Explorar

system 091

Por TeeKo0

1.1M 122K 5.8K

wang yibo 💞 xiao zhan [ကျေးဇူးပြုပြီးအုန်းသီးကိုလေးစားပါ] ^^^^^^^^^^^ ^^^^ [ေက်းဇူးျပဳၿပီးအုန္းသီးကိုေလးစားပ... Más

intro
(1.1)Arc 1
Character introduction
(1.2)
(1.3)
(1.4)
(1.5)
(1.6)
(1.7)
(1.8)
(1.9)
(1.10)
(1.11)
(1.12)
(1.13)
(1.14)
(1.15)End....
Arc(2)
Character introduction
(2.1)
(2.2)
(2.3)
(2.4)
(2.5)
(2.6)
(2.7)
(2.8)
(2.9)
(2.10)
(2.11)
(2.12)
(2.13)
(2.14)
(2.15)
(2.16)
(2.17)
(2.18)
(2.19)
(2.20)End....
Arc(3)
Character introduction
(3.1)
(3.2)
(3.3)
(3.4)
(3.5)
(3.6)
(3.7)
(3.8)
(3.9)
(3.10)
(3.11)
(3.12)
(3.13)
(3.14)
(3.15)
(3.16)
(3.17)
(3.18)
(3.19)
(3.20)End....
Arc(4)
Character introduction
(4.1)
(4.2)
(4.3)
(4.4)
(4.5)
(4.6)
(4.7)
(4.8)
(4.9)
(4.10)
(4.11)
(4.12)
(4.13)
(4.14)
(4.15)
(4.16)
(4.17)
(4.18)
(4.19)End....
Arc(5)
Character introduction
(5.1)
(5.2)
(5.3)
(5.4)
(5.5)
(5.6)
(5.7)
(5.8)
(5.9)
(5.10)
(5.11)
(5.12)
(5.13)
(5.14)
(5.15)
(5.16)
(5.17)
(5.18)
(5.19)
(5.20)
(5.21)
(5.22)
(5.23)
(5.24)End....
Arc(6)
Character introduction
(6.1)
(6.2)
(6.3)
(6.4)
(6.5)
(6.6)
(6.7)
(6.8)
(6.9)
(6.10)
(6.11)
(6.12)
(6.13)
(6.14)
(6.15)
(6.16)
(6.17)
(6.18)
(6.19)
(6.20)
(6.21)End....
Arc(7)
Character introduction
(7.1)
(7.2)
(7.3)
(7.4)
(7.5)
(7.6)
(7.7)
(7.8)
(7.9)
(7.10)
(7.11)
(7.12)
(7.13)
(7.14)
(7.15)
(7.16)
(7.17)
(7.18)
(7.19)
(7.20)
(7.21)End....
Arc(1.16) [Return]
(1.17) [Return]
(1.18) [Return]
(1.19) [Return]
(1.20) [Return]
(1.21) [Return]
(1.22) [Return]
(1.23) [Return]
(1.24) [Return]
(1.25) [Return]
(1.26) [Return]
(1.27) [Return]
(1.28) [Return]
(1.29) [Return]
(1.30) [Return]
(1.31) [Return]
(1.32) [Return]End....
Arc(8)
Character introduction
(8.1)
(8.2)
(8.3)
Book ခွဲခြင်း

Estás leyendo

system 091

Romance

wang yibo 💞 xiao zhan [ကျေးဇူးပြုပြီးအုန်းသီးကိုလေးစားပါ] ^^^^^^^^^^^ ^^^^ [ေက်းဇူးျပဳၿပီးအုန္းသီးကိုေလးစားပါ]

bl romance supernatural system wangyibo xiaozhan yizhan

(4.14)

6.1K 718 23
Por TeeKo0

Unicode

Little warning⚠⚠⚠⚠
_______________________

နွေးထွေးသည့်နေရောင်ခြည်ကရှောင်ကျန့်ရဲ့နှစ်နှစ်ခြိုက်ခြိုက်အိပ်မောကျနေသည့်မျက်နှာသေးသေးလေးပေါ်သို့ပြတင်းပေါက်ကနေတစ်ဆင့်ဟိုတစ်စ၊ဒီတစ်စဖြာကျနေ၏။

နူးညံ့တဲ့အနက်ရောင်ဆံနွယ်စလေးတွေဟာကြီးမားသွယ်လျသည့်လက်ကြီးတစ်ဖက်၏သပ်တင်ခြင်းခံလိုက်ရသည်။ထို့နောက်အပြစ်အနာအဆာကင်းသည့်နဖူးပြင်ဖွေးဖွေးလေးထက်သို့တစ်စုံတစ်ယောက်၏မြတ်နိုးစွာနမ်းရှိုက်ခြင်းခံလိုက်ရသေးသည်။

ရှောင်ကျန့်ကတစ်အင်းအင်း၊တစ်အဲအဲအသံလေးပြုရင်းလှုပ်စိလှုပ်စိလေးဖြင့်ပြန်လည်အိပ်ပျော်သွားသည်။ဤသည်ကိုပင်ထိုသူကသဘောကျသည့်ဟန်ဖြင့်ပြုံးရယ်လာပြီးရှောင်ကျန့်ရဲ့ဟစိဟစိဖြင့်နှုတ်ခမ်းလေးကိုဖိကပ်နမ်းလာသည်။

"အွန့်"

မူလကတည်းကတင်းတင်းကြပ်ကြပ်စေ့ပိတ်ထားခြင်းမရှိသည့်နှုတ်ခါးပါးလေးမှာလျှာပြားကြီးတစ်ခုရဲ့ထိုးဖောက်ဝင်ရောက်ခြင်းကိုခံလိုက်ရ၏။ရှောင်ကျန့်ရဲ့ခံတွင်းတစ်ခုလုံးမှာတစ်ဖက်လူလျှာ၏နေရာအနှံ့စူးစမ်းခြင်းကိုခံလိုက်ရကာသူ့ရဲ့လျှာသေးသေးလေးမှာအတင်းအကြပ်ဆွဲစုပ်ယူခြင်းကိုအလူးအလဲခံစားလိုက်ရသည်။

အိပ်မောကျနေသည့်ရှောင်ကျန့်ဟာသားရဲကောင်ကြီးတစ်ကောင်၏အသည်းအသန်လိုက်ကိုက်ခြင်းခံနေရသလိုလူးလူးလွန့်လွန့်ဖြင့်ရုန်းကန်လာသည်။

တစ်ဖက်လူကရှောင်ကျန့်ရဲ့လက်လေးနှစ်ဖက်ကိုသူ့လက်ဖဝါးကြီးနှစ်ဖက်ဖြင့်တစ်ဖက်တစ်ချက်ဆီဆုပ်ကိုင်ထားရင်းအရူးအမူးနမ်းရှိုက်လာသည်။ခံတွင်းတစ်ခုလုံးမှာသရေတွေရောစပ်သည်အထိနေရာလပ်မချန်ပြင်းပြင်းထန်ထန်မွှေနှောက်ခြင်းခံလိုက်ရပြီးနောက်တွင်ရှောင်ကျန့်အနေနဲ့မနိုးသေးဘူးဆိုရင်လူမဟုတ်ဘူးလို့တောင်ဆိုရမည်ဖြစ်သည်။

တစ်အွန့်အွန့်ညည်းသံသေးသေးလေးတွေနဲ့အတူရှောင်ကျန့်ရဲ့နိုးကာစမှုန်ဝါးဝါးမျက်လုံးလေးတွေမှာချက်ချင်းကြည်လင်လာသည်။

ရှောင်ကျန့်ဟာခဏမျှအူကြောင်ကြောင်ဖြစ်နေသေးပေမယ့်သူ့ရဲ့အနက်ရောင်မျက်လုံးဝိုင်းကြီးတစ်စုံမှာပြူးကျယ်ထိတ်လန့်သွားကာရုန်းကန်မှုမှာပိုမိုပြင်းထန်လာသည်။

