+ 1 សប្ដាហ៍ក្រោយមក
ក្រោយថេយ៉ុងសម្រាកនៅមន្ទីពេទ្យបានមួយសប្ដាហ៍ហើយថ្ងៃនេះក៏ដល់ថ្ងៃដែលគេអាចត្រឡប់ទៅភូមិគ្រឹះវិញផងដែរ ដំបូងគ្រូពេទ្យបានអនុញ្ញាតឲចេញតាំងពីថ្ងៃទី4ម្លេះតែដោយសារជុងហ្គុកនៅមិនទាន់ទុក្ខចិត្តនិងស្នាមវះកាត់ទើបនាយឲថេយ៉ុងនៅសម្រាករហូតមុខរបួលបានជាគ្រាន់បើសិន។ ក្នុងអំឡុងពេលមួយអាទិត្យវាពិតជាសប្បាយខ្លាំងណាស់សម្រាប់ពួគេទោះបីស្ថិតនៅក្នុងមន្ទីពេទ្យក៏ដោយ ខណះដែលគេងនៅមន្ទីពេទ្យជីមីននិងយ៉ុនហ្គីក៏បានមកសួរសុខទុក្ខពួកគេនិងកូនតូចៗនោះផងដែរ។ បើនិយាយពីកូនៗរបស់ពួកគេវិញគឺមិនសូវយំនោះទេហើយពួកគេគឺហាក់ចូលចិត្តជុងហ្គុកខ្លាំងណាស់រាល់ពេលដែលជុងហ្គុកលើកបីពួកគេឡើងគឺតែងតែធ្លោយស្នាមញញឹមចេញមករហូតជាពិសេសនោះគឺកូនប្រុសទាំង2និងឯង ឯកូនស្រីពៅវិញមហាសែនខូចយំរហូតបាត់មុខលោកប៉ាទាំង2គឺមិនបានដឹងតែយំតែម្ដង បើសិនជានាងឃើញថេយ៉ុងបាត់ជុងហ្គុកនាងនិងយំ តែបើនាងឃើញជុងហ្គុកបាត់ថេយ៉ុងនាងនិងយំហើយជម្រើសល្អគឺនៅជុំគ្នា។
« ប្រពន្ធសម្លាញ់អូនរួចឬនៅ »ជុងហ្គុក បីកូនប្រុសទាំង2នៅក្នុងដៃក៏សួរទៅប្រពន្ធដែលកំពុងនៅក្នុងបន្ទប់ទឹកផ្លាស់ខោអាវ ឯកូនស្រីវិញនៅគេងលើគ្រែបើកភ្នែកភ្លឹសៗសម្លឹងរកមើលប៉ាតូចព្រោះឃើញតែប៉ាធំ។
« អូ!!!ប្រពន្ធសម្លាញ់ហា៎ លឿនឡើងជូយ៉ុនយំឥឡូវហើយអូន »ជុងហ្គុក ដែលឈរបីកូនប្រុសទាំង2សងខាងក៏ងាកទៅស្រែកប្រាប់ប្រពន្ធយ៉ាងលឿនក្រោយឃើញទឹកមុខកូនស្រីហាក់មិនល្អសោះ។
« ង៉ា.../ អា៎កូនស្រីហា៎ប៉ាតូចនៅទីនេះហើយនោះប៉ាៗធំកូនណា »ជូយ៉ុនដែលបង្ហើរសម្លេងយំបានមួយម៉ាត់ក៏ស្ងាត់ទៅវិញក្រោយលោកប៉ាទាំងពីមកឈរជិតគ្នាឲនាងបានឃើញ ទើបនាងញញឹមទៅដាក់លោកប៉ាទៅពីតិចៗ។
« សឺត..ខូចម្លេះទេកូនស្រីរបស់Appa »ថេយ៉ុង លើកបីកូនស្រីថ្នមៗកូនអីទេសែនខូចបែបបម្រុងមិនឲមានអ្នកម្នាក់ទៅធ្វើការទេយ៉ាង។
« ខូចដូចអូនចឹងមែនទេ ជុងវ៉ុន ថេជុងកូនប៉ាៗ»ជុងហ្គុក និយាយហើយក៏អោនទៅនិយាយជាមួយកូនប្រុសតូចរបស់ខ្លួន 2នាក់បងប្អូននេះក៏មិនអន់ប៉ុន្មានដែរបើសិនជាគេឃើញជុងហ្គុកបីម្នាក់អត់ម្នាក់សាកមើលយំបែកមន្ទីពេទ្យឥឡូវហ្នឹង (នេះហើយពាក្យមិនសូវយំ យំតែម្ដងបែកមន្ទីពេទ្យ )។
