« គឺ..គឺខ្ញុំគ្មានអ្នកទេពេលនេះ..តើ.តើពួកយើងអាចដូចដើមវិញបានទេបងជុងវ៉ុន »ជីយ៉ុន នាងងើបមកអង្គុងកៅអីក្បែរនាយព្រមទាំងកាន់ដៃនាយជាប់។ត្រូវហើយនាងគ្មានអ្នកណានោះទេ ពេលនេះនាងបានបែកគ្នាជាមួយសង្សាររបស់នាងរួចហើយគឺដើម្បីមករកជុងវ៉ុនវិញទាំងដែលដឹងថានាយមានអ្នកថ្មីហើយក៏ដោយ។
« គឺបាន!! តែវាមិនមែនក្នុងន័យស្នេហានោះទេជីយ៉ុន!!! បងអាចផ្ដល់ឲអូនបានត្រឹមតែក្ដីស្រឡាញ់បែបបងប្អូនប៉ុណ្ណោះ!!ហើយមិនថាពេលនេះអូនចង់មានអ្នកណា!!ឬគ្មានអ្នកណា!!ក៏វាមិនពាក់ព័ន្ធនិងបងដែរ!! មួយទៀតបងមានមនុស្សដែលបងស្រឡាញ់ពេញចិត្តរួចហើយ!! សូមកុំព្យាយាមធ្វើឲបងមានអារម្មណ៍ថាទើសទាល់និងអូនអី!!!!»ជុងវ៉ុន តបទៅនាងរួចក៏ដើរចេញទៅបាត់ទាំងកំហឹងនាងមិនគួរនិយាយបែបនេះនោះទេ ក្រែងនាងក៏បានដឹងបានឮបានឃើញហើយមែនទេថានាយមានអ្នកនៅក្នុងចិត្តរួចមកហើយនោះ ដឹងទេថាកាលដែលនាងនិយាយបែបនេះវាធ្វើឲនាយខកចិត្តខ្លាំងណាស់ នាងមិនដូចជីយ៉ុនដែលស្លូតបូត ចិត្តល្អនិងគួរឲស្រឡាញ់ដូចពីមុននោះទេ។
« ខ្ញុំគ្រាន់តែចង់យករបស់ខ្ញុំមកវិញប៉ុណ្ណោះ »ជីយ៉ុន នាងពោលតិចៗម្នាក់ឯងនាងដឹងថាវាខុស តែនាងក៏មិនចង់បាត់បង់នាយម្នាក់ទៀតដែរ។
+ក្រឡេកមកមើលគូរស្នេហ៍1គូរដែលកំពុងតែអង្គុយប្រឡែងគ្នាក្នុងOffice នេះវិញ។
« អូយ៎...បានហើយបងថេជុងអូនឆ្អែតហើយ!! »ជេសា នាងលើកដៃមករុញថេជុងឲចេញឆ្ងាយពីនាងបន្តិចព្រោះ នាយព្យាយាមយកអាហារមកបញ្ចុកនាងមិនឈប់រកតែពេលទុំពាំក៏មិនទាន់។
« ក៏មកពីបងឃើញថាអូនដូចជាស្គមពេកទើបបងបំប៉នខ្លះឲអូនឆាប់ធំធាត់និងគេ »ថេជុង នាយតបវិញទាំងធ្វើមុខ Cute Cuteដើម្បីកុំឲនាងខឹងនិងខ្លួន។
« បងចង់ឲអូនធាត់ដល់ពេលណាទៀត!? ឃើញទេមាឌអូនមូលសឹងតែដូចបាល់ទៅហើយ!! មួយទៀតបងថានិងឲអូនមកធ្វើការតែនេះបោកសុទ្ធសាត »ជេសា នាងអោបដៃបែរមុខទៅម្ខាងមិនខ្វល់ថានាយខំធ្វើចរិកខ្ជីខ្ជូតយ៉ាងមិចនោះទេ នាយបានប្រាប់នាងថានិងឲចូលមកធ្វើការក្នុងនាមជាលេខាតែនេះមានឯណាមួយថ្ងៃមួយៗនាយមិនដែលឲនាងធ្វើអៅផង។
« អា៎ៗ!! គឺមកពីហានហ្យុងមិនទាន់ទំនេរនិងណាទើបបងឲជេមកលេងជាមួយបងសិន កុំខឹងបងអីណា »ថេជុង នាយចូលមកអោបចង្កេះរនាងពីក្រោយនិងទម្លាក់មុខចូលមកក្នុងកញ្ជឹង.កនាងព្យាយាមស្រង់ខ្លិនក្រអូបចូលមកក្នុងពោះ ខណៈមាត់ក៏ជាប់និយាយពន្យល់នាង។
