Thrizel’s POV
Dumating ang uwian. Laking pasasalamat ko naman doon dahil kanina pa ako buryong-buryo sa klase. Tiningnan ko kung saan nakaupo si Blue, wala akong nakitang pigura niya. Ano nalang ang ipapaliwanag nito sa kaniyang mga guro dahil sa pagliban niya sa apat na asignatura? Tsk.
Hinatak na ako ni Amira palabas ng silid. Naglakad na kaming dalawa ngunit huminto ako at nag-isip. Taka pa akong tiningnan ni Amira, ang mga tingin ay nagtatanong kung bakit ba ako huminto.
"May pupuntahan lang ako." Sabi ko sa kaniya. "Tara?"
Walang naging angal si Amira, sumunod nalang ito sa akin. Kahit naman kasi saan ako pumunta nakasunod talaga itong si Amira sa akin. Bawat estudiyanteng nadadaanan namin ay tinatanong ko dahil hindi ko alam kung saan ang patungo papunta roon. Tumitingin din si Amira sa mapa ng paaralan. Salamat naman, hindi kami naligaw sa pangalawang pagkakataon.
Pumunta ako sa detention room. Binuksan ko ang pinto, bumungad sa akin si Blue na nakaupo sa sahig na nag-iisip. Sumandal ako sa pader at nginisihan siya. "Kumusta ka naman dito?" Pumasok ako sa loob at inilibot ang paningin. "Poor man." Napailing-iling ako. "Ano kayang punishment mo? By the way, nakakapagod ba?" Humarap ako sa kaniya. Ngisihan ko siya.
Nakuha nitong magkunot noo marahil ay nagtataka kung anong sinasabi ko. "What do you mean?"
Napatawa ako. Natutuwa na wala siyang kaalam-alam. "Do you still remember when you took my phone?" Tinaasan ko siya ng kanang kilay. "You’re playing with me so ginawa ko rin." Umupo ako para magkapantay kami. "Mr. Blue Valle, I borrowed Brooks cellphone to get revenge on you." Tumayo ako saka tumawa. Humarap ako kay Amira. "Let's go."
"Seriously, Thrizel?" Seryosong pagtatanong nito. Ngayon lang ito naging nagseryoso. "For fuckin’ fuck’s sake, I was late for class and I was even punishe—"
"So I don’t care." Putol ko sa kaniyang sasabihin. "Nakikipaglaro ka pero hindi ka tumatanggap ng pagkatalo?” Seryoso akong nagsalita. "Nakipaglaro ka sa hindi mo kilalang tao. So anong tawag sa ‘yo ngayon, Blue? You are freaking stupid."
"Asawa ka lang naman ni Brooks, ano bang pinapalabas mo?" Nakuha na nitong tumayo. Pumunta siya sa aking harapan at tumingin sa aking mga mata. "Malala ka pala gumanti." Napatango-tango siya. "So I’m not done with you yet." Tumingin siya sa pintuan. "Sir is coming, lumabas na kayo." Nginisihan niya muna ako bago bumalik sa inuupuan niya kanina.
Akala niya natakot niya na ako? Of course not. "I'm waiting." Ngiti ko sa kaniya ng matamis at tuluyan nang lumabas. Good luck, Blue.
"Kaya pala hiniram mo ang cellphone ni Brooks." Sabi ni Amira sa gitna ng paglalakad namin. "Buti pinahiram sa ‘yo ‘no? Grabe naman ang tiwala sa ‘yo no’n."
"Medyo." Sagot ko nalang.
NAKARATING na ako sa bahay. Walang tao ang bumungad sa akin kaya sumigaw ako. "Mom! Dad!" Hays, tuwing ganitong oras ako umuuwi ay sumasalubong sila.
Lumabas si Manang Perry dahil sa aking sigaw. "Hija, nasa kwarto ang mommy’t daddy mo, nag-iimpake."
Iimpake?
"Bakit po?"
"Luluwas yata sila ng bansa."
Dahil doon ay napatakbo ako sa kanilang kwarto. Naabutan ko nga silang nag-iimpake. Nagsalita ako. "Mom, dad, where are you going?"
"I’m sorry, baby, kailangan naming lumuwas ng bansa, nalulugi na ang kumpanya natin doon." Lumapit sa akin si mom para yakapin ako. "Uuwi agad kami ng maaga kapag naayos na, ah?" Humarap siya sa akin at ngumiti. "Thrale is here, may mag-aalaga sa ‘yo, nandiyan din si Manang Perry."
"But mom." Naluha ako. Bakit sila aalis? Ako lang ang maiiwan dito? Ewan ko pero sobrang sakit galing sa puso. Hindi ko maipaliwanag kung bakit gano'n ang epekto. Para bang ayoko maiwan ulit. Para bang naramdaman ko na ito pero hindi ko alam kung saan nangyari.
Nagsalita si dad. "Huwag makulit, Thrizel, huh? Babalik naman kami agad. Kailangan lang naming asikasuhin. Hindi ka p’wedeng sumama dahil nag-aaral ka. Intindihin mo nalang, baby."
May nagsalita sa aming likod at si kuya iyon. "Stop crying para kang bata."
Hinarap ko siya at nagsumbong kila dad. "Dad, see? Inaaway lagi ako ni kuya. Paano nalang kung lagi siyang ganiyan sa akin?"
"Thrale." Si dad.
"Thrale." Si mom.
Dahil doon ay muli akong humarap sa kaniya at binelatan ito. Kapag sa ganito talaga, ako ang kinakampihan nila mom dahil alam naman nilang lagi akong inaapi ni kuya.
"Mamaya ka sa akin." Bulong nito.
"Nagbabanta pa, mom!" Agad kong sumbong.
"Thrale, ano ba ‘yan?" Suyaw ni mom dito habang inaayos ang kanilang mga damit.
"I didn’t do anything, mom." Dahilan ni kuya. Muli siyang tumingin sa akin at ngumisi. "Follow me."
"Ayoko nga."
"Isa."
"Ayaw."
"Dalawa."
"Ayawwwwww!" Wala akong nagawa nang hatakin niya na ako. Binitawan niya lang ako nang makarating kami sa hagdan. Aba, kapag pinagpatuloy niya ang paghahatak sa akin. Malalaglag kaming dalawa.
"Ano bang kailangan mo?" Tanong ko sa kaniya at himala, ah? Wala na akong ibang nararamdaman mula sa kaniya. Siguro nababaling ang atensyon ko sa iba kaya gano’n, sabi kasi ni Amira kaya ko iyon nararamdaman dahil gusto ko raw solohin ang atensyon ni kuya. Mas maganda iyon, may silbi rin pala ang pakikipag-usap ko kay Brooks at Blue.
"Kaibigan ko ang SSG President natin sa school." Panimula niya. "Sasama ka ba? Next day iyon, sure akong wala na sila mom at dad, wala kang kasama rito."
"Edi sure akong maraming a-attend, baka naman nandodoon din si Demzell, ah? Ayoko ng gulo."
"Of course, nandodoon." Seryoso siyang tumingin sa akin. "Nandodoon nga rin si Domonic, e."
Napaurong ako saka bumaling sa iba. "Bakit ganiyan ka makatingin?"
"Exchange student ka, baka namimiss mo at iyon pa ang piliin mong kasama kaysa sa akin."
Agad akong nagreklamo. "Wow, huh? So gusto mo na sa ‘yo ako sumama? Third wheel na naman ako sa inyo ni ate Anissa gano’n?"
Nangunot ang kaniyang noo. "Anong third wheel? Kapatid naman kita, may mali ba sa pagsama sa amin?"
Natigilan ako sa sinabi ni kuya. Sabagay, kapatid niya naman ako. Saan ang third wheel doon? May mali ba sa pagsama? Bakit hindi ko agad naisip iyon?
Agad akong nagsalita para magpalusot. "Siyempre iyong iba baka isipin kasi hindi naman lahat ay alam na magkapatid tayo."
"Ewan ko sa ‘yo basta sumama ka." Doon niya na ako iniwan.
UMALIS na sila mom at dad. Isang araw na ang nakalipas, nandidito ako ngayon sa aking kwarto, nakahiga. Kaming dalawa lang ni kuya ang nandidito sa bahay, hindi naman naboboring si kuya dahil laging nandito si ate Anissa. Umuuwi lang ito kapag gabi dahil kailangan niyang bantayan ang kaniyang nanay sa ospital.
Ako ang buryong-buryo dahil hindi ko maabutan si Amira sa kanilang bahay, lagi silang umaalis. Hindi ko pa masyado nakakausap ang babaeng iyon. Hindi niya pa nga sinasabi sa akin kung bakit matamlay siya noong nakaraang araw. Tsk.
Tahimik lang akong nakatingin sa aking kisame nang tumaginting ang aking telepono. Tiningnan ko kung sino ang nagmensahe ngunit walang pangalan.
From: Unknown number.
At coffee shop, let’s talk.
— Phryx Recas.
Paano niya naman nakuha ang aking number? Ilang minuto pa akong nag-isip kung makikipagkita ba ako sa kaniya o hindi? Dapat ko bang pagkatiwalaan ang lalaking iyon? Palagi niya kaya akong sinasaktan physically. Noong isang araw rin ay binara niya ako, wala raw siyang pakialam sa akin. Ano nga ba talaga? Ang daming pumapasok sa buhay ko. Ano bang intensyon nila?
Pero sa huli, mas pinili ko pa ring makipagkita. Wala naman si kuya sa bahay kaya hindi magtatanong iyon. Nagpaalam ako kay Manang Perry, sa ngayon kasi siya ang tumatayong magulang sa amin.
Mabilis lang akong nakarating sa sinasabi niyang coffee shop. Nakita ko agad siyang nakaupo kaya agad ko itong nilapitan. Nang makita niya ako, tiningnan lang ako nito. May pagkain na rin sa lamesa, siya ang umorder. Pinapakain ako nito pero kape lang ang sinimsim ko.
"Tungkol saan ang pag-uusapan natin?" Tanong ko agad. Gusto ko agad itong matapos baka kasi biglang dumating si kuya. Magtataka iyon kung saan ako pumunta.
"About Redelyn Gauniria." Natigilan ako sa kaniyang sinabi. Nagpatuloy ito. "Nakuha mo ang identification niya, right? Napulot mo."
"Yes, nasa akin, why?"
"Sa girlfriend ko iyan."
Sumimsim ulit ako ng kape at tiningnan siya ng seryoso. "So girlfriend mo si Redelyn?"
"Yes." Kahit walang kaayos ayos ang lalaking ‘to, nangingibabaw talaga ang kagwapuhan niya. "So I pushed you against the wall because I heard her name that you said." Naalala ko iyong binaggit ko ang Redelyn ay bigla-bigla nalang may lalaking nagtulak sa akin at siya iyon. Iyon pala ang dahilan.
Huminga siya nang malalim at pilit na tumitingin sa aking mukha. Napakunot ang aking noo dahil para bang problemado siya. Hindi niya alam ang gagawin.
"What’s wrong?" Tanong ko na rito. Hindi siya makatingin sa akin, baka nahihiya or something. Pero ano namang ikakahiya nito? E, tuwing pagkikita namin, pangit na ugali agad ang nilalaan nito sa akin.
"Use facemask or what kapag nagkikita tayo."
Napanganga ako sa kaniyang sinabi. Naguguluhan ako. Why? Anong dahilan?
"Bakit?"
"Tss." Singhal niya. "You look like my girlfriend, magkamukhang-magkamukha."
Itutuloy...