Nagpumangalumbaba akong bumaba sa hagdanan habang sapu-sapo ang ulo ko. Masakit ang ulo ko, parang nag-hang over lang kagabi.
Hindi ako makatulog sa kaiisip kasi pa'no ba naman, mamana kaya ako kay Mommy kapag mag-asawa ako?
Nakakahiya na kaya iyon! Ano pa kaya kung ako mismo ang magsasabi na gusto ko pa ng isang anak sa asawa ko? Shit! No way! That'll be the most embarrassed thing I ever do!
"Good morning," Dad greeted me casually when I suddenly appeared in front of them.
He and Mom are eating in the dinning area when I finally stepped in there. Namataan ko pa ang mga katulong namin na nagbubulong-bulungan habang nakatingin sa akin ngunit kaagad ding bumalik sa kanilang trabaho at nagkunwaring parang walang pinag-usapan.
Napairap ako sa kawalan dahil paniguradong kalandian ko ang pinag-uusapan nila. Tumingin na lang ako kay Mommy at natagpuan siyang nakatitig sa akin, tila kinakabisado ang bawal anggulo ng mukha ko.
She smiled at me. "Good morning, Ellai. How's your sleep?"
"A-Ayos lang naman, Mommy," maikli kong sagot.
"Kagabi, ibang sasakyan naman daw ang humatid sa 'yo," panimula ni Mommy. "Our guard told me about it. Sino naman ang lalaki mo? Nephele Rai, you are matured enough and please... stop that, okay?"
"Mom, I am just having fun. Mali ba 'yon? Don't worry, hindi naman po ako magpapabuntis. I am too young for that, and also, I am just making outs with my boys."
Napahilamos ng palad si Daddy, nagtitimpi ng galit sa mga narinig galing sa akin. Si Mommy ay umiling na lang at halatang nadidismaya na.
Pagdating naman sa ganito ay hindi talaga nila ako mapipigilan. Hinayaan ko na nga silang pumili ng pag-aaralan ko, pati ba naman sa kagustuhan ko sa buhay ay hahayaan ko rin sila? Hell no!
"Ellai..." nagbabantang banggit ni Daddy sa pangalan ko. Binaba niya pa ang kubyertos niyang hawak. "Stop that, okay? Bakit hindi ka na lang maghanap ng matinong lalaki?"
"Dad, hindi naman ako ang lumalapit sa mga lalaki, kung hindi sila ang lumalapit sa akin," mayabang kong anas. "Pinagbibigyan ko na nga sila kasi sabi nila, gusto nila ako kaya hayun..."
"You shouldn't be like that, Ellai. Hindi ka namin pinalaking ganiyan. Please, find someone who can love you despite of your awfulness. Find someone who will love you even at your worst."
"Dad, in my generation, love doesn't exist. Sa generasyon lang ninyo ni Mommy may gano'n. Pero sa amin? Wala na kasi... karamihan ngayon sa mga lalaki ay cheater."
"You can't say that, Nephele Rai." Dad shook his head disbelievingly. "We, your parents do believe that there is someone... loving you secretly and truly. There's someone accepting who you really are, Ellai."
"Basta, Daddy. Hindi ako naniniwala sa mga ganiyan," giit ko.
It ended like that. I ate my breakfast with them. Matapos kong kumain ay saka na ako naligo at nag-ayos dahil mukhang late na ako sa klase. Bahala na!
I wore my school uniform and I applied some light make ups on my face. Lipstick and cheek tint are enough. Pinagmasdan ko ang aking repleksyon sa salamin at ngumisi sa sarili. Ang ganda ko talaga! Sobra! Yeah, I have this perfect body kaya habulin ako ng mga lalaki sa school. Mayabang na kung mayabang pero iyan ang totoo.
My mother, Yvonne Clarkson. She is a pure Filipino. My mother's maiden name is Fortaleza. I copied my body from her. Maganda talaga ang katawan ni Mommy. And my father, Matthew Clarkson, is being possessive when it comes to my Mom. Siguro, takot si Daddy na may ibang lalaking naaakit si Mommy dahil sa pangangatawan nito. Para sa akin kasi, kung titigan ko si Mommy, parang wala lang siyang anak.
Kaya siguro ang ganda ko dahil namana ko ang kagandahan ko kay Mommy. And of course, my eyes, my green eyes was from my father. My father is a half German and half American. My grandma is a German and my grandpa is an American. Green eyes are symbol of nature. Akala pa nga noong una ng iba ay may contact lenses ako, pero sinabi ko naman sa kanila na may lahi akong American at German.
Well, if someone's wondering why I became a playgirl. Kay Daddy siguro ako nagmana. He was a playboy, not until he met my mother. I don't know their story well pero masaya ako para sa kanila. Nakikita ko naman kasing totoong mahal nila ang isa't-isa.