သို့ပေမယ့်ရှောင်ကျန့်ရဲ့ရုန်းကန်မှုဟာထိုသူနဲ့ကျမှုအရာမယွင်းတဲ့ကြက်ပေါက်လေးတစ်ကောင်အဖြစ်သို့ပြောင်းလဲသွားသည်။

ကံကောင်းစွာဖြင့်တစ်ဖက်လူကခဏမျှကြာအောင်နမ်းရှိုက်ပြီးနောက်တွင်ရှောင်ကျန့်ရဲ့ဖူးယောင်နေတဲ့နှုတ်ခမ်းလေးတွေကိုလွှတ်ပေးလာသည်။

နှစ်ဦးနှစ်ဖက်လုံး၏တွယ်ဆက်ထားရာနှုတ်ခမ်းထောင့်နေရာလေး၌သရေမျှင်တန်းလေးတစ်ခုမှာသံယောဇဥ်မပျက်နိုင်စွာတွယ်ဆက်၊ပေါ်ပေါက်လာ၏။

ရှောင်ကျန့်ဟာသူ့ရဲ့မောဟိုက်နေမှုကိုလျစ်လျူရှု့ရင်းတစ်ဖက်ရှိအမည်မသိနှာဘူးကြီးအားဆဲဖြစ်အောင်ဆဲလိုက်သေးသည်။

"ငါယိုးထဲမှ.....တစ်ခြားသူတွေအိပ်နေတဲ့အချိန်မှာအတင်းအကြပ်မနမ်းသင့်ဘူးဆိုတာနားမလည်ဘူးလားမအေဘေးလေးရဲ့...."

ရှောင်ကျန့်ရဲ့မျက်နှာလေးသေးသေးလေးမှာဒေါသကြောင့်ချစ်စဖွယ်ကောင်းစွာနီရဲနေပြီးသူ့ရဲ့ဖူးယောင်နေသည့်နှုတ်ခမ်းလေးနှင့်ပါပေါင်းစပ်လိုက်ပါကလူတိုင်းကိုရူးသွပ်သွားစေနိုင်သည်အထိလှပလွန်းသည်။

ရှောင်ကျန့်ရဲ့ရှုးရှုးရှဲရှဲဖြစ်နေမှုကိုထိုသူကသဘောအကျကြီးကျကာပြုံးရယ်လာသည်။

မူလကဒေါသထွက်နေသူရှောင်ကျန့်မှာထိုသူရဲ့ချောမောလွန်းလှသည့်ရုပ်ရည်အပေါ်၌ချက်ချင်းမြောပါမိသွား၏။

What the.....
သောက်ရမ်းချောလွန်းတယ်ဟ.....

ပထမကသူ့ဒေါသနဲ့သူမို့လို့တစ်ဖက်လူရဲ့ရုပ်ရည်ကိုသတိမထားမိလိုက်တာကြောင့်ထိုသူရဲ့မျက်နှာအားအကဲခတ်မိသွားပြီးနောက်တွင်သူ့ပါးစပ်ထဲကနေသရေတွေကျလာတော့မလိုတောင်ခံစားလိုက်ရသည်။

ထိုသူရဲ့မျက်လုံးမှာဇာမဏီသဏ္ဍာန်ဖြင့်တောက်ပသည့်အစိမ်းရောင်ရှိသည်။မေးရိုးနဲ့နှာတံကအစတိကျသေသပ်လွန်းနေပြီးလှပတဲ့နှုတ်ခမ်းလိုင်းနှင့်ပါပေါင်းစပ်လိုက်သည့်အခါတွင်ယောက်ျားလေး၊မိန်းကလေးမရွေးစွဲလမ်းသွားစေနိုင်ပြီဖြစ်သည်။အထူးသဖြင့်ပြုံးရယ်လိုက်သည့်အခါမျိုးတွင်ကမ္ဘာလောကကြီးတစ်ခုလုံးမှာထိုလူကိုလည်ပတ်နေသကဲ့သို့လှပ၊တောက်ပလွန်းနေ၏။

အနှိုင်းအဆမဲ့လှပချောမောသည့်ထိုသူဟာသူ့ရဲ့ဖြူဖွေးသန့်စင်တဲ့သွားတန်းလေးတွေပေါ်သည်အထိပြုံးနေရင်းဖြင့်ရှောင်ကျန့်ရဲ့နူးညံ့အိထွေးသည့်နှုတ်ခမ်းသားလေးတွေကိုသူ့လက်ချောင်းရှည်ရှည်တွေဖြင့်ပွတ်ဆွဲလိုက်သည်။

"တစ်ခုခုထူးခြားနေတယ်လို့မခံစားရဘူးလား"

ထိုသူရဲ့အသံမှာဩရှရှဖြင့်တစ်ဖက်လူ၏ဝိဥာဥ်ကိုတောင်ဆွဲနှုတ်သွားသည်ဟုထင်ရသည်အထိဆွဲဆောင်နိုင်လွန်းလှသည်။

"ဘာ....ဘာကြီးကိုလဲ"

မင်းငါ့အခန်းထဲခိုးဝင်ပြီးကုတင်ပေါ်တတ်၊အတင်းအကြပ်တွေနမ်းတာကမှထူးဆန်းတာနေတာမဟုတ်ဘူးလား....

ရှောင်ကျန့်ရဲ့အူကြောင်ကြောင်ရုပ်လေးကိုကြည့်ရင်းထိုသူကသဘောကျစွာထပ်မံရယ်ပြန်သည်။

ထို့နောက်ရှောင်ကျန့်ရဲ့နှုတ်ခမ်းလေးတွေကိုသူ့နှုတ်ခမ်းတွေဖြင့်ထပ်မံထိကပ်လာပြီးအတင်းအကြပ်စုပ်ယူသည်။ရှောင်ကျန့်ရဲ့လျှာလေးအားသူ့လျှာဖြင့်ပွတ်သပ်ချော့မြူရင်းအားရပါးရကိုစုပ်ယူပြန်၏။

ရှောင်ကျန့်မှာသူ့ပါးစပ်တစ်ခုလုံးထုံနေအောင်အတွင်းရောအပြင်ပါစိတ်ကြိုက်အနမ်းခံနေရပေမယ့်သူ့အတွင်းစိတ်ထဲမှာတော့တစ်ဖက်လူပြောတဲ့စကား၏အဓိပ္ပါယ်ကိုသာနက်နက်နဲနဲစဥ်းစားနေမိသည်။

ဘာတွေကဘယ်လိုပြောင်းလဲသွားလို့ငါ့ကိုဘာတွေလာပြောနေတာလဲ.....

[hostရယ်.....မူလခန္ဓာကိုယ်ပိုင်ရှင်ကစကားပြောတတ်လို့လား]

'ဟင့်အင်း'

ရှောင်ကျန့်ကစဥ်းစားသည်။အလေးအနက်စဥ်းစားသည်။ဒါပေမယ့်အုန်းသီးကဘာကိုဆိုလိုချင်တာလဲဆိုတာသူမသိသေးချေ။

[hostအဲ့ဒီလူကို်ဘယ်လိုဆဲလိုက်တာလဲ]

'ဟ....ပါးစပ်နဲ့မဆဲလို့ငါကဘယ်လိုထူးထူးဆန်းဆန်းနည်းလမ်းတွေနဲ့ဆဲနေရအုံးမှာလဲ'

[.....]

ငါ့hostရဲ့ဦးနှောက်ကိုခွေးစားသွားပြီ.....

အုန်းသီးမှာဆွံ့အနေလျက်ပင်ဘွင်းဘွင်းရှင်းရှင်းပြောချလိုက်ရုံသာတတ်နိုင်တော့သည်။

[အ,နေတဲ့သူကဘယ်ကနေဘယ်လိုအသံထွက်ပြီးထဆဲလို့ရမှာလဲhostရဲ့]

'.....'

အယ်.....

