« ឈប់ស្រែកដូចមនុស្សឆ្កួតនៅក្នុងផ្ទះយើងបានហើយ!!!! មួយទៀតគេឈ្មោះហានហ្យុង ហើយមិនថារឿងអីក៏ដោយឲតែទាក់ទងនិងត្រកូលចនគឺហានហ្យុងមានសិទ្ធដឹងឮនិងនិយាយបានគ្រប់យ៉ាងព្រោះគេជាអនាគតកូនប្រសារនៅក្នុងភូមិគ្រឹះមួយនេះ ជាចុងក្រោយស្ដាប់យើងឲច្បាស់!! យើងមិនបានអញ្ជើញនាងមកធ្វើជាភ្ញៀវរបស់យើងនោះទេ មកពីជ្រុងណាក៏ប្រញាប់ទៅជ្រុងនោះវិញទៅ!!!កុំឲយើងអស់ការអត់ទ្រាំ!!!!! »ជុងហ្គុក ដោយថ្លង់និងពាក្យស្រែកឡូឡារបស់នាងដាក់អនាគតកូនប្រសារខ្លួនពេកនាយក៏បោះទំហ៊ានមួយៗដើរមកទល់មុននាងនិយាយដោយសម្លេងមាំបំផុត ព្រោះខ្លាចថាបើនាយមិនចេញមុខមកដេញនាងពេលនេះពេលក្រោយនាងច្បាស់ជាចេញទៅដោយមានអង្គរក្សសែងមិនខាន។
« លោកចន!!! »ស្ទេឡា នាងឈានជើងបម្រុងនិងដើរមករកនាយទៅហើយ តែក៏ឃើញថេយ៉ុងកាន់កូនកាំបិតតូចស្រួចមួយដើរឈររាំងមិនឲនាងដើរចូលមកបាន។
« បើចង់ងាប់ដោយគ្មានដីកប់!! មុខមាត់ខ្ទិចខ្ទី! បាត់ម្រាមដៃជើង!! ក៏ដើរមករកប្ដីយើងបន្តមក!!! នាងដឹងមិនខាន!!! »ថេយ៉ុង សម្លឹងទៅនាងទាំងញញឹមចុងមាត់គេមិនបាននិយាយលេងឬគំរាម តែគេនិយាយមែន ហើយក៏ធ្វើមែនដូចគ្នា។
« ឯង!!!!ហឹុស!!!!! »ស្ទេឡា នាងត្រឡោតបន្តិចមុននិងដើរចាកចេញទៅទាំងកំហឹង រួមជាមួយនិងក្ដីអាម៉ាស់ផងដែរ។
« សឺត..ធ្វើបានល្អណាស់ប្រពន្ធសម្លាញ់ »ជុងហ្គុក ស៊កដៃមកអោបប្រពន្ធពីក្រោយអោនមកថើបសៀតផ្ការបស់គេមួយខ្សឺតដោយមិនភ្លេចពោលពាក្យសរសើរទេ គេធ្វើបានល្អណាស់ដែលចេះទប់អារម្មណ៍មិនសម្លាញ់មនុស្សនៅចំពោះមុខហានហ្យុង។
« ពិតមែនហើយAppa!! »ឮបែបនេះអ្នកទាំងពីដែលកំពុងអង្គុយលើកកៅអីក៏ជួយបន្ថែមនៅលើកមេដៃឲទាំងពីនាក់ទៀតផង។
« ឆើស!!អូនមិនសម្លាប់នាងចំពោះមុខកូនប្រសារអូនគឺសំណាងហើយ »ថេយ៉ុង ប៉ះដៃប្ដីចេញមុននិងដៃទៅអង្គុយលើតុដោយមានជុងហ្គុកដើរមកអង្គុយក្បែរនោះ។
« ក៏បងសរសើរអូនកន្លែងហ្នឹងហើយ »ជុងហ្គុក នាយញញឹមតបទៅប្រពន្ធវិញមុននិងបែរមករកហានហ្យុងដែលអង្គុយលើភ្លៅជុងវ៉ុន។
« មុននេះកូនក៏មិនណយដែរណាកូនប្រសារ ហឹុសៗ »ជុងហ្គុក ពោលពាក្យសរសើរកូនប្រសារខ្លួនដោយសើចរហឹុសធ្វើឲជុងវ៉ុននិងថេយ៉ុងសើចតាមដែរ មុននេះឃើញថាគេ.តមាត់ជាមួយស្ទេឡាឲប៉ប៉ែសតែមើលឥឡូវចុះគ្រាន់តែឮពាក្យសរសើរភ្លាមក៏រោលមុខទៅពួនក្នុងដើមទ្រូងហាប់ណែនរបស់ជុងវ៉ុនបាត់ឈឹង។
