ក្រោយមើលខ្លីបវីដេអូដាស់សតិសាតាន់ដែលនៅក្នុងខ្លួនឲពុះកញ្ជោលរើឡើងហើយនោះជុកហ្គុកមិនបានទុកយូរនោះទេ គឺនាយបានឲប៊ីនទៅចាប់ឡារ៉ាទៅដាក់ក្នុងបន្ទប់ក្រោមដីដែលស្ថិតនៅក្រោមភូមិគ្រឹផ្ទាល់តែម្ដង ហើយនាយក៏ធ្វើដំណើរមកភូមិគ្រឹះដោយមានជីមីន លោកគីមនិងភរិយាគាត់ជាអ្នកមើលថែរថេយ៉ុងដោយយ៉ុនហ្គីទៅជាមួយជុងហ្គុក ព្រោះតែមុននេះនាយបានខលទៅប្រាប់យ៉ុនហ្គីនិងជីមីនផងដែរទើបពួកគេរហ័សធ្វើដំណើរមក ។
ងឺុត!!!!!
គ្រាន់តែមកដល់ភ្លាមជុងហ្គុកមិនបាននិយាយអ្វីទាំងអស់មុននិងដើរសម្ដៅទៅភូមិគ្រឹះដោយមានយ៉ុនហ្គីដើរតាមពីក្រោយចាំមើលថានាយនិងធ្វើយ៉ាងមិច ។
" ល្បែងចាប់ផ្ដើមហើយ ហឹុសៗ" យ៉ុនហ្គី ដែលសម្លឹងទៅមើលជុងហ្គុកដែរព្រាបដូចជាសាតាននោះទាំងញញឹមចុងមាត់ ជួយមិនបាននាងរកផ្លូវងាប់ខ្លួនឯង ហើយគេក៏បានស្គាល់នាងរួចហើយទើបចង់មករាក់ទាក់ខ្លះ ។
" បើកទ្វារ "ស្របមិនសម្ដីដែលត្រជាក់ស្រិបរបស់នាយក៏កាន់កាំបិតនៅក្នុងដៃក្ដាប់ជាប់ភ្នែកទាំងគូរសម្លឹងទៅមាត់ទ្វារទាំងកែវភ្នែកប្រហមច្រាល។ឯកូនចៅនាយឃើញបែបនេះក៏ប្រញាប់មកបើឲនាយយ៉ាងលឿន។
ក្រាក៚ ទ្វារបានបើកបង្ហាញឲឃើញថានៅជុំវិញនេះវាសុទ្ធតែជាឧបករណ៍ធ្វើទារុណកម្មទាំងអស់ឯនៅចំកណ្ដាលនៃបន្ទប់យើងក៏ឃើញស្រស់ឡារ៉ាដែលសន្លប់ដោយសារជាតិនោះអង្គុយលើកៅអីដៃជើងជាប់ចំណង ឃើញបែបនេះជុងហ្គុកនិងយ៉ុងហ្គីក៏នាំគ្នាទៅអង្គុយលើសាឡុងដែលនៅខាងមុខនោះមុននិងសញ្ញូរឲប៊ីនដាស់នាង ឯប៊ីនយល់ស្ថានការក៏...។
« ឈូ!!!... »
" ខិខិ ខិ.." ខណ:ដែលនាងកំពុងតែសន្លប់ក៏ត្រូវឈ្លក់ទឹកភ្លាមនៅពេលដែលប៊ីនជះទឹកពីក្រោនមកដាកមុខនាង។
" សួស្តី អ្នកនាងចាង ឡារ៉ា "យ៉ុនហ្គី/ជុងហ្គុក ពួកគេនិយាយដំណាលគ្នាមុននិងសង្កត់ត្រង់ឈ្មោះនាង។
" មីន..មីនយ៉ុនហ្គី...ចន..ជុង..ជុងហ្គុក.."នៅពេលដែលមានអ្នកហៅឈ្មោះខ្លួនបែបនេះនាងក៏ងើបមុខឡើងទើបត្រូវបើកភ្នែកធំៗហៅឈ្មោះនាយទាំងពីរទាំងញ័រមាត់ ពិសេសគឺជុងហ្គុកនិងតែម្ដង។