ရှောင်ကျန့်ကကြောင်နေသည်။

ငါဘယ်တုန်းကစကားပြောနိုင်သွားတာလဲ....

ရှောင်ကျန့်၏အတွေးတွေမှာတစ်ခြားဆီသို့လွင့်ထွက်နေကြောင်းကိုအတင်းအကြပ်နမ်းရှိုက်နေသူမှာသေချာပေါက်သတိထားမိသည်။ထိုသူကသူ့ရဲ့မျက်ခုံးတန်းတွေကိုတွန့်ချိုးလိုက်ပြီးနမ်းရှိုက်နေမှုကိုနှုတ်ခမ်းကနေသွယ်လျတဲ့လည်တိုင်လေးထက်သို့ပြောင်းလဲလိုက်သည်။

ကျောက်စိမ်းဖြူရောင်ကဲ့သို့အပြစ်အနာအဆာကင်းတဲ့လည်တိုင်လေးကိုနမ်းရှိုက်ကာစုပ်ယူရင်းအမှတ်အသားနီနီတွေပေးပစ်လိုက်သည်။

လည်ပင်းကိုအထိမခံနိုင်သူရှောင်ကျန့်မှာတစ်ချက်မျှတွန့်သွားကာလက်ရှိအတွေးတွေမှာသူ့လည်ပင်းထဲခေါင်းစိုက်နေသူဆီသို့ပြန်လည်ရောက်ရှိသွားသည်။

"မင်းကဘယ်သူလဲ"

ထိုသူကမျက်လွှာလေးပင့်ကြည့်ရင်းလျှာဖျားလေးထုတ်ကာရှောင်ကျန့်ရဲ့လည်တိုင်တစ်လျောက်၊အရူးတစ်ယောက်လိုလျက်လိုက်၏။

"အင့်"

ရှောင်ကျန့်ဟာဉ်းညူသံတစ်သံအားမထိန်းချုပ်နိုင်စွာထုတ်လွှင့်လိုက်မိသည်။

"ကိုယ့်ကိုမမှတ်မိဘူးလား"

ရှောင်ကျန့်ကမျက်မှောင်လေးကြုတ်ရင်းဂရုတစိုက်ကြည့်သည်။ကြည့်လေ၊ကြည့်လေရင်းနှီးလာလေသာဖြစ်သည်။

တဖြည်းဖြည်းဖြင့်ထိုသူရဲ့ချောမောလွန်းတဲ့မျက်နှာကြီးနှင့်အစိမ်းရောင်မျက်လုံးတွေမှာသေမင်းလေးဇိုင်းနှင့်ထပ်တူညီလာသည်။

ရှောင်ကျန့်ရဲ့မျက်လုံးနက်လေးတွေမှာပြူးကျယ်သွားရင်းနာမည်တစ်ခုကိုသာရေရွတ်လိုက်မိသည်။

"ဇိုင်း!"

"အင်း....ခင်ဗျားလေးကအရမ်းတော်တာပဲ"

ဇိုင်းရဲ့မျက်နှာကြီးမှာပြုံးဖြီးသွားကာရှောင်ကျန့်ရဲ့နှုတ်ခမ်းလေးကိုထပ်မံ၍နမ်းရှိုက်လာပြန်သည်။

ရှောင်ကျန့်မှာမျိုချမတတ်နမ်းရှိုက်နေသည့်ဇိုင်းကြောင့်ဘာလုပ်ရမှန်းတောင်မသိတော့ပေ။

'အုန်းသီး....ငါ..."

[ဒင်....ဝိဥာဥ်မှာ100%ကိုက်ညီမှုရှိ....]

'.....'

ငါဘာမှမပြောရသေးဘူးလေ....

[ဟ...ဟ...hostရယ်....အုန်းသီးလည်းhostအကြောင်းတွေကိုနောကြေနေပါပြီနော်....ဘယ်လိုလဲ....အလိုက်သိတယ်မလာ....ဟီး...]

'အေးပါ....အရမ်းအလိုက်သိပြီးတော်ပါတယ်'

အုန်းသီးကပျော်ရွှင်စွာဖြင့်ဟစ်ကြွေးနေသည်။ရှောင်ကျန့်ဟာတော့သူ့ချစ်သူဖြစ်ကြောင်းအတည်ပြုပြီးကတည်းကသူ့ရဲ့မသိစိတ်ကခုခံမှုတွေမှာချက်ချင်းပျောက်ကွယ်သွား၏။

ဇိုင်းရဲ့အနမ်းတွေကိုပြန်လည်တုန့်ပြန်သည်။ဇိုင်းကဤသည်ကိုပင်ပျော်ရွှင်စွာဖြင့်ရှေ့ဆက်ရန်ကြံစည်လိုက်သည်။

ရှောင်ကျန့်ရဲ့လက်လေးနှစ်ဖက်မှာဇိုင်းရဲ့လည်ပင်းထက်သို့တွဲလွဲခိုရင်းပွေ့ဖက်ထားသည်။ဇိုင်းရဲ့လက်ချောင်းရှည်ရှည်တွေကအောက်သို့လျောဆင်းသွားလျက်တင်ပါးဖောင်းဖောင်းလေးတွေကိုအားဖြင့်ဆုပ်နယ်သည်။သူ့ရဲ့နှုတ်ခမ်းတစ်စုံမှာရှောင်ကျန့်ရဲ့လည်တိုင်လေးထက်တွင်အထက်အောက်ပွတ်ဆွဲရင်းလျှာ၊နှုတ်ခမ်း၊သွားစသည်တို့ဖြင့်ညည်းညူသံလေးတွေစိမ့်ထွက်လာစေရန်ပြုလုပ်သည်။

"နေအုံး"

ဇိုင်းရဲ့လက်တစ်ဖက်မှာရှောင်ကျန့်ရဲ့အကင်္ျီလေးအောက်သို့လျှိုဝင်ချိန်၌ရှောင်ကျန့်ဟာတစ်စုံတစ်ခုကိုသတိရသွားဟန်ဖြင့်ဇိုင်းရဲ့မျက်နှာကြိးအားသူ့ရဲ့လက်ခုပ်လေးထဲထည့်ရင်းမျက်နှာချင်းဆိုင်စေသည်။

အရှိန်ပျက်သွားသောဇိုင်းခမျာဆွံ့အ,လွန်းလို့ဘာပြောရမှန်းတောင်မသိတော့ပေ။

"ငါဘာဖြစ်လို့စကားပြောနိုင်သွားတာလဲ"

ဇိုင်းကခပ်ဖွဖွပြုံးကာသူ့ပါးပြင်ပေါ်ရှိရှောင်ကျန့်ရဲ့လက်ချောင်းလေးတွေကိုဆွဲယူ၍မြတ်မြတ်နိုးနိုးနမ်းရှိုက်လိုက်သည်။

"ကိုယ်ငရဲပြည်ကမင်းရဲ့ကိုယ်ရေးအချက်အလက်တစ်ချို့ကိုပြောင်းလဲလိုက်ရုံပါ"

"ဘယ်လိုကြီးလဲ"

"မင်းကမွေးကတည်းကစကားမပြောနိုင်ဘူးလေ....ဒီတော့'ဆွံ့အ'ဆိုတဲ့နေရာမှာ'စကားပြောနိုင်'လို့ထည့်ရေးလိုက်တာ...."

ရှောင်ကျန့်မျက်လုံးလေးပြူးရင်းဇိုင်းကိုကြည့်သည်။

"ဒါဆိုခင်ဗျားအပြစ်ပေးခံရမှာပေါ့...."

