ធ្មេចបើកៗនេះក៏កន្លងហួសទៅ1ខែហើយ វាពិតជាលឿនណាស់ ហើយស្នេហារវាងJungkookនិងTaehyungវាកាន់តែផ្អែមល្ហែមពី1ថ្ងៃទៅ1ថ្ងៃ ហើយទំនុកន័យក្ដីស្រលាញ់របស់ពួកគេដែលមានឲគ្នាវាមិនដែសថយចុះនោះទេវាមានតែកើនឡើងពី1កម្រិតទៅ1កម្រិត Jungkook បានឲទៅTaehyungទាំងសេចក្ដីស្រលាញ់ ការថ្នាក់ថ្នម និងការជឿទុកចិត្ត ឯTaehyungបានឲទៅJungkookនូវការជឿទុកចិត្តនិងក្ដីស្រលាញ់មួយដែលមិនអាចវ៉ាស់បានដូចគ្នា។Jungkookរាល់ថ្ងៃនេះគេមិនដែលឲTaehyungធ្វើអ្វីនោះគេថ្នាក់ថ្នមTaehyungដូចជាព្រះបុត្រាតូចយ៉ាងចឹងទោះTaehyungចង់ធ្វើក៏មិនបានដែរ។ហើយការប៉ះពាល់រាងកាយគ្នាវាក៏ក្លាយជារឿងធម្មតាសម្រាប់ពួកគេទៅហើយមិនថា ឱប ថើបនិង...។(ចូលសាច់រឿងវិញ)
" សឺត..Taeហា៎ក្រោកបានហើយអូន"Jungkook ឱនទៅថើបសាច់ខ្នងរលោងរបស់Taehyungមុននិងដាស់គេឲភ្ញាក់ពីគេង វាជារឿងធម្មតាទេដែលJungkookត្រូវដាស់Taehyungបែបនេះគឺនាយតែងតែធ្វើបែបនេះរាល់ថ្ងៃ។
" Jung អូនសុំគេងបន្តិចទៀតបានទេ អូនអត់មានកម្លាំងទេ " Taehyung ដែលគេងផ្កាប់មុខនិងខ្នើយក៏និយាយងូវៗចេញពីក្នុងនោះ គេគ្មានកម្លាំងក្រោកនោះទេព្រោះយប់មិញពួកនាំគ្នាបង្កើតភ្លើងស្នេហ៍រហូតដល់ម៉ោង3ទើបJungkookព្រមឈប់ឯTaehyungវិញគេសឹងតែសម្លប់ម្ដងៗទៅហើយដោយសារតែនាយលេងខ្លាំងពេកតែថាគេក៏ហុចមិនណយដែរនិង។
" បាទអូនគេងចុះចឹងបងទៅម៉ុជទៅ សឺត.."Jungkookនិយាយនាយក៏ទៅក្នុងបន្ទប់ទឹកបាត់ឯTaehyungក៏នៅគេងបន្តទៀតព្រោះថ្ងៃនេះជាថ្ងៃឈប់សម្រាកចឹងគេងម៉ាសប្បាយ។
បន្ទាប់ពីរJungkookម៉ុជទឹករួចហើយនាយក៏បីTaehyungទៅម៉ុជទឹកម្ដងបើចាំគេក្រោកខ្លួនឯងមិនដឹងជាស្មាលណាទេ។ចាប់ម៉ុជទឹកឲTaehyungរួចហើយនាយក៏ត្រូវស្លៀកសំលៀកបំពាក់ឲគេផងតែនាយក៏បាននិយាញ៉ោះTaehyungឲគេអៀនដែរមុននិងបីគេចុះមកក្រោម។
តុកអាហារ៚
" អូ!!ថ្ងៃនេះមានម្ហូបច្រើនណាស់"Taehyung ដែលក្នុងដៃរបស់Jungkookនោះក៏ឡើងធ្វើមាត់ស្រួចៗឲអ្នកឃើញហើយអត់ខ្នាញ់មិនបាន។
