« គឺ..គឺ..Appa...ហានហ្យុងគេសម្លប់ហើយAppa តើត្រូវធ្វើយ៉ាងមិច »ជុងវ៉ុន នាយសួរAppaទាំងភ័យនៅពេលដែលបន្តសង្គ្រាមស្នេហ៍សុខៗគេស្រាប់តែសម្លប់លើទ្រូងនាយតែម្ដង។ឯថេហ្គុកឮបែបនេះពួកគេក៏រាងចងចិញ្ចើមបន្តិចក្រែងមុននេះជុងវ៉ុននៅក្នុងបន្ទប់ជាមួយមនុស្សស្រីហេស៎ ចុះមិចក៏មកដឹងរឿងហានហ្យុងវិញ ឬមួយ..??។
« នាក់ដែលនៅក្នុងបន្ទប់ជាមួយកូនមុននេះជាហានហ្យុងពិតទេវ៉ុន? »ថេយ៉ុង អោនដៃសម្លឹងទៅជុងវ៉ុនដោយទឹកមុខកាចបំផុតដើម្បីឲនាតឆ្លើយនិងសំណួរគេ ឯជុងហ្គុកក៏មិនហ៊ានលូកមាត់ដែរទើបបានតែឈរមើល។
« ពិតមែនហើយAppa »ជុងវ៉ុន តបទៅថេយ៍វិញទាំងភ័យខ្លាចថាAppaអាចនិងខឹងខ្លួន ទទួលស្គាល់ថានាយជាខ្លាកំណាច ឬម៉ាហ្វៀឃោឃៅហ៊ានដល់ថ្នាក់សម្លាប់មនុស្សតែចំពោះប៉ាធំ និងប៉ាតូច នាយត្រឹមកូនទន្សាយតូចមួយក្បាលប៉ុណ្ណោះ។ចំណែកឯថេយ៉ុងនិងជុងហ្គុកវិញពួកគេទាំងពីនាក់កំពុងតែកាន់ដៃគ្នាចាំស្ដាប់ចម្លើយទាំងអន្ទ:សារ។
« យេ៎!!!! »គ្រាន់តែឮចម្លើយដែលពួកខ្លួនចង់បានហើយប៉ាធំនិងប៉ាតូចទាំងពីក៏ស្រាប់តែហក់អោបគ្នាទាំងសប្បាយចិត្តដោយទុកឲជុងវ៉ុននៅឈរងីងឺមើលទៅលោកប៉ាទាំងមិនយល់។
« បានឈប់ៗ!!លោកប្ដីវិលមុខអូនហើយ »ថេយ៉ុង ទះស្មាប្ដីតិចៗប្រាប់ថាឲឈប់បង្វិលនេះវិលមុខសឹងស្លាប់ទៅហើយ ឮប្រពន្ធនិយាយបែបនេះហើយជុងហ្គុកក៏រហ័សដាក់ប្រពន្ធឲចុះវិញយ៉ាងលឿន។
« បងសុំទោសប្រពន្ធសម្លាញ់បងសប្បាយចិត្តពេក ហិហិ »ជុងហ្គុក នាយសើចស្ញេញដាក់គេព្រមទាំងសុំទោសយ៉ាងលឿនដោយសាររំភើបពេក។
« បងនេះចំមែន »ថេយ៉ុង គ្រវីក្បាលនិងចរិកប្ដីទាំងហួសចិត្តមើលចុះ ចរិកម៉ាហ្វៀដែលសាហាវឃោឃៅនិងទឹកមុខស្មើរពីមុននិងជាបាត់ទៅណាអស់ហើយទេ សើចញញឹមសឹងតែលើសគេទៅហើយ។
« សម្រេចថាប៉ាធំនិងប៉ាតូចនិងមិនខឹងកូនទេមែនទេ ដែលធ្វើរឿងបែបនេះដាក់ហាន់ហ្យុង »ជុងវ៉ុន សួរទាំងភ័យផងអរផង បើជារឿងពិតមែនគឺល្អណាស់។
« ប៉ាតូចច្បាស់ជាខឹង!! ខឹងដែលកូនមិនព្រមយកហានហ្យុងឲបានលឿនជាងនេះ តែយ៉ាងណាពេលនេះក៏បានហើយហិហិ សប្បាយចិត្តណាស់ »ឮពាក្យដំបូងហើយជុងវ៉ុនក៏អោនក្បាលចុះទម្លាក់ទឹកមុខតែម្ដង តែបន្ទាប់ពីឮឃ្លាចុងក្រោយហើយក៏ធ្វើឲនាយងើបមុខមកញញឹមពព្រាយ ដាក់ប៉ាធំ ខណៈឯប៉ាតូចកំពុងតែននៀលខ្លួននៅលើពូកទាំងសប្បាតអរ ទីបំផុតក៏ដូចបំណងពួកគេពិតមែន។
« ប៉ាធំនិងប៉ាតូចមិនបានកុហកកូនពិតទេ?? »ជុងវ៉ុន ចូលទៅកាន់ដៃលោកប៉ាទាំងសប្បាយចិត្តមុននិងសួរបញ្ជាក់ម្ដងទៀតក្រែងថាស្ដាប់ច្រឡំ។
« វ៉ុនស្ដាប់មិនច្រឡំទេ តាមពិតប៉ានិងAppaគឺសុទ្ធតែពេញចិត្តនិងថ្វីដៃ និងអត្តចរិកហានហ្យុង ទាំងអស់ហើយប៉ានិងAppaក៏ចង់ឲគេក្លាយជាសមាជិកក្នុងគ្រួសារត្រកូលចនផងដែរ តែឥឡូវកូនប៉ាបានបំពេញបំណងប៉ាហើយ ហឹុសៗ »ជុងហ្គុក នាយលើកដៃទាំងសងខាងមកចាប់ស្មាកូនជាប់និយាយយ៉ាងម៉ត់ចត់ ពិតណាស់ដែលនាយនិយាយមុននេះគឺនាយនិងថេយ៉ុងបានស្រឡាញ់និងពេញចិត្តហានហ្យុងតាំងពីឃើញគេឈានជើងចូលមកទីនេះដំបូងមកម្ល៉េះ គិតទៅរកឯណាបានដែលមានកូនប្រសារមានថ្វីដៃពូកែក្នុងការងារបែបនេះមិនថា ការងារក្រុមហ៊ុន ការងារនៅកំពុងផែ និងសូម្បីតែរឿងសម្លាប់មនុស្សនោះគឺពិតជាត្រូវនិងត្រកូលម៉ាហ្វៀខ្លាំងណាស់ ហើយបើបានចៅជាម៉ាហ្វៀទៀតរឹតតែល្អ។
« បាទលោកប៉ាតែ..ចុះ..ចុះរឿងហាន់ហ្យង... »ជុងវ៉ុន រវល់តែសប្បាយអរពេកទើបនាយភ្លេចថាមុននេះគឺចង់សួរពីអាការ:របស់ហាន់ហ្យុងទើបនាយប្រឹងសួរជុងហ្គុកទាំងរដាក់រដុប។
« គេគ្រាន់តែអស់កម្លាំង នៅពេលដែលគេដឹងខ្លួនកូនក៏រកស៊ុបនិងថ្នាំឲគេលេបបំបាត់ការឈឺចាប់ទៅបានហើយ ចំមែនហើយកូននេះ!!គ្មានបទពិសោធន៍សោះ!! ហឹុសៗ!!! » យល់ថាកូនចង់សួរពីអីទើបនាយឆ្លើយតបទៅនិងអ្វីដែលនាយបានដឹងនិងបានធ្វើបែបនេះដាក់ប្រពន្ធដែរ គឺគ្រាន់តែមើលថែនិងយកចិត្តទុក្ខដាក់ទៅលើគេធ្វើឲគេមានអារម្មណ៍ថាកក់ក្ដៅនិងទុកចិត្ត តែនាយក៏មិនភ្លេចនិយាយញ៉ោះជុងវ៉ុនលេងផងដែរ។ឯជុងវ៉ុនឮលោកប៉ាញ៉ោះខ្លួនបែបនេះនាយក៏ខ្មាស់សឹងតែរត់ទម្លុះជញ្ជាំងទៅហើយ រឿងអីក៏ចេះៗ តែមិចក៏មិនភ្លាត់រឿងនេះវិញ??។
« ប៉ាតូច... »ដោយឃើញថាប៉ាធំគិតតែពីសើចខ្លួនបែបនេះជុងវ៉ុនក៏បែបមករកថេយ៉ុងដើម្បីឲគេជួយ ហើយគេក៏ជួយមែនគឺ...។
« កូនគួរតែថ្នមអនាគតកូនប្រសារAppaបន្តិចផងវ៉ុន មិនមែនលេងដល់សន្លប់ហើយទើបមកភ័យខ្លួនទេ »ថេយ៉ុង ប្រឹងនិយាយញ៉ោះកូនទាំងទប់សើចមិនឲរហូតចេញមកខាងក្រៅព្រោះខ្លាចថា នាយម៉ាហ្វៀជំនាន់ថ្មីមិនយល់ការណ៍មួយនេះខ្មាស់រឹតតែខ្លាំង ដឹងទេក្នុងចិត្តគេពិតជាចង់សើចឲខ្លាំងៗនោះទេ។
« អូយ៎...ប៉ាធំប៉ាតូច!!!! »ដោយខ្មាស់និងលោកប៉ាទាំងពីនិងបង្អាប់ខ្លួនពេកជុងវ៉ុនក៏ស្រែកបន្តិចទើចរត់ទៅរកបន្ទប់ខ្លួនវិញយ៉ាងលឿន ខ្មាស់ៗ ខ្មាស់ណាស់លោកអើយ។
« ហាស៎ហា៎!!!!/ហិហិ!!!!? »បន្ទាប់ពីឃើញកូនរត់ទៅបាត់បែបនេះប្ដីប្រពន្ធទាំងពីក៏ប្រឡែងសម្លេងសើចចេញមកខ្លាំងក៏ព្រោះតែមុននេះប្រឹងទប់ពេក ហើយក្នុងនោះក៏អ្នកជួយសើចបន្តពីក្រោយដែរ។
« អ្នកណា!! ឆាប់ចេញមកឥឡូវនេះ »ថេហ្គុក ប្ដូរពីសើចក៏មកជាមុខមាំវិញមុននិងសម្លឹងទៅជ្រុងម្ខាងទៀតដែលកំពុងមានអ្នកពួន។
« គឺ..គឺកូនទេប៉ាៗហិហិ »អាន់យ៉ាវ៉ាន នាងដើរចេញមកសើចស្ងេញដាក់ប៉ាៗទាំងពីមុននិងសញ្ញូរហៅគ្នាបន្ត។
« កូនដែរប៉ាៗ ហិហិ »ថេហ្គូ
« កូនមួយទៀតហិហិ ប៉ាៗ »ជុងយ៉ុង គ្រាន់តែឃើញកូនៗខ្លួនចេញមកអស់បែបនេះជុងហ្គុកនិងថេយ៉ុងក៏មើលមុខគ្នាគ្រវីក្បាលយកតែម្ដង។
« ក្បាលខូចខ្លាំងណាស់កូនប៉ា ចេះម្លួចស្ដាប់ចាស់ៗនិយាយគ្នាទៅកើត ហឹុសៗ »មែនហើយគឺក្បាលខូចសម្បើមណាស់មើលចុះម្នាក់ចេះមកលួចស្ដាប់ចាស់ៗនិយាយគ្នាទៅកើតដែរ។
« អូនស្ដាប់បានតែបន្តិចទេប៉ាៗ »ពួកគេទាំង3តបព្រមគ្នាពិតហើយគីបន្តិចមែន គឺតាំងពីជុងវ៉ុនរត់មកគោះទ្វារបន្ទប់ប៉ាៗសឹងតែរបើកមកម្ល៉េះ។
« យ៉ាប់ណាស់កូននេះ!! »ថេយ៉ុង ថារួចក៏ចូលមកដឹកដៃកូននិងប្ដីបម្រុងឲចូលទៅក្នុងបន្ទប់តែ ពួកគេបែរជានាំគ្នាដើរទៅមុខបន្ទប់ជុងវ៉ុនផ្ទៀងត្រចៀកចាំស្ដាប់គេនិយាយគ្នាទៅវិញទើបថេយ៉ុងអត់មិនបាននិងទៅទាញស្លឹកត្រចៀកប្ដីឲមកវិញឯកូនៗឃើញបែបនេះក៏រត់ចែកជើងគ្នាតែម្ដង។
« វ៉ុនហ៎ា មើលថែកូនប្រសារប៉ានិងAppaឲបានល្អណា៎ »ជុងហ្គុក មុននិងត្រូវថេយ៉ុងទាញចូលបន្ទប់នាយក៏ឆ្លៀតអើតក្បាលមកស្រែកផ្ដាំញ៉ោះកូនបន្ថែមទៀត។
« កូនប្រសាAppaនៅក្មេងឆ្អឹងខ្ចីមិនទាន់គ្រប់អាយុទេថ្នមប្អូនបន្តិចទៅ ហិហិ »ថេយ៉ុង មិនឲចាញ់ចិត្តនិងប្ដីគេក៏ជួយស្រែកបន្តពីក្រោយប្ដីទាំងសើចកក្អឹក។
« ហ្ហើយ!!!!! »ដោយឡែកយើងក្រឡេកមកមើលជុងវ៉ុនវិញពេលនេះនាយកំពុងតែយកមុខមកខ្ទប់និងទ្រូងហានហ្យុងត្រដុសចុះឡើងៗព្រោះមិនដឹងថាគួរយកមុខទៅទុកកន្លែងណា ខ្មាស់ៗ ខ្មាស់ស្ទើរតែស្លាប់ទៅហើយ ព្រះអើយ!!!មុននេះនាយកើតអីបានជាទៅសួរសំណួរបែបហ្នឹង????។
[ To Becontinue ⭐💫✨] តោះជួយសើចគ្នាហី🤭😂
#ស្រឡាញ់អ្នកអាន🥰💜