ဇိုင်းကခေါင်းခါပြကာရှောင်ကျန့်ရဲ့မျက်လုံးဝိုင်းကြီးတွေပေါ်သို့အချစ်များပြည့်လျှံနေသည့်အနမ်းတစ်ပွင့်ပေးလိုက်သည်။

"အဲ့ဒီအဘိုးကြီးတွေကကိုယ့်ကိုမထိရဲဘူး"

ရှောင်ကျန့်ရဲ့မျက်လုံးလေးတွေကဥာဏ်များမည့်ဟန်ဖြင့်တစ်ချက်တောက်ပသွားသည်။

"ငါနဲ့တွေ့တုန်းကတော့မင်းရဲ့တာဝန်မကျေရင်အပြစ်ပေးခံရမှာလို့သေချာပေါက်ပြောခဲ့တာပါ"

ဇိုင်းကရှောင်ကျန့်ခင်းသည့်အကွက်သေးသေးလေးကိုမြင်နိုင်သည်။ထို့အတွက်သူကပြုံးရယ်လိုက်ပြန်ကာသူ့ရဲ့လက်တွေကိုရှောင်ကျန့်ရဲ့ခန္ဓာကိုယ်တစ်လျောက်အဆုန်အဆန်လှုပ်ရှားမှုလိုက်သည်။

"အဲ့ဒီတုန်းကကိုယ်မင်းနောက်လိုက်ချင်ပေမယ့်အကြောင်းပြချက်မရှိဘူးလေ.....ဒီတော့မင်းရဲ့လမ်းစလေးအတိုင်းလိုက်ပြီးနည်းနည်းပါးပါးလှည့်မိရုံလေးပါ.....မဟုတ်ရင်ကိုယ်မင်းနောက်လိုက်တိုင်းမောင်းထုတ်ခံနေရမှာသေချာတယ်.....ကိုယ့်ရဲ့နှလုံးသားလေးကမင်းရဲ့အကြည့်စူးစူးလေးတွေကိုခံနိုင်ရည်မရှိဘူး...."

"သေမင်းတွေကလူတွေလိုနှလုံးသားရှိလို့လား"

"သေမင်းလည်းချစ်တတ်တာပဲလေ"

ဇိုင်းကရှောင်ကျန့်မေးသမျှစိတ်ရှည်ရှည်နဲ့ပြန်ဖြေပေးသလိုသူ့လက်ကိုအလုပ်ပေးရင်းအူ့အသည်းအသက်လေးရဲ့ဘောင်းဘီကိုဆွဲချလိုက်သည်။

ဘောင်းဘီလွတ်သွားသည်နှင့်ရှောင်ကျန့်ရဲ့ဖြူဖြူဖွေးဖွေးပေါင်တံလေးကိုဆွဲကားလိုက်ပြီးပေါင်တင်းသားတွေထဲခေါင်းစိုက်ကာအမှတ်အသားနီနီတွေစိတ်ကြိုက်ပေးပစ်သည်။

၎င်းနောက်ရှောင်ကျန့်ရဲ့အရာလေးကိုသူ့ပါးစပ်ထဲထည့်ငုံကာအသေအချာပြုစုပေး၏။

ရှောင်ကျန့်ရဲ့ခြေချောင်းလေးတွေမှာကုတ်ကွေးသွားရင်းသူ့ရဲ့ခါးသေးသေးလေးမှာကုတင်မှာမြောက်တတ်လာသည်။

"အင့်...."

ရှောင်ကျန့်ရဲ့ညည်းညူသံလေးတွေနားထောင်ရင်းဇိုင်းဟာအသေအချာကိုကောင်းမွန်လာစေရန်ပြုလုပ်ပေးသည်။

ဇိုင်းရဲ့လက်ကြီးနှစ်ဖက်မှာရှောင်ကျန့်ရဲ့ပေါင်တံလေးနှစ်ဖက်ကိုမြင့်မြင့်သို့မြှောက်လျက်ကားထားပြီးရှောင်ကျန့်ပြီးသည်အထိခေါင်းစိုက်လျက်ပြုစုပေးသည်။

ရှောင်ကျန့်ဟာဇိုင်းရဲ့နွေးထွေးတဲ့ခံတွင်းဝကြောင့်မကြာခင်မှာပဲအဖြူရောင်အရည်တွေထုတ်လွှတ်လျက်ပြီးဆုံးသွားသည်။

ရှောင်ကျန့်ကမောဟိုက်စွာအသက်ရှုနေရင်းသူ့ရဲ့မက်မွန်ပွင့်ကဲ့သို့မျက်လုံးအဖျားနားလေး၌မက်မွန်သီးရောင်ခပ်ဖျော့ဖျော့ရဲတတ်နေသည်။ပါးစပ်ထောင့်နားလေးတွင်သရေမျှင်တန်းလေးတစ်ခုကျဆင်းလျက်သားဖြင့်ငွေ့ရည်ဖွဲ့တဲ့မျက်လုံးလေးတွေနဲ့စိုက်ကြည့်နေသည်ကဇိုင်းရဲ့ခေါင်းတစ်ခုလုံးကိုဟုန်းကနဲထတောက်လောင်သွားစေသည်။

သူ့ရဲ့အောက်ပိုင်းရှိအငယ်ကောင်မှာထိန်းမနိုင်သိမ်းမရကောင်းကင်သို့ပေါက်ကွဲမတတ်မျက်နှာမူလာသည်။သေမင်းရဲ့အေးစက်နေသည့်အသွေးအသားတွေမှာပွက်ပွက်ဆူလာပြီးမျက်တွင်းသားတွေတောင်နီရဲလာသည်။

သူတစ်ချိန်လုံးရူးမတတ်ဖုံးကွယ်ထိန်းချုပ်ထားသည့်ရူးသွပ်စွာပိုင်ဆိုင်လိုမှုနှင့်စွဲလမ်းမှုတို့မှာသူ့ရဲ့မျက်လုံးအတွင်း၌တားဆီးမရအောင်ကို​ပေါက်ကွဲထွက်လာ၏။

သေချာပေါက်ဒီလူသားလေးကသူတစ်ယောက်တည်းရဲ့အပိုင်ပဲ.....သူတစ်ယောက်တည်းကသာထိခွင့်ရှိသလို၊သူတစ်ယောက်တည်းကသာဒီအသွေးအသားတစ်ခုလုံးကိုစားသုံးပိုင်ခွင့်ရှိသည်။

ဝိဥာဥ်၊ခန္ဓာကိုယ်၊ဒီလူသားလေးနဲ့ပတ်သပ်သမျှအားလုံးသူ့အတွက်ဖြစ်တည်လာတာဖြစ်သည်။

ရှောင်ကျန့်ကဇိုင်းရဲ့ပေါက်ကွဲထွက်လာသည့်ရူးသွပ်မှုတွေကိုမြင်သည့်အခါတွင်သဘောကျစွာပြုံးရယ်၏။

ဇိုင်းကရှောင်ကျန့်ရဲ့အတွင်းသားတွေထဲတွင်သူ့ရဲ့ကြီးမားလှသည့်အရာကြီးအားအကြိမ်ကြိမ်ထိုးသွင်းလာသည်။ရှောင်ကျန့်ရဲ့ခါးသေးသေးလေးကိုကြမ်းကြမ်းရမ်းရမ်းကိုင်ဆောင့်ရင်း,ရင်ဘတ်ရှိနီရဲရဲချယ်ရီသီးလေးတွေကိုလည်းအလွတ်ပေးခြင်းမရှိချေ။

နွားရိုင်းတစ်ကောင်ကဲ့သို့အားဖြင့်ရှောင်ကျန့်၏တစ်ကိုယ်လုံးမှာလည်းအနီရောင်အမှတ်တွေနှင့်ကိုက်ရာတွေပြည့်နှက်နေအောင်လုပ်သည်။

လည်ပင်း၊ညှပ်ရိုး၊ကျောပြင်၊ရင်ဘတ်၊တင်ပါး၊ခြေဖျား၊ခြေသလုံးသွယ်သွယ်လေးတွေနှင့်ပေါင်တွင်းသားလေးတွေပါမချန်တစ်ကိုယ်လုံးကိုသူပေးထားသည့်အမှတ်တွေဖြင့်ဆေးခြယ်ပစ်သည်။

"ရန်ဖန်း...."