" ឈប់ធ្វើមាត់បែបហ្នឹងទៅបងវៃអូនបែកគូទឥឡូវហើយTae"Jungkook និយាយអ្នកនៅទៅនោះក៏សើចព្រោះពួកគេក៏ខ្នាញ់និងក្មេងតូចនេះដែរ។
" ហក៎..លោកប្ដី"Taehyung ឮតែនាយចង់វ៉ៃគេបែបនេះក៏ពេបមាត់ភ្លាម។
" អូ!!ឈប់ពេបមាត់ទៅកូនជ្រូករបស់បង"Jungkook គេហៅ Taeបែបនេះក៏ព្រោះតែរាងតូចឥឡូវនេះមានសាច់សម្បើបណាស់ ។ក៏គេឥឡូវនេះចូលចិត្តនិយាយច្រើនណាស់ទាំងដែរមុនមកនាយនិយាយតែ1មាត់ៗក៏ដើរចេញទៅហើយ។
" អា!! អូនមិនមែនកូនជ្រូកទេស៎ ហឹុកៗ"Taehyung ខណ:ដែលJungkookដាក់ខ្លួនអង្គុយចុះលើកៅអីហើយគេក៏ទម្លាក់ខ្លួនចុះទៅលើកការ៉ូមួយទំហឹងស្រែកយំទធាក់ជើងចុះឡើង ធ្វើឲអ្នកគ្រប់គ្នាស្លឺភ្នែកអស់ពិសេសគឺJungkookតែម្ដងហើយ។
" ស្លាប់ៗ កូនជ្រូកអ្នកណាឲអ្នកឲអូនទម្លាក់ខ្លួនចឹងហាស៌ "Jungkook យកដៃរឹតទ្រូងមុននិងចាប់គេឡើងមករួចទើបដាក់គេឲអង្គុយលើភ្លៅម្ដងទៀត ។ចំណែកឯអ្នកយំវិញនោះគ្រាន់នាយនិយាយចប់ភ្លាមក៏យំលើសដើម។
" ហឹុកៗJungថាឲTaeTaeធ្វើអីហា៎..."ថាតែប៉ុណ្ណឹង Taehyungក៏បើកមាត់ស្រែកយំមិនសុខចិត្តដែលនាយថាឲគេ។ឯអ្នកគ្រប់ឃើញចឹងក៏នឹកហួសចិត្តនិងអ្នកប្រុសតូចរបស់ពួកគេបន្តិចដែរពិសេសJungkookនេះឯងប៉ុន្មានថ្ងៃនេះនាយតាមលួងគេចង់បែបពពុះមាត់ហើយចិត្តសម្បើមណាស់។
" អូ!! TaeTae ប្រពន្ធសម្លាញ់អូនមិនមែនជាកូនជ្រូកឯណា ម៉ោះញាុំបាយវិញណាអូនឃើញទេមានរបស់អូនចូលចិត្តច្រើនណាស់ ឈប់យំទៅ "Jungkook វាសាំភ្នែករបស់អ្នកបម្រើទៅហើយដែរឃើញនាយលួងលោងរាងតូចបែបនេះ កាលពីដំបូងៗណាម្នាក់ៗដូចរូបចម្លាក់ចឹងមើលមិនហ៊ានព្រិចភ្នែកទេខ្លាចថាពួកគេច្រឡំមនុស្ស។
" អឹម..អូនឈប់យំហើយហិហិ"Taehyung ឃើញទេចិត្តប្រែប្រួលលឿនណាស់។
" លើកក្រោយមិនឲទម្លាក់ខ្លួនបែបនេះទៀតទេ ក្មេងល្អត្រូវស្ដាប់បង្គាប់ប្ដីឮទេ សឺត "Jungkookនិយាយទៅគេគេតិចៗមិនប្រើសម្លេងខ្លាំងនោះទេខ្លាចថាគេស្រែកយំមកម្ដងទៀត។
" បាទ ហិហិ ជុងញាំុំ..."Taehyung តបទៅគេទាំងសើចកក្អឹកមុននិងចង្អុយទៅមុខម្អូនដែងខ្លួនចង់ញាុំនោះ។ឯអ្នកបម្រើឃើញបែបនេះហើយក៏នាំគ្នាទៅធ្វើការរាងខ្លួន។
