EP34ကျန်းဝမ်ရွီမင်းအမှားတွေငါပြောပြမယ်
ကျန်းဝမ်ရွှီကကော? ...
သူ့အတွက် ကျန်းဝမ်ရွှီကကော?....
ကျန်းဝမ်ရွှီသည် သူ၏အကျီကိုမချွတ်ဘဲ
အောက်မှဘောင်းဘီရှည်ကို လည်းဇစ်ပင်
မဖွင့်တော့ဘဲ အတင်းပင်ဆွဲချွတ်လာခဲ့သည်။
"မိမစစ် ဖမစစ် ကောင်...အမျိုးယုတ်"
ကျန်းဝမ်ရွှီသည် သူ့အပေါ် သနားစရာမလို
သည့် တိရိစ္ဆာန်တစ်ကောင်အလားသူ့အားဆဲဆိုနေလျက် ...
"ငါမင်းကို အိမ်မှာမထားသင့်ဘူး"
ကျန်း၏ ဆဲဆိုနေမှုများသည်ယခုအချိန်တွင်် သူ့လက်ထဲဓားတစ်ချောင်းသာရှိနေပါက
သူထိုးလိုက်မိမည်ပင် ဖြစ်သည်။
ကျန်းဝမ်ရွှီကချောဆီကိုပင်မသုံးတော့ဘဲ
ထိုအစားသူထိုးသွင်းဖို့အတွက်သူ့လက်ချောင်းအားတံတွေးတချို့စွတ်စိုစေလျက် ထိုလက်များကို အသုံးပြုခဲ့သည်။
ကျန်းဝမ်ရွှီသည်ဘယ်သောအခါမှ
သူ့ကိုယ်သူအထိခိုက်မခံသောသူ မနာကျင်အောင် ရှောင်ရှားတတ်သူဖြစ်သည်။
ကျန်းဝမ်ရွှီကသူ့ကိုနမ်းလာချိန်ခံတွင်းတွင်းသို့ ဝင်လာသော လျှာအားကျစ်ရှုကကိုက်ချလိုက်သည်။ထို့ပြင်ကျန်း၏ ဖိကပ်ကာ
ခံတွင်းတွင်းသို့ကျူးကျော်မှုများကို
ရှောင်ရှားဖို့ မတွန်းဖယ်နိုင်သော်လည်း
သူက ထပ်၍ပင် နှုတ်ခမ်းကိုပါရသလောက်အားဖြင့် ဖိကိုက်လိုက်သည်။
သို့သော်သူ၏ ပြုလုပ်မှုများကလုံးဝပင်
အရာမထင်ခဲ့ဘဲ ကျန်း၏မဲ့ပြုံးတစ်ချက်သာ
အဖတ်တင်ခဲ့သည်။ကျစ်ရှု၏အသိတို့က သတိ တို့နှင့်ကင်းကွာနေကာသူ၏ အနောက်ပေါက် လမ်းကြောင်းတို့သည်လွန်စွာမှပင်နာကျင်နေလျက် ယခုအချိန်တွင်သူသေသွားပါစေဟုသာ ဆုတောင်းနေမိခဲ့သည်။
သူ့မှာနာကျင်လွန်းလို့ငိုပင် မငိုနိုင်တော့ဘဲ နဖူး ပေါ်၌ ချွေးစေးများသာရွှဲနစ်လာခဲ့သည်။
တကယ်တမ်းတွင်ကျန်းဝမ်ရွှီလည်း
သက်သာမနေခဲ့ ။ သူသည်လည်း
ကျစ်ရှု၏ ခြောက်သွေ့ကာကျဥ်းမြောင်းလှသော လမ်းကြောင်းတွင်အလွန်ပင်နာကျင်နေလျက် ရှိနေခဲ့ရသည်။သို့သော်သူကျစ်ရှု
ကိုအနိုင်ကျင့်လျက်သူ့ကိုယ်သူလည်း နာကျင်စေအောင်လုပ်နေခြင်းဖြစ်သည် ။
"မင်းရဲ့ အမှားကို မင်းဝန်ခံပြီလား? "
နောက်ဆုံးတွင် ကျန်းဆီမှမဆီလျော်လှစွာသော အပြောတစ်ခုကပွင့်အန်လာခဲ့သည်။ သူသည်တုန်ခါနေသာ ခန္ဓာကိုယ်ကို ဖြေးညှင်းစွာ လှည့်လိုက်ရင်း ကျန်းအား
ပြောလိုက်မိလေသည်။
"ဘယ်အမှားလဲ ?ငါဘာမှားထားတာရှိလို့လဲ?
ကျစ်ရှု မျက်လုံးများကိုမှေးစင်းကာစဥ်းစားနေလျက် သူဘာအမှားမှ လုပ်မထားကြောင်း တွေးနေမိခဲ့သည်။
"ပြောပါဦး.... ထပ်ပြီး"
ကျန်းဝမ်ရွှီသည် ကျစ်ရှုအား
မျက်မှောင် ကြုတ်လျက် ငုံ့ကာကြည့်လိုက်ရင်း ပြောလာသည်။ သူ၏ဆန္ဒများပြီးစီးသွားသည့်အခါတွင်ကျစ်ရှုအား ကျောခိုင်းထားလိုက်ရင်းသူကျစ်ရှုအပေါ်လုပ်သည်မှာ လွန်သည်ဟု သိနေခဲ့သော်လည်း လုံးဝပင်လျစ်လျူရှုထားလိုက်သည်။
"ဘာလဲ ....မင်းကို ငါလုပ်ပေးတာ
မဝသေးလို့ ....ထပ်အလုပ်ခံချင်လို့
ငါဘေးမှာလှဲ ပြီးထပ်စောင့်နေတာလား?
မင်းကိုငါအိမ်မှာမထားဘူးလို့ ပြောပြီးပြီလေ"
ကျစ်ရှုသည် ကျန်းဝမ်ရွှီ၏စကားကို
ကြားလိုက်ရသည်အခါ ကျန်းအား နာကြည်းစွာလှည့်ကြည့်မိလိုက်သည်။မျက်စိဖွင့်ဖို့ကိုပင် အနိုင်နိုင်အားယူနေရလျက်ကျစ်ရှု၏ မျက်ဝန်းများတွင် စိတ်ပျက်အားငယ်မှုများ
နှင့်အတူ အားတင်း၍ပင်မထနိုင်လျက်ရင်ဘတ်နှင့်ဒူးခေါင်း ထိလောက်သည်ထိ
ခွေခွေလေးပင် ဖြစ်နေရရှာသည်။
ကျန်းဝမ်ရွှီသည် ကျစ်ရှု၏တိတ်ဆိတ်နေမှုကြောင့် လှည့်ကြည့်လိုက်ချိန်တွင် သူ့အား နာကြည်းနေသော ကျစ်ရှုအားတွေ့လိုက်ရသောကြောင့်သူ့ရင်ထဲမှ နာကျင်လာလျက်
ကျစ်ရှု၏ မျက်တောင်များကိုထိရန်
သူ့လက်ကိုမြှောက်ကာသူခုနကမြင်တွေ့လိုက်ရသော ကြေကွဲဖွယ် မျက်ဝန်းတစ်စုံကသူ တကယ်ပင်ထင်ယောင်ထင်မှားဖြစ်နေချင်းသာ ဖြစ်မည်ဟု အတည်ပြုရန် ကြိုးစားလိုက်သည်။
သိုသော် သူ့လက်မရောက်ခင်မှာပင်
ကျစ်ရှုသည် သူ့အား ရိုက်မည်အထင်နှင့်
သူ့မျက်နှာအား ထပ်မံဖုံးကွယ်ကာသူ့
တကိုယ်လုံးကို ကျုံ့ကျုံ့လေးဖြစ်အောင် လုပ်လိုက်ရင်းတဖက်သို့လှည့်သွားသည်။
ကျစ်ရှု၏ ဖြူဝင်းသော မျက်နှာပေါ်တွင်
သူ သတိလက်လွတ်ဖြင့် ရိုက်မိသော
လက်ဝါးရာ အနီစင်းများက ထင်းလျက်
ရှိနေခဲ့သည်။ ရုတ်တရက်ကျစ်ရှု
ချောင်းဆိုးလာသည်။ သူ့တကိုယ်လုံးသည် တုန်ယင်နေလျက်မှောင်မိုက်မှုများထဲတွင် အိပ်ရာခင်းပေါ်သို့သွေးများ ကပါးစပ်မှ
ကျဆင်းလာခဲ့သည်။
ကျန်းဝမ်ရွှီသည် ချက်ခြင်းပင်ထိတ်လန့်သွားရင်း ကျစ်ရှုကို ထွေးပွေ့ဖို့လုပ်လိုက်သည်။ လက်များကတုန်ယင်နေလျက်ကျစ်ရှု၏ ပါးစပ်မှ သွေးများကိုထိကိုင်ကာ
"ဘာဖြစ်တာလဲ ဘာတွေဖြစ်ကုန်တာလဲ?
ငါသေချာကြည့်ပါရစေ ....ကျစ်ရှု
ငါ့ကို တချက်လှည့်ကြည့်ပါဦး"
"အေးတယ် "
ကျစ်ရှုသူ့ကို တချက်ကြည့်လာရင်းပါးစပ်မှ သွေးများကျလျက် ပြောလာခဲ့သည်။
ကျန်းဝမ်ရွှီကအခင်းတစ်ခုအား
အလျင်အမြန်ဆွဲယူကာ ကျစ်ရှုအားခြုံပေးဖို့
ပြင်ပြီးလက်တဖက် ထောက်လိုက်ချိန်
အိပ်ရာပေါ် ရှိ အိုင်ထွန်းကာစေးကပ်သော အရည်များကို ထိမိလာသည်။
"သွေးတွေ"
ကျန်းဝမ်ရွှီထိတ်လန့်နေလျက်
ကျစ်ရှုကိုကြည့်လိုက်ရာ ကျစ်ရှု၏
စအို လမ်းကြောင်းမှ သွေးများကျလာလျက်
အိုင်ထွန်းနေသည်ကိုတွေ့လိုက်ရသည်။
"အကုန် အဆင်ပြေသွားမှာပါ...
အဆင်ပြေသွားမှာ... ငါတို့အခု ဆေးရုံ
သွားကြမယ်လေ နော် ....ကျစ်ရှု
အကုန် ကောင်းသွားအောင်နော် "
ကျန်းဝမ်ရွှီကျစ်ရှုကိုလည်း နှစ်သိမ့်ရင်းသူ့ဘာသာလဲ ပြန်၍အားပေးနေမိသည်။သူ့ဘဝတွင် တခါမှ ဤမျှမထိတ်လန့်မတုန်လှုပ်ဖူးခဲ့။ သူကအမြဲလို အေးဆေးတည်ငြိမ်ကာဘာကိုမှဂရုမစိုက်တတ်သူ ဖြစ်သည်။
"ငါ ဆေးရုံမသွားဘူး'
ကျစ်ရှုကအသံတိုးတိုးဖြင့် ပြောလာခဲ့ရင်း
သူဘယ်လို ပုံနဲ့ဆေးရုံကို သွားရမည်နည်း။
အိမ်ထောင်ရေးဖောက်ပြန်မိလို့ အရိုက်ရခံ
ရသည်ဟု ထပ်၍ အပြောခံရဦးဖို့လား? ။
"ငါ လုံးဝ ဆေးရုံမသွားဘူးနော် "
ကျန်းဝမ်ရွီသည် အပြင်သို့ခဏထွက်ရင်း
အလျင်အမြန်ပင် လူတစ်ဦးဆီသို့ဖုန်းခေါ်
လိုက်လေသည်။
"ကျန်းဝမ်လား....ဆေး သေတ္တာယူပြီး
ငါ့အိမ်ကို အမြန်လေးလာပေးစမ်းပါ "
ကျန်းဝမ်ရွှီသည် ကျစ်ရှုအား
သူ၏လက်မောင်းများဖြင့် ပွေ့ယူလိုက်ရင်း
"အကုန် အဆင်ပြေ သွားမှာပါ
ကျန်းဝမ် မကြာခင် လာလိမ့်မယ်နော်
မင်း ....အရမ်း ပင်ပန်းနေတယ်မလား
ငါ့လက်ပေါ်လှဲနေလိုက်နော် "
"ကျန်းဝမ်ရွှီ "
ကျစ်ရှုသည် ကျန်း၏ တုံပြန်မှုကို မစောင့်ဘဲ
ငြင်သာစွာတချက်ရယ်ရင်း ...
"တကယ်လို့သာလေ ....အချိန် တွေ
နောက်ပြန် ဆုတ်လို့ရခဲ့ရင် ငါတို့ အထက်တန်း ကျောင်းသားဘဝကို
ပြန်ရောက်သွားချင်မိတယ်...
အဲ့ဒီ အချိန်တွေတုန်းကကျန်းဝမ်ရွှီက
လူကြိုက်များပြီး မျက်နှာပွင့်ခဲ့ပေမယ့်
သူက ငါ့တစ်ယောက်ထဲကိုဘဲကြိုက်ခဲ့တယ်၊
ငါ့အပေါ်ကိုလဲအရမ်း ကောင်းခဲ့တယ်၊
သူကလေ စိတ်အရမ်းရှည်တဲ့ထဲမပါပေမယ့် အရာရာကို စိတ်တိုတတ်ပေမယ့်,ငါ့အပေါ်တော့ အရမ်းစိတ်ရှည်တတ်ခဲ့တယ်၊
တစ်ယောက်ယောက်ကငါ့ကို လှောင်ပြောင်ခဲ့ရင်တောင် သူကလေ ဆရာမဆီသွားပြီး
မင်းတို့ယဥ်ကျေးတတ်အောင်သင်ယူလိုက်ဦးလို့ ပြောခဲ့တတ်တဲ့သူ ၊သူစင်မြင့်ပေါ်မှာဆုတွေ ရခဲ့တိုင်း ငါ့ကို အရင်ဆုံးကြည့်ပြီး
ဂုဏ်ယူတတ်ခဲ့သူ "
ကျစ်ရှုသည် စကားကို ခဏမျှရပ်ကာ
ဖွဖွလေးပြုံးရင်း မျက်ရည်များသာ
တသွင်သွင်စီးကျနေလျက် ...
"အတိတ် တုန်းက ကျန်းဝမ်ရွီကလေ
သူ့အသက် 17နှစ် အရွယ်မှာ
သူက ငါ့ကို ချစ်တယ်လို့ပြောခဲ့တယ်၊
ဒါကြောင့်မို့ ငါသူနဲ့အတူ ရှိနေဖို့
အဲ့ချိန်ကစ ဆုံးဖြတ်ချက် ချခဲ့လိုက်တယ်၊
ငါယုံကြည်မိခဲ့တယ် ၊သူကလေငါ့ တစ်ယောက်တည်းကိုဘဲတသက်လုံးချစ်ပြီး ငါ့ကို ကာကွယ်မယ်,ငါ့ကိုဘဲစောင့်ရှောက်မယ်လို့ပေါ့ ၊ငါ့အသက် 19နှစ်မှာငါ့တစ်ဘဝလုံးသူနဲ့အတူ လျှောက်မယ်၊ငါ့အနာဂတ်
တစ်ခုလုံးသူ့ကိုဘဲရွေးချယ်ခဲ့ပြီးငါ့မိသားစုကို တောင်ငါစွန့်လွှတ်ခဲ့တယ်၊ ပြီးတော့ငါသူ့နောက်ကို လိုက်ခဲ့တယ်၊ဘာလို့လဲ သိလား?
ယုံကြည်လို့ ...ချစ်ခဲ့လို့ ...ငါချစ်သလို
သူငါ့ကို တဘဝလုံးချစ်သွားမယ်ထင်ခဲ့လို့ ၊
ငါအဲ့တုန်းကလေ သူသာငါ့အနားမှာဘဲရှိနေသရွေ့,ငါ့လက်ကိုဘဲ ဆုပ်ကိုင်ထားသရွေ့
ငါဘယ်လို အခက်အခဲကိုမဆိုဘယ်လို သိမ်ငယ်မှုမျိုးကိုမဆိုငါမကြောက်တတ်
ခဲ့ဘူး၊ငါ 23နှစ်အရွယ် ရောက်လာတော့
ငါ့မိဘတွေက ငါရှိတဲ့ ပေကျင်းကို
ငါ့ကို တွေ့ဖို့ လိုက်လာကြရင်း
ကားအက်စီးဒင့် ဖြစ်ခဲ့ကြရတယ် ၊
အဲ့ချိန်က စပြီး ငါ့မှာ မိဘလဲ မရှိတော့ဘူး၊
ငါ့မှာဘာမှမရှိတော့ဘူး ၊ဒါပေမယ့်လေ
အဲဒီ ကျန်းဝမ်ရွှီက ငါ့ဘေးမှာရှိနေခဲ့တယ်၊
အဲ့ဒီအချိန်တုန်းက ...ငါတွေးမိခဲ့တာကလေ
သူက ငါ့အတွက် နွေးထွေးပြီး အေးမြတဲ့
အရိပ်လေး တစ်ခု ၊အိမ်လေးတစ်လုံး
ငါ့ကို ပေးနိုင်မယ် ၊သူကလေ ဘယ်တော့မှ
ငါ့ကို ထားမသွားဘူး ၊သူဘယ်တော့မှ
ငါ့ကို စွန့်ခွာသွားမှာမဟုတ်ဘူးလို့
ငါတွေးမိခဲ့တယ်၊ငါယုံကြည်မိခဲ့တာ
မင်းသိလား ကျန်းဝမ်ရွှီ
ငါ တကယ်ကြီး ယုံကြည်ခဲ့တာ "
ကျစ်ရှုသည် သူတကယ်ခံစားနေရကြောင်း
မျက်ရည်များကသက်သေအဖြစ် ရှိနေခဲ့ရင်း
မို့အစ်နေကာ အဝေးသို့ ငေးနေခဲ့ရင်း
"အဲ့အတိတ်က ကောင်လေးကလေ
အရမ်း ကြင်နာတတ်ပြီး အလုပ်လဲ အရမ်းကြိုးစားခဲ့တယ်၊ငါ့ကို ဖက်ထုပ်တွေစားရင်း
မျက်ရည်တွေနဲ့ ကတိလဲ ပေးခဲ့ဖူးတယ် ၊
ငါ့ကို မျက်ရည်မကျအောင် ,
ငါ့တဘဝလုံး မသိမ်ငယ်ရအောင်
ထားပါမယ်တဲ့ ၊အဲ့ကောင်လေးကလေ
အလုပ်က ရသမျှ ပိုက်ဆံငါ့ကိုအပ်ခဲ့တယ်၊
အဲဒီကောင်လေးကလေငယ်ရွယ်ပေမယ့်
သူရဲ့ ဒေါသတွေ မာနတွေကို ချိုးနှိမ်ပြီး
ငါ့အတွက် ငါမသိမ်ငယ်ဖို့
စားသောက်ဆိုင်မှာ ဝင်လုပ်တယ် ၊
ငါစားဖို့ ပေါင်မုန့် ဖုတ်တတ်အောင်သင်တယ်
အရင်းနှီးလေးရလာချိန်စီးပွားရေးမိတ်ဖက်
တွေနဲ့ ဆက်သွယ်နိုင်အောင်လုပ်တယ်၊
အဲ့ချိန်တုန်းက သူဌေးတစ်ယောက်က
ငါ့ကို မဖွယ်မရာတွေ ပြောလို့
ဒေါသမထိန်းနိုင်ဘဲအဲ့လူရဲ့ လက်ကို
ချိုးမိလိုက်လို့ သူ အချုပ်ထဲရောက်ခဲ့ရပြီး
ရက်အတော်ကြာ အချုပ်ထဲနေခဲ့ရတယ်၊
အဲ့ချိန်တုန်းက အလုပ်တွေလဲပျက်
ပိုက်ဆံတွေလဲ အကုန်ဆုံးခဲ့ရတယ်၊
ဒါပမယ့်အဲ့ချိန်တုန်းက သူလုပ်ခဲ့တာတွေ
က ငါ့ကို အရမ်းချစ်လွန်းလို့ဆိုတာ
ငါသိနေခဲ့ရတယ်"
ဟယ်ကျစ်ရှုသည် မျက်ရည်များကို
တချက်သုတ်လိုက်ရင်း ...
"ဒါပေမယ့် ငါလုံးဝမသိတော့ဘူး...
ဘာကြောင့်များ အဲ့ကောင်လေးက
လုံးဝပြောင်းလဲ သွားရတာလဲ
ဆိုတာ ကိုလေ"
"သူအိမ်ပြန် လာရမှာ ကြောက်လာတယ်၊
ပြန်မလာတဲ့ညတွေလဲ ရှိလာတယ် ၊
ငါ့ဆီ ဖုန်းခေါ်တာတွေနည်းလာခဲ့တယ်၊
တစ်ခါတလေ အရက်တွေအများကြီး
သောက်ပြီး ညဘက်အရမ်းနောက်ကျမှ
ပြန်လာခဲ့တယ်၊သူ့အဝတ်တွေမှာ
နှုတ်ခမ်းနီရာတွေ ရေမွှေးနံ့ တွေ
ပါလာခဲ့တယ် ၊ငါ ဘာလုပ်ရမယ်မှန်းမသိခဲ့ဘူး။ငါလုပ်တတ်တာကလေငါငို ဖို့ဘဲ
သိခဲ့တယ်၊ငါသူ့အဝတ်တွေ လျော်ရင်း
သူမသိအောင် ကျိတ်ပြီး ငိုခဲ့ရတယ် ၊
ငါ ကလေ ယောကျ်ားလေး.တစ်ယောက်
ပေမယ့် မိန်းကလေးလိုငါနေခဲ့တယ် ၊သူ့ကိုပိုဂရုစိုက်ခဲ့တယ်၊ငါဘယ်လိုဘဲလုပ်လုပ်သူကလေ...ငါ့ကိုမကြိုက်တော့ဘူးသူအပြင်မှာ
ပွေရှုပ်လာတယ်၊ငါစဥ်းစားခဲ့တယ်၊
ငါက မလှတော့လို့လား ?မချောတော့လို့လား?သူ့အတွက် ငါကအသုံးမဝင်တော့ဘူးလား?ဒါမှမဟုတ် ငါ့ရဲ့ ဟင်းချက်လက်ရာတွေကအပြင်က အရသာတွေကိုမယှဥ်နိုင်တော့လို့များလား?ဒါမှမဟုတ် သူ့ရဲ့ချစ်သူ
အသစ်တွေနဲ့ယှဥ်ရင် ငါက အိပ်ရာပေါ်မှာ
သူ့အတွက် မကောင်းတော့ လို့လား?
သူ ထင်သလို ငါက လုံးဝသုံးမရတော့တဲ့
သူတစ်ယောက်ပါ၊ဒါကိုတောင်သူက
ငါအပြင်က လူတွေနဲ့ ပွေရှုပ်မှာကိုသူက ကြောက်နေတာလား?ငါ့အတွက်ဘယ်လိုလုပ်ဖြစ်နိုင်မှာလဲ? ငါ့တသက်တာလုံး သူ့ဘေးမှာ နေလာခဲ့တာ....ငါအကုန် ပေးဆပ်ပြီးနေလာခဲ့တာ ...ခုထိဘဲ...ဘာလို့များငါ့ကို ထင်ရတာလဲ
ငါအဲ့လိုသာလုပ်နိုင်ရင်ငါရူးသွားလို့ဘဲလေ"
ကျန်းဝမ်ရွှီသည် ကျစ်ရှုကို ထွေးပွေ့ထားရင်း
ဝမ်းနည်းနေလျက်
"တော်ပါတော့ကွာ မပြောပါနဲ့တော့
ထပ်မပြောပါနဲ့တော့....ငါ့အမှားတွေပါ
ကျစ်ရှုရယ် ကလေးရယ်
အကုန် ငါမှားပါတယ်"
ကျစ်ရှု၏ မျက်လုံးများသည် မှေးမှိန်နေလျက်ကျန်း၏ စကားတို့အား
သူမကြားမိအောင် နေခဲ့လျက်
"ငါ ကျောင်းတက်တုန်းက
ကျောင်းနဲ့ အိမ်နဲ့ ဝေးလို့ စက်ဘီးနဲ့
သွားချင်ခဲ့တယ်ဒါပေမယ့်စက်ဘီး
မစီးရဲခဲ့ဘူးငါ့ ခြေထောက်တွေပေါက်ပြဲမှာ
အနာဖြစ်မှာအရမ်းကြောက်ခဲ့လို့
အထက်တန်းကျောင်းရောက်တော့
ငါအမှားတစ်ခုကြောင့် စာသင်ချိန်မှာ
အရိုက်ခံရတယ် ငါ့လက်မှာအညိုအမည်း
စွဲ ပြီးနာခဲ့ရကတည်းက ငါအရိုက်မခံရအောင်စာအမြဲ ကြိုးစားခဲ့တယ် ငါက အတန်းထဲမှာ ဘယ်တော့မှ အရိုက်မခံရတဲ့
သူပေါ့ ....ငါနာကျင်မှုကို သေလုမတတ်ကြောက်တာကို အဲ့ကောင်လေးက
သိခဲ့ပေမယ့် နှလုံးသားမဲ့စွာနဲ့
ငါ့ကို ရိုက်ခဲ့တယ် ၊အဲ့ပထမဆုံးအကြိမ်
ငါ့ကို သူစရိုက်ကတည်းကသူငါ့ကို
လုံးဝမချစ်တော့ဘူးဆိုတာ
ငါ လုံးဝသိလိုက်ရတယ်"
"ငါမှားပါတယ် ကလေးရယ် ....ငါမင်းကို
ချစ်ပါတယ် ...ငါအရမ်းချစ်တာပါ
စကားမပြောနဲ့တော့နော် ...မင်းကျန်းမာရေး
ကောင်းလာရင်လေ ငါ့ကို ပြန်ရိုက်
မင်းကျေနပ်တဲ့အထိ ပြန်ရိုက်
ငါတကယ်မှားပါတယ် "
ကျန်းဝမ်ရွှီသည် ကျစ်ရှု၏ စကားများကို
ကြားလေ ပိုစိတ်ထိခိုက်လေ ဖြစ်လာလျက်
သူဘယ်လိုပင်မှားသည်ဟု ပြောပါစေ
အတိတ်ကို တော့ ပြန် ပြောင်းမရဘူးဆိုတာ
သိတကယ်ကြီးသိနေခဲ့ လျက်ရှိနေခဲ့ရသည်။
ကျန်းဝမ်ရွှီ ၏ စကားများကို ကြားသော်
သူ့အားတချက်မျှ ပြုံးပြလာရင်း
"တခြား သူတွေအတွက်ကတော့
ဒီလောက် နာကျင်နေရတဲ့ဆက်ဆံရေးတစ်ခုက အလွယ်တကူ ပြတ်တောက်သွားကောင်း သွားနိုင်ပေမယ့်ငါ့အတွက်ကတော့မင်းကလေ ....14နှစ်တာ ကာလ အတွင်းငါရဲ့
တစ်ဦးတည်းသောချစ်ခြင်းမေတ္တာငါမှီခိုခဲ့ရ ယုံကြည်ခဲ့ရတဲ့ တစ်ဦးတည်းသောသူ
ငါ့နှလုံးသားထဲကချိုမြိန်မှုတွေနာကျင်မှုတွေကို မြည်းစမ်းခဲ့ရတဲ့သူ...ငါ့ဘဝရဲ့ ပထမဆုံးတွေကို ...မင်းဘဲ ရခဲ့တာ မင်းသိလား
မင်းမသိခဲ့ပါဘူး "
ဟယ်ကျစ်ရှုသည် ရုတ်တရက် ကျန်း၏
အကျီကို ဆွဲလိုက်ရင်း မျက်လုံးများကို
စေ့စေ့ကြည့်ကာ နူးညံ့စွာပြုံးလိုက်ရင်း
"ဒါကြောင့် မင်း ငါ့ကို ပထမဆုံးအကြိမ်
ငါ့ကိုရိုက်တယ် ...ငါထွက်မသွားခဲ့ဘူး၊
မင်းငါ့ကို အိမ်ပြင်ကို နှင်ထုတ်တယ် ၊
ငါ တံခါးအပြင်မှာ နေခဲ့တယ် ငါမသွားခဲ့ဘူး
မင်း အရက်တွေမူးလာတယ်၊ငါ့နဲ့ နေပြီး
မင်း ရှန်ကျွီလို့ တမ်းတခဲ့တာ ....
ငါကြားခဲ့ရတယ်ငါထွက်မသွားခဲ့ဘူး၊
မင်းရဲ့ ချစ်သူအသစ်နဲ့ ပြင်သစ်ကို
သွားခဲ့တယ် ...ငါ့ကို အရူးလုပ်သွားမှန်း
ငါသိခဲ့တယ် ...ငါထွက်မသွားခဲ့ဘူး
ငါမသိသလိုနေပေးခဲ့တယ် ၊
မင်းငါ့ကို အထင်မှားပြီး မုဒိန်းကျင့်သလို
ဆက်ဆံခဲ့တယ် .....ငါ့ကို ရိုက်တယ်
အဲလို လုပ်နေခဲ့တာတောင်ငါထွက်မသွားခဲ့ဘူး၊ငါ့ပါးတွေကို မင်း ကြည့်စမ်းပါ
မင်းရိုက်ခဲ့တာတွေ မင်းငါ့ကိုလုပ်ခဲ့တာတွေ
ဒါပေမယ့် ကျန်းဝမ်ရွှီငါ့ကိုပြောစမ်းပါ
ငါဘယ်ချိန်ထိ...ငါ့ကို မချစ်တော့တဲ့လူနား
အချစ်မရှိတော့ဘဲ ဘယ်လောက်ကြာကြာ
နေရမှာလဲ မင်း ပြောစမ်းပါ ငါ့ကို ..."
ကျန်းဝမ်ရွှီသည် ကျစ်ရှု ၏စကားများ
ကြောင့်ပင် သူ့ကိုယ်သူချုပ်ထိန်းမရအောင်တုန်ယင်နေလျက် ဆွံ့ အ နေခဲ့ရလေသည်။
15.1.2021
....
EP34က်န္းဝမ္႐ြီမင္းအမွားေတြငါေျပာျပမယ္
က်န္းဝမ္႐ႊီကေကာ? ...
သူ႕အတြက္ က်န္းဝမ္႐ႊီကေကာ?....
က်န္းဝမ္႐ႊီသည္ သူ၏အက်ီကိုမခြၽတ္ဘဲ
ေအာက္မွေဘာင္းဘီရွည္ကို လည္းဇစ္ပင္
မဖြင့္ေတာ့ဘဲ အတင္းပင္ဆြဲခြၽတ္လာခဲ့သည္။
"မိမစစ္ ဖမစစ္ ေကာင္...အမ်ိဳးယုတ္"
က်န္းဝမ္႐ႊီသည္ သူ႕အေပၚ သနားစရာမလို
သည့္ တိရိစ္ဆာန္တစ္ေကာင္အလားသူ႕
အားဆဲဆိုေနလ်က္ ...
"ငါမင္းကို အိမ္မွာမထားသင့္ဘူး"
က်န္း၏ ဆဲဆိုေနမႈမ်ားသည္ယခုအခ်ိန္တြင္္
သူ႕လက္ထဲဓားတစ္ေခ်ာင္းသာရွိေနပါက
သူထိုးလိုက္မိမည္ပင္ ျဖစ္သည္။
က်န္းဝမ္႐ႊီကေခ်ာဆီကိုပင္မသုံးေတာ့ဘဲ
ထိုအစားသူထိုးသြင္းဖို႔အတြက္သူ႕လက္ေခ်ာင္းအား
တံေတြးတခ်ိဳ႕စြတ္စိုေစလ်က္ ထိုလက္မ်ားကို
အသုံးျပဳခဲ့သည္။
က်န္းဝမ္႐ႊီသည္ဘယ္ေသာအခါမွ သူ႕ကိုယ္သူအထိခိုက္
မခံေသာသူ မနာက်င္ေအာင္ ေရွာင္ရွားတတ္သူျဖစ္သည္။
က်န္းဝမ္႐ႊီကသူ႕ကိုနမ္းလာခ်ိန္ခံတြင္းတြင္းသို႔
ဝင္လာေသာ လွ်ာအားက်စ္ရႈကကိုက္ခ်လိဳက္သည္။
ထို႔ျပင္က်န္း၏ ဖိကပ္ကာခံတြင္းတြင္းသို႔က်ဴးေက်ာ္မႈမ်ားကို ေရွာင္ရွားဖို႔ မတြန္းဖယ္နိုင္ေသာ္လည္း
သူက ထပ္၍ပင္ ႏႈတ္ခမ္းကိုပါရသေလာက္အားျဖင့္
ဖိကိုက္လိုက္သည္။
သို႔ေသာ္သူ၏ ျပဳလုပ္မႈမ်ားကလုံးဝပင္
အရာမထင္ခဲ့ဘဲ က်န္း၏မဲ့ၿပဳံးတစ္ခ်က္သာ
အဖတ္တင္ခဲ့သည္။က်စ္ရႈ၏အသိတို႔က သတိ
တို႔ႏွင့္ကင္းကြာေနကာသူ၏ အေနာက္ေပါက္
လမ္းေၾကာင္းတို႔သည္လြန္စြာမွပင္နာက်င္ေနလ်က္
ယခုအခ်ိန္တြင္သူေသသြားပါေစဟုသာ ဆုေတာင္းေနမိခဲ့သည္။ သူ႕မွာနာက်င္လြန္းလို႔ငိုပင္ မငိုနိုင္ေတာ့ဘဲ
နဖူး ေပၚ၌ ေခြၽးေစးမ်ားသာ႐ႊဲနစ္လာခဲ့သည္။
တကယ္တမ္းတြင္က်န္းဝမ္႐ႊီလည္း သက္သာမေနခဲ့ ။
သူသည္လည္းက်စ္ရႈ၏ ေျခာက္ေသြ႕ကာက်ဥ္းေျမာင္း
လွေသာ လမ္းေၾကာင္းတြင္အလြန္ပင္နာက်င္ေနလ်က္ ရွိေနခဲ့ရသည္။သို႔ေသာ္သူက်စ္ရႈကိုအနိုင္က်င့္လ်က္သူ႕
ကိုယ္သူလည္း နာက်င္ေစေအာင္လုပ္ေနျခင္းျဖစ္သည္ ။
"မင္းရဲ႕ အမွားကို မင္းဝန္ခံၿပီလား? "
ေနာက္ဆုံးတြင္ က်န္းဆီမွမဆီေလ်ာ္လွစြာေသာ
အေျပာတစ္ခုကပြင့္အန္လာခဲ့သည္။ သူသည္တုန္ခါေနသာ ခႏၶာကိုယ္ကို ေျဖးညွင္းစြာ လွည့္လိုက္ရင္း
က်န္းအားေျပာလိုက္မိေလသည္။
"ဘယ္အမွားလဲ ?ငါဘာမွားထားတာရွိလို႔လဲ?
က်စ္ရႈ မ်က္လုံးမ်ားကိုေမွးစင္းကာစဥ္းစားေနလ်က္ သူဘာအမွားမွ လုပ္မထားေၾကာင္း ေတြးေနမိခဲ့သည္။
"ေျပာပါဦး.... ထပ္ၿပီး"
က်န္းဝမ္႐ႊီသည္ က်စ္ရႈအား
မ်က္ေမွာင္ ၾကဳတ္လ်က္ ငုံ႕ကာၾကည့္လိုက္ရင္း ေျပာလာသည္။ သူ၏ဆႏၵမ်ားၿပီးစီးသြားသည့္အခါတြင္က်စ္ရႈအား ေက်ာခိုင္းထားလိုက္ရင္းသူက်စ္ရႈအေပၚလုပ္သည္မွာ
လြန္သည္ဟု သိေနခဲ့ေသာ္လည္း လုံးဝပင္လ်စ္လ်ဴရႈထားလိုက္သည္။
"ဘာလဲ ....မင္းကို ငါလုပ္ေပးတာ
မဝေသးလို႔ ....ထပ္အလုပ္ခံခ်င္လို႔
ငါေဘးမွာလွဲ ၿပီးထပ္ေစာင့္ေနတာလား?
မင္းကိုငါအိမ္မွာမထားဘူးလို႔ ေျပာၿပီးၿပီေလ"
က်စ္ရႈသည္ က်န္းဝမ္႐ႊီ၏စကားကို
ၾကားလိုက္ရသည္အခါ က်န္းအား နာၾကည္းစြာလွည့္ၾကည့္မိလိုက္သည္။မ်က္စိဖြင့္ဖို႔ကိုပင္ အနိုင္နိုင္အားယူေနရလ်က္က်စ္ရႈ၏ မ်က္ဝန္းမ်ားတြင္ စိတ္ပ်က္အားငယ္မႈမ်ား
ႏွင့္အတူ အားတင္း၍ပင္မထနိုင္လ်က္ရင္ဘတ္ႏွင့္ဒူးေခါင္း ထိေလာက္သည္ထိေခြေခြေလးပင္ ျဖစ္ေနရရွာသည္။
က်န္းဝမ္႐ႊီသည္ က်စ္ရႈ၏တိတ္ဆိတ္ေနမႈေၾကာင့္
လွည့္ၾကည့္လိုက္ခ်ိန္တြင္ သူ႕အား နာၾကည္းေနေသာ
က်စ္ရႈအားေတြ႕လိုက္ရေသာေၾကာင့္သူ႕ရင္ထဲမွ နာက်င္လာလ်က္ က်စ္ရႈ၏ မ်က္ေတာင္မ်ားကိုထိရန္
သူ႕လက္ကိုျမႇောက္ကာသူခုနကျမင္ေတြ႕လိုက္ရေသာ ေၾကကြဲဖြယ္ မ်က္ဝန္းတစ္စုံကသူ တကယ္ပင္ထင္ေယာင္ထင္မွားျဖစ္ေနခ်င္းသာ ျဖစ္မည္ဟု အတည္ျပဳရန္ ႀကိဳးစားလိုက္သည္။
သိုေသာ္ သူ႕လက္မေရာက္ခင္မွာပင္
က်စ္ရႈသည္ သူ႕အား ရိုက္မည္အထင္ႏွင့္
သူ႕မ်က္ႏွာအား ထပ္မံဖုံးကြယ္ကာသူ႕
တကိုယ္လုံးကို က်ဳံ႕က်ဳံ႕ေလးျဖစ္ေအာင္
လုပ္လိုက္ရင္းတဖက္သို႔လွည့္သြားသည္။
က်စ္ရႈ၏ ျဖဴဝင္းေသာ မ်က္ႏွာေပၚတြင္
သူ သတိလက္လြတ္ျဖင့္ ရိုက္မိေသာ
လက္ဝါးရာ အနီစင္းမ်ားက ထင္းလ်က္
ရွိေနခဲ့သည္။ ႐ုတ္တရက္က်စ္ရႈ
ေခ်ာင္းဆိုးလာသည္။ သူ႕တကိုယ္လုံးသည္
တုန္ယင္ေနလ်က္ေမွာင္မိုက္မႈမ်ားထဲတြင္
အိပ္ရာခင္းေပၚသို႔ေသြးမ်ား ကပါးစပ္မွ
က်ဆင္းလာခဲ့သည္။
က်န္းဝမ္႐ႊီသည္ ခ်က္ျခင္းပင္ထိတ္လန့္သြားရင္း က်စ္ရႈကို ေထြးေပြ႕ဖို႔လုပ္လိုက္သည္။ လက္မ်ားကတုန္ယင္ေန
လ်က္က်စ္ရႈ၏ ပါးစပ္မွ ေသြးမ်ားကိုထိကိုင္ကာ
"ဘာျဖစ္တာလဲ ဘာေတြျဖစ္ကုန္တာလဲ?
ငါေသခ်ာၾကည့္ပါရေစ ....က်စ္ရႈ
ငါ့ကို တခ်က္လွည့္ၾကည့္ပါဦး"
"ေအးတယ္ "
က်စ္ရႈသူ႕ကို တခ်က္ၾကည့္လာရင္းပါးစပ္မွ
ေသြးမ်ားက်လ်က္ ေျပာလာခဲ့သည္။
က်န္းဝမ္႐ႊီကအခင္းတစ္ခုအား
အလ်င္အျမန္ဆြဲယူကာ က်စ္ရႈအားၿခဳံေပးဖို႔
ျပင္ၿပီးလက္တဖက္ ေထာက္လိုက္ခ်ိန္
အိပ္ရာေပၚ ရွိ အိုင္ထြန္းကာေစးကပ္ေသာ
အရည္မ်ားကို ထိမိလာသည္။
"ေသြးေတြ"
က်န္းဝမ္႐ႊီထိတ္လန့္ေနလ်က္
က်စ္ရႈကိုၾကည့္လိုက္ရာ က်စ္ရႈ၏
စအို လမ္းေၾကာင္းမွ ေသြးမ်ားက်လာလ်က္
အိုင္ထြန္းေနသည္ကိုေတြ႕လိုက္ရသည္။
"အကုန္ အဆင္ေျပသြားမွာပါ...
အဆင္ေျပသြားမွာ... ငါတို႔အခု ေဆး႐ုံ
သြားၾကမယ္ေလ ေနာ္ ....က်စ္ရႈ
အကုန္ ေကာင္းသြားေအာင္ေနာ္ "
က်န္းဝမ္႐ႊီက်စ္ရႈကိုလည္း ႏွစ္သိမ့္ရင္းသူ႕ဘာသာလဲ
ျပန္၍အားေပးေနမိသည္။သူ႕ဘဝတြင္ တခါမွ ဤမွ်
ထိတ္လန့္မတုန္လႈပ္ဖူးခဲ့။ သူကအၿမဲလို ေအးေဆး
တည္ၿငိမ္ကာဘာကိုမွဂ႐ုမစိုက္တတ္သူ ျဖစ္သည္။
"ငါ ေဆး႐ုံမသြားဘူး'
က်စ္ရႈကအသံတိုးတိုးျဖင့္ ေျပာလာခဲ့ရင္း
သူဘယ္လို ပုံနဲ႕ေဆး႐ုံကို သြားရမည္နည္း။
အိမ္ေထာင္ေရးေဖာက္ျပန္မိလို႔ အရိုက္ရခံ
ရသည္ဟု ထပ္၍ အေျပာခံရဦးဖို႔လား? ။
"ငါ လုံးဝ ေဆး႐ုံမသြားဘူးေနာ္ "
က်န္းဝမ္႐ြီသည္ အျပင္သို႔ခဏထြက္ရင္း
အလ်င္အျမန္ပင္ လူတစ္ဦးဆီသို႔ဖုန္းေခၚ
လိုက္ေလသည္။
"က်န္းဝမ္လား....ေဆး ေသတၱာယူၿပီး
ငါ့အိမ္ကို အျမန္ေလးလာေပးစမ္းပါ "
က်န္းဝမ္႐ႊီသည္ က်စ္ရႈအား
သူ၏လက္ေမာင္းမ်ားျဖင့္ ေပြ႕ယူလိုက္ရင္း
"အကုန္ အဆင္ေျပ သြားမွာပါ
က်န္းဝမ္ မၾကာခင္ လာလိမ့္မယ္ေနာ္
မင္း ....အရမ္း ပင္ပန္းေနတယ္မလား
ငါ့လက္ေပၚလွဲေနလိုက္ေနာ္ "
"က်န္းဝမ္႐ႊီ "
က်စ္ရႈသည္ က်န္း၏ တုံျပန္မႈကို မေစာင့္ဘဲ
ျငင္သာစြာတခ်က္ရယ္ရင္း ...
"တကယ္လို႔သာေလ ....အခ်ိန္ ေတြေနာက္ျပန္ဆုတ္လို႔ရခဲ့ရင္ ငါတို႔ အထက္တန္း ေက်ာင္းသားဘဝကို
ျပန္ေရာက္သြားခ်င္မိတယ္...အဲ့ဒီ အခ်ိန္ေတြတုန္းက
က်န္းဝမ္႐ႊီကလူႀကိဳက္မ်ားၿပီး မ်က္ႏွာပြင့္ခဲ့ေပမယ့္
သူက ငါ့တစ္ေယာက္ထဲကိုဘဲႀကိဳက္ခဲ့တယ္၊
ငါ့အေပၚကိုလဲအရမ္း ေကာင္းခဲ့တယ္၊
သူကေလ စိတ္အရမ္းရွည္တဲ့ထဲမပါေပမယ့္ အရာရာကို
စိတ္တိုတတ္ေပမယ့္,ငါ့အေပၚေတာ့ အရမ္းစိတ္ရွည္တတ္ခဲ့တယ္၊တစ္ေယာက္ေယာက္ကငါ့ကို ေလွာင္ေျပာင္ခဲ့
ရင္ေတာင္ သူကေလ ဆရာမဆီသြားၿပီး
မင္းတို႔ယဥ္ေက်းတတ္ေအာင္သင္ယူလိုက္ဦးလို႔
ေျပာခဲ့တတ္တဲ့သူ ၊သူစင္ျမင့္ေပၚမွာဆုေတြ
ရခဲ့တိုင္း ငါ့ကို အရင္ဆုံးၾကည့္ၿပီးဂုဏ္ယူတတ္ခဲ့သူ "
က်စ္ရႈသည္ စကားကို ခဏမွ်ရပ္ကာ
ဖြဖြေလးၿပဳံးရင္း မ်က္ရည္မ်ားသာ
တသြင္သြင္စီးက်ေနလ်က္ ...
"အတိတ္ တုန္းက က်န္းဝမ္႐ြီကေလ
သူ႕အသက္ 17ႏွစ္ အ႐ြယ္မွာ
သူက ငါ့ကို ခ်စ္တယ္လို႔ေျပာခဲ့တယ္၊
ဒါေၾကာင့္မို႔ ငါသူနဲ႕အတူ ရွိေနဖို႔
အဲ့ခ်ိန္ကစ ဆုံးျဖတ္ခ်က္ ခ်ခဲ့လိုက္တယ္၊
ငါယုံၾကည္မိခဲ့တယ္ ၊သူကေလငါ့ တစ္ေယာက္တည္းကိုဘဲတသက္လုံးခ်စ္ၿပီး ငါ့ကို ကာကြယ္မယ္,ငါ့ကို
ဘဲေစာင့္ေရွာက္မယ္လို႔ေပါ့ ၊ငါ့အသက္ 19ႏွစ္မွာ
ငါ့တစ္ဘဝလုံးသူနဲ႕အတူ ေလွ်ာက္မယ္၊ငါ့အနာဂတ္
တစ္ခုလုံးသူ႕ကိုဘဲေ႐ြးခ်ယ္ခဲ့ၿပီးငါ့မိသားစုကို ေတာင္
ငါစြန့္လႊတ္ခဲ့တယ္၊ ၿပီးေတာ့ငါသူ႕ေနာက္ကို လိုက္ခဲ့တယ္၊ဘာလို႔လဲ သိလား?ယုံၾကည္လို႔ ...ခ်စ္ခဲ့လို႔ ...ငါခ်စ္သလို
သူငါ့ကို တဘဝလုံးခ်စ္သြားမယ္ထင္ခဲ့လို႔ ၊
ငါအဲ့တုန္းကေလ သူသာငါ့အနားမွာဘဲရွိေနသေ႐ြ႕,
ငါ့လက္ကိုဘဲ ဆုပ္ကိုင္ထားသေ႐ြ႕ငါဘယ္လို အခက္အခဲကိုမဆိုဘယ္လို သိမ္ငယ္မႈမ်ိဳးကိုမဆိုငါမေၾကာက္တတ္
ခဲ့ဘူး၊ငါ 23ႏွစ္အ႐ြယ္ ေရာက္လာေတာ့ငါ့မိဘေတြက
ငါရွိတဲ့ ေပက်င္းကိုငါ့ကို ေတြ႕ဖို႔ လိုက္လာၾကရင္း
ကားအက္စီးဒင့္ ျဖစ္ခဲ့ၾကရတယ္ ၊
အဲ့ခ်ိန္က စၿပီး ငါ့မွာ မိဘလဲ မရွိေတာ့ဘူး၊
ငါ့မွာဘာမွမရွိေတာ့ဘူး ၊ဒါေပမယ့္ေလ
အဲဒီ က်န္းဝမ္႐ႊီက ငါ့ေဘးမွာရွိေနခဲ့တယ္၊
အဲ့ဒီအခ်ိန္တုန္းက ...ငါေတြးမိခဲ့တာကေလ
သူက ငါ့အတြက္ ေႏြးေထြးၿပီး ေအးျမတဲ့
အရိပ္ေလး တစ္ခု ၊အိမ္ေလးတစ္လုံး
ငါ့ကို ေပးနိုင္မယ္ ၊သူကေလ ဘယ္ေတာ့မွ
ငါ့ကို ထားမသြားဘူး ၊သူဘယ္ေတာ့မွ
ငါ့ကို စြန့္ခြာသြားမွာမဟုတ္ဘူးလို႔
ငါေတြးမိခဲ့တယ္၊ငါယုံၾကည္မိခဲ့တာ
မင္းသိလား က်န္းဝမ္႐ႊီ ငါ တကယ္ႀကီး ယုံၾကည္ခဲ့တာ "
က်စ္ရႈသည္ သူတကယ္ခံစားေနရေၾကာင္း
မ်က္ရည္မ်ားကသက္ေသအျဖစ္ ရွိေနခဲ့ရင္း
မို႔အစ္ေနကာ အေဝးသို႔ ေငးေနခဲ့ရင္း
"အဲ့အတိတ္က ေကာင္ေလးကေလ
အရမ္း ၾကင္နာတတ္ၿပီး အလုပ္လဲ
အရမ္းႀကိဳးစားခဲ့တယ္၊ငါ့ကို ဖက္ထုပ္ေတြစားရင္း
မ်က္ရည္ေတြနဲ႕ ကတိလဲ ေပးခဲ့ဖူးတယ္ ၊
ငါ့ကို မ်က္ရည္မက်ေအာင္ ,
ငါ့တဘဝလုံး မသိမ္ငယ္ရေအာင္
ထားပါမယ္တဲ့ ၊အဲ့ေကာင္ေလးကေလ
အလုပ္က ရသမွ် ပိုက္ဆံငါ့ကိုအပ္ခဲ့တယ္၊
အဲဒီေကာင္ေလးကေလငယ္႐ြယ္ေပမယ့္
သူရဲ႕ ေဒါသေတြ မာနေတြကို ခ်ိဳးႏွိမ္ၿပီး
ငါ့အတြက္ ငါမသိမ္ငယ္ဖို႔
စားေသာက္ဆိုင္မွာ ဝင္လုပ္တယ္ ၊
ငါစားဖို႔ ေပါင္မုန့္ ဖုတ္တတ္ေအာင္သင္တယ္
အရင္းႏွီးေလးရလာခ်ိန္စီးပြားေရးမိတ္ဖက္
ေတြနဲ႕ ဆက္သြယ္နိုင္ေအာင္လုပ္တယ္၊
အဲ့ခ်ိန္တုန္းက သူေဌးတစ္ေယာက္က
ငါ့ကို မဖြယ္မရာေတြ ေျပာလို႔
ေဒါသမထိန္းနိုင္ဘဲအဲ့လူရဲ႕ လက္ကို
ခ်ိဳးမိလိုက္လို႔ သူ အခ်ဳပ္ထဲေရာက္ခဲ့ရၿပီး
ရက္အေတာ္ၾကာ အခ်ဳပ္ထဲေနခဲ့ရတယ္၊
အဲ့ခ်ိန္တုန္းက အလုပ္ေတြလဲပ်က္
ပိုက္ဆံေတြလဲ အကုန္ဆုံးခဲ့ရတယ္၊
ဒါပမယ့္အဲ့ခ်ိန္တုန္းက သူလုပ္ခဲ့တာေတြ
က ငါ့ကို အရမ္းခ်စ္လြန္းလို႔ဆိုတာ
ငါသိေနခဲ့ရတယ္"
ဟယ္က်စ္ရႈသည္ မ်က္ရည္မ်ားကို
တခ်က္သုတ္လိုက္ရင္း ...
"ဒါေပမယ့္ ငါလုံးဝမသိေတာ့ဘူး...
ဘာေၾကာင့္မ်ား အဲ့ေကာင္ေလးက
လုံးဝေျပာင္းလဲ သြားရတာလဲ
ဆိုတာ ကိုေလ"
"သူအိမ္ျပန္ လာရမွာ ေၾကာက္လာတယ္၊
ျပန္မလာတဲ့ညေတြလဲ ရွိလာတယ္ ၊
ငါ့ဆီ ဖုန္းေခၚတာေတြနည္းလာခဲ့တယ္၊
တစ္ခါတေလ အရက္ေတြအမ်ားႀကီး
ေသာက္ၿပီး ညဘက္အရမ္းေနာက္က်မွ
ျပန္လာခဲ့တယ္၊သူ႕အဝတ္ေတြမွာ
ႏႈတ္ခမ္းနီရာေတြ ေရေမႊးနံ႕ ေတြ
ပါလာခဲ့တယ္ ၊ငါ ဘာလုပ္ရမယ္မွန္းမသိခဲ့ဘူး။
ငါလုပ္တတ္တာကေလငါငို ဖို႔ဘဲ
သိခဲ့တယ္၊ငါသူ႕အဝတ္ေတြ ေလ်ာ္ရင္း
သူမသိေအာင္ က်ိတ္ၿပီး ငိုခဲ့ရတယ္ ၊
ငါ ကေလ ေယာက်္ားေလး.တစ္ေယာက္
ေပမယ့္ မိန္းကေလးလိုငါေနခဲ့တယ္ ၊
သူ႕ကိုပိုဂ႐ုစိုက္ခဲ့တယ္၊ငါဘယ္လိုဘဲလုပ္လုပ္
သူကေလ...ငါ့ကိုမႀကိဳက္ေတာ့ဘူးသူအျပင္မွာ
ေပြရႈပ္လာတယ္၊ငါစဥ္းစားခဲ့တယ္၊
ငါက မလွေတာ့လို႔လား ?မေခ်ာေတာ့လို႔လား?
သူ႕အတြက္ ငါကအသုံးမဝင္ေတာ့ဘူးလား?ဒါမွမဟုတ္
ငါ့ရဲ႕ ဟင္းခ်က္လက္ရာေတြကအျပင္က အရသာေတြ
ကိုမယွဥ္နိုင္ေတာ့လို႔မ်ားလား?ဒါမွမဟုတ္ သူ႕ရဲ႕ခ်စ္သူ
အသစ္ေတြနဲ႕ယွဥ္ရင္ ငါက အိပ္ရာေပၚမွာ
သူ႕အတြက္ မေကာင္းေတာ့ လို႔လား?
သူ ထင္သလို ငါက လုံးဝသုံးမရေတာ့တဲ့
သူတစ္ေယာက္ပါ၊ဒါကိုေတာင္သူက
ငါအျပင္က လူေတြနဲ႕ ေပြရႈပ္မွာကိုသူက ေၾကာက္ေနတာလား?ငါ့အတြက္ဘယ္လိုလုပ္ျဖစ္နိုင္မွာလဲ?
ငါ့တသက္တာလုံး သူ႕ေဘးမွာ ေနလာခဲ့တာ....ငါအကုန္ ေပးဆပ္ၿပီးေနလာခဲ့တာ ...ခုထိဘဲ...ဘာလို႔မ်ားငါ့ကို
ထင္ရတာလဲငါအဲ့လိုသာလုပ္နိုင္ရင္ငါ႐ူးသြားလို႔ဘဲေလ"
က်န္းဝမ္႐ႊီသည္ က်စ္ရႈကို ေထြးေပြ႕ထားရင္း
ဝမ္းနည္းေနလ်က္
"ေတာ္ပါေတာ့ကြာ မေျပာပါနဲ႕ေတာ့
ထပ္မေျပာပါနဲ႕ေတာ့....ငါ့အမွားေတြပါ
က်စ္ရႈရယ္ ကေလးရယ္
အကုန္ ငါမွားပါတယ္"
က်စ္ရႈ၏ မ်က္လုံးမ်ားသည္ ေမွးမွိန္ေနလ်က္က်န္း၏ စကားတို႔အားသူမၾကားမိေအာင္ ေနခဲ့လ်က္
"ငါ ေက်ာင္းတက္တုန္းက
ေက်ာင္းနဲ႕ အိမ္နဲ႕ ေဝးလို႔ စက္ဘီးနဲ႕
သြားခ်င္ခဲ့တယ္ဒါေပမယ့္စက္ဘီး
မစီးရဲခဲ့ဘူးငါ့ ေျခေထာက္ေတြေပါက္ၿပဲမွာ
အနာျဖစ္မွာအရမ္းေၾကာက္ခဲ့လို႔
အထက္တန္းေက်ာင္းေရာက္ေတာ့
ငါအမွားတစ္ခုေၾကာင့္ စာသင္ခ်ိန္မွာ
အရိုက္ခံရတယ္ ငါ့လက္မွာအညိုအမည္း
စြဲ ၿပီးနာခဲ့ရကတည္းက ငါအရိုက္မခံရေအာင္
စာအၿမဲ ႀကိဳးစားခဲ့တယ္ ငါက အတန္းထဲမွာ
ဘယ္ေတာ့မွ အရိုက္မခံရတဲ့သူေပါ့ ....ငါနာက်င္မႈကို
ေသလုမတတ္ေၾကာက္တာကို အဲ့ေကာင္ေလးက
သိခဲ့ေပမယ့္ ႏွလုံးသားမဲ့စြာနဲ႕ငါ့ကို ရိုက္ခဲ့တယ္ ၊အဲ့ပထမဆုံးအႀကိမ္ငါ့ကို သူစရိုက္ကတည္းကသူငါ့ကိုလုံးဝမခ်စ္ေတာ့ဘူးဆိုတာ ငါ လုံးဝသိလိုက္ရတယ္"
"ငါမွားပါတယ္ ကေလးရယ္ ....ငါမင္းကို
ခ်စ္ပါတယ္ ...ငါအရမ္းခ်စ္တာပါ
စကားမေျပာနဲ႕ေတာ့ေနာ္ ...မင္းက်န္းမာေရး
ေကာင္းလာရင္ေလ ငါ့ကို ျပန္ရိုက္
မင္းေက်နပ္တဲ့အထိ ျပန္ရိုက္
ငါတကယ္မွားပါတယ္ "
က်န္းဝမ္႐ႊီသည္ က်စ္ရႈ၏ စကားမ်ားကို
ၾကားေလ ပိုစိတ္ထိခိုက္ေလ ျဖစ္လာလ်က္
သူဘယ္လိုပင္မွားသည္ဟု ေျပာပါေစ
အတိတ္ကို ေတာ့ ျပန္ ေျပာင္းမရဘူးဆိုတာ
သိတကယ္ႀကီးသိေနခဲ့ လ်က္ရွိေနခဲ့ရသည္။
က်န္းဝမ္႐ႊီ ၏ စကားမ်ားကို ၾကားေသာ္
သူ႕အားတခ်က္မွ် ၿပဳံးျပလာရင္း
"တျခား သူေတြအတြက္ကေတာ့
ဒီေလာက္ နာက်င္ေနရတဲ့ဆက္ဆံေရးတစ္ခုက အလြယ္တကူ ျပတ္ေတာက္သြားေကာင္း သြားနိုင္ေပမယ့္
ငါ့အတြက္ကေတာ့မင္းကေလ ....14ႏွစ္တာ ကာလ
အတြင္းငါရဲ႕ တစ္ဦးတည္းေသာခ်စ္ျခင္းေမတၱာငါမွီခိုခဲ့ရ ယုံၾကည္ခဲ့ရတဲ့ တစ္ဦးတည္းေသာသူ...ငါ့ႏွလုံးသားထဲကခ်ိဳၿမိန္မႈေတြနာက်င္မႈေတြကို ျမည္းစမ္းခဲ့ရတဲ့သူ...ငါ့ဘဝရဲ႕ ပထမဆုံးေတြကို ...မင္းဘဲ ရခဲ့တာ မင္းသိလား
မင္းမသိခဲ့ပါဘူး "
ဟယ္က်စ္ရႈသည္ ႐ုတ္တရက္ က်န္း၏
အက်ီကို ဆြဲလိုက္ရင္း မ်က္လုံးမ်ားကို
ေစ့ေစ့ၾကည့္ကာ ႏူးညံ့စြာၿပဳံးလိုက္ရင္း
"ဒါေၾကာင့္ မင္း ငါ့ကို ပထမဆုံးအႀကိမ္
ငါ့ကိုရိုက္တယ္ ...ငါထြက္မသြားခဲ့ဘူး၊
မင္းငါ့ကို အိမ္ျပင္ကို ႏွင္ထုတ္တယ္ ၊
ငါ တံခါးအျပင္မွာ ေနခဲ့တယ္ ငါမသြားခဲ့ဘူး
မင္း အရက္ေတြမူးလာတယ္၊ငါ့နဲ႕ ေနၿပီး
မင္း ရွန္ကြၽီလို႔ တမ္းတခဲ့တာ ....
ငါၾကားခဲ့ရတယ္ငါထြက္မသြားခဲ့ဘူး၊
မင္းရဲ႕ ခ်စ္သူအသစ္နဲ႕ ျပင္သစ္ကို
သြားခဲ့တယ္ ...ငါ့ကို အ႐ူးလုပ္သြားမွန္း
ငါသိခဲ့တယ္ ...ငါထြက္မသြားခဲ့ဘူး
ငါမသိသလိုေနေပးခဲ့တယ္ ၊
မင္းငါ့ကို အထင္မွားၿပီး မုဒိန္းက်င့္သလို
ဆက္ဆံခဲ့တယ္ .....ငါ့ကို ရိုက္တယ္
အဲလို လုပ္ေနခဲ့တာေတာင္ငါထြက္မသြားခဲ့ဘူး
၊ငါ့ပါးေတြကို မင္း ၾကည့္စမ္းပါ
မင္းရိုက္ခဲ့တာေတြ မင္းငါ့ကိုလုပ္ခဲ့တာေတြ
ဒါေပမယ့္ က်န္းဝမ္႐ႊီငါ့ကိုေျပာစမ္းပါ
ငါဘယ္ခ်ိန္ထိ...ငါ့ကို မခ်စ္ေတာ့တဲ့လူနား
အခ်စ္မရွိေတာ့ဘဲ ဘယ္ေလာက္ၾကာၾကာ
ေနရမွာလဲ မင္း ေျပာစမ္းပါ ငါ့ကို ..."
က်န္းဝမ္႐ႊီသည္ က်စ္ရႈ ၏စကားမ်ား
ေၾကာင့္ပင္ သူ႕ကိုယ္သူခ်ဳပ္ထိန္းမရေအာင္
တုန္ယင္ေနလ်က္ ဆြံ႕ အ ေနခဲ့ရေလသည္။
15.1.2021