ကိုယ်မင်းကိုအရမ်းချစ်တယ်.....

_________________________________________________________________

Zawgyi

Little warning⚠⚠⚠⚠
_______________________

ႏြေးေထြးသည့္ေနေရာင္ျခည္ကေရွာင္က်န့္ရဲ႕ႏွစ္ႏွစ္ၿခိဳက္ၿခိဳက္အိပ္ေမာက်ေနသည့္မ်က္ႏွာေသးေသးေလးေပၚသို႔ျပတင္းေပါက္ကေနတစ္ဆင့္ဟိုတစ္စ၊ဒီတစ္စျဖာက်ေန၏။

ႏူးညံ့တဲ့အနက္ေရာင္ဆံႏြယ္စေလးေတြဟာႀကီးမားသြယ္လ်သည့္လက္ႀကီးတစ္ဖက္၏သပ္တင္ျခင္းခံလိုက္ရသည္။ထို႔ေနာက္အျပစ္အနာအဆာကင္းသည့္နဖူးျပင္ေဖြးေဖြးေလးထက္သို႔တစ္စုံတစ္ေယာက္၏ျမတ္နိုးစြာနမ္းရွိုက္ျခင္းခံလိုက္ရေသးသည္။

ေရွာင္က်န့္ကတစ္အင္းအင္း၊တစ္အဲအဲအသံေလးျပဳရင္းလႈပ္စိလႈပ္စိေလးျဖင့္ျပန္လည္အိပ္ေပ်ာ္သြားသည္။ဤသည္ကိုပင္ထိုသူကသေဘာက်သည့္ဟန္ျဖင့္ၿပဳံးရယ္လာၿပီးေရွာင္က်န့္ရဲ႕ဟစိဟစိျဖင့္ႏႈတ္ခမ္းေလးကိုဖိကပ္နမ္းလာသည္။

"အြန့္"

မူလကတည္းကတင္းတင္းၾကပ္ၾကပ္ေစ့ပိတ္ထားျခင္းမရွိသည့္ႏႈတ္ခါးပါးေလးမွာလွ်ာျပားႀကီးတစ္ခုရဲ႕ထိုးေဖာက္ဝင္ေရာက္ျခင္းကိုခံလိုက္ရ၏။ေရွာင္က်န့္ရဲ႕ခံတြင္းတစ္ခုလုံးမွာတစ္ဖက္လူလွ်ာ၏ေနရာအႏွံ႕စူးစမ္းျခင္းကိုခံလိုက္ရကာသူ႕ရဲ႕လွ်ာေသးေသးေလးမွာအတင္းအၾကပ္ဆြဲစုပ္ယူျခင္းကိုအလူးအလဲခံစားလိုက္ရသည္။

အိပ္ေမာက်ေနသည့္ေရွာင္က်န့္ဟာသားရဲေကာင္ႀကီးတစ္ေကာင္၏အသည္းအသန္လိုက္ကိုက္ျခင္းခံေနရသလိုလူးလူးလြန့္လြန့္ျဖင့္႐ုန္းကန္လာသည္။

တစ္ဖက္လူကေရွာင္က်န့္ရဲ႕လက္ေလးႏွစ္ဖက္ကိုသူ႕လက္ဖဝါးႀကီးႏွစ္ဖက္ျဖင့္တစ္ဖက္တစ္ခ်က္ဆီဆုပ္ကိုင္ထားရင္းအ႐ူးအမူးနမ္းရွိုက္လာသည္။ခံတြင္းတစ္ခုလုံးမွာသေရေတြေရာစပ္သည္အထိေနရာလပ္မခ်န္ျပင္းျပင္းထန္ထန္ေမႊႏွောက္ျခင္းခံလိုက္ရၿပီးေနာက္တြင္ေရွာင္က်န့္အေနနဲ႕မနိုးေသးဘူးဆိုရင္လူမဟုတ္ဘူးလို႔ေတာင္ဆိုရမည္ျဖစ္သည္။

တစ္အြန့္အြန့္ညည္းသံေသးေသးေလးေတြနဲ႕အတူေရွာင္က်န့္ရဲ႕နိုးကာစမႈန္ဝါးဝါးမ်က္လုံးေလးေတြမွာခ်က္ခ်င္းၾကည္လင္လာသည္။

ေရွာင္က်န့္ဟာခဏမွ်အူေၾကာင္ေၾကာင္ျဖစ္ေနေသးေပမယ့္သူ႕ရဲ႕အနက္ေရာင္မ်က္လုံးဝိုင္းႀကီးတစ္စုံမွာျပဴးက်ယ္ထိတ္လန့္သြားကာ႐ုန္းကန္မႈမွာပိုမိုျပင္းထန္လာသည္။

သို႔ေပမယ့္ေရွာင္က်န့္ရဲ႕႐ုန္းကန္မႈဟာထိုသူနဲ႕က်မႈအရာမယြင္းတဲ့ၾကက္ေပါက္ေလးတစ္ေကာင္အျဖစ္သို႔ေျပာင္းလဲသြားသည္။

ကံေကာင္းစြာျဖင့္တစ္ဖက္လူကခဏမွ်ၾကာေအာင္နမ္းရွိုက္ၿပီးေနာက္တြင္ေရွာင္က်န့္ရဲ႕ဖူးေယာင္ေနတဲ့ႏႈတ္ခမ္းေလးေတြကိုလႊတ္ေပးလာသည္။

ႏွစ္ဦးႏွစ္ဖက္လုံး၏တြယ္ဆက္ထားရာႏႈတ္ခမ္းေထာင့္ေနရာေလး၌သေရမွ်င္တန္းေလးတစ္ခုမွာသံေယာဇဥ္မပ်က္နိုင္စြာတြယ္ဆက္၊ေပၚေပါက္လာ၏။

ေရွာင္က်န့္ဟာသူ႕ရဲ႕ေမာဟိုက္ေနမႈကိုလ်စ္လ်ဴရႈ႕ရင္းတစ္ဖက္ရွိအမည္မသိႏွာဘူးႀကီးအားဆဲျဖစ္ေအာင္ဆဲလိုက္ေသးသည္။

"ငါယိုးထဲမွ.....တစ္ျခားသူေတြအိပ္ေနတဲ့အခ်ိန္မွာအတင္းအၾကပ္မနမ္းသင့္ဘူးဆိုတာနားမလည္ဘူးလားမေအေဘးေလးရဲ႕...."

ေရွာင္က်န့္ရဲ႕မ်က္ႏွာေလးေသးေသးေလးမွာေဒါသေၾကာင့္ခ်စ္စဖြယ္ေကာင္းစြာနီရဲေနၿပီးသူ႕ရဲ႕ဖူးေယာင္ေနသည့္ႏႈတ္ခမ္းေလးႏွင့္ပါေပါင္းစပ္လိုက္ပါကလူတိုင္းကို႐ူးသြပ္သြားေစနိုင္သည္အထိလွပလြန္းသည္။

ေရွာင္က်န့္ရဲ႕ရႈးရႈးရွဲရွဲျဖစ္ေနမႈကိုထိုသူကသေဘာအက်ႀကီးက်ကာၿပဳံးရယ္လာသည္။

မူလကေဒါသထြက္ေနသူေရွာင္က်န့္မွာထိုသူရဲ႕ေခ်ာေမာလြန္းလွသည့္႐ုပ္ရည္အေပၚ၌ခ်က္ခ်င္းေျမာပါမိသြား၏။

What the.....
ေသာက္ရမ္းေခ်ာလြန္းတယ္ဟ.....