Sometimes, while staring at my parents, there's a million reasons why I want to be successful in life. Kahit ganito man ako, kahit kontrolado man ako ng mga magulang ko, alam at ramdam kong hindi sila nagkulang sa akin. My parents love me and I do love them. Masaya ako kahit papaano kasi sila ang naging magulang ko.
"Dad, Mom... I better go now." Nang makababa sa hagdanan ay iyan ang sinalubong ko sa aking mga magulang.
Shit! I felt embarrassed for them right now! My father is hugging my mother from the back! Hindi pa rin kumakalas si Daddy sa yakap niya kay Mommy kahit nasa harapan na nila ako. Ngumiti lang sa akin si Daddy at hinalikan pa ang leeg ni Mommy. Ngumisi sa akin si Mommy kaya umiwas ako ng tingin.
"Focus on your lessons, Ellai, okay? No boys for today," si Dad.
"Dad," angal ko sa kaniyang pangalan. "I am bored---"
"Ellai, tama na 'yang panlalaki mo. Baka may isang may gusto sa 'yong schoolmate mo at baka magselos pa 'yon!" Mom joked.
Pinagtutulakan talaga nila ako sa love life-love life na 'yan. Umiling na lang ako kay Mommy at tiningnan si Daddy. Nakatitig sa akin si Daddy na parang may gustong sabihin pero nanatiling nakatikom lang ang kaniyang bibig.
"Dad... Uhm... may sasabihin ka ba?" ako na mismo ang nagtanong sa kaniya. "Mukhang may sasabihin ka kasi sa 'kin, Dad."
Bumuntong-hininga siya. "I have a business partner and he has a son, his only child... uhm..." His eyes darted on my mother who's also listening to him. "His child, si Sky... Hanred Skynard is older than you for years. Mabait iyon, masipag, magalang---"
"W-What do you mean, Dad?"
Don't tell me, ipagkakasundo niya ako sa anak ng business partner niya?! Oh no! That can't be! Ano? Aabot ba 'to sa arrange marriage?! No! I won't let that happen! Gosh! Where's my freedom now?!
Umiling na lang si Daddy. "Sa susunod na lang nating pag-usapan 'to, Ellai. Masyado pang maaga kung ito ang pag-uusapan natin ngayon. At marami rin akong---" Dad cut off when his phone on his pocket suddenly rang. He sighed. "Wait, I will answer this first."
Nilabas ni Daddy ang kaniyang cellphone galing sa kaniyang bulsa at kaagad na kumalas sa yakap ni Mommy 'tsaka kami tinalikuran at dumiretso sa kusina para sagutin ang tawag. Humalukipkip ako bago tumingin kay Mommy.
"Ano'ng ibig sabihin ni Daddy, Mommy?" I asked my mother.
"I don't know." She shrugged and looked away. "Siya na ang bahalang magsabi sa 'yo, Ellai."
"I don't understand," I said in a lower voice.
"Your Dad will explain it to you next time. And anyway, we will leave tonight. Luluwas kami papuntang Negros."
"You two will leave me here? Hindi ba ako puwede roon, Mommy?" I asked bitterly.
"This is for you, Ellai. Masyadong delikado kung naroon ka rin kasi Mayor ang Daddy mo ro'n. Alam mo naman, baka pagbantaan ng ibang taga-roon ang buhay mo lalo na't wala pang alam ang mga tao roon na may anak na kami ng Daddy mo. Ang alam lang kasi nila ay tungkol sa kasal namin ng Daddy mo, iyon lang," mahabang pahayag niya. "Be careful here, okay? At kung bored ka rito, you can stay at Zani or Steris' place, para makapag-bonding din kayo ng mga kaibigan mo kahit papaano."
Lumabi ako kay Mommy. "Mom..."
"And, Ellai... I want to advice you something," she ignored me and said that instead.
"A-Advice me?" I asked astonishingly. "F-For what?"
"Just in case, Nephele Rai." Mom simply shrugged. "If ever your Dad will make you choose between the two men. Please, choose someone who loves you."
"M-Mom?"
"Ellai, piliin mo 'yong taong mahal ka dahil ang taong iyon ay hindi mahirap mahalin. Don't choose someone you love because... I don't want you to blame yourself for choosing the wrong choice. Ang taong mahal mo ay maaaring mapipilitan lang na mahalin ka kasi... siya ang pinili mo. At ang taong nagmamahal naman sa 'yo... kayang isakripisyo ang lahat dahil ikaw ang mahal niya."
"H-Ha?"
"At kung nagtataka ka rin kung bakit hindi ako kinakausap nina Mama at Papa..." she continued, ignoring my question. "Ang dahilan ay ang ginawa kong pagpili sa Daddy mo kaysa sa lalaking minahal ko. Darling, my love... My parents made me choose between your father and someone I love. My parents thought I will choose the man I loved but... they got disappointed when I chose your dad."
"S-So... Dad is just a choice, Mom?" I cracked a voice.
"No..." She shook her head without any hesitation. "I chose him because I can see my future with him, Ellai. At first, I don't love him but later on... I found myself loving him. Your Dad really loves me, Ellai. And look at us, look at you. You has it all, Nephele Rai. At least... I learned that I chose the best choice."