« ហឹុសៗ!! ប៉ាមើលចុះហ្យុងនីអៀនហើយ »ជុងវ៉ុន នាយសើចគ្រវីក្បាលនិងយកដៃទៅអង្អែលក្បាលគេតិចៗ ឯថេយ៉ុងក៏លើកដៃចង្អុលមកដាក់ត្រង់បបូរមាត់ផ្កាឈូករបស់ខ្លួនផ្ដល់សញ្ញាឲប៉ាកូនគេស្ងាត់មាត់។
« ស៊ូត...កុំមាត់ »ថេយ៉ុង ថារួចក៏បូញមាត់ឲអ្នកទាំងពីមើលទៅតាមក៏ឃើញថាអាល្អិនដែលគេចមុខចូលទៅពួនមុននេះបិទភ្នែកគេងលក់ទៅហើយ។
« គេងលឿនយ៉ាងនេះ..? »ជុងវ៉ុន នាយសម្លឹងទៅគេនិងលាន់មាត់តិចៗលឿនយ៉ាងនេះឬញាុំហើយក៏គេងតែម្ដង ធ្លាប់តែរាល់ដងឃើញគេញាុំហើយក៏ទៅពិនិត្យទំនិញនៅកំពុងផែ រួចបន្តទៅឃ្លាំង និងមកធ្វើការនៅក្នុងក្រុមហ៊ុនបន្តតែឥឡូវបាននាយថ្នមក៏គេងយកតែម្ដងឬ?។
« គេប្រហែលមិនទាន់ស្រួលខ្លួនកូនយកគេទៅគេងសិនទៅ »ជុងហ្គុក
« មែនហើយពេលគេក្រោកឡើង កូនឲមេដោះយកទៅស៊ុបឲគេញាុំបន្ថែមផងវ៉ុន ដើម្បីនិងឆាប់មានកម្លាំង »ថេយ៉ុង
« បាទប៉ាធំ ប៉ាតូច »តបរួចជុងវ៉ុនក៏លើកពរហានហ្យុងឡើងទៅជាន់ខាងលើបាត់ដោយមានប៉ាធំប៉ាតូចតាមសម្លឹងមើលរហូតដល់ផុតកន្ទុយភ្នែក។
« បងបានឮមកថា ជីយ៉ុនបានមកសុំជុងវ៉ុនត្រឡប់មកដូចកាលពីមុនវិញតែជុងវ៉ុនមិនយល់ព្រម ព្រោះកូនបានពេញចិត្តហានហ្យុងហើយបែបនេះអូនថាទៅពួកគេអាចមានរឿងឈ្លោះទាស់ទែងគ្នាទេថេយ៍ »ជុងហ្គុក ក្រោយកូនទៅបាត់នាយក៏ចាប់ផ្ដើមនិយាយរឿងដែលនាយចង់និយាយប្រាប់ប្រពន្ធ ឯដៃក៏រវល់បញ្ជុកបាយទៅកាន់ប្រពន្ធដែលកំពុងអង្គុយយោលជើងចុះឡើងៗទំពារបាយពេញមាត់ធ្វើឲថ្ពាល់គេប៉ោងវាពិតជាគួរឲខ្នាញ់ខ្លាំងណាស់។
« វាមិនអាចមានរឿងនេះកើតឡើងទេលោកប្ដី »ថេយ៉ុង បាយពេញមាត់តែក៏ខំនិយាយទៅកាន់ប្ដីវិញ រឿងនេះមិនអាចកើតឡើងមកលើកូនប្រុសរួមទាំងកូនប្រសារគេនោះទេ ហើយគេនិងព្យាយាមធ្វើគ្រប់វិធីដើម្បីកែរប្រែចិត្តជីយ៉ុនមុននិងវាហួសពេលដល់គេទ្រាំលែងបាន។
« ហឹុម...ហឹុសៗញាុំបាយរបស់អូនឲអស់សិនទៅប្រពន្ធ »ជុងហ្គុក នាយក្រហឹមដើម.កដោយតប់ប្រមល់តែក៏ត្រូវវិញភ្លាមៗក៏ព្រោះតែប្រពន្ធសម្អប់របស់នាយដែលទំពារបាយមិនទាន់អស់ផងក៏ហារមាត់ទារបាយបន្ថែមទៀត។
« អត់ អឹម... »ថេយ៉ុង គេគ្រវីក្បាលមិនព្រមនៅតែហារមាត់ដដែលទើបជុងហ្គុកយកបាយមកដាក់ក្នុងមាត់រួចទើបលើកដៃមកចាប់កញ្ជឹង.កគេមករកខ្លួនមុននិងផ្អិបបបូរក្រាសមាំរបស់នាយមកលើបបូរមាត់តូចច្រមិចរបស់ប្រពន្ធផ្ទេរបាយទៅឲគេ។