ပထမကသူ႕ေဒါသနဲ႕သူမို႔လို႔တစ္ဖက္လူရဲ႕႐ုပ္ရည္ကိုသတိမထားမိလိုက္တာေၾကာင့္ထိုသူရဲ႕မ်က္ႏွာအားအကဲခတ္မိသြားၿပီးေနာက္တြင္သူ႕ပါးစပ္ထဲကေနသေရေတြက်လာေတာ့မလိုေတာင္ခံစားလိုက္ရသည္။

ထိုသူရဲ႕မ်က္လုံးမွာဇာမဏီသ႑ာန္ျဖင့္ေတာက္ပသည့္အစိမ္းေရာင္ရွိသည္။ေမးရိုးနဲ႕ႏွာတံကအစတိက်ေသသပ္လြန္းေနၿပီးလွပတဲ့ႏႈတ္ခမ္းလိုင္းႏွင့္ပါေပါင္းစပ္လိုက္သည့္အခါတြင္ေယာက္်ားေလး၊မိန္းကေလးမေ႐ြးစြဲလမ္းသြားေစနိုင္ၿပီျဖစ္သည္။အထူးသျဖင့္ၿပဳံးရယ္လိုက္သည့္အခါမ်ိဳးတြင္ကမၻာေလာကႀကီးတစ္ခုလုံးမွာထိုလူကိုလည္ပတ္ေနသကဲ့သို႔လွပ၊ေတာက္ပလြန္းေန၏။

အႏွိုင္းအဆမဲ့လွပေခ်ာေမာသည့္ထိုသူဟာသူ႕ရဲ႕ျဖဴေဖြးသန့္စင္တဲ့သြားတန္းေလးေတြေပၚသည္အထိၿပဳံးေနရင္းျဖင့္ေရွာင္က်န့္ရဲ႕ႏူးညံ့အိေထြးသည့္ႏႈတ္ခမ္းသားေလးေတြကိုသူ႕လက္ေခ်ာင္းရွည္ရွည္ေတြျဖင့္ပြတ္ဆြဲလိုက္သည္။

"တစ္ခုခုထူးျခားေနတယ္လို႔မခံစားရဘူးလား"

ထိုသူရဲ႕အသံမွာဩရွရွျဖင့္တစ္ဖက္လူ၏ဝိဥာဥ္ကိုေတာင္ဆြဲႏႈတ္သြားသည္ဟုထင္ရသည္အထိဆြဲေဆာင္နိုင္လြန္းလွသည္။

"ဘာ....ဘာႀကီးကိုလဲ"

မင္းငါ့အခန္းထဲခိုးဝင္ၿပီးကုတင္ေပၚတတ္၊အတင္းအၾကပ္ေတြနမ္းတာကမွထူးဆန္းတာေနတာမဟုတ္ဘူးလား....

ေရွာင္က်န့္ရဲ႕အူေၾကာင္ေၾကာင္႐ုပ္ေလးကိုၾကည့္ရင္းထိုသူကသေဘာက်စြာထပ္မံရယ္ျပန္သည္။

ထို႔ေနာက္ေရွာင္က်န့္ရဲ႕ႏႈတ္ခမ္းေလးေတြကိုသူ႕ႏႈတ္ခမ္းေတြျဖင့္ထပ္မံထိကပ္လာၿပီးအတင္းအၾကပ္စုပ္ယူသည္။ေရွာင္က်န့္ရဲ႕လွ်ာေလးအားသူ႕လွ်ာျဖင့္ပြတ္သပ္ေခ်ာ့ျမဴရင္းအားရပါးရကိုစုပ္ယူျပန္၏။

ရှောင်ကျန့်မှာသူ့ပါးစပ်တစ်ခုလုံးထုံနေအောင်အတွင်းရောအပြင်ပါစိတ်ကြိုက်အနမ်းခံနေရပေမယ့်သူ့အတွင်းစိတ်ထဲမှာတော့တစ်ဖက်လူပြောတဲ့စကား၏အဓိပ္ပါယ်ကိုသာနက်နက်နဲနဲစဥ်းစားနေမိသည်။

ဘာေတြကဘယ္လိုေျပာင္းလဲသြားလို႔ငါ့ကိုဘာေတြလာေျပာေနတာလဲ.....

[hostရယ္.....မူလခႏၶာကိုယ္ပိုင္ရွင္ကစကားေျပာတတ္လို႔လား]

'ဟင့္အင္း'

ေရွာင္က်န့္ကစဥ္းစားသည္။အေလးအနက္စဥ္းစားသည္။ဒါေပမယ့္အုန္းသီးကဘာကိုဆိုလိုခ်င္တာလဲဆိုတာသူမသိေသးေခ်။

[hostအဲ့ဒီလူကို္ဘယ္လိုဆဲလိုက္တာလဲ]

'ဟ....ပါးစပ္နဲ႕မဆဲလို႔ငါကဘယ္လိုထူးထူးဆန္းဆန္းနည္းလမ္းေတြနဲ႕ဆဲေနရအုံးမွာလဲ'

[.....]

ငါ့hostရဲ႕ဦးႏွောက္ကိုေခြးစားသြားၿပီ.....

အုန္းသီးမွာဆြံ႕အေနလ်က္ပင္ဘြင္းဘြင္းရွင္းရွင္းေျပာခ်လိဳက္႐ုံသာတတ္နိုင္ေတာ့သည္။

[အ,ေနတဲ့သူကဘယ္ကေနဘယ္လိုအသံထြက္ၿပီးထဆဲလို႔ရမွာလဲhostရဲ႕]

'.....'

အယ္.....

ေရွာင္က်န့္ကေၾကာင္ေနသည္။

ငါဘယ္တုန္းကစကားေျပာနိုင္သြားတာလဲ....

ေရွာင္က်န့္၏အေတြးေတြမွာတစ္ျခားဆီသို႔လြင့္ထြက္ေနေၾကာင္းကိုအတင္းအၾကပ္နမ္းရွိုက္ေနသူမွာေသခ်ာေပါက္သတိထားမိသည္။ထိုသူကသူ႕ရဲ႕မ်က္ခုံးတန္းေတြကိုတြန့္ခ်ိဳးလိုက္ၿပီးနမ္းရွိုက္ေနမႈကိုႏႈတ္ခမ္းကေနသြယ္လ်တဲ့လည္တိုင္ေလးထက္သို႔ေျပာင္းလဲလိုက္သည္။

ေက်ာက္စိမ္းျဖဴေရာင္ကဲ့သို႔အျပစ္အနာအဆာကင္းတဲ့လည္တိုင္ေလးကိုနမ္းရွိုက္ကာစုပ္ယူရင္းအမွတ္အသားနီနီေတြေပးပစ္လိုက္သည္။

လည္ပင္းကိုအထိမခံနိုင္သူေရွာင္က်န့္မွာတစ္ခ်က္မွ်တြန့္သြားကာလက္ရွိအေတြးေတြမွာသူ႕လည္ပင္းထဲေခါင္းစိုက္ေနသူဆီသို႔ျပန္လည္ေရာက္ရွိသြားသည္။

"မင္းကဘယ္သူလဲ"

ထိုသူကမ်က္လႊာေလးပင့္ၾကည့္ရင္းလွ်ာဖ်ားေလးထုတ္ကာေရွာင္က်န့္ရဲ႕လည္တိုင္တစ္ေလ်ာက္၊အ႐ူးတစ္ေယာက္လိုလ်က္လိုက္၏။

"အင့္"

ေရွာင္က်န့္ဟာဥ္းၫူသံတစ္သံအားမထိန္းခ်ဳပ္နိုင္စြာထုတ္လႊင့္လိုက္မိသည္။

"ကိုယ့္ကိုမမွတ္မိဘူးလား"

ေရွာင္က်န့္ကမ်က္ေမွာင္ေလးၾကဳတ္ရင္းဂ႐ုတစိုက္ၾကည့္သည္။ၾကည့္ေလ၊ၾကည့္ေလရင္းႏွီးလာေလသာျဖစ္သည္။

တျဖည္းျဖည္းျဖင့္ထိုသူရဲ႕ေခ်ာေမာလြန္းတဲ့မ်က္ႏွာႀကီးႏွင့္အစိမ္းေရာင္မ်က္လုံးေတြမွာေသမင္းေလးဇိုင္းႏွင့္ထပ္တူညီလာသည္။

ေရွာင္က်န့္ရဲ႕မ်က္လုံးနက္ေလးေတြမွာျပဴးက်ယ္သြားရင္းနာမည္တစ္ခုကိုသာေရ႐ြတ္လိုက္မိသည္။

"ဇိုင္း!"