« ហើយចុះទាក់ទងអីនិងបងហានហ្យុងដែរ? »ជេសា ឮបែបនេះនាងក៏បែរមកសួរនាយយ៉ាងលឿន។
« គឺបងចង់ឲអូនរៀនសិក្សានិងស្វែងយល់ពីហានហ្យុងឲបានច្រើនមិនថាការងារនិងអត្តចរិក ជេយល់មែនទេ សឺត!!!»ថេជុង តាមពិតនាយគឺចង់ឲជេសារៀនពីហានហ្យុងឲបានច្រើនព្រោះតែហានហ្យុងគេរឹងមាំមិនងាយឲអ្នកណាមកធ្វើបាបងាយៗ ម្យ៉ាងទៀតសូម្បីតែរឿងការងារគេមិនងាយធ្វើឲថ្វីប្រហេសនោះទេ។
« ចាស៎ អូនយល់ហើយ »ជេសា នាងងក់ក្បាលតិចៗបែបថាខ្លួនយល់ហើយ បន្ទាប់មកនាងក៏យកក្បាលមកឈ្ងោកក្នុងដើមទ្រូងហាប់ណែនរបស់នាយដើម្បីបិទបាំងថ្ពាល់ក្រហមដូចម្ទេសទុំរបស់ខ្លួន ប្រុសម្នាក់នេះចំមែនហើយចេះមកថើបគេទៅកើត។
តុកៗ៚
« ចូលមក »ថេជុង នាយបែរទៅសម្លឹងទ្វារបន្តិចមុននិងអនុញ្ញាតឲអ្នកខាងក្រៅចូលមក ឯជេសាងើបមកអង្គុយឲស្រួលបួលវិញ។
ក្រាក៚
« បងប្រុស!!! អូ..សួស្តីបងថ្លៃជេសា »ជូយ៉ុន នាងដើរចូលមកដោយមានឯកសារនៅក្នុងដៃព្រមជាមួយប្អូនស្រីភ្លោះពីនាក់មកជាមួយផងដែរ។
« ចា.ចាស៎សួស្ដី »ជេសា តបទាំងអៀននៅពេលឮនាងហៅខ្លួនថាបងថ្លៃបងបែបនេះ ឯថេជុងឃើញរឹកពារនាងអឹមអៀមបែបនេះនាយក៏គ្រវីក្បាលសើចតិចៗ ក្នុងចិត្តពិតជាចង់ចាប់ក្រញិចនាងខ្លាំងណាស់។
« ឯងមានរឿងអីហេស៎? »ថេជុង នាយបែរមកសួរប្អូនស្រីទាំង3នៅពេលមិនឮពួកគេនិយាយអ្វី។ឯជេសាដោយមិនចង់នៅរំខានបងប្អូនពួកគេនាងក៏សុំចេញមក្រៅអង្គុយនៅខាងក្រៅវិញ។
« និយាយបានឬនៅ? »បន្ទាប់ជេសាចេញទៅបាត់នាយក៏បែរមកនិយាយជាមួយប្អូនទាំងមុខមាំតែពួកនាងមានទៅខ្លាចនិងទឹកមុខនាយឯណាបើពួកនាងសុទ្ធតែបំពាក់មុខយក្សដែរហ្នឹង។
« គឺរឿងជីយ៉ុន »ថេហ្គូ មិនចាំយូរនាងក៏និយាយមុនគេតែម្ដង មើលចុះមិនមែនតែថេហ្គុកទេដែលកង្វល់ចិត្តសូម្បីពួកគេក៏ដូចគ្នា។
« ហើយជីយ៉ុនយ៉ាងមិច? »ថេជុង នាយលើកចិញ្ចើមមកសួរពួកគេក៏ព្រះតែមួយរយ:នេះនាយរវល់និងការងារមិនសូវមានពេលត្រឡប់ទៅផ្ទះបែបនេះទើបមិនសូវដឹង។
« កាលពីព្រឹកមិញនៅហាងកាហ្វេពួកយើងបានឃើញបងជុងវ៉ុនអង្គុយជាមួយជីយ៉ុន ហើយជីយ៉ុននិយាយថាចង់ត្រឡប់មកដូចដើមជាមួយបងជុងវ៉ុនវិញ »ជូយ៉ុន នាងនិយាយទាំងសឹងមិនជឿនិងត្រចៀកថាខ្លួនឯងអាចឮពាក្យនេះចេញពីមាត់ជីយ៉ុនបាន តើនាងជាជីយ៉ុនពីមុនទេហេតុអីនាងមានគំនិតបែបនេះ។
« មិចនិងអាចក្រែងជីយ៉ុនមាន...»