" នាងនៅចាំយើងដែលហេស៎!!!" ជុងហ្គុក មិនឲយ៉ុងហ្គីមាត់និយាយទាន់នាយក៏ស្ទុះទៅបោចសក់នាងមួយទំហឹងទាញមុខនាងឲងើបឡើងមកលើឲឃើញមុខសាតានដែលក្រហមរងាលរបស់នាយច្បាស់ៗ ដោយសារតែសំឡេងប្រពន្ធនិងរូបភាពរបស់ចូលពេញខួរក្បាលនាយរហូតទើបធ្វើឲកំហឹងខឹងក្រោធវាចេះតែកើនឡើងជាលំដាប់។
" អួយ!!!យើងឈឺលែងយើងភ្លាម "ឡារ៉ា មើលចុះគេបោចសក់យ៉ាងហ្នឹងហើយសម្ដីខ្លាំងទៀត។ឯយ៉ុនហ្គីបែបនេះក៏ដើទៅអង្គុយចាំមើលឈុតឆាក់ល្អមើលវិញ។
" ឈឺឬ!!!?" ជុងហ្គុក សង្កត់សំឡេងសួរទៅនាងយកអណ្ដាតមកតល់ថ្ពាល់ឯដៃមិនបានប្រលែងសក់នាងនោះទេ។
" យើងប្រាប់ឲ« ផាច់!!! »អួយ..." ឡារ៉ា នាងនិយាយមិនទាន់ចង់ផងក៏ត្រូវបាតដៃក្រាស់របស់នាយវាត់មកលើផ្ទៃមុខនាងមួយកម្លាំងដៃឲវាចេញស្នាមមកច្បាស់ៗ។
" ឯងថោកទាបណាស់ « ផាច់!!!»អួយ...."ឡារ៉ា មិនឲចាញ់ចិត្តនាងក៏ងាកមកថាឲជុងហ្គុកតែក៏ត្រូវងាកទៅម្ដងទៀតដោយកម្លាំងដៃរបស់នាយមុននិងបោចសក់នាងមួយទំហឹងឲមកចំមុខក្រហមឆេះរបស់នាយឯកែវភ្នែកវិញគឺក្រហមដល់ឃើញសរសៃរឯណោះយ៉ុនហ្គីដែលអង្គុយមើលនោះក៏រាងព្រឺបន្តិចដែរ។
" ថោកទាបហេស៎« ផាច់!!!»យើងគិតថាយើងមិនថោកនោះទេដែលវ៉ៃទះតប់មនុស្សពិសពុលដូចជានាងនោះ!!!« ផាច់ៗ!!!» "ជុងហ្គុក តបទៅនាងមុននិងទាញសក់នាងកាន់តែខ្លាំងទើបទះទៅលើមុខនាងគ្មានអាសូរបន្ដិច។
" អូយ!!!យើងឈឺ ហឹុក "នៅពេលដែលនាយកាន់តែបន្ថែមកម្លាំងដៃនិងទះទៅលើផ្ទៃមុខនាងឲងាកឆ្វេងស្ដាំនោះនាងក៏សម្រក់ទឹកភ្នែកចុះមកដោយសារតែមួយដៃៗរបស់នាយគឺមិនមែនស្រាលឯណានាងជាស្រីម្ដេចនិងទ្រាំបានទៅ។
" ហឹុសៗឈឺហេស៎« ផាច់!!!»នាងឈឺមិនទាន់ដល់ប្រពន្ធយើងនោះទេ ហេតុអីក៏ឈឺលឿនម្លេះ!!!"ជុងហ្គុក នាយស្រែកឲនាងខ្លាំងៗមុននិងទាញកន្រ្តាក់សក់នាងមួយទំហឹង។
" អូយ!!!ហឹុកៗ ប្រពន្ធស្អីឯងយើងទៅធ្វើអីប្រពន្ធឯងហាស៎!!" ឡារ៉ា នាងយំស្រែកដាក់ទៅជុងហ្គុកនាងទៅធ្វើស្អីប្រពន្ធនាយបើមិនសូម្បីទាំងស្គាល់មុខផង🙄។