"အင္း....ခင္ဗ်ားေလးကအရမ္းေတာ္တာပဲ"

ဇိုင္းရဲ႕မ်က္ႏွာႀကီးမွာၿပဳံးၿဖီးသြားကာေရွာင္က်န့္ရဲ႕ႏႈတ္ခမ္းေလးကိုထပ္မံ၍နမ္းရွိုက္လာျပန္သည္။

ေရွာင္က်န့္မွာမ်ိဳခ်မတတ္နမ္းရွိုက္ေနသည့္ဇိုင္းေၾကာင့္ဘာလုပ္ရမွန္းေတာင္မသိေတာ့ေပ။

'အုန္းသီး....ငါ..."

[ဒင္....ဝိဥာဥ္မွာ100%ကိုက္ညီမႈရွိ....]

'.....'

ငါဘာမွမေျပာရေသးဘူးေလ....

[ဟ...ဟ...hostရယ္....အုန္းသီးလည္းhostအေၾကာင္းေတြကိုေနာေၾကေနပါၿပီေနာ္....ဘယ္လိုလဲ....အလိုက္သိတယ္မလာ....ဟီး...]

'ေအးပါ....အရမ္းအလိုက္သိၿပီးေတာ္ပါတယ္'

အုန္းသီးကေပ်ာ္႐ႊင္စြာျဖင့္ဟစ္ေႂကြးေနသည္။ေရွာင္က်န့္ဟာေတာ့သူ႕ခ်စ္သူျဖစ္ေၾကာင္းအတည္ျပဳၿပီးကတည္းကသူ႕ရဲ႕မသိစိတ္ကခုခံမႈေတြမွာခ်က္ခ်င္းေပ်ာက္ကြယ္သြား၏။

ဇိုင္းရဲ႕အနမ္းေတြကိုျပန္လည္တုန့္ျပန္သည္။ဇိုင္းကဤသည္ကိုပင္ေပ်ာ္႐ႊင္စြာျဖင့္ေရွ႕ဆက္ရန္ႀကံစည္လိုက္သည္။

ေရွာင္က်န့္ရဲ႕လက္ေလးႏွစ္ဖက္မွာဇိုင္းရဲ႕လည္ပင္းထက္သို႔တြဲလြဲခိုရင္းေပြ႕ဖက္ထားသည္။ဇိုင္းရဲ႕လက္ေခ်ာင္းရွည္ရွည္ေတြကေအာက္သို႔ေလ်ာဆင္းသြားလ်က္တင္ပါးေဖာင္းေဖာင္းေလးေတြကိုအားျဖင့္ဆုပ္နယ္သည္။သူ႕ရဲ႕ႏႈတ္ခမ္းတစ္စုံမွာေရွာင္က်န့္ရဲ႕လည္တိုင္ေလးထက္တြင္အထက္ေအာက္ပြတ္ဆြဲရင္းလွ်ာ၊ႏႈတ္ခမ္း၊သြားစသည္တို႔ျဖင့္ညည္းၫူသံေလးေတြစိမ့္ထြက္လာေစရန္ျပဳလုပ္သည္။

"ေနအုံး"

ဇိုင်းရဲ့လက်တစ်ဖက်မှာရှောင်ကျန့်ရဲ့အကင်္ျီလေးအောက်သို့လျှိုဝင်ချိန်၌ရှောင်ကျန့်ဟာတစ်စုံတစ်ခုကိုသတိရသွားဟန်ဖြင့်ဇိုင်းရဲ့မျက်နှာကြိးအားသူ့ရဲ့လက်ခုပ်လေးထဲထည့်ရင်းမျက်နှာချင်းဆိုင်စေသည်။

အရွိန္ပ်က္သြားေသာဇိုင္းခမ်ာဆြံ႕အ,လြန္းလို႔ဘာေျပာရမွန္းေတာင္မသိေတာ့ေပ။

"ငါဘာျဖစ္လို႔စကားေျပာနိုင္သြားတာလဲ"

ဇိုင္းကခပ္ဖြဖြၿပဳံးကာသူ႕ပါးျပင္ေပၚရွိေရွာင္က်န့္ရဲ႕လက္ေခ်ာင္းေလးေတြကိုဆြဲယူ၍ျမတ္ျမတ္နိုးနိုးနမ္းရွိုက္လိုက္သည္။

"ကိုယ္ငရဲျပည္ကမင္းရဲ႕ကိုယ္ေရးအခ်က္အလက္တစ္ခ်ိဳ႕ကိုေျပာင္းလဲလိုက္႐ုံပါ"

"ဘယ္လိုႀကီးလဲ"

"မင္းကေမြးကတည္းကစကားမေျပာနိုင္ဘူးေလ....ဒီေတာ့'ဆြံ႕အ'ဆိုတဲ့ေနရာမွာ'စကားေျပာနိုင္'လို႔ထည့္ေရးလိုက္တာ...."

ေရွာင္က်န့္မ်က္လုံးေလးျပဴးရင္းဇိုင္းကိုၾကည့္သည္။

"ဒါဆိုခင္ဗ်ားအျပစ္ေပးခံရမွာေပါ့...."

ဇိုင္းကေခါင္းခါျပကာေရွာင္က်န့္ရဲ႕မ်က္လုံးဝိုင္းႀကီးေတြေပၚသို႔အခ်စ္မ်ားျပည့္လွ်ံေနသည့္အနမ္းတစ္ပြင့္ေပးလိုက္သည္။

"အဲ့ဒီအဘိုးႀကီးေတြကကိုယ့္ကိုမထိရဲဘူး"

ေရွာင္က်န့္ရဲ႕မ်က္လုံးေလးေတြကဥာဏ္မ်ားမည့္ဟန္ျဖင့္တစ္ခ်က္ေတာက္ပသြားသည္။

"ငါနဲ႕ေတြ႕တုန္းကေတာ့မင္းရဲ႕တာဝန္မေက်ရင္အျပစ္ေပးခံရမွာလို႔ေသခ်ာေပါက္ေျပာခဲ့တာပါ"

ဇိုင္းကေရွာင္က်န့္ခင္းသည့္အကြက္ေသးေသးေလးကိုျမင္နိုင္သည္။ထို႔အတြက္သူကၿပဳံးရယ္လိုက္ျပန္ကာသူ႕ရဲ႕လက္ေတြကိုေရွာင္က်န့္ရဲ႕ခႏၶာကိုယ္တစ္ေလ်ာက္အဆုန္အဆန္လႈပ္ရွားမႈလိုက္သည္။

"အဲ့ဒီတုန္းကကိုယ္မင္းေနာက္လိုက္ခ်င္ေပမယ့္အေၾကာင္းျပခ်က္မရွိဘူးေလ.....ဒီေတာ့မင္းရဲ႕လမ္းစေလးအတိုင္းလိုက္ၿပီးနည္းနည္းပါးပါးလွည့္မိ႐ုံေလးပါ.....မဟုတ္ရင္ကိုယ္မင္းေနာက္လိုက္တိုင္းေမာင္းထုတ္ခံေနရမွာေသခ်ာတယ္.....ကိုယ့္ရဲ႕ႏွလုံးသားေလးကမင္းရဲ႕အၾကည့္စူးစူးေလးေတြကိုခံနိုင္ရည္မရွိဘူး...."