« ហឹុម...ឆ្ញាញ់ហិហិ »ថេយ៉ុង សើចស្ញេញដាក់ប្ដីទាំងលិបភ្នែកឯមាត់ក៏ទំពារបាយញាប់ស្មេរនិងអាលបានសុំថែមបាយពីប្ដីទៀត ឯជុងហ្គុកឃើញចរិកប្រពន្ធបែបនេះក៏គ្រវីក្បាលយកតែម្ដងមិនដឹងជាប្រឹងធ្វើចរិក Cute Cuteដល់ពេលណាទេបែបប្រុងមិនឲនាយងើបមុខលែងរួចឬយ៉ាងមិច?។
« អូនឯងនេះចំជាខូចពិតមែន »ជុងហ្គុក ដោយខ្នាញ់និងប្រពន្ធពេកនាយក៏យកដៃមកច្បូតចុងច្រមុះគេមុននិងយកថ្ងាសទល់គ្នាញីទៅវិញទៅមក។
« ប៉ាៗ!!!! »ភាពផ្អែមល្ហែនមុននេះត្រូវកាត់ផ្ដាច់វិញភ្លាមៗក្រោយពេលកូនៗទាំង6មកជុំគ្នាស្រែកហៅឈ្មោះអ្នកជាប៉ាៗខ្លាំងដល់ថ្នាក់ភ្ញាក់បះដៃជើង។
« យ៉ាងមិចហេស៎កូនប៉ាៗ? »ជុងហ្គុក នាយមិនបានខឹងនិងកូនតែក៏បែរទៅតបវិញយ៉ាងទន់ភ្លន់ មនុស្សស្រឡាញ់កូនឯណាទៅហ៊ានស្រែកខឹងដាក់កូនក៏ព្រោះតែរឿងប៉ុណ្ណឹងនោះ។
« កូននឹកប៉ាៗហិហិ »តបតែប៉ុណ្ណឹងគ្រប់គ្នាក៏រហ័សរត់មកអោបអ្នកជាប៉ាធំប៉ាតូចធ្វើដូចជាបែកគ្នារាប់ខែឆ្នាំ មិនលើកលែងសូម្បីតែជាជុងវ៉ុននិងថេជុងកម្លោះម៉ាហ្វៀទាំងពីគឺនៅតែបញ្ចេញចរិកកូនក្មេងដាក់លោកប៉ានៅឡើយ។
« អា៎ៗ...នឹកខ្លាំងណាស់ឬកូនប៉ាៗ សឺត!!!! »អ្នកមាននាមជាប៉ាសួរទៅកូនរួចពួកគេក៏ងក់ក្បាលទើបពួកគេញញឹមបន្តិចមុននិងអោនមកថើបសក់កូនៗម្នាក់មួយខ្សឺតជំនួសឲការនឹករលឹក។អ្នកបម្រើវិញម្នាក់ក៏ញញឹមអឹមអៀនសម្លឹងទៅមើលគ្រសាររបស់ពួកគេទាំងមានក្ដីសុខ។
« បានហើយឆាប់មកញាុំបាយទៅ »ជុងហ្គុក
« បាទប៉ាៗ »តបរួចគ្រប់គ្នាក៏ដើរមកអង្គុយកៅអីរាងខ្លួនឯអ្នកបម្រើក៏រហ័សរៀបចំដួសបាយឲពួកគេដូចគ្នា។
« ការងារនៅក្នុងក្រុមហ៊ុនយ៉ាងមិចដែរកូន? »ថេយ៉ុង សួរទៅកាន់កូនស្រីទាំងពីដែលអង្គុយនៅកៅអីក្បែរខ្លួន។
« ចាស៎គឺដំបូងក៏រាងពិបាកដែរប៉ាតូច តែសំណាងហើយដែលមានបងហានហ្យុងជួយពន្យល់ណែនាំតែឥឡូវត្រូវបងជុងវ៉ុនចាប់ទុកលែងឲទៅធ្វើការបាត់ »ថេហ្គូ នាងរៀបរាប់ប្រាប់ទៅប៉ាធំ ប៉ាតូចទាំងពេបមាត់មុននិងបែរមុខទៅសម្លក់ជុងវ៉ុនថ្លែរ។
« ពួកឯងសម្លក់បងធ្វើអីហ្យុងនីគេឈឺទើបបងឲគេសម្រាក »ជុងវ៉ុន សម្លឹងទៅប្អូនស្រី ប្អូនប្រុសបែបមិនពេញចិត្តនៅពេលម្នាក់ៗនាំគ្នាសម្លឹងសម្លក់មកគេ។