" ហឹុសៗ មិនបានធ្វើអីចឹងឬ «ឆ្វាច់!!!»" ស្របនិងសម្ដីនាយក៏ទាញយកកាំបិតដែលនៅលើតុកមកឆូតផ្ទៃមុខរបស់មួយទំហឹងបង្ករឲវាដាច់ចេញពីគ្នាបន្ដិចនិងមានឈាមហូរជាច្រើនផងដែរ។
" អូយ!!!ហឹុកៗ" ឡារ៉ា នាងកន្ត្រាក់ដៃជើងព្យាយាមរើចេញពីខ្សែចំណងចង់លើកដែរមកខ្ទប់មុខដែលមានឈាមហូរខ្លាំងណាស់តែវាមិនអាចនោះទេ។
" ជុ៎ៗ..យើងនិងទាន់ឲនាងសងមកយើងអស់នោះទេចឹងកុំអាលយំស្រែក ហឹុសៗ"ជុងហ្គុក គេនិយាយហើយក៏សើចខ្លាំងៗចេញមក ឯអ្នកដែលអង្គុយសម្លឹងមើលសភាពជាបិសាចរបស់នោះម្នាកៗចាញ់ផ្ដើមបុកពោះព្រៀតសូម្បីតែយ៉ុនហ្គី គេកំពុងតែគិតថាខ្លួនធ្វើត្រូវឬខុសដែលមកជាមួយនិងជុងហ្គុកព្រោះពេលនេះជុងហ្គុកដូចជាបិសាចយ៉ាងចឹងដៃជើងមើលឃើញសរសៃរយ៉ាងច្បាស់ឯផ្ទៃមុខវិញក្រហមពេញតែម្ដង។
" ហឹុសៗ ឯងចង់ធ្វើស្អីយើងទៅ ទាំងដែលពីមុនឯងនេះវាល្ងង់ឲយើងនិងបងស្រីយើងបោកបានយ៉ាងងាយនោះ ហាស៎ហា៎ "ឡារ៉ា ដែលយំនោះក៏ប្ដូរមកជាសើចវិញដូចជាមនុស្សសតិមិនគ្រប់យ៉ាងចឹង ដោយមិនភ្លេចនិយាយថាឲជុងហ្គុកផងដែរ តែការសកសៀតរបស់នាងវាដូចជាចាក់សាំងដូចទៅក្នុងភ្លើងថែមមួយកំរិតទៀតយ៉ាងចឹង។
" ក្រែងបងស្រីនាងងាប់ដោយសារយើងមិនចឹង ហឹុស" ជុងហ្គុក ញញឹមចុងមាត់ទៅនាងក្នុងន័យជាអ្នកឈ្នះ ធ្វើឲស្រីស្រស់ដែលសើចមិញនេះក៏បែបមកសម្លក់នាយភ្លាមៗ។
" ឯងអាក្រក់ខ្លាំងណាស់!!!" ឡារ៉ា នាងរើបម្រាស់ចេញពីកៅអីយ៉ាងខ្លាំងហាក់ដូចជាឈឺចាប់និងពាក្យសម្ដីរបស់ជុងហ្គុកណាស់ តែនាងភ្លេចអ្វីមួយទេដឹង?។
" ក្រែងនាងមិនចឹងដែលរត់ចោលបងស្រីនាងរត់គេចយកស្រួលខ្លួនឯងនោះ " មួយប្រយោគរបស់ជុងហ្គុកធ្វើឲឡារ៉ាដែលសម្ដែងជាឈឺចាប់នោះសើចឡើងភ្លាមៗ។
" យ៉ាងមិចយើងសម្ដែងសមដែរទេ ហឹុស រាល់ពេលដែលយើងចង់បានអ្វីយើងមិនដែរទទួលបាននោះទេគឺវាតែងតែបានរហូតហេតុអីមិនមែនជាយើងទៅវិញ សមហើយដែលវាងាប់បាត់បែបនេះហាស៎ហា..."ឡារ៉ា ដោយសារតែចិត្តច្រណែនទើបនាងរៀបចំផែនការឲបងនាងធ្វើបែរនេះព្រោះថាបើរឿងបែកការនាងក៏គ្មានបញ្ហាអីដែរ។
