WARNING: SPG.
---------------------
"Oh shit, Ellai," Dave, my new boy toy and my taste for the day, cussed whispery when he felt my lips on his neck. "You're turning me on."
"Do you like it?" I asked huskily.
"N-No."
Bumagsak ang pareho kong balikat at napatigil sa ginagawa nang marinig ang kaniyang sagot. Tumiim-bagang ako dahil sa inis.
How dare him! Ano'ng hindi gusto? Halos sarap na sarap siya sa ginagawa ko sa kaniya tapos... buwesit siya!
Dahil sa pagkairita ay tumayo ako galing sa kaniyang kandungan at pinagpagan ang aking sarili. I wiped the sweats on my face using the back of my hand. Pinagpapawisan na ako dahil sa init.
"W-What's wrong?" he asked stuttery.
"What's wrong?!" I mocked. "You said, you didn't like it! So bakit ko pa ipagpapatuloy, 'di ba? Tsk! Common sense!" I hissed.
Well, I am having fun again. Distracting myself about earlier! Kailangan kong burahin kung ano man'g nasa isipan ko! Shit!
"Oh shit!" Dave cussed. "I don't like it 'cause I love it, Ellai! What's wrong? Why did you stop? Malapit na tayo, eh!"
Luminga-linga ako sa paligid. It was already around five-thirty surely. Nasa lumang building kami ngayon dahil siguradong walang makakita sa amin dito. Parang inabandona na kasi ito kaya rito ko ginagawa ang gawain ko. Make out is my thing and this is my cup of tea. Pero, hanggang doon na lang iyon ang makakaya ko dahil alam ko ang limitasyon ko sa buhay ko.
"Okay, I just misunderstood." Muli akong umupo sa kaniyang kandungan habang siya naman ay nakaupo sa isang silya.
He gripped my waist and kissed me on my lips. His hands roamed from my hips, up to my waist, thighs and it stopped under my boob. Kumawala ang isang ungol galing sa aking bibig nang maramdaman kong umakyat sa aking nagyayamanang dibdib ang kaniyang kamay. He played with my peak using his thumb against my uniform. Nanigas ang utong ko dahil sa kaniyang ginagawa. Napatingala lang ako nang maramdaman kong bumaba ang kaniyang halik sa aking leeg.
"Oh..." I moaned and aggressively pulled his polo shirt when he put a mark on my neck. I pressed my body against his and I was about to held his chin when my eyes suddenly darted on the stairs.
Napakurap ako at napatayo nang makitang may tao roon. Mabilis kong inayos ang sarili ko at binalingan si Dave na puno ng pagtataka. Nakaarko ang kaniyang kilay at sinundan ang tingin ko.
I swear! I saw someone in the stairs! Someone's watching us?! Pa'no kung kinuhanan kami ng video niyon at ipagkakalat pa sa buong campus? Putang ina! Hinding-hindi ko palalagpasin ito!
"My head suddenly ache. I think, let's continue this next time," I reasoned.
Sinapo ko pa ang noo ko at nagkunwaring masakit talaga ang ulo ko. Well, pang-ilang beses na rason ko na ba ito sa mga naka-make out ko?
"I almost... A-Ah, okay. Ihahatid na kita---"
"N-No," I refused. "I can handle myself, you go first then I will follow. May titingnan lang muna ako," I smoothly added.
"Sasamahan na kita, baka mapa'no ka pa," he said in a hint of concern and gently held my elbow. "Uhm... Anyway, about my performance? Is it good? Or... you don't like it?"
"I can't feel you well, Dave. Flavor of the day pa naman kita ngayon kaso masakit kasi ang ulo ko kaya hindi kita dama."
His jaw dropped. "W-What? F-Flavor of the day?"
I simply nodded. "Yeah? What did you expect? Oh... Don't tell me, you're expecting something?" I bitchy said in sarcasm. "Kilala mo naman siguro ako, hindi ba? I am just having fun. Doing my cup of tea and nothing else. Sorry to disappoint you but... I am not serious about this. Laru-laro lang naman ito, Dave."
"I-I can't believe you, Ellai. Ganito rin ba ang ginagawa mo sa ibang lalaki?!" His voice thundered but I remained void of calm.
"Yeah?" patanong kong sabi.
"Y-You're such a bullshit, Ellai."
He immediately turned his back after that and walked away, walking to the other stairs. Hindi na niya hinintay na makapagsalita ako at kaagad akong tinalikuran kaya napairap na lang ako. Mabuti at umalis na siya! Gusto kong alamin na may tao talaga sa hagdanan at hindi ako namamalik-mata. Mabuti rin kasi sa kabilang hagdanan siya dumaan. Baka malaman niya pang tinaboy ko siya dahil mukhang may nakakita sa amin.
