« យើងក៏មិនចូលចិត្តមនុស្សស្រីដូចជានាង ហើយក៏ស្អប់នៅពេលដែលនាងជាន់ឈ្លីគេ!!!! »ថេជុង បន្តឹងកម្លាំងច្របាច់កនាងកាន់តែខ្លាំងនិយាយដោយសម្លេងគួរឲខ្លាចបំផុត កែវភ្នែកក្រហមច្រាលបញ្ជាក់ពីកំហឹងសាតានរបស់គេ គ្រប់សកម្មភាព គ្រប់ពាក្យសម្ដីគេបានឮ បានឃើញទាំងហើយគេពិតស្អប់និងការធ្វើជាន់ឈ្លីមួយនេះខ្លាំងណាស់ ហើយរឹតស្អប់នៅពេលដែលគេបានឃើញទឹកភ្នែករបស់មនុស្សស្រីដែលដើរបុកខ្លួនមុននេះ។
« អក៎..ខិខិ.លែ..លែងខ្ញុំ »នាងប្រឹងរើបម្រាស់ចេញពីការប្របាច់.កមួយនេះ លើកដៃទៅវាយដៃមាំដែលកំពុងលើកច្របាច់.កខ្លួនតិចៗព្រោះតែថប់ដង្ហើមគ្មានកម្លាំង ខណៈឯថេជុងច្របាច់.កនាងរឹតតែខ្លាំងថ្នាក់ចេញសរសៃរ។
« ល.លោក បានហើយលែងអ្នកនាងស្ទេឡាទៅ »ដោយឃើញថាថេជុងច្របាច់.កស្ទេឡាមិនលែងបែបនេះនាងល្អិតក៏ប្រឹងក្រោកឈររួចលើកដៃដែល ស្ទេឡាបានជាន់មិញនេះទៅអង្រួនដៃថេជុងតិចៗប្រាប់ឲលែង ព្រោះមើលទៅស្ទេឡានាងសឹងតែគ្មានដង្ហើមដកទៅហើយ។
« ? »ថេជុង បែរមកសម្លឹងនាងល្អិតទាំងជ្រួញចិញ្ចើមស្រីម្នាក់នោះធ្វើបាបប៉ុណ្ណឹងហើយនៅមកជួយទៀត។
« ខិខិ..លែង..»
« សុំ..សុំអង្វរលែងអ្នកនាងទៅ »ឃើញនាយបែរមកសម្លឹងមុខខ្លួនបែបនេះ នាងក៏រាងអៀននិងភ័យបន្តិចដែរតែនៅតែឲនាយលែងស្ទេឡាដដែល។
« បាន »ថេជុង ងក់ក្បាលយល់ស្របព្រោះឃើញថានាងបានសុំអង្វរទើបគេយល់ព្រម។
ព្រូស!!! ថេជុងបោះកាយស្ទេឡាទៅលើឥដ្ឋមួយទំហឹងរួចក៏ស៊កដៃមកចូលហោប៉ៅខោសម្លឹងទៅស្ទេឡាដែលក្អកខិខិនោះ។
« ខិខិ..ឯ.ឯង »ស្ទេឡា ក្អកក្រហមមុខក្រហមមុខមុននិងងើបឈរលើកដៃចង្អុលមុខថេជុងទាំងខឹង។
« យើងយ៉ាងមិច »សម្ដីត្រជាក់ស្រិបបន្លឺចេញពីប្រអប់មាត់កំលោះម៉ាហ្វៀ ធ្វើឲស្ទេឡាឮហើយក៏រាងខ្លាចរអាលទើបទម្លាក់ដៃចុះវិញ។
« ហេតុអីឯងហ៊ានទះយើង នៅមានទៀតមិចក៏ឯងហ៊ានមកច្របាច់.កយើងហាស៎!!! អាចង្រៃ!!! ហើយបើឯងដាក់យើងឲចុះស្រួលៗទៅថីហេតុចាំបាច់បោះ!!! »ស្ទេឡា នាងស្រែកខ្លាំងទៅតាមចរិកឆ្នាស់ឆ្នើមរបស់នាងទៅដាក់ថេជុង ហេតុអីគេហ៊ានថ្នាក់នេះ។
« ផាច់!!!! នាងគ្មានសិទ្ធជេរយើងឡើយ មួយទៀតនាងឲយើងលែងយើងក៏លែងនាងរកស្អីទៀត? ហើយក៏គួរប្រយ័ត្នសម្ដីនាងបន្តិច!!! »ថេជុង បោះជំហ៊ានមាំទៅរកស្ទេឡាមុននិងយាដៃទៅទះផ្ទៃមុខរបស់នាងមួយទំហឹងគេមិនចូលចិត្តឲនរណាមកជេខ្លួនឡើយ ហើយក្រែងនាងឲគេលែងចុះគេមិនលែងគ្រាន់តែមួយដាក់ចុះតាមសម្រួល ទៀតមួយបោះតែប៉ុណ្ណឹង តែគេមិនភ្លេចប្រាប់ឲនាងប្រយ័ត្នសម្ដីបន្តិចដែលទើបដើរមកអូសដៃនាងល្អិតដើរទៅជណ្ដើរយន្តបាត់ ឯម្ចាស់ខ្លួនវិញភ័យឡើងហូរញើសទៅហើយ។
« អា.អាចង្រៃ!! ឯងនាំនាងជេសាទៅណា យកនាងមកវិញភ្លាម!!!»ស្ទេឡា នាងស្រែកច្រឡោតឡើងខឹងនិងថេជុង ហើយក៏ខឹងនៅពេលឃើញថេជុងនាំជេសាទៅចោលខ្លួន។
« ខ្ញុំថាអ្នកនាងគួរតែត្រឡប់ទៅវិញហើយ បើម្ចាស់ធំនិងម្ចាស់តូចដឹងរឿងនេះអ្នកអាចនិងគ្មានដង្ហើមដកឡើយ »ខណ:ដែលកំពុងមួម៉ៅសុខៗក៏មានបុគ្គលិកស្រីម្នាក់ដើរចូលមកប្រាប់ក្នុងបំណងល្អ ព្រោះខ្លាចថាបើសិនជាជុងហ្គុកនិងថេយ៉ុងបានដឹងថានាងនិយាយស្ដីមិនគោរពថេជុងបែបនេះនាងប្រាកដជាគ្មានអណ្ដាតនៅក្នុងប្រអប់មាត់ទៀតឡើយ។
« រឿងយើងឯងកុំចេះ!!!ហ្អើយ!!មនុស្សនៅទីនេះសុទ្ធប្លែកៗ »ស្ទេឡា នាងតបទៅបុគ្គលិកស្រីនោះរួចទើបដើរទៅខាងក្រៅបាត់ មនុស្សនៅទីនេះសុទ្ធតែប្លែងៗទាំងអស់។
+ Office
មកដល់officeភ្លាមថេជុងក៏ដាក់ឲនាងល្អិតអង្គុយលើសាឡុង ទើបនាយដើរទៅបើទូរទាញយកប្រអប់លាងរបួលចេញមក។
« លោ..លោកខ្ញុំថាខ្ញុំ..»
« នៅឲស្ងៀម!!!»មិនឲនាងនិយាយចប់ថេជុងក៏និយាយកាត់ដោយមិនភ្លេចសង្កត់សម្លេងខ្លាំងៗនោះទេ ព្រោះមុននេះនាយឃើញថានាងបម្រុងនិងក្រោកឈរ។
« ចា..ចាស៎ »នាងតបទាំងអោនមុខចុះព្រោះខ្លាចនិងទឹកមុខរបស់ថេជុងពេក។
« ហុចដៃមក »ថេជុង ដាក់ខ្លួនអង្គុយជិតនាងទើបឲនាងហុចដៃឲខ្លួន។
« ចាស៌នេះ »មិនសាុំញាុំច្រើននាងក៏ហុចដៃរបស់ខ្លួនដែលមានរបួសឲនាយ។ ឯថេជុងគេក៏មិនបាននិយាយច្រើនដែរក៏ចាត់ការលាងរបួលនិងរុំឲនាងរហូតរួចរាល់។
« រួចហើយ »
« អរគុណលោកច្រើនហើយ »នាងក្រោកឈរអោនគោរពទៅគេ ដែលចិត្តល្អជួយរុំរបួសឲខ្លួន។
« អង្គុយវិញមក »ឮដូចនេះនាងក៏ដាក់ខ្លួនអង្គុយវិញទាំងខ្លាច សូម្បីតែមុខនាយនាងក៏មិនហ៊ានសម្លឹងចំផង។
« នាងឈ្មោះអី »
« ខ្ញុំ..ខ្ញុំឈ្មោះជេសា អាយ៎...»ជេសា នាងតបទាំងភ័យហើយសុខនាងក៏ស្រែកឡើងនៅពេលដែលថេជុងចាប់ដៃនាង។
« នាងនិយាយថាមិចមុននេះ? »ថេជុង សួរនាងម្ដងទៀតក្រែងថាខ្លួនស្ដាប់ច្រឡំ។
« ខ្ញុំ..ខ្ញុំនិយាយថាខ្ញុំឈ្មោះជេសា »ជេសា នាងតបទាំងភ័យសឹងតែយំទៅហើយ។
ផឹប៚
« សឺត...យើងរកនាងឃើញហើយ »ថេជុង ញញឹមបន្តិចទីបំផុតនាយក៏អាចរកនាងឃើញហើយ ថារួចនាយក៏ទាញនាងមកអោបនិងថើបថ្ងាស់នាងមួយខ្សឺតពោពេញដោយការនឹករលឹក។
« លោ..លោក? »ជេសា នាងប្រឹងរើបម្រាស់យ៉ាងខ្លាំងតែពេលនាងកាន់តែរើនាយក៏កាន់តែអោបរឹត ហើយនាងក៏លួចឆ្ងល់និងប្រយោគរបស់នាយដែរ *យើងរកនាងឃើញហើយឬ?។
« នាងមិនចាំយើងទេហេស៎ ជេសា? »ថេជុង ដកខ្លួនចេញពីរការអោបសួរទៅនាង នាងមិនចាំខ្លួនទេឬ?។
« អ.អត់ទេ »ជេសា នាងរកនឹកបន្តិចតែក៏នៅតែមិនចាំដដែល។
« អឹម... »ឮចម្លើយរបស់នាងហើយថេជុងក៏អោនមកថើបជញ្ជក់លើបបូរមាត់នាងថើរៗ ឯជេសាវិញនាងកំពុងតែភាំងបើកភ្នែកធំៗជាមួយនិងលទ្ធភាពមួយនេះ ហើយមិនយូរនាងក៏បិទភ្នែកលើកដៃមកអោប.កនាយ និងតបតស្នាមថើបទៅវិញទើបធ្វើឲថេជុងគេលួចញញឹមបន្តិចទើបនាយកាន់តែថើបបន្តនិងរោលរាលជាងមុន ។
« ហឹុម... »ជេសា នាងក្រហឹុមបន្តិចនៅពេលដែលថេជុងរុញឲនាងផ្អែកទៅលើសាឡុងនិងឡើងមកទ្រោបគេនាង។
« សឺត...កុំខ្លាចអីយើងមិនធ្វើអីនាងទេ ជេសា »ថេជុង ដកមាត់ចេញរួចទើបពោលពាក្យនេះចេញមកទើបឈ្ងុបមកក្នុងកញ្ជឹង.កសខ្ចីរបស់នាង។ឯជេសាវិញឮពាក្យនេះហើយនាងក៏ប្រឹងរកនឹកគិតព្រោះមានអារម្មណ៍ថាប្រហែលៗហើយក៏ធ្លាប់ឮដូចគ្នា។
*កុំខ្លាចយើងអីយើងមិនធ្វើអីនាងនោះទេ ជេសា ក្រោយនឹកឃើញពាក្យនេះជេសានាងភ្ញាក់បន្តិច មុននិងទាញថេជុងចេញពីកញ្ជឹង.កខ្លួនរួចទើបសម្លឹងមុននាយចំទាំងរំភើប។
« នឹកឃើញហើយ? »ថេជុង ញញឹមដាក់នាងរួចទើបលើកដៃមកអង្អែលសាច់ថ្ពាល់នាងតិចៗ។
« ប.បងថេជុង ហឹុកៗ »ជេសា និយាយចប់ក៏យំយកតែម្ដងព្រោះតែរំភើបមិននឹកស្មានថាអាចជួបនាយម្ដងទៀតក្រោយការបែកគ្នានៅ Jejuនោះវាកាន់រំភើបនៅពេលដែលនឹកឃើញពាក្យដែលថេជុងនិយាយមុននេះ។ឯថេជុងវិញក៏ញញឹមយ៉ាងស្រស់ដាក់នាងរួចទើបទាញនាងយកមកអោបយ៉ាងណែនដឹងទេនាយនឹកនាងខ្លាំងណាស់។
+office JungWon
« អឹស៎..លោកប្រុស »ហានហ្យុង គេបើកមាត់ថ្ងួចថ្ងូររហឹុសក្នុងដើម.ក ឯភ្នែកបិទជិតឈឹង ខណ:ឯជុងវ៉ុនដៃគេនៅមិនស្ងៀមឡើយគឺលូកសសៀៗចូលទៅក្នុងអាវរបស់គេរួចទើបចាប់ច្របាច់ដើមទ្រូងរបស់អ្នកនៅលើភ្លៅពេញៗដៃ ឯមាត់មិនទំនេរនោះទេគឺរវល់ខាំបឺតជញ្ជក់កញ្ជឹង.ករបស់ក្មេងតូចដែលគេងលង់លក់មិនដឹងខ្យល់អីនោះ។
« អ្ហឹស៎ៗ »
« ហឹុុម....? »ជុងវ៉ុន ងើបមុខចេញពីកញ្ជឹង.ករបស់គេ រួចទើបសម្លឹងទៅផ្ទៃមុខសរលោងរបស់ក្មេងតូច។
« ហេតុអីក៏ប្រឹងថ្ងូរម្ល៉េះ? មិនអាណិតយើងទេឬ? »ជុងវ៉ុន សំណួរគ្មានចម្លើយក៏ព្រោះតែម្ចាស់កាយបានគេងលក់ទៅហើយនៅឡើយតែជនឈ្លៀតឪកាស។ហេតុអីក៏ប្រឹងថ្ងូរម្ល៉េះមិនអាណិតដល់នាយដែលខំបនរឹងទប់អារម្មណ៍ទេឬ?តិចថាទ្រាំមិនបាននាយរំលោភលែងដឹងថាក្មេងគេងឥឡូវ។ គិតហើយនាយក៏ក្រវីក្បាលបន្តិចមុននិងចាប់ឯកសារមកមើលជំនួសវិញ ព្រោះខ្ចិលធ្វើបាបក្មេងគេង។
+ភូមិគ្រឹះចន
« លោកប្ដី បងថាទៅយើងគួរតែធ្វើយ៉ាងមិច? »ថេយ៉ុង ដែលអង្គយលើភ្លៅប្ដីកីទម្លាក់ទូរស័ព្ទចុះរួចបែរមករកប្ដីវិញក្រោយមើលវីដេអូរបស់កូនប្រុសខ្លួនរួច។
« អូនថាទៅ »ជុងហ្គុក ញញឹមចុងមាត់តបទៅប្រពន្ធថាទៅនាយនិងធ្វើយ៉ាងមិច។
« តែអូនថាទុកឲថេជុងជាអ្នកចាត់ការខ្លួនឯងចុះ តួនាទីរបស់បងនិងអូនគឺការពារអាន់យ៉ាវ៉ាន ថេហ្គូ និងជុងយ៉ុង ណាលោកប្ដី សឺតៗ..»ថេយ៉ុង ក្រោយគិតមួយសន្ទុះក៏និយាយប្រាប់ទៅប្ដីកូនខ្លួនធំហើយគេអាចនិងចេះចាត់ចែងរៀបចំរឿងជីវិតរបស់ពួកគេហើយ មិនបាច់ខ្លួនចូលទៅពាក់ព័ន្ធឡើយ អ្វីដែលខ្លួនគួរធ្វើគឺការពារកូនទាំងបី។
« បងតាមអូន »ជុងហ្គុក ញញឹមស្របតាមប្រពន្ធរួចទើបចាប់បីប្រពន្ធឡើងឯថេយ៉ុងកីរហ័សលើកដៃមកក្រព័ទ្ធ.កប្ដី។
« ជុងបងយកអូនទៅណា? »ថេយ៉ុង សួរទៅប្ដីព្រោះឃើញថានាយបីខ្លួនដើរទៅក្នុងបន្ទប់។
« ប្រពន្ធសម្លាញ់ បងចង់បានកូន សឺត...»ជុងហ្គុក ដាក់កាយប្រពន្ធទៅលើពូកថ្នមៗរួចទើបអោនទៅខ្សិបដាក់ត្រចៀកគេស្រាលៗ ថេយ៉ុងវិញឮបែបនេះគេក៏រាងធ្វើមុខមិនសមបន្តិចដែរ កូនប្រាំមួយហើយមិនមែនកូនមួយឯណាលោកប្ដី។
« ថេយ៎.... »ជុងហ្គុក ហៅបង្អូលសម្លេងបន្តិតក្រោយឃើញប្រពន្ធដូចមិនស្រួល ទើបថេយ៍គេរហ័សងក់ក្បាលអ្នកណាទៅហ៊ានប្រកែកនោះ។
« អឹម »គ្រាន់តែទទួលបានចម្លើយហើយជុងហ្គុកក៏ញញឹមខ្ជិបមុននិងរហ័សអោបទៅថើបនេបនិត្យនិងកន្លែងដែលនាយស្រលាញ់ជាងគេ ហើយមិនយូរសង្គ្រាមស្នេហ៍ក៏ចាប់ផ្ដើមរួចក៏បញ្ចប់ទៅវិញនៅម៉ោង5ល្ងាច។
[ To Becontinue ⭐] Adminខ្ជិលសន្សំបាប😊🤧
មកហ្នឹងបាត់ឃើញៗទេកុំអាលអរ💗
ចុច⭐ផងមិនចឹងអូនលែងផុសហៃ🔥👿