" ហឹុសៗ នាងនេះវាអាក្រក់ជាងយើងគិតទៅទៀត "ជុងហ្គុក ស្ដាប់នាងនិយាយហើយនាយក៏សើចឡើងមកមើលទៅនាងវាអាក្រក់លើសពីការស្មានរបស់នាយទៅទៀត។
* ត្រូវហើយមួយអាក្រក់ ឯមួយទៀតស្ថិតជាសភាពបិសាច*យ៉ិនហ្គី នាយមិនហ៊ាននិយាយចេញក្រៅទើបត្រូវបន្លឺក្នុងចិត្តបែបនេះអង្គុយមើលយូៗទៅនានឹងដយចង់ខ្លាចពីនាក់នេះទៅហើយ។
" ចុះឯងចង់យ៉ាងមិច ហឹុស " ឡារ៉ា នាងនៅតែហ៊ាមតទល់ជាមួយជុងហ្គុកទាំងដែលមុខរបស់នាងនៅតែហូរឈាមមិនអាក់ផង។
" ចង់យ៉ាងមិចហេស៎ គឺបែបនេះណា « ជ្រិច!!! »" ជុងហ្គុក និយាយចប់នាយក៏លើកកាំបិតមកចាក់ទម្លុះបាតដៃរបស់នាងឲធ្លុះពីម្ខាងទៅម្ខាងទាំងញញឹមចុងមាត់នៅពេលដែលឃើញនាងស្រែកឈឺចាប់បែបនេះ ដៃមួយគូរនេះហើយដែលរុញច្រាន់ប្រពន្ធខ្លួនវិសនិងបាត់បង់ជីវិតទាំងម្ដាយទាំងកូនចឹងនាយមិនលើកលែងឲមនុស្សដែរចង់បំបាក់បំបែកគ្រួសារនាយឲរស់ស្រួលនោះទេ។
" អូយ!!!!ឈឺណាស់ ហឹុកៗ... "ឡារ៉ា នាងស្រែកដោយក្ដីឈឺចាប់នៅពេលដែលជុងហ្គុកគេដកកាំបិតមួយទំហឹងចេញហើយយកវាមកឆូតលើម្រាមដៃរបស់នាងឲវាដាច់រលាតបន្តិចម្ដងៗទើបឈាមវាចេះតែហូរចេញមកមិនឈប់។
" អូ!!ចិញ្ចៀននេះស្អាតណាស់យើងយកបានទេ? " ជុងហ្គុក នៅពេលដែលអូសកាំបិតចុះឡើងៗនោះក៏ប្រទះនិងចញ្ចៀនមួយវង់ដែលស្ថិតនៅម្រាមកណ្ដាលរបស់នាងទើបនឹកឃើញល្បិចមួយភ្លាម។
" ហឹុកៗ បានឯងយកចុះតែត្រូវដោះលែងយើង " សម្ដីរបស់នាងធ្វើឲជុងហ្គុកសើចឡើងខ្លាំងៗហឹុសចញ្ចៀនកំប៉េកកំប៉ុកមួយវង់នេះហេស៎ចង់ដោះដូរនិងជីវិតនាងឲមានសេរីភាពមិនអាចនោះទេ នាងនៅមិនទាន់សងឈាមដែលហូរចេញពីរាងកាយប្រពន្ធនាយនោះទេចឹងនាងគ្មានសិទ្ធដាច់ខាត់។
" គិតថាយើងស្ដាប់នាងឬ ?" ជុងហ្គុក ថាហើយក៏
« ជ្រិច!!! »
" អាយ៎យ!!!!!!ហឹុកៗឈឺណាស់ " ទឹកមុខឡារ៉ាដែលកំពុងភ័យខ្លាចនោះក៏ប្ដូរមកស្រែកយំម្ដងទៀតនៅពេលដែលជុងហ្គុកយកកាំបិតមកដៃដែលមានចញ្ចៀននោះឲវាជ្រុះទៅផ្នែកខាងក្រោម។