" សឺត..នេះប្រពន្ធសម្លាញ់"Jungkook ទោះបីមិនញាុំបាយឲតែនាយបានថើបថ្ពាល់ពោងៗនេះទៅបានហើយ។
" ហឹុម...ឆ្ញាញ់ណាស់ណាស់បងញាុំដែរទៅ"Taehyung ប្រាប់នាយថាឆ្ងាញ់មុននិងរុញឲនាយម្ដង។
" ហឹុម"នៅពេលដែលម្ហូបមកជិតដល់មាត់ទៅហើយ នាយស្រាប់តែបិទមាត់ជិតយកដៃខ្ទប់ច្រមុះជាប់ហាក់ដូចជាស្អុយណាស់ចឹង។
" Jung បងកើតអី ហា៎មាត់ទៅបិទមាត់បិទច្រមុះធ្វើអី"Taehyungប្រាប់ឲនាយបើកមាត់បើកចម្រុះវិញតែនាយក្រវីក្បាលទៅវិញ។
" បងកើតអីឬ"Taehyung ទម្លាក់ស្លាបព្រាចុះមុននិងក្រសោបមុខនាយសួរទាំងបារម្ភ។
" បងមិនបានកើតអីនោះទេអូនកុំបារម្ភអីឆាប់ញាុំបាយទៀតទៅ" ដោយឃើញទឹកមុខបារម្ភរបស់TaehyungហើយJungkookប្រាប់កុំឲគេបារម្ភមុននិងឲគេញាុំបន្តទាំងដែលនាយកំពុងតែពិបាកក្នុងខ្លួនដោយសារតែខ្លិនម្ហូននេះទៅហើយ។
" អឹម នេះបងឆាប់ញាុំទៅ"Taehyung ឮនាយនិយាយបែបនេះគេក៏មិនចង់សួរនាំច្រើនទាំងដែលក្នុងចិត្តកំពុងតែគិតថានាយកើតអី។មុននិងដូសម្ហូបមកបញ្ជុកនាយម្ដងទៀតហើយលើកនាយក៏ហាមាត់ព្រមញាុំតែ...។
" អឹុប "គ្រាន់តែដាក់ចូលមាត់មិនទាន់បានទំពារផងនាយក៏ត្រូវយកដៃមកខ្ទប់មាត់រួចទើបលើកTaehyungឲចុះចេញទើបនាយរហ័សរត់ទៅបន្ទប់ទឹកដោយមានTaehyungរត់តាមពីក្រោយ។
" អ៊ួកៗ"មកដល់បន្ទប់ទឹកភ្លាមនាយក៏ក្អួតយកតែមក។
" Jung បងយ៉ាងមិចទៅហើយ"Taehyung ចូលមកជួយរឹតខ្នងឲនាយឃើញថានាយក្អួតច្រើនណាស់បែបនេះចិត្តគេកាន់តែមិនស្ងប់។
" បងមិនអីទេ"Jungkookបន្ទាប់ពីក្អួតស្លេកមុខមាត់ហើយនាយក៏ងើបមុខមកតបជាTaehyungមើលទៅគេភ័យចង់យំហើយ។
" មិនអីយ៉ាងមិចមើលចុះបងមុខបងស្លេកអស់ហើយ"Taehyung និយាយទាំងពេបមាត់ចិត្តបារម្ភពីប្ដីសឹងស្លាប់ហើយមុននិងយកដៃទៅជូតញើសឲនាយចេញ។
" បងមិនអីមែនណា តោះទៅញាុំបាយវិញ"Jungkookថាហើយក៏បណ្ដើររាងតូចមកតុកអាហារវិញ មកមិនទាន់ដល់ផងក៏ត្រូវរត់ទៅវិញដោយសារមិញនេះមានអ្នកបម្រើស្រី2 3នាក់ដើរកាត់មុខនាយទើបធ្វើនាយត្រូវរត់មកវិញដូចច្នេះ។ឯ Taehyungវិញគ្នាភ័យយំទៅហើយ។
" អ៊ួកៗៗ ហ៊ើុយ" Jungkookខ្លួនអង្គុយចុះព្រោះពេលនេះគេក្អូតទន់ដៃជើងអស់សភាភាពជាម៉ាហ្វៀដ៏ម៉ាអំណាច់អស់។
