរសើរថេយ៉ុងហើយក៏ដោលខ្លាំងល្មម
"អ៎ាស!!លោក...ហ្អាស៎ៗ...កុំបានចិត្តពេក..អ៎ាយ!អឹសខ្ញុំតបព្រោះមិនចង់ឈឺប៉ុណ្ណោះ"ថេយ៉ុងខាំមាត់ថ្ងូរតវ៉ានាយកាន់តែធ្វើអោយជុងហ្គុកមានចិត្តចង់ផ្តឺចាប់អុកអោយស្រែកដូចជ្រូកចាក់.កទៅមើល
"ហ្អាសៗ...យើងចាំមើលកុំសុំថែមអោយសោះ"ជុងហ្គុកហាមាត់ថ្ងូរតបនារីក្រោមទ្រូងមិនអោយនាយអុកខ្លាំងៗចាំមើលណា
"អ៎ាយ!!តិចៗទៅមើលឈឺណាស់ អ៎ាស"
"តិចៗមិចនឹងស្រួលទៅក្មេងឆ្លាត"
"អាស៎ៗៗ...បិទមាត់ទៅ...អឹសៗ!!"
"អ៌ា....ស្រួលណាស់...អ្ហាស៎ៗៗ"ជុងហ្គុកអុកមួយផឹបៗខ្លាំងៗជ្រៅៗសម្បើមណាស់នាយបន្តចង្វាក់បោកផ្ទប់ធ្វើអោយថេយ៉ុងរលាក់តាមកម្លាំងដែលនាយសម្រុក។ថេយ៉ុងចំហរមាត់អួលទទួលយកការអុករបស់នាយសឹងតែដាច់ខ្យល់ទៅហើយ។នាយចាប់បង្វែអោយនាងគេងផ្កាប់មុននឹងស៊កកូនប្រុសចូលម្ដងទៀតនាយបន្តចង្វាក់សុ៊តពីខាងក្រោយយោលទៅមកៗ
"អ៎ាសៗ.....អឹស....អស៎ៗៗ"
"ស្រួលខ្លួនណាស់ អ៌ាស....ហ្អាសៗៗៗហេតុអីក៏ណែនល្អបែបនេះនាងទៅធ្វើអីមែនទេ?អ៎ា"ជុងហ្គុកនាយសម្រុកយូរហើយតែថាថេយ៉ុងមិនរលុងសោះហើយមានតែតឹងណែនអោយនាយពេញចិត្តសុខៗនាយក៏សួរសំណួរតាណើបៗទៅនាងធ្វើអោយនាងខាំមាត់ខឹងមិនតបនាយ
"អ៎ាស"ជុងហ្គុកកន្រ្តាក់ដល់ទឹកមុននឹងបញ្ចេញវាចូលទៅក្នុងខ្លួនរបស់នាងថែលទាំងហៀរចេញមកក្រៅថែមទៀតផង។ថេយ៉ុងដេកដង្ហក់ខ្យល់ទាំងហត់នឿយតែជុងហ្គុកវិញដូចជាមិនហត់សោះទាំងដែលនាយសម្រុកគេខ្លាំងៗសឹងអី។ជុងហ្គុកបែរនាងមកវិញមុននឹងចាប់ញែកជើងនាងចេញពីគ្នាហលយអោនទៅចំណុចផ្សារភ្ជាប់របស់ប្រើអណ្តាតធ្វើចលនានៅលើវាតិចៗចំណែកថេយ៉ុងវិញព្យាយាមត្បៀតតែជុងហ្គុកសង្កត់ភ្លៅនាងទាំងសងខាងជាប់នាងក្តាប់ដៃទប់ភាពស្រើបស្រាលដែលទទួលបានពីអណ្តាតក្តៅសើមរបស់នាយកំពុងតែវាយលុបលើស្រទាប់ផ្ការបស់នាង។