« ហឹុស កុហក!! »ពួកគេពេបមាត់ដាក់នាយបន្តិចទើបបែរមកញាុំបាយរបស់ខ្លួនវិញធ្វើឲអ្នកជាប៉ាធំប៉ាតូចគ្រវីក្បាលហួសចិត្តមិនស្ទើរនោះទេ ថាអីតែពួកគេដែលពេញចិត្តមើលចុះកូនៗរបស់ពួកគេក៏ពេញចិត្តហានហ្យុងរបស់ពួកគេដែរ។
« អៅ...អ៊ុំប៊ីន អ្នកមីងលី!!! »ជុងយ៉ុង គ្រាន់តែក្រឡេកទៅឃើញប៊ីននិងលេខាលីហើយក៏ស្រែកហៅនាយភ្លាមធ្វើឲគ្រប់គ្នាសម្លឹងទៅតាមដែរ។
« សួស្តីអ្នកទាំងអស់គ្នា »ប៊ីន/លី ញញឹមដាក់អ្នកគ្រប់គ្នាហើយរួចទើបដឹងដៃកូនប្រុសដែលទើបនិងមានអាយុ4ឆ្នាំចូលមក ហើយក៏ទាក់ទាញឲជុងយ៉ុងសម្លឹងទៅអាល្អិតមុខCute Cuteនោះឡើងភ្លឹកផងដែរ។
« ហឹុម...នេះជាហ្យុងយូមែនទេបងស្រីលី ? »ថេយ៉ុង ក្រហឹមតបរួចទើបងើបដើរទៅរកអាល្អិតស្រស់ស្អាតដែលរត់ទៅពួនក្រោយខ្នងម្ដាយបន្ទាប់ពីឃើញជុងយ៉ុងសម្លឹងមកគេពេក។
« ចាស៎ពិតមែនហើយម្ចាស់តូច ហ្យុងយូហា៎ជំរាបសួរលោកពូនិងបងៗទៅកូន »លេខាលី បែរមកនិយាយជាមួយកូនដែលពូកែរអឹមអៀនរបស់ខ្លួនទើបគេព្រមចេញមក។
« ជំរាបលោកពូ និងបងប្រុសបងស្រី »ហ្យុងយូ ជំរាបសួររួចមិនទាន់ក៏ប្រញាប់រត់ទៅពួនក្រោយឪពុកវិញម្ដង គេខ្លាចនិងក្រសែរភ្នែររបស់ជុងយ៉ុងសម្លឹងមកគេមើលចុះដូចយក្សចង់សីុមនុស្សយ៉ាងចឹង។
« ហិហិ គួរឲស្រឡាញ់ណាស់ »ថេយ៉ុង ដើរចូលទៅដឹងដៃអាល្អិតឲដើរមកតាមខ្លួនមុននិងហុចដៃអាល្អិតទៅឲជុងហ្គុកដែលចាំទទួលមុននេះ ទើបហ្យុងយូត្រូវជុងហ្គុកលើកមកឲអង្គុយលើភ្លៅ។
« ហឹុសៗ កុំខ្លាចពូអីអាល្អិត »ជុងហ្គុក សើចរហឹុសនៅពេលឃើញគេពេបមាត់រៀបនិងយំ។ឯថេយ៉ុងក៏ប្រាប់ឲប៊ីននិងប្រពន្ធចូលមកអង្គុយរួមតុជាមួយគ្នា។
« អូនខ្លាចបងនោះសីុអូនណាពូៗ »ហ្យុងយូ លើកប្រអប់ដៃតូចៗរបស់ខ្លួនចង្អុលទៅជុងយ៉ុងដែលគិតតែសម្លឹងគេមិនព្រិចនោះ។
« ហឹុម...យើងមិនមែនយក្សទេអាល្អិត!! »ឮគេចោតខ្លួនបែបនេះជុងយ៉ុងក៏សង្គ្រឺតជើងធ្មេញខ្នាញ់និងអាល្អិតមុខCute Cuteនេះភ្លាម។
ងឺុត!!!!!!!
« អ្នកណាមកហ្នឹង »ដោយឮសម្លេងឡានត្រហឹងពេកទើបធ្វើឲគ្រប់គ្នាចងចិញ្ចើមឆ្ងល់គ្រប់គ្នា។
« ទុកឲខ្ញុំចេញទៅមើលចុះលោកម្ចាស់ »ប៊ីន ថារួចក៏ងើបចេញទៅបាត់ មិនយូរក៏ដើរចូលមកវិញជាមួយមនុស្សប្រុសស្រីមួយក្រុមគ្រងដោយឈុតខ្មៅគ្រប់គ្នា។
« ខាងជួបគ្នាយូរហើយអ្នកនៅក្នុងត្រកូលចន »
[ To Becontinue ⭐💫✨]
ខមិនម្នាក់មួយទៅហី🥺
＊*•̩̩͙✩•̩̩͙*˚ ˚*•̩̩͙✩•̩̩͙*˚＊