" Jungបងទៅរួចទេ"Taehyungចូលមកជួយគ្រានាយឲឡើងឈរមុននិងសួរនាយម្ដងទៀត។
" បងមិន..." Jungkookដែលរៀបនិងប្រាប់ថាមិនអីនោះក៏ត្រូវដួលសន្លប់ទៅ Taehyungបាត់។
" Jung Jungបងយ៉ាងមិចហើយ ហឹុកៗ"Taehyung យកដៃទះថ្ពាល់នាយតិចៗឃើញថា Jungkookសន្លប់បាត់។
" ម៉ែដោះ បងប៊ីនជួយ Jungផង ហឹុកៗ"Taehyung ដោយសារតែគេលើកJungkookមិនរួចគេក៏ស្រែកឲប៊ីននិងម៉ែដោះមកជួយ។
" តើមានរឿងអី លោកម្ចាស់"មែដោះនិងប៊ីនមកដលគ្រាន់តែឃើញបែបនេះក៏រហ័សរត់មកជួយគ្រានាយយកទៅដាក់លើសាឡុង។
" គឺ ហឹុក គ្រាន់តែញាុំម្ហូបបានបន្ដិចគាត់ក៏ក្អួតរហូតដល់សន្លប់បែបនេះ ហឹុក"Taehyung គេពិតជាបារម្ភនិងJungkookខ្លាំងណាស់ព្រោះតាំងពីគេមកនៅទីនេះគេមិនដែលឃើញនាយបែបនេះនោះទេ។
" អ្នកប្រុសតូចកុំយំអីបើលោកម្ចាស់ឃើញអ្នកប្រុសយំបែបនេះគាត់ប្រាកដជាមិនសប្បាយចិត្តនោះទេ"ម៉ែដោះ
" ពិតមែនហើយអ្នកប្រុសតូចកុំបារម្ភខ្លាំងពេកអី"ប៊ីន
" ចឹងយើងឆាប់យកJungទៅមន្ទីរពេទ្យទៅ"Taehyung ឮបែបនេះtaeស្ងាតលែងយំបន្តទៀត។
" មិនបានទេបើលោកម្ចាស់ស្អប់មន្ទីពេទ្យខ្លាំងបើទៅមានតែទៅកម្ចិច"ប៊ីន គ្រវីក្បាលមុននិងនិយាយទៅTaehyungឲដឹងថាលោកម្ចាស់របស់ខ្លួនស្អប់មន្ទីរពេទ្យខ្លាំងមិនដឹងថាយ៉ាងមិចនោះទេបើគេឈឺគេសុខចិត្តឲពេទ្យមកពិនិត្យដល់ផ្ទះ។
" តែJungក្អួតឡើងសន្លប់ហើយបងមិនឃើញទេហេស៎ " Taehyung ស្រែកគំហកឡើងធ្វើឲប៊ីននិងម៉ែដោះស្ទើតែលោះប្រពឹងទៅហើយ តែគេមិនខ្វល់ទេសំខាន់គេចង់ដឹងពីរកាអារ:របស់Jungkookឲបានហេតុអីបានសុខក្អួតឡើងសន្លប់បែបនេះ។
" មិនឮខ្ញុំនិយាយទេហេស៎!! "ដោយសារតែមិនឮប៊ីននិយាយទើបTaehyungស្រែកគំហកម្ដងទៀត។
" បាទ អ្នកប្រុសតូច" *នៅជាមួយគ្នាយូរកាត់តាមគ្នាអស់* ប៊ីន គិតក្នុងចិត្តហើយក៏ប្រញាប់ទៅគ្រាJungkookដាក់ចូលក្នុងឡានមានTaehyungអង្គុយចាំក្នុងនោះស្រេច។
ឡានដែលមានស្លាកលេខក្រគូលចនក៏បើឆ្ពោះទៅមន្ទីរពេទ្យដោយមានឡានកូនចៅនាយមិនក្រោម20ឡាននោះទេដែលបើតាមពីក្រោយនោះ។
ងឺុត!!!!!