Nagmartsa lang ako patungo sa hagdanan para puntahan ang nakakita sa amin ni Dave. I should make sure that she or he didn't take a video of us! Baka magkalat pa iyon sa unibersidad at ma-grounded pa ako sa bahay! Mommy and Daddy will take all of my cards surely!
I remained so serene. Kalmado raw kunwari pero kabadung-kabado na talaga ako. Diretso lang ako at bahagyang natigilan nang bumungad sa akin ang isang pamilyar na pigura.
"So, you really enjoyed it, huh?" nanunuya niyang saad na halos ikinatuyo ng lalamunan ko.
Halos bumara sa aking lalamunan ang laway ko nang bumungad sa akin si Sir Evans. He is so grave. Hindi ko alam kung bakit ako kinabahan. Kinabahan ako noong una dahil akala ko'y may kumuha ng litrato o video sa amin ni Dave pero mas lalo pa akong kinabahan nang makita si Professor Evans. Humarumentado ang aking sistema at nangatog ang mga tuhod ko, nanlalamig ang buong katawan ko.
"Is he good? Ano? Masarap ba siya?"
"A-Ah... Sir... I'm sorry." I don't know why I suddenly apologized about it. "I will face my punishment---"
"What kind of punishment do you want, Nephele Rai? Ano?"
"S-Sir, hindi ko po alam na nandito kayo," rason ko, hindi pinansin ang panunuya niya.
"Kung hindi ako pumunta rito, baka kung saan na umabot ang ginagawa n'yo, ano? Nasa paaralan kayo, Rai, wala sa motel. At tigilan mo na 'yang pinanggagawa mo dahil estudyante ka pa lang."
Tumango ako. "Sige po, sa motel na po sa susunod."
Nalaglag ang kaniyang panga sa aking sinabi. "What the fuck?!" His voice echoed on the whole building. "Rai, sinasabi ko sa 'yo. Kung ayaw mong makapatay ako, tigilan mo na ang panlalaki mo!"
I stepped back when I heard his tone. Shit! Why is he being territorial even though I wasn't his property?! Bakit ba ganito siya kung umakto? Is he... shit! Hindi naman sa asyumera ako pero... nagseselos ba siya? Oh wake up! Wake up, Nephele Rai! Kung anu-ano na'ng pumapasok sa isipan mo! Nag-aalala lang siya dahil estudyante ka niya! Nothing's more than that!
"Sir... This is my life, my self and my body. I can do anything what I want and no one can stop me. Sina Mommy nga ay hindi pinapakialaman ang ginagawa ko pero kayo?"
He gritted his teeth. "Huwag mo 'kong igaya sa kanila. Rai, you should stop this. Okay..." He shook his head dismally and sighed heavily. "Okay... What do you really want?" he just asked me instead.
Umiwas ako ng tingin. "Freedom is the only thing I want, Mr. Evans. Gusto kong maging malaya at gawin ang kagustuhan ko sa buhay. I love making outs with boys."
"Other boys, huh? Okay... Let's see." Namulsa siya at napalunok lang ako dahil sa kabang nararamdaman ngayon. Hindi ko alam kung ano ang ibig niyang sabihin. "Anyway, I want to ask you something," he suddenly changed the topic and keep himself calming.
"Okay... Ano 'yon, Sir? I-Is it about class?" I stuttered.
"No," he answered. "Narinig ko ang mga kaibigan mo at ang sabi nila, mag-iinuman daw kayo bukas. Totoo ba iyon? Don't tell me that you're going with them? You're a woman and all of them are men."
"Kaibigan ko naman sila at may isang bakla akong kaibigan doon---"
"That's what you want? Sasama ka sa kanila?" tanong niya pa.
"Oo nga, Sir, and we're in a legal age kaya hindi kami bawal sa bar," I reasoned casually.
"Okay then." He nodded. "Do what you want to do then. I will watch you."
I didn't hear the last sentence he stated. Kumunot lang ang noo ko at binalewala na lang iyon. Mukhang hindi naman mahalaga. Bahala na siya. Labas naman siya sa buhay ko. He is nothing but a professor to me and he couldn't be more than that! Isang taon na lang na pagtitiis, makakaalis na rin ako sa paaralang ito at hindi na masisilayan ang supladong mukha ni Sir Evans!
"Sir, puwede na ba akong umalis? O baka dadalhin n'yo pa ako sa Dean para isumbong ang nakita ninyo?" I joked laughingly.
Bumuntong-hininga siya. "Masaya ka pa sa ginawa mo?"
Umiling lang ako. "Bawal bang mag-joke? Masyado naman kayong seryoso, Sir."
"Ihahatid na kita sa inyo, baka ano pa ang mangyari sa 'yo sa daan. And please... fix yourself. Ibutones mo 'yang tatlong butones mo dahil nakikita ko ang dibdib mo mula rito." He avoided my gaze after that.
