+ ថ្ងៃបន្ទាប់ ក្រោយពីទទួលបានការSurpriseខ្នាត់ធំអំពីប្រពន្ធជាទីស្រលាញ់នៅមកត្រូវបញ្ចេញកម្លាំងទទួលយកការដូរពិសេសផងនោះពេលនេះក៏ថ្ងៃត្រង់ទៅហើយ តែប្ដីប្រពន្ធមួយគូរនេះនៅគេងអោបគ្នានៅឡើយទេ។
« ហឹុម..ប្រពន្ធបង សឺតៗ»ជុងហ្គុក គ្រាន់តែបើកភ្នែកឡើងរឿងដែលនាយធ្វើដំបូងគឺអោបថើបក្រញិបប្រពន្ធរំខានមិនឲគេគេងបានបន្តបាន។
« ហឹុម...ជុង»ថេយ៉ុង ក្រហឹមទាំងមុខជូហួញក្រោយត្រូវលោកប្ដីរំខានបែបនេះ ទើបគេបែរខ្លួនចេញទៅម្ខាងយកភួយមកគ្របក្បាលជិតឈឹង។
« ជីប៎ៗ »ដោយសារថេយ៉ុងគេទាញភួយទៅគ្របជិតមុខអស់ហើយទើបភ្លាមៗកែវភ្នែកដល់សែនរវៀមរបស់អ្នកជាប្ដីក៏សម្លឹងទៅប៉ះនិងចុងឈើរីមួយគូរ ជាកន្លែងដែលទាក់ទាញនិងជាកន្លែងតែមួយដែលនាយចូលចិត្តខាំបឺតជញ្ជក់រហូតដល់វាឡើងធំបែបនេះ ទើបនាយអោនទៅខាំបឺតជញ្ជក់និងច្របាច់យ៉ាងសប្បាយដៃបង្កឲថេយ៉ុងគេពើតរមួលជាខ្លាំង។
« អាស៎...លោកប្ដី»ថេយ៉ុង ទាញភួយចេញរៀបនិងហាមាត់ទៅថាឲនាយទៅហើយតែក៏ត្រូវភ្លាត់មាត់ថ្ងូរមួយហឹុសចេញមកក្រោយត្រូវនាយយកចុងអណ្ដាតទៅលិតក្រលាស់លើវាថើៗបែបនេះ។
« សឺត...តោះទៅម៉ុជទឹក»ជុងហ្គុក ដោយមិនចង់ធ្វើបានប្រពន្ធច្រើននាយក៏ថើបសង្កត់លើកន្លែងសំណប់ចិត្តមួយដង្ហើមមុននិងចាប់បីប្រពន្ធសម្ដៅទៅបន្ទប់ទឹកទាំងរាងកាយអាក្រាតទាំងពីរនាក់តែម្ដង។
ក្រោយចំណាយពេលអស់កន្លះម៉ោងដើម្បីម៉ុជទឹកនិងប្រឡែងគ្នាឆ្អែតឆ្អន់ហើយពេលនេះពួកគេក៏ចុះមកខាងក្រោមដើម្បីរងចាំកូនៗមកញាុំអាហារជុំគ្នា។
« ប៉ាៗធំ Appaហិហិ »សម្លេងកូនៗទាំងបីស្រែកបន្លឺក្រហឹងពេញភូមិគ្រឹះលាយឡំជាមួយនិងសម្លេងសើចរបស់ពួកគេរត់សម្ដៅមករកប៉ាធំនិងប៉ាតូចដែលនៅអង្គុយចាំក្នុងតុកអាហារ។
« ប្រយ័ត្នដួលណាកូនប៉ា »ជុងហ្គុក ដាក់ប្រពន្ធឲចុះពីភ្លៅក្រោកឈរក្រដាងដៃចាំទទួលកូនៗខ្លួនទាំងញញឹម ទោះកូនៗពួកគេរាងធំហើយក៏ពិតមែនតែក្នុងក្រសែរភ្នែករបស់ពួកទាំងពីរគេគឺ កូនៗរបស់ពួកគេ នៅតែជាកូនក្មេងដែលទើបនិងចេះដើរប៉ុណ្ណោះ។
« ហិហិអូនអោប Appaវិញ »ក្រោយសង្ងំអោបលោកប៉ាធំបានបន្តិចហើយពួកគេក៏ប្ដូរមកអោបប៉ាតូចវិញដែលអង្គុយត្រដាងដៃចាំពួកគេម្ដង។
« ហិហិ កូនAppa »ថេយ៉ុង គេសើចកក្អឹកក្រោយត្រូវកូនៗចាប់ថើបពាសពេញមុខ តែមិនយូរជុងហ្គុកក៏ដើរមកចាប់កូនៗឲទៅអង្គុយលើកៅអីរៀងខ្លួនមុននិងចាប់លើកថេយ៉ុងឲមកអង្គុយលើភ្លៅវិញ។
« ឆាប់ញាុំបាយរបស់កូនៗទៅ »ជុងហ្គុក ថាតែប៉ណ្ណឹងគេក៏ឈ្ងោកមុខញាុំអាហារនិងឆ្លៀតបញ្ចុកប្រពន្ធក្បាលខូចនេះផងដែរ ឯកូនៗក៏គិតតែពីញាុំរបស់ដែលពួកគេចូលចិត្តរៀងខ្លួន ក្រោយការញាុំអាហារបានបញ្ចប់ទៅជុងហ្គុកក៏ត្រូវទៅក្រុមហ៊ុនជាមួយនិងកូនៗទាំង3ឯថេយ៉ុងគេមិនបានទៅនោះទេ ព្រោះតែមុននេះជីមីនបានមករកគេដើម្បីនិយាយគ្នាលេង ។
« មីនមីនហ៎ា តើឯងមិនគិតចង់យកកូនម្នាក់ទៀតទេហេស៎ »ថេយ៉ុង ដែលអង្គុយលើសាឡុងញាុំstrawberryពីនាក់មិត្តក៏ចោតសួរឡើង។
« កូនហេស៎ ហឹុស ត្រឹមកូនពីយើងមើលសឹងមិនបានគេងផងទម្រាំកូន4 5ដូចឯងណាធានាថានិងដូចផេនដាមិនខាន »ជីមីន គេតបទាំងក្រវីក្បាលកូន2គេមើលពីនាក់យ៉ុនហ្គីឈឺក្បាលវិលមុខរាល់ថ្ងៃទម្រាំកូន3 នៅពីរនាក់ក្នុងពោះទៀតធានាថានិងដូចសត្វផេនដាមិនខាន។
« តែក៏សប្បាយណាអ៊ូអរមិនស្ងាត់ផ្ទះហិហិ »ថេយ៉ុង មែនហើយបានគ្នាច្រើននិងហើយមិនស្ងាត់ផ្ទះ។
« ឯងយកតែឯងទៅយើងមិនយកទេ »ជីមីន ដាច់ខាតគឺគេមិនយកនោះទេ2ហ្នឹងបានហើយ។
« មីនមីន យើងធ្វើដន្លងនិងគ្នាល្អទេ »ថេយ៉ុង ញាុំសុខៗគេក៏នឹកឃើញគំនិតមួយនាំឲជីមីនបែរមកសម្លឹងគេថ្លែ។
« ហើយឯងនិយាយ ហ្នឹងមានមើលកូនយើងនិងកូនឯងទេ លីយ៉ុនប្អូនជូយ៉ុងប៉ុន្មានឆ្នាំ ហើយកូនប្រុសឯងមាន2 កូនស្រីយើងមាន1ប្រុងឲកូនស្រីយើងយកអ្នកណាអត់អ្នកណាហាស៎ »ជីមីន ចោតសួរគេទាំងជ្រួញចិញ្ចើម បើកូនស្រីខ្លួនមានតែ1ឯងកូនគេមានដល់តែ2នាក់ឯណោះប្រុងឲយកប្ដី2ឬយ៉ាងមិច។
« ក៏យើងមិនដឹង »ចម្លើយរបស់ថេយ៉ុងធ្វើឲជីមីនក្រវីក្បាលភ្លាមៗមើលៗកូន4 5ហើយនៅនិយាយដូចក្មេងមិនដឹងអីទៀត។
« ឯងនេះ »ជីមីន ក្រវីក្បាលបន្តិចទើបទៅទាញយក Strawberryមកញាុំដែរ។
+ក្រុមហ៊ុន
Office៚
« ប៊ីនឯងចាត់ការរៀបរយហើយមែនទេ »ជុងហ្គុក ដែលអង្គុយនៅកៅអីពិនិត្យឯកសាក៏ងើបមុខមកសួរប៊ីនអំពីរឿងអ្វីមួយ។
« បាទ រៀបរយហើយលោកម្ចាស់ »ប៊ីន
« ល្អណាស់ ត្រូវប្រាកដថាថេយ៉ុងនិងមិនដឹងអំពីរឿងនេះយល់ទេ »ជុងហ្គុក គេញញឹមឡើងហាក់និងមានអ្វីម្យ៉ាងដែលព្យាយាមលាក់បាំងមិនឲថេយ៉ុងដឹង។
« បាទ តែយើងធ្វើបែបនេះម្ចាស់តូចអាចនិងខឹងទេ »ប៊ីន សួរទាំងភ័យបើសិនជាម្ចាស់តូចរបស់គេដឹងនោះបើស្លាប់ក៏ពិការដែរ។
« មិនអាចនោះទេ »ជុងហ្គុក គេជឿថាថេយ៉ុងនិងមិនអាចខឹងគេបានឡើងព្រោះរឿងដែលគេធ្វើមានខុសឯណា។
« ចុះកូនៗយើងនៅឯណា »ជុងហ្គុក
« បាទ គឺនៅអង្គុយលេងនៅខាងក្រៅទាន »ប៊ីន
« ឲគេនាំកូនៗយើងទៅផ្ទះមុនទៅ ហើយកុំភ្លេចឲយូរ៉ានាងចូលមកផង »ក្រោយទទួលបញ្ជាពីជុងហ្គុកហើយប៊ីនក៏ចេញទៅឲកូនចៅនាំយកលោកប្រុសតូចនិងអ្នកនាងតូចត្រឡប់ទៅផ្ទះ តែក៏មិនភ្លេចចូលទៅហៅយូរ៉ាដែលនៅចាំខាងក្រៅឲចូលទៅក្នុងផងដែរ។
« នាងជាអ្នកណា »ជុងវ៉ុន រៀបនិងឡើងឡានក៏ក្រឡេកទៅឃើញមនុស្សស្រីស្លៀករូបក្រហមទុំត្រឹមគល់ភ្លៅនៅមានបង្ហាញ់ចេញដើមទ្រូងចេញមកច្បាស់ៗទៀតផង តើនាងជាអ្នកណាហេតុអីប៊ីនហៅឲនាងចូលទៅ ដូចជាលាក់លៀមយ៉ាងនេះ។
« ពិតមែនហើយ មើលទៅនាងប្រហែលជាទៅរកលោកប៉ាជាមិនខាន »ជូយ៉ុន
« មិនអាចនោះទេ ប៉ាធំមិចនិងអាចឲស្រីបែបនេះចូលទៅបាននោះ »ថេជុង គេមិនជឿថាប៉ាធំរបស់គេនិងអនុញ្ញាតឲមនុស្សស្រីបែបនេះចូលទៅជួបគាត់នោះឡើយ។
« អ្នកប្រុសអ្នកនាងតូចបាទឆាប់ឡើងឡានមកទាន »តាក់កុងឡាន ដោយសារតែមិនចង់ឲពួកគេនៅយូរគាត់ក៏ហៅបង្វែរឲពួកគេបែរមកគាត់វិញ។
« យើងមិនទៅ ថេជុងបើឯងចង់ដឹងឯងក៏ចាំមើលទៅ »ជុងវ៉ុន បែទៅប្រាប់តាក់កុងឡានរួចទើបបែមករកថេជុងវិញបើចង់ដឹងក៏នៅចាំមើលទៅ តែបើដូចអ្វីដែលពួកគេគិតមែននាងងាប់ ចំណែកលោកប៉ាធំក៏ដោះស្រាយជាមួយប៉ាតូចទៅ និយាយតែប៉ុណ្ណឹងពួកគេក៏នាំគ្នាឡើងទៅអង្គុយលើឡានរងចាំមើលថាតើនិងមានរឿងអីបន្ត។
« នោះគឺលោក..ប៉ា»ក្រោយអង្គុយចាំបានមួយសន្ទុះពួកគេក៏ឃើញជុងហ្គុកដើរចុះមកជាមួយស្រីម្នាក់មិញនោះឡើងឡានទៅណាក៏មិនដឹងដោយប៊ីនជាអ្នកបើកឡាន។
« ឆាប់តាមទៅ »ជុងវ៉ុន ក្ដាប់ដៃយ៉ាងណែនបញ្ជាឲតាក់កុងឡានបើកតាមពីរក្រោយលោកប៉ាគេជាប់មិនឲដាច់នោះទេ។
« បើពិតដូចអ្វីដែលកូនបានឃើញមែនប៉ានិងនាងមិនរួចខ្លួននោះទេ »ជុង/ថេ/ជូ ពួកគេសង្កត់សម្លេងនិយាយមួយៗចេញមកធ្វើឲតាក់កុងឡានស្ដាប់ទៅព្រឺសម្បុលយ៉ាងខ្លាំង ហើយឡានក៏ចេះតែបន្តដំណើររបស់មកដល់សណ្ឋាគារផ្កាយ5មួយកន្លែង។
« សណ្ឋាគារផ្កាយ5 ហេស៎ ថតឲAppaមើលទៅ »ជូយ៉ុន សម្លឹងមើលដំណើរដែលលោកប៉ានាងដើរចុះពីឡានអោបចង្កេះស្រីម្នាក់នោះដើរចូលទៅខាងក្នុង ទើបនាងប្រាប់ឲបងប្រុសនាងថតផ្ញើរឲAppa។
+ភូមិគ្រឹះចន
« មីនមីនឯញាុំទឹកអីទេ »ថេយ៉ុង ដែលស្ថិតក្នុងផ្ទះបាយក៏ស្រែកសួរទៅជីមីនដែលអង្គុយលើសាឡុងមើលទូរទស្សន៍ថាចង់ញាុំទឹកអីឬអត់ព្រោះតាំងពីព្រឹកមកញាុំតែStrawberry។
« យើងយកទឹកក្រូច »ជីមីន
តឺង៚
« ថេហ៎ា ថេជុងផ្ញើររូបអីឲឯងនាគ »ជីមីន ដើរមកក្នុងផ្ទះបាយដោយនៅក្នុងដៃមានកាន់ទូរស័ព្ទមកជាមួយផងដែរ។
« ឯងចុកមើលៗ យើងជាប់ដៃហើយ »ថេយ៉ុង ដោយសារតែដៃគេជាប់កាន់កែវនិងថូទឹកទើបឲជីមីនជាអ្នកចុចជំនួស។
« បានណា នេះ..នេះរូបលោក »ជីមីន ក្រោយឃើញរូបដែលថេជុងផ្ញើរឲហើយជីមីនក៏បើកភ្នែកធំៗសម្លឹងទៅមើលរូបក្នុងអេក្រង់ទូរស័ព្ទឲកាន់តែច្បាស់ ទើបមើលឃើញថាជាជុងហ្គុកដែលកំពុងដើរអោបចង្កេះស្រីម្នាក់ដើរចូចសណ្ឋាគារផ្កាយ5 តែភ្លាមៗគេក៏ត្រូវបែរមកតាមសម្លេងធ្លាក់បែកកែវនិងថូរនេះវិញ។
ប្រាវ!!!៚
« ថេ..ថេយ៍ឯង ឯងកុំជាន់...»ជីមីន ស្រែកស្លន់ស្លោឡើងក្រោយសម្លឹងមើលទៅថេយ៉ុងគេដើរជាន់អំបែងកែវដើរទៅអង្គុយលើកសាឡុងហាក់គ្មានអារម្មណ៍ក្នុងខ្លួនបន្តិចទាំងដែលកម្ទេចអំបែងនិងឈាមហូរចេញពីជើងគេឥតឈប់។
« អ៊ុំ...អ៊ុំឆាប់ទៅយកបង់រុំរបួលមកនេះ!!!»ជីមីន
« ចា..ចាស៎»មេដោះ ឮហើយក៏រហ័សរត់ទៅរកបង់រុំរបួលយ៉ាងលឿនព្រោះឃើញថាជើងម្ចាស់តូចសុទ្ធតែឈាម ព្រះអើយបើលោកម្ចាស់ធំដឹងនោះស្លាប់មិនខានទេ។
« ថេយ៍ឯង..ឯងមិនអីទេហេស៎ »ជីមីន រត់ចូលទៅចាប់ដៃគេទាំងបារម្ភ។
« ហឹុម... »ថេយ៉ុង គេគ្រាន់តែក្រហឹុមបន្តិចទើបដើរចេញទៅក្រៅ ទើបជីមីនគេរហ័សរត់ទៅតាមដែរមកដល់ខាងក្រៅគេក៏បញ្ជាឲកូនចៅយកឡានជូនគេទៅសណ្ឋាគារដែលកូនៗបានផ្ញើរឲខ្លួនមើលមិញនេះ ដើម្បីប្រាកដចិត្ត។
« ឆាប់ទៅ »
« បាទ »ថាតែប៉ុណ្ណឹងតាក់កុងឡានក៏ចេញដំណើរទៅតាមអ្វីដែលម្ចាស់តូចបញ្ជា នៅក្នុងឡានមិនមានអ្នកណានិយាយអ្វីនោះទេ ឯជីមីនគេគឺបារម្ភពីរបួសជើងដែលមានអំបែងនិងឈាមហូរខ្លាំងណាស់តែដោយសារឃើញទឹកមុខថេយ៉ុងមិនល្អទើបគេបានតែត្រឹមស្ងាត់មាត់។
+សណ្ឋាគារផ្កាយ5
ងឺត!!!!
« តើបងកំពុងតែក្បត់អូនមែនឬជុង »ថេយ៉ុង ឈានជើងចុះពីឡានដែលមានឈាមហូរតិចៗ សម្លឹងទៅមើលសណ្ឋាគារដែលជាកន្លែងដែលកូនថតផ្ញើរឲមិញនេះ តើប្ដីគេពិតជាកំពុងតែក្បត់គេមែនហេស៎?។
[ To Becontinue♡'･ᴗ･'♡✰★]ចំពោះអ្នកដែលមិនទាន់បានអានរឿងថ្មី អាចចូលទៅអានលេងៗផងណា💗😊💜