បន្ទាប់ពីធ្វើដំណើរប្រហែលជាកន្លះម៉ោងហើយពួកគេក៏មកដល់មន្ទីរពេទ្យធំប្រចាំទីក្រុងដែរនៅក្រោមកាគ្រប់គ្រងរបស់Jungkookនោះទើបធ្វើឲក្នុងមន្ទីរមន្ទីរពេទ្យមានការជ្រួលច្របល់យ៉ាងខ្លាំងនូវវត្តមានរបស់Jungkookដែលមកទីនេះរួមទាំងកូនចៅ។
Skip៚
ក្នុងបន្ទប់ViP បន្ទាប់ពីរមកដល់ភ្លាមប៊ីនក៏ចុះមកចាត់ចែងក៏ឲ Doctor ប្រចាំមន្ទីរពេទ្យនាំJungkookមកបន្ទប់សម្រាក់ដោយមានTaehyungដើរតាមពីក្រោយជាប់ មកដល់ហើយDoctorក៏ប្រញាប់ពិនិត្យមើលកាអារ:របស់នាយតែមិនឃើញមានអ្វីដែលគួរឲសង្ស័យនោះទេទើបគាត់ដាក់សេរ៉ូមជំនួយកម្លាំងឲនាយដើម្បីឲTaehyungប្រាកដចិត្តឈប់បារម្ភទៀតឯប៊ីនក៏ចេញទៅការពារនៅមុខបន្ទប់ព្រោះមិនអាចប្រហេសបានទេ។
" ហឹុម"បន្ទាប់ពីសន្លប់អស់1ហើយមកនាយក៏ក្រហឹមបន្ដិមុននិងបើកភ្នែកឡើងសម្លឹងមើលជុំវិញនេះទើបគេដឹងថានេះជាមន្ទីរពេទ្យទើបរហ័យក្រោកយ៉ាងលឿងរកតែTaehyungនិយាយមិនទាន់។
" Jung បងដឹង.. Jungកុំដក" Taehyungដែលនៅអង្គុយលើសាឡុងមិញនេះគ្រាន់តែឃើញនាយដឹងខ្លួនភ្លាមគេក៏ដើរមករកនាយ តែពេលឃើញថានាយបម្រុងនិងដកខ្សែរសេរ៉ូមចេញគេក៏ស្រែកហាមតែមានទៅទាន់អី។
" Jung ហេតុអីបងដក សេរ៉ូមចេញឃើញទេវាឈាមហើយ ហឹុកៗ" Taehyung
" ទៅវិញTae" Jungkook មិនបានខ្វល់និងឈាមរបស់នាយដែរហូមកនោះទេ នាយបានដើរមកដឹងដៃTaehyungចង់នាំគេចេញពីនេះព្រោះនាយមិនចង់នៅទេ។ Taehyungក៏ក្រវាសដៃនាយចេញក្រវីក្បាលមាត់ៗទាំងទឹកភ្នែករហាម។
" មិនឮបងនិយាយទេហេស៎Tae"Jungkookសង្កឺតជើងធ្មេញបន្ដិចខណ:ក្មេងក្បាលរឹងនិងស្ដាប់តាមនាយ។
" អត់ ហឹុក TaeមិនទៅទេបើJungមិនឲគ្រូពេទ្យពិនិត្យឲច្បាស់លាស់ មិនចឹងអូនមិនទៅនោះទេ ហឹុកៗ..."Taehyung ប្រាប់នាយច្បាស់ៗថាខ្លួននិងមិនទៅដាច់ខាត មុខនិងយកទឹកភ្នែកមកធ្វើជាអាវុធវាយប្រហាJungkookព្រោះគេដឹងថានាយនិងចាញ់ទឹកភ្នែកគេ។
" បងមិនបានកើតអីនោះទេអូនឃើញទេ"Jungkook គេងាកមុខចេញសម្លឹងទៅមើលអីផ្សេងព្រោះខ្លាចថាចិត្តទន់។
" ឬក៏បងមិនស្រឡាញ់អូនទេ ហឹុកៗ"Taehyung
ក៏ធ្វើជាយំទួញសោកលើសដើមនៅមកចោតនាយថាមិនស្រលាញ់ខ្លួនទៀតទាំងដែរគេដឹងច្បាស់ជាងនណាៗទាំងអស់ន័យទំហំសេចក្ដីស្រលាញ់របស់ដែលមានឲគេ។