" « ផាច់!!! » កុំមកស្រែកយំដាក់យើង!!! នាងនៅមិនទាន់ឈឺស្មើនិងប្រពន្ធដែលគេងក្នុងធ្លុកឈាមនោះទេ!!!នាងឮទេ!!! « ឆ្វាច់!!!» " ជុងហ្គុក ស្រែកខ្លាំងៗដាក់មុននិងលើកដៃទៅទះចំកន្លែងដែលនាយឆូតមុននេះទើបទៅចាប់ច្របាច់វាបន្ថែមទាំងភ្នែកក្រហមច្រាលទើបយកកាំបិតទៅឆូតលើវាបន្ថែមទើបនាយផ្ដេកកាំបិតទៅលើផ្ទៃមុខនាងមុននិង សម្លឹងទៅនាងដែលស្រែកយំព្រោះភាពឈឺចាប់តែគិតថានាយអាណិតឬវានៅមិនដល់កម្រិតនោះទេ។
" ហឹុកៗ សុំអង្វរដោះលែងខ្ញុំទៅ ខ្ញុំមិនបានទៅធ្វើអីប្រពន្ធ.. « ជ្រិច!!! »អ៎ក...ឈឺណាស់ហឹុកៗ" ខណះដែលពាក្យសម្ដីដែលខ្លាំងអម្បិញមិញក៏ប្ដូរមកជាសូមមេត្តាដែលក៏ភ្លាត់មាត់ស្រែកឡើងនៅពេលដែលជុងហ្គុកយកកាំបិតចាក់ចូលពោះនាង នាយចាក់ហើយក៏ដកចេញមុននិងរុញចូលមួយទំហឹងម្ដងទៀត។
" នាងមិនស្គាល់គេទេឬចាំយើងរំលឹកនាងចុះ« ជ្រិច!!!»ក្មេងប្រុសដែលអាចមានកូនបាន « ជ្រិច!!!» ដេកជាប្រុសយកលុយ « ជ្រិច!!! » អាក្មេងចង្រៃហើុយ!!! « ជ្រិច!!! ជ្រិច!!!» នាងចាំទេ!!? « ផាច់!!!»នៅចាំក្មេងប្រុសដែលនាងរុញទម្លាក់ពីកាំជណ្ដើរទេហាស៎!!!« ជ្រិច!!!!» "ជុងហ្គុក នាយចាំទាំងអស់រាល់ពាក្យសម្ដីដែលនាងមើលងាយទៅកាន់ប្រពន្ធហើយ រាល់ពេលដែលជុងហ្គុកគេនិយាយរំលឹងរឿងនេះឡើងមកវាកាន់តែដាស់សតិអាម្មរណ៍សាតានឲចូលមកកាន់តែខ្លាំងឡើងៗ ទើបនាយនិយាយម្ដងកាត់ដៃមួយមួយផងដែរ រាល់ពេលដែលនាយកាន់តែនិយាយនាយកាន់តែផ្ទុះកំហឹងកាន់តែខាំងរហូតដល់អស់ដៃដែលត្រូវកាត់ទើបនាយប្ដូរមកជាចាក់ទម្លុះភ្លៅនាងឲធ្លុះពីម្ខាងទៅម្ខាងធ្វើឲនាងស្រែកយ៉ាងខ្លាំងនៅពេលដែលរាងកាយនាងសឹងតែទាំងអស់ត្រូវនាយសាតានម្នាក់នេះកាត់ផ្ដាច់។
" ហឹុកៗ យើងឈឺហឹុកៗ..បើជ្រុលជាចឹងហើយមិចក៏មិនសម្លាប់យើងតែម្ដងទៅហាស៎ហឹុកៗ "ឡារ៉ា នាងយំស្រែកឲនាយព្រោះតែពេលនេះវាប្រហាក់ប្រហែលនិងស្លាប់ទាំងរស់យ៉ាងចឹងព្រោះនាយចាក់នាយសុះសាច់អស់ទៅហើយ។
" សម្លាប់ឬងាយពេកហើយ "ជុងហ្គុក មិនគិតថាងាយពេកទេហេស៎បែកគ្នារាប់ឆ្នាំជួបវិញនាយគួរតែទទួលស្វាគមន៍នាងឲឌិតដល់បន្ដិច។
" ឯងចង់យ៉ាងហឹុកៗ "ឡារ៉ា នាងសួរយំព្រោះតែឈឺចាប់ត្រងមុខរបួសជាប៉ុនពេក។