"អ៎ាស....លោកធ្វើស្អីនឹង?!ហ្អាសៗៗ...បានហើយស្រៀវណាស់ អឹស"ថេយ៉ុងចាប់ញ័រជើងព្រោះតែនាយធ្វើអីមិនដឹងធ្វើអោយនាងពិបាកទ្រាំណាស់។នាងអោនមើលតែមើលមិនច្បាស់ថានាយកំពុងធ្វើអីតែនាងពិតជាទ្រាំមិនបានពិតមែន
"និយាយមកថាខ្ញុំត្រូវការលោក"ជុងហ្គុកងើបមុខមើលនិយាយដាក់ថេយ៉ុងដែលប្រឹងទប់ឡើងមុខក្រហមឯនាយកំពុងចង់ធ្វើបាបគេហើយតើ
"មិន!អ៎ាស...ឈប់ទៅ..."ថេយ៉ុងចចេសមិនព្រមនិយាយនាយក៏អោនទៅញីញក់លើស្រទាប់ផ្កានាងម្ដងទៀតដោយមិនអោយនាងបញ្ចេញវាមកនោះទេទាល់តែនាងនិយាយថាត្រូវការនាងសិន
"ខ្ញុំ...ខ្ញុំត្រូវការលោកអ៎ាយ!!អ្ហាសៗៗ"ទីបំផុតថេយ៉ុងក៏ព្រមហើបមាត់សុំនាយទាំងបង្ខំព្រោះតែនាងធ្វើអោយនាងសឹងតែស្ទះខ្យល់ស្លាប់ទៅហើយភ្លាមនោះជុងហ្គុកក៏ដាក់កូនប្រុសចូលតែម្ដង
សម្លេងសាច់ប៉ះសាច់លាន់ឮបង្កើតជាតន្ត្រីសុិចមួយយ៉ាងកក់ក្តៅនាយសម្រុកខាងលើខាងក្រោមពីមុខពីក្រោយវៃចំណិតត្រសក់ សាឡុងតុនាយចាប់ថេយ៉ុងអុកផ្ទប់អស់ហើយគ្មានសល់ចន្លោះនោះទេ។ពេលនេះយប់ជ្រៅហើយតែនាយនៅតែមិនទាន់ឈប់ទៀតមិនដឹងជាប៉ុន្មានទឹកហើយទេឯថេយ៉ុងថ្ងូរទាំងទន់ត្របកភ្នែក។សម្តីជុងហ្គុកមិនខុសនោះទេថេយ៉ុងបានសុំនាយថែមអោយលឿនពេលដែលនាយអុកចំចំណុចសុខស្រួលរបស់នាងធ្វើអោយថេយ៉ុងស្រួលមួយពេលភ្លេចខ្លួនបានដៃជុងហ្គុកឯនេះវិញទេបុកគ្មានប្រណី༎ຶ‿༎ຶ។
"អ៎ាស....នេះសន្លប់ហើយមែនទេ?អ៎ា"ជុងហ្គុកបន្តអុកទាំងមិនដល់ថេយ៉ុងគេងលក់ពីស្មាលណានាយបន្តអុកផ្តាច់ទឹកមុននឹងបីកាយស្តូងស្តឹងចូលបន្ទប់ទឹកសម្អាតខ្លួនរួចទើបចេញមកយកអាវសឺមីនាយពាក់អោយទើបដាក់អោយគេងដោយមាននាយគេងអោប។ជុងហ្គុកគេងហើយទើបលើកក្បាលនាងអោយគេងកើយដៃសាច់ដុំរបស់នាយ។
"សឺត! Good nightទេពធីតារបស់បង"នាយថើបថេយ៉ុងមួយខ្សឺតមុននឹងប្រើភាសាផ្អែមល្ហែមដាក់អ្នកគេងលក់មិនដឹងអីដោយសារអស់កម្លាំងនោះ។
To be continued.....
និពន្ធដោយ:ជេក៍ ថេហ្គុក>.<