"ေသမင္းေတြကလူေတြလိုႏွလုံးသားရွိလို႔လား"

"ေသမင္းလည္းခ်စ္တတ္တာပဲေလ"

ဇိုင္းကေရွာင္က်န့္ေမးသမွ်စိတ္ရွည္ရွည္နဲ႕ျပန္ေျဖေပးသလိုသူ႕လက္ကိုအလုပ္ေပးရင္းအူ႕အသည္းအသက္ေလးရဲ႕ေဘာင္းဘီကိုဆြဲခ်လိဳက္သည္။

ေဘာင္းဘီလြတ္သြားသည္ႏွင့္ေရွာင္က်န့္ရဲ႕ျဖဴျဖဴေဖြးေဖြးေပါင္တံေလးကိုဆြဲကားလိုက္ၿပီးေပါင္တင္းသားေတြထဲေခါင္းစိုက္ကာအမွတ္အသားနီနီေတြစိတ္ႀကိဳက္ေပးပစ္သည္။

၎ေနာက္ေရွာင္က်န့္ရဲ႕အရာေလးကိုသူ႕ပါးစပ္ထဲထည့္ငုံကာအေသအခ်ာျပဳစုေပး၏။

ေရွာင္က်န့္ရဲ႕ေျခေခ်ာင္းေလးေတြမွာကုတ္ေကြးသြားရင္းသူ႕ရဲ႕ခါးေသးေသးေလးမွာကုတင္မွာေျမာက္တတ္လာသည္။

"အင့္...."

ေရွာင္က်န့္ရဲ႕ညည္းၫူသံေလးေတြနားေထာင္ရင္းဇိုင္းဟာအေသအခ်ာကိုေကာင္းမြန္လာေစရန္ျပဳလုပ္ေပးသည္။

ဇိုင္းရဲ႕လက္ႀကီးႏွစ္ဖက္မွာေရွာင္က်န့္ရဲ႕ေပါင္တံေလးႏွစ္ဖက္ကိုျမင့္ျမင့္သို႔ျမႇောက္လ်က္ကားထားၿပီးေရွာင္က်န့္ၿပီးသည္အထိေခါင္းစိုက္လ်က္ျပဳစုေပးသည္။

ေရွာင္က်န့္ဟာဇိုင္းရဲ႕ႏြေးေထြးတဲ့ခံတြင္းဝေၾကာင့္မၾကာခင္မွာပဲအျဖဴေရာင္အရည္ေတြထုတ္လႊတ္လ်က္ၿပီးဆုံးသြားသည္။

ေရွာင္က်န့္ကေမာဟိုက္စြာအသက္ရႈေနရင္းသူ႕ရဲ႕မက္မြန္ပြင့္ကဲ့သို႔မ်က္လုံးအဖ်ားနားေလး၌မက္မြန္သီးေရာင္ခပ္ေဖ်ာ့ေဖ်ာ့ရဲတတ္ေနသည္။ပါးစပ္ေထာင့္နားေလးတြင္သေရမွ်င္တန္းေလးတစ္ခုက်ဆင္းလ်က္သားျဖင့္ေငြ႕ရည္ဖြဲ႕တဲ့မ်က္လုံးေလးေတြနဲ႕စိုက္ၾကည့္ေနသည္ကဇိုင္းရဲ႕ေခါင္းတစ္ခုလုံးကိုဟုန္းကနဲထေတာက္ေလာင္သြားေစသည္။

သူ႕ရဲ႕ေအာက္ပိုင္းရွိအငယ္ေကာင္မွာထိန္းမနိုင္သိမ္းမရေကာင္းကင္သို႔ေပါက္ကြဲမတတ္မ်က္ႏွာမူလာသည္။ေသမင္းရဲ႕ေအးစက္ေနသည့္အေသြးအသားေတြမွာပြက္ပြက္ဆူလာၿပီးမ်က္တြင္းသားေတြေတာင္နီရဲလာသည္။

သူတစ္ခ်ိန္လုံး႐ူးမတတ္ဖုံးကြယ္ထိန္းခ်ဳပ္ထားသည့္႐ူးသြပ္စြာပိုင္ဆိုင္လိုမႈႏွင့္စြဲလမ္းမႈတို႔မွာသူ႕ရဲ႕မ်က္လုံးအတြင္း၌တားဆီးမရေအာင္ကိုေပါက္ကြဲထြက္လာ၏။

ေသခ်ာေပါက္ဒီလူသားေလးကသူတစ္ေယာက္တည္းရဲ႕အပိုင္ပဲ.....သူတစ္ေယာက္တည္းကသာထိခြင့္ရွိသလို၊သူတစ္ေယာက္တည္းကသာဒီအေသြးအသားတစ္ခုလုံးကိုစားသုံးပိုင္ခြင့္ရွိသည္။

ဝိဥာဥ္၊ခႏၶာကိုယ္၊ဒီလူသားေလးနဲ႕ပတ္သပ္သမွ်အားလုံးသူ႕အတြက္ျဖစ္တည္လာတာျဖစ္သည္။

ေရွာင္က်န့္ကဇိုင္းရဲ႕ေပါက္ကြဲထြက္လာသည့္႐ူးသြပ္မႈေတြကိုျမင္သည့္အခါတြင္သေဘာက်စြာၿပဳံးရယ္၏။

ဇိုင္းကေရွာင္က်န့္ရဲ႕အတြင္းသားေတြထဲတြင္သူ႕ရဲ႕ႀကီးမားလွသည့္အရာႀကီးအားအႀကိမ္ႀကိမ္ထိုးသြင္းလာသည္။ေရွာင္က်န့္ရဲ႕ခါးေသးေသးေလးကိုၾကမ္းၾကမ္းရမ္းရမ္းကိုင္ေဆာင့္ရင္း,ရင္ဘတ္ရွိနီရဲရဲခ်ယ္ရီသီးေလးေတြကိုလည္းအလြတ္ေပးျခင္းမရွိေခ်။

ႏြားရိုင္းတစ္ေကာင္ကဲ့သို႔အားျဖင့္ေရွာင္က်န့္၏တစ္ကိုယ္လုံးမွာလည္းအနီေရာင္အမွတ္ေတြႏွင့္ကိုက္ရာေတြျပည့္ႏွက္ေနေအာင္လုပ္သည္။

လည္ပင္း၊ညွပ္ရိုး၊ေက်ာျပင္၊ရင္ဘတ္၊တင္ပါး၊ေျခဖ်ား၊ေျခသလုံးသြယ္သြယ္ေလးေတြႏွင့္ေပါင္တြင္းသားေလးေတြပါမခ်န္တစ္ကိုယ္လုံးကိုသူေပးထားသည့္အမွတ္ေတြျဖင့္ေဆးျခယ္ပစ္သည္။

"ရန္ဖန္း...."

ကိုယ္မင္းကိုအရမ္းခ်စ္တယ္.....

_________________________________________________________________

Seguir leyendo

También te gustarán

မြေပြန့်သူလေး ( Complete ) Por Han Hnin Hnin Zaw

Romance

310K 7.5K 76
တောင်ပေါ်သားနဲ့ မြေပြန့်သူ ဇာတ်လမ်းလေးပါရှင့်
Bamboo Forest Por .

Fanfic

95.7K 10.4K 120
အာဃာတနဲ့မေတ္တာ၊ ဦးနှောက်နဲ့ နှလုံးသား။ တိုင်းပြည်နဲ့လူမျိုး ၊ တာဝန်နဲ့ဝတ္တရား။ ဘယ်ကိုဆက်လျှောက် လမ်းပျောက်နေတဲ့အခါ... ဤနေရာမှာခြေစုံရပ်လို့။ အနောက်...
find the true love. system (အချစ်စစ် ရှာဖွေခြင်း system) ( On Going ) Por yizhan fangirl14

Fanfic

63.2K 5.5K 62
start. 7.8.2022 End......................
The Story Of Phoenix King Por C A N D Y

Fanfic

639K 84.9K 144
Start Date - 10 Feb 2021 End Date - ? { BJYX } Gong - Wang Yibo Shou - Xiao Zhan [ Both Zawgyi and Unicode ]