" អូ!!ឬឯងចង់សងសឹកឲអាក្មេងនោះ ហឹុស បើដឹងថាវាពពោះកូនឲឯងណាយើងរុញវាហើយយើងនិងចុះទៅជាន់ពោះវាថែមទៀត...« ជ្រិច!!!» អូយ...ហឹុកៗ" ខណៈដែលអង្វរនាយអស់ចិត្តហើយនាងក៏ប្ដូរមកជាសកសៀតឲនាយខឹងវិញនិងអាលបានសម្លាប់នាងព្រោះពេលនេះនាងលែងចង់រស់ទៀតហើយ តែនាងក៏ស្រែកឡើងម្ដងទៀតនៅពេលដែលជុងហ្គុកយកកាំបិតចាក់ជើងនាងម្ខាងទៀតឲវាហូរឈាមរហាម។
" ចង់សម្លាប់កូនយើងណាស់ហេស៎!!? "ជុងហ្គុក នាយពេលនេះគឺខឹងដល់ថ្នាក់ញ័រសាច់ទៅហើយនាយទ្រាំណាស់ ទ្រាំឈរស្ដាប់ពាក្យសម្ដីរបស់ដែលចង់សម្លាប់ប្រពន្ធកូនខ្លួនទាំងក្នុងខ្លួននេះសឹងតែឆេះទៅហើយ។
" ហឹុកៗ ហឹុកៗ" ឡារ៉ា នាងមិនបាននិយាយតបនោះទេព្រោះពិតជាខ្លាចនិងជុងហ្គុកខ្លាំងណាស់ មិនបាច់ថានាងនោះទេដល់ថ្នាក់ប៊ីននិងយ៉ុនហ្គីរួញចូលគ្នាឯណោះបើនាយសាហាវម្លឹងៗអ្នកហ៊ានលេងចូល។
" មិចក៏មិននិយាយហាស៎!!! « ឆ្វាច់!!!»" ជុងហ្គុក ស្រែកនាងមួយអស់សម្លេងខឹងចិត្តដែលនាងមិនតប.តនិងនាយបន្ត។
" ហឹុកៗ ខ្ញុំ..ខ្ញុំ"ឡារ៉ា
" អាប៊ីន!!!! " ជុងហ្គុក ស្រែកហៅប៊ីនមួយទំហឹងធ្វើឲអ្នកដែររួញចូលគ្នាមិញនេះភ្ញាក់ច្រងាង។
" បា..បាទលោកម្ចាស់" ប៊ីន និយាយទាំងញីញ័រ។
" ចាប់នាងទៅរុញទម្លាក់ពីលើកាំជណ្ដើរទៅ1ថ្ងៃរុញទម្លាក់5ដងរុញជារៀងរាល់ថ្ងៃរហូតដល់ប្រពន្ធយើងដឹងខ្លួនដាច់ខាតមិនឲនាងងាប់នោះទេ យល់ទេ" ជុងហ្គុក គេនិយាយខ្លាំងៗធ្វើឲស្រីស្រស់ដែលអង្គុយយំនោះឲយំកាន់ខ្លាំងលើសដើម។
" អ្ហាយយ...លែងយើងទៅហឹុកៗៗ " ឡារ៉ា នាងត្រូវប៊ីននិងកូនចៅចាប់អូសចេញទៅក្រៅទោះនាងចង់រើក៏មិនបានព្រោះរបួលនាងសុះពេញខ្លួនទៅហើយ។
ក្រោយប៊ីនយកឡារ៉ាទៅជុងហ្គុកនាយក៏ដើរចេញទៅបន្ទបរបស់នាយដើម្បីសម្អាតឈាមដែលខ្ទាតប្រលាកពេញខ្លួននោះមុននិងធ្វើដំណើរទៅមន្ទីពេទ្យដោយមានយ៉ុនហ្គីជាមួយផងដែរតែគេមិនសូវហ៊ាននិយាយរកនាយប៉ុន្មាននោះទេព្រោះដូចជារអាលៗបន្តិច។
[ To Becontinue( ͡° ͜ʖ ͡°)]
ស្លូតអស់ពីចិត្តអស់ពីកាយហើយបាទ🤧🤭💗