" អូ!!បានៗប្រពន្ធសម្លាញ់បងព្រមហើយឈប់យំទៅបងចាញ់និងទឹកភ្នែកអូនហើយ"Jungkook ក៏មកឱបគេ ឃើញទេមុននិងក្រោយនាយនៅតែចាញ់និងទឹកភ្នែកគេដដែល។
" បងព្រមឲពេទ្យពិនិត្យហើយហេស៎"Taehyung ងើបមុខចេញពីទ្រូងនាយសួរឲច្បាស់។
" បាទប្រពន្ធសម្លាញ់ សឺត.."Jungkook ឱនមកថើបថ្ពាល់គេមួយខ្យឺតវាដូចជាថ្នាំជំនួយយ៉ាងចឹងធ្វើឲគេមានអារម្មណ៍ធូរស្បើយក្នុងខ្លួននៅពេលដែលបានថើបថ្ពាល់ក្រអូបមួយនេះ។ឯTaehyungគេក៏សើចស្ញេញដាក់នាយនៅពេលដែលនាយព្រមស្របតាមខ្លួនក៏ធ្វើឲJungkookហួសចិត្តមិនស្ទើរដែរព្រោះមិញនោះនៅឈរយំទឹកភ្នែករហាមសោះ។
បន្ទាប់ពីឈរឱបថើបអស់មួយសន្ទុះហើយJungkookឲហៅប៊ីនឲទៅតាមគ្រូពេទ្យឲមកពិនិត្យនាយនិងអាលបានទៅផ្ទះវិញ។ឯប៊ីនវិញគេក៏ឆ្ងល់ដែរដែលនាយភ្ញាក់ឡើងមិនឡូឡាភ្អើលមន្ទីរពេទ្យនោះតែប្រហែលជាបានចម្លើយហើយព្រោះតែនាយ ស្ដាប់តាមTaehyungសម្បើបណាស់មិនដែរធ្វើរាងតូចទាស់ចិត្តទេ។ហើយបានបន្តិចលោក Doctorប្រចាំមន្ទីរពេទ្យម្នាក់ក៏ដើរចូលមកទាំងដៃជូតញើសមិនឈប់ ចិត្តនឹកភ័យមិនស្ទើរនោះទេ ដំបូងគាត់មិនចង់មកនោះទេតែក៏ត្រូវពេទ្យផ្សេងៗឲមកពេកទើបគាត់មកតែម្ដងទៅ។
" លោកម្ចាស់ បាត"លោកDoctorឱនគោរពនាយបន្តិចទោះបីគាត់មានអាយុច្រើនក៏ពិតមែនតែអំណាចនាយធំជាងចឹងហើយត្រូវតែគួរសមបន្ដិច។
" ឆាប់ពិនិត្យយើងឲលឿនទៅ"Jungkookនិយាយទាំងមុខមាំ ព្រោះនាយអង្គុយចាំយូរហើយទោះខំប្រាប់រាងតូចថានាយមិនអីទេក៏គេមិនជឿដែរនៅមកយំងូវៗដាក់នាយទៀត។
" បាទសូមអនុញ្ញាត"លោកDoctor ថាហើយគាត់ក៏ចូលទៅធ្វើតាមមុខងាររបស់គាត់ ហើយមានTaehyungអង្គុយមើលនៅក្បែរនោះផងដែរតែគេមិននិយាយអីនោះទេ គេដឹងថាសម្ដីរបស់Jungkookនិយាយទៅកាន់គាត់មិនគួរសមនោះទេតែឲគេធ្វើយ៉ាងបើនាយតែងតែបែបនេះទោះខំប្រាប់ឲនិយាយស្រួលក៏មិនស្ដាប់ចឹងមានតែបណ្ដោយ។បន្ទាប់ពិនិត្យបានបន្តិចលោកDoctorក៏មកបែរមកនិយាយប្រាប់ពួកគេវិញ។
" គឺលោកម្ចាស់គាត់មិនបានកើតអ្វីនោះទេគាត់គ្រាន់តែអស់កម្លាំងតែបន្តិចប៉ុណ្ណោះ"លោកDoctorក៏ប្រាប់តាមអ្វីដែរគាត់ពិនិត្តឃើញ។
" ឃើញទេបងប្រាប់ហើយមិនជឿ"Jungkook ស្ដាប់ហើយនាយក៏បែរមុខមកនិយាយជាមួយTaehyungវិញប្រាប់មិនជឿ។
" ចុះហេតុអីJungគ្រាន់តែធំក្លិនម្ហូបហើយJungក្អួតរហូតដល់សន្លប់បែបនេះ" Taehyung គេនៅទេមិនអស់ចិត្តនិងឯង។ Jungkookវិញឮបែបនេះក័ស្ងាត់ព្រោះតែនាយក៏មិនដឹងដែរ។
" នេះជាដៃគូររបស់លោកម្ចាស់មែនទេ" ក្រោកស្ងាត់បន្តិចលោកDoctorក៏បន្លឺសំណួរឡើងធ្វើឲJungkookងាកមកសម្លឹងមើលគាត់ភ្លាម។
" មែនយ៉ាងមិច"Jungkook សម្លឹងមើលគាត់ឥតព្រិចមុននិងឆ្លើយទៅកាន់គាត់។ឯគាត់វិញចង់ស្ទះខ្យល់ទៅហើយតែប្រឹងនៅសិន។
" គឺប្រហែលជាជំងឺរបស់លោកម្ចាស់ទាក់ទងនិងម្ចាស់តូចហើយទាន"លោកDoctor ក្រោយដឹងថាក្មេងតូចដែលនៅជិតគាត់ជាអ្នកណាហើយនោះគាត់ក៏រហ័សប្ដូរសព្វនាមហៅគេភ្លាម ហើយគាត់ក៏មានចម្លើយនៅក្នុងចិត្តរួចហើយដែរនៃជំងឺរបស់នាយ។
" ហេតុអីJungឈឺទាក់ទងនិងខ្ញុំដែរ"មិនឲJungkookនិយាយទាន់ Taehyungក៏សួរទាំងជ្រួញចញ្ចើម ។
" គឺ..រឿងនេះខ្ញុំមិនអាចចេះតែនិយាយនោះទេ តើ..តើខ្ញុំអាចសុំពិនិត្តម្ចាស់តូចបានទេ"លោកDoctor ហាសុំទាំងប្រលឹងមិននៅក្នុងខ្លួន ។
" មិនបានយើងជាអ្នកឈឺ ហេតុអីទៅពិនិត្យមើលប្រពន្ធយើងទៅវិញ"Jungkook ស្រែកខ្លាំងៗនាយមិនព្រមជាដាច់ខាត។
" Jungហា៎បងស្ងាត់សិនទៅ បានខ្ញុំនិងឲលោកDoctorពិនិត្យ" Taehyung ងាកមកប្រាប់នាយឲស្ងាត់មាត់មុននិងបែរប្រាប់លោកគ្រូពេទ្យវិញ។
" Tae..." Jungkook របៀបបង្អូសសម្លេងតែក៏ត្រូវខ្ជិបមាត់ទៅវិញដោយសារឃើញTaehyungសម្លឹងមកនាយ។ឯលោកគ្រូពេទ្យវិញបានត្រឹមសរសើររាងតូចក្នុងចិត្តដែលអាចបង្ក្រាបនាយម៉ាហ្វៀដៃឆៅម្នាក់នេះបាន។
បន្ទាប់ពីរធ្វើពិនិត្យដ៏សែនតឹងទ្រូងហើយនោះ Doctorក៏ចេញមកវិញជាមួយនិងលតិផលន័យការពិនិត្យនៅក្នុងដៃ។ដែលថាតឹងទ្រូងនោះព្រោះតែJungkookនៅអង្គុយសម្លឹងគាត់ដូចចង់សីុគាត់ទាងរស់ចឹង។
" យ៉ាងមិចឈឺអី ហើយប្រពន្ធយើងកើតអី"Jungkook ឃើញគាត់ដើរមកហើយក៏សួរគាត់ទាំងសម្លេងមាំ។
" គឺ...គឺលោកម្ចាស់មិនបានឈឺអ្វីនោះទេគ្រាន់ចាញ...ឯម្ចាស់តូចគាត់គ្រាន់តែ....? "
[To Becontinue(☞ ͡° ͜ʖ ͡°)☞✰★ ]
តែអីទៅណ៎🤔??សាកទាយមើល💗🥰⭐🙏