« មែនហើយ ហិហិ »ថេយ៉ុង ក៏បែរមកសើចស្ញេញដាក់ប្ដីព្រោះតែនាយនិយាយក៏មិនខុសគឺដូចមែន។
« លោកម្ចាស់បាទ »ប៊ីន
« ឆាប់លើករបស់របរទៅ »ជុងហ្គុក ថាហើយប៊ីនក៏ចូលមកក្នុងយកកំប៉ុងទឹកដោះគោរួចទាំងរបស់ផ្សេងៗផងដែរ។
« រួចរាល់ហើយលោកម្ចាស់ »ប៊ីន
« ចឹងយើងឆាប់ទៅៗប្រពន្ធសម្លាញ់ តោះកូនប្រុសកូនស្រីប៉ា »ជុងហ្គុក
« បាទ លោកប្ដី » ថាហើយក៏នាំគ្នាដើរចេញទៅដោយថេយ៉ុងបីជូយ៉ុន ឯជុងហ្គុក គឺបីកូនប្រុសទាំងពីនៅក្នុងដៃសម្ដៅទៅឡានដែលនៅចាំខាងមុខនោះ ក្រោមក្រសែភ្នែកជាច្រើនដែលសម្លឹងមកក្នុងន័យច្រណែននិងថេយ៉ុងដែលអាចមានកូនបាននៅមានលោកប្ដីម៉ាហ្វៀនេះថ្នមទៀត បើតាមគេធម្មតាវ៉ៃខ្ទប់ជញ្ជាំងឥឡូវនិង។
ងឺុត!!!!!!
ក្រោយធ្វើដំណើរចេញពីមន្ទីរពេទ្យអស់មួយសន្ទុះពេលនោះពួកគេក៏មកដល់ភូមិគ្រឹះវិញដោយមានការចាំទទួលស្វាគមន៍ពីគ្រួសារគីមជីមីននិងយ៉ុនហ្គីផងដែរ។
«សឺតៗៗ ជុងវ៉ុន ថេជុង ជូយ៉ុនហា៎មកដល់ផ្ទះយើងហើយណាកូនប្រុសកូនស្រីប៉ាៗ »ជុងហ្គុក អោនទៅថើបថ្ពាល់កូនប្រុសដែលនៅក្នុងដៃរួចទើបទៅថើបថ្ពាលកូនស្រីតិចៗ ទើបនាយបោះជំហ៊ានចេញពីឡានចាំប្រពន្ធ។
« ហ៎... » ថេយ៉ុង គេពេបមាត់បែបមិនសុខចិត្តភ្លាមក្រោយពេលប្ដីមិនថើបខ្លួនចឹងគេមិនខ្ចីចុះ។
« ប្រពន្ធសម្លាញ់ហា៎ ចុះមកអូន »ជុងហ្គុក ដែលមិនដឹងថាប្រពន្ធងក់ងរក៏ហៅឲចុះមកឯកូនស្រីនៅសម្លឹងមុខប៉ាៗភ្លឹសៗ មិនបាច់ឆ្ងល់ថាហេតុអីមិនគេងព្រោះតែនៅចាំមើលតែបាត់ប៉ាតូចប៉ាធំនិងអាលស្រែកយំនិងហើយចំណែកបងប្រុសទាំងពីក៏ចឹងដែរគឺសហការគ្នាបានល្អណាស់។
« អត់ »ថេយ៉ុង តបទាំងមិនខ្ចីមើលមុខប្ដី។
« ហឹុសៗ »ជុងហ្គុក ដែលទើបតែនឹកឃើញថាប្រពន្ធងក់ងររឿងអីក៏សើចឡើង ពុទ្ធោមើលប្រពន្ធគេចុះចេះមកច្រណែនកូនទៅកើតដែរ។
« អៅ!! ជុងហ្គុកហេតុអីមិនចូលទៅក្នុងទៅកូនហើយចុះថេយ៍ហេតុអីមិនចុះមកកូន »អ្នកស្រីគីម ដែលឮសម្លេងឡានយូរហើយតែចាំមិនឃើញមានអ្នកណាចូលក្នុងសោះ ទើបពួកគាត់នាំគ្នាចេញមកមើលក៏ឃើញជុងហ្គុកឈរសើចទើបទៅតាមក៏ឃើញថេយ៉ុងគេនៅពេបមាត់ងក់ងរក្នុងឡាន។