Ibinutones ko ang mga nakakalas na butones. I haven't noticed that Dave unbuttoned my uniform. Mabuti na lang talaga ay hindi niya ako tuluyang hinubaran, baka mas lalo pang mahulog ang loob niya 'pag bumalandara sa kaniya ang maganda kong dibdib, eh.
"Ayos na, Sir, at kaya ko namang mag-isang umuwi sa amin. Sanay na 'ko," wika ko lang at tiningnan si Sir Evans.
"Sanay?" Humalakhak siya at napasentido. "Hindi ka dapat nagpapadilim dahil hindi lahat ng lalaki ay kaya kang respetuhin. Maraming bastos na lalaki sa panahon ngayon kaya kahit sa pag-ingat na lang sa sarili mo, gawin mo," tugon niya. "Follow me, ihahatid na kita sa inyo. Sabihin mo lang na ginabi ka at kasama mo ako---"
"Sanay na sina Mommy na ginagabi ako, Sir. I don't have to explain to them," naiirita kong sambit. "At bakit ko naman sasabihin na kasama kita? Baka ano pa'ng sasabihin nila."
Hinatid niya nga ako sa araw na iyon. I just let him and stepped out of his car when we finally reached my home. I took a deep breath and waved at him goodbye before mouthing "thank you". Pumasok kaagad ako sa loob ng mansyon at nadatnan sina Mommy at Daddy sa hapag na may seryosong pinag-uusapan.
"You're a Mayor of the province in Negros! You should be there, Matt!" My mother pointed my father.
"At ano? Maiiwan na namang mag-isa si Ellai rito? Our daughter also needs us, Yvonne," Dad said in a lower voice, trying to keep himself calm.
Umuuwi rin naman sina Mommy rito tuwing gabi at maagang umaalis papuntang Negros, lumuluwas kasi sila sa Occidental dahil Mayor nga roon si Daddy. That province was my father's home. Naroon ang pamilya ni Daddy, naroon din sina Mamita at Grandpa, ang mga magulang ni Daddy. At naintindihan ko naman ang mga magulang ko kung bakit palaging wala sila rito dahil sumasama si Mommy kay Daddy.
"Nephele Rai can stand on her own. Kaya na ni Ellai ang sarili niya at malaki na siya, Matthew. Huwag mo nang i-spoil-in ang anak natin at baka masanay pa siya. Mananatili tayo sa Negros nang pansamantala. May mga katulong pa naman tayo ritong mag-aalaga at magbabantay sa anak natin habang wala tayo rito," usisa ni Mommy.
"You don't get my point, Yvonne." Umiling pa si Daddy. "What I mean, Ellai is here. Nabasa mo naman siguro ang mga mensahe galing sa paaralan niya, hindi ba? At ang nakahayag doon ay papalit-palit daw ng lalaki ang anak natin. And you witnessed it. Araw-araw ay paiba-iba ang lalaking naghahatid sa anak natin. Paano kung mabuntis siya nang maaga? Gusto mo na bang maging lola na sa edad mong 'yan?"
"W-What?! No way, Matt!" agap kaagad ni Mommy at sinabayan pa iyon ng iling.
"Kaya nga mas mabuti pa ring isa sa atin ang maiiwan dito, at ikaw iyon, Yvonne. Please, bantayan mo naman ang anak natin," mahinahong sabi ni Daddy.
"I want to be with you, Matt," nangungulilang wika ni Mommy. "Alam naman ni Ellai ang tama at mali at hindi naman siguro mabubuntis ang anak natin---"
"Nepehele Rai is being hardheaded because of you, Yvonne. Stop being clingy, Eve. Ano na lang kaya ang sasabihin ng anak natin? May anak na tayo at kailangan niya rin ng magulang na maglilinga sa kaniya."
"Matt, please. I want a new child. Malaki na si Ellai at gusto kong may sanggol na kinakarga na---"
"Shit!" napamura si Daddy at halos matulos ako sa kinatatayuan ko nang sinunggaban niya ng halik si Mommy!
Holy crap!
I immediately ran to the stairs. Umakyat ako sa hagdanan para tunguhin ang kuwarto ko. Tila walang pakialam kasi sina Mommy na may nakakita sa kanila! Shit! Parang nanonood lang tuloy ako ng porn! Shit! Nandoon din kaya ang mga katulong at baka makita o maabutan pa sila! Tang ina talaga!
Binagsak ko na lang ang aking sarili sa kama pagkapasok ko sa aking silid. I just stared at the ceiling for minutes. Shit! The scene of my parents earlier was never been absent from my thoughts for longer than minutes. Kapag magkaasawa ba ako ay ganoon din kaya ako? Katulad ni Mommy? Shit!
I felt embarrassed because of my own thoughts!