"I don't know what to say, Mom," I stated what's on my mind. "That... was so complicated," I commented. "Did your parents force you on everything, Mom?"
Mommy smiled bitterly. "They forced me on everything, Ellai. They forced me to marry someone I love but I can't see my future with. I don't have a freedom, Ellai. Hindi ako malaya sa gusto kong gawin sa buhay. Kahit sa pagkakaroon ng kaibigan ay wala akong kalayaan dahil sina Mama ang pumipili ng puwede kong kaibiganin. Nahirapan ako noon dahil ayaw nina Mama sa mga mahihirap."
"Mayaman kaya si Daddy, Mommy," angil ko pa at tumiim-bagang. "Hindi kaya mahirap si Daddy."
"Hindi nga pero ayaw pa rin nila sa Daddy mo kasi babaero raw ang Daddy mo. Me and your Dad feels like Romeo and Juliet, Ellai. Magkalaban ang mga angkan namin noon. Sina Mama at Papa ay sobrang galit na galit talaga sa Daddy mo."
"What about mamita and grandpa, Mom?" I asked curiously, referring to my Dad's parents. Ito kasi ang unang beses na nagkuwento si Mommy sa akin tungkol sa kanilang karanasan.
"They hated me at first, kasi anak ako ng kanilang kalaban. Pero natuto silang mahalin ako nang malaman nilang mahal ako ng anak nila. Noon pa naman ay gusto nilang magbago na si Matthew at maging seryoso sa buhay pero hayun... playboy pa rin at... nagkakilala kami. Hinarap ko ang lahat ng kahinatnan, Ellai. Alam mo kasi, hindi lahat ng pamilya mo ay pamilya talaga ang turing sa iyo. I feel free when I am with your Dad. Lahat ng gusto ko ay binibigay niya. Ang mga naranasan ko sa pamilya ng Daddy mo ay kahit kailan man ay hindi ko naranasan sa kina Mama at Papa. No barriers when it comes to real love, Nephele Rai. Kung mahal mo talaga, kaya mong isakripisyo ang lahat."
"Mom... is it hard to fall in love?" Halos manginig ang aking boses nang tanungin si Mommy. Para akong bata na nakikinig sa isang kuwento ng nakakatanda sa akin.
Mapaklang tumawa si Mommy. "Sobrang hirap, Ellai. Pero, anak, para sa akin ay kung saan ka masaya, susuportahan kita. I know, I controlled you about your passion but I want the best for you, Nephele Rai. I was sorry for that pero alam mo naman... mas maganda pa ring may kinalabasan ang lahat."
"Mom... I am so proud of you for... being brave. You faced it all. Your past, the struggles, consequences and everything. I want to be like you, Mom."
"No, Ellai. You don't have to be like me, be who you are. You are created uniquely, Ellai. Minsan, hindi kita napipigilan sa paglalaro mo sa mga lalaki dahil alam kong matututo ka rin, alam mo rin naman ang limitasyon mo. Alam ko kasi, kapag pinipigilan kita sa gusto mong gawin, sigurado akong magrerebelde ka. Hindi kita pinapabayaan, Ellai, dahil gusto kong matuto ka sa sarili mong kamalian. Katulad ng Daddy mo, ganiyan din siya. Nagsisi siya sa pagiging playboy niya noon. Marami na siyang nalokong babae kaya hindi niya ako madaling nakuha noon."
"You think, Mom... I deserve to be loved?" I suddenly asked and bit my lower lip.
"Of course! Everyone deserves to be loved, Ellai..."
"Based on what I heard from my surroundings, feels like I don't deserve to be loved," I muttered.
"Don't let other people drag your confidence, Ellai. Hayaan mo ang sinasabi ng ibang tao sa 'yo. Go with the flow, Nephele Rai. People are people, they don't have a right for judging you, they don't know you well. Embrace your flaws and boost your confidence. Huwag mong hayaan na bumagsak ka dahil lang sa naririnig mo galing sa iba. And in love, love can make you crazy kaya mag-ingat ka na lang."
"Sabi raw ng iba, masakit daw 'pag magmahal. Totoo ba iyon, Mommy?" parang batang tanong ko sa ina.
"Yes, love can hurt, Ellai. Masasaktan ka talaga 'pag nagmamahal ka at doon ka mag-ingat. Kasi kapag nasasaktan ka, nawawala ka na sa sarili mo. Minsan kasi, sa pagmamahal mo sa ibang tao, nakakalimutan mo nang mahalin ang sarili mo. Nakakalimutan mo na kailangan ka rin ng sarili mo."
Kinilabutan ako sa mga sinabi ni Mommy. I was taken aback and couldn't respond because I am wondering if I ever fall in love. Will it hurts me? Will I lose myself because of someone I love? Damn. I'm scared.
I don't want to fall in love and I am sure right now that I won't fall for someone.
I will never be... ever...