« បងជីយ៉ុនបានបែកពីសង្សាហើយ ហើយគាត់មកនេះគឺចង់ផ្សះផ្សាគ្នាជាមួយបងជុងវ៉ុន »អាន់យ៉ាវ៉ាន់ ដោយឃើញថាបងប្រុសដូចជាមិនជឿនាងក៏បកស្រាយប្រាប់បន្ថែម។
« បើបែបនេះមែនចុះហាងហ្យុងនោះ!! ក្រែងល្ងាចមិញជីយ៉ុនក៏បានឃើញមិនចឹង ថាបងជុងវ៉ុនស្និតស្នាលនិងហាងហ្យុងខ្លាំងប៉ុណ្ណា »ថេជុង ឮបែបនេះនាយក៏ភ្ញាក់ផ្អើលមិនស្ទើរ បើនេះជាការពិតមែននោះ តើចុះហានហ្យុងនោះគេនិងធ្វើយ៉ាងមិច នាយមិនជឿនោះទេថាហានហ្យុងគេព្រមចាញ់ជីយ៉ុនដោយងាយនោះ។
« មិនដឹង តែយ៉ាងណាខ្ញុំនៅខាងបងហានហ្យុងអ្នកណាហ៊ានប៉ះហានហ្យុងរបស់ខ្ញុំតែបន្តិចនិងដឹងគ្នាមិនខាន!!! »ពួកគេបន្លឺព្រមគ្នារួចក៏នាំគ្នាក្រោកចេញទៅ ពួកនាងមកនេះមិនមែនមកប្រាប់ថេជុងឲដឹងធម្មតានោះទេគឺមកគម្រាមបើហ៊ានតែនៅខាងជីយ៉ុនធ្វើបានហានហ្យុងនោះពួកនាងនិងមិនទុកនោះទេ។
« ពេលនេះឯងមានគូរប្រជែងហើយអាល្អិត តែយ៉ាងណាយើងជឿថាឯងអាចយកឈ្នះជីយ៉ុនបាន ហើយបងក៏មិនរំពឹងដែរជីថាអូនអាចនិងជួបអ្វីខ្លះក្នុងរឿងនេះ »ថេជុង នាយដាក់ក្បាលមកផ្អែកនិងពូកសាឡុងរឿងនេះនាយមិនអាចធ្វើអ្វីបានទេគឺមានតែរងចាំមើលថាអ្នកណាដែលអាចយកជុងវ៉ុនបាន។
+ភូមិគ្រឹះ ចន
ងឺុត!!! សម្លេងជាន់ហ្វ្រាំងឡានបានឮត្រហឹងពេញភូមិគ្រឹះទាំងមូល ជំហានរបស់កម្លោះម៉ាហ្វៀវ៉ៃក្មេងដើរសម្ដៅទៅក្នុងភូមិគ្រឹះយ៉ាងលឿនឯកែវភ្នែកក៏ចេះតែរេសម្លឹងទៅរកក្មេងក្បាលរឹងរបស់ខ្លួន។
« មេដោះហានហ្យុងគេក្រោកឬនៅ? »ជុងវ៉ុន បែរមកសួរមេដោះដែលកំពុងតែឈរចាត់ចែងអ្នកបម្រើឲធ្វើការ។
« ចាស៎គឺនៅទេលោកប្រុសតូច ចាំមេដោះឲអ្នកបម្រើទៅតាមឲណា »មេដោះ បែរមកតបនិងនាយវិញព្រមទាំងបង្ហាញស្នាមញញឹមនៅលើផ្ទៃមុខដែលមានសភាពជ្រាលជ្រួញរបស់គាត់សម្លឹងទៅមើលលោកប្រុសតូចដែលកំពុងតែអន្ទះសារសួររកសំណប់ចិត្តគេ។
« អរបាទមិនអីទេមេដោះទុកឲខ្ញុំទៅដោយខ្លួនឯងវិញ »ជុងវ៉ុន ញញឹមបន្តិចមុននិងឡើងទៅជាន់ខាងលើទើបសម្លឹងទៅនាឡិកាដែលនៅលើដៃក៏ឃើញថាម៉ោង8ទៅហើយ ។
ក្រាក៚ក្រឹប៚ នៅពេលដែលចូលមកដល់ក្នុងបន្ទប់នាយក៏រហ័សទាញទ្វារមកបិទវិញមុននិងឈរច្រតចង្កេះសម្លឹងទៅមើលហានហ្យុងដែលកំពុងគេងផ្កាប់មុខនៅលើពូកនៅឡើយ មើលចុះគេងបានណាស់ថ្ងៃរះសឹងផុតចុងដូងទៅហើយ។
« ហ្យុងនីហា៎ក្រោកបានហើយអូន សឺត!!!»ជុងវ៉ុន នាយដើរមកជិតគឺរួចទើបដាក់ដៃច្រត់និងពូកបន្ទន់មុខចូលមកក្បែរត្រចៀកគេខ្សិបៗដោយសម្លេងទន់ភ្លន់បំផុតទើបហួសមកថើបសក់ទន់ក្រអូបរបស់គេវិញ។ឯហានហ្យុងវិញក្រោកពីត្រូវមានអ្នកមករំខានដំណេកហើយគេក៏ចាប់ផ្ដើមលើកដៃលើកជើងដើម្បីពត់ពែនខ្លួនហើយវាក៏សាងជារូបភាពមួយហើយជុងវ៉ុនឃើញហើយអត់និងសើចមិនបាន ។
« សឺតៗៗ!!! ខ្នាញ់ៗៗណាស់លោកអើយ!!!»ដោយអត់និងភាពក្រមិចក្រមើមរបស់គេមិនបាននាយក៏ស្ទុះឡើងទៅទ្រោមពីលើគេជាប់មុននិងលើកដៃទាំងពីមកចាប់មុខគេជាប់ទើបចាប់ផ្ដើមថើបក្រមុញពេញមុខគេគ្មានឲចន្លោះ ឯហានហ្យុងដែលមិនដឹងអីក៏ប្រឹងគេចមុខផងសើចផងដោយសារតែរសើបពេក។
« អា៎..វ៉ុនហិហិ..រសើបណាស់ឈប់បានហើយ...»ហានហ្យុង ប្រឹងរុញនាយឲចេញពីកញ្ជឹង.កទាំងសើចកក្អឹកដោយសារតែនាយចេះថើបតែមិនឈប់ឯដៃក៏យកមកចាក់ចង្កេះគេបែបនេះបើមិនសើចមានតែឆ្កួត។
« សឺត!!!ស្អប់អូនខ្លាំងណាស់ »ក្រោយថើបក្រមិចក្មេងនៅក្រោមទ្រូងអស់ចិត្តអស់ចង់ហើយនាយក៏ទម្លាក់ខ្លួនមកគេងដោយមានហានហ្យុងនៅគេងក្នុងរង្វង់ដៃកំពុងតែគេងដង្ហក់ខ្យល់ ដឹងទេថារាល់ពេលគេធ្វើចរិកបែបនេះនាយពិបាកទ្រាំប៉ុណ្ណានោះ បើអាចណានាយច្បាស់ជាចាប់ក្មេងនេះលេបចូលក្នុងពោះមិនខានទេ ព្រោះតែស្អប់ពេក។
« ហឹុម!!អូនមិនទាន់ស្លៀកពាក់ទេឬBaby? »បន្ទាប់ពីសង្ងំអោបគ្នាមួយសន្ទុះទើបជុងវ៉ុននាយចាប់ភ្លឹកដឹងថាហានហ្យុងរបស់នាយអត់ទាន់ស្លៀកពាក់។
« គឺ.គឺអូនងើបមិនរួច...»ហានហ្យុង តបទាំងអៀនមុននិងពេបមាត់ដាក់នាយឲគ្រឺតខ្នាញ់មួយតង់ទៀត។
« សឺត!!!អូនចង់ឲបងខ្នាញ់និងអូនដល់ស្លាប់ឬយ៉ាងមិច? »ជុងវ៉ុន អោនមកថើបលើបបូរមាត់ដែលពូកែរខាងពេបនោះមួយសន្ទុះទើបដកចេញវិញ ឆ្ងល់់ណាស់មិនដឹងជាប្រឹងធ្វើចរិកក្រមិចក្រមើមនិងធ្វើអីទេបើរាល់ដងនេះវាលើសពីCuteទៅហើយហ្នឹង។
« អូនមិនដឹង!! Daddyហា៎... »ហានហ្យុង តបរួចទើបប្ដូរមកហៅនាយម្ដង មុននិងច្រតដៃងើបអង្គុយដោយមានជុងវ៉ុនមកអង្គុយពីមុខព្រមទាំងដោះអាវក្រៅមកគ្របគេទៀតផង។
« បាទBaby »នាយតបដោយសម្លេងស្រទន់ មុននិងយកម្រាមដៃមកអង្អែលលើថ្ពាល់របស់គេចុះឡើងៗ ឯកែវភ្នែកក៏សម្លឹងមកប្រសព្វគ្នា។
« អូនបានគិតច្បាស់រួចហើយវ៉ុន »ហានហ្យុង គេញញឹមបន្តិចទើបចាប់ដៃទាំងគូររបស់នាយមកក្រសោបចូលគ្នាក្នុងរង្វង់ដៃគេ ។
« អូនគិតរឿងអីហ្យុងនី? »នាយសួរទៅគេដោយចងចិញ្ចើមក្នុងចិត្តក៏អន្ទះសារចង់ដឹងជាខ្លាំង។
« អូនដឹងថាកាលពីព្រឹកមិញបងទៅណា ហើយអូនក៏បានដឹងដែរថាបងបានទៅជួបនិងអ្នកនាងជីយ៉ុន រឹតតែបានដឹងថាអ្នកទាំងពីបាននិយាយអ្វីខ្លះតែអូនចង់ប្រាប់Dabbyថា...»ហានហ្យុង គេសម្លឹងទៅមើលមុខនាយចំខណ:ឯជុងវ៉ុនក៏កំពុងតែភាំងនិងសម្ដីគេ ថាមិចក៏គេដឹង? ហើយអារម្មណ៍ភាំងមុននេះក៏កាត់ផ្ដាច់ដោយសារតែអាល្អិតនេះមិនព្រមនិយាយឲអស់សេចក្ដី។ឯហានហ្យុងគេក៏ញញឹមចុងមាត់បន្តិចគេមិនមែនល្ងង់មិនដឹងរឿងនេះឯណា កុំភ្លេចណាថាគេមានខ្សែរបណ្ដាញក្នុងត្រកូលចនច្រើនខ្លាំងណាស់មិនថាជុងហ្គុក ថេយ៉ុងរួមទាំងប្អូនៗនាយទៀត។
« ថា...?»ហេតុអីក៏មិនព្រមនិយាយឲចប់ដឹងទេថានាយនាគសឹងតែស្ទះទ្រូងទៅហើយ។
« ថាអូននិងមិនអនុញ្ញាតឲDaddyទៅអ្នកណាដាច់ខាត គឺDaddyជារបស់ មិនថាកន្លែងនេះគឺជារបស់អូនតែម្នាក់ប៉ុណ្ណោះ »ហានហ្យុង គេតបដោយស្នាមញញឹមតែវាមិនមែនជាស្នាមដែលគួរឲស្រលាញ់ផ្ទុយទៅវិញគឺវាជាស្នាមញញឹមបង្កប់ដោយភាពឃោឃៅ គេលើកម្រាមដៃទៅអង្អែលមុខរបស់នាយបង្អូសចុះរហូតមកដល់ទ្រូងខាងឆ្វេងទើបចាប់ផ្ដើមចង្អុលថាវាជារបស់ខ្លួនតែម្នាក់ប៉ុណ្ណោះ ។ដឹងទេហេតុអីគេដឹងរឿងនេះហើយគេអាចនៅយ៉ាងធម្មតាបាន ក៏ដោយសារគេជឿជាក់លើជុងវ៉ុនថានាយនិង មិនបោះបង់ចោលខ្លួន ហើយក៏ជឿថានាយនិងមិនត្រឡប់ទៅរកជីយ៉ុនវិញនោះទេ។តែបើសិនជានាងចង់មកដណ្ដើមជុងវ៉ុនចេញពីគេ គេក៏រីករាយនិងតបតទៅដូចគ្នាដែរ។
[ To Becontinue 🐾✨💫] 🧐និយាយពីថាក្ដីសុខដល់ក៏ហើយពេលបានឃើញខមិន Readersគម្រាមAdminម្ដងៗ😅😂😂