« គឺគ្មានអីទេអ្នកម៉ាក់ នេះខ្ញុំផ្ញើជុងវ៉ុនផង ជីមីនកាន់ថេជុងបន្តិច»ជុងហ្គុក ដើរទៅរកអ្នកស្រីគីមទើបហុចកូនប្រុសឲគាត់បី1ហើយបន្តដើរទៅរកជីមីនឲគេកាន់ថេជុង មុននិងបោះជំហ៊ានទៅរកប្រពន្ធដែលងក់ងរនោះទាំងគ្រឺតខ្នាញ់។
« អាយ៉ុនកាន់ជូយ៉ុនឲបន្តិចហើយអ្នកទាំងអស់គ្នាចូលទៅក្នុងមុខចុះខ្ញុំនៅជម្រះបញ្ជីជាមួនប្រពន្ធបន្តិច » ជុងហ្គុក ចូលទៅក្នុងឡានយកកូនចេញពីដៃរថេយ៉ុងហុចឲយ៉ុនហ្គីកាន់ ឯអ្នកដែលកាន់កូនឲនាយម្នាក់ៗនាំគ្នាំគ្រវីក្បាលតែម្ដងមើលចុះកូនដល់ទៅបីមើលបែបក្អូត ។បន្ទាប់ហួសចិត្តនិងពីនាក់ប្ដីប្រពន្ធនេះហើយពួកគាត់ក៏នាំកូនៗតូចៗយកទៅក្នុងផ្ទះទុកឲជុងហ្គុកចាត់ការប្រពន្ធក្បាលខូចនេះម្ដង។
« ជុងហិហិយើងចុះទៅណ៎...»ថេយ៉ុង ឃើញមុខប្ដីមិនស្រួលក៏បបួលចុះចេញពីឡានតែមានទៅទាន់អីជុងហ្គុកបិទទ្វារឡានបាត់ហើយហ្នឹង។
« អូនចប់មិនខានទេ ហឹុសៗ»ជុងហ្គុក នាយសែនគ្រឺតខ្នាញ់តាំងពីមន្ទីពេទ្យមកម្លេះចាំមើលនាយនិងក្រញិចឲណាណីម្ដង។
« អា!! ហិហិហិ លោកប្ដី ហិហិ »ថេយ៉ុង គេត្រូវសើចមកភ្លាមត្រូវប្ដីហក់មកអោនជាប់មុននិងថើបពាសពេញមុខគេឲក្រហម។
« សឺតៗៗខ្នាញ់ៗខ្លាំងណាស់សឺតៗៗៗ »ជុងហ្គុក នាយចាប់ថើបថ្ពាល់ប្រពន្ធខ្សឺតៗមិនខ្ចីហត់នោះទេឲតែបានចាប់ក្រញិចប្រពន្ធបែបនេះ។
« ហាស៎ហា លោកប្ដីហា៎ ហិហិ » ថេយ៉ុង
« ង៉ាៗៗ ង៉ាៗ» កំពុងតែថើបគ្នាសុខពួកគេក៏ឈប់មួយកន្លែងសិនរងចាំផ្ទៀងត្រចៀកចាំស្ដាប់សម្លេងដែលខ្លួនឮល្វើយៗមិញនេះ។
« ង៉ាៗៗ ង៉ាៗៗៗ»
« កូនយំ »ថេហ្គុក និយាយព្រមគ្នាព្រះអើយភ្លេចឲឈឹងថាកូនៗបាត់ខ្លួនទាំងពីមិនបាន។ក្រោយឮកូនយំបែបនេះជុងហ្គុកក៏បើកទ្វារឡានមុននិងលើកបីប្រពន្ធទៅជាមួយយ៉ាងលឿន។
« អូៗ កុំយំណាចៅណា »លោកគីម និងអ្នកនៅក្នុងផ្ទះវិញម្នាក់ៗឡើងវល់អស់ហើយមិនដឹងថាគួលួនអ្នកណានោះទេបើសុទ្ធតែកំពូលចៅលួងអ្នកនេះ2អ្នកទៀតយំឲត្រហឹង នេះពួកគាត់មើលតែបន្តិចឈឺក្បាលថ្នាក់នេះចុះទម្រាំជុងហ្គុកនិងថេយ៉ុងវិញ កុំថាតែលោកគីមនិងប្រពន្ធគាត់ជីមីនក៏វល់ណាស់ដែរពីនាក់ប្ដីប្រពន្ធកាន់កូនម្នាក់មួយលួងមិនបាត់សោះចុះកូនគេកើតមកចឹងអីដឹងតែមិនបានគេងតែម្ដង។
« អូ កូនប៉ាៗមកនេះមក »ជុងហ្គុក មកដល់ក៏ដាក់ឲថេយ៉ុងអង្គុយនៅសាឡុងស្រួលបួលសិនមុននិងដើរទៅយកកូនៗពីជីមីននិងយ៉ុនហ្គី ឯថេយ៉ុងក៏យកជូយ៉ុនមកកាន់ក្នុងដៃដែរ។
« ជូយ៉ុនកូនស្រី នេះAppaណាហើយនេះប៉ាៗធំកូនចឹងកូនឈប់យំទៅ សឺត»ថេយ៉ុង លើករលាក់កូនស្រីតិចៗទើបឲកូនសម្លឹងមើលខ្លួននិងជុងហ្គុកទើបនាងស្ងាត់មាត់ឈឹង ជុងវ៉ុន ថេជុងក៏ដូចគ្នាគ្រាន់តែមកដល់ដៃប៉ាធំក៏បាត់យំភ្លាម ឯអ្នកគ្រប់គ្នាវិញម្នាក់ៗចំហរមាត់ធ្លុងអូយំនេះមិនមែនយំឃ្លានទឹកដោះគោទេហេស៎ តាមពិតរកប៉ាៗទាំងពីសោះពួកគាត់ឯណោះខំយកទឹកដោះគោមកបញ្ជុកតែគ្មានអ្នកមឹមនោះទេ។
« ហឹុសៗ ខូចសម្បើមណាស់លោកកូន »ជុងហ្គុក សម្លឹងមើលកូនទាំងបីរបស់ខ្លួនទាំងអស់សំណើចមើលចុះបិុនញ៉េះសោះចេះតាមខ្លួនទៅហើយ។
« អូ មើលចុះជូយ៉ុនគេសើចហើយហិហិ »ថេយ៉ុង ដែលសម្លឹងមុខកូនស្រីក៏សើចឡើងក្រោយឃើញនាងសើចតិចៗដាក់ខ្លួន។
« កូនឯងនេះកំពូលហើយ»យ៉ុនហ្គី នាយនៅតែសរសើរ សរសើរត្រង់ថាមើលឈ្នះកូនភ្លោះបីហើយសុទ្ធតែកំពូលកូន។
« ឯងចាំមើលកូនឯងម្ដងទៅ ហឹុស»ជុងហ្គុក ចាំមើលតែកូនគេកើតមកក៏មិនខុសពីកូននាយប៉ន្មានដែរ។
« អឺ មែន ហឹុសៗៗ »
បន្ទាប់ពីនិយាយគ្មាលេងបានមួយសន្ទុះហើយគ្រួសារគីមនិងយ៉ុនមីនក៏ត្រឡបទៅវិញក្រោយញាុំបាយជុំគ្នាហើយ ជុងហ្គុកនិងថេយ៉ុងវិញក៏នាំគ្នាបីកូនយកទៅសម្អាតខ្លួនមុននិងយកមកដាក់ក្នុងអង្រឹង3ដែលតម្រៀបជួរគ្នាអង្រឹងនេះគឺអាចយោលខ្លួនឯងបានមិនពិបាកនោះទេហើយណាមួយកូនគេមឹមឆ្អែតក៏គេងតែម្ដង បន្ទាប់ពីរៀបចំឲកូនៗរួចរាល់ហើយជុងហ្គុកនិងថេយ៉ុងក៏នាំគ្នទៅសម្អាតខ្លួនចេញម្ដងព្រោះមួយថ្ងៃនេះកូនៗពួកគេកូរសម្បើមណាស់ក្រោយម៉ុជទឹករួចរាល់ពួកគេក៏ឡើងមកគេងអោបគ្នាលង់លក់បាត់ទៅ( បញ្ជាក់ណាបន្ទប់តែមួយទេគ្រាន់តែវាមានទំហំធំ)។ ហើយចំពោះកូនភ្លោះទាំងបីគឺមិនពិបាកចំណាំនោះទេព្រោះតែកូនស្រីនាងរាងកាត់ទៅរកថេយ៉ុងបន្តិចឯងជុងវ៉ុននិងថេជុងវិញគឺដូចគ្នាគ្រាន់តែពណ៍សក់ខុសគ្នាបន្តិចប៉ុណ្ណោះណាមួយពួកគេជាឪពុកម្ដាយរឿងអីដែលចំណាំកូនខ្លួនឯងមិនដឹងនោះ។
[ To Becontinue ☞︎︎︎✯★♡︎]
♡︎𝙸 𝚕𝚘𝚟𝚎 𝚢𝚘𝚞 𝚛𝚎𝚊𝚍𝚎